Hugljúf og notaleg saga fyrir svefninn

  Tanaka-san Ono er gullfiskur.  Hann fæddist og ólst upp við gott atlæti í tjörn í Japan.  Vegna eftirnafnsins má leiða getum að því að hann sé fjarskyldur ættingi myndlistarkonunnar Yoko Ono.  Einn úfinn Izuzu veðurdag kom vondi kallinn og veiddi Tanaka-san í háf og setti í plastpoka.  Til allrar lukku var vatn í plastpokanum.  Annars hefði Tanaka-san verið í vondum málum.

  Því næst var flogið með Tanaka-san til Íslands.  Ekki í einkaþotu.  Nei,  venjulegri farþegaflugvél.  Hún var full af japönskum ferðamönnum sem vildu skoða Gullfoss,  Geysi,  Þingvelli og Bláa lónið.  Allir höfðu myndavélar um hálsinn.  Nema Tanaka-san.

  Kominn til Íslands var Tanaka-san settur í gæludýrabúð.  Þaðan var hann seldur tveimur ungum bræðrum.  Þetta var mansal.  Það var verslað með Tanaka-san eins og hverja aðra vöru.  Sjálfur fékk hann ekki krónu fyrir sinn snúð.

  Bræðurnir settu Tanaka-san í lítið fiskabúr ásamt 6 öðrum gullfiskum.  Búrið er ómerkilegt og fyrir neðan virðingu Tanaka-san.  Það er allskonar plastdrasl í búrinu:  Plasttré og sitthvað fleira sem erfitt er fyrir ókunnuga að átta sig á hvað er.

  Bræðurnir gefa fiskunum einhæft þurrfóður.  Tanaka-san myndi þiggja lifandi flugur til að jórtra á.  Þó ekki væri nema einstaka sinnum.  En svo góð er tilveran ekki.  Þess í stað sitja bræðurnir tímunum saman fyrir framan fiskabúrið og glápa á fiskana.  Það þykir Tanaka-san argasti dónaskapur.  Hann lætur þó á engu bera.  Reynir bara að hreyfa sig sem minnst undir þeim kringumstæðum.

  Einn daginn áttaði Tanaka-san sig á að honum leiddist tilbreytingarleysið.  Hann fékk hugmynd.  Hann stakk upp á því við hina fiskana að þeir myndu keppa í fótbolta á hverri nóttu.  Bæði til að stunda reglulega hreyfingu og einnig til að hafa eitthvað fyrir stafni. 

  Þessu var vel tekið.  Tveir fiskar mynda mark.  Sá þriðji er markvörður.  Tveir og tveir fiskar keppa síðan sín á milli.  Yfirleitt er leikurinn nokkuð jafn.  Samt skiptir það litlu máli.  Þetta er fyrst og fremst leikur.  Það finnst öllum.  Nema einum fiski sem heitir Þórhallur Pétur Hróbjarts- og Sigurlínarson.  Hann er svo tapsár og óþroskaður að hann æsir sig upp úr öllu valdi við minnsta mótlæti.  Frekjan er slík að hann heimtaði eitt sinn að sjálfsmark sem hann skoraði væri talið sér til tekna.

   Tanaka-san er ákveðinn í að koma hinum fiskunum skemmtilega á óvart um áramótin.  Þá ætlar hann að stinga upp á að aðra hverja nótt keppi þeir í handbolta í stað fótbolta.   

------------------------------------------------

  

Fleiri örleikrit og smásögur:

.

- Flugvélamódel

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/955702

- Miðaldra maður

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/944608

- Leyndarmál stráks

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/928198

- Ættleiðing

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/916687/

- Strákur með sög

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/903540

- Hundur

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/863130

- Boltabulla

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/718347

- Skokkari

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/606929

- Strákur skiptir um gír

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/538649

- Morðsaga

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/320299

- 27 ára

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/299380

- Um borð

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/278812

- Matarboð í sveitinni

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/266411

- Í plötubúð

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/260037

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 16.10.2009 kl. 00:29]

Einu sinni fyrir langa löngu átti ég fiskabúr, einn góðann veðurdag ákváðu allir fiskarnir mínir að stökkva upp úr búrinu.  Og þeir gerðu það, sem betur fer var nokkrum bjargað, aðrir dóu. 

[Lissy (IP-tala skráð) 16.10.2009 kl. 01:31]

Isn't Ono the first name, the given name? Yoko being a family name? San is also an honorific, not part of a name, from what I know of Japanese names.

[Sæmundur Bjarnason, 16.10.2009 kl. 01:40]

Sonur minn átti stærðar fiskabúr með mörgum fiskum. Allt í einu kvað við hár hvellur og vatnið fór að leka úr búrinu á gólfið. Sumir fóru að ausa upp vatninu aðrir að bjarga fiskunum. Man ekki hvernig þetta endaði. Fín saga hjá þér, Jens.

[Hulda Haraldsdóttir, 16.10.2009 kl. 02:22]

Jens minn á hvaða lyfjum ert þú eiginlega    eða er þetta kannski af lyfjaleysi ?? San Ono sik amu hongsi kupha zucvima kimo zutza. 

[Jens Guð, 16.10.2009 kl. 02:22]

  Jóna Kolbrún,  það verður að gæta þess vandlega að hafa ekki of mikið vatn í fiskabúrum.  Gullfiskar eru forvitnir og heimskir.  Þeim er gjarnt að stökkva upp úr búrunum til að vita hvað sé hinumegin við glerið.

[Jens Guð, 16.10.2009 kl. 02:29]

  Lissy,  Ono is the family name.  San stands for Mr.  But anyway,  this story is not based on a true story.  This is just a nonsense story.

[Þorsteinn Briem, 16.10.2009 kl. 02:30]

There once was a fish called Tanaka,
it also had the given name a.k.a.,
it didn't like it,
Japanese shit,
like Ono, Bono, Jón Ó. and úti að aka.

[Jens Guð, 16.10.2009 kl. 02:34]

  Sæmundur,  takk fyrir "komlímentið".  Ef fiskbúr springur er gott að vera snöggur til að laga nokkra áfenga kokteila fyrir heimilisfólkið og skella einum gullfiski í hvert staup.  Það þykir mikið sport - einkum í Ástralíu - að skella í sig kokteili með gullfisk.  Það kallast að sporðrenna drykknum. 

[Jens Guð, 16.10.2009 kl. 02:41]

  Hulda,  sagan er samin undir áhrifum frá bjór og svefngalsa.  Reyndar eru þessar nýrri bloggsögur mínar orðnar eitthvað svo alvörugefnar,  agaðar og virðulegar að ég kann varla við það.  Til að mynda eru tvær elstu sögurnar (neðstar í upptalningunni) einhvernvegin glaðlegri,  sprækari og lausbeislaðri.

[Jens Guð, 16.10.2009 kl. 02:42]

  Steini,  takk fyrir limruna.

[Gjagg (IP-tala skráð) 16.10.2009 kl. 05:43]

Er Hulda róbot? (vélmenni).  Thad er maneskjunni ekkert edlilegra en ad hafa allskonar furdulegar hugsanir í kollinum.  Thetta sem Herra Gud skrifar í thessari faerslu er langt frá thví ad vera eitthvad furdulegt.  Í raun mjög ögud faersla.

Ad ímynda sér ad thad sem fólk hugsar sé bara thad sem thad laetur út úr sér er mesti misskilningur.  Nei...furduveröld hugans og hugsanna er miklu staerri og merkilegri en svo, Hulda mín gód. 

[Gjagg (IP-tala skráð) 16.10.2009 kl. 05:52]

manneskjunni

[Grefillinn Sjálfur - Koma svo! (IP-tala skráð) 16.10.2009 kl. 14:24]

Mikið er þetta falleg saga. Minnir mig á söguna af gúbbífisknum Hödda sem átti heima aleinn í krukku með vatni og engu öðru upp. Alla daga synti Höddi í krukkunni, fram og til baka, upp og niður, og eina tilbreytingin var þegar hann fékk dálítið fiskafóður.

Dag einn ákvað vinur minn, stjúpfaðir Hödda, að við þetta tilbreytingarleysi yrði ekki unað, enda taldi hann sig sjá skýr merki hjá Hödda um að honum væri farið að leiðast verulega, svo hann tók sig til og helti hátt í desilítra af Smirnoff-vodka í krukkuna.

Vodkinn myndaði strax slæðu efst í krukkunni sem seig síðan neðar og neðar. Höddi reyndi að forða sér, en þar sem undankomuleið var ekki fyrir hendi náði slæðan að lokum að umlykja hann á botninum.

Höddi varð þegar blindfullur og stórskrýtinn og reyndi hvað hann gat til að stökkva upp úr krukkunni. Hann stökk þó aldrei nógu hátt og eftir nokkrar tilraunir gafst hann upp og tók til við að synda í hringi á hliðinni, alveg á uggunum.

Við héldum satt að segja að Höddi myndi ekki hafa þetta fyllerí af ... en viti menn ... Höddi náði sér 100% og var áberandi eldhress í krukkunni upp frá því eða allt þar til hann dó nokkrum mánuðum síðar.

[Magnús Geir Guðmundsson, 16.10.2009 kl. 14:35]

"Jórtrandi gullfiskur", það er auðvitað mikrósnilldin í sögunni!

[Hildur Helga Sigurðardóttir, 16.10.2009 kl. 18:37]

Styðjum endunýjaða gullfiskabúrið í Vesturbæjarlaugini.

[Jens Guð, 16.10.2009 kl. 21:30]

  Gjagg,  manni dettur stundum ótrúlegt bull í hug.  Það er gaman.

[Brattur, 16.10.2009 kl. 22:45]

Þórhallur Pétur Hróbjarts- og Sigurlínarson hefur nú aldrei verið þekktur fyrir að vera sérlega dannaður... enda þorskur í báðar ættir...

[Jens Guð, 17.10.2009 kl. 00:06]

  Bergur,  takk fyrir þessa skemmtilegu sögu.  Hún rifjar upp fyrir mér þegar ég sem krakki í útjaðri Hóla í Hjaltadal laumaði nokkrum sinnum spritti í drykkjarvatn í hæsnakofanum.  Þær þurftu ekki mikið,  blessaðar hænurnar,  til að verða fullar.  Enda hænuhausar. 

[Jens Guð, 17.10.2009 kl. 00:09]

  Magnús Geir,  frábært að þú kveikir á þessum litla brandara.  Ég hélt að enginn myndi fatta hann og þetta væri bara minn skrítni einkahúmor.

[Jens Guð, 17.10.2009 kl. 00:10]

  Hildur Helga,  ég styð þetta fiskabúr þó ég viti ekki einu sinni hvar Vesturbæjarlaugin er.

[Jens Guð, 17.10.2009 kl. 00:11]

  Brattur,  ég hef grun um að þú farir rétt með ætternið.

[Ómar Ingi, 18.10.2009 kl. 13:26]

Nokkuð viss um að þú verðir hrifinn

http://ommi.blog.is/blog/ommi/entry/966718/

[Þorsteinn Briem, 18.10.2009 kl. 16:43]

Mess » Fregnir