Hver er munurinn?

  Í fréttum dagblaða og ljósvakamiðla hefur margsinnis verið tuggin frétt af áframhaldandi gæsluvarðhaldi yfir manni sem grunaður er um að taka við og stunda veglega og huggulega verslun með  þjófstolna  muni.  Orðið skýrir sig ljómandi vel sjálft.  Steluþjófar hafa verið að verki.  Þeir hafa stolið hlutunum. 

  Hverjir aðrir en þjófar stela hlutum - fyrst að tekið er fram að um þjófstolna hluti sé að ræða en ekki bara stolna?  Það er brýnt að fá upplýsingar um það svo hægt sé að vara sig á því fólki.  Ætli það séu einhverjir með þýfi falið í útlendum bönkum?  Og hvaða hlutir eru stolnir af öðrum en þjófum?  Peningar í bönkum?   

.

Talinn versla með þjófstolna muni

Hvað heldur þú?

  Ég stóð fyrir framan kjötborðið í Nóatúni í Nóatúni.  Þar lengst til hægri er afgreiddur heitur matur úr borðinu.  Seldur eftir vigt.  Svo og franskar kartöflur.  Þar við hliðina til vinstri er heitur matur í sjálfsafgreiðslu:  Kjúklingar,  svið,  lifrarpylsa og svínarif. 

  Virðuleg og vel klædd miðaldra kona keypti franskar kartöflur sem voru afgreiddar í stórum hitapoka.  Utan á pokann var settur límmiði með upphæðinni á þeim frönsku.  Um leið og konan snéri frá kjötborðinu greip hún pakka af heitum svínarifjum.  Með snörum handtökum skellti hún rifjunum ofan í kartöflupokann.  Mér þótti þetta pínulítið skrýtið.  En hugsaði ekki meira um það.  Konan brunaði með þetta í innkaupakerru ásamt mjólkurvörum og fleiru að afgreiðslukassa.  Ég fylgdist ekki meira með henni.  Keypti bara sjálfur smávegis af þorramat.

  Þegar út úr búðinni var komið fór ég að velta málinu fyrir mér.  Var konan að ná sér þarna í ókeypis svínarif?  Eða var hún að halda hita á svínarifjunum í hitapokanum svo þau myndu ekki kólna á leiðinni að afgreiðslukassanum?  Svipti þeim þá úr hitapokanum og greiddi samviskusamlega fyrir þau?  Hvað heldur þú?  Er nauðsynlegt að skjóta þá?

  Takið eftir glæsilega töff trommuleik Halldórs Lárussonar (Spilafífl,  Með nöktum,  Q4U).

Hrun í miðasölu á hljómleika

  Fyrir bankahrun voru Íslendingar hljómleikaglaðasta þjóð heims miðað við höfðatölu.  Kókaínsniffandi bankaræningjar og aðrir orsakavaldar og sukkkóngar hrunsins máttu ekki eiga afmæli öðruvísi en "rigga" upp hljómleikum með Elton John,  50 Cent,  Ziggy Marley,  Tom Jones eða Bubba Morthens. 

  Almenningi bauðst líka að mæta vikulega í Nasa,  Laugardalshöll eða Egilshöll á hljómleika með stjörnum á borð við Bob Dylan,  Morrisey,  Lou Reed,  Patti Smith,  Roberti Plant,  Megadeath,  Harum Scarum og bara eiginlega öllum öðrum af þessum helstu.

  Frá haustmánuðum 2008 hefur lítið orðið vart við hljómleika útlendra stórstjarna hérlendis.  Nema Eivarar.  Hún er reyndar eiginlega fósturdóttir Íslands.  Og jafnan uppselt á hljómleika með henni.  Líka eftir bankahrun.  Íslenskir tónlistarmenn hafa sömuleiðis átt góðri aðsókn á hljómleika að fagna.  Nægir í því sambandi að benda á jólahljómleika Frostrósa og Björgvins Halldórssonar. 

  Þessu er ekki þannig farið í Bandaríkjum Norður-Ameríkubankahrun quilera var aflýst vegna dræmrar miðasölu (gott mál).  Hljómleikaferð írsku risanna í U2 var frestað til 2011.  Lilith Fair hélt sinni hljómleikaferð til streitu þrátt fyrir hálftóma hljómleikasali.  Miðaverð á hljómleika Rihönnu,  American Idol Live!,  Warped Tour og margra annarra var lækkað niður í 10 dollara (1200 kall) úr nokkur þúsund kalli. 

  Á móti vegur lítillega að söluaukning varð á miðum á helstu árlega rokkhátíð framsækins rokks í Bandaríkjunum,  Lollapalooza.  2009 voru 225 þúsund miðar seldir á Lollapalooza.  2010 seldust 238 þúsund miðar á Lollapalooza. 

  Svo virðist sem bandarískir hljómleikagestir séu orðnir vandlátari varðandi hljómleika.  Þeir vilja frekar borga hærri upphæð fyrir tónlistarhátíðir með 30 hljómsveitum en helmingi lægri upphæð fyrir hljómleika með 2 - 3 nöfnum.  Þetta má kannski líka merkja af aðsókn á áðurnefnda jólahljómleika hérlendis,  svo og Iceland Airwaves. 

  Perry Farell,  forsprakki Porno for Pyros,  er forsprakki Lollapalooza.  Aðalnúmer Lollapalooza 2010 var Soundgarden: 

Hvenær er að marka manninn?

 

  Mér var bent á bráðskemmtilega mótsögn í ummælum Hermanns Guðmundssonar,  forstjóra Neins,  í sitthvoru viðtalinu í Fréttablaðinu og Fréttatímanum í árslok.  Í þessum viðtölum er maðurinn algjörlega ósammála sjálfum sér.  Eða eins og Brúskur,  fyrrum forseti Bandaríkjanna,  orðaði það á sínum tíma:  "Ég hef ákveðnar skoðanir á mörgum málum en er ekki endilega sammála þeim öllum."   

  Í Fréttablaðinu er haft eftir Hermanni að "floppið" á sölunni á bókum þeirra Jónínu Benediktsdóttur og Björgvins G.  - miðað við áætlanir - skipti fyrirtækið engu máli.  Fyrirtækið situr uppi með 10.000 óseld eintök en fjárhagslegt tjón sé ekkert.  Bókaútgáfan sé svo smár hluti af veltu Neins að þetta sé ekkert vandamál.  "Þetta er álíka hlutfall og er stolið af bensíni hjá okkur á hverju ári,"  útskýrir Hermann orðrétt til að setja hlutina í samhengi svo allir geti séð að þetta er hvorki stórt né lítið vandamál.  Þetta sé einfaldlega ekki vandamál.

  Í Fréttatímanum ræðir Hermann um bensínþjófnað.  Það er þungt í honum hljóðið.  Tjón fyrirtækisins vegna bensínþjófnaðar sé fyrirtækinu þungur baggi.  Í fyrra hafi bensínþjófnaðurinn numið heilum 25 milljónum króna.  Það eru engir smáaurar.  "Þetta er STÓRT vandamál hjá okkur," fullyrðir Hermann alveg miður sín,  niðurbrotinn og hágrátandi yfir þessu risastóra tjóni.  Allur lager Neins af grátklútum nær ekki að þerra tárin og hugga hann. 

Jólafrí í Kaupmannahöfn

.

  Ég dvaldi í snjó og frosti í kóngsins Kaupmannahöfn yfir jól og áramót.  Fram til þessa hef ég gist á eða við göngugötuna Strikið þegar leið hefur legið á þessar slóðir.  Að þessu sinni ákvað ég að prófa að gista í jaðri Kastrup flugvallar.  Það var gott uppátæki.  Gistiheimilið heitir Copenhagen Airport Hostel.  Þetta er ódýrt, skemmtilegt og vel staðsett farfuglaheimili.  Nóttin kostar 15 evrur (x 155 íslenskar krónur =  2325).  Það er þægilegt að geta gengið út úr flugstöðinni og rölt að CAH gistiheimilinu án þess að blanda leigubíl í málið.

.

  Skáhalt gegn CAH er "súpermarkaður",  svipaður Hagkaupi eða Nóatúni.  Hann er opinn alla daga ársins.  Skáhalt á móti CAH er einnig ítalskur veitingastaður með fjölbreytt úrval af pizzum,  allskonar steikum,  hamborgurum og fleiru.  Fram til klukkan 4 eftir hádegi eru þar í boði ýmis hádegisverðartilboð á 49 DKR (x 22 íslenskar krónur = 1078) með aðalrétti + frönskum kartöflum og gosdrykk.  Fyrir þá sem vakna ekki svona svakalega snemma eru þessir réttir frá 65 DKR (1430 ísl. kr.).  Um það bil 50 metrum lengra er annar ítalskur veitingastaður með svipað verðlag.  Þessir staðir hafa bearnasie sósu (einnig þekkt sem hollensk sósa) með flestum réttum.  Það er einhver ofmetnasta og ómerkilegasta sósa sem til er.  Að uppistöðu til bara fita.  En allt annað sem þarna er á borð borið er ljómandi gott.

.

  Örfáum húsum frá CAH er barinn Graceland.  Þar er Elvis Presley og upphafsárum rokksins gert hátt undir höfði.  Nafn staðarins er tengt nafni eigandarins,  konu að nafni Grace.  Í Gracelandi er billjard-borð og fleira til skemmtunar.  Þetta er vel sóttur og "kósý" staður.  Örstutt þar frá er bensínstöð með ágætu úrvali af matvöru,  mjólkurvörum,  bjór,  brauðmeti og allskonar.  Einnig er þar boðið upp á heita rétti á borð við pylsur,  hamborgara og einhverskonar pizzu afbrigðum.

.

  Á þeim 10 dögum sem ég var Kaupmannahöfn gerði ég mér aðeins einu sinni ferð í miðbæinn.  Þar greip ég upp nokkra diska með norsku rokkurunum í Dimmu Borgum,  bresku rokkurunum Judas Priest,  danska djass-bassasnillingnum Niels Henning Örsted Pedersen og einhverjum slíkum en ekki öllum jafn flottum.  Til að mynda keypti ég samlokuplötu (2ja platna) með dönsku Tussu-drengjunum (Töse drengene).  Mig minnti að þeir hafi pönkað og spilað reggí í árdaga.  Sennilega misminnti mig með pönkið.  Á plötunum er bara leiðinda létt popp en slatti af þokkalegu reggíi.  Þeir drengir (og söngkona) fá plús fyrir að syngja einungis á dönsku. 

  Ég setti mér þá reglu að kaupa enga plötu sem kostaði meira en 50 DKR (1100 ísl. kr.).  Nýjar plötur eru yfirleitt á 3300 ísl. kr.  Plötusafnið mitt fitnaði aðeins um 10 diska.

.

  Almennt verðlag á Strikinu er hærra en í nágrenni Kastrup.  Það skipti mig ekki máli.  Ég er ekkert fyrir búðarölt.  Kaupi mér aldrei neitt á ferðalögum erlendis nema daglegar nauðsynjavörur og geisladiska.  Hægt er að taka strætisvagn númer 30 beint frá CAH til miðbæjar Kaupmannahafnar.  Ég veit ekki hvort nýlega hafi orðið breyting á strætisvagnaleiðum eða hvað olli því að ítrekað varð ég var við að fólk tók strætisvagn númer 35 og þurfti að skipta um vagn á miðri leið.  Sem er svo sem ekkert vandamál.  En mun einfaldara er að taka vagn númer 30.   

.

  Mér skilst að það gangi strætó beint frá CAH til fríríkisins Kristjaníu.  Mér þykir ekkert varið í hass-vímu svo ég lét ekki reyna á það.  Hinsvegar fóru sumir þangað og undruðust úrvalið í sölubásunum.  Fyrir tveimur árum eða svo bannaði danska ríkisstjórnin sölu á hassi í Kristjaníu.  Leikar fóru þannig að lögreglan gafst upp á að gera söluborðin upptæk.  Í hvert sinn sem löggan gerði rassíu spruttu upp ennþá fleiri söluborð en áður.  Óopinbera afstaðan er sú að hass-salan í Kristjaníu sé illskárri en hrekja hasssöluna í fangið á herskáum vopnuðum glæpagengjum mótorhjólabófa sem selja sterkara dóp og hika ekki við að beita morðum til að vernda sölusvæði sín.  Í Kristjaníu taka hipparnir engum vettlingatökum þá sem þar reyna að selja eitthvað annað en kannabis-afurðir.         

.

  Verð á helstu dönskum bjórtegundum,  Tuborg og Carlsberg,  í 330 ml flöskum er 2,83 DKR (62,3 ísl. kr.).  Að vísu þarf þá að kaupa 30 flösku kassa (84,95 DKR = 1869 ísl. kr.).  Sem er ekkert nema hið besta mál.  Þá þarf ekki að fara út í búð nema í hæsta lagi einu sinni á dag. 

  Ég sá í dagblöðum bjórkassann auglýstan á 79 DKR (1738 ísl. kr.).  Ég veit ekki hvar þær verslanir eru staðsettar og sá ekki ástæðu til að fjárfesta í leigubíl til að eltast við þau tilboð.

  Eigandi CAH á íslenska móður.  Svo skemmtilega vill til að afi hans er vinur minn,  Guðmundur "Papa Jazz" Steingrímsson trommuleikari.  Ég vissi ekki af þessu þegar ég bókaði gistingu á CAH.  Það var ekki fyrr en Dennis fór að spjalla á fésbók við móðurbróður sinn,  Steingrím trommara Milljónamæringanna,   sem þetta kom í ljós. Ég hannaði fyrir Steingrím umslag á plötu með þáverandi hljómsveit hans, Súld.  Dennis er hress og glaðvær eins og afi hans.  Glaðværð Dennis og starfsfólks hans á sinn þátt í því hvað andrúmsloftið á gistiheimilinu er vinalegt og þægilegt.  Ég mæli eindregið með þessu gistiheimili,  Cobenhagen Airport Hostel.

 

 http://www.copenhagenairporthostel.com/

 

Öruggast að eiga Lödu

  Ég er með undir höndunum tölur yfir þær bílategundir sem helst verða fyrir barðinu á bílaþjófum í Danmörku.  Tölurnar eru úr samantekt frá því í fyrra yfir bílategundir sem mest var stolið af 2008.  Þetta breytist lítið sem ekkert á milli ára.  Sú bílategund sem oftast var stolið er Mercedes Benz.  455 slíkum var stolið yfir árið.  Það jafngildir að svo gott sem einn af hverjum 100 stoltum dönskum Mercedes Benz bíleigendum hafi verið rændur.

   Dani sem á Benz er í 400% meiri hættu á að bíl hans verði stolið heldur en sá sem á Volvo eða Opel.   

  Þær bílategundir sem var rænt næst oftast á eftir Benzinum eru BMW og Audi.   Danir sem aka um á Lödu eru í minnstri hættu gagnvart bílaþjófum.  Aðeins 2 Lödum var stolið 2008.  Það þykir líklegra að þeim hafi verið stolið af einhverjum á fylleríi eða til að nota við innbrot heldur en að þær hafi verið selfluttar til Austur-Evrópu til endursölu.

  Ég veit ekki hver afstaða a-evrópskra er til bíla.  Hinsvegar sagði fyrrverandi tengdafaðir minn,  Bandaríkjamaður,  mér eitt sinn að ríka fólkið í Bandaríkjunum kaupi sér Benz.  Fólkið sem er ekki ríkt en vill láta aðra halda að það sé ríkt kaupi sér Volvo. 

Stolnir bílar Dana í Austur-Evrópu

Borgarstjóri hrekkir næstum sjötugan mann

  Á síðasta kjörtímabili kom upp sérkennilegt mál í borgarstjórn.  Þannig er að Reykjavíkurborg leggur borgarstjórnarflokkunum til fjárstyrki.  Borgarstjórnarflokkur Frjálslynda flokksins,  F-listi,  klauf sig frá Frjálslynda flokknum í tvígang á kjörtímabilinu.  Einhversstaðar í því ferli kom upp ágreiningur um það hvort fjárstyrkur borgarinnar ætti að fylgja Frjálslynda flokknum eða borgarstjórnarflokki F-listans. 

  Löglærðir menn lögðust yfir málið.  Niðurstaðan var sú að Frjálslynda flokknum bæri fjárstyrkurinn.  Einhverra hluta vegna hefur styrkurinn ekki skilað sér til Frjálslynda flokksins.  Á dögunum boðaði borgarstjórinn Guðjón Arnar Kristjánsson, fyrrverandi formann Frjálslynda flokksins, á sinn fund til að ganga frá þessu máli.  Þegar Guðjón Arnar mætti á tilsettum tíma var borgarstjórinn fjarri góðu gamni.  Til hans spurðist ekki.  Ruku menn þá upp á milli handa og fóta.  Þeir leituðu af sér allan grun.  Meðal annars hvort verið gæti að um 1. apríl væri að ræða.  Svo reyndist ekki vera.  Þarna virðist sem annarskonar hrekkur hafi verið í gangi.  Hrekkur borgarstjóra við næstum sjötugan mann (66 ára).  Það er illa gert og ljótt.   

 

Sparnaðarráð

  Það er rosalega dýrt að keyra um Ísland.  Bara stuttur rúntur fram og til baka á milli Reykjavíkur og Egilsstaða getur kostað 20 þúsund kall eða meira.  Þegar manneskja ferðast ein er eðlilegast og ódýrast að ferðast á puttanum.  Það er aðeins snúnara þegar stórfjölskyldan ferðast saman:  Mamma,  pabbi,  amma,  afi,  börn,  barnabörn og bíll.  En það er engin ástæða til að leggja árar í bát.

  Til að spara bensínkostnað undir þessum kringumstæðum þarf aðeins að komast yfir kaðalspotta.  Síðan er drekkhlöðnum bílnum lagt úti í kanti,  rétt við bæjarmörkin.  Næsti bíll sem á leið hjá er stoppaður.  Við bílstjóra þess bíls er sagt:  "Hann drap á sér hjá mér.  Ertu til í að leyfa honum að hanga spölkorn aftan í þínum bíl?  Ég er ekki að fara langt."

  Trixið er að framlengja stöðugt hvert ferð er heitið.  Miklu skiptir að vera kurteis.  Segja:  "Það er bara aðeins lengra,  vinurinn.  Við erum alveg að verða komnir."

  Á ársgrundvelli getur þessi aðferð sparað hundruð þúsunda. 

-------------------------------------

Fleiri sparnaðarráð:

 http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1099543/

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1031748/

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/665336

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/640833

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/530712

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/537968

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/501251

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/686753

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1073015/

     

Skagfirskir tannstönglar

  Það er margt í gangi úti á landi sem almenningur hefur ekki hugmynd um.  Nema hann lesi héraðsfréttablöðin.  Þau eru skemmtileg og fróðleg.  Fólki úti á landi dettur svo margt í hug.  Eftirfarandi frétt er úr skagfirska fréttablaðinu Feyki (töluvert stytt):   

  Erlingur Veturliðason bóndi í Skagafirði hefur ákveðið að hefja framleiðslu á tannstönglum. Erlingur og fjölskylda brugðu nýlega búi og við það safnaðist saman ýmislegt eins og girðingastaurar og innréttingar úr fjárhúsum og fjósi. Frekar en að láta þessi verðmæti fara fyrir lítið, ákvað fjölskyldan að koma þessu í verð. –Já þetta kom nú þannig til að við vorum að safna þessu í haug þegar við vorum að taka til á bænum og okkur fannst þetta vera ansi mikill viður sem þarna færi fyrir lítið, segir Erlingur. –Við ræddum það fyrst að gefa þetta inn á Hvammstanga í áramótabrennuna, en okkur fannst það einhvern veginn ekki hæfa þessu, þar sem við vorum að kveðja þarna okkar ástkæra bú eftir áratuga veru þar.

  Erlingur leitaði til kunnáttumanna í markaðsmálum og voru þeir sammála um að hugmynd Erlings um að setja á markað mismunandi stærðir og gerðir af tannstönglum gæti slegið í gegn. –Já þeir voru jákvæðir á þetta markaðsmennirnir. Við erum ekki að tala um venjulega fjöldaframleidda tannstöngla, heldur ætlum við að tálga hvern og einn út úr timbrinu, þannig að það verður enginn eins. Við ætlum að merkja þá sérstaklega, t.d. getur fólk lent á pakka sem inniheldur tannstöngla úr fjósinu, eða fjárhúsunum og svo verða þarna girðingastauratannstönglar. Erlingur segir að fjölskyldan ætli að vinna þetta saman, sitja saman úti í skemmu og tálga. –Við erum fjögur á bænum og ætlum að gera þetta að fjölskyldubisness og treysta þannig böndin á milli okkar líka, segir Erlingur.

En hvenær er von á framleiðslunni á markað? – Ef vel gengur ættu fyrstu pakkningarnar að koma á markað árið 2012 líklega síðla það ár. Það tekur náttúrlega tíma að tálga þetta til, en við teljum að eftirspurnin sé næg og á þessum tíma ætlum við að ná upp mikilli eftirspurn. Fara kannski í stórmarkaði og leyfa fólki að prófa og þannig. Vegna þess að enginn tannstöngull verður eins kemur þetta jafnvel til með að hafa söfnunargildi auk þess að passa upp í hvern einasta kjaft, það eiga allir eftir að finna stöngul við sitt hæfi.

Lygafrétt um mat

. 

  Það getur verið gaman að lesa fréttir um mat.  Þær eru jafn misjafnar og þær eru margar.  Nýverið birtist í Morgunblaðinu frétt þar sem fullyrt var í fyrirsögn:  "Aðeins 9% í ávexti og grænmeti".  Fréttin fjallaði um hráefniskaup mötuneyta í leik- og grunnskólum Reykjavíkur   Eftirfarandi athugasemd við fréttina fékk ég senda frá manni sem þekkir til.  Hún á brýnt erindi í umræðu um mat: 

.

  Ég veit ekki hvaða hagsmuni Mogginn er með fyrir innkaupum Reykjavíkurborgar á matvörum en ítrekað hafa þeir skrifað greinar um að Reykjavík sé að setja eitur ofan í börnin. Hérna er ný skemmtilega framsett áróðursfrétt:  http://www.mbl.is/mm/frettir/innlent/2010/08/21/adeins_9_prosent_i_avexti_og_graenmeti/ 

.

  Fyrirsögnin er klippt úr samhengi til að láta hlutina líta verr út; að það sé ekkert verið að kaupa af ávöxtum og grænmeti fyrir krakkana. Í raun er um að ræða að 9% FJÁRMAGNS af innkaupunum fer í lið sem heitir FERSKT grænmeti og ávexti. Ef þetta er skoðað nánar, þá er kg verð á flestu grænmeti og stórum hluta ávaxta miklu lægri en á kjöt og fisk, þannig að magnið er miklu hærra en fjarmagnið segir til um.

.

  Stór liður innkaupa er 'þurrvörur'.  Sá liður innifelur frosið og niðursoðið grænmeti og tilbúna rétti sem innihalda grænmeti. En sá liður inniheldur líka kaffi, te og fl. sem einungis er fyrir kaffistofu starfsfólks. Einnig er aðkeyptur matur fyrir 58 milljónir sem inniheldur meðal annars grænmeti og ávexti. Og síðast en ekki síst er liður sem heitir "Annað". Hann spannar aðallega þá liði sem ekki eru borðaðir, s.s. þurrkur og fleira slíkt sem eðlilega ætti að taka út þegar hlutföllin milli matartegunda eru reiknuð. 

.

  Sannleikurinn er sá að magn grænmetis og ávaxta er um 30-40% af rauninnkaupunum - það er hin raunverulega frétt sem blaðamaður lætur hverfa.

  Almenningur gleypir við þessu. Hann er vanur að gleypa gagnrýnislaust við öllum fréttum. Fáir gera athugasemdir við sérlega lélega blaðamennsku. Og síst opinberlega.

.

Fiskur er megrunarfæði