Smásaga um ungt fólk

  Hann hafði aldrei farið á dansleik áður.  Frá 16 ára aldri hafði hann þó nokkrum sinnum farið á hljómleika.  En nú var hann mættur á dansleik.  Hann var rétt svo búinn að koma sér fyrir við barinn er að honum vék sér gullfalleg dama.  Hún spurði hvort að hann væri til í dans.  Hann var til í það.  Tók samt fram að hann hefði aldrei dansað.  Hún blés á það:  "Ekki málið.  Við reynum bara að samhæfa einhvern takt."  Það gekk áfallalaust fyrir sig.  Hann var nokkuð sáttur við frammistöðu sína.   Hafði reyndar ekki samanburð.

  Að dansi loknum spurði hún:  "Ertu til í panta einhverja spennandi kokteila á meðan ég skrepp á salerni?"  Hann var til í það.  Hún yrði að velja.  Hann þekkti enga kokteila.  Hún stakk upp á því að hann léti barþjóninn velja.  Hann tók vel í það.

  Eftir nokkra framandi og bragðgóða kokteila lá beinast við að þau færu saman heim til hans.  Þar fækkuðu þau fötum þegar í stað.  Er hún skreið undir sængina til hans hvíslaði hún:  "Nú er komið að fjármálunum.  Semjum um greiðsluna."  Honum dauðbrá.  Varð afar vandræðalegur.  Hikstandi og stamandi stundi hann upp með erfiðismunum:  "Fjármál eru ekki mín sterkasta hlið.  Púff!  Ég þekki ekki taxtann.  Ég hef aldrei lent í þessari stöðu.  Segjum bara að þú borgir mér tíuþúsundkall og málið er dautt."

 

 

Álit ferðamanns

  Oft er gaman að heyra eða lesa hvernig útlendir ferðamenn upplifa Ísland.  Á netmiðlinum quora.com spyr ung kona frá Singapore í fyrirsögn:  "Hve dýrt er Ísland?"  Hún svarar sér:  "Stutta svarið er mjög."

  Hún fór í 8 daga hringferð um Ísland.  Kíkti á Vestfirði í leiðinni.  Hún var í 5 manna hópi sem tók jeppa á leigu.  Leigan var 134.200 kall.  Hún hvetur aðra túrhesta á Íslandi til að ferðast saman í hópi til að halda kostnaði niðri.  Jafnframt hvetur hún til þess að keypt sé bílatrygging.  Framrúðan í bílnum sprakk vegna steinkasts.

  Bensínkostnaður var 48.800 kr.  Á veitingastöðum kostar aðalréttur um 3660 kr. Á móti vegur að bensínsjoppur selja heitt ruslfæði á borð við pylsur, hamborgara og franskar.  Kostnaður er á bilinu 976 til 1220 kall.  Mín athugasemd:  Hið rétta er að pylsa kostar víðast á bilinu 400 - 450 kall. Kannski þarf 2 pylsur til að teljast vera máltíð?

  Daman bendir á að hægt að kaupa samlokur í Bónus-verslunum.  Sumar álíka verslanir selji líka heitan mat.  Sennilega er hún að vísa til Krónunnar sem selur heitan kjúkling, sviðakjamma og þurusteik.

  Gistikostnaður hverja nótt á mann var 9760 kall á mann. Notið greiðslukort,  segir hún.  Íslenskar krónur eru verðlausar utan Íslands.    

  Niðurstaða hennar:  Já, Ísland er dýrt.  En hverrar krónu virði!  

        

  

   

Fátæklegt jólaskraut

  Gistiheimili sem ég dvaldi á í Toronto yfir jólin er staðsett í 2ja kílómetra fjarlægð frá miðborginni.  Engu að síður gat ég ekki þverfótað fyrir spennandi veitingastöðum og óspennandi verslunum af öllu tagi.  Ég tel mig lánsaman að hafa engan áhuga á verslunum - ef frá eru taldar matvöruverslanir sem selja vatn og dagblöð,  svo og búðir sem selja bjór.  

  Í Toronto er bjór seldur í the Beer Store.  Viðskiptavinurinn fær ekki að sjá neinn bjór þegar mætt er á svæðið.  Hann gengur að afgreiðsluborði og tilkynnir afgreiðslumanneskju hátt og skýrt hvaða bjór hann vill kaupa.  Afgreiðslumanneskjan bregður sér þá bak við luktar dyr.  Nokkru síðar birtist hún aftur með bjórkippur í gráum plastpoka. 

  Mér skilst að aðrar verslanir selji annarsvegar léttvín og hinsvegar sterkt vín.  Ég átti ekki erindi í þær.  Sannreyndi ekki dæmið.

  Í miðbæ Toronto var mikill og stórfenglegur jólamarkaður.  Yfirgengilegar jólaskreytingar í ýktasta stíl.  Þeim mun merkilegra er að þar fyrir utan fór lítið fyrir jólaskreytingum.  Á gistiheimilinu sem ég dvaldi á var í setustofu plastjólatré.  Um 1,5 metri á hæð.  Um 30 cm þar sem það var breiðast.  Ekkert skraut.   

  Á rölti mínu um nágrennið sá ég inn um glugga að sami stíll var í öðrum gistiheimilum og hótelum.  Óskreytt jólatré og engar aðrar jólaskreytingar.  Gengt gistiheimili mínu er vegleg verslunarmiðstöð (mall) með tilheyrandi matsölustöðum og verslunum.  Hvergi örlaði á jólaskreytingum.   

  Í Toronto máttu íbúar henda jólatrénu út á stétt 7. janúar.  Um leið máttu þeir henda út á stétt allskonar húsgögnum og tölvum.  Sorphirðan er til fyrirmyndar.

Frétta- og fróðleiksþyrstir Kanadabúar

  Í Toronto er gefið út alvörugefið dagblað sem heitir Toronto Star.  Prentútgáfan selst í 319 þúsund eintökum að meðaltali.  Á laugardögum hoppar salan upp í 420 þús.  Merkilega góð sala í 6 milljón manna borg.  Að vísu reikna ég með að sala blaðsins nái út fyrir staðbundna borgina.  Þannig er það í Bandaríkjunum.  Dagblöð eins og New York Times og Washington Post eru seld víða um Bandaríkin.  Jafnvel utan Bandaríkjanna.  Til að mynda hefur verið hægt að kaupa þau í íslenskum ritfangaverslunum.

  Íbúar Bandaríkjanna eru 326 milljónir.  3ja fjölmennasta þjóð heims.  Til samanburðar er Kanada smáþjóð.  Íbúar 37 milljónir.  Þeim mun athyglisverðara er að söluhæsta bandaríska dagblaðið,  USA Today, selst "aðeins" í 957 þúsund eintökum.  

  Annað söluhæsta bandaríska dagblaðið,  New York Times,  selst í 572 þúsund eintökum aðra daga en sunnudaga.  Þá er salan 1,088 millj. 

  Söluhæsta dagblað Kanada heitir The Globe and Mail.  Salan á því er 337 þúsund eintök að meðaltali.  Þar af er laugardagsblaðið í 355 eintökum.  Rösklega fimmtungur kanadísku þjóðarinnar talar frönsku að móðurmáli.  Munar mestu um að í 8 milljón manna kanadíska fylkinu Quebec er franska ráðandi.  Dagblöð með frönskum texta seljast eins og heitar lummur.  Le Journal de Montreol selst í 233 þúsund eintökum að meðaltali.  Á laugardögum er salan 242 þús. 

  Eflaust segja sölutölur á kanadískum og bandarískum dagblöðum heilmikið um þjóðirnar.  Rétt er þó að undirstrika að hér er lagt út af prentmiðlum.  Öll dagblöðin eru einnig á netinu.  Þar eru þau seld í áskrift.  Einnig fá netsíður þeirra heimsóknir frá öðrum.  Útreikningar eru snúnir.  Talað er um þumalputtareglu:  Fyrir vestan haf megi margfalda heimsóknir á netsíður daglaða með 2,5 á prentað upplag til að fá út heildarneyslu dagblaðsins.. 

  Þetta er samt flóknara.  Við getum borið saman visir.is og mbl.is.  Þessar síður fá álíka mörg innlit.  Munurinn er sá að ýmist efni á mbl.is er aðeins aðgengilegt áskrifendum.  Þar fyrir utan er mikill munur á útbreiðslu prentmiðlanna.  Fréttablaðið nær til meira en tvöfalt fleiri en Morgunblaðið.

   Pappírsbrot kanadísku dagblaðanna er þannig að þau eru álíka breið og íslensk dagblöð.  En um þriðjungi hærri.  Efnisval er aðgreint í lausum "kálfum".  Það er þægilegt.  Þá er hægt að byrja á því að henda kálfunum "Sport" og "Business".   

 

Gleðilegt nýtt ár!

  Ég var í útlandinu.  Eins og jafnan áður þá fagna ég sigri ljóssins yfir myrkrinu í útlöndum.  Að þessu sinni hélt ég upp á hátíð ljóss og friðar í Toronto í Kanada.  Toronto er alvöru stórborg,  sú fjórða fjölmennasta í Norður-Ameríku.  Telur 6 milljónir íbúa.  Nokkuð vænn hópur.  Íbúar Kanada eru 37 milljónir.

  Toronto er friðsamasta og öruggasta borg í Ameríku.  Sem er merkilegt vegna þess að hún liggur upp við New York.  Þar kalla menn ekki allt ömmu sína þegar kemur að glæpatíðni.

  Þetta var mín fyrsta heimsókn til Kanada.  Ég hafði ekki gert mér grein fyrir því hvað bresk áhrif eru mikil þarna.  Munar þar einhverju um að æðsti þjóðhöfðingi Kanada er breska drottningin.  Mynd af henni "prýðir" 20 dollara seðilinn.  Fleiri Breta má finna á öðrum dollaraseðlum.  

  26 desember er stór dagur í Bretlandi.  Hann heitir "Boxing Day".  Þá ganga Bretar af göflunum.  Breskar verslanir losa sig við afgangslager;  kýla niður verð til að geta byrjað með hreint borð á nýju ári.  Viðskiptavinir slást um girnilegustu kaup.  Þaðan dregur dagurinn nafn sitt.  

  Í Kanada heitir 26. desember líka "Boxing Day".  Í Toronto er hamagangurinn ekki eins svakalegur og í Bretlandi.  Í og með vegna þess að fjöldi kanadískra verslana auglýsir og eru merktar stórum stöfum "Boxing Week".  Lagerhreinsunin varir til og með 1. janúar.

 Margir veitingastaðir bjóða upp á enskan morgunverð.  Það er svo sem ekki bundið við Kanada.  Hérlendis og víða erlendis má finna veitingastaði sem bjóða upp á enskan morgunverð.  En það er bresk stemmning að snæða í Kanada enskan morgunverð og fletta í leiðinni dagblaðinu Toronto Sun.  Það er ómerkilegt dagblað sem tekur mið af ennþá ómerkilegra dagblaði,  breska The Sun.  Þetta eru óvönduð falsfrétta slúðurblöð.  Kanadíska Sun reynir pínulítið að fela stælinguna á breska Sun.  Breska Sun er þekkt fyrir "blaðsíðu 3".  Þar er ljósmynd og kynning á léttklæddum stelpum.  Oft bara á G-streng einum fata.  Í Toronto Sun er léttklædda stelpan kynnt í öftustu opnu.     

  Meira og mjög áhugavert varðandi kanadísk dagblöð í bloggi helgarinnar.    

Gleðileg jól!

Heims um ból

halda menn jól;

heiðingjar, kristnir og Tjallar.

Uppi á stól

stendur í kjól

stuttklipptur prestur og trallar.

Veitingaumsögn

 - Staður:  Sægreifinn

 - Staðsetning:  Geirsgata 8 í Reykjavík

 - Réttur:  Kæst skata

 - Verð:  2350 kr.

 - Einkunn: ****

  Sægreifinn er skemmtilega hrár veitingastaður með sterkan persónuleika (karakter).  Hann er í senn "heimilislegur" og heillandi.  Andi stofnandans,  Kjartans Halldórssonar,  svífur yfir og allt um kring.  Hann var bráðskemmtilegur og magnaður náungi sem gustaði af.  Féll frá 2015.  Í hans tíð var ánægjuleg ábót við góða máltíð að ræða sjávarútvegsmál við hann.  Alltaf var stutt í húmorinn.  Hann sá broslegu hliðarnar í bland við annað.

  Eitt af sérkennum Sægreifans hefur verið og er að bjóða upp á kæsta skötu og siginn fisk.  Skata er svipuð frá einum veitingastað til annars.  Hjá Sægreifanum er hún frekar mild.  Með á disknum eru saltfisksbitar,  kartöflur,  hamsar og tvær rúgbrauðssneiðar með smjöri.  Í eftirrétt er hrísgrjónagrautur með rjóma og kanil,  kenndur við Steingrím Hermannsson,  fyrrverandi forsætisráðherra.  

  Einn af mörgum kostum Sægreifans er hófleg verðlagning.  Enginn veitingastaður á höfuðborgarsvæðinu býður upp á hagstæðara verð á skötumáltíð í ár. 

  Ég geri tvær athugasemdir við skötu Sægreifans:  Annarsvegar er skammturinn alltof ríflegur.  Það er ekki möguleiki að torga nema helmingi hans.  Þrátt fyrir að troða í sig löngu eftir að maður er orðinn saddur.  Hinsvegar sakna ég þess að fá ekki rófubita með.  Í sælli minningu á ég kæsta skötu á Sægreifanum með rófubita. 

Veitingaumsögn

 - Veitingastaður:  Rakang

 - Staðsetning:  Hraunbær 102A í Reykjavík

 - Réttur:  Tælenskt hlaðborð

 - Verð:  2000 / 2800 kr. 

 - Einkunn:  ****

  Rakang er tælenskur veitingastaður,  staðsettur í sama húsnæði og áður hýsti veitingastaðinn Blástein.  Hann rak Ásgeir heitinn Hannes Eiríksson.  Þetta er rúmgóður staður sem skiptist upp í nokkra sali.  Á góðum helgardegi var boðið upp á dansleiki.  

  Fyrir ókunnuga er erfitt að finna staðinn.  Hraunbær 102 teygir sig yfir nokkur hús í grennd við Orku bensínsölu.  Til að finna 102a þarf að keyra niður fyrir eitt húsið. 

  Asísk hlaðborð eru hvert öðru lík.  Enda eru þau iðulega blanda af tælenskum mat, víetnömskum og kínverskum.  Hlaðborðið á Rakang samanstendur af kjúklingabitum í sósu,  þunnt skornu nautakjöti í sósu,  djúpsteiktum svínakjötstrimlum,  djúpsteiktum fiski,  djúpsteiktum vængjum og tveimur núðluréttum með grænmeti.  Meðlæti eru hvít hrísgrjón,  græn karrýsósa,  rauð karrýsósa og súrsæt sósa. 

  Maturinn er bragðmikill og góður.  Á borðum eru flöskur til að skerpa enn frekar á bragði.  Þær innihalda soyja sósu,  sterka chilli sósu og sterka mayones sósu.

  Enginn laukur er í matnum,  ólíkt því sem algengt er í asískum mat.  Þeim mun meira er af grænmeti á borð við gulrætur, papriku og blómkáli. 

  Í hádegi er hlaðborðið á 2000 kr.  Á kvöldin er það 2800 kall.  Innifalið er kaffi og gosdrykkir.

  Ljósmyndirnar njóta sín betur ef smellt er á þær.

Stam

  Í síðustu viku var ég í viðtali á Útvarpi Sögu,  hjá Pétri Gunnlaugssyni.  Nokkru síðar hringdi í mig kunningi.  Hann var þá búinn að hlusta á spjallið í tvígang og hafði gaman af.  Hinsvegar sagðist hann taka eftir því að stundum komi eins og hik á mig í miðri setningu,  líkt og ég finni ekki rétta orðið.

  Ég upplýsti hann um að ég stami.  Af og til neita talfærin að koma strax frá sér tilteknum orðum.  Á barnsaldri reyndi ég samt að koma orðinu frá mér.  Þá hjakkaði ég á upphafi orðsins,  eins og spólandi bíll.  Með aldrinum lærðist mér að heppilegri viðbrögð væru að þagna uns ég skynja að orðið sé laust.  Tekur aldrei lengri tíma en örfáar sekúndur. 

  Þetta hefur aldrei truflað mig.  Ég hugsa aldrei um þetta og tek yfirleitt ekki eftir þessu.

Kinnasleikir

  Lengi er von á einum.  Nú hefur Óli kinnasleikir bæst við í skrautlega flóru íslenskra jólasveina.  Störfum hlaðin kynferðisbrotadeild ríkiskirkjunnar rannsakaði málið:  Komst hægt og bítandi að niðurstöðu;  um að háttsemi jólasveinsins falli undir eitt af mörgum fjölskrúðugum kynferðislegum áreitum og ofbeldi kirkjunnar þjóna.  Kinnasleikir vill frekar telja þetta til almennra þrifa.  Svona sé algengt.  Einkum meðal katta.