Örstutt leikrit um skóbúð

1.10.2011 | 22:48

Örstutt leikrit um skóbúð

Á sviðinu eru skórekkar með fjölda skópara í ýmsum stærðum. Einnig er þar stæða af tugum skókassa. Berfættur snævi þakinn kappklæddur gamall maður gengur inn um útidyrnar og ávarpar eldri konu sem stendur við skórekkana.

Maður (ákveðinn): Góðan dag. Þetta er ljóta brjálaða veðrið. Þvílíkt rok, haglél og hörku frost. Ég var næstum orðinn úti. Mig vantar skó. Ég varð fyrir aðkasti í vinnunni í dag af því að ég mætti í sömu skónum tvo daga í röð. Það er gróft einelti í gangi.

Kona (vingjarnleg): Hvernig skó vantar þig?

Maður: Ekki spariskó og ekki strigaskó. Eitthvað þar á milli.

Kona: Hvaða stærð?

Maður: 46.

Kona: Þá ættir þú að fara í skóbúð.

Maður: Er þetta ekki skóbúð?

Kona: Nei, þetta er bara venjulegt heimili.

Maður: En allir þessir skór?

Kona: Ég er einstæð móðir með stórt heimili. Ég á 12 börn með 16 mönnum.

Maður: Með 16 mönnum?

Kona (mæðulega): Já, það léttir á meðlagi og dreifir hættu á afföllum.

Maður: En hvað með alla þessa skókassa?

Kona (feimnislega): Ég geymi ýmislegt í þeim.

Kona (opnar einn kassa og sýnir manninum í hann): Í þessum geymi ég til dæmis laufabrauð.

Maður (kætist og hrópar): Vá! Húsavíkurlaufabrauð. Nammi namm!

Kona: Nei, Húsavík er ekki í þeim. Bara mjólk, smjör, sykur, salt, hveiti og kúmen.

Maður (spyrjandi): Það er enginn útskurður á þeim. Munstrið er teiknað á brauðið.

Kona: Já, með tússpenna. Ég á ekki útskurðarhníf.

Maður: Þú kannt aldeilis að bjarga þér, stelpuskott. En hvar finn ég skóbúð?

Kona (slær manninn utan undir svo smellur í): Enga ósvífni, pjakkur! Þú gengur hér niður götuna til hægri. Tveimur húsum hér frá, á horninu, er gult hús með stóru skilti. Á því stendur "Skóbúð". Þar beygir þú til hægri. Gengur niður þá götu og beygir síðan aftur til hægri. Þú gengur framhjá þremur húsum og beygir til hægri. Efst í götunni finnur þú ómerkt rautt hús. Þar færð þú skó.

Maður: Er ég þá ekki kominn aftur í þetta hús?

Kona (glaðleg): Jú.

Maður: En þú selur ekki skó.

Kona: Ekki í augnablikinu. En kannski þá. Aldrei að gefast upp. Það er málið. Svona, drífðu þig nú. Stattu þig, strákur!

Kona (opnar útidyrnar, ýtir á eftir manninum út, sparkar í rassinn á honum og lokar dyrunum)..

Tjaldið fellur.

----------------------------------------------------------------------------

Fleiri smásögur og leikrit:

- Álfar

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1167432/

- Bóndi og hestur

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1122498/