Broslegar og frumlegar merkingar á rútum

 

  Þessar ljósmyndir eru ekki unnar í fótósjopp.  Þær sýna raunverulegar merkingar / myndskreytingar á rútum.  Þarna er stærð og lögun bílsins nýtt til hins ýtrasta.  Djörf og frumleg hugsun hönnuða fær að leika lausum hala þannig að útkoman er bráðskemmtileg.  Á rútunni hér fyrir ofan er verið að auglýsa dýragarð.  Á næstu mynd eru rafhlöður auglýstar.  Það er eins og rútan gangi fyrir tveimur stórum batteríum:

  Ég veit ekki hvað er verið að auglýsa þarna.  En hjólin eru í hlutverki augna í þessari útfærslu.

  Hér er vakin athygli á því að rútan sé vistvæn.  Bakhliðin er eins og sjái aftan á ruslabíl.

  Púströrið á rútunni er í hlutverki logandi vindils sem verið er að púa.  Þetta er auglýsing fyrir nikótíntyggjó.

  Hér er 5 daga harmónikkuhátíð auglýst.  Liðmót liðvagnsins eru í hlutverki físibelgs harmónikkunnar.

Ísland sögusvið í útlendri háspennubók

  Allir kannast við bandaríska metsölubókahöfundinn James Rollins.  Bækur hans hafa verið gefnar út á hátt á fjórða tug tungumála.  Nú bætist eitt við á næstu dögum.  Háspennusaga hans,  Djöflanýlendan,  er að koma út í bók á íslensku.  Það sem gerir fréttina ennþá skemmtilegri er að sagan gerist að hluta á Íslandi.

  Bókin hefur fengið einstaklega lofsamlega dóma í Bandaríkjunum.  Þannig hljómar dæmigerð umsögn:

"Hræðileg leyndarmál, andblær sögunnar, sagnaskáldskapur af bestu gerð, stanslaus spenna ... Enginn – og ég meina enginn – gerir þetta betur en Rollins." –Lee Child

    

Varúð! Ekki fyrir viðkvæma hundavini

  Eitt af mörgu skemmtilegu við að ferðast til útlanda er að hitta útlendinga og spjalla við þá um veðrið.  Og jafnvel fleira.  Skemmtilegasta og fróðlegasta spjallið er ekki endilega við innfædda í viðkomandi landi heldur alveg eins - eða öllu fremur - við ferðamenn frá öðrum heimsálfum.  Þannig var það í heimsókn minni til Noregs á dögunum.  Í gistihúsi sem ég bjó á var ungur ferðalangur frá Kóreu.  Noregur var eitt nokkurra Evrópulanda sem hann lagði leið sína til.  Ýmislegt í Evrópu kom honum undarlega fyrir sjónir.

  Eitt sinn sem oftar sátum við nokkrir gestir saman í setustofu gistiheimilisins og spjölluðum.  Kóreudrengurinn var með fartölvu að segja vinum sínum í Kóreu frá ferðalaginu. Síðan snýr hann sér að okkur og segir: 

  "Ég var að segja vinum mínum í Kóreu frá því að Evrópumenn biðjast afsökunar þegar þeir rekast saman úti á götu.  Við erum búnir að hlæja mikið að þessu.  Til hvers að biðjast afsökunar?  Það vita allir að maður rekst óviljandi utan í aðra.  Það þarf ekkert að biðjast afsökunar."

  Ég:  "Það þykir kurteisi að biðjast afsökunar ef maður rekst utan í annað fólk.  Gerið þið það sem sagt ekki í Kóreu?"

  Kóreudrengur:  "Nei,  það er alveg út í hött.  Hvað gera akandi Evrópumenn ef bílar þeirra rekast saman?  Stökkva bílstjórarnir út úr bílunum og hrópa:  Afsakið!  Afsakið!?"

  Kóreudrengurinn trylltist úr hlátri við tilhugsunina.  Ég gat ekki annað en hlegið með.

  Annað sem Kóreudrenginn undraði var að í Evrópu sé hvergi boðið upp á hundakjöt.  Að hans sögn er þetta úrvals kjöt:  Þéttir vöðvar og lítil fita.  Það er auðvelt að grilla hundaskrokk í heilu lagi.  Hann er það þunnur og kjötið nokkuð jafnt á honum.  Til viðbótar er hægt að borða allan skrokkinn,  alveg frá fótum til hausa. 

  Þegar betur er að gáð er þetta ósköp svipað og með kindurnar sem við snæðum.  Svið og sviðalappir þykja lostæti,  að öðrum hlutum kindaskrokksins ólöstuðum. 

  Kóreudrengnum þótti blóðugt bruðl að öllu þessu góða kjöti sé bara hent þegar hundum er lógað.

  Flestum útlendingum hryllir við sviðahaus (og hrossakjöti):

    

Flott og ofurvinsæl norsk vísnapoppshljómsveit með frábærri söngkonu

  Í útlöndum forðast ég verslanir eins og heitan eld.  Nema plötubúðir.  Ég þefa þær uppi og fer rækilega í gegnum plötuúrvalið.  Iðulega endar það með því að plötusafn mitt fitnar um 20 - 30 plötur.  Verra er að það hefur orðið veruleg breyting á plötumarkaðnum á síðustu árum.  Plötubúðum hefur fækkað svo um munar.  Þær fáu sem eftir lifa bjóða upp á miklu fátæklegra og einhæfara úrval en áður.  Aðeins plötur allra heitustu flytjenda fá hillupláss í dag.

  Ég fann tvær plötubúðir í Ósló.  Einu íslensku plöturnar þar eru með Björk,  Sigur Rós og Jónsa.  Það kom mér á óvart að þar væru ekki plötur með Mezzoforte.  Sú hljómsveit á öflugan aðdáendahóp í Noregi. 

  Vinsælasta vísnapoppshljómsveit Noregs heitir Vamp.  Hún selur upp í 600.000 eintök af plötu.  Vinsælustu myndbönd hennar hafa verið spiluð yfir 1,3 milljón sinnum á þútúpunni.  Söngkona Vamp er færeysk.  Hún heitir Eivör.  Sólóplötur hennar fást einnig í norskum plötubúðum.

 

 

Kominn frá Noregi

  Ég skrapp til Noregs.  Nánar tiltekið til Óslóar.  Ég vildi sjá og heyra hvort ástæða væri til að hafa Noreg með í vest-norræna sambandsríki Íslands, Færeyja og Grænlands.  Ég er aðallega að hugsa um að hafa Sama með.  Þeir gera svo flotta músík.  Joik kallast fyrirbærið og er það elsta í Evrópu.  Samar skilgreina sig reyndar sem íbúa Samalands fremur en íbúa einhvers þeirra fjögurra landa sem Samaland nær yfir (eða inn á):  Noregs, Svíþjóðar, Finnlands og Rússlands).

  Fleiri í Noregi en Samar gera notalega músík.  Þar á meðal morðinginn,  nasistinn og kirkjubrennuvargurinn Burzum.  Hann gerir yndislega músík - þegar hann er utan fangelsis.  Dæmi um það er lagið á myndbandinu efst.  Ég hef skömm á skoðunum hans og lífsstíl.  En ég tók fyrir mörgum árum ákvörðun um að láta vondar skoðanir tónlistarmanna ekki bitna á því sem þeir gera flott í músík.  

  Myndbandið hér fyrir neðan er með samísku tónlistarkonunni Mari Boine:

  Ég hef ekki áður komið til Noregs.  Eins og alltaf þegar komið er á nýjan stað kemur margt á óvart - þó vinir og vandamenn hafi verið og séu búsettir í Noregi og sagt skilmerkilega frá landi og þjóð. 

  Ég fór ekkert út fyrir miðborg Óslóar nema til og frá flugvelli.  Vel á minnst:  Flugvélar Iceland Express hófu sig á loft á auglýstum tíma.  Ég held að vísu að vélin frá Noregi hafi tekið á loft hálfri mínútu of fljótt. En ég er ekki viss um að úrið mitt sé alveg nákvæmt.  Þetta var innan skekkjumarka.

  Eftirfarandi kom mér mest á óvart:

  - Hvað hlutfall hörundsdökkra er hátt í miðborg Óslóar.  Og hvað hátt hlutfall bleiknefja talar saman á spænsku eða ítölsku eða a-evrópskum málum.  Þetta setur skemmtilegan svip á bæinn.  Eins og allir fjölbreyttu matsölustaðirnir: Tyrkneskir, líbanskir, indverskir, kínverskir o.s.frv.  Svo og allar litlu hverfisbúðirnar (cornershops) sem karlmenn af indverskum eða pakistönskum uppruna reka.  Bandarískir skyndibitastaðir eru einnig áberandi:  McDonalds, Burger King, Subway og þeir allir.  Eitt sinn hraktist ég undan óvæntri rigningu inn á McDonalds. Uppistaðan af viðskiptavinunum voru hörundsdökkir. Þá áttaði ég mig á því hvers vegna McDonalds og Burger King þrifust ekki á Íslandi. Hérlendis er hlutfall hörundsdökkra ekki nógu hátt til að standa undir traffík á þessa staði.

  - Ég heyrði aldrei bílflaut. Kannski er bannað að þeyta bílflautur í Ósló? Eða þá að þetta undirstrikar hvað Norðmenn eru afslappaðir í umferðinni. Þegar ég var í New York fyrr á árinu þá heyrðist ekki mannamál fyrir stöðugu bílflauti og bílstjórar steyttu hnefa að hver öðrum, sendu fokk jú merki og hrópuðu ókvæðisorð.  Ekkert að því.  Bara öðru vísi stemmning.

  - Gangandi Norðmenn fara ekki út á gangbraut gegn rauðu ljósi. Ekki heldur þó að engin bílaumferð sé. Kannski liggja háar sektir við slíku?

  - Á sunnudegi er miðborg Óslóar eins og dauðs manns gröf. Hvorki gangandi á ferli né bílaumferð. Búðir lokaðar og ekkert um að vera. Þetta er skrítið í stórborg.

  - Stórir fólksbílar og jeppar sjást ekki. Bílaflotinn samanstendur af nettustu bílum. Þar á meðal svokölluðum Buddy. Ég held að það séu rafbílar.

Norðmenn eiga ógrynni af ljúfum rokkhljómsveitum. Margar þeirra eru stórar á alþjóðamarkaði.  Og eiga það skilið  Þeirra á meðal Dimmu borgir sem hefur dálæti á Mývatnssveit og nágrenni.

   

Jón Þorleifs III

 

 

  Fyrir nokkrum dögum hóf ég að blogga um Jón Þorleifsson,  verkamann og rithöfund.  Hann féll frá fyrir nokkrum árum,  þá 96 ára.  Mig langar til að halda minningu þessa merka manns á lofti.  Áður en lengra er haldið bið ég ykkur um að smella á http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1197159/ til að fá forsöguna.  

  Í ofur styttu máli slasaðist Jón við vinnu.  Hann fór á örorkubætur.  Honum mislíkaði það.  Vildi halda áfram að vinna.  Hann lét færa sig yfir á atvinnuleysisskrá og óskaði eftir að fá létta vinnu þar sem bakmeiðsli væru honum ekki fjötur um fót.

  Einn daginn fékk hann boð um að Guðmundur Jaki væri búinn að útvega honum vinnu.  Jóni kom það á óvart.  Þeir höfðu eldað grátt silfur saman.  Þegar Jón mætti til vinnu reyndist um að vera vinna á loftbor.  Þá vinnu gat maður með skemmt bak ekki unnið.  Þetta var óþokkalegur hrekkur af hálfu Gvendar Jaka. 

  Í kjölfar var Jón skilgreindur þannig að hann hefði hafnað vinnu.  Hann var tekinn af atvinnuleysisskrá.  Þá reyndi hann að fá sig aftur skráðan sem öryrkja en var hafnað.  Hann hafði sjálfur tekið sig af þeirri skrá.  Það var ekki hægt að skrá sig út og inn af öryrkjaskrá að eigin geðþótta.  Jón var bótalaus til margra ára.  Honum til lífs varð að hann átti gott og dýrmætt bókasafn.  Fyrstu útgáfur af ýmsum verðmætum bókum,  sumar með eiginhandaráritun og svo framvegis.  Þessar bækur seldi Jón hægt og bítandi fyrir gott verð.  Salan á þeim var Jóni verulega þungbær svo bókelskur sem hann var.

  Sumir segja að Jón hafi sjálfur sett sig í stöðu píslarvotts vegna þrákelni og stolts.  Sennilega var eitthvað til í því.  Jón var ekki tilbúinn að krjúpa á hnjám með betlistaf í hendi.  Smjaður var ekki hans samskiptamáti við embættismenn né aðra.  Hann krafðist réttar síns og barði í borðið.  Stutt viðtöl hans við embættismenn breyttust iðulega á skammri stundu í harkalegt rifrildi.

  Jón var alltaf fínn til fara og snyrtilegur.  Jakkafataklæddur í stífpressuðum buxum.  Hann sagðist ekki vera áhugasamur um fín föt.  Hinsvegar væri ekki tekið mark á manni í gallabuxum.  Honum væri nauðugur einn kostur að koma vel fyrir í klæðnaði til að mark væri á sér tekið.

  1976 fór Júlía systir mín í ferð til Írlands,  ung stelpa.  Hún lenti í flugsæti við hlið Jóns.  Hinu megin við hana í 3ja sæta röð sat ritstjóri Þjóðviljans.  Á flugleiðinni út til Írlands dundaði Jón sér við að yrkja níðvísur um ritstjórann.  Vísurnar fór hann með hátt og snjallt en ritstjórinn lét þær sem vind um eyru þjóta.  Júlíu þótti þetta fyndið.  Ritstjórinn hafði skömmu áður skrifað dóm um ljóðabók eftir Jón.  Fyrirsögnin var "Heiftarvísur".  Það lagðist illa í Jón.  Hann kannaðist ekki við neinar heiftarvísur.  Hann hafði aðeins ort vísur um menn og málefni og taldi sig vera lausan við heift.  Ein vísan var um gamlan vinnuveitanda Jóns:

  Hornstrandar-Hallvarður,

heimskur og kjöftugur.

  Frekur og fláráður.

  Fari hann bölvaður.

  Þegar ljóðabókin kom út gerði Jón sér langa gönguferð til Hallvarðar og færði honum að gjöf eintak af bókinni.  Jón benti Hallvarði á að það væri vísa um hann í bókinni.  Hallvarður svaraði:  "Þakka þér fyrir það,  Jón minn."  Jón hló vel og lengi er hann sagði frá þessu og var þess fullviss að Hallvarði hefði brugðið illilega þegar hann fór að lesa bókina.

  Júlíu þótti öryggi í því,  unglingi,  að vera samferða Jóni í Írlandsferðinni.  Þó að Jón kynni ekkert erlent tungumál ferðaðist hann mikið og var sjálfbjarga í þeim ferðum.  Talaði bara íslensku erlendis og þótti sem útlendingum væri ekki of gott að reyna að skilja þetta eitt af elstu varðveittum tungumálum heims,  íslensku.  Eitt sinn eftir utanlandsferð varð Jóni að orði:  "Mikið er ég feginn að hafa fæðst á Íslandi því íslenska er eina tungumálið sem ég skil."

   

Forvitnilegasti norræni matur

  Danska fréttablaðið Politiken hefur tekið saman og birt lista yfir forvitnilegustu norræna rétti sem brýn ástæða er til að prófa.  Réttunum er ekki raðað upp í númer.  Mikilvægi réttanna ræðst sennilega frekar af því hvar sælkerinn er staddur og hvenær hann hefur tækifæri til að smakka góðgætið.  Þetta eru helstu réttir sem taldir eru upp (algengum skandinavískum réttum,  svo sem biximat,  gröfnum laxi og þess háttar er sleppt):

.

Danskt:  Smurt franskbrauð með örþunnum súkkulaðiplötum.

Íslenskt:  Hrossakjöt.  Það er meira að segja hægt að kaupa hrossakjöt í íslenskum matvöruverslunum.  Ótrúlegt en satt. 

Danskt:  Rauðgrautur með rjóma.  Grauturinn er búinn til úr jarðarberjum,  rifsberum og eða hindberjum.

Sænskt:  Kjötbollur með kartöflumús og títuberjasultu.  Fæst m.a. í Ikea.

Íslenskt:  Söl.  Íslendingar borða þurrkuð söl eins og hvert annað snakk.  Að sögn ótrúlega hollt.

Sænskt:  Kavíar í túpu (reykt þorskahrogn bragðbætt með salti,  sykri,  tómatmauki o.fl.).

Færeyskt:  Marsvín (grindhvalakjöt)

Norskt:  Vöfflur með smjöri og mysuosti

Grænlenskt:  Hvalspik og -húð.  Snætt hrátt.  Tuggið vel og lengi eins og tyggjó.

Danskt:  Þurrkaðir svínapörustrimlar sem snakk.

Sænskt:  Pylsa með sinnepi,  majónesi og kartöflumús borið fram með kakómjólk.

Íslenskt:  Svið.  Nei,  þetta er ekki eitthvað sem einungis örfáir sérvitringar snæða.  Sviðnir og sundursagaðir kindahausar eru seldir í íslenskum matvöruverslunum.  Fólk borðar kinnar,  húð,  tungu og augun.

Finnskt:  Marinerað hreindýrakjöt.

Íslenskt:  Skyr.  Gerilsneyddar mjólkurvörur njóta vinsælda um öll Norðurlönd.  En aðeins Íslendingar bjóða upp á skyr.

Norskt:  Bakkaló.  Saltfisksréttur með lauki,  papriku o.fl.

Sænskt:  Úldin smásíld borðuð með flatkökum,  kartöflum og fleiru.  Þykir bragðmild og algjört sælgæti.

Sænskt:  Soðnir vatnakrabbar.  Snæddir kaldir.

Danskt:  Brauðsúpa með rjóma.

Grænlenskt:  Riklingur.  Þurrkuð lúða eða loðna.

Grænlenskt:  Selkjötssúpa.

Íslenskt:  Kæstur hákarl

Færeyskt:  Siginn fiskur

Danskt:  Rúgbrauðssamloka með lifrarkæfu,  4 þunnum saltkjötssneiðum,  hráum laukhringjum  og fleiru. 

Danskt:  Reyktur ostur.

Færeyskt:  Skerpukjöt.  Þurrkað lambalæri. 

Danskt:  Kálfabrjóst með piparrótarsósu.

Norskt:  Saltað,  reykt og þurrkað geitakjöt.

Sænskt:  "Dýft í grautinn".  Brauði er dýft ofan í soðið af soðinni jólaskinku. 

Íslenskt:  Djúpsteiktar kleinur.  Þekkjast líka sem fátækrabrauð í Noregi og Svíþjóð.

Finnskt:  Djúpsteikt deig með fyllingu úr kjöthakki,  lauki og hrísgrjónum.  Er selt bæði á matsölustöðum og í kaffihúsum.

Færeyskt:  Fylltur lundi.  Fyllingin er sætt kökudeig með rúsínum.

.

  Hákarlinn er girnilegur.

Listi yfir bestu lönd í heimi

  42 þúsund manns víðs vegar að í heiminum hafa kveðið upp dóm yfir jákvæð og neikvæð viðhorf sín til hinna ýmsu landa.  Niðurstaðan er assgoti áhugaverð.  Það er gaman að bera listann saman við sín eigin viðhorf.  42 þúsund manns geta ekki haft rangt fyrir sér.  Tekið var tillit til margra þátta,  allt frá mati á lífsgæðum í viðkomandi löndum og framkomu íbúann til hagkerfis landanna og stjórnmála.  Gefnar voru einkunnir frá 0 upp í 100.  Löndin í efstu 8 sætunum eru með yfir 70 í meðaleinkunn.  Þar af er Kanada með meðaleinkunnina 74,8.  Löndin í 9. til 18.  sæti eru með yfir 60 í meðaleinkunn.  

  Einhverra hluta vegna er Ísland hvergi að finna á listanum yfir löndin með besta orðspor.  Guðirnir blessi Ísland.  Svo er vitaskuld allt morandi af Íslendingum í Kanada.  Rétt eins og í Svíþjóð,  Noregi og Danmörku.  Það telur.

1   Kanada

.

2   Svíþjóð

.

3   Ástralía

.

4   Sviss

.

5   Nýja Sjáland

.

6   Noregur

.

7   Danmörk

.

8   Finnland

.

9   Austurríki

10  Holland

11  Þýskaland

12  Japan

13  Belgía

14  Ítalía

15  Bretland

16  Spánn

17  Írland

18  Frakkland

19  Portúgal

20  Singapúr

Alveg með ólíkindum!

  Hvað voru blessaðar skepnurnar að pæla?  Hvernig í ósköpunum enduðu þær í þessum undarlegu aðstæðum?  Þetta er meiriháttar dularfullt.

Vilja ekki vinna við slátrun

Rauðhálsinn reddar þessu

  Í fyrravetur setti ég hér á bloggið nokkrar ljósmyndasyrpur undir fyrirsögninni "Kallinn reddar þessu" eða eitthvað álíka.  Myndirnar sýndu skemmtileg dæmi um það hvernig handlagnir menn höfðu lagfært bilaða hluti með reddingum án þess að leggja mikið upp úr útliti hlutanna eftir lagfæringuna.

  Þessu má fletta upp á:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1147213/

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1099144/

  Þetta vakti mikla kátínu.  Ég er ítrekað beðinn um framhald á þessum færslum.  Það er mér ljúft og skylt.

  Mér var bent á þá skemmtilegu tilviljun að uppistaðan af myndunum væri sótt til svokallaðra rauðhálsa.  Það er því við hæfi að tileinka þeim eina svona seríu.  

  .

  Rauðhálsar (rednecks) eru fátækir hvítir bændur í syðstu ríkjum Bandaríkjanna.  Það eru ýmsar skýringar á nafngiftinni.  Sú algengasta vísar til sólbrunninna hálsa bograndi manna við landbúnaðarstörf.  

.

  Steríótýpan af rauðhálsi í dag er frekar neikvæð.  Utan Suðurríkjanna er haldið úti fjölda grín-netsíðna um rauðhálsa.  Þar er safn brandara af því tagi sem við köllum Hafnarfjarðarbrandara. 

  Sannir rauðhálsar eru hinsvegar stoltir af sér og sínum.  Þeir eru stoltir af því að lifa í núinu.  Taka einn dag í einu.  Tíminn er ekkert til að stressa sig á.  Rauðhálsinn tjakkar kannski upp bilaða pallbílinn sinn í dag án þess að huga frekar að viðgerð fyrr en 10 árum síðar.  Eða þá að rauðhálsinn lagfærir eitthvað til bráðabyrgða og endanleg viðgerð bíður betri tíma - sem getur verið eftir mörg ár.  Eða aldrei.

  Rauðhálsinn er ekki upptekinn af nýjustu tísku í fatnaði eða hárgreiðslu eða öðru.  Þegar hann vill vera virkilega fínn (til að mynda er hann gengur í hjónaband) þá dressar hann sig upp í fatnað sem var í tísku fyrir áratugum eða fær sér "sítt að aftan" hárklippingu.  Það er stællinn að túpera hárið í sem hæstar hæðir.  Rauðhálsinn er ekkert upptekinn við að fylgjast með heimsmálum eða öðru utan síns túngarðs.  Hann hefur ekki frétt af dauða Elvis Presleys og heldur að Ronald Reagan sé ennþá forseti.     

.

  Rauðhálsinn er stoltur af því að styðja klessubíl númer 3.

.

  Rauðhálsinn elskar Budweiser.  Tannhirða er honum framandi.  Enda er hann ekki með neinar tennur til að hirða eftir að unglingsárum sleppir.  

. 

  Rauðhálsarnir elska útibað.  Þá fjölmenna þeir með bjórdósirnar sínar,  fara 2 og 2 í einu í baðkarið og halda vatninu heitu yfir opnum eldi.

.

  Það er ástæðulaust að fjárfesta í kæli þegar rauðhálsinn á þvottavél.

.

  Það er ástæðulaust að fjárfesta í útigrilli þegar rauðhálsinn á klósett.

.

  Rauðhálsinn notar ekki málband.  Hann mælir veiði sína með bjórdósum.  Hér hefur hann landað 7 dósa geddu. 

.

  Rauðhálsarnir slaka á í heita pottinum.  Það eina sem til þarf er pallbíll,  stórt byggingarplast og heitt vatn. 

.

 

  Hér er gantast með kráku Texas-alt-kántrý boltans Steve Earle á frábæru lagi Nirvana,  Breed.  Það er vísað til innræktunar (skyldleikaæxlunar) sem loðir við rauðhálsa.  Hún er að mestu bundin við fjallalalla (hillbillies).  Þar er innræktun vandamál.