10 verstu kvikmyndir ársins 2010

  Fjölmiðlar láta sér ekki allir nægja að birta lista yfir besta hitt og þetta sem kom fram á árinu 2010.  Söluhæsta poppmúsíkblað heims,  hið bandaríska Rolling Stone,  birtir í janúar-heftinu lista yfir 10 verstu kvikmyndir ársins 2010.  Þar kennir margra grasa.  Þó ég sæki töluvert í kvikmyndahús er ég svo lánssamur að hafa ekki ratað inn á neina af þessum myndum.  Svona er listinn:

1   The Tourist

2   2. Burlesque

3   Eat Pray Love

4   Sex and the City 2

5   The Twilight Saga Eclipse

6   Jonah Hex

7   Knight and Day

8   The Last Airbender

9   Grown Ups

10  Clash of the Titans

Íslensk plata í toppsæti í áramótauppgjöri bandarísks poppblaðs

 

  Í New York eru blaðavagnar út um allar gangstéttir.  Þeir eru eins og stórir pylsuvagnar.  Nema hvað framhliðin er hlaðin dagblöðum og tímaritum.  Einnig eru drykkir og nammi seld í þessum vögnum.  Það er líka allt morandi í innisjoppum með ennþá meira úrvali af dagblöðum og tímaritum,  sem og einhverju nammi og drykkjum. 

  Það merkilega við þessa sölustaði er að yfirleitt er þar aðeins eitt bandarískt poppmúsíkblað til sölu,  Rolling Stone.  Hinsvegar er fjöldi breskra poppmúsíkblaða í boði á þessum stöðum. Til að mynda Uncut,  Mojo,  Classic Rock,  NME,  Clash,  Record Collector,  Q og svo framvegis.  Ég átta mig ekki á því hvers vegna svona gott úrval af breskum poppmúsíkblöðum er að finna þarna en einungis eitt bandarískt.

  Í Bandaríkjunum er gefinn út aragrúi af poppmúsíkblöðum.  Þau er aftur á móti aðeins að finna í allra stærstu bókabúðum.  Eitt slíkt heitir Under the Radar.  Í nýjasta hefti þessa tímarits er að finna ýmsa skemmtilega áramótalista.  Meðal annars yfir bestu plötur ársins 2010.  Við hlið leiðara blaðsins er birtur listi hvers yfirmanns blaðsins fyrir sig yfir bestu plöturnar.  Aftar er í blaðinu er síðan sameiginlegur listi reiknaður út frá listum 22ja blaðamanna blaðsins.

  Til gamans birti ég hér lista Lauru Studarus,  aðstoðarritstjóra Under the Radar:

1   Jónsi:  Go

2   Sufjan Stevens:  The Age of Asz

3   Club 8:  The People´s Record

4   Beach House:  Teen Dream

5   Arcade Fire:  The Suburbs

6   Local Natives:   Gorilla Manor

7   Delphic:  Acolyte

8   Mark Ronson & The Business Intl.:  Record Collection

9   Charlotte Gainsbourg:   IRM

10  Sharon Jones & The Dab Kings:  I Learned the Hard Way 

Hvatt til morðs

  Íslenskir fjölmiðlar hafa lítið fjallað um morðtilræði sem bandarískri þingkonu,  Gabríellu Cliffords,  var sýnt um helgina.  Þessi kona var skotin í höfuðið af manni sem myrti fjölda manns við það sama tilfelli.  Hugsanlega lifir Gabríella morðtilræðið af en er stórsködduð.  Fulltrúi bandarískra talibana,  Sara Pálína,  fyrrverandi varaforsetaframbjóðjandi Republikanaflokksins hafði áður hvatt til þess að hún Clifford yrði myrt.  Sara Pálína sakaði hana um að vera óæskilega og skaðlega Bandaríkjunum vegna frjáslyndra skoðana varðandi fóstureyðingar, vera andvíga dauðarefsingum og svo framvegis.  Sara Pálína birti á fésbók sinni kort af Bandaríkjunum með riffilsmiði,  tákni fyrir skotmörk (með því að skrifa + ofan í O) þar sem Clifford var í framboði til alþingis og og nokkrir fleiri frambjóðendur sem Sara Pálína telur ósæskilega.  Með þessum tilgreindu skotmörkum skrifaði Sara Pálína áskorunina:    "Við höfum skilgreint vandann.  Hjálpið okkur að leysa hann."

   Þingkonan Gabriella Cliffords kvartaða undan þessu.  Taldi þetta geta orðið klikkhausum hvatning til morðs.  Sem nú hefur orðið raunveruleiki.  Hægri-öfga klikkhaus,  byssudýrkandi og ákafur hernaðarsinni skaut Gabriellu í höfuðið.  Sara Pálína brást við með því að vitna til gamals slagorðs síns:  "Ekki hörfa heldur endurhladdu (byssuna)".  

  Þáttur Söru Pálínu í morðtilræðinu við Cliffords hefur valdið mikilli hneykslun í Bandaríkjunum en hefur einhverra hluta vegna ekki ratað í fréttir íslenskra fjölmiðla.  Sara Pálína hefur reynt að draga í land með útúrsnúningum.  Segist vera á móti ofbeldi.  Hún óski þingkonunni góðs bata.  Og eitthvað svoleiðis.  Jafnframt fjarlægði hún fésbókarfærslurnar.

Íslenskur tónlistarmaður í hávegum í New York

  Það voru mér smávægileg vonbrigði að hitta ekki á neina spennandi hljómleika á meðan ég dvaldi í Nýju Jórvík.  En yfirdrifið nóg framboð var og er hinsvegar á söngleikjum á Breiðvangi (Broadway).  Þar báru hæst  American Idiot  eftir bandarísku popp-pönksveitina  Green Day  og  Rain  sem byggir á lögum bresku  Bítlanna.  Liðsmenn Green Day fara sjálfir með hlutverk í  American Idiot.  Billy Jo Armstrong  fékk lofsamlega umsögn hjá gagnrýnendum,  sem voru samstíga í að gefa söngleiknum 3 stjörnur (af 5).

  Green Day tríóið er aðeins of poppað fyrir minn smekk.  Þar fyrir utan eru söngleikir ekki mín bjórdós.  En Green Day er í hópi allra vinsælustu hljómsveita heims síðustu árin. 

  Ég tvísté í 2 sek á meðan ég hugsaði mig um hvort ég ætti að skella mér á  Rain.  Titillagið er flott með Bítlunum.  Þegar á reyndi ætla ég frekar að reyna að komast einhvertíma á hljómleika með Bítlunum sjálfum en eftirhermum. 

  Meðal hljómleika sem boðið er upp á í New York þessa dagana og eru mest auglýstir fara fremst í flokki breska hljómsveitin  Gang of Four  og síðan breska söngkonan  Ari Up.  Bæði fyrirbærin voru hluti af bresku pönkbyltingunni á áttunda áratugnum. 

  

  Gang of Four kom með nýjan og ferskan stíl,  fönk-pönk,  inn í pönkið.  Jafnframt lögðu þeir til fleiri nýjunar á borð við anti-gítarhetju-stíl og leiðandi samspil trommu- og bassaleiks.  Áhrif frá Gang of Four eru enn í dag sterk í rokkinu og bergmála í tónlist  Franz Ferdinands,  Red Hot Chili Peppers og slíkra.  Vandamálið með Gang of Four er það að fyrstu 2 plötur hljómsveitarinnar voru flottar en allar seinni plötur eru aðeins venjulegt popp.  

  Ari Up var söngkona kvenna-reggí-pönksveitarinnar  The Slits.  Hún var kærasta  Joes Strummers í  The Clash  áður en sú hljómsveit sló í gegn. 

  Ennþá eldri popparar og hljómsveitir eru með hljómleika í New York um þessar mundir:  Gamli bandaríski blúsjálkurinn  Johnny Winter og bandarísku hippasveitirnar  Lovin´ Spoonful  og  Blood, Sweat & Tears.  Nokkrir þekktir djassistar:  Wayne Shorter,  Keith Jarrett  og  Bill Evans (sennilega saxófónleikarinn því samnefndur píanóleikari og mikill snillingur er dauður).

  Svo eru það hljómleikar með bandarísku nýgítarsveitinni The Smithereens,  sænsku söngkonunni Robyn,  bandarísku söngkonunni  Lauryn Hill,  bandaríska þjóðlagarokkaranum  Tao Rodriguez Seeger  og íslenska tónlistarmanninum  Ólafi Arnalds.  Þau hafa öll sungið og spilað á Íslandi nema Tao.  Lauryn er tengdadóttir Bobs heitins Marleys og sló í gegn með hljómsveitinni The Fugees.  Tao er barnabarn söngvahöfundarins fræga Petes Seegers ("Turn,  Turn,  Turn",  "Where Have All The Flowers Gone?",  "If I Had A Hammer",  "The Bells Of Rhymney"...).  Tao og  James McColl,  aðalsprauta bresku hljómsveitarnnar  Bombay Bycicle Club,  eru náskyldir.  Amma James,  Peggy Seeger,  er systir Petes Seegers.  Bombay Bycycle Club var aðalnúmerið á Iceland Airwaves síðasta haust.

  Af auglýsingum og kynningum í New York má ráða að Ólafur Arnalds og Lauryn Hill séu álíka þekkt á þessum slóðum.  Eini munurinn er sá að inn á auglýsingar um hljómleika Laurynar er búið að bæta við:  "Uppselt!"

  Það segir eitthvað um hvað Ólafur Arnald er vel kynntur í New York að myndbandið hér fyrir neðan hefur fengið hátt í 700 þúsund heimsóknir. 

Íslendingur á forsíðu útlends stórblaðs

   .Það er eitthvað "spes" við að sjá plötur með íslenskum flytjendum í útlendum plötubúðum og að rekast á forsíðufréttir af Íslendingum í útlendum stórblöðum.  Ég veit ekki hvað veldur þessum viðbrögðum.  Kannski hefur það eitthvað með þjóðrembing að gera.  Hvað sem það annars er þá var gaman að spranga um götur New York borgar í vikunni og sjá í öllum blaðaverslunum forsíðufrétt í sunnudagsblaði The New York Times af íslensku þingkonunni Birgittu Jónsdóttur.  The New York Times er aðal dagblaðið þarna úti.

  .Tilefni fréttarinnar af Birgittu er að bandarísk stjórnvöld stefndu samskiptavefnum Twitter til að gefa sér upp allar upplýsinga um Birgittu og notkun hennar á Twitter.  Það er að segja fyrst og fremst upplýsingar sem almennir lesendur Twitter sjá ekki,  svo sem einkapóst.

  .Fréttin í The New York Times er ítarleg,  skrifuð af tveimur blaðamönnum og hálfrar blaðsíðu framhald hennar er birt innan í blaðinu.  Meðal annars er rætt við Birgittu og birt ljósmynd af henni og önnur af Julian Assange,  stofnanda WikiLeaks.

 

New York, New York

 

  Ég hef lagt í vana minn að heimsækja New York af og til.  Síðasta föstudag gerði ég mér erindi þangað.  Sem var eiginlega dálítið kæruleysi.  Ég var nýkominn frá Danmörku og er að fara til Færeyja um mánaðarmótin.  Ég þarf einhvernvegin að reyna að venja mig af þessu flakki.  Það kemur niður á vinnunni og seðlaveskinu.  Þar fyrir utan eru ekki nema 34 ár frá því ég kastaði síðast kveðju á NY búa.  Í millitíðinni er ég reyndar búinn að fara nokkrum sinnum til Suðurríkja BNA,  sem eru eins og önnur heimsálfa miðað við Norðurríkin.  Að vísu laumaðist ég til Boston fyrir 2 árum.  Boston er örlítið fyrir norðan NY og um margt lík NY.  Bara mun smærri í sniðum.

  NY er sennilega mesta / blandaðasta fjölmenningarsamfélag heims.  Um þriðjungur NY búa er fæddur utan BNA.  Ég man ekki hlutfallið en minnir að meirihluti NY búa eigi foreldra fædda utan BNA.  Þarna eru alvöru Kínahverfi,  ítalskt hverfi,  svertingjahverfi o.s.frv.  Þegar gengið er um aðalgötuna,  Broadway,  er ekki þverfótað fyrir asískum veitingastöðum,  grískum,  ítölskum,  frönskum og svo framvegis.  Maður er umlukinn skýjakljúfum og risastórum ljósaskiltum með hreyfimyndum í skærum litum sem æpa á mann úr öllum áttum.  Áreitið frá þeim er yfirþyrmandi.  Ég gæti trúað að þetta slagi í LSD vímu. 

  "Borgin sem aldrei sefur" getur átt við um þetta.  Hinsvegar hljóðnar verulega á götum úti upp úr klukkan 7 á kvöldin.  Þá loka flestar flestar verslanir og dregur úr umferð og gangandi vegfarendum.  Þegar nálgast miðnætti er komin ró á.  En það er auðvelt að rekast á matvöruverslanir sem eru opnar allan sólarhringinn,  apótek og veitingastaði.  Svo ekki sé talað um næturklúbba.

.

  Glæpatíðni á hverja 100.000 íbúa í NY er lág í samanburði við aðrar stórborgir í Bandaríkjunum.  En há í samanburði við aðrar vestrænar borgir.  Ef ég man rétt eru íbúar NY yfir 8 milljónir.  Svíar eru tæpar 10 milljónir (til að setja hluti í samhengi).  Íbúar BNA eru um 4,6% af jarðarbúum.  Þar sitja í fangelsum um fjórðungur allra fanga heimsins.  Algengt hlutfall glæpamanna á vesturlöndum er 60 - 70 á hverja 100.000 íbúa.  Mig minnir að hlutfallið á Íslandi sé 40 - 50 á hverja 100.000 íbúa.  Í BNA er hlutfallið 700 á hverja 100.000 íbúa.  Enda gekk töluvert á í NY á meðan ég dvaldi þar:  Morð,  morðtilraunir og allskonar.  Samt upplifði ég mig alveg öruggan þarna á mínu rölti um Broadway.  Gaf mig á tal við fólk af ýmsum kynþáttum og skemmti mér vel.  Mikill meirihluti NY búa eru demókratar,  eins og í Boston.  Þegar ég var í Boston fyrir tveimur árum var öllum sem ég átti orðastað við illa við Brúsk þáverandi forseta.  Og nefndu það iðulega að fyrra bragði.  Í NY voru menn meira tvístígandi í afstöðu til Husseins Obama en létu þess getið að þeir væru demokratar.   

Áríðandi að vita

  Allflest mistök sem fólk gerir skila sér sem reynsla.  Þau kenna fólki að gera eitthvað annað en sömu mistök.  Langbest er að læra af mistökum annarra.  Þess vegna er gott fyrir ykkur að læra af nokkrum mistökum sem Kaupmannahafnarbúar gerðu um jólin.  Fyrstan skal nefna mann sem ákvað að máta sinn eigin fót í nýjan jólatrésfót heimilisins.  Leikar fóru þannig að maðurinn festi fótinn á sér svo rækilega í jólatrésfætinum að hvorki manninum né heimilisfólkinu tókst að losa fótinn.  Heimilisfólkinu þótti grábölvað að geta ekki haft jólatréð í jólatrésfætinum yfir jólin.  Kallinum sjálfum hraus hugur við að vera fastur í jólatrésfætinum til frambúðar.  Það var hvorki flott eða þægilegt.  Niðurstaðan varð sú að kauði var fluttur á slysavarðstofuna.  Þar tókst seint og síðar meir að losa kappann við jólatrésfótinn.  Ekki fylgdi fréttinni hvort jólatrésfóturinn kom óskaddaður út úr þessari tilraun.  Hinsvegar er hægt að draga þann lærdóm af þessu uppátæki að betra sé að troða fótum sínum í skó en í jólatrésfót.

  Annar Dani var færður á slysavarðstofuna af fjölskyldu sinni.  Hann hafði tekið upp á því að rífa glitrandi skrautkúlur af jólatré heimilisins og snæða þær.  Ættingjarnir óttuðust að þessi sérkennilegi jólamatur gæti haft skaðlegri afleiðingar en að jólatréð væri svipminna án þessara glitkúlna.  Læknar slysavarðstofunnar sáu ekki ástæðu til að skera matgæðinginn upp.  Hann mun hafa tuggið glerkúlurnar vel og jórtrað á þeim áður en hann kyngdi.  Læknar lögðu því aðeins til hvernig mataræði væri heppilegast næstu daga.  Jólakúlur voru ekki á þeim lista.

 

  Þriðji Daninn ætlaði að vera voðalega sniðugur.  Hann var á rölti í næstu götu við hliðina á gistihúsinu sem ég dvaldi á.  Þar var sömuleiðis slangur af öðru fólki á rölti.  Við götuna var ísilagt vatn með nokkrum ísvökum.  Þrátt fyrir frosthörku reif sá sniðugi sig úr fötum og stakk sér ofan í eina vökina.  Ætlun hans var að koma upp í næstu vök við mikinn fögnuð áhorfenda.  Undir ísnum var myrkur og kauði tapaði áttum.  Hann villtist og var undir ísnum í næstum hálftíma.  Í millitíðinni höfðu vegfarendur hringt á björgunarsveit og sjúkrabíl.  Það fylgir ekki sögunni hvort manninum tókst að koma sér upp úr vatninu sjálfur eða hvort björgunarsveitarmenn fiskuðu hann upp.  Síðast þegar ég vissi lá maðurinn ennþá á sjúkrahúsi. 

  Það var talið ganga kraftaverki næst að hann væri á lífi eftir dvölina undir ísnum.  Til að mynda er enginn hægðarleikur að finna aðstæður til að anda undir ísnum.  Þá er veruleg hætta á að fólk fái krampa í köldu vatninu og tapi þá stjórn á hreyfingum sínum.  Það skipti öllu máli að maðurinn var í góðu líkamlegu formi.      

    

Kvikmyndarumsögn

 - Titill:  Klovn: The Movie

 - Sýningarstaðir:  Sam-bíóin

 - Einkunn: **** (af 5)

.

  Flestir þekkja eflaust dönsku sjónvarpsþættina  Klovn  (Trúður).  Þeir eru fyndnir og þegar best lætur rosalega fyndnir.  Frank (Klovn) er klaufskur í mannlegum samskiptum.  Barnalegur og laginn við að koma sér í vandræðalegar aðstæður.  Casper,  besti vinur hans,  er sjálfhverfur töffari;  kvensamur,  slóttugur og tækifærissinnaður.  Saman mynda þeir frábært tvíeyki. 

  Það hefur ekki alltaf gefist vel að yfirfæra fyndna sjónvarpsþætti í bíómyndaform.  Dæmi um slíkt eru Mr. Bean og Ali G.  Hér gengur hinsvegar allt upp.  Klovn The Movie  er virkilega fyndin bíómynd.  Vel upp byggð með mörgum góðum hápunktum og fyrirsjáanlegum en hressilegum endi.  Þarna eru margar senur pínlegar fyrir persónurnar.  Frank og Casper eru sannfærandi í sínum hlutverkum.  Áhorfendur finna til samúðar.  Ósjaldan mátti heyra áhorfendur hrópa:  "Æ, nei!",  "Úps!",  "Guð minn góður!" og annað álíka á milli hláturgusanna.  Sum atriðin eru nokkuð gróf og alls ekki barnvæn.  Í frjálslynda Baunaveldi er myndin leyfð til sýningar fyrir eldri en 11 ára.  Íslensku teprurnar hafa aldursmarkið 14 ára. 

  Það má ekki skemma fyrir væntanlegum áhorfendum með því að vísa í tilteknar senur.  Þó er óhætt að gefa upp söguþráðinn.  Hann gengur út á að félagarnir halda í sögulegt ferðalag.  Frank rænir með sér í ferðalagið ungum dreng til að sannreyna fyrir sér og kærustunni að hann sé hæfur í föðurhlutverk.  Sumar senur eru á við það besta í sjónvarpsþáttunum.  Myndin í heild er samt ekki að öllu leyti á við bestu sjónvarpsþættina.  En nálægt því.  Þetta er tvímælalaust ein af bestu myndum ársins 2011. 

  Ég hvet fólk til að sjá hana í bíósal:  Á stóru tjaldi með góðum hljómgæðum og hlæja með salnum sem grenjar úr hlátri undir fyndnustu senunum. 

Hvenær er að marka manninn?

 

  Mér var bent á bráðskemmtilega mótsögn í ummælum Hermanns Guðmundssonar,  forstjóra Neins,  í sitthvoru viðtalinu í Fréttablaðinu og Fréttatímanum í árslok.  Í þessum viðtölum er maðurinn algjörlega ósammála sjálfum sér.  Eða eins og Brúskur,  fyrrum forseti Bandaríkjanna,  orðaði það á sínum tíma:  "Ég hef ákveðnar skoðanir á mörgum málum en er ekki endilega sammála þeim öllum."   

  Í Fréttablaðinu er haft eftir Hermanni að "floppið" á sölunni á bókum þeirra Jónínu Benediktsdóttur og Björgvins G.  - miðað við áætlanir - skipti fyrirtækið engu máli.  Fyrirtækið situr uppi með 10.000 óseld eintök en fjárhagslegt tjón sé ekkert.  Bókaútgáfan sé svo smár hluti af veltu Neins að þetta sé ekkert vandamál.  "Þetta er álíka hlutfall og er stolið af bensíni hjá okkur á hverju ári,"  útskýrir Hermann orðrétt til að setja hlutina í samhengi svo allir geti séð að þetta er hvorki stórt né lítið vandamál.  Þetta sé einfaldlega ekki vandamál.

  Í Fréttatímanum ræðir Hermann um bensínþjófnað.  Það er þungt í honum hljóðið.  Tjón fyrirtækisins vegna bensínþjófnaðar sé fyrirtækinu þungur baggi.  Í fyrra hafi bensínþjófnaðurinn numið heilum 25 milljónum króna.  Það eru engir smáaurar.  "Þetta er STÓRT vandamál hjá okkur," fullyrðir Hermann alveg miður sín,  niðurbrotinn og hágrátandi yfir þessu risastóra tjóni.  Allur lager Neins af grátklútum nær ekki að þerra tárin og hugga hann. 

Jólafrí í Kaupmannahöfn

.

  Ég dvaldi í snjó og frosti í kóngsins Kaupmannahöfn yfir jól og áramót.  Fram til þessa hef ég gist á eða við göngugötuna Strikið þegar leið hefur legið á þessar slóðir.  Að þessu sinni ákvað ég að prófa að gista í jaðri Kastrup flugvallar.  Það var gott uppátæki.  Gistiheimilið heitir Copenhagen Airport Hostel.  Þetta er ódýrt, skemmtilegt og vel staðsett farfuglaheimili.  Nóttin kostar 15 evrur (x 155 íslenskar krónur =  2325).  Það er þægilegt að geta gengið út úr flugstöðinni og rölt að CAH gistiheimilinu án þess að blanda leigubíl í málið.

.

  Skáhalt gegn CAH er "súpermarkaður",  svipaður Hagkaupi eða Nóatúni.  Hann er opinn alla daga ársins.  Skáhalt á móti CAH er einnig ítalskur veitingastaður með fjölbreytt úrval af pizzum,  allskonar steikum,  hamborgurum og fleiru.  Fram til klukkan 4 eftir hádegi eru þar í boði ýmis hádegisverðartilboð á 49 DKR (x 22 íslenskar krónur = 1078) með aðalrétti + frönskum kartöflum og gosdrykk.  Fyrir þá sem vakna ekki svona svakalega snemma eru þessir réttir frá 65 DKR (1430 ísl. kr.).  Um það bil 50 metrum lengra er annar ítalskur veitingastaður með svipað verðlag.  Þessir staðir hafa bearnasie sósu (einnig þekkt sem hollensk sósa) með flestum réttum.  Það er einhver ofmetnasta og ómerkilegasta sósa sem til er.  Að uppistöðu til bara fita.  En allt annað sem þarna er á borð borið er ljómandi gott.

.

  Örfáum húsum frá CAH er barinn Graceland.  Þar er Elvis Presley og upphafsárum rokksins gert hátt undir höfði.  Nafn staðarins er tengt nafni eigandarins,  konu að nafni Grace.  Í Gracelandi er billjard-borð og fleira til skemmtunar.  Þetta er vel sóttur og "kósý" staður.  Örstutt þar frá er bensínstöð með ágætu úrvali af matvöru,  mjólkurvörum,  bjór,  brauðmeti og allskonar.  Einnig er þar boðið upp á heita rétti á borð við pylsur,  hamborgara og einhverskonar pizzu afbrigðum.

.

  Á þeim 10 dögum sem ég var Kaupmannahöfn gerði ég mér aðeins einu sinni ferð í miðbæinn.  Þar greip ég upp nokkra diska með norsku rokkurunum í Dimmu Borgum,  bresku rokkurunum Judas Priest,  danska djass-bassasnillingnum Niels Henning Örsted Pedersen og einhverjum slíkum en ekki öllum jafn flottum.  Til að mynda keypti ég samlokuplötu (2ja platna) með dönsku Tussu-drengjunum (Töse drengene).  Mig minnti að þeir hafi pönkað og spilað reggí í árdaga.  Sennilega misminnti mig með pönkið.  Á plötunum er bara leiðinda létt popp en slatti af þokkalegu reggíi.  Þeir drengir (og söngkona) fá plús fyrir að syngja einungis á dönsku. 

  Ég setti mér þá reglu að kaupa enga plötu sem kostaði meira en 50 DKR (1100 ísl. kr.).  Nýjar plötur eru yfirleitt á 3300 ísl. kr.  Plötusafnið mitt fitnaði aðeins um 10 diska.

.

  Almennt verðlag á Strikinu er hærra en í nágrenni Kastrup.  Það skipti mig ekki máli.  Ég er ekkert fyrir búðarölt.  Kaupi mér aldrei neitt á ferðalögum erlendis nema daglegar nauðsynjavörur og geisladiska.  Hægt er að taka strætisvagn númer 30 beint frá CAH til miðbæjar Kaupmannahafnar.  Ég veit ekki hvort nýlega hafi orðið breyting á strætisvagnaleiðum eða hvað olli því að ítrekað varð ég var við að fólk tók strætisvagn númer 35 og þurfti að skipta um vagn á miðri leið.  Sem er svo sem ekkert vandamál.  En mun einfaldara er að taka vagn númer 30.   

.

  Mér skilst að það gangi strætó beint frá CAH til fríríkisins Kristjaníu.  Mér þykir ekkert varið í hass-vímu svo ég lét ekki reyna á það.  Hinsvegar fóru sumir þangað og undruðust úrvalið í sölubásunum.  Fyrir tveimur árum eða svo bannaði danska ríkisstjórnin sölu á hassi í Kristjaníu.  Leikar fóru þannig að lögreglan gafst upp á að gera söluborðin upptæk.  Í hvert sinn sem löggan gerði rassíu spruttu upp ennþá fleiri söluborð en áður.  Óopinbera afstaðan er sú að hass-salan í Kristjaníu sé illskárri en hrekja hasssöluna í fangið á herskáum vopnuðum glæpagengjum mótorhjólabófa sem selja sterkara dóp og hika ekki við að beita morðum til að vernda sölusvæði sín.  Í Kristjaníu taka hipparnir engum vettlingatökum þá sem þar reyna að selja eitthvað annað en kannabis-afurðir.         

.

  Verð á helstu dönskum bjórtegundum,  Tuborg og Carlsberg,  í 330 ml flöskum er 2,83 DKR (62,3 ísl. kr.).  Að vísu þarf þá að kaupa 30 flösku kassa (84,95 DKR = 1869 ísl. kr.).  Sem er ekkert nema hið besta mál.  Þá þarf ekki að fara út í búð nema í hæsta lagi einu sinni á dag. 

  Ég sá í dagblöðum bjórkassann auglýstan á 79 DKR (1738 ísl. kr.).  Ég veit ekki hvar þær verslanir eru staðsettar og sá ekki ástæðu til að fjárfesta í leigubíl til að eltast við þau tilboð.

  Eigandi CAH á íslenska móður.  Svo skemmtilega vill til að afi hans er vinur minn,  Guðmundur "Papa Jazz" Steingrímsson trommuleikari.  Ég vissi ekki af þessu þegar ég bókaði gistingu á CAH.  Það var ekki fyrr en Dennis fór að spjalla á fésbók við móðurbróður sinn,  Steingrím trommara Milljónamæringanna,   sem þetta kom í ljós. Ég hannaði fyrir Steingrím umslag á plötu með þáverandi hljómsveit hans, Súld.  Dennis er hress og glaðvær eins og afi hans.  Glaðværð Dennis og starfsfólks hans á sinn þátt í því hvað andrúmsloftið á gistiheimilinu er vinalegt og þægilegt.  Ég mæli eindregið með þessu gistiheimili,  Cobenhagen Airport Hostel.

 

 http://www.copenhagenairporthostel.com/

 

1001 gamansaga - V. hluti

 

  Fólk hefur rosalega gaman af sögunum sem ég hef verið að birta úr bókinni  1001 gamansaga  eftir Helga Seljan.  Þess vegna er um að gera að birta hér fleiri sýnishorn.  Í þessum skammti segir Helgi spaugilegar sögur af barnabörnum sínum.  Ef "skrollað" er örlítið niður eftir síðunni má sjá fyrri útdrættina.  Í fyrsta hlutanum er nánara sagt frá þessari bráðskemmtilegu bók og höfundi hennar.

   .Þegar Hannes Rúnar var fimm ára og tannlaus tók Ómar Ragnarsson við hann viðtal en hann var þá á Stöð tvö. Hann spurði Hannes hvað honum fyndist vanta á Stöð tvö og sá litli var skjótur til svars: „Bannaðar myndir.“

   .Hákon Unnar bauð okkur hjónum að þvo og bóna bílinn okkar. Hann fékk hjá mér 5000 krónur til að kaupa sig inn á þvottastöðina og kaupa svo bón og fleira. Þegar hann kom með afganginn til mín sagði ég honum að hann mætti eiga afganginn. Þá svaraði hann með skelmislegu brosi: „Ég hefði nú ekki keypt svona mikið, afi, ef ég hefði vitað að ég mætti eiga afganginn.“

   .Þegar Snær Seljan var um það bil þriggja ára var hann með móður sinni á göngu í Kaupmannahöfn og rakst þar á dauðan fugl og færði henni. „Aumingja fuglinn, hann er dáinn,“ sagði mamma hans. Þá sagði Snær: „Vantar ekki bara batterí?“

   .Hildur Seljan, dóttir Önnu Árdísar, var mikið hjá ömmu sinni og afa þegar hún var lítil. Einu sinni var hún svo óþæg og handóð að afa hennar fannst að hann sló á höndina á henni. Þá fór sú litla að hágráta og afinn fullur eftirsjár fór að spyrja. „Meiddi afi þig í hendinni, má ég sjá?“ Þá grét sú litla enn meira og stundi svo upp: „Ég man ekki hvor höndin það var.“ Þá létti afanum.

   .Steinunn var einu sinni með Helgu Björk frænku sinni og þær fóru í kirkjugarðinn á Eskifirði þar sem margir ættingjar okkar hvíla. Helga var að segja henni frá hver hvíldi hvar og sú litla fylgdist vel með. Allt í einu segir hún: „Það er gaman að vera hérna, Helga Björk, við þekkjum svo marga sem eru gróðursettir hérna.“

Bestu plötur ársins 2010 - Ólöf Arnalds búin að stimpla sig inn

  Hér fyrir neðan er listi breska poppblaðsins Uncut yfir bestu plötur ársins 2010.  Ég mun síðar (kannski á morgun?) setja hér inn stöðu sömu platna annarra fjölmiðla.  Þessu nýjasta tölublaði Uncut fylgir diskur með 15 lögum af bestu plötum ársinsn 2010.  Þar á meðal er lag af plötu Ólafar Arnalds, "Innundir skinni". 

  Nýjustu fréttir eru af því að Nick Cave hafi valið Ólöfu Arnalds til að spila með Grinderman í Ástralíu.   Ólöf er klárlega komin á kortið.

  Svona er listinn hjá Uncut:

1   Joanna Newsom:  Have One on Me 

2   Neil Young:  Le Noise

3   Paul Weller:  Wake up the Nation

4   Arcade Fire: The Suburts

5   Robert Plant:  Band of Joy

6   Ariel Pink´s Hunted Graffity:  Before Today

7   John Grant:  Queen of Denmark

8   Ali Farka Toure & Tuomani Diabite: Ali & Toumani

9   LSD Soundsystem: This is Happening

10  Grinderman:  Grinderman II

11  Drive-By Truckers:  The Big To-Do

12  These New Puritans:  Hidden

13  Wampire Weekends:  Contra

14  The National:  High Violet

15  Field Music:  Field Music (Measure)

16  Gil Scott-Heron:  I´m New Here

17  The Fall: Your Future our Clutter

18   Gorillaz:  Plastic Beach

19   Manic Street Preachers:  Portcards from a Young Man

20   Oneothrix Point Never:  Returnal

49   Ólöf Arnalds:  Innundir skinni

Eigulegur mynddiskur

Titill:  Herbert Guðmundsson í Íslensku óperunni

Undirtitill:  Ný spor á íslenskri tungu - "Svaraðu"

Flytjendur:  Herbert Guðmundsson og 14 manna sveit hljóðfæraleikara og bakraddasöngvara

Útgefandi og framleiðandi:  HG hljómplötur

Einkunn:  ****1/2 (af 5)

  Það er fengur að þessum nýja mynddiski með Herberti Guðmundssyni.  Diskurinn er vel heppnaður í nánast alla staði.  Þarna er boðið upp á 14 lög frá hljómleikum Herberts í Íslensku óperunni ásamt sérunnum myndböndum við 5 vinsælustu lög hans.

  Hljómleikalögin eru flest af plötunni  Ný spor á íslenskri tungu.  Einnig eru ofursmellirnir  Can´t Walk Away  og  Hollywood  fluttir í mögnuðum hátíðarútsetningum.  Fyrrnefnda lagið er flutt í ljúfum einsöngsstíl við píanóundirleik Þóris Úlfarssonar.  Lagið stendur sterkt í þessum látlausa búningi.    Stundum hafa heyrst þær raddir að ástæðan fyrir því að  Can´t Walk Away  hefur lifað betur og lengur öllum öðrum "80´s" lögum sé sú að þrátt fyrir "80´s" hljóðheim lagsins hafi útsetning lagsins jafnframt hitt á einhvern töfrandi sí-nútímalegan tónblæ.  Flutningurinn á hljómleikunum í Íslensku óperunni tekur af allan vafa um að laglínan er svo flott að hún spjarar sig ekkert síður í einföldustu útfræslu. 

  Hollywood  er sömuleiðis glæsilegt lag við undirleik strengjasveitar og fallegra bakradda.

  Önnur lög frá hljómleikunum eru flest fallegar ballöður.  Sumar falla undir það sem kallast kraft-ballöður (power ballads = þegar herðir á og rafmagnaðir gítarhljómar ágerast í viðlagi og / eða er líður á lagið).  Í sumum lögum örlar á soul- og vægum gospel-keim.  

  Þeir sem þekkja tónlist Herberts aðeins af vinsælustu lögunum í útvarpi vita ekki að Hebbi er rokkari inn við bein.  Á sínum tíma var hann þekktur fyrir að vera sá íslenskur söngvari sem átti auðveldast með að syngja eins og Robert Plant (Led Zeppelin).  Röddin er há og björt og hann á auðvelt með að gefa í,  líka á hæstu tónum.  Þarna eru einnig hressileg rokklög.  Það er ekki á allra vitorði að á sínum tíma spiluðu Utangarðsmenn með honum inn á plötu í nokkrum lögum.  Í rólegri lögum er stundum nettur Lennon í röddinni.  Næst þegar blásið er til Lennon-hljómleika mætti hafa í huga að enginn syngur  Imagine  Lennon-legra en Hebbi.

  Herbert er góður lagahöfundur,  afbragðs söngvari og líflegur á sviði.  Í hljómsveitinni á hljómleikunum í Íslensku óperunni er einvalalið hljóðfæraleikara og bakraddasöngvara.  Hebbi kynnir Jóhann Ásmundsson sem besta bassaleikara landsins og Ingólf Sigurðsson sem besta trommuleikara landsins.  Ég bæti við að þarna eru einnig tveir af bestu gítarleikurum landsins:  Tryggvi Hübbner og Jón Elvar.  Allir fara hljóðfæraleikararnir á kostum:  Trana sér hvergi með stælum heldur afgreiða sitt hlutverk af smekkvísi,  gefa af sér og spila af innlifun án session-yfirbragðs.  Enda hafa sumir þeirra spilað lengi með Hebba.  Bæði í hljómsveitum og inn á sólóplötur.

  Upptaka á hljómleikunum er góð.  "Sándið" er tært en þétt.

  Auk hljómleikalaganna eru á mynddisknum sérunnin vönduð myndbönd við 5 lög frá 1985 (Can´t Walk Away) til 2010 (Time).  Allt eðal "stöff" sem þegar er klassík.  Það er gaman að bera saman hljómleikaupptökurnar og myndböndin við  Can´t Walk Away  og  Hollywood.  Útsetningarnar eruskemmtilega ólíkar.

  Herbert Guðmundsson í Íslensku óperunni  er mynddiskur sem allir aðdáendur Hebba verða að gefa sjálfum sér í jólagjöf.  Diskurinn er sömuleiðis jólagjöfin í ár handa vinum og vandamönnum.  Það er upplagt fyrir fyrirtæki að gleðja viðskiptavini sína (innan og utan lands) og starfsfólk með honum í jólapakkann. 

 

Öruggast að eiga Lödu

  Ég er með undir höndunum tölur yfir þær bílategundir sem helst verða fyrir barðinu á bílaþjófum í Danmörku.  Tölurnar eru úr samantekt frá því í fyrra yfir bílategundir sem mest var stolið af 2008.  Þetta breytist lítið sem ekkert á milli ára.  Sú bílategund sem oftast var stolið er Mercedes Benz.  455 slíkum var stolið yfir árið.  Það jafngildir að svo gott sem einn af hverjum 100 stoltum dönskum Mercedes Benz bíleigendum hafi verið rændur.

   Dani sem á Benz er í 400% meiri hættu á að bíl hans verði stolið heldur en sá sem á Volvo eða Opel.   

  Þær bílategundir sem var rænt næst oftast á eftir Benzinum eru BMW og Audi.   Danir sem aka um á Lödu eru í minnstri hættu gagnvart bílaþjófum.  Aðeins 2 Lödum var stolið 2008.  Það þykir líklegra að þeim hafi verið stolið af einhverjum á fylleríi eða til að nota við innbrot heldur en að þær hafi verið selfluttar til Austur-Evrópu til endursölu.

  Ég veit ekki hver afstaða a-evrópskra er til bíla.  Hinsvegar sagði fyrrverandi tengdafaðir minn,  Bandaríkjamaður,  mér eitt sinn að ríka fólkið í Bandaríkjunum kaupi sér Benz.  Fólkið sem er ekki ríkt en vill láta aðra halda að það sé ríkt kaupi sér Volvo. 

Stolnir bílar Dana í Austur-Evrópu

Níræður maður fraus fastur

  Næstum níræður kappi (88 ára),  sprækur og hress, brá sér á veiðar á litlu skektunni sinni núna á þriðjudagsmorgun.  Hann lét hvorki hörkufrost né veðurspá um ennþá kaldara veður hafa áhrif á sig.  Reyndar veitti hann því enga eftirtekt.  Hann hafði um annað að hugsa.  Honum þykir ekkert skemmtilegra en dúlla í skektunni sinni í Nakskov-firði í Danmörku.

  Kallinn var varla fyrr komin um borð en veðurguðirnir tóku stjórnina.  Hávaðarok feykti skektunni á miklum hraða þvert yfir fjörðinn.  Um 100 metrum frá landi stöðvaðist skektan loks í íshröngli.  Ísinn var of þunnur og mjúkur til að hægt væri að ganga á honum.  En nógu þéttur til að skektan fraus þar föst umsvifalaust.  Alveg pikkföst.  

  Kallinn var ekki með neinn búnað til að gera vart við sig.  Hann neyddist til að húka aðgerðalítill í skektunni í fjóra klukkutíma.  Hann hafði ekki einu sinni krossgátublað meðferðis til að stytta sér stundir.  Þess í stað starði hann vonlausum augum upp á land.  Hann var alveg ráðalaus.

  Um klukkan eitt eftir hádegi kom undrandi Dani auga á úr mikilli fjarlægð að maður sat í pikkfrosinni skektu úti á firði.  Hann hafði þegar í stað samband við neyðarlínuna.  Þar á bæ var ræstur út björgunarbátur,  sjúkrabíll og læknir.  Sá gamli var orðinn helkaldur,  lamaður af hræddur og ræfilslegur þegar björgunarsveitin fiskaði hann upp úr bátnum.  Hann skammaðist sín ógurlega og hefur heitið björgunarsveitinni því að gera þetta aldrei aftur.  Ekki einu sinni þó hann yrði píndur með flísatöngum og snúið upp á bakið á honum.  Hann dvelur nú á sjúkrahúsi þangað til mesti hrollurinn er farinn úr honum.

   

Útlit fyrir versnandi veður

Bestu plötur ársins 2010 - IV. hluti

  Síðustu dagana hef ég birt hér nokkra bandaríska lista yfir bestu plötur ársins 2010.  Þeir eru úr poppmúsíktímaritunum Rolling Stone og Spin,  svo og netsíðunni amazon.com.  Þá lista má sjá hér örlítið neðar á bloggsíðunni.  Nú er röðin komin að einum breskum lista.  Það er áramótalisti ritstjórnar BBC.  Þar á bæ hafa menn tekið saman marga lista yfir bestu plötur hinna ýmsu músíkflokka:  Klassíska músík,  djass,  þjóðlagamúsík og svo framvegis.  Þessi listi hér er í flokknum "indie og rokk".  En ætti kannski að vera undir flokki sem héti "rapp og rokk".  Innan sviga er staða sömu plötu á bandarísku listunum.  Fremsti sviginn sýnir stöðu plötunnar á lista Rolling Stone.  Sá næsti er staðan hjá Spin.  Sá aftasti er staðan hjá amazon.com.

 

.

1

Drake - Thank Me Later (7) (16) (-)

.

2
Deftones - Diamond Eyes (-) (-) (-)

3
The Roots - How I Got Over

(29) (-) (-)

 

4
Big Boi - Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty (21) (-) (-)

5
Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy

(1) (1) (5)

1001 gamansaga - IV. hluti

  Ég hef verið að birta á þessum vettvangi útdrátt úr heldur betur skemmtilegri nýútkominni bók Helga Seljan,  1001 gamansaga.  Þær 15 sögur sem ég hef þegar birt má finna með því að "skrolla" niður þessa bloggsíðu.  Það má einnig smella á fyrirsagnir á listanum hér til vinstri á síðunni.   Í leiðinni væri gaman ef þið takið þátt í skoðanakönnun um bestu plötur Megasar.  Sú skoðanakönnun er einnig hér til vinstri á síðunni.  Ég ætla að loka þeirri könnun fljótlega og birta niðurstöðuna.

  Hér koma fleiri sýnishorn úr bókinni góðu,  1001 gamansaga: 

  .Karl Jónatansson hringdi eitt sinn í mig og sagði þá m.a. „Ég hefi lengi verið að hugsa til þín, en ég hefi verið svo ómögulegur að það hefur engin heilbrigð hugsun komist að hjá mér.“

  .Einhverju sinni var sagt að ég hefði verið að halda ræðu gegn áfengum bjór og sagt þá: „Ég er algjörlega á móti bjór og hefi aldrei bragðað hann – og svo finnst mér hann vondur.“

  Árni frændi minn Helgason kenndur við Stykkishólm var afar lágvaxinn, en orðheppinn með afbrigðum. Hann kom einu sinni í skóla einn á Akranesi þar sem Ólafur Haukur vinur hans var við skólastjórn. Ólafur Haukur dreif Árna með sér inn í einn bekkinn þar sem voru ansi hávaxnir unglingar og þegar þeir koma inn í skólastofuna standa allir nemendurnir upp. Árna blöskraði hæð þeirra og segir við Ólaf Hauk: „Heyrðu, ekki vorum við svona stórir þegar við vorum ungir?“

   Á fundaferðum mínum um kjördæmið gisti ég oft hjá góðu fólki. Einu sinni gisti ég hjá Önnu Maríu og Hrafni á Stöðvarfirði. Um morguninn lagði ég leið mína í salthúsið, en Anna María vann þar. Þegar ég er að koma inn úr dyrunum þá heyri ég að ein konan segir: „Jæja, Anna Maja, kemur nú Helgi Seljan, þinn maður.“ Þá svarar Anna María hátt og snjallt: „Eins og ég viti það ekki, hann svaf hjá mér í nótt.“    Björn Grétar frændi minn og fóstbróðir er afar rólegur í tíðinni. Hann var í mat hjá okkur Hönnu eins og svo oft og ég bauð honum kaffi og með því áður en hann færi á einhvern kristilegan fund, en segi svo við hann: „Það á nú auðvitað ekki að vera að gefa þér kaffibrauð sem ert að fara beint í kaffi og kræsingar hjá kristilegum.“ Björn svarar með stakri ró: „Það er ekki lengur neitt kaffi eða kræsingar þar.“ „Nú, og hvað kemur til?“ spyr ég. „Ja, hann dó sá sem hellti upp á.“ „Hvað segirðu, en þú svona mikill kaffimaður, af hverju hellir þú ekki upp á?“ Björn með sömu róseminni: „Ég er ekki í stjórninni.“

   .Málfríður mágkona mín bjó um tíma í Vogum á Vatnsleysuströnd. Keflavíkurvagninn gekk þá á milli og með honum fór hún oft. Einu sinni varð hún heldur sein fyrir og sagði sporléttum syni sínum að hlaupa upp á veg og biðja vagnstjórann að doka við eftir sér. Stráksi bað vagnstjórann að bíða því það væri gömul kona á leiðinni og vagnstjórinn beið og beið og beið. Seinast kallaði hann til stráksa og sagðist ekki bíða lengur, hann sæi ekkert til þessarar gömlu konu. Þá svaraði sonurinn: „Mamma, hún er löngu komin.“ „Gamla“ konan var ekki orðin fertug þegar þetta var.

Bestu plötur ársins 2010 - III hluti

  Ég hef birt hér lista bandarísku poppmúsíkblaðanna Rolling Stone og Spin (sjá örlítið fyrir neðar á bloggsíðunni) yfir bestu plötur ársins 2010.  Nú er röðin komin að áramótauppgjöri bandarísku netsíðunnar amazon.com.  Þannig lítur það út (innan fremri sviga er staða sömu plötu hjá Spin og rauði sviginn sýnir stöðuna á lista Rolling Stone):

1.  The Gaslight Anthem:  American Slang  (36) (-)

  Þetta eru léttpoppaðir pönkarar frá New York.

2.  The Black Keys

:

Brothers  (30) (2)

3.  Beach House: Teen Dream  (17) (17)

Ljúft bandarískt indie popp

.

4.  Arcade Fire:  The Suburbs 

 (3) (4)

.

5.  Kanye West:  My Beautiful Dark Twisted Fantasy 

(1) (1)

.

6.  LCD Soundsystem:  This Is Happening  (4) (10)

.

7.  Free Energy:  Stuck On Nothing 

(-) (-)

.

8.  The National:  High Violet 

(26) (15)

.

9.  Band of Horses:  Infinite Arms  (-) (-)

.

10. Vampire Weekend:  Contra  (11) (6)

.

11.  Bruce Springsteen:  The Promise  (-) (-)

.

12.  Jamey Johnson:  The Guitar Song 

(5) (5)

.

13.  Girl Talk:  Feed the Animals  (-) (-) . 14.  Horse Feathers:  Thistled Spring  (-) (-) .

15.  Deerhunter:  Halcyon Digest  (2) (-)

.

  Ég veit ekki af hverju þetta skilar sér svona brenglað í Firefox forritinu.  Það er betra á Internet Explorer.

1001 gamansaga - fleiri sýnishorn

  Það er gaman að birta hér sýnishorn úr bókinni hans Helga Seljan,  1001 gamansaga.  Þessi bráðskemmtilega bók var að koma út.  Ég hef fengið góðfúslegt leyfi til að birta glefsur úr henni.  Það hef ég þegar norfært mér í tvígang.  Þær bloggfærslur má finna með því að smella á eftirfarandi slóðir: 

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1121929/

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1123152/

 

  . Þegar ég hætti á þingi aðeins 53 ára var vinur minn spurður hvers vegna ég hefði hætt svona snemma. „Ja, það er víst af því hann er svo slæmur í bakinu.“ „Hvað segirðu? Í bakinu, ég held hann hefði nú frekar átt að hætta ef hann hefði verið slæmur í höfðinu,“ sagði spyrjandinn. Þá svaraði vinurinn: „Nei, það er nú einmitt einkennið, þá hætta þeir ekki.“

   .Í fyrra var ég við útför og í erfidrykkjunni á eftir settist ég hjá vinahjónum mínum og konan, sem var fyrrum nemandi minn heiman frá Reyðarfirði, spurði um aldur eins sveitunga okkar. Ég svaraði því greiðlega og segi svo að ég hafi það til marks um að vera ekki kominn með alzheimer að ég muni aldur allra minna gömlu nemenda. Þá segir læknirinn, maður konunnar, kíminn: „Það er nú einmitt einkennið, menn muna best það gamla.“

   Kona ein hringdi í mig og kvaðst vera orðin alltof sein með allt, vildi vita hvort ég gæti látið sig fá nokkrar söngbækur sem notaðar væru fyrir söngvökuna sem við Sigurður stjórnum. Þetta allt orðaði konan svo í lokin: „Nú er ég með allt niður um mig. Geturðu komið?“

   Ég var í sjúkraþjálfun hjá ágætum manni er Ágúst heitir. Þar var einnig kona að austan sem var næst á eftir mér hjá honum. Hann sagði henni alltaf að bíða frammi eftir því að ég kæmi út úr klefanum þá færi hún inn og byggi um sig. Ég kom svo út og segi: „Það er mikið að Ágúst lætur okkur ekki fara saman inn í klefann og á sama bekkinn jafnvel. Hvernig heldurðu að það yrði nú?“ Þá segir blessuð konan: „Ja, maður er nú orðinn svo gamall og ekki svo sem til neins.“ Ég sagði ekkert meira.

   .Ég var eitt sinn að fara með eitthvert ljóðmeti eftir mig fyrr á árum og á eftir kom til mín íðilfögur kona og sagði: „Mikið eru ljóðin þín falleg, Helgi. Þú verður bara að gefa þau út.“ Ég svaraði: „Nei, það geri ég ekki, en það getur vel verið að ég leyfi það að mér látnum.“ Þá segir sagan að konan hafi sagt: „Já, endilega og því fyrr því betra.“

Bestu plötur ársins 2010 - 2. hluti

  Í gær birti ég áramótauppgjör blaðamanna og gagnrýnenda bandaríska poppblaðsins Rolling Stone yfir bestu plötur ársins 2010.  Með fylgdi hver staða sömu platna er í áramótauppgjöri bandaríska poppblaðsins Spin og bandaríska vefmiðilsins amazon.com.  Jafnframt fylgdi með sýnishorn (lag/myndband) af því sem er að finna á þeim plötum sem skora hæst. 

  Meðalaldur blaðamanna Spin er lægri en blaðamanna Rolling Stone.  Hugsanlega er það að hluta ástæða fyrir því að Spin gefur jaðarmúsík og minna poppaðri músík meiri gaum.  Sumar plötur á listanum hjá Spin er ekki að finna á listanum hjá Rolling Stone.  Þess vegna er upplagt að birta hér lista yfir plöturnar í 10 efstu sætunum hjá Spin.  Í næstu sætum þar á eftir eru margar plötur sem við þekkjum lítið til hér á Íslandi og ég er ekkert að flækja málin með því hafa þær með.  Hinsvegar má sjá í síðustu færslu hvar á listanum hjá Spin þær helstu lentu.  Þar má einnig heyra sýnishorn af þeim plötum sem ekki fylgja með sýnishorn hér. 

  Þannig er listinn hjá Spin (í fremri sviganum (rauða) er staða sömu plötu á lista Rolling Stone og í seinni sviganum staðan á lista amazon.com):

  

1

KANYE WEST

MY BEAUTIFUL DARK TWISTED FANTASY  (1)  (5)

.

2 

DEERHUNTER

HALCYON DIGEST  (-)  (15)

.

3 

ARCADE FIRE

THE SUBURBS  (4) (4)

4 

LCD SOUNDSYSTEM

THIS IS HAPPENING  (10)  (6)

5 

JAMEY JOHNSON

THE GUITAR SONG  (5) (12)

.

6 

JANELLE MONAE

THE ARCHANDROID  (-)  (-)

Djöfull er hún leiðinleg,  þessi Janelle.  En Grinderman er dúndur.

7 

GRINDERMAN

GRINDERMAN 2  (-)  (22)

.

8 

M.I.A.

MAYA  (19)  (-)

Þetta lag er reyndar ekki á plötunni  Maya.  Það er úr myndinni Slumdog Millionaire.  Byggt á frábæru lagi The Clash,  Straight to Hell.  Í færslunni fyrir neðan er lagið  Born Free af plötunni  Maya.  Það lag ber þess merki að M.I.A.  hafi heyrt lag Bjarkar  Declare Independance.  M.I.A. er Tamili frá Sri Lanka.  Það er eins og ég hafi óljósan grun eða finnist ég hafa heyrt í fréttum að Tamilar séu áhugasamir um sjálfstæði,  ja,  ég veit ekki sjálfstæði frá hverju.  Ef minn grunur er réttur þá rennir það enn fremur stoðum undir að M.I.A. hafi hlustað á umrætt lag Bjarkar.  Þar fyrir utan man ég ekki betur en M.I.A. hafi túrað með Björk bæði um Bandaríkin og Evrópu. 

  Lagið  Planet Plane  í myndbandinu hér fyrir ofan hefur rakað að sér verðlaunum,  svo sem Grammy og öðrum sem ég kann ekki að nefna. 

  Hér er lagið með The Clash:  

. 

9 

KID CUDI

MAN ON THE MOON II: THE LEGEND OF MR. RAGER  (-)  (18)

.

10 

ROBYN

BODY TALK PT. 1   (14)  (-)