Umhugsunarverð umræða

  Breska götublaðinu Daily Mail barst bréf á dögunum.  Bréfritari var kona sem sagði farir sínar ekki sléttar.  Hún hafði gengist undir mjaðmaskipti á sjúkrahúsi (hvar annarsstaðar?).  Þar deildi hún herbergi með annarri konu.  Sú fór í uppskurð.  Vandamálið var að hún talaði ekki ensku.  Maður hennar þurfti að þýða allt fyrir hana.

  Bréfritari spurði manninn hvað konan hafi lengi búið í Englandi.  Svarið var:  Í 21 ár.  Bréfritari fékk áfall.  Lét að því liggja að þetta væri hneyksli sem ætti ekki að líða.

  Blaðamaðurinn tekur undir:  Þegar flutt er til annars lands ætti nýbúinn að læra mál innfæddra.  Þetta hafi Bretar hinsvegar aldrei gert.  Þeir óðu á skítugum skóm yfir Indland og fjölda afrískra landa.  Það hvarflaði aldrei að þeim að læra mál innfæddra.  Innfæddir urðu að læra ensku til að eiga samskipti við þá.  Mörg þúsund Bretar eru búsettir á meginlandi Evrópu.  Þar af flestir í Frakklandi og á Spáni.  Enginn þeirra hefur lært frönsku eða spænsku.  Þeir halda sig út af fyrir sig,  blandast ekki innfæddum og tala einungis ensku.  

  Í lokaorðum svarsins er hvatt til þess að Bretar endurskoði tungumálakunnáttu sína fremur en kasta steinum úr glerhúsi. 

Athugasemdir

[Einar S. (IP-tala skráð) 16.3.2017 kl. 15:27]

Frábært svar