Kvikmyndaumsögn

 - Titill:  Brüno

 - Handrit/leikstjórn/aðalhlutverk:  Sacha Baron Cohen

 - Einkunn: ***1/2 (af 5)

  Enski leikarinn Sacha Baron Cohen varð fyrst þekktur í hlutverki rapparans Ali G í samnefndum sjónvarpsþáttum.  Bráðfyndnum sjónvarpsþáttum.  Í þeim tróð Cohen einnig upp sem sjónvarpsstjarna frá Kazakstan,  Borat, og samkynhneigð tískulögga,  Brüno,  frá Austurríki.

  Cohen gerði kvikmynd um Ali G.  Ekki alveg nógu góða.  Hann gerði aðra kvikmynd um Borat.  Sú var og er virkilega fyndin.  Og nú er það kvikmynd um Brüno.  Hún gefur Borat-myndinni ekkert eftir.

  Eins og í fyrri myndum er gert út á svipaða framsetningu og í myndum og sjónvarpsþáttum sem skilgreina má afbrigði af "Falinni myndavél".  Brüno er tilbúinn "karakter".  Hann á samskiptum við fólk sem veit ekki að þar er grínari á ferð að rugla í þeim.

  Ég hef séð mörg skemmtileg myndbönd með Brüno á youtube.com.  Þau eru fæst í kvikmyndinni.  Sum eru "out takes",  það er að segja urðu útundan við endanlega vinnslu á myndinni.  Sum eru kannski úr Ali G sjónvarpsþáttunum.

  Það myndi skemma fyrir þeim er eiga eftir að sjá myndina að segja frá fyndnu senunum sem þar koma fyrir.  Brandararnir byggja á því að koma á óvart.  Vegna kynningarmyndbandsins sem fylgir þessari bloggfærslu er þó óhætt að nefna þegar Brüno kemur fram í bandarískum sjónvarpsþætti með áhorfendum af afrískum uppruna.  Þar er komið inn á að Brüno hefur ættleitt blökkubarn.  Hann virðist leggja sig fram um að vera með "pólitíska rétthugsun" en gengur fram af áhorfendum með því að hafa aðra hugmynd um "pólitíska rétthugsun" en þeir. 

  Brüno er ekkert heilagt.  Hann reynir að stilla til friðar í Mið-Austurlöndum en þekkir ekki mun á "hummus" (kjúklingabaunamauk) og Hamash-samtökum Palestínumanna.  Sjálfur er Cohen gyðingur en hlífir gyðingum ekki í gríninu.

  Fræga fólkið er dregið sundur og saman í háði.  Líka tískubransinn,  bandaríski herinn og svo framvegis.  

  Kvikmyndin  Hangover  hefur verið auglýst sem fyndnasta mynd sumarsins.  Ég mæli með henni sem góðri skemmtun.  Kvikmyndin um Brüno er ennþá fyndnari.  Kíkið á báðar myndirnar.     

   

Sérkennileg þýðing hjá sjónvarpinu

  Um helgina var bandarísk kvikmynd sýnd í sjónvarpinu.  Myndin hét  Blue Collar Comedy Tour  eða eitthvað álíka.  Í henni sást og heyrðist til hóps grínara,  svokallaðra uppistandara.  Eins og slíkum er gjarnt í Bandaríkjum Norður-Ameríku voru margir brandarar á kostnað rauðhálsa (rednecks).  Það eru Hafnarfjarðarbrandarar Kanans. 

  Í íslenska skjátextanum voru rauðhálsarnir aldrei kallaðir annað en ruddar.  Ég er hugsi yfir þeirri þýðingu.  Hún er kannski ekki alveg út í hött að öllu leyti.  Kannski þarf maður bara að venjast henni.  Ég hef aldrei áður séð eða heyrt orðið "redneck" þýtt á þennan hátt.  Ef við þýðum íslenska orðið ruddi yfir á ensku er "redneck" ekki nærtækasta orðið.  Meðal annars vegna þess að uppvöðslusamir hópar unglingsdrengja sem sækja í slagsmál við aðra unglingadrengjahópa eru iðulega kallaðir "rude boys". 

  Rauðhálsar eru tiltekinn þjóðfélagshópur í suðurríkjum Bandaríkjanna.  Í stuttu máli vísar nafngiftin til þess að um er að ræða fátæka landbúnaðarverkamenn og bændur.  Í smekkbuxum og berir að ofan bogra þeir við störf sín.  Hatturinn eða derhúfan á höfðinu skýlir andlitinu en aftanverður háls og herðar roðna ubdan sólinni. 

  Dæmigerður rauðháls,  það er að segja týpan sem brandararnir fjalla um,  er lítt menntaður,  jafnvel ólæs og jafnan fáfróður um það sem gerist utan túnfótsins.  Rauðhálsinn er vel sjálfbjarga reddari.  Hann grípur til þeirra verkfæra og þess hráefnis sem hendi er næst.  Útisundlaug hans er kannski pallur á pallbíl eða drullupollur;  frisbí-diskurinn er hjólkoppur eða klósettseta;  kertastjakinn er bjórdós og svo framvegis.

  Rauðhálsinn bruggar sitt viský (moonshine) sjálfur af mikilli list en aðkeyptur bjór er aðal drykkurinn.  Tannréttingar eru pjatt sem ná ekki til rauðhálsa og skemmd tönn er bara rifin með naglbít úr gómnum.  Jesú,  byssur og bílar á stórum dekkjum eru í hávegum ásamt Suðurríkjafánanum (The South will rise Again) og andúð á hörundsdökku fólki.     

  Ég er ekki hrifinn af rasisma rauðhálsanna.  En hef lúmskt gaman að þeim að öðru leyti.  Þetta eru töffarar á sinn hátt og margir skemmtilegar týpur.  Utan Bandaríkja Norður-Ameríku er rauðhálsum oft ruglað saman við hillbillý-liðið.  Þessir tveir þjóðfélagshópar eiga margt sameiginlegt.  En eru ekki alveg sama fyrirbærið.  Báðir hóparnir eiga þó uppruna í skoskum og írskum innflytjendum til Bandaríkjanna.    

     

Fróðlegt og hjálplegt húðflúr

  1972 ákvað ég að fá mér húðflúr.  Það var ekki eftir neinu að bíða.  Ég brá við skjótt og skellti mér í Tattú & skart í dag og fékk mér húðflúr.  Ég hef oft heyrt talað um að það sér rosalega sársaukafullt þegar húðflúrið er skrapað ofan í húðina.  Mér er lítið um sársauka gefið og hugleiddi að laumast til að bera á mig staðdeyfandi krem áður en mætti yrði á svæðið.  En gleymdi því.  Var eitthvað annars hugar.  Sem betur fer.  Svanur húðflúrari tjáði mér að staðdeyfiefni eyðileggi æskilegt viðnám húðarinnar þegar verið er að húðflúra.  Þar fyrir utan var aðgerðin alls ekki sársaukafull.  Þvert á móti var hún notaleg.  Þetta var eins og nett og gott krafs eða klór.

  Ég er staðráðinn í að fá mér fleiri húðflúr.  Það er svo assgoti gott.  Að þessu sinni lét ég húðflúra yfir allan hægri framhandlegginn landakort af Færeyjum.  Það smellpassaði hæð og lengd og mun auðvelda ferðalög mín um Færeyjar í framtíðinni.  Þá þarf ég ekki annað en bretta upp ermi til að sjá hvar ég er staddur og hvert skal næst halda. 

  Svo heppilega vildi til að Svanur húðflúrari bjó í Færeyjum á áttunda áratugnum og var því á heimaslóðum þegar hann skellti á mig landakortinu.

  Næsta húðflúr verður á vinstri handlegg.  Það verður mynd af rennilás.  Hjálpið mér að finna einfalda grafíska mynd af rennilás.

Verðsamanburður á grillum

  Á sólríkum degi sem þessum er næstum nauðsynlegt að laumast aðeins út fyrir bæinn.  Í farteskinu er gaman að hafa kassa af ísköldum bjór og einnota grill.  Á grillið getur verið gott að setja papriku og banana.  Eða Herragarðs grísalærissneiðar.  Eða lax.  Verð á einnota grillum er mismunandi á milli verslana og frekar lítið um verðsamráð.  Þetta hef ég verið að borga fyrir einnota grill síðustu daga:

Bónus 259 kr.

Rúmfatalagerinn 269 kr.

Byko 299 kr.

Hagkaup 329 kr.

Europrice 399 kr.

Krónan 399 kr.

Nóatún 499 kr. (en 599 kr. í Nóatúni við Nóatún)

Neinn 875 kr.

Spennandi framhaldssaga

  Fátt lesefni er skemmtilegra en smáauglýsingarnar í Fréttablaðinu.  Þar er jafnvel hægt að rekast á framhaldssögur sem taka fram skáldsögum Arnaldar Indriðasonar hvað spennandi framvindu varðar.  Ein slík hefur verið í gangi undanfarna mánuði undir liðnum "Húsnæði í boði".  Sagan hófst á því að nýuppgerð stúdíóíbúð með þvottavél,  þurrkara og interneti var auglýst til leigu á 59 þúsund kall.  Síðan hefur verðið trappast niður hægt og bítandi.  Lengi var það 54 þúsund.  Síðustu daga hefur íbúðin verið auglýst á 49 þúsund.  Fólk út um allt land og nokkrir Íslendingar búsettir erlendis fylgjast spenntir með framhaldinu.  Ég spái því að endirinn komi á óvart.

Furðulegt sumarfrí

  Nú þegar Íslendingar streyma í sumarfrí og umferð ýmist þyngist til eða frá höfuðborgarsvæðinu rifjast upp bráðfyndin saga sem vinafólk mitt frá Víetnam sagði mér á dögunum.  Atburðurinn átti sér stað fyrir einhverjum áratugum þegar sumarfrí var sjaldgæfur lúxus í víetnamska þorpinu sem kunningjarnir eru frá.

  Gamall maður (á víetnamskan mælikvarða.  Um sextugt) tók sitt fyrsta alvöru sumarfrí.  2ja vikna frí.  Hann undirbjó fríið vel og vandlega mánuðum saman.  Þetta var stórmál.  Því fylgdi gífurlegur ævintýraljómi.  Þetta var fyrir daga tölvupósts,  faxtækja og almenns símasambands.  Samskipti við fólk utan þorpsins fóru fram í gegnum gamaldags hægfara bréfapósts (snail mail).  Eldra fólk var flest háð yngra fólki með að lesa fyrir sig bréf og skrifa.  Kallinn bókaði gistingu á hóteli í fjarlægju þorpi og dundaði sér dag eftir dag við að skipuleggja fríið þar með aðstoð yngra fólks sem kunni að lesa og skrifa.  Kallinn hafði komist yfir bækling eða rit um þorpið.  Það auðveldaði skipulagið.  Allir í þorpinu fylgdust spenntir með framvindunni við skipulag frísins.  Síðustu vikur fyrir fríið ræddu þorpsbúar varla um annað en frí kallsins.  Enda bar yfirleitt aldrei neitt til tíðinda í þorpinu.  En þetta var alvöru ævintýri.

  Þegar frí kallsins gekk í garð fylgdu ættingjar,  vinir og vinnufélagar honum á rútustöðina.  Það var svo mikill ævintýraljómi yfir fríinu að allir samglöddust kalli og vildu kveðja hann á rútuplaninu.  Í Víetnam skiptir aldur miklu máli.  Fólk nýtur vaxandi virðingar til samræmis við hækkandi aldur.  Með því að fylgja kallinum að rútunni vildu þorpsbúar sýna öldrun mannsins tilhlýðanlega virðingu. 

  Rútan kom reglulega viðp í þorpinu tvisvar í mánuði.  Hún var ætíð troðin af fólki frá öðrum þorpum en fátítt var að fólk úr þessu þorpi tæki sér far með henni.  Fylgdarfólk kallsins fyllti rútuplanið.  Ungur vinnufélagi kallsins naut þess heiðurs að fá að bera ferðatöskur hans.  Sá ungi átti í vandræðum með að troða ferðatöskunum aftast í rútuna.  Þetta var ekki rúta eins og við þekkjum þar sem töskurými er undir rútunni heldur höfðu farþegar pinkla sína - og jafnvel húsdýr - meðferðis inni í rútunni. Ungi vinnufélaginn tróðst með töskur kallsins innan um farangur ferðafélaga í stappfullri rútunni.  Þá ók rútan skyndilega af stað.  Með vinnufélagann innanborðs en kallinn úti á rútuplani umkringdan ættingjunum og öðrum þorpsbúum.  Hópurinn á rútuplaninu horfði á eftir rútunni bruna burt.

  Vinnufélaginn kom engum skilaboðum til bílstjórans.  Rútan var svo stöppuð af fólki og allir kallandi hver ofan í annan til að yfirgnæfa hávaðann frá rútunni sjálfri.  Vinnufélaginn endaði á þeim stað sem kallinn hafði bókað frí sitt.  Vinnufélaginn var með alla pappíra í lagi,  kvittun fyrir gistingu,  uppskrift að því hvernig fríinu yrði best varið og það allt.  Næsta rúta til baka fór ekki fyrr en eftir hálfan mánuð.  Vinnufélaginn gat í raun fátt gert í stöðunni annað en fara í fríið sem kallinn hafði ætlað í.  Hann var vel settur,  með nóg af hreinum fötum af kallinum,  peningana hans og svo framvegis.
  
  Kallinn og ungi vinnufélaginn voru þeir einu sem kunnu almennilega á rafstöðina er þeir unnu við.  Kallinn gat því ekki gert annað en mæta í vinnuna á hverjum degi á meðan vinnufélaginn hafði það gott í fríinu.  Eftir að ungi vinnufélaginn kom úr fríinu var stirt á milli þeirra.  Kallinn tók algjörlega fyrir að heyra ferðasögu þess unga og tók aldrei annað frí.

 

Mikil umferð til Reykjavíkur

Spennandi myndband

  Mér var sent þetta skemmtilega myndband.  Með fylgdu upplýsingar um að það sýni kofa í eigu forgöngumanns verðsamráðs olíufélaganna og konu hans,  sem þekktust er fyrir að hafa látið innrétta einkagullklósett undir sig í húsakynnum dómsmálaráðuneytisins.  Næsti nágranni turtildúfanna er maður sem gegnir nafninu Tiger Woods og þykir ekki síður liðtækur í golfi en 12 ára strákurinn á Selfossi.

Sjálfsfróun og Sjálfstæðisflokkurinn

  Á dögunum var sýnd í sjónvarpinu (RÚV) stuttmynd þar sem minn góði vinur,  Bjarni heitinn Móhíkani (Bjarni Þórir Þórisson),  las á áhrifamikinn hátt kvæði eftir Halldór Laxness og fór með aðalhlutverk.  Bjarna kynntist ég þegar hann var 14 - 15 ára og árið 2000 fór hann með mér í eftirminnalega hljómleikaferð til Grænlands í kjölfar þess að lag mitt  Þorraþrællinn  fór í 6.  sæti grænlenska vinsældalistans.  Lagið er í tónspilarunum hér til vinstri.

  Bjarni sló í gegn í kvikmyndinni  Rokk í Reykjavík  sem söngvari og bassaleikari pönksveitarinnar Sjálfsfróun.  Með okkur Bjarna til Grænlands fór dauðapönksveitin Gyllinæð (einnig í tónspilaranum) og þar var enginn bassaleikari. 

  Í kjölfar þess að horfa á stuttmyndina með Bjarna í sjónvarpinu fór ég inn á youtube til að vita hvort þar væri eitthvað með Bjarna.  Þegar ég sló inn nafni frægustu hljómsveitar hans,  Sjálfsfróunar,  birtist mér listi yfir 40 myndbönd.  Þar af 38 um Sjálfstæðisflokkinn.

Saga bresku pönkbyltingarinnar XI

 

  Síðsumars 1977 var sala á pönkplötum orðin það mikil að í umferð voru settar ólöglegar (bútlegg) plötur með Sex Pistols og The Clash í breskum plötubúðum.  Þær mokseldust þrátt fyrir að löglegir plötuútgefendur þessara hljómsveita reyndu allt sem í valdi þeirra stóð til að stöðva eða hindra ólöglegu plöturnar.  Það var ekki við neitt ráðið.  Spurn eftir pönkplötum var slík.  Jafnframt streymdu inn á markað plötur frá nýjum pönksveitum. 

  Um haustið 1977 sló pönksveitin The Adverts í gegn með laginu  Gary Gilmore´s Eyes.  Þar var vísað til raunverulegs atburðar er augu úr morðingja voru grædd í áður sjónlausa manneskju.  Trommuleikari The Adverts tók saman við íslenska konu,  flutti til Íslands og hefur verið búsettur hér síðan. Að því er ég best veit.  Ég man ekki nafn hans og nenni ekki að "gúgla" það. Áður hafði The Adverts sent frá sér eina smáskífu sem fór hljótt.  Gaye Adverts varð fyrst margra ágæta kvenbassaleikara pönksins.

  The Adverts sendi frá sér tvær hressilegar breiðskífur og síðar voru gefnar út 3 hljómleikaplötur með The Adverts.

.

  Írsk pönksveit,  Bommtown Rats,  kom til sögu með laginu  Looking After Number One.  Nafnið Boomtown Rats var sótt í gengi í skáldsögu föður bandarískrar þjóðlagamúsíkur,  Woodys Guthries,  Bound for Glory.  Tenging breska pönksins við Woody Guthrie var víðtækari því forsprakki The Clash,  Joe Strummer,  var forfallinn Woody Guthrie aðdáandi.  Kallaði sig meira að segja á tímabili Woody. 

  Til gamans má geta að Bubbi Morthens,  Mikki Pollock og Megas voru/eru einnig undir miklum áhrifum frá Woody Guthrie.  Vinsælt lag Bubba,  Synetta,  er sótt í smiðju Woodys og einnig  Það er gott að elska.  

  Síðar sló Boomtown Rats rækilega í gegn á heimsvísu með leiðinda ballöðunni  I Don´t Like Mondays.  Söngvarinn;  Bob Geldof, varð alþjóðleg stjarna þegar hann samdi lagið  Do They Know it´s Christmas? og gaf það út undir nafni samstarfsverkefnisins  Band Aid og skipulagði Live Aid  hljómleika í kjölfarið.  Hann tók saman við sjónvarpsstjörnu sem varð ennþá frægari er hún tók saman við ástralska rokkstjörnu,  söngvara INXS.  Sá varð mikið frægur er hann drap sig við sjálfsfróun með einhverskonar kæfiaðferð sem fór úr böndum. 

.

.

  Breska pönksveitin Generation X  sendi í ágúst 1977 frá sér smáskífuna  Your Generation.  Generation X var afsprengi hljómsveitanna Chelsea og Throbbing Gristle.  Í síðarnefndu hljómsveitinni voru pönkarar sem síðar urðu frægir sem Psychic TV og þar var innanborðs íslenski hljómborðsleikarinn Hilmar Örn Hilmarsson, alsherjargoði Ásatrúarfélagsins.  Í Gen X var líka bassaleikarinn Tony James sem var með Mick Jones,  gítarleikara The Clash, í London SS og síðar í Sigue Sigue Sputnik.  Þeir eru í dag saman í hljómsveit sem ég man ekki hvað heitir.  Söngvari Gen X,  Billy Idol,  varð síðar alþjóðleg rokkstjarna og frægur dópisti.  Lagið  Your Generation  var útúrsnúningur og ádeila á lag The Who,  My Generation. 

.

Fyrsta breska pönklagið:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/743999

Næst - II:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/744949

III: http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/746033/

IV: http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/747161

V:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/750862/

VI:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/753972/

VII:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/791397

VIII:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/820922

IX:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/844717/

X:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/848956

Samanburður á listum yfir bestu íslensku plöturnar - og fleiri vangaveltur

  Ég er drjúgur yfir að hafa í síðustu færslu spáð rétt til um 3 efstu sætin á listanum yfir bestu íslensku plöturnar sem var opinberaður á rás 2 í dag.  Jafnframt var ég sjóðheitur í spánni um plötuna í 4.  sæti.  Hún lenti í 6.  sæti.  Það er innan skekkjumarka. 

  2001 stóð Dr.  Gunni fyrir samskonar leit að bestu íslensku plötunum.  Þann lista birti hann í bókinni  Eru ekki allir í stuði?.  Ég lék sama leik 1983 og birti í Poppbókinni.  Það er gaman að bera þessa misgömlu lista saman.  Sumar plötur halda svipaðri stöðu.  Aðrar verða heitari með hverju ári á meðan staða nokkurra fer kólnandi.

  Staða platnanna í bók Dr.  Gunna er í fremri sviganum og staðan í  Poppbókinni  er í seinni sviganum.  Í  Poppbókinni  náði listinn aðeins yfir 25 bestu plöturnar.  Það skýrir að nokkru hvers vegna sumar plötur neðar á listanum komust ekki á blað þar.  Margar aðrar plötur á listanum í dag voru ekki komnar út fyrir 26 árum.   

  Til frekari glöggvunar eru þær plötur auðkenndar með rauðum lit sem halda sinni stöðu eða hækka á listanum.  Plötur sem falla um meira en 10 sæti eru auðkenndar með bláum lit.

  Á rás 2 kom fram að Morgunblaðið hafi staðið fyrir leit að bestu íslensku plötunni fyrir nokkrum árum.  Því miður hef ég þann lista ekki undir höndum.

1. (1)   (-)   Ágætis byrjun - Sigur Rós  1999
2. (5)   (4)   Lifun – Trúbrot  1971
3. (3)   (1)   Á bleikum náttkjólum - Megas & Spilverk þjóðanna   1977
4. (12) (23) Hinn íslenzki Þursaflokkur – Þursaflokkurinn   1978
5. (4)   (3)   Sumar á Sýrlandi – Stuðmenn   1975
6. (2)   (-)   Debut – Björk   1993
7. (13) (-)  Gling-Gló - Björk Guðmundsdóttir & Tríó Guðmundar Ingólfssonar   1990
8. (7)   (2)  Ísbjarnarblús - Bubbi Morthens   1980
9. (-)   (-)  Með suð í eyrum við spilum endalaust – Sigur Rós   2008  
10. (11) (9)  Sturla - Spilverk þjóðanna   1977
11. (-)   (-)  Me And Armini - Emilíana Torrini   2008
12. (16) (-)  Hana nú - Vilhjálmur Vilhjálmsson   1977
13. (-)   (-)  Fisherman's Woman - Emilíana Torrini   2004
14. (10) (-)  Life's Too Good – Sykurmolarnir   1988
15. (8)   (-)  Með allt á hreinu – Stuðmenn og Grýlurnar   1982
16. (30) (-)  Einu sinni var – Vísur úr Vísnabókinni - Björgvin Halldórsson og Gunnar Þórðarson   1976
17. (29) (-)  Lög unga fólksins – Hrekkjusvín   1977
18. (9)   (-)  Kona - Bubbi Morthens   1985
19. (-)   (-)  Mugimama is this monkeymusic – Mugison   2004
20. (-)   (-)  Takk - Sigur Rós   2005
21. (7)   (7)  Geislavirkir – Utangarðsmenn   1980
22. (28) (-)  Í gegnum tíðina - Mannakorn    1977
23. (39) (-)  Jet Black Joe - Jet Black Joe    1992
24. (21) (-)  Hljómar - Hljómar    1967
25. (36) (-)  Loftmynd - Megas   1987
26. (-)   (-)  Mugiboogie – Mugison   2007
27. (-)   (-)  Bein leið - KK Band   2003
28. (24) (-)  Þursabit - Þursaflokkurinn   1979 
29. (17) (-)  Megas - Megas   1972
30. (23) (12) Breyttir tímar - Egó   1982
31. (22) (-)  Tívolí - Stuðmenn   1976
32. (18) (13) Rokk í Reykjavík – Ýmsir   1982
33. (-)   (-)  Allt fyrir ástina - Páll Óskar   2007
34. (25) (10) Mjötviður mær – Þeyr   1981
35. (27) (-)  Kafbátamúsík - Ensími   1998
36. (20) (-)  Post - Björk   1995
37. (52) (-)  Mannakorn – Mannakorn   1975
38. (-)   (-)  Hljóðlega af stað – Hjálmar   2004
39. (14) (-)  Lengi lifi - Ham   1996
40. (41) (-)  Í mynd - Egó   1982 
41. (-)   (-)  Hjálmar - Hjálmar   2005
42. (-)   (-)  Spilverk þjóðanna - Spilverk þjóðanna   1975 
43. (-)   (-)  Systkinin syngja saman - Elly Vilhjálms og Vilhjálmur Vilhjálmsson   1969
44. (15) (-)  Homogenic - Björk   1997 
45. (38) (-)  Millilending - Megas   1975
46. (40) (18) Ekki enn - Purrkur Pillnikk   1981 
47. (-)   (-)  Halldór Laxness - Mínus   2003 
48. (66) (-)  Trúbrot - Trúbrot   1969
49. (34) (-)  Todmobile - Todmobile   1990 
50. (-)   (-)  Sleepdrunk Seasons - Hjaltalín   2008 
     

  Athygli vekur að plöturnar í 30 efstu sætunum á lista Dr.  Gunna eru allar á þessum lista nema tvær.  11 af 23 efstu plötunum í  Poppbókinni  eru sömuleiðis á listanum þrátt fyrir allan þann fjölda platna sem bæst hafa í hópinn á þessum rösklega aldarfjórðungi.  Af 7 plötum sem falla mest voru aðeins 2 í Poppbókinni.

  Elsta platan er frá 1967,  Hljómar.  Þær eru bara 3 plöturnar frá þeim áratug.  Ég einkenni tímabilið '67 - '79 með grænu ártali (15 útgefnar ´71 - ´79).  1980 urðu afgerandi kaflaskipti og uppstokkun í íslenskri músík.  Tímabilið ´80 - ´99 er einkennt með bleikum ártölum (20 plötur).  Það eru engar plötur frá árunum 2000 - 2002 á listanum.  Yngri plötur eru einkenndar með blásvörtum ártölum (12 plötur).  Að óreyndu hefði mátt ætla að mun fleiri plötur væru frá síðustu árum.  Þær eru fólki í ferskara minni,  jafnframt því sem yngra fólk þekkir eðlilega síður til eldri platna. 

  Þegar ártöl eru skoðuð betur kemur í ljós að gjöfulustu tímabil sem skila plötum á þennan lista eru annarsvegar ´75 - ´77 (11 plötur) og hinsvegar ´80 - ´82 (8 plötur).

  Gaman væri að heyra skoðun ykkar á niðurstöðu listans og þeim plötum sem eru á upp- eða niðurleið.  Sjálfur er ég alsáttur við plöturnar í efstu sætum listans og nokkuð sáttur við listann í heild.  Þar undanskil ég að mér þykir leiðinlegt að sjá lækkandi stöðu flestra þeirra platna sem síga mest.