Áhrifamikil og ævintýraleg byggingalist

  Góðir arkítektar fella byggingar inn í landslagið.  Leyfa náttúrinni að njóta sín og ráða för.  Það kunna íslenskir arkítektar ekki.  Sumir aðrir kunna það.

  Fara jafnvel glannalega leið.  Takið eftir kláfinum sem ferjar fólk til og frá á mynd nr. 2.  Takið einnig eftir kaðalstiganum undir byggingunni á síðustu myndinni.  Hann er varasamur í hvassviðri.

  Ég átta mig ekki alveg á þessu timburhúsi.  Fátt er um glugga í efri hæðum.  Burðarþolið er allt í hægri hluta byggingarinnar.  Kannski er þetta sumarbústaður?

  Þessi varðstöð fellur ekki beinlínis að landslaginu.  En sumir upplifa landslagið sterkt þegar farið er þarna um.  Einkum þeim sem er snúið við.  Þá er betra að vera ekki lofthræddur.

  Þetta veitingahús í Kína er ekki heldur fyrir lofthrædda.  Gönguleiðin er eftir tágarbrú sem sveiflast til og frá þegar eftir henni er gengið.  Þunnt og gegnsætt tauefni tekur ekki fallið af ef menn hrasa.

  Þessi gönguleið í Hunan í Kína er öruggari.  En samt ekki fyrir lofthrædda.  Þarna eru þó járnbent handrið sem hægt er að grípa í ef manni verður fótaskortur. Gönguleiðin er varasöm í frosti.  Þá eru tröppurnar nefnilega hálar.

Athugasemdir

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 25.9.2012 kl. 13:27]

Fallegar myndir, vel gert. Ég sé ekki betur en drangurinn á mynd 2 sé drangurinn sem sólfangarinn kom uppúr í James Bond myndinni "The man with the golden gun"

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.9.2012 kl. 20:52]

Ekki fyrir lofthrædda samt

[Jens Guð, 25.9.2012 kl. 21:23]

  Axel Jóhann,  ég man ekki hvar ég rakst á dranginn á mynd #2.  Einhversstaðar sá ég hana og tók til handargagns.  Þetta er vísast rétt hjá þér.

[Jens Guð, 25.9.2012 kl. 21:25]

  Ásthildur Cesil,  ég hélt að ég væri ekki lofthræddur.  En sumar myndir sem ég rekst á eru þess eðlis að aðstæður eru ekki árennilegar.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.9.2012 kl. 22:09]

Úff já ég myndi ekki lifa lengi í svona umhverfi, dræpist úr stressi og hræðslu.