Lulla frænka fann upp nýja aðferð

  Síðustu árin bjó Lulla frænka á Skúlagötu.  Hún var tíður gestur á heimili vinafólks á Leifsgötu.  Það er ekki löng akstursleið þar á milli.  Eitt sinn hringdi Lulla í mig.  Hún var dálítið drjúg yfir því að vera búin að finna upp aðferð til að keyra þessa leið án þess að þurfa að stoppa á leiðinni:  "Ég keyri bara mjög hægt alla leið," sagði hún.  "Stoppa aldrei.  Keyri á jöfnum hraða.  Þannig kemst ég alla leið án þess að stoppa."

  Ég spurði:  "En þegar kemur að ljósunum á Hverfisgötu?  Þú verður að stoppa þar ef að það er rautt ljós."

  Lulla hélt nú ekki:  "Nei, ég keyri löturhægt yfir á rauðu ljósi.  Ef að bílar eru fyrir og stopp þá beygi ég framhjá þeim og held áfram.  Bílarnir sem keyra upp og niður Hverfisgötuna stoppa þegar þeir sjá að ég held mínu striki yfir götuna. "

--------------------------------

  Fleiri sögur af Lullu frænku:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1369024/

Óhollur matur sem er hollur

  Fátt tekur meiri breytingum í áranna rás en kenningar um hollustu og óhollustu hinna ýmsu matvæla og drykkjar.  Margt sem var hollt í gær er óhollt í dag.  Annað sem var óhollt í gær er hollt í dag.  Inn í umræðuna blandast kenningar á borð við það að litlu máli skipti hvernig hádegisverður er samsettur.  Ennþá minna máli skipti hvernig morgunmatur er samsettur.  Öllu skipti hvað sé í kvöldmatinn.  Líkaminn vinni léttilega úr öllu sem neytt er fyrir klukkan 15.00 á daginn.  Það þurfi hinsvegar að gæta að því sem látið er inn fyrir varir um kvöldið. 

  Af matvælum sem áður voru talin óholl en eru í dag holl má nefna:  Egg,  beikon,  kartöflur,  súrdeigsbrauð,  mjólkur-jógúrt,  heitt kakó og kaffi. 

  Tökum dæmi:  Egg innihalda mikið af kólesteróli.  Fyrir það hafa þau verið hædd og smánuð.  Kölluð lífshættulegar kólesteról-sprengjur sem beri ábyrgð á fjölda hjartasjúkdóma.

  Í dag liggur fyrir að kólesteról skiptist í vont kólesteról og gott kólesteról.  Eggið inniheldur góða kólesterólið.  Það styrkir hjartað og margt fleira.  Stútfullt af vítamínum,  steinefnum og allskonar.   Öflug vísbending um hollust eggs er að það getur breyst í unga.  Heilbrigðan unga með gott hjarta.

  Það má líka nota spælt egg fyrir húfu.

  Lengi hefur því verið haldið á lofti að matvæli tapi öllum vítamínum,  steinefnum og næringarefnum við hitun í örbylgjuofni.  Hvert fara þessi efni?  Nú er búið að komast að því.  Þau safnast saman í neðra vinstra hornið í ofninum.  Það eina sem þarf að gera er að grípa með lúkunni utan um ósýnilega hrúguna og strá næringarefnunum yfir matinn. 

Hrátt sjávarfang er lífshættulegt

  Á uppvaxtarárum mínum á sjötta og sjöunda áratug síðustu aldar var fiskmeti ánægjulega oft á borðum.  Allra handa fiskur og silungur.  Ýsa og þorskur voru oftast í matinn.  Stundum var þorskurinn saltaður vel og lengi,  vikum saman.  Það var ekkert nætursaltað.  Þetta var alvöru saltfiskur.  Ýsan var stundum látin hanga.  Sigin ýsa er meiriháttar sælgæti.  Af og til var lúða,  rauðspretta eða rauðmagi.  

  Allur var fiskurinn soðinn í langan tíma.  Látinn malla í korter eða 20 mínútur.  Eða steiktur í drjúga stund.   

  Síðari tíma kenningar ganga út á að best sé að snöggsjóða eða snöggsteikja fisk.  Þær má til sanns vegar færa.  Þannig er fiskurinn þéttari, bragðmeiri og hollari.  Gallinn við þetta er að hringormurinn stendur af sér svona stuttan hita.  Að vísu dasast hann og verður töluvert ringlaður.  En það er ekki lystugt að borða iðandi orm.  Hann getur lifað um tíma í maganum.  Síðan borar hann sig í gegnum allskonar líffæri.  Það er ekki þægilegt þegar um kannski 3ja - 4ra cm langt kvikindi er að ræða.  

  Á allra síðustu árum hefur færst í vöxt að fólk snæði hrátt sjávarfang.  Japanski þjóðarrétturinn suchi er í ört vaxandi hávegum hafður.  Tískufyrirbæri.  Bæði sem veisluréttur og partýsnakk.  Svo eru það hráar ostrur,  laxatartar,  hörpuskel og sashimi.  

  Vandamálið með hrátt sjávarfang er að það er löðrandi í spriklandi ormum,  flóm,  lús og allskonar óþverra.  Sumum finnst "töff" að snæða þannig mat.  Vandamálið er að þetta veldur magakveisum,  matareitrun og bráðaofnæmi.  Sá sem eitt sinn fær bráðaofnæmi við að snæða hrátt sjávarfang verður að sniðganga sjávarrétti það sem eftir er ævinnar.  Um líf og dauða er að tefla.    

  Ostrur eru iðulega á glæsilegustu veisluborðum.  Þær eru ofan á ísklakahrúgu og snæddar hráar.  Kokkur sagði mér að það sé ólystugt að sjá vatnið eftir að veisluhöldum lýkur,  ostrurnar uppétnar og ísklakarnir bráðnaðir.  Aðeins vatn eftir.  Yfirborð þess er allt á hreyfingu,  krökkt af lús.      

  Ef að ég man rétt eru einhversstaðar í Gamla testamentinu fyrirmæli um að einungis skuli borða sjávardýr með hreistur og ugga.  Eða eins og Bítillinn Ringo Starr orðaði það í Atlavík:  "Ekkert sem skríður." 

  Í splunku-Nýja testamentinu fjölfaldar Jesús nokkra fiska og mettar fjöldann.  Ágreiningur er um hvort að fiskurinn var hrár,  marineraður,  soðinn eða steiktur.  Maður sem hefur rannsakað þetta útilokar að fiskurinn hafi verið djúpsteiktur.  

  Ormalausir hoppa hátt

og hendast yfir slána.

  Fyrr var oft í koti kátt 

og klofað yfir rána.

.

 

Hringormur veldur bráðaofnæmi

Einföld ókeypis leið til bæta heilsuna svo um munar

  Hvað er að hrjá þig?  Streita?  Lungnasjúkdómar?  Bronkitis?  Lungnaþemba?  Ég man ekki hvað það heitir þegar fólk er andstutt.  Þegar það nær ekki því sem kallast djúpöndun.  Kannski andnauð?  Það er til einföld,  auðveld og ókeypis aðferð til að ráða léttilega niðurlögum allra þessara vandamála.

  Það eina sem þarf að gera er að syngja.  Syngja oft á dag og mikið.  Ræfilslegt humm og raul hjálpar.  Einkum til að losa um spennu/streitu.  En að þenja sig og syngja kröftuglega gerir gæfumun.  Hóflegur söngur hjálpar hóflega.  Gróflegur söngur hjálpar gróflega.  Honum fylgir öflug súrefnisinntaka.  Þegar best tekst til tæmast lungun og fyllast aftur af súrefni sem nærir frumur líkamans.  Frumur sem fá góðan skammt af súrefni eiga auðveldar með að verjast krabbameini.  Bara svo að eitt dæmi af mörgum sé nefnt.  Eftir góðan söngsprett andar söngvarinn dýpra í töluverðan tíma.  Lungun herðast og nýta súrefnið betur.  

 

Skemmtilegar öðruvísi brúðkaupsmyndir

  Brúðkaupsmyndir eru í föstum skorðum.  Þær eru yfirleitt teknar af atvinnuljósmyndara.  Fagmennska og hefð ráða för.  Brúðhjónin stilla sér upp hlið við hlið - eða að konan situr en maðurinn stendur hjá - og eru í sínum fínasta skrúða.  Karlar í jakkafötum og skartar blómi í hnappagati á kraganum.  Konur í brúðarkjóli og oft með slör.  Þau brosa breitt. 

  Vegna þess hve hefðin er rótgróin og ráðandi þá stinga undantekningarnar skemmtilega í stúf.  Þarna er greinilega um utanhússuppstillingu að ræða.  Af regnhlífinni að ráða hefur byrjað að rigna.  Gretta mannsins og hvernig hann eins og stendur í kút styðja þá kenningu.  Konan nær hinsvegar að brosa sínu breiðasta.  En hann heldur pönk-kúlinu.  

 

  Það er ekkert pönk í hefðbundnu brúðkaupi og hefðbundinni brúðkaupsmynd.  Þessi pönkari stígur hálft skref.  Hann hefur ekki tímt að fórna hanakambinum heldur flaggar honum með ýktum gulum og grænum lit.  Hann er með lokk í neðrivör,  hundaól um hálsinn og þar fyrir utan hengilás í grófri keðju.  Þó að daman laðist að pönkaranum þá heldur hún sig við borgaralegu hefðina í klæðaburði og brosi. 

 

  Þarna er allt samkvæmt hefðinni.  Nema þessi Vandetta-gríma sem karlinn ber ásamt sleggju.  Ég held að Vandettu-gríman standi fyrir uppreisn og einhverskonar anarkisma.  Það er engin uppreisn og enginn anarkismi í hefðbundnu brúðkaupi og hefðbundinni brúðkaupsmynd. 

 

  Það er ekki gott að ráða í þetta.  Kallinn hampar tveimur rifflum.   Konan hylur andlitið algjörlega með slæðu.  Ég reyndi að grafast fyrir um uppruna myndarinnar.  Án árangurs.  Enda með ótrúlega takmarkaða tölvukunnáttu.  Mig grunar að myndin sé frá Mið-Austurlöndum - eða þar í grennd.  Þar um slóðir er hefð að skjóta úr rifflum upp í loftið í brúðkaupsveislum.  Bandarískir hermenn á þessum slóðum eru ekki upplýstir um þessa hefð.  Fyrir bragðið slátra þeir heilu brúðkaupsveislunum á einu bretti:  Brúðhjónum og gestum þeirra.  Í bókhaldi Bandaríkjahers og í fréttatilkynningum er uppátækið skráð sem vel heppnuð árás á skæruliða.  Eftir ítrekaðar slátranir á brúðhjónum og gestum þeirra fá bandarískir hermenn orðu,  Purple Haze,  fyrir djarflega slátrun á skæruliðum.      

  Algengt er að aukabrúðkaupsmynd sýni brúðhjón skera í sameiningu sneið af brúðkaupstertu.  Oftast undir breiðu brosi.  Þarna setur konan aftur á móti upp hryllingssvip og karlinn er krítískur á svip. 

 

  Algengt er að brúðkaupsmynd sýni brúðhjón kyssast.  Ég átta mig ekki á hvað er í gangi með konuna lengst til hægri.  Hún heldur á opinni öskju í vinstri hendi og treður með hægri hendi einhverju niður á milli brjósta nýgiftu konunnar.   

  Sérkennilegustu brúðkaupsmyndir sem ég hef séð eru af parinu sem hafði ekki efni á að kaupa sér föt.  Brúðkaupsveislan var svo dýr.  Þau létu bara vaða klæðalaus.  

 

Boltaleikir eru hættulegir

  Um daginn var sýnt í sjónvarpi frá blönduðum bardagaíþróttum.  Íslendingur,  Gunnar Nelson,  tuskaðist við útlending.  Viðureignin stóð í örfáar mínútur.  Á þeim stutta tíma bankaði Gunnar olnboga í andlit útlendingsins.  Einhverjir töldu sig sjá örla fyrir blóði á andliti útlendingsins.  Mörgum var illa brugðið.  Þótti ofbeldið yfirgengilegt og ekki til fyrirmyndar.  Sumir gengu svo langt að vilja banna sjónvarpsútsendingar af bardagaíþróttum af þessu tagi.  Aðrir töldu nóg að útsendingin væri stranglega bönnuð börnum og unglingum.  Einungis rígfullorðið fólk hefði þroska til að virða fyrir sér ofbeldið.   

  Út af fyrir sig er gott að fólk sé gagnrýnið á ofbeldi.  Ofbeldi er ekki til eftirbreytni fyrir leikmenn,  fremur en áhættuatriði í kvikmyndum. 

  Einu íþróttir sem ég fylgist með eru bardagaíþróttir,  bæði box og blandaðar.  Vissulega eru átök á milli keppenda.  En það eru strangar leikreglur.  Til að mynda má ekki sparka í pung eða pota í augu.  Keppendur virða það.  Líka áhorfendur. 

  Því er ólíkt farið með boltaleiki.  Að vísu fylgist ég ekkert með þeim.  Hinsvegar kemst ég ekki hjá því að verða var við gríðarlegt ofbeldi í boltaleikjum og í kringum þá.  Það er ekki þverfótað fyrir myndum og myndbrotum af blóðugum boltaleikmönnum og áhangendum,  öskrandi þjálfurum,  slagsmálum,  punghöggum og svo framvegis.  Ósjaldan enda boltaleikir í allsherjar óeirðum,  brotnum stólum og öðrum bareflum.  Boltaleikir eru hættulegir.  Þeir eru hættuleg ofbeldisíþrótt.  Ekki aðeins fyrir óharðnaða áhorfendur sem þurfa að horfa upp á ofbeldið heldur enn fremur fyrir leikmenn.  Ef þeim er ekki sparkað út og suður á leikvellinum,  lamdir í svaðið og það allt þá eru þeir myrtir ef þeir standa ekki undir væntingum.  Þannig er farið að afgreiða þá í Lýbíu og fleiri löndum.  Í N-Kóreu eru þeir hýddir.  Er mér sagt.  Reyndar þrætti s-kóreskur hermaður sem ég hitti í Noregi fyrir það.  En hann er ekkert endilega áreiðanleg heimild.  

l

Fjörið hefst á þriðjudaginn

 

   Laila av Reyni er færeysk tónlistarkona,  fatahönnuður,  stílist og innanhúsarkítekt.  Hún er hátt skrifuð á öllum þessum sviðum.  Til að mynda hefur hún ítrekað hannað fatnað á fulltrúa Danmerkur í Miss World;  einnig á Eivöru og fleiri stjörnur.  Á undanförnum árum hefur Laila verið þekkt bakraddasöngkona í Færeyjum.  Á síðasta ári sendi hún frá sér plötu með frumsömdu efni.  Platan fékk afskaplega lofsamlega dóma og var tilnefnd til færeysku tónlistarverðlaunanna FMA 2014. 

  Núna er Laila stödd á Íslandi,  meðal annars til að fylgjast með tískusýningu í Hörpu.  Hún ætlar líka að stíga á stokk og syngja fyrir Íslendinga.  Hljómleikarnir bera yfirskriftina "Litli Íslandstúrinn 2014 * 1. - 5. apríl".  Með í för er færeysk-íslenski dúettinn Sometime.  Hann er skipaður Rósu Ísfeld oog Danna,  kenndum við Maus.

  Fjörið hefst þriðjudaginn 1. apríl í Lucky Records á Rauðarárstíg.  Það er ekki aprílgabb.  Hljómleikarnir byrja klukkan 16.30 og standa til klukkan 18.00.  Ókeypis aðgangur.  

  Næstu hljómleikar eru fimmtudaginn 3. apríl í Café Rosenberg við Klapparstíg.  Þeir byrja klukkan 21.00.  Miðaverð er 2000 kr.

  Daginn eftir,  föstudaginn 4. apríl,  fá Akranesingar að njóta skemmtunar.  Þá eru hljómleikar í Gamla Kaupfélaginu.  Þeir standa frá klukkan 23.00 til 03.00.  Miðaverð er 2000 kr. í forsölu en 2500 við hurð.

  5. apríl er "Langur laugardagur" í miðbæ Hafnarfjarðar.  Þá er opið hús í Fjörukránni á milli klukkan 13.00 til 17.00.  Margt er þar um að vera á vegum Menningar & listafélags Hafnarfjarðar,  Norrænu Ferðaskrifstofunnar,  Hönnunar í Hafnarfirði o.fl.  Boðið verður upp á ýmsar uppákomur,  færeyskt smakk,  glaðning fyrir börn og sitthvað fleira,  ásamt því sem seldar verða nýbakaðar vöfflur og kaffisopi.  

  Klukkan 18.30 er í boði,  fyrir aðeins 5000 kr.,  færeysk veislumáltíð og lokahljómleikar "Litla Íslandstúrsins".  Heimsfrægur færeyskur stjörnukokkur,  Birgir Enni,  töfrar fram bestu fiskisúpu í heimi,  matreiðir lamb og fleira góðgæti.  Í leiðinni fræðir hann gesti um leyndarmálið á bakvið veisluna.  

  Hljómleikarnir hefjast klukkan 21.30.  Ef einungis þeir eru sóttir er miðaverð 2000 kr.      

 

Lulla frænka um fallega hárið á sér

  Lullu föðursystur minni datt margt í hug.  Hana rangminnti um suma atburði.  Aðra atburði túlkaði hún á sinn hátt.  Oft töluvert fjarri raunveruleika.  Fáir urðu til að leiðrétta hana.  Lulla átti það til að vera sjálfhælin.  Samt án rembings eða hroka.  Það var einhvernvegin frekar eins og hreinskilni og einlægni.

  Þegar ég hóf nám í Myndlista- og handíðaskóla Íslands kom Lulla því að við hvern sem heyra vildi að ég hefði erft teiknihæfileika frá henni.  Hún sýndi fólki teikningar eftir sig því til sönnunar.  Teikningar Lullu voru líkastar teikningum fjögurra ára barna af Óla priki (punktur, punktur, komma, strik).  Teikningarnar áttu að vera af tilteknu frægu fólki.  Það var ekki séns að geta sér til um hver var hvaða Óli prik.

  Systir Lullu var eiginlega eina manneskjan sem leiðrétti hana og benti á villur.  Þær systur voru gestkomandi ásamt mér og fleirum heima hjá systurdóttur mömmu.   Systurnar fóru að rifja upp atburði frá æskuárum sínum.  Lulla sagði:  "Ég var með óvenju fallegt hár sem barn og unglingur.  Ég var með fallegasta hár af öllum í sveitinni.  Ég var með þykkasta hárið og lengsta hárið.  Það var tinnusvart og liðað.  Það stirndi á það.  Allir dáðust að hárinu á mér."

  Lóa systir hennar gerði athugasemd:  "Dæmalaus della.  Það voru allar stelpur í sveitinni með þykkt og sítt hár.  Þitt hár var ekkert öðruvísi en þeirra hár."

  Lulla bakkaði ekki.  Hún kom með óverjandi gullmola:  "Þú getur nú barasta spurt pabba heitinn að þessu.  Sumarið áður en hann dó viðurkenndi hann að ég hafi verið með einstaklega fallegt hár sem barn og unglingur." 

--------------------------------------------------

Fleiri sögur af Lullu frænku:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1366492/

--------------------------------------------------

   

  Það er skelfilegt að heyra þennan 5 ára gutta segja frá sinni stuttu ævi.  Hann segist vera fastur í fangelsi eftir að hafa skotið mann,  til þess eins að sjá hann deyja.  Það er svo langt síðan guttinn sá til sólar að hann man ekki eftir því.  

Fór með lungnabólgu inn á spítala, vaknaði án handa og án fóta

 

  56 ára kona var lögð inn á sjúkrahús vegna lungnabólgu.  Til að byrja með hafði hún það bara alveg gott.  Hún þambaði að venju - eins og ekkert hefði í skorist - sinn kóladrykk og maulaði sitt sælgæti,  nokkuð sátt við tilveruna.  Lífið gekk sinn vanagang.  Þetta var ekkert mál út af fyrir sig.  Engin ástæða til að kippa sér neitt sérstaklega upp við.  

  Skyndilega fann konan fyrir sérkennilegum fótakulda.  Svo leið yfir hana.  Þegar hún vaknaði upp uppgötvaði hún sér til skelfingar að búið var að fjarlægja af henni hendur og fætur.  

  Við eftirgrennslan komst konan, hin norska Anniken Kvaal,  að því að baktería úr lungunum hafði komist út í blóðið.  Bakterían olli blóðeitrun með þessum afleiðingum.  Til að bjarga lífi konunnar dugði ekki minna en höggva af henni alla útlimi.   

  Vitaskuld var henni töluvert brugðið.  Engu að síður er hún þakklát læknunum fyrir lífsbjörgina.  Þeir gerðu það sem þurfti að gera.   

 

 

 

 

 

 

 

---------------------------------------

  Eitt af þekktustu lögum hljómsveitarinnar Nirvana frá 16 þúsund manna þorpinu Aberdeen í Bandaríkjunum heitir  Come As You Are.   Nú hafa gömul (auglýsinga-) póstkort frá hóteli í Aberdeen skyndilega orðið eftirsótt.  Slagorð hótelsins var Come as you are.  Það þykir næsta víst að slagorð hótelsins hafi orðið höfundi sönglagsins,  Kurt Cobain,  beint eða óbeint innblástur.  Þegar smellt er á myndina stækkar póstkortið og slagorðið verður læsilegra.  

 

Rauðhálsinn reddar þessu

   Það vill enginn láta stela frá sér bílnum.  En hvað er til ráða þegar læsingin er biluð?  Rauðhálsinn reddar því:  Gerir gat á framhurð og afturhurð,  keðjar þær saman og læsir með góðum lás.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Undirvagn bílsins bilar.  Ekkert verkstæði í nálægð.  Engin gryfja. Enda engin þörf á.  Rauðhálsinn reddar málunum.  Bílnum er hálfvelt og skorðaður þannig með tveimur spýtum.    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Það er vont mál þegar brotnar upp úr múrsteini í efsta lagi fyrir neðan glugga.  En ekki ef maður á Lego kubba.  Það er minnsta mál í heimi að fylla upp í skarðið með kubbunum. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   Það er hvimleitt þegar framhjólið á reiðhjólinu verður ónothæft.  Þó er vandamálið ekki stærra en svo að næsta matvöruverslun er heimsótt og innkaupakerru hnuplað.  Það er til nóg af þeim.

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

  Sá sem á þvingu lendir aldrei í vandræðum með að láta hlutina hanga saman.  

 

 

 

 

 

 

 

 Fleiri dæmi:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1147213/ 

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1094756/ 

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1099144/ 

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1114098/ 

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1096306/ 

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1309569/ 

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1191956/ 

----------------------------------------

  Fílum er oft hælt fyrir færni í að teikna og mála.  Hæfileikar þeirra eru ofmetnir.  Þeir hafa aldrei málað neitt merkilegt.  Þetta er hálfgert krot;  barnalegar teikningar:

 

Flensa er bráðholl

  Þegar kona kvefast eða fær flensu þá,  jú,  hún kippir sér örlítið upp við það.  Tekur jafnvel frí frá vinnu eða námi.  Fyrst og fremst af tillitssemi við vinnufélaga og skólasystkini.  Það er dónaskapur að smita liðið, lama vinnustaðinn eða skólann.  Heima er konan hinsvegar nokkuð spræk þrátt fyrir hita og slappleika.

  Þegar karlmaður kvefast eða fær flensu þá verður hann virkilega veikur.  Hann nánast lamast.  Leggst fárveikur undir sæng.  Er nánast með óráði.  Með bullandi hita,  kaldan svita og vorkennir sér alveg gríðarlega mikið.

  Í hverju liggur munurinn á viðbrögðum konu og karls við kvefi og flensu?  Munurinn er líffræðilegur að því er vísindaleg rannsókn í háskóla í Kaliforníu hefur leitt í ljós.  Karlmennskuhormónið testósteron hálf lamar varnarkerfi líkamans þegar það vill berjast við kvef- og flensubakteríur.  Fyrir bragðið leika bakteríurnar óáreittar að mestu lausum hala í karlinum.   Þær djöflast þvílíkt að kallinn er í raun fárveikur.  Gott að vita það.

  Líkami konunnar framleiðir lítið af testósteroni.  Þess vegna tvíeflist varnarkerfi hennar við áreiti frá kvefi og flensu.  Það ræðst á bakteríurnar af fullum þunga og lætur þær ekki komast upp með neitt múður.  Slátrar þeim léttilega þvers og kruss.  Fyrir bragðið er konan ekki eins veik og kallinn.  

  Engu að síður:  Henni veitir ekkert af hvíld.  Barátta varnarkerfisins kostar orku og átök.  

  Muninn á þessu má rekja til þess að í aldanna rás hefur karlinn unnið við erfiðar aðstæður.  Stundað veiðar,  siglingar á úfnu hafi og hernað af ýmsu tagi.  Í þessar aldir er kallinn stöðugt að meiða sig og slasa.  Það hefur leitt til þess að líkaminn hefur fundið leið til þess að gera lítið úr svoleiðis áreiti.  En þegar kemur að kvef- og flensubakteríum þá er stillingin föst í viðbrögðum sem miðast við smáskeinur og annað líkamlegt hnjask.

  Góðu fréttirnar eru þær að fyrir bæði karla og konur eru kvef og flensa gott áreiti fyrir varnarkerfi líkamans.  Það fær æskilega æfingu og stendur sterkar á eftir.  

  Til viðbótar losa hósti, hæsi og önnur óþægindi um spennu í líkamanum.  Það er sérlega heppilegt í tilfelli skapstyggra.  Óþægindin tappa af þeim.  Í kjölfarið verða þeir ljúfir sem lömb.  Þeir eru þá búnir að fá sinn skammt af útrás.

  Ekki nóg með það.  Veikindin neyða sjúklinginn til að slaka á.  Liggja fyrir.  Hósta í rólegheitum undir sæng og sofa lengur en venjulega.  Í streitu nútímans er svona "pása" frá álagi daglegs amsturs og þeytings út um borg og bí alveg nauðsynleg endrum og eins.   

   Þegar upp er staðið er hollt að fá kvef og flensu.  Þess vegna á að fagna því að fá kvef og flensu.  Jafnvel halda upp á það og gera vel við sig.

    

--------------------------

 

 

 

 

 

 

 

  Nýja starfsmanninum var sagt að mála sebrabraut þarna.  Ekki málið.  Hann leysti það vel og snyrtilega úr hendi.   

Kvikmyndarumsögn

 - Titill:  Gamlinginn sem skreið út um glugga og hvarf

 - Leikstjóri:  Felix Herngren

 - Leikarar:  Robert Gustafsson,  Alan Ford, Mia Skaringer

 - Einkunn: ***1/2

   Þessi ljúfa gamanmynd byggir á samnefndri metsölubók eftir sænska rithöfundinn Jonas Jonasson.  Hún hefur verið gefin út á íslensku og fengið frábæra dóma (5 stjörnur,  fullt hús).  Leikstjórinn Felix Herngren er þekktur fyrir sjónvarpsþættina ágætu  Solsiden. 

  Í grófum dráttum fjallar myndin um mann sem yfirgefur elliheimilið sitt á hundrað ára afmælisdegi sínum.  Stingur af eins og í rælni.  Þetta er einfeldningur.  Flóttasagan býður upp á marga góða brandara.  Inn í hana fléttast önnur saga sem fyllir upp í og skýrir persónuleika gamla mannsins.  Í þeirri sögu er farið yfir lífshlaup hans.  Hann er með sprengjublæti.  Það býður sömuleiðis upp á marga góða brandara.    

  Þetta er gamanmynd;  fyndin,  hlý og notaleg.  Í framvindunni jaðrar við spennu á köflum.  Takturinn er jafn og þéttur.  Flestir leikararnir eru trúverðugir.   Þar fer fremstur í flokki Robert Gustafsson í hlutverki Gamlingjans (á ýmsum aldursskeiðum).  Hann á stjörnuleik.  Það er gaman að sjá Miu Skaringer á öðrum vettvangi en í  Solsiden.  Hún túlkar reyndar svipaða týpu og þar.  Það styrkir trúverðugleikann.  Flott leikkona.         

  Einn af framleiðendum myndarinnar er Íslendingurinn Sigurjón Sighvatsson.  Það er gæðavottorð. 

  Án þess að hafa lesið bókina geng ég út frá því sem vísu að heppilegast sé að sjá myndina áður en bókin er lesin.  Kvikmyndin hlýtur að vera aðeins útdráttur úr bókinni.  Ég mæli með myndinni sem góðri kvöldskemmtun. 

Sakar íslenskan ráðherra um að vera ótíndan lygamörð og bullukoll

  Sjaldan launar kálfur ofeldið.  Íslendingar hafa aldrei mátt vita af einhverju sem betur má fara í Noregi öðru vísi en hlaupa undir bagga og kippa málum í lag.  Gott dæmi um það er að á síðustu sex árum hefur verið tilfinnanlegur skortur í Noregi á frambærilegum vörubílstjórum,  strætisvagnabílstjórum,  iðnaðarmönnum og verkafólki.  Þrátt fyrir að Íslendingar séu aðeins 325 þúsund hræður - og þurfi á öllum vinnufúsum höndum að halda - hafa Íslendingar í þúsundatali fórnað sér í þágu Noregs.  Frá 2008 hafa hátt í,  um eða yfir,  10 þúsund Íslendingar flutt til Noregs.  Það eru þessir fórnfúsu Íslendingar sem halda hjólum atvinnulífsins í Noregi gangandi.  Án þeirra væri Noregur ekki mesta velferðarríki heims.  Það kæmist ekki einu sinni á lista yfir 10 mestu velferðarríkin.  Væri á pari við Kasatan... Kasasan... Kastaman... eða hvað landið heitir þarna langt í burtu.  

  Hverjar eru þakkirnar?  Jú,  Beta sjávarútvegsráðherra Noregs kallar íslenskan starfsbróðir sinn ósvífinn lygara og rugludall.  Kannski er þetta rétt hjá henni.  Og á svo sem ekkert frekar við um Makríldeiluna en annað.  Og á við um marga fleiri íslenska ráðherra og ekkert síður fyrrverandi ráðherra.  Ég veit annars ekkert um það.  En ósvífið er af norskum ráðherra lýsi þessu yfir opinberlega.  Verulega ósvífið.  Fólk sem kann sig hvíslast aðeins á um svona.  Það er rembingur í Norðmönnum út af því að þeim hefur vegnað betur í Júrivisjón en Íslendingum.   

 

Segir ráðherra fara með rangt mál

Lulla frænka og afi

  Lulla frænka var með skemmtilegt jafnaðargeð.  Hún kippti sér sjaldnast upp við hlutina.  Það var eiginlega sama hvað bar til tíðinda.  Hún sýndi yfirleitt engin skapbrigði.  Var jafnan róleg til orðs og æðis.  Hló sjaldan,  brosti sjaldan og reiddist sjaldan.  Samt kom það fyrir að henni mislíkaði eitthvað.  Líka að hún skellti upp úr.  En það var afar sjaldgæft.  Heyrði til undantekninga og vakti þá undrun viðstaddra.

  Faðir hennar,  afi minn,  féll frá 1976.  Ég hringdi í Lullu og bar henni fréttina.  Lulla sagði,  róleg að vanda:  "Æ,  já.  Það var svo sem komið að þessu." (Afi var á sjúkrahúsi í margar vikur áður en hann lést).  Svo bætti Lulla við sallaróleg:  "Mér þykir hálf leiðinlegt að það síðasta sem ég sagði við hann var:  Haltu kjafti!"

  Ég hrökk við undir þessari lýsingu.  Lullu var tamar að vera orðvör en kjaftfor.  Ég spurði hana hvers vegna hún hefði sagt afa að halda kjafti.   Það var þannig að hún hafði sumarið áður verið í heimsókn á heimili mínu norður í Skagafirði.  Daginn sem hún hélt suður brá hún sér í heimsókn á næsta bæ.  Afi fór með.  Að sögn Lullu deildi afi stöðugt á aksturslag dóttur sinnar.  Honum þótti hún keyra óþægilega hægt á meðan hún keðjureykti og púaði þykkum reyk á framrúðuna.  Ekið var eftir einbreiðum malarvegi og Lulla var ekkert að fylgja miðju vegarins af nákvæmni.  Afi óttaðist að hún myndi keyra út af.  Hann var með stöðugar aðfinnslur.  Þau komust þó vandræðalaust á leiðarenda og aftur til baka.  Komin aftur í Hrafnhól,  æskuheimili mitt,  kastaði Lulla kveðju á heimilisfólk og hélt suður til Reykjavíkur.  Bærinn á Hrafnhóli stóð á háum hól.  Hann var snarbrattur til tveggja hliða en hægt að aka heim á hlað frá þriðju hlið.  Lullu gekk brösulega að snúa bíl sínum við á hlaðinu.  Hún var með hausinn hálfan út um glugga til að sjá betur stöðuna.  Afi kallaði til hennar að gæta sín á að missa bílinn ekki fram af hólnum.  Þá var það sem Lulla kallaði til baka:  "Haltu kjafti!" um leið og hún ók úr hlaði. 

 

  Fleiri sögur af Lullu frænku:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1362238/  

Íslenskur tónlistarmaður og íslensk bók verðlaunuð í útlöndum!

  Það dró heldur betur til tíðinda í verðlaunaafhendingu FMA 2014 um helgina.  Íslenskur söngvari og söngvahöfundur hlaut verðlaun fyrir besta lag ársins 2014.  Íslenskt leikrit,  sem gefið var út á geisladisk í fyrra,  var verðlaunað sem besta plata ársins 2014. 

  Eins og nafn verðlaunanna,  FMA,  bendir til þá er það heiti á Færeysku tónlistarverðlaununum (Faroese Music Awards).  Færeysku tónlistarverðlaunin eru árleg uppskeruhátíð í færeysku tónlistarlífi.  Þau eru öflug vítamínssprauta fyrir færeyska tónlist.  Fyrir og eftir verðlaunaafhendinguna er færeysk tónlist í sviðsljósinu dögum saman.  Bæði í fjölmiðlum og eins í daglegu tali almennings.  Menn velta vöngum, spá í spilin og rifja upp það sem hæst bar á liðnu ári. 

  Tónlistarfólkið sem er nefnt til verðlauna er í kastljósi.  Verðlaun þýða að viðkomandi hefur stimplað sig rækilega inn í hóp þeirra stærstu og merkustu.    

  Færeysku tónlistarverðlaunin hafa í áranna rás verið í stöðugri þróun.  Vegur þeirra,  vægi og umfang hefur vaxið stig af stígi.  Jafnframt hefur nafn þeirra tekið breytingum.  Þetta er í fyrsta skipti sem þau bera enska (alþjóðlega) heitið FMA (Faroese Music Awards).  Kannski vegna þess að útlendingar (les = Íslendingar) komu rækilega við sögu að þessu sinni.

  Í flokknum "Jaðartónlist" (þungarokk,  djass,  blús,  vísnatónlist (folk)) bar  Þokan  sigur úr bítum.  Var verðlaunað sem besta lag ársins.  Höfundar og flytjendur eru Íslendingurinn Svavar Knútur og Færeyingurinn Maríus. 

  Þetta er í fyrsta skipti sem íslenskur tónlistarmaður hampar verðlaunagripi í Færeysku tónlistarverðlaununum.  Jafnframt eru þetta fyrstu tónlistarverðlaun Svavars Knúts. 

  Þokan  naut mikilla vinsælda í Færeyjum í fyrra.  Sömuleiðis var lagið vikum saman á íslenska vinsældalistanum (Rás 2). 

 

   Í fyrra var leikverk Íslendingsins Helgu Arnalds,  Skrímslið litla systir mín,  sýnt margoft fyrir fullum sal ánægðra áhorfenda hérlendis og í Færeyjum.  Það fékk einróma afskaplega lofsamlega dóma gagnrýnenda.  Enda er þetta flott verk í alla staði.  Um tónlist í leikritinu sá færeyska álfadísin Eivör.  Hún samdi lög og afgreiddi flutning þeirra við texta Íslendingsins Hallveigar Thorlacius.  Í árslok var verkið gefið út í einum pakka á plötu og í myndskreyttri bók, bæði á íslensku og færeysku.  Á plötunni er leikverkið flutt í upplestri með tónlist.  Bókin er meira eins og myndskreyting fyrir áheyrendur,  blessuð börnin,  til að skoða á meðan platan er spiluð.   Pakkinn var útnefndur og verðlaunaður sem "Besta plata ársins" í "Opnum flokki". 

  Þetta er í fyrsta skipti sem íslenskt leikverk er verðlaunað erlendis. 

  Eivör var einnig verðlaunuð fyrir besta laga ársins,  Lurta nu,  í "Opnum flokki".   

  Víkingarokkararnir í Tý,  sem Íslendingar elska,  voru verðlaunaðir fyrir bestu plötu,  Valkyrju,  í flokki jaðartónlistar, besta flytjanda í sama flokki og besta plötuumslag. 

  Í almennum poppflokki var dúettinn Byrta verðlaunaður fyrir bestu plötu ársins,  samnefnda dúettinum,  og besti flytjandi.  Dúettinn var stofnaður á Íslandi.  Færeyski hljómborðsleikarinn Janus Rasmusen hefur búið á Íslandi til margra ára og gert það gott með íslensku hljómsveitinni Blloodgroup.  Hinn helmingur dúettsins,  söngvaskáldið og söngkonan Guðríð Hansdóttir,  hefur sömuleiðis af og til búið á Íslandi til lengri tíma.  Þá hefur hún verið dugleg við að leika og syngja hérlendis á hinum ýmsu skemmtistöðum. 

  Sá Færeyingur sem náð hefur hæstu hæðum á alþjóðavettvangi er lagahöfundurinn og söngkonan Greta Svabo.  Hún á lag á plötu sem kom út í fyrra með bandarísku söng- og leikkonunni Cher.  Platan með laginu náði 1. sæti vinsældalista víða um heim.  Meðal annars þess bandaríska (sem er stærsti plötumarkaður heims).  Greta Svabo var verðlaunuð á FMA sem söngkona ársins og fyrir besta myndband ársins,  Broken Bones.  Greta Svabo er fyrsti - en ekki síðasti - Færeyingur sem á lag á plötu í toppsæti bandaríska vinsældalistans.

  Besti söngvari í poppflokk var verðlaunaður kántrý-boltinn Hallur Joensen.

  Lista yfir útnefningar má finna í næstu bloggfærslu hér á undan.

Skúbb! Rammíslenskur söngvari tilnefndur! Líka íslensk bók! Spennandi tónlistarverðlaun!

  Um næstu helgi,  nánar tiltekið laugardaginn 15.  mars,  verður opinberað - við hátíðlega athöfn í Norræna húsinu í Þórshöfn - hverjir uppskera verðlaun í Færeysku tónlistarverðlaununum,  Faroe Music Awards 2014 (FMA),  fyrir frammistöðu sína 2013.   Íslenska ríkisútvarpið og Stöð 2,  svo og flestar íslenskar útvarpsstöðvar verða með beina útsendingu frá hátíðarhöldunum.   Það hlýtur að vera.  Færeyingar eru okkar nánustu frændur.  Fjöldi færeyskra tónlistarmanna á fjölmenna aðdáendahópa hérlendis.  Þar fyrir utan eru bæði íslenskur söngvari og íslensk bók tilnefnd hægri - vinstri.  Á næsta ári - eða fljótlega þar á eftir - verða Íslensku tónlistarverðlaunin og Færeysku tónlistarverðlaunin sameinuð í eitt.  Það liggur beinast við. Enda eru flestir færeysku tónlistarmennirnir sem eru tilnefndir á leið til Íslands í hljómleikaferð.  Allt frá kántrýboltanum Halli Joensen til dómsdagsrokkaranna Hamferðar og Lailu av Reyni.  Og allt þar á milli. 

  Atkvæði 15 manna dómnefndar gilda 50% á móti sms-atkvæðum almennings.  Kosið er á milli eftirfarandi:

Flytjandi ársins (einstaklingur eða hljómsveit):
Eivør
Bendar Spónir
Kvartettin í Betesda

Plata ársins:
Motion/Emotion – Sunleif Rasmussen
Skrímslið, lítla systir mín - Eivør
Hvussu bendir man spónir - Bendar Spónir

Lag ársins:
Lurta nú – Eivør
Motion/Emotion – Sunleif Rasmussen
Hin nýggi sangurin – Bendar Spónir

Nýliði ársins:
Byrta
Døgg Nónsgjógv
Greta Svabo Bech
The Absent Silver King
LoverLover
Flamma
Allan Tausen

Laila av Reyni
Jákup Lützen

  Guðríð Hansdóttir og Janus Rasmussen stofnuðu Byrtu á Íslandi.  Janus er einnig í Bloodgroup.  Guðríð á að baki farsælan sólóferil.  Gott er að kunna að nafn hennar er framborið Gúrí (og nafn Eivarar er framborið Ævör).    

  Laila av Reyni er þekktur fatahönnuður, stílisti og söngkona.  Hún hefur m.a. ítrekað hannað föt fyrir dönsku dömurnar sem keppa í Miss World.  Fyrsta sólóplata hennar kom út í fyrra.  Laila verður með hljómleika á Íslandi eftir nokkrar vikur.   

Poppsöngvari ársins:

Teitur
Høgni Reistrup
Knút
Jens Marni
Hallur Joensen

  Knút er hátt skrifaður söngvahöfundur, söngvari og hljómborðsleikari.  Hann var í fyrstu hljómsveit Eivarar,  Reverb.

Poppsöngkona ársins:
Greta Svabo Bech
Guðrið Hansdóttir
Guðrun Pætursdóttir Háberg
Døgg Nónsgjógv
Laila Carlsen

  Guðríð hefur tvívegis búið til lengri tíma á Íslandi.  Hérlendis hefur hún komið fram á ótal hljómleikum.

Poppplata ársins:
Byrta – Byrta
Story Music – Teitur
Undirgangstónar – Swangah
Áðrenn vit hvørva – Høgni Reistrup
With Stars & Legends – Hallur

  Högni naut vinsælda hérlendis með lagið "Besame Mucho" fyrir nokkrum árum.

Popplag ársins:
Loyndarmál – Byrta
Tú tók mína hond – Døgg Nónsgjógv
Shut Up & Sing – Greta Svabo Bech
Rock And Roll Band – Teitur
Heyah – Allan Tausen

  Teitur er í hópi heimsfrægustu Færeyinga.

Popphljómsveit eða -einstaklingur ársins:
Byrta
Teitur
Greta Svabo Bech
Høgni Reistrup
Swangah

  Greta Svabo er enn ein sönnun þess hvað Færeyingar eru öflugir lagahöfundar.  Í fyrra var hún stödd í enskri fatabúð.  Þá hringdi síminn.  Hringjandinn kynnti sig sem starfsmann bandarísku söng- og leikkonunnar Cher.  Erindið var að Cher hefði kolfallið fyrir lagi sem hún heyrði með Gretu Svabo.  Cher væri búin að hljóðrita lagið.  Spurningin væri hvort að hann mætti spila lagið í flutningi Cher fyrir Gretu og hvort að það væri reiðulaust af hennar hálfu að það yrði á næstu plötu Cher.  Greta sá ekki ástæðu til að amast við því. Reyndar hélt hún fyrst að einhver væri að stríða sér.  Þetta var svo óvænt og súrrealískt. En hún þekkti strax söngrödd Cher og þetta var raunveruleiki.  Platan kom út og flaug í 1. sæti bandaríska vinsældalistans og víðar.  Ekkert annað færeyskt lag hefur náð því að vera á plötu í toppsæti almenna bandaríska vinsældalistans. 

---

Flokkur jaðartónlistar (þungarokk,  djass og vísnasöngur)

Söngvari ársins:
Kári Sverrisson
Jón Aldará
Høgni Lisberg

  Högni Lisberg hefur átt fjölda vinsælla laga á Íslandi.  Þar á meðal "Morning Dew" sem náði toppsæti vinsældalista Rásar 2.  Hann hefur margoft spilað á Íslandi.  Bæði sem sólósöngvari og eins sem trommuleikari hjá Eivöru. 

Hljómsveit ársins:
Týr
Hamferð
Kári Sverrisson & Bendar Spónir

  Týr sló rækilega í gegn á Íslandi 2002 með laginu "Ormurin langi".  Alla tíð síðan hefur Týr átt hér harðsnúinn hóp aðdáenda.  Hljómsveitin er vinsæl um allan heim í dag.

Plata ársins:
Valkyrja – Týr
Evst – Hamferð
Nøkur fá fet aftrat – Kári Sverrisson & Bendar Spónir

  Hamferð sigraði í færeysku Músíktilraunum 2011.  Síðan hefur hljómsveitin túrað víða um heim.  Meðal annars til Íslands (spilaði til að mynda á Eistnaflugi) 2012. 

Lag ársins:
Stóra lívmóðurin – Kári Sverrisson & Bendar Spónir
Þokan – Marius og Svævar Knútur
Nation – Týr

  Þetta er í fyrsta skipti sem rammíslenskur tónlistarmaður hlýtur tilnefningu í Færeysku tónlistarverðlaununum.  Það er Svavar Knútur.  Maríus hefur oft komið til Íslands og líklega komið fram á hátt í 20 hljómleikum hérlendis.

  

Hlálegur misskilningur

  Einu sinni sem oftar var ég með skrautskriftarnámskeið á Selfossi.  Ferðin frá Reykjavík austur yfir Hellisheiði var óþægilega þung vegna hríðarbyls.  Ég velti fyrir mér að fá mér hótelgistingu á Selfossi fremur en brjótast aftur til baka yfir heiðina um miðnætti.  Ég deildi vangaveltunum með nemendunum.  Af því spratt fjörleg umræða.  Þar á meðal var sögð saga sem margir heimamenn könnuðust við.  Höfðu heyrt (en kannski svokölluð flökkusaga).  Hún var eitthvað á þessa leið:

  Vegna þæfingsfærðar og ofankomu myndaðist umferðarhnútur á Hellisheiði.  Sýslumaðurinn á Selfossi kom þar að.  Hann var í gullbrydduðum herskrúða,  með gullhnöppum og kaskeiti.  Sem æðsti yfirmaður lögreglunnar í héraðinu tók hann umferðarstjórn þegar í stað í sínar hendur.  Hann óð út á veg og hófst handa við að leysa umferðarhnútinn.  Þá kom þar brunandi eldri ökumaður.  Hann hringdi umsvifalaust í lögregluna og tilkynnti að maður í lúðrasveitabúningi væri að atast í umferðinni uppi á Hellisheiði.  Allt væri komið í rugl og umferðarhnút.      

„Alltaf sama ruglið í löggunum“

Lulla frænka forðaði sér

  Eins og áður hefur komið fram í upprifjun minni af Lullu frænku þá var hún dugleg að heimsækja systkini sín.  Þau bjuggu öll á Norðurlandi en Lulla í Reykjavík.  Í heimsóknum sínum norður til systkinanna dvaldi Lulla vikum saman á hverjum bæ.  Öllum til mikillar gleði og ánægju.  Lulla var svo skemmtileg.  

  Norðurreisa Lullu fékk óvæntan endi eitt sumarið.  Hún mætti til bróðir síns að kvöldi dags.  Er leið að háttatíma gekk heimilisfólkið og Lulla til hvílu.  Morguninn eftir var Lullu og bíl hennar hvergi að finna.  Á þessum árum var símasamband með öðru sniði en í dag.  Aðeins var möguleiki á að hringja út fyrir sína sveit í einn eða tvo klukkutíma snemma morguns og eða að kvöldi til.  Um kvöldið var gerð tilraun til að hringja í síma Lullu í Reykjavík.  Hún svaraði.  Sagðist hafa vaknað óvænt snemma nætur.  Þá mundi hún skyndilega eftir því að hestalest átti að fara úr Reykjavík norður í land einhverja næstu daga.  Lullu hugnaðist ekki að lenda inni í hestaþvögu.  Hún spratt þegar í stað á fætur,  rauk út í bíl og brunaði suður til Reykjavíkur - án þess að kveðja kóng né prest eða skilja eftir sig orðsendingu.  Mikilvægara var að komast hjá hestaþvögunni.    

  Nú leita ég til þín,  kæri lesandi,  eftir hjálp við að staðsetja hestalestina - upp á seinni tíma sagnfræði (Bókaforlag hefur óskað eftir því að fá að gefa út sögurnar af Lullu frænku í bókarformi).  Þetta var einhvern veginn þannig að hestalest flutti póst á milli landshluta af einhverju sérstöku tilefni.  Frímerkjasafnarar sættu lagi,  sendu póst og náðu þar póststimpli sem aðeins var notaður í þessari einu póstlest.   

------------

Fleiri sögur af Lullu frænku: http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1360372/

        

Ökuníðingur á göngugötu

  Það varð uppi fótur og fit þegar bláum fólksbíl var ekið glannalega eftir göngugötunni Strikinu í Kaupmannahöfn.  Göngugatan er jafnan troðfull af gangandi vegfarendum kvölds og morgna og um miðjan dag.  Það var kraftaverki næst að enginn lenti alvarlega fyrir bílnum.  Bíllinn rakst þó utan í einhverja án eiginlegra slysa.  Til bjargar varð að vegfarendur flúðu á harðaspretti æpandi í allar áttir og vöruðu þannig aðra vegfarendur við.  Þeir forðuðu sér með því að skutla sér eins og til sunds úr vegi frá bílnum sem var á töluverðri ferð. 

  Einhverjir hringdu á lögregluna.  Hún var fljót að finna ökuníðinginn.  Bíllinn var nefnilega kyrfilega merktur skemmtistaðnum Skarv í Kaupmannahöfn.  Sá skemmtistaður er einskonar færeyskt félagsheimili,  rekið af Færeyingum, sótt af Færeyingum og býður iðulega upp á "lifandi" færeyska tónlist.  Grænlendingar sækja einnig staðinn í nokkrum mæli.  Lögreglan gómaði ökuníðinginn þegar hann var um það bil að renna í hlað við Skarv.  Það fylgir sögunni að frá bílnum hafi tónlist U2 hljómað "á fullu blasti".

  Samkvæmt Föroyjaportalinum undrast bílstjórinn lætin í dönsku lögreglunni út af þessu.  Honum þykir "skide danskurinn" hafa farið offari án tilefnis.  GPS staðsetningatæki bílsins vísaði honum inn á göngugötuna.  Þaulvanur því að aka vandræðalaust eftir göngugötunni í Þórshöfn í Færeyjum til að komast í Café Natur þótti honum ekkert athugavert við að bruna eftir göngugötu í Kaupmannahöfn.  "Ég get ekki gert að því hvaða leið GPS tækið valdi þegar ég keyrði eftir Strikinu til að komast í Skarv,"  segir ökumaðurinn.   

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ljósmyndin er samsett.

  -------------------------

  Tvö færeysk lög krauma nú undir vinsældalista Rásar 2.  Það eru Far Away með Eivöru og Freaks með Lailu av Reini.  Flott lög og full ástæða til að styðja þau til frama á vinsældalista Rásar 2:  http://www.ruv.is/topp30

 l

Ódýrasta heimsreisan II

  Í fyrradag benti ég ykkur á leið til að komast í heimsreisu fyrir aðeins brot af því sem hefðbundin aðferð kostar í beinhörðum pengingum.  Uppskriftina má sjá með því að smella á eftirfarandi slóð:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1360942/ .  Ferðin hófst í Evrópu.  Drífum okkur þá til Ástralíu.  Til þess þarf að komast yfir mauk sem heitir Vegemite.  Ég veit ekki hvort að það fæst hérlendis.  Ef ekki er áreiðanlega hægt að kaupa eina krukku fyrir lítinn pening í gegnum einhverja póstverslun.  Vegemite má til að mynda finna á fésbók.  Vegemite er smurt á ristað brauð.  Með því er drukkið te og hlustað á AC/DC á meðan.  Þar með ertu í Ástralíu.

 

  Næst er það Ameríka.  Byrjum á Grænlandi.  Þar er það dökkt brauð úr rúgi.  Heldur ljósara en íslenska rúgbrauðið.  Á það er sett smjör og salami sneiðar.  Á aðra brauðsneið er settur smurostur.  Þessar vörur eru innfluttar frá Danmörku.  Algengt er að mjólkurglas sé drukkið með og fylgt eftir með frekar bragðdaufu kaffi.  Meðfram hljómar hljómsveitin Inneruulat. 

 

  Frá Grænlandi liggur leið til Kanada.  Tökum einföldu útgáfuna (sleppum djúpsteiktu hálfmánunum sem súrkáli, kartöflum, ávöxtum og kjöti.  Þeir eru hvort sem er bara til spari).  Einfalda hversdagsútgáfan samanstendur af eggjahræru,  litlum pylsum (sausage),  ristuðu franskbrauði, beikoni og djúpsteiktum kartöflukökum sem kallast hash brown.  Þær eru lagaðar úr stöppuðum soðnum kartöflum og formaðar í litlar kökur. 

  Til gamans má geta að lengi vel var í Keflavík (eða Njarðvík) veitingastaður í húsi Skeljungs þar sem nú er verslunarmiðstöð Hagkaups,  Bónus og fleiri verslana.  Þar var borðið upp á hash browns með mat.  Á tímabili var ég með nokkur skrautskriftarnámskeið í Keflavík.  Á leið minni til kennslu snæddi ég á þessum veitingastað.  Bað alltaf um hasskökur með matnum (og átti við hash browns).  Einn daginn sagði konan sem rak staðinn eitthvað á þessa leið:  "Þetta er alveg ferlegt að þú kallir hash browns hasskökur.  Ég var að afgreiða fólk hér og varð á í hugsunarleysi að spyrja hvort það vildi franskar eða hasskökur með matnum.  Þegar fólkið varð undarlegt á svipinn áttaði ég mig á því hvað það hljómaði illa að kalla hash browns hasskökur."

  Þetta var útúrdúr.  En með kanadískum morgunverði er af nógu að taka í kanadískri músík.

   

  Frá Kanada er stutt til Bandaríkjanna.  Einkennandi þar eru svokallaðar bandarískar pönnukökur.  Þær eru það sem við köllum lummur.  Litlar, þykkar og sætar pönnusteiktar lummur.  Ofan á þær nýsteiktar er sett stórt smjörstykki sem bráðnar yfir þær.  Síðan er sýrópi hellt yfir í svo miklu magni að það flýtur yfir lummurnar og út á diskinn.  Á allra síðustu árum er vinsælt að hafa súkkulaðibita í lummunum. 

  

.