Kvikmyndarumsögn

 - Titill:  Gamlinginn sem skreið út um glugga og hvarf

 - Leikstjóri:  Felix Herngren

 - Leikarar:  Robert Gustafsson,  Alan Ford, Mia Skaringer

 - Einkunn: ***1/2

   Þessi ljúfa gamanmynd byggir á samnefndri metsölubók eftir sænska rithöfundinn Jonas Jonasson.  Hún hefur verið gefin út á íslensku og fengið frábæra dóma (5 stjörnur,  fullt hús).  Leikstjórinn Felix Herngren er þekktur fyrir sjónvarpsþættina ágætu  Solsiden. 

  Í grófum dráttum fjallar myndin um mann sem yfirgefur elliheimilið sitt á hundrað ára afmælisdegi sínum.  Stingur af eins og í rælni.  Þetta er einfeldningur.  Flóttasagan býður upp á marga góða brandara.  Inn í hana fléttast önnur saga sem fyllir upp í og skýrir persónuleika gamla mannsins.  Í þeirri sögu er farið yfir lífshlaup hans.  Hann er með sprengjublæti.  Það býður sömuleiðis upp á marga góða brandara.    

  Þetta er gamanmynd;  fyndin,  hlý og notaleg.  Í framvindunni jaðrar við spennu á köflum.  Takturinn er jafn og þéttur.  Flestir leikararnir eru trúverðugir.   Þar fer fremstur í flokki Robert Gustafsson í hlutverki Gamlingjans (á ýmsum aldursskeiðum).  Hann á stjörnuleik.  Það er gaman að sjá Miu Skaringer á öðrum vettvangi en í  Solsiden.  Hún túlkar reyndar svipaða týpu og þar.  Það styrkir trúverðugleikann.  Flott leikkona.         

  Einn af framleiðendum myndarinnar er Íslendingurinn Sigurjón Sighvatsson.  Það er gæðavottorð. 

  Án þess að hafa lesið bókina geng ég út frá því sem vísu að heppilegast sé að sjá myndina áður en bókin er lesin.  Kvikmyndin hlýtur að vera aðeins útdráttur úr bókinni.  Ég mæli með myndinni sem góðri kvöldskemmtun. 

Sakar íslenskan ráðherra um að vera ótíndan lygamörð og bullukoll

  Sjaldan launar kálfur ofeldið.  Íslendingar hafa aldrei mátt vita af einhverju sem betur má fara í Noregi öðru vísi en hlaupa undir bagga og kippa málum í lag.  Gott dæmi um það er að á síðustu sex árum hefur verið tilfinnanlegur skortur í Noregi á frambærilegum vörubílstjórum,  strætisvagnabílstjórum,  iðnaðarmönnum og verkafólki.  Þrátt fyrir að Íslendingar séu aðeins 325 þúsund hræður - og þurfi á öllum vinnufúsum höndum að halda - hafa Íslendingar í þúsundatali fórnað sér í þágu Noregs.  Frá 2008 hafa hátt í,  um eða yfir,  10 þúsund Íslendingar flutt til Noregs.  Það eru þessir fórnfúsu Íslendingar sem halda hjólum atvinnulífsins í Noregi gangandi.  Án þeirra væri Noregur ekki mesta velferðarríki heims.  Það kæmist ekki einu sinni á lista yfir 10 mestu velferðarríkin.  Væri á pari við Kasatan... Kasasan... Kastaman... eða hvað landið heitir þarna langt í burtu.  

  Hverjar eru þakkirnar?  Jú,  Beta sjávarútvegsráðherra Noregs kallar íslenskan starfsbróðir sinn ósvífinn lygara og rugludall.  Kannski er þetta rétt hjá henni.  Og á svo sem ekkert frekar við um Makríldeiluna en annað.  Og á við um marga fleiri íslenska ráðherra og ekkert síður fyrrverandi ráðherra.  Ég veit annars ekkert um það.  En ósvífið er af norskum ráðherra lýsi þessu yfir opinberlega.  Verulega ósvífið.  Fólk sem kann sig hvíslast aðeins á um svona.  Það er rembingur í Norðmönnum út af því að þeim hefur vegnað betur í Júrivisjón en Íslendingum.   

 

Segir ráðherra fara með rangt mál

Lulla frænka og afi

  Lulla frænka var með skemmtilegt jafnaðargeð.  Hún kippti sér sjaldnast upp við hlutina.  Það var eiginlega sama hvað bar til tíðinda.  Hún sýndi yfirleitt engin skapbrigði.  Var jafnan róleg til orðs og æðis.  Hló sjaldan,  brosti sjaldan og reiddist sjaldan.  Samt kom það fyrir að henni mislíkaði eitthvað.  Líka að hún skellti upp úr.  En það var afar sjaldgæft.  Heyrði til undantekninga og vakti þá undrun viðstaddra.

  Faðir hennar,  afi minn,  féll frá 1976.  Ég hringdi í Lullu og bar henni fréttina.  Lulla sagði,  róleg að vanda:  "Æ,  já.  Það var svo sem komið að þessu." (Afi var á sjúkrahúsi í margar vikur áður en hann lést).  Svo bætti Lulla við sallaróleg:  "Mér þykir hálf leiðinlegt að það síðasta sem ég sagði við hann var:  Haltu kjafti!"

  Ég hrökk við undir þessari lýsingu.  Lullu var tamar að vera orðvör en kjaftfor.  Ég spurði hana hvers vegna hún hefði sagt afa að halda kjafti.   Það var þannig að hún hafði sumarið áður verið í heimsókn á heimili mínu norður í Skagafirði.  Daginn sem hún hélt suður brá hún sér í heimsókn á næsta bæ.  Afi fór með.  Að sögn Lullu deildi afi stöðugt á aksturslag dóttur sinnar.  Honum þótti hún keyra óþægilega hægt á meðan hún keðjureykti og púaði þykkum reyk á framrúðuna.  Ekið var eftir einbreiðum malarvegi og Lulla var ekkert að fylgja miðju vegarins af nákvæmni.  Afi óttaðist að hún myndi keyra út af.  Hann var með stöðugar aðfinnslur.  Þau komust þó vandræðalaust á leiðarenda og aftur til baka.  Komin aftur í Hrafnhól,  æskuheimili mitt,  kastaði Lulla kveðju á heimilisfólk og hélt suður til Reykjavíkur.  Bærinn á Hrafnhóli stóð á háum hól.  Hann var snarbrattur til tveggja hliða en hægt að aka heim á hlað frá þriðju hlið.  Lullu gekk brösulega að snúa bíl sínum við á hlaðinu.  Hún var með hausinn hálfan út um glugga til að sjá betur stöðuna.  Afi kallaði til hennar að gæta sín á að missa bílinn ekki fram af hólnum.  Þá var það sem Lulla kallaði til baka:  "Haltu kjafti!" um leið og hún ók úr hlaði. 

 

  Fleiri sögur af Lullu frænku:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1362238/  

Íslenskur tónlistarmaður og íslensk bók verðlaunuð í útlöndum!

  Það dró heldur betur til tíðinda í verðlaunaafhendingu FMA 2014 um helgina.  Íslenskur söngvari og söngvahöfundur hlaut verðlaun fyrir besta lag ársins 2014.  Íslenskt leikrit,  sem gefið var út á geisladisk í fyrra,  var verðlaunað sem besta plata ársins 2014. 

  Eins og nafn verðlaunanna,  FMA,  bendir til þá er það heiti á Færeysku tónlistarverðlaununum (Faroese Music Awards).  Færeysku tónlistarverðlaunin eru árleg uppskeruhátíð í færeysku tónlistarlífi.  Þau eru öflug vítamínssprauta fyrir færeyska tónlist.  Fyrir og eftir verðlaunaafhendinguna er færeysk tónlist í sviðsljósinu dögum saman.  Bæði í fjölmiðlum og eins í daglegu tali almennings.  Menn velta vöngum, spá í spilin og rifja upp það sem hæst bar á liðnu ári. 

  Tónlistarfólkið sem er nefnt til verðlauna er í kastljósi.  Verðlaun þýða að viðkomandi hefur stimplað sig rækilega inn í hóp þeirra stærstu og merkustu.    

  Færeysku tónlistarverðlaunin hafa í áranna rás verið í stöðugri þróun.  Vegur þeirra,  vægi og umfang hefur vaxið stig af stígi.  Jafnframt hefur nafn þeirra tekið breytingum.  Þetta er í fyrsta skipti sem þau bera enska (alþjóðlega) heitið FMA (Faroese Music Awards).  Kannski vegna þess að útlendingar (les = Íslendingar) komu rækilega við sögu að þessu sinni.

  Í flokknum "Jaðartónlist" (þungarokk,  djass,  blús,  vísnatónlist (folk)) bar  Þokan  sigur úr bítum.  Var verðlaunað sem besta lag ársins.  Höfundar og flytjendur eru Íslendingurinn Svavar Knútur og Færeyingurinn Maríus. 

  Þetta er í fyrsta skipti sem íslenskur tónlistarmaður hampar verðlaunagripi í Færeysku tónlistarverðlaununum.  Jafnframt eru þetta fyrstu tónlistarverðlaun Svavars Knúts. 

  Þokan  naut mikilla vinsælda í Færeyjum í fyrra.  Sömuleiðis var lagið vikum saman á íslenska vinsældalistanum (Rás 2). 

 

   Í fyrra var leikverk Íslendingsins Helgu Arnalds,  Skrímslið litla systir mín,  sýnt margoft fyrir fullum sal ánægðra áhorfenda hérlendis og í Færeyjum.  Það fékk einróma afskaplega lofsamlega dóma gagnrýnenda.  Enda er þetta flott verk í alla staði.  Um tónlist í leikritinu sá færeyska álfadísin Eivör.  Hún samdi lög og afgreiddi flutning þeirra við texta Íslendingsins Hallveigar Thorlacius.  Í árslok var verkið gefið út í einum pakka á plötu og í myndskreyttri bók, bæði á íslensku og færeysku.  Á plötunni er leikverkið flutt í upplestri með tónlist.  Bókin er meira eins og myndskreyting fyrir áheyrendur,  blessuð börnin,  til að skoða á meðan platan er spiluð.   Pakkinn var útnefndur og verðlaunaður sem "Besta plata ársins" í "Opnum flokki". 

  Þetta er í fyrsta skipti sem íslenskt leikverk er verðlaunað erlendis. 

  Eivör var einnig verðlaunuð fyrir besta laga ársins,  Lurta nu,  í "Opnum flokki".   

  Víkingarokkararnir í Tý,  sem Íslendingar elska,  voru verðlaunaðir fyrir bestu plötu,  Valkyrju,  í flokki jaðartónlistar, besta flytjanda í sama flokki og besta plötuumslag. 

  Í almennum poppflokki var dúettinn Byrta verðlaunaður fyrir bestu plötu ársins,  samnefnda dúettinum,  og besti flytjandi.  Dúettinn var stofnaður á Íslandi.  Færeyski hljómborðsleikarinn Janus Rasmusen hefur búið á Íslandi til margra ára og gert það gott með íslensku hljómsveitinni Blloodgroup.  Hinn helmingur dúettsins,  söngvaskáldið og söngkonan Guðríð Hansdóttir,  hefur sömuleiðis af og til búið á Íslandi til lengri tíma.  Þá hefur hún verið dugleg við að leika og syngja hérlendis á hinum ýmsu skemmtistöðum. 

  Sá Færeyingur sem náð hefur hæstu hæðum á alþjóðavettvangi er lagahöfundurinn og söngkonan Greta Svabo.  Hún á lag á plötu sem kom út í fyrra með bandarísku söng- og leikkonunni Cher.  Platan með laginu náði 1. sæti vinsældalista víða um heim.  Meðal annars þess bandaríska (sem er stærsti plötumarkaður heims).  Greta Svabo var verðlaunuð á FMA sem söngkona ársins og fyrir besta myndband ársins,  Broken Bones.  Greta Svabo er fyrsti - en ekki síðasti - Færeyingur sem á lag á plötu í toppsæti bandaríska vinsældalistans.

  Besti söngvari í poppflokk var verðlaunaður kántrý-boltinn Hallur Joensen.

  Lista yfir útnefningar má finna í næstu bloggfærslu hér á undan.

Skúbb! Rammíslenskur söngvari tilnefndur! Líka íslensk bók! Spennandi tónlistarverðlaun!

  Um næstu helgi,  nánar tiltekið laugardaginn 15.  mars,  verður opinberað - við hátíðlega athöfn í Norræna húsinu í Þórshöfn - hverjir uppskera verðlaun í Færeysku tónlistarverðlaununum,  Faroe Music Awards 2014 (FMA),  fyrir frammistöðu sína 2013.   Íslenska ríkisútvarpið og Stöð 2,  svo og flestar íslenskar útvarpsstöðvar verða með beina útsendingu frá hátíðarhöldunum.   Það hlýtur að vera.  Færeyingar eru okkar nánustu frændur.  Fjöldi færeyskra tónlistarmanna á fjölmenna aðdáendahópa hérlendis.  Þar fyrir utan eru bæði íslenskur söngvari og íslensk bók tilnefnd hægri - vinstri.  Á næsta ári - eða fljótlega þar á eftir - verða Íslensku tónlistarverðlaunin og Færeysku tónlistarverðlaunin sameinuð í eitt.  Það liggur beinast við. Enda eru flestir færeysku tónlistarmennirnir sem eru tilnefndir á leið til Íslands í hljómleikaferð.  Allt frá kántrýboltanum Halli Joensen til dómsdagsrokkaranna Hamferðar og Lailu av Reyni.  Og allt þar á milli. 

  Atkvæði 15 manna dómnefndar gilda 50% á móti sms-atkvæðum almennings.  Kosið er á milli eftirfarandi:

Flytjandi ársins (einstaklingur eða hljómsveit):
Eivør
Bendar Spónir
Kvartettin í Betesda

Plata ársins:
Motion/Emotion – Sunleif Rasmussen
Skrímslið, lítla systir mín - Eivør
Hvussu bendir man spónir - Bendar Spónir

Lag ársins:
Lurta nú – Eivør
Motion/Emotion – Sunleif Rasmussen
Hin nýggi sangurin – Bendar Spónir

Nýliði ársins:
Byrta
Døgg Nónsgjógv
Greta Svabo Bech
The Absent Silver King
LoverLover
Flamma
Allan Tausen

Laila av Reyni
Jákup Lützen

  Guðríð Hansdóttir og Janus Rasmussen stofnuðu Byrtu á Íslandi.  Janus er einnig í Bloodgroup.  Guðríð á að baki farsælan sólóferil.  Gott er að kunna að nafn hennar er framborið Gúrí (og nafn Eivarar er framborið Ævör).    

  Laila av Reyni er þekktur fatahönnuður, stílisti og söngkona.  Hún hefur m.a. ítrekað hannað föt fyrir dönsku dömurnar sem keppa í Miss World.  Fyrsta sólóplata hennar kom út í fyrra.  Laila verður með hljómleika á Íslandi eftir nokkrar vikur.   

Poppsöngvari ársins:

Teitur
Høgni Reistrup
Knút
Jens Marni
Hallur Joensen

  Knút er hátt skrifaður söngvahöfundur, söngvari og hljómborðsleikari.  Hann var í fyrstu hljómsveit Eivarar,  Reverb.

Poppsöngkona ársins:
Greta Svabo Bech
Guðrið Hansdóttir
Guðrun Pætursdóttir Háberg
Døgg Nónsgjógv
Laila Carlsen

  Guðríð hefur tvívegis búið til lengri tíma á Íslandi.  Hérlendis hefur hún komið fram á ótal hljómleikum.

Poppplata ársins:
Byrta – Byrta
Story Music – Teitur
Undirgangstónar – Swangah
Áðrenn vit hvørva – Høgni Reistrup
With Stars & Legends – Hallur

  Högni naut vinsælda hérlendis með lagið "Besame Mucho" fyrir nokkrum árum.

Popplag ársins:
Loyndarmál – Byrta
Tú tók mína hond – Døgg Nónsgjógv
Shut Up & Sing – Greta Svabo Bech
Rock And Roll Band – Teitur
Heyah – Allan Tausen

  Teitur er í hópi heimsfrægustu Færeyinga.

Popphljómsveit eða -einstaklingur ársins:
Byrta
Teitur
Greta Svabo Bech
Høgni Reistrup
Swangah

  Greta Svabo er enn ein sönnun þess hvað Færeyingar eru öflugir lagahöfundar.  Í fyrra var hún stödd í enskri fatabúð.  Þá hringdi síminn.  Hringjandinn kynnti sig sem starfsmann bandarísku söng- og leikkonunnar Cher.  Erindið var að Cher hefði kolfallið fyrir lagi sem hún heyrði með Gretu Svabo.  Cher væri búin að hljóðrita lagið.  Spurningin væri hvort að hann mætti spila lagið í flutningi Cher fyrir Gretu og hvort að það væri reiðulaust af hennar hálfu að það yrði á næstu plötu Cher.  Greta sá ekki ástæðu til að amast við því. Reyndar hélt hún fyrst að einhver væri að stríða sér.  Þetta var svo óvænt og súrrealískt. En hún þekkti strax söngrödd Cher og þetta var raunveruleiki.  Platan kom út og flaug í 1. sæti bandaríska vinsældalistans og víðar.  Ekkert annað færeyskt lag hefur náð því að vera á plötu í toppsæti almenna bandaríska vinsældalistans. 

---

Flokkur jaðartónlistar (þungarokk,  djass og vísnasöngur)

Söngvari ársins:
Kári Sverrisson
Jón Aldará
Høgni Lisberg

  Högni Lisberg hefur átt fjölda vinsælla laga á Íslandi.  Þar á meðal "Morning Dew" sem náði toppsæti vinsældalista Rásar 2.  Hann hefur margoft spilað á Íslandi.  Bæði sem sólósöngvari og eins sem trommuleikari hjá Eivöru. 

Hljómsveit ársins:
Týr
Hamferð
Kári Sverrisson & Bendar Spónir

  Týr sló rækilega í gegn á Íslandi 2002 með laginu "Ormurin langi".  Alla tíð síðan hefur Týr átt hér harðsnúinn hóp aðdáenda.  Hljómsveitin er vinsæl um allan heim í dag.

Plata ársins:
Valkyrja – Týr
Evst – Hamferð
Nøkur fá fet aftrat – Kári Sverrisson & Bendar Spónir

  Hamferð sigraði í færeysku Músíktilraunum 2011.  Síðan hefur hljómsveitin túrað víða um heim.  Meðal annars til Íslands (spilaði til að mynda á Eistnaflugi) 2012. 

Lag ársins:
Stóra lívmóðurin – Kári Sverrisson & Bendar Spónir
Þokan – Marius og Svævar Knútur
Nation – Týr

  Þetta er í fyrsta skipti sem rammíslenskur tónlistarmaður hlýtur tilnefningu í Færeysku tónlistarverðlaununum.  Það er Svavar Knútur.  Maríus hefur oft komið til Íslands og líklega komið fram á hátt í 20 hljómleikum hérlendis.

  

Hlálegur misskilningur

  Einu sinni sem oftar var ég með skrautskriftarnámskeið á Selfossi.  Ferðin frá Reykjavík austur yfir Hellisheiði var óþægilega þung vegna hríðarbyls.  Ég velti fyrir mér að fá mér hótelgistingu á Selfossi fremur en brjótast aftur til baka yfir heiðina um miðnætti.  Ég deildi vangaveltunum með nemendunum.  Af því spratt fjörleg umræða.  Þar á meðal var sögð saga sem margir heimamenn könnuðust við.  Höfðu heyrt (en kannski svokölluð flökkusaga).  Hún var eitthvað á þessa leið:

  Vegna þæfingsfærðar og ofankomu myndaðist umferðarhnútur á Hellisheiði.  Sýslumaðurinn á Selfossi kom þar að.  Hann var í gullbrydduðum herskrúða,  með gullhnöppum og kaskeiti.  Sem æðsti yfirmaður lögreglunnar í héraðinu tók hann umferðarstjórn þegar í stað í sínar hendur.  Hann óð út á veg og hófst handa við að leysa umferðarhnútinn.  Þá kom þar brunandi eldri ökumaður.  Hann hringdi umsvifalaust í lögregluna og tilkynnti að maður í lúðrasveitabúningi væri að atast í umferðinni uppi á Hellisheiði.  Allt væri komið í rugl og umferðarhnút.      

„Alltaf sama ruglið í löggunum“

Lulla frænka forðaði sér

  Eins og áður hefur komið fram í upprifjun minni af Lullu frænku þá var hún dugleg að heimsækja systkini sín.  Þau bjuggu öll á Norðurlandi en Lulla í Reykjavík.  Í heimsóknum sínum norður til systkinanna dvaldi Lulla vikum saman á hverjum bæ.  Öllum til mikillar gleði og ánægju.  Lulla var svo skemmtileg.  

  Norðurreisa Lullu fékk óvæntan endi eitt sumarið.  Hún mætti til bróðir síns að kvöldi dags.  Er leið að háttatíma gekk heimilisfólkið og Lulla til hvílu.  Morguninn eftir var Lullu og bíl hennar hvergi að finna.  Á þessum árum var símasamband með öðru sniði en í dag.  Aðeins var möguleiki á að hringja út fyrir sína sveit í einn eða tvo klukkutíma snemma morguns og eða að kvöldi til.  Um kvöldið var gerð tilraun til að hringja í síma Lullu í Reykjavík.  Hún svaraði.  Sagðist hafa vaknað óvænt snemma nætur.  Þá mundi hún skyndilega eftir því að hestalest átti að fara úr Reykjavík norður í land einhverja næstu daga.  Lullu hugnaðist ekki að lenda inni í hestaþvögu.  Hún spratt þegar í stað á fætur,  rauk út í bíl og brunaði suður til Reykjavíkur - án þess að kveðja kóng né prest eða skilja eftir sig orðsendingu.  Mikilvægara var að komast hjá hestaþvögunni.    

  Nú leita ég til þín,  kæri lesandi,  eftir hjálp við að staðsetja hestalestina - upp á seinni tíma sagnfræði (Bókaforlag hefur óskað eftir því að fá að gefa út sögurnar af Lullu frænku í bókarformi).  Þetta var einhvern veginn þannig að hestalest flutti póst á milli landshluta af einhverju sérstöku tilefni.  Frímerkjasafnarar sættu lagi,  sendu póst og náðu þar póststimpli sem aðeins var notaður í þessari einu póstlest.   

------------

Fleiri sögur af Lullu frænku: http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1360372/

        

Ökuníðingur á göngugötu

  Það varð uppi fótur og fit þegar bláum fólksbíl var ekið glannalega eftir göngugötunni Strikinu í Kaupmannahöfn.  Göngugatan er jafnan troðfull af gangandi vegfarendum kvölds og morgna og um miðjan dag.  Það var kraftaverki næst að enginn lenti alvarlega fyrir bílnum.  Bíllinn rakst þó utan í einhverja án eiginlegra slysa.  Til bjargar varð að vegfarendur flúðu á harðaspretti æpandi í allar áttir og vöruðu þannig aðra vegfarendur við.  Þeir forðuðu sér með því að skutla sér eins og til sunds úr vegi frá bílnum sem var á töluverðri ferð. 

  Einhverjir hringdu á lögregluna.  Hún var fljót að finna ökuníðinginn.  Bíllinn var nefnilega kyrfilega merktur skemmtistaðnum Skarv í Kaupmannahöfn.  Sá skemmtistaður er einskonar færeyskt félagsheimili,  rekið af Færeyingum, sótt af Færeyingum og býður iðulega upp á "lifandi" færeyska tónlist.  Grænlendingar sækja einnig staðinn í nokkrum mæli.  Lögreglan gómaði ökuníðinginn þegar hann var um það bil að renna í hlað við Skarv.  Það fylgir sögunni að frá bílnum hafi tónlist U2 hljómað "á fullu blasti".

  Samkvæmt Föroyjaportalinum undrast bílstjórinn lætin í dönsku lögreglunni út af þessu.  Honum þykir "skide danskurinn" hafa farið offari án tilefnis.  GPS staðsetningatæki bílsins vísaði honum inn á göngugötuna.  Þaulvanur því að aka vandræðalaust eftir göngugötunni í Þórshöfn í Færeyjum til að komast í Café Natur þótti honum ekkert athugavert við að bruna eftir göngugötu í Kaupmannahöfn.  "Ég get ekki gert að því hvaða leið GPS tækið valdi þegar ég keyrði eftir Strikinu til að komast í Skarv,"  segir ökumaðurinn.   

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ljósmyndin er samsett.

  -------------------------

  Tvö færeysk lög krauma nú undir vinsældalista Rásar 2.  Það eru Far Away með Eivöru og Freaks með Lailu av Reini.  Flott lög og full ástæða til að styðja þau til frama á vinsældalista Rásar 2:  http://www.ruv.is/topp30

 l

Ódýrasta heimsreisan II

  Í fyrradag benti ég ykkur á leið til að komast í heimsreisu fyrir aðeins brot af því sem hefðbundin aðferð kostar í beinhörðum pengingum.  Uppskriftina má sjá með því að smella á eftirfarandi slóð:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1360942/ .  Ferðin hófst í Evrópu.  Drífum okkur þá til Ástralíu.  Til þess þarf að komast yfir mauk sem heitir Vegemite.  Ég veit ekki hvort að það fæst hérlendis.  Ef ekki er áreiðanlega hægt að kaupa eina krukku fyrir lítinn pening í gegnum einhverja póstverslun.  Vegemite má til að mynda finna á fésbók.  Vegemite er smurt á ristað brauð.  Með því er drukkið te og hlustað á AC/DC á meðan.  Þar með ertu í Ástralíu.

 

  Næst er það Ameríka.  Byrjum á Grænlandi.  Þar er það dökkt brauð úr rúgi.  Heldur ljósara en íslenska rúgbrauðið.  Á það er sett smjör og salami sneiðar.  Á aðra brauðsneið er settur smurostur.  Þessar vörur eru innfluttar frá Danmörku.  Algengt er að mjólkurglas sé drukkið með og fylgt eftir með frekar bragðdaufu kaffi.  Meðfram hljómar hljómsveitin Inneruulat. 

 

  Frá Grænlandi liggur leið til Kanada.  Tökum einföldu útgáfuna (sleppum djúpsteiktu hálfmánunum sem súrkáli, kartöflum, ávöxtum og kjöti.  Þeir eru hvort sem er bara til spari).  Einfalda hversdagsútgáfan samanstendur af eggjahræru,  litlum pylsum (sausage),  ristuðu franskbrauði, beikoni og djúpsteiktum kartöflukökum sem kallast hash brown.  Þær eru lagaðar úr stöppuðum soðnum kartöflum og formaðar í litlar kökur. 

  Til gamans má geta að lengi vel var í Keflavík (eða Njarðvík) veitingastaður í húsi Skeljungs þar sem nú er verslunarmiðstöð Hagkaups,  Bónus og fleiri verslana.  Þar var borðið upp á hash browns með mat.  Á tímabili var ég með nokkur skrautskriftarnámskeið í Keflavík.  Á leið minni til kennslu snæddi ég á þessum veitingastað.  Bað alltaf um hasskökur með matnum (og átti við hash browns).  Einn daginn sagði konan sem rak staðinn eitthvað á þessa leið:  "Þetta er alveg ferlegt að þú kallir hash browns hasskökur.  Ég var að afgreiða fólk hér og varð á í hugsunarleysi að spyrja hvort það vildi franskar eða hasskökur með matnum.  Þegar fólkið varð undarlegt á svipinn áttaði ég mig á því hvað það hljómaði illa að kalla hash browns hasskökur."

  Þetta var útúrdúr.  En með kanadískum morgunverði er af nógu að taka í kanadískri músík.

   

  Frá Kanada er stutt til Bandaríkjanna.  Einkennandi þar eru svokallaðar bandarískar pönnukökur.  Þær eru það sem við köllum lummur.  Litlar, þykkar og sætar pönnusteiktar lummur.  Ofan á þær nýsteiktar er sett stórt smjörstykki sem bráðnar yfir þær.  Síðan er sýrópi hellt yfir í svo miklu magni að það flýtur yfir lummurnar og út á diskinn.  Á allra síðustu árum er vinsælt að hafa súkkulaðibita í lummunum. 

  

.   

Hvað er í gangi?

  Ég átti leið um Garðabæ áðan.  Mér datt í hug að koma við í Ikea og kaupa sænska gosdrykki.  Þegar á reyndi missti ég alla lyst á drykkjarföngum.  Hvert sem litið var blasti við undarleg sjón.  Það var eins og æði hafi runnið á mannskapinn.

Saltkjötið ekki lengur á túkall

Sparnaðarráð: Ódýr heimsreisa

  Fátt er skemmtilegra en að leggja land undir fót.  Skreppa til útlanda og viðra sig yfir framandi morgunverði.  Það er það skemmtilegasta þegar ferðast er frá einu landi til annars.  Hefðbundinn þjóðlegur morgunverður lýsir svo vel persónusérkennum hverrar þjóðar og sögu.  Eini gallinn við utanlandsferðir,  sérstaklega heimsreisur,  er að þær eru dýrar.  Ég veit um ráð gegn þeim útgjaldalið.  Mér er ljúft að deila því með ykkur.  

  Byrjum á því að fara til Skotlands.  Það þarf ekkert að kaupa flugmiða eða neitt.  Ekkert fara út á flugvöll.  Aðeins bara að skjótast út í matvöruverslun.  Kaupa þar egg, gróft brauð, smjör, bakaðar baunir, beikon,  litlar grófar pylsur (sausage), ósúrt slátur, tómat og English Breakfast te.  Komin heim í eldhús eru brauðsneiðar ristaðar.  Allt hitt er steikt á pönnu nema bökuðu baunirnar.  Te er lagað.  Áður en morgunverðurinn er snæddur er upplagt að skella sekkjapíputónlist undir nálina.  Svo er bara að anda vel að sér lyktinni af skoska morgunverðinum.  Þá ertu komin til Skotlands.   

   Frá Skotlandi er haldið til Portúgals.  Sami háttur er hafður á.  Nema að einungis þarf að kaupa croissant brauð,  flúrsykur,  venjulegt kaffi og mjólk.  Heima í eldhúsi er hellt upp á kaffi og flúrsykri stráð yfir brauðið.  Kaffið er drukkið með mjólk.  Dansmúsík frá Madeira smellpassar í bakgrunni. 

  Frá Portúgal er haldið til Ítalíu.  Þar er einnig croissant brauð með flúrsykri málið.  Nema að nú þarf að sprauta smávegis af súkkulaði yfir.  Bara smá.  Kaffið verður að vera cappuccino.  Pavarotti skal hljóma undir.

  Sérðu hvað það er einfalt og auðvelt að fara í heimsreisu með þessari aðferð?  Í Frakklandi er einnig croissant brauð.  Það er í fjölbreyttri útfærslu.  Eitt brauðið er með rúsínum.  Annað með súkkulaðibitum.  Það þriðja með möndlukurli.  Mestu munar um að músíkin er frábrugðin.

   Þegar til Þýskalands er komið er gróft brauð komið á diskinn í stað croissant.  Með því eru borðaðar þykkar sneiðar af osti og fjölbreyttum pylsum.  Þessu er skolað niður með sterku kaffi.  

 

   Áður en rokið er til annarra heimsálfa lýk ég fyrsta hluta heimsreisunnar í Tyrklandi.  Morgunverðurinn samanstendur af ólívum,  ýmsum gerðum af ostum (bæði hörðum og smurosti),  þurrkuðum tómötum eða tómat-paste,  grófu brauði og smjöri,  ferskum tómötum,  gúrkum,  bananabitum,  ferskjubitum,  berjasultu og hunangi með rjómaslettu.  Með þessu er sötrað te.  

   

 

 

  Meira á morgun. 

-------------------

Þjóðaratkvæðagreiðsla

Rússar þenja brjóst og sperra stél

  Það er eins og Rússar verði sperrtari með hverjum deginum sem líður.  Pútín og hans lið kemst upp með allt.  Sama hvort er að bjarga sýrlenskum stjórnvöldum undan innrásarhótunum Obama eða bjarga Snowden undan Obama.  Eða dæma gagnrýnendur Pútíns í þrælkunarbúðir.  Eða halda Olympíu-leika og láta rússneska herinn umkringja úkraínskar herstöðvar og afvopna þær.  

  Rembingurinn í Rússum og og sjálfsupphafning þeirra er farin að taka á sig ýmsar myndir.  Þar á meðal eru þeir farnir framleiða fólksbíla í rembingslegri yfirstærð. 

   Til að taka af allan vafa þá hefur ekkert verið átt við þessar ljósmyndir.  Bíllinn er þetta stór. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Hinsvegar birtist sperringur Rússa líka í samsettum brúðkaupsmyndum.  Hér þykist brúðguminn jafnhatta fólksbíl með brúðurina innanborðs:

 

  Líka frekar undarlega samsett mynd af brúðhjónum sem eru sett inn sem dekk undir bíl: 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Sumir Rússar monta sig af dráttarvélinni sinni.  Í rússneskum sveitum er dráttarvélin stöðutákn.  Metingurinn gengur út á að hafa stór dekk undir vélinni og góðan heyvagn aftan í henni.  Takið eftir að við hlið annars framhjólsins er öðru og stærra dekki stillt upp til að dráttarvélin sýnist vera vörpulegri.  Jafnframt er myndin tekin frá sjónarhóli þar sem þak á nálægu húsi virðist vera þak á heyvagninum og húsi traktorsins.    

„Þetta er stríðsyfirlýsing“

Lulla frænka og Sophia Loren

  Lulla frænka var ekki alltaf fyrirsjáanleg.  Hvorki í orðum né gjörðum.  Hún átti þrjú systkini á Norðurlandi.  Sjálf bjó hún í Reykjavík.  Hún var dugleg að heimsækja systkini sín og frændfólk.  Dvaldi þá dögum saman hjá hverjum og einum.  Það var alltaf mjög gaman þegar Lulla var í heimsókn.  Hún skipti sér meira af okkur börnunum en flest annað fullorðið fólk.  Spjallaði mikið við okkur alveg frá því að við lærðum að tala.  Hún söng fyrir okkur í ítölskum óperustíl og jóðlaði heilu ósköpin.  Hún kenndi okkur að húlla.  Það var einhverskonar dans með stórri gjörð um mittið.  

 

  Lulla sagðist vera ein örfárra Íslendinga sem kynni að jóðla og kynni tökin á húlla.  Gat sér til um að hún væri flinkasti húlla-dansari Íslands.  Kannski var það rétt hjá henni.  Við höfðum engan samanburð.  Nema,  jú,  við krakkarnir gáfum henni lítið eftir þegar á reyndi.  Kannski er húlla-hæfileikinn ættgengur.

  Lulla taldi sig vera tvífara þekktrar ítalskrar leikkonu,  Sophiu Loren.  Henni dauðbrá, að sögn,  stundum þegar hún leit í spegil.  Í speglinum blasti við andlit Sophiu Loren.  Hana grunaði sterklega að þegar hún væri á gangi niðri í bæ þá héldi fólk að þar færi Sophia Loren.  

  Lulla vissi ekki til að þær Sophia Loren væru skyldar.  Engu að síður taldi hún augljóst að um æðar sér rynni suðrænt blóð.  Hún gat ekki staðsett hvort hún væri af ítölskum,  frönskum eða spænskum ættum.  Það kom til greina að eiga ættir að rekja til allra þessara landa.  Með orðum Lullu:  "Sennilega er ég komin af einhverju fínu fólki í þessum löndum."  Vísbendingarnar sem hún hafði fyrir sér voru meðal annars þær að þegar hún hélt á bolla þá lyftist litli putti ósjálfrátt út í loftið.  Einnig skar hún skorpuna af smurbrauðsneiðum og leifði skorpunni.  Hvorutveggja einkennandi fyrir kónga og annað fyrirfólk í suðrænum löndum, að sögn Lullu.

  Lulla var svarthærð með svartar augabrúnir og stór augu.  Með einbeittum vilja mátti merkja að eitthvað væri svipað með andlitsdráttum þeirra Sophiu Loren.  En þær voru ekki tvífarar.  Það var lítil hætta á að fólk ruglaði þeim saman. 

  Á æskuheimili mínu,  sveitabæ í útjaðri Hóla í Hjaltadal,  var oft fjölmennt á sumrin.  Einkum í sumarfrísmánuðinum júní.  Þá komu ættingjar og vinir foreldra minna í heimsókn.  Flestir stoppuðu í marga daga eða vikur.  Foreldrum mínum og okkur krökkunum þótti þetta rosalega gaman.  Þegar best lét voru hátt í 30 næturgestir til viðbótar við 9 heimilisfasta.  Þá var slegið upp tjaldi úti á hlaðvarpanum.  Jafnframt man ég eftir tilfellum þar sem við nokkrir krakkar sváfum úti í hlöðu.  Það var mikið ævintýri og góð skemmtun.  

  Lulla var eitt sinn í heimsókn þegar gestum fjölgaði.  Einhverra hluta vegna var hún ósátt við það.  Hugsanlega fannst henni þrengt að svefnstað sínum.  Mér dettur það í hug vegna þess að hún tók upp á því að vaka fram á nótt eftir að aðrir voru lagstir til hvílu.  Hún sat þá alein í eldhúsinu,  drakk svart kaffi og keðjureykti.  

  Snemma nætur renndi nýr bíll í hlað.  Lulla spratt til dyra.  Úti fyrir stóð vinafólk okkar,  langt að komið.  Daginn eftir tilkynnti Lulla okkur að hún hafi verið snögg að snúa þessu fólki við.  Hún hafi sagt þeim að það væri ekki smuga á næturgistingu fyrir þau.  Það væri þvílíkt stappað að fjöldi manns svæfi á eldhúsgólfinu og sjálf þyrfti hún að sofa í baðkarinu.  

  Hvorutveggja var ósatt.  Það svaf enginn í eldhúsinu og því síður í baðkarinu.  Næturgestir voru ekkert það margir í þetta skiptið þó að þeir væru margir.  Það var alveg pláss fyrir fleiri.  Foreldrum mínum þótti miður að Lulla hefði vísað vinafólkinu á brott.  Fannst samt fyndið að Lulla skyldi skrökva þessu með baðkarið.  Lullu þótti ekkert fyndið við það.  Hún sagði alvörugefin:  "Þetta var það eina sem mér datt í hug.  Og það hreif.  Fólkið snéri við í dyrunum og fór.  Ég fór að sofa og hef sjaldan sofið betur."   

--------------------------------

Meira af Lullu frænku:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1358050/

Lærum af dæminu með Hildi

  Nú er lag að læra af dæminu um Hildi Lillendahl.  Láta eitthvað gott koma út úr því dapurlega dæmi.  Skerum upp herör gegn dulnefnum.  Þau bjóða ekki upp á annað en óábyrgar yfirlýsingar, hótanir,  heitingar og óábyrga umræðu.  Gerum þá kröfu til netmiðla að notendur skrifi undir fullu nafni.  Þannig er notendum gert að standa við orð sín án þess að felast á bakvið dulnefni.  

  Netmiðlar þurfa að taka ábyrgð á því sem fær að standa í umræðudálkum þeirra.  Ég er ekki að kalla eftir neinni ríkisrekinni netlöggu.  Netmiðlarnir sjálfir verða að sýna ábyrgð með því að eyða "kommentum" sem fela í sér hótanir um nauðganir,  dráp og annað ofbeldi.

  Þeir sem verða fyrir netníði þurfa að bregðast snöggt við og kæra umsvifalaust allar hótanir og annað níð.  Ekki bíða eftir því að þetta líði hjá og fyrnist á tveimur árum.  Dómstólar þurfa að taka á netníði af festu.  Líðum ekki netníð.  Við eigum alveg að ráða við það að ræða ágreiningsmál án hatursumræðu.  Erum við ekki nógu félagslega þroskuð til þess?  Öll dýrin í netheimum eiga að vera vinir. 

Vildi drepa Svein Andra með hamri

Aðgát skal höfð i nærveru netsins

  Netið er varasamt.  Ekki síst spjallþræðir,  svo og athugasemdakerfi fréttamiðla.  Fyrir það fyrsta tjáir fólk sig öðruvísi á lyklaborði en þegar staðið er fyrir framan þann sem orðum er beint að.  Eða verið er að fjalla um.  Bremsurnar eru ekki þær sömu og þegar horft er framan í manneskjuna.  Í annan stað tjáir fólk sig öðruvísi á netinu undir dulnefni en réttu nafni.  Það er eins og losni um hömlur og fólk leyfir sér meiri ókurteisi og ruddaskap þegar það er falið á bakvið dulnefni.  Í þriðja lagi kemur iðulega illa út að blanda þessum tveimur atriðum - lyklaborði og dulnefni - saman við ölvun.  Það þarf ekki netið til að fullt fólk segi sitthvað annað en þegar það er edrú. 

  Stemmning í athugasemdakerfum og spjallþráðum hefur mikið að segja.  Ég þekki ekki barnaland.is og bland.is.  Mér er sagt að umræðan á barnaland.is hafi verið svakaleg á köflum.  Þar hafi notendur síðunnar keppst við að toppa hvern annan með slúðri um frægt fólk og niðrandi ummælum um það.  Það ku hafa eitthvað dregið úr þessu eftir að nafni síðunnar var breytt í bland.is.  Ég kíkti núna inn á bland.is og sé að allir skrifa þar undir dulnefni.  Umræðan er eftir því. 

  Stundum má sjá í athugasemdakerfi fréttamiðla hvernig umræða þróast.  Fyrstu "komment" eru kannski kurteisleg.  Svo mætir einhver yfirlýsingaglaður á svæðið.  Þá spólast aðrir upp.  Áður en líður á löngu eru menn komnir í kapp við að toppa hvern annan.  Þetta á einkum við um það þegar verið er að fjalla um ofbeldismenn,  nauðgara,  barnaníðinga og aðra slíka.  Þá er stutt í yfirlýsingar á borð við:  "Hnakkaskot og málið er dautt."   Eða lýsingar á því hvernig gaman væri að pynta viðkomandi og láta hann deyja hægum sársaukafullum dauðdaga.  

  Annað mál er að sumt sem hljómar ruddalegt í skrifuðum texta er ekki illa meint.  Það er sett fram í kaldhæðni eða á að vera í léttum dúr.  Málið er að án þess að sjá svipbrigði þess sem skrifar og eða þekkja hann er auðvelt að meðtaka textann á annan hátt.  Netið er svo ungur samskiptavettvangur að við höfum ekki ennþá náð að höndla það almennilega.  

  Fyrir daga netsins skrifaði fólk lesendabréf eða pistil í dagblöð.  Fólk vandaði sig.  Tók marga daga í að skrifa vandað bréf.  Lét ættingja og vini lesa það yfir áður en það var sent til dagblaðs.  Á þeim árum komu út mörg dagblöð:  Morgunblaðið,  Vísir,  Tíminn,  Þjóðviljinn,  Dagblaðið,  Alþýðublaðið og Dagur.  Þessi dagblöð birtu ekki hvaða lesendabréf eða pistil sem var.  Ósæmilegu efni var hafnað eða farið fram á að texta væri breytt.  Það sem birtist á prenti hafði farið í gegnum síu.  Núna hinsvegar getur fólk ýtt á "enter" um leið og það hefur lokið við að slá texta á lyklaborðið.  Á næstu sek. er textinn orðinn opinber á netinu.     

     

Fullur kærasti á netinu

Sífellt bætist í hóp þeirra sem ætla að vera drukknir á páskunum

  Það er langt síðan ég tók staðfasta ákvörðun um að reyna að stefna á að verða drukkinn á páskunum.  Það hentar svo vel á þessari skemmtilegu alþjóðlegu frjósemishátíð.  Frjósemistáknin;  súkkulaðikanínur,  litlir gulir hænuungar og Nóaegg smellpassa við páskabjórinn.  Mér er kunnugt um að fleiri en ég ætli að verða drukknir á páskunum.  Þar á meðal Jesús. 

Jesús drukkinn á páskunum

Ný útvarpsstöð, ný fréttasíða

  Það er allt í gangi.  Nú er heldur betur uppsveifla hjá Útvarpi Sögu.  Hleypt hefur verið af stokkum spennandi netsíðu:  Fréttasíðunni sem þú ferð inn á með því að smella á þennan hlekk:  http://www.utvarpsaga.is/index.php  Það dugir líka að slá inn slóðina utvarpsaga.is

  Hægt er að fara inn á þessa síðu til að hlusta á beina útsendingu Útvarps Sögu og nýrrar útvarpsstöðvar,  Vinyls.  Útvarps- og tónlistarstjóri Vinyls er Kiddi Rokk (einnig kenndur við Smekkleysu).  Lagavalið samanstendur af klassískum rokk og -dægurlögum tímabilsins 1955 - 1985.  Þetta tímabil var gullöld vinylplötunnar.  Spannar upphaf rokksins og nær yfir til nýbylgjunnar (new wave). 

  Ég hef haft Vinyl mallandi í dag.  Lagaflæðið er gott og notalegt.  Allskonar klassískt rokk í bland við hátt hlutfall af eldri íslenskum dægurlögum.  Kiddi Rokk kann þetta.  Enda einn af hæst skrifuðu plötusnúðum landsins.  Kíkið á fésbókarsíðu Vinyls og "lækið":  https://www.facebook.com/vinylnetutvarp

Malta ræðst að Íslendingum með ósvífni

 

  Fullyrðing Vigdísar Hauksdóttur um að Malta sé ekki sjálfstætt ríki hefur farið eins og eldur í sinu um netheima.  Hver erlendi netmiðillinn á fætur öðrum hefur tekið málið upp.  Þetta er frétt dagsins víða um heim.  Þarna gætir smávægilegs misskilnings.  Vigdís stóð í þeirri trú að Malta væri súkkulaðikex.  Súkkulaðikex getur ekki verið sjálfstætt ríki.  Þar fyrir utan er sjálfstæði ríkja teygjanlegt hugtak.   

  Sunnudagsútgáfa maltneska netmiðilsins circle.com leggur út af orðum Vigdísar von Malta og gerir samanburð á Íslandi og Möltu.  Fyrirsögnin er: "Þess vegna er Malta betra land en Ísland"

  Þessi hrokafulla rangsanninda fyrirsögn er rökstudd með eftirfarandi:

  -  Sólin skín í 3000 klukkutíma á ári í Möltu en 1300 tíma á Íslandi. 

  -  Eldgos á Íslandi spúa eldi og brennisteini yfir alla Evrópu.  Eldfjöll á Möltu hafa vit á að hafa hægt um sig.

  -  Maltnesk eldfjöll bera lipur nöfn á borð við Mosta og Dingli.  Það er illmögulegt fyrir útlendinga að segja Eyjafjallajökull.   

  -  Hætta á innræktun er meiri á Íslandi vegna fámennis.  Íslendingar eru  320 þús.  Maltverjar eru 452 þúsund. 

  -  Verðlag á Íslandi er 8. hæsta í Evrópu.  Verðlag á Möltu er í 22. sæti.  Á Íslandi kostar brauðhleifur 1,55 evrur.  Á Möltu kostar hann 0,83 evrur. 

  - Íslendingar hafa ekki þjóðarrétt Möltu,  pastizzi.  Þess í stað eru bestu pylsur í heimi seldar á einum stað í Reykjavík. 

  - Íslendingar eru sjálfhverfir skrattakollar í norðri.

  Greinina má lesa í heild með því að smella á:  http://www.sundaycircle.com/2014/02/why-malta-is-a-better-country-than-iceland/     

Fjölmiðlar á Möltu fjalla um Vigdísi

Fersk skýring á orsökum íslenska bankahrunsins

 

 

 

 

 

 

 

 

 Friðrik Schram heitir maður.  Hann er prestur hjá Íslensku Kristskirkjunni.  Í gær var hann staddur í Færeyjum og ávarpaði landsþing færeyska Miðflokksins.  Í ávarpinu upplýsti Friðrik Færeyinga um orsök bankahrunsins á Íslandi 2008 og setti það í samhengi við blómstrandi velmegun í Færeyjum.  

  Stóri munurinn liggur í því að Færeyingar eru kristnasta þjóðin í Evrópu á sama tíma og Íslendingar hafa ekki varðveitt trúna.   "Þúsundir Íslendinga töpuðu öllu," sagði Friðrik.  "Bæði eignum, vinnu, peningum og trú á framtíðina."  Allt vegna þverrandi guðsótta og þverrandi virðingar gagnvart náunganum.  "Þetta eru afleiðingar þess að Ísland hefur afkristnast.  Af græðgi og ábyrðarleysi misnotuðu einstaklingar aðstöðu sína til að safna auði."

  Friðrik gleymdi ekki að rifja upp að Færeyingar urðu fyrstir þjóða til að lána Íslendingum gjaldeyri.  Og það af stórhug.  "Íslendingar eru ennþá að tala um það,"  sagði hann.   

  Friðrik fullyrti að eina leið Íslendinga út úr kreppunni sé að fara þá kristnu leið sem byggir á boðorðunum 10. 

  Sérstaklega þetta með að girnast ekki þræl náunga síns.  Ja,  hann tók það reyndar ekki fram.  En það lá í loftinu.  Held ég.    

  Færeyingum þótti mikið til ræðu Friðriks koma.  Enda var hún flott.  Það eina sem vantaði í hana var útskýring á því hvers vegna Færeyingar lentu í bankahruni og kreppu á tíunda áratugnum.  Það var mun harðari skellur en íslenska bankahrunið.  En Færeyingar voru fljótir að hrista hann af sér.  Meðal annars með því að henda kvótakerfinu.  Síðan hefur þeim gengið allt í hag.  

  Hlýðum hér á færeysku hljómsveitina Hamferð,  sigurvegara færeysku Músíktilrauna 2011,  flytja sálminn "Herra Guð þitt dýra nafn og æra".  Frábær hljómsveit sem spilaði á Eistnaflugi á Neskaupstaði 2012.  

 

Lulla frænka og stöðumælar

  Lulla frænka tók lítið mark á umferðarreglum.  Fyrir bragðið var hún stundum án ökuréttinda.  Það breytti engu hjá henni.  Hún keyrði eftir sem áður.  Frændi minn var lögregluþjónn til skamms tíma.  Á Lögreglustöðinni við Hverfisgötu fann hann heila möppu smekkfulla af umferðarsektum af öllu tagi á Lullu.  Allar ógreiddar.

  Þetta var löngu fyrir daga tölvunnar.  Sektir voru handskrifaðar og innheimta í molum.  Umferðalagabrot voru ekki neitt meiriháttar mál.  Áreiðanlega var eitthvað umburðarlyndi gagnvart því að Lulla var andlega vanheil og eignalaus að frátalinni bíldruslunni,  dældaðri á öllum hliðum.  

  Þegar Lullu var bent á að varasamt væri að keyra án ökuréttinda svaraði hún:  "Það getur enginn ætlast til þess að ég labbi út í búð,  eins slæm og ég er til fótanna.  Ég þarf auðvitað að kaupa sígarettur eins og allir aðrir."

  Og:  "Það skilja nú allir að ég þurfi að keyra niður í SÍBS til að endurnýja happdrættismiðann minn.  Ekki endurnýjar miðinn sig sjálfur." 

  Lulla bjó í Reykjavík alveg frá unglingsárum.  Hún þekkti Reykjavík eins og lófann á sér.  Samt fór hún iðulega einkennilegar leiðir án nokkurra vandræða að komast á réttan stað.  Um tíma bjó ég á Kleppsvegi við hliðina á Laugárásbíói.  Lulla kom í heimsókn síðdegis á sunnudegi.  Um kvöldmatarleytið hugði hún að heimferð.  Okkur hjónakornum datt í hug að skreppa í Gamla bíó og fá að sitja í hjá Lullu þangað (hún var með ökuréttindi þann daginn).  Lulla bjó á Skúlagötu,  skammt frá bíóinu.  Leiðin frá Kleppsvegi meðfram sjónum og niður á Skúlagötu var einföld, þægileg og fljótfarin.  

  Lulla fór ekki þá leið.  Hún brunaði austur að Elliðaám.  Í undrun minni sagði ég að Gamla bíó væri á Hverfisgötu.  Lulla svaraði:  "Heldurðu að ég viti ekki hvar Gamla bíó er?  Ég veit hvar allir staðir eru í Reykjavík.  Þess vegna get ég alltaf ekið stystu leið hvert sem er.  Ég keyri aldrei krókaleiðir."    

  Síðan brunaði hún vestur að Tjörninni,  ók Lækjargötuna og skilaði okkur af sér við hornið á Gamla bíói.  Þessi leið var að minnsta kosti tvöfalt lengri en hefði hún ekið vestur Kleppsveginn.  

  Bróðir minn var unglingur og farþegi í bíl hjá Lullu niður Skólavörðustíg.  Eins og ekkert væri sjálfsagðra þá ók hún eftir gangstéttinni.  Komst reyndar ekki langt því að stöðumælar voru fyrir.  Lulla ók tvo niður.  Það var ekki þrautalaust.  Þeir voru vel skorðaðir í gangstéttina og bíll Lullu í hægagangi.  Lögregluþjónn kom aðvífandi og skrifaði skýrslu á staðnum.  Lulla hellti sér yfir hann með skömmum og formælingum.  "Hvað á það eiginlega að þýða að planta stöðumælum niður þvert fyrir umferðina?  Þetta eru stórhættulegir stöðumælar?  Þú skalt ekki láta hvarfla að þér að ég fari ekki lengra með þetta!"   

  Til að byrja með reyndi lögreglumaðurinn að benda Lullu á að gangstéttin væri fyrir gangandi vegfarendur en ekki bíla.  Það var eins og að skvetta vatni á gæs.  Lulla herti á reiðilestrinum.  Lögreglumaðurinn lenti í vörn,  muldraði eitthvað, flýtti sér að ljúka skýrslugerð og forðaði sér.  Lulla kallaði á eftir honum að hann ætti að skammast sín og allt hans hyski. 

  Lullu tókst að bakka bílnum af stöðumælinum, komast út á götuna og halda áfram för niður Skólavörðustíginn.  En hún var hvergi hætt að hneykslast á þessum fíflagangi að setja stöðumæla þar sem fólk þurfi að keyra.

-----------------------------------------

Fleiri sögur af Lullu frænku:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1353811/