Pólverjar svindla á Íslendingum

  Eftirfarandi fékk ég sent og er tekið af vef fjölmiðlafræðinema í Háskólanum á Akureyri,  Landpósti (http://landpostur.is/news/polverjar_hagnast_ologlega_a_islenskum_ponkurum/).  Fréttinni fylgir athugasemd frá ungri stúlku,  Elísu,  sem varar við því að ég sé óáreiðanleg heimild.  Ég er búinn að segja:  "Skamm,  skamm" við hana.  Enda er allt satt og rétt sem ég hef skrifað um þetta mál.  Og rúmlega það (hvernig sem það er hægt).

  Ef Elísa er fjölfræðinemi fær hún falleinkunn fyrir óvönduð vinnubrögð.  En góðu fréttirnar eru þær að hún getur bætt sig.  Lært af þessum mistökum og komið tvíefld til leiks. 

  Sem gamalreyndur blaðamaður til 30 ára votta ég Landpósti góð vinnubrögð.  Þarna er góð blaðamennska í heiðri höfð:  Komið strax að kjarna máls í fyrirsögn;  inntak fréttar afgreidd í stuttri og skilmerkilegri frásögn;  vitnað í viðbrögð þess sem málið varðar og vísað í heimildir ásamt nánari upplýsingar um umfjöllunarefnið.  Vel skrifuð frétt í líflegri framsetningu.  Einkunn: 10,  A+.

-------

Pólsk plötuútgáfa svindlar á íslenskum pönkurum

Chainlike Burden fellur vel í pólska pönkara. Mynd: myspace.com/iadapt

Komið hefur á daginn að síðasta plata íslensku harðkjarnasveitarinnar I Adapt er seld ólöglega í vefverslun pólsku plötuútgáfunnar Spook Records. Málið kom upp þegar að bloggarinn Jens Guð fjallaði um sveitina á bloggsíðu sinni á dögunum. Hann hafði þá rekist á tvær stærðar greinar um sveitina í tveimur pólskum tónlistartímaritum.

Eftir birtingu færslunnar skrifar Birkir, söngvari sveitarinnar, athugasemd við færsluna og segir að útgáfan hafi aldrei verið borin undir sveitina og kom hann algjörlega af fjöllum.

Platan sem um er að ræða ber nafnið Chainlike Burden og kom út árið 2007. Stuttu eftir útgáfu hennar lagði sveitin upp laupana. Platan fékk góðar viðtökur á sínum tíma og var meðal annars tilnefnd sem plata ársins í Morgunblaðinu.

Hér er tengill á plötuna á heimasíðu Spook records

Heimildir

• http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/e...

Útvarpskona sem aðrir ættu að taka sér til fyrirmyndar

 

  Ein margra ágætra dagskrárgerðarmanna rásar 2 er Margrét Erla Maack.  Hún velur og kynnir músík í síðdegisþættinum Popplandi á virkum dögum og í kvöldþætti á fimmtudögum.  Margt má telja upp Margréti Erlu til ágætis sem dagskrárgerðarmanns.  Mestu munar þó um að hún talar um  krákur  í stað orðskrípa á borð við  kóverlög,  tökulög  og  ábreiður.  Þetta er til eftirbreytni.  Aðrir dagskrárgerðarmenn - og fjölmiðlamenn almennt - eiga að taka sér Margréti Erlu til fyrirmyndar. 

Frábærlega fyndnar ljósmyndir

  Það er eitthvað skrítið við þessar myndir.  Það er ekki í öllum tilfellum augljóst við fyrstu sýn.  En þegar betur er að gáð þá er þetta lúmskt dálítið broslegt.  Mér voru sendar þessar myndir og hló.  Vonandi laða þær líka fram bros hjá þér.

Hér er myndband af meintu lögregluofbeldinu

  Lögreglumaðurinn hefur verið ákærður fyrir að beita óþarflega miklu harðræði við að hemja 15 ára stelpu.  Hann kannast ekki við að vera sekur um neitt slíkt.  Hann krefst þess jafnframt að myndbandið sé ekki notað sem sönnunargagn í þessu máli.  Það sýni kolranga mynd af atburðarásinni.  Raunveruleikinn sé sá að lögreglumennirnir hafi verið í stórhættu vegna framkomu stelpunnar.  Hún hafi stofnað lífi þeirra og limum í stórfellda hættu með því að sparka að þeim skó.  Skórinn straukst meira að segja utan í fótlegg á honum. 

  Lögreglumaðurinn segir að sér hafi verið nauðugur einn kostur að bregðast til sjálfssvarnar áður en stelpunni tækist að limlesta þá báða til frambúðar.  Hann hafi notað sjálfsvarnaraðferð sem ætíð hefur gefist vel:  Kýla í brjóstkassa ofbeldismanneskjunnar,  slengja höfði hennar af alefli utan í vegg,  fylgja því eftir með nokkrum kröftugum hnefahöggum í höfuðið,  skella viðkomandi í gólfið,  dúndra nokkrum kröftugum hnefahöggum til viðbótar í höfuðið,  handjárna ofbeldismanneskjuna og kippa á fætur með því að rífa hana upp á hárinu.  

  Með lögreglumanninum var annar í læri.  Sem ábyrgðarmaður lærlingsins varð lögreglumaðurinn að gera allt sem í hans valdi stóð til að vernda líf og heilsu lærlingsins.  Þar fyrir utan hafi stelpan sýnt af sér framkomu sem benti til að hún bæri ekki tilhlýðilega virðingu fyrir lögreglunni.  Auk þess beitti stelpan grófu andlegu ofbeldi.  Hún sagði hann vera feitan.  Það var sérlega níðingslegt.  Lögreglumaðurinn hefur átt í baráttu við aukakíló. 

  Upphaflega bókaði lögreglumaðurinn stelpuna fyrir bílþjófnað og hrottafengna líkamsárás á sig og lærlinginn.  Þetta með bílþjófnaðinn hefur ekki verið afgreitt (þó atburðurinn hafi átt sér stað í nóvember í fyrra).  Stelpan fullyrðir að hún hafi verið á bíl móður sinnar með fullu leyfi.  Einhverra hluta vegna hefur lögreglumaðurinn dregið til baka kæruna vegna líkamsárásarinnar.  Það vekur furðu vegna þess að vörn hans gengur út á að um nauðuga sjálfsvörn hafi verið að ræða.

  Lögreglumaðurinn hefur áður verið kærður fyrir ónauðsynlegt ofbeldi.  Meðal annars fyrir að skjóta vangefinn mann til bana.  Hingað til hefur honum dugað að bera fyrir sig sjálfsvörn.  Líklegt er talið að það gagnist honum einnig í þessu máli.  Enda hljóðar kæran ekki upp á 1. gráðu ofbeldi.  Ekki heldur upp á 2.  gráðu ofbeldi.  Né heldur upp á 3ju gráðu ofbeldi.  Kæran hljóðar aðeins upp á 4ðu gráðu ofbeldi, sem stendur eiginlega fyrir að harðræði hafi verið á mörkunum.  

Lögreglumenn réðust á 15 ára stúlku

Íslenskar plötur í pólskum plötubúðum

  Þegar ég fer til útlanda þykir mér gaman að fletta í gegnum plötulager þarlendra plötuverslana.  Það er rosalega gaman að sjá íslenskar plötur í útlendum plötubúðum.  Veit ekki alveg hvers vegna.  Þetta er bara svona.  Á dögunum var ég í Póllandi og heimsótti þar allar plötubúðir sem ég fann.  Í stærstu plötubúðakeðju Póllands eru helstu nöfn flytjenda merkt sérstaklega.  Það eru um það bil 3 nöfn merkt sérstaklega í hverjum upphafsstaf stærstu nafnanna:  Bítlanna,  The Rolling Stones,  Bob Dylan,  The Clash og,  já,  Björk.  Björk er greinilega risanafn í pólskum plötubúðum.  Þar eru í boði allar sólóplötur hennar og margar smáskífur.  Samtals 15 - 20 titlar.

  Mér til undrunar fann ég enga plötu með Sigur Rós.  En nýjustu plötu Emilíönu Torrini og plötur með pönksveitinni I Adapt og Blásarakvintett Reykjavíkur.  I Adapt er áberandi nafn í Póllandi (les nýlegar færslur mínar) en það kom virkilega á óvart að sjá plötu með Blásarakvintett Reykjavíkur í pólskum plötubúðum. 

   Ég hef grun um að við Íslendingar séum ekki meðvitaðir um hvað Emilíana Torrini er stórt nafn í alþjóðapoppinu.   Fyrir áratug var ég að rúnta á bílaleigubíl í Þýskalandi í nokkra daga.  Þá heyrði ég í útvarpi í tvígang lag með Emilíönu spilað.  Annarsvegar í þýskri útvarpsstöð og hinsvegar í franskri útvarpsstöð.   

  Í pólsku plötubúðunum fann ég einnig plötu með íslenska ríkisborgaranum Vladimir Askinasi (sennilega vitlaust stafsett) þar sem hann spilar á píanó lög eftir Chopin.    

Önnur íslensk hljómsveit kynnt í pólsku rokktímariti

  Í næstu færslu á undan þessari sagði ég frá íslenskri rokkplötu sem er í sviðsljósinu í Póllandi um þessar mundir (sjá:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/810899/ ).  Þar með er ekki öll sagan sögð.  Í nýjasta hefti eins helsta rokkblaðs Póllands,  Pasazer,  er þriggja blaðsíðna grein um íslensku hljómsveitina Purrk Pillnikk. 

  Ekki nóg með það.  Blaðinu fylgja tvær safnplötur.  Önnur inniheldur pólska rokkmúsík.  Hin inniheldur alþjóðlegar pönkaðar rokkperlur frá hljómsveitum á borð við hina stórkostlegu Anti-Flag,  Nuclear Death Terror,  Chuck Ragan og Purrk Pillnikk.  Lagið með Purrknum er  Tíminn. 

  Greinin um Purrkinn er vel unnin.  Blaðamaðurinn virðist vera þokkalega vel að sér um íslenska pönkið.  Fjallar um kvikmyndina  Rokk í Reykjavík,  vitnar til frumkvöðlastarfs Fræbbblanna og tengir Purrkinn við Kuklið og Sykurmolana.  Að hluta er greinin byggð á viðtali við Einar Örn,  söngvara Purrksins.  Greinin er skreytt fjölda ljósmynda.  Meðal annars tveggja mynda úr Poppbókinni sem ég skrifaði 1983.  Það þykir mér merkilegt og bendir til þess að blaðamaðurinn hafi gert sér ferð til Íslands við vinnslu á greininni.

Íslenskir rokkarar vinsælir í Póllandi

  Það fer lítið fyrir ensku í Póllandi.  Lesefni er að uppistöðu til einungis á pólsku.  Sama hvort um er að ræða matseðla,  merkingar á verslunum eða annarsstaðar,  dagblöð eða tímarit.  Vinsæl erlend tímarit eru þýdd og gefin út á pólsku.  Þetta á líka við um rokkblöð.  Pólverjar gefa einnig sjálfir út sér pólsk rokkblöð.  Í almennum bókabúðum má finna að minnsta kosti tug veglegra pólskra rokkblaða.

  Eitt mitt fyrsta verk,  nýkominn til Póllands,  var að kaupa tvö helstu pólsku rokktímaritin,  Garaz og Pasazer.  Þeim fylgja safndiskar með forvitnilegri pólskri rokkmúsík.

  Er ég fletti í gegnum blöðin kom í ljós að í báðum blöðunum er fjallað rækilega um plötuna  Chainlike Burden  með íslensku rokksveitinni I Adapt.  Þessi plata var að margra mati besta íslenska platan 2007.  Það er þess vegna ekki skrýtið að hún skjótist upp á yfirborðið í Póllandi núna - jafnvel þó meira en ár sé síðan I Adapt snéri upp tánum. 

  Þegar betur var að gáð uppgötvaði ég að  Chainlike Burden  er sérútgefin í Póllandi af stóru þarlendu plötufyrirtæki,  Spook Records.  Fyrirtækið mun hafa sent plötuna frá sér fyrir jól en pólska rokkpressan "kveikti ekki á perunni" fyrr en núna í febrúar.

  Eftir að ég kom aftur til Íslands var ég fljótur að finna sömuleiðis á netinu sitthvað um þessa plötu á pólskum netsíðum.  Að sjálfsögðu fæst þessi vinsæla íslenska plata í pólskum plötubúðum,  ásamt örfáum öðrum íslenskum plötum.  Ég mun skrifa færslu um það.

  Eintökin af tímaritunum Garas og Pasazer burðaðist ég með mér til Íslands sem mikilvæg sönnunargögn um að hér er farið rétt með.  Þau mun ég afhenda Birki Fjalari,  söngvara I Adapt,  við hátíðlega athöfn þegar hann kemur í hljómleikaferð til Íslands með kanadísku hljómsveitinni sinni,  Man Up. 

I Adapt "Chainlike Burden"

 

  10 najnowszych utworów załogi z Islandii. Pełen pasji hard core, z zaangażowanymi politycznie i chwytającymi za serce tekstami. Między Modern Life Is War czy nawet Tragedy. Niestety jest to prawdopodobnie ich pożegnalna płyta. (22 zł)

 

-------------------------------

I Adapt "Chainlike Burden"

  Kiedy przeglądałem ostatnio nowości płytowe w ofercie Pasażera, natrafiłem na islandzki zespół I Adapt z albumem "Chainlike Burden". Wydawcą jest polski label Spook Records, a jedno ze zdań reklamujących płytę doskonale oddaje pierwsze wrażenia: Pełen pasji hard core, z zaangażowanymi politycznie i chwytającymi za serce tekstami. Co ciekawe, jest to najprawdopodobniej pożegnalny krążek, ale zapewne w ramach pocieszenia, kapela udostępniła bezpłatnie swoje trzy pierwsze płyty w formacie mp3. I to właśnie ten materiał, a zwłaszcza album "Sparks Turn To Flames" (2003) zgłębiam od kilku dni. I faktycznie, I Adapt to wspaniały energetyczny hardcore, niezważający na gatunkowe podziały. W tekstach zaś, przesłanie społeczno-polityczne miesza się z osobistymi opowieściami o miłości czy przyjaźni.
Love. Compassion. Tolerance. These words we celebrate. ("Celebrate").
Gorąco polecam!

       ---------------------------

I Adapt - Chainlike Burden

  Najnowsza produkcja I Adapt – “Chainlike Burden” - zmiażdżyła mnie po całości. Jest w niej bowiem coś, co zdołało mnie w pełni pochłonąć. Tym czymś są pasja i autentyzm bijące ze sztuk granych przez Islandczyków.

Jeśli ktoś pochodzi z tak małej wyspy i staje się popularny w danym gronie, to z pewnością stanowi to o jego, swego rodzaju, wyjątkowości. A I Adapt ma do zaoferowania naprawdę sporo. Grupa pokazuje ja umiejętnie łączyć starą szkołę hardcore z jego nowoczesnym obliczem. Wkłada też w swą twórczość maksimum zaangażowania i emocji, a wrażliwości muzycznej mogliby się od nich uczyć inni krzykacze. Każdy poruszony temat, polityczny czy społeczny, urozmaicają dźwiękami oddającymi jego charakter. Rzecz ta jest coraz rzadziej spotykana, bo podczas gdy większości zależy na agresywnym „naparzaniu” I Adapt potrafi zagrać wolno i refleksyjnie, bez cienia nudy i nieuzasadnionych kompleksów. Koniecznie sięgnijcie po „Chainlike Burden”, gdyż krążą plotki, że to ostatnie wspólne dzieło spółki Birkir – Addi – Ingi – Elli.

1. Future In You
2. Subject To Change
3. Historical Manipulation In A Nice Suit
4. No Courage In Hate
5. Sinking Ship
6. Same As It Ever Was
7. Close To Home
8. 03.03.05
9. Thought Time Would Forget
10. Snakes And Intentions

Meira af Póllandsferðinni

  Það tekur um fjóra klukkutíma að fljúga frá Íslandi til Póllands.  Álíka langan tíma tekur að fljúga frá Póllandi til Íslands.  Í báðum tilfellum miðast við að færð sé þokkaleg,  flugstjórinn sé ekki að drolla neitt og fljúgi bara stystu leið.  Aðal flugvöllurinn í Varsjá heitir Chopin.  Áríðandi er að rugla honum ekki saman við tónskáldið og píanistann Chopin.  Samt er tenging þarna á milli.  Flugvöllurinn - eins og margt fleira í Varsjá - er nefndur í höfuðið á tónskáldinu.  Meira um það síðar.

  Chopin flugvöllurinn er staðsettur á svipuðum stað í Varsjá og Reykjavíkurflugvöllur í Reykjavík.  Það er margvísleg hagræðing fyrir almenning að hafa þessa flugvelli staðsetta þar sem þeir eru.  Til að mynda er auðvelt að ferðast fyrir lítinn pening í strætó til og frá þessum flugvöllum.  Það er lúxus að geta gengið út fyrir flugstöðina og þar að strætóbiðskýli í hlaðvarpanum;  sest upp í næsta strætó og verið kominn niður í miðbæ á örfáum mínútum.

  Fargjaldið kostar 94 kr.  (2,80 pólskar krónur).  Fargjald í pólskum strætisvögnum er mishátt eftir því hvað þjónustan er góð.  Þeim mun styttra sem er á milli ferða því lægra er verðið. 

  Íslenskir bankar selja ekki pólskan pening.  Ég tók með mér evrur og greiðslukort.  Pólskar verslanir,  hótel,  pöbbar eða önnur fyrirtæki taka ekki við annarri mynt en pólskri.  Sem betur fer uppgötvaði ég snemma að það er miklu dýrara að nota kort í Póllandi en brúka Johnny Cash (reiðufé).  Þegar greiðslukort er notað er upphæðin yfirfærð í dollara og síðan í íslenskar krónur.  Eitthvað misgengi gerir það að verkum að pólski peningurinn verður miklu dýrari en þegar skipt er úr evru.  Það munar töluverðu.  Gætið að því þegar þið farið til Póllands. 

  Það er margt fleira sameiginlegt með Varsjá og Reykjavík en vel staðsettir flugvellir.  Hvorutveggja eru þetta höfuðborgir.  Báðar ljótar.  Sem að hluta ræðst af því hvernig mörgum ólíkum byggingastílum er hrúgað saman þannig að byggingarnar draga hver aðra niður.

  Helstu kennimerki beggja borganna eru byggingar sem sjálfhverfir einræðissinnaðir stjórnmálamenn létu reisa sem minnisvarða um sjálfa sig.  Í Varsjá sést menningar- og vísindaturnsbygging hvaðan sem er í borginni.  Á turninum er stór klukka.  Úr eru þess vegna sjaldséð í Varsjá.  Menn gjóa bara auga í átt að turninum.  Hann er næstum kvartkílómetri á hæð (mig minnir um 240 metrar).  Hér sést efri hluti turnsins:

  Stalín lét reisa þessa byggingu.  Perlan sem Davíð Oddsson lét byggja í Reykjavík er flottari.   Ráðhúsið sem hann lét reisa í andstöðu við Reykvíkinga er hinsvegar ljótari.  Þegar allt er vegið saman er jafntefli hjá Stalín og kallinum í Svörtuloftum á þessu sviði.  Hér sést meira af turnbyggingunni.  Í samanburði við bílana sést glöggt stærð hennar:

  Í nágrenni við turninn standa nokkrir skýjakljúfar í gjörólíkum byggingarstíl:

  Myndin efst er af bar á Chopin flugvelli.  Ég nennti ekki að skoða neitt annað í flugvallarbyggingunni.  Eða réttara sagt átti ekki erindi annað þar á bæ.

Hvað hefur orðið um alla flugfarþegana?

 

  Þriðjudaginn 10.  febrúar síðastliðinn lagði ég land undir fót.  Hélt til Póllands.  Það var mín fyrsta utanlandsferð eftir frjálshyggjuhrunið.  Undanfarin ár hef ég reglulega átt erindi til útlanda um það bil þrisvar á ári.  Venjan var sú að langar biðraðir voru við innritun í flugstöðinni í Sandgerði.  Allt gekk hægt fyrir sig og í Fríhöfninni var ætíð krökkt af viðskiptavinum.  Innritunarborðum fjölgaði jafnt og þétt.  Verslunarsvæðíð stækkaði jafnframt dag frá degi.

  Nú brá hinsvegar svo við að flugstöðin var eins og draugabæli.  Engin röð var við þau tvö innritunarborð sem voru opin.  Um rúmgott verslunarsvæðið væfluðust innan við 100 manns.  Engan heitan mat var að fá nema súpu.  Verslanir voru rétt svo hálfopnar.  Rimlahurðir þeirra voru niðri að hálfu.  Viðskiptavinir urðu að beygja sig til að komast inn fyrir.  Sumar rimlahurðir voru meira að segja svo lítið opnar að það þurfti að skríða undir þær.

  Hvað hefur orðið um alla flugfarþegana (spurt undir laglínunni  Where Have all the Flowers Gone)?  Aðspurð upplýsti afgreiðsludama að eftir bankahrunið væri algengt að svona væru rólegheitin.  Einkum þó um helgar.  Sérstaklega á laugardögum.

  Þegar ég snéri heim aftur að morgni miðvikudags í vikunni var álíka fámennt á svæðinu.

• 1.    Green Tea Honey Drops
• 2.    Proderm Sun Protection SPF 12
• 3.    Lancome Bogage Deodorant Roll-on
• 4.    Banana Boat After Sun
• 5.    Kanebo Mascara 38°c Black
• 6.    Lancome Hypnose Black 
• 7.    Naomi Campbell Edt Spray
• 8.    Hr Spectacular Mascara 
• 9.    Dior Diorshow
• 10.  Proderm Sun Protection SPF 20

 

Furðulegt myndband

  Einn kunningi minn var að fikta í tölvunni sinni.  Svo hnerraði hann og allt í einu var meðfylgjandi myndband komið inn á youtube.  Þetta er alveg furðulegt dæmi.  Næstu daga verð ég staddur í reiðuleysi í Austur-Evrópu.  Þar eru engar tölvur.  Bara fátækt og eymd.  Ekkert heyrist frá mér.  En ég kem alltaf aftur.  Aftur og aftur.

Glæsilegt uppátæki og G!Festival

 

  Karlakórinn Fjallabræður - eða Fjallabröður eins og Færeyingar kalla þá - færði Færeyingum lag að gjöf núna fyrir helgi.  Lagið heitir  Minni Færeyinga.  Höfundur þess er  Halldór Gunnar Pálsson.  Textann orti  Ásgeir Andri Guðmundsson.  Færeyingar geta halað gjöfinni niður af http://media.internet.fo/Minni%20Faereyinga.mp3.  Íslendingar geta það líka.  Lagið er sömuleiðis í tónspilaranum mínum hér við hliðina.

  Með þessu vilja Fjallabræður sýna Færeyingum þakklæti fyrir góðvild og höfðingsskap gagnvart Íslendingum í áranna rás.  Flestir Fjallabræðra koma frá Flateyri.  Þar hafa þeir fyrir augum leikskóla sem Færeyingar gáfu þorpinu eftir að snjóflóð féll þar.  Sama gerðu Færeyingar eftir snjóflóð á Súðavík.  Færeyingar brugðust skjótt við neyð Vestmanneyinga í gosinu.  Þegar íslenska bankakerfið hrundi á haustdögum voru Færeyingar fyrstir þjóða til að rétta Íslendingum hjálparhönd.

  Færeyingar munu kynnast Fjallabræðrum ennþá betur í sumar.  Síðustu helgina í júlí skemmta Fjallabræður á stærstu árlegri tónlistarhátíð í Færeyjum,  G!Festivali.  Hausmyndin á þessu bloggi er frá G!Festivali.  Mig minnir að hljómleikasvæðið í Götu taki um 6000 gesti.  Það er alltaf uppselt löngu áður en hátíðin skellur á. 

  Það er æðislega gaman á G!Festivali.  Þar koma fram helstu færeysku hljómsveitirnar.  Í ár verða það meðal annars pönksveitin  200,  þunga þungarokkssveitin  SIC,  Lena Andersen Band  og  Boys in a Band.  Allar þessar hljómsveitir hafa spilað á Íslandi við góðar undirtektir.  Söngkonan  Annika Hoydal  kemur líka fram með hljómsveit á G!Festival.  Hún var forsöngvari  Harkaliðsins  sem naut mikilla vinsælda á Íslandi um 1970 fyrir lagið um Ólaf Riddararós.

  Færeyskum nöfnum á eftir að fjölga mikið á skrá G!Festivals þegar nær dregur.  Á G!Festivalinu er einnig ætíð slatti af hljómsveitum frá Danmörku,  Svíþjóð,  Noregi og Kanada. 

  Auk Fjallabræðra verður  Bloodgroup  fulltrúi Íslands á G!Festivalinu í sumar. 

  Hér er hægt að hlusta á fleiri lög með Fjallabræðrum:   

www.myspace.com/fjallabraedur

http://www.facebook.com/pages/Fjallabraeur/44072663616

Önnur tilkynning frá Sigga Lee Lewis

 

TILKYNNING FRÁ SIGGA LEE LEWIS 

07/02/09

  Ég undirritaður,  er lýsti mig í bindindi fyrr í vikunni,  sjá fyrri tilkynningu 05/02/09  (http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/796076/),   geri nú hinum sömu vinum mínum og kunningjum vitanlegt að ég,  sakir ýmsa nauðsynja-orsaka er hafa síðan fyrir mig komið,  er nú genginn úr bindindinu aftur.

Siggi Lee Lewis,  Hafnarfirði

Ný og frábær plata frá Sólstöfum

  Ég var að fá í hendur splunkunýja og helvíti magnaða plötu,  Köld, með rokksveitinni Sólstöfum.  Platan er gefin út af finnsku fyrirtæki,  Spinefarm Records.  Það er heimsþekkt innan þungarokksdeildarinnar.  Á  Köld  eru 8 lög.  Þau eru:

1.  78 Days In The Desert
2.  Köld
3.  Pale Rider
4.  She Destroys Again
5.  Necrologue
6.  World Void Of Souls
7.  Love Is The Devil (And I’m In Love)
8.  Goddess Of The Ages

  Ég mun gera betri grein fyrir plötunni þegar ég hef hlustað á hana í tætlur.  Hér má sjá hvernig Sólstafir eru kynntir á heimasíðu Spinefarm Records,  http://www.spinefarm.fi/showband.php?id=162. 

  Það er einnig upplagt að kíkja á www.myspace.com/solstafir. 

  Hér er myndband þar sem Sólstafir flytja titillag plötunnar  Köld:

Tilkynning frá Sigga Lee Lewis

05/02/09

  Hér með lýsi ég því yfir að ég, sem verið hefur ofhneigður til ofdrykkju hin síðustu ár, er nú genginn í algert bindindi við nautn allra áfengra drykkja.

Siggi Lee Lewis,  Hafnarfirði

---------------------------------------------

www.siggileelewis.blog.is

 

Samanburður á þorrahlaðborðum á veitingastöðum

  Það fylgir þorramánuði,  rétt eins og dagur fylgir nótt,  að snæða þorramat í tíma og ótíma.  Hluti af stemmningunni er að sækja þorrablót og skreppa á þorrahlaðborð veitingahúsanna.  Þar er jafnan boðið upp á hliðstæða rétti í grunninn.  Einhver munur er þó á úrvalinu,  verði og fleiru.  Ég hef gert úttekt á eftirfarandi:

  Í Múlakaffi kostar þorrahlaðborðið 2900 krónur í hádegi en 3900 á kvöldin.  Í pakkanum er allur hefðbundinn súrmatur og nýir kaldir réttir.  Til viðbótar eru heitir réttir:  Hreindýraragú með eplasalati,  lambalæri með hefðbundnu meðlæti,  saltkjöt og uppstúf.  Og að sjálfsögðu hákarl,  harðfiskur,  síldarréttir og þess háttar.

  Í Restaurant Reykjavík kostar þorrahlaðborðið 4900 krónur.  Þar er eftirtalinn súrmatur:  Sviðasulta, blóðmör, lifrarpylsa, hrútspungar, eistnavefjur, bringukollar, lundabaggar,  gellur og sundmagi. 

  Nýir og kaldir réttir eru:  Sviðasulta, grísasulta, sviðakjammar,  lifrarpylsa, blóðmör, hangikjöt, rófustappa, magáll.  Einnig er í boði heitt saltkjöt,  uppstúf,  hrossabjúgu,  reykt folaldakjöt,  saltað folaldakjöt og soðnar kartöflur.

   Að auki eru 3 tegundir af síld, rúgbrauð, flatkökur,  smjör,  hákarl og harðfiskur.

  Í Fjörukránni kostar þorrahlaðborðið 6400 krónur.  Þorrahlaðborðið í Fjörukránni er miklu hátíðlegra og meiri skemmtun en á öðrum veitingahúsum.  Innifalið í verði er fordrykkur og bjór.  Víkingar og valkyrjur syngja íslensk þjóðlög yfir borðhaldi og um helgar spila Paparnir eftir borðhald fyrir fjörmiklum dansleik langt frá á nótt.  Ég taldi mig merkja að Hilmar Sverrisson,  stuðbolti úr Skagafirði,  væri kominn á nikkuna.   

  Á þorrahlaðborðinu í Fjörukránni er eftirtalinn súrmatur:  Lundabaggar,  lifrarpylsa,  blóðmör,  hrútspungar,  bringukollar,  lundabaggar og sviðasulta.

  Kjötréttir eru:  Hangikjöt,  svið,  sviðasulta,  saltkjöt og svínasulta.  Af sjávarfangi er:  Súr hvalur,  reykt þorskhrogn,  hákarl,  harðfiskur og 2 síldartegundir.  Meðlæti er:  Uppstúf,  kartöflur,  kartöflumauk,  rófustappa,  rauðrófur,  grænar baunir,  hverabrauð,  flatkökur og smjör.

  Í veitingastað IKEA er boðið upp á þorramat á 990 krónur.  Þar er um að ræða meira eins og tilbúinn þorrabakka sem seldir eru í matvöruverslunum.  Maður fær ekki að velja á diskinn sjálfur en getur valið á milli disks með súrmeti eða án.  Á diskunum er allt það helsta sem kallast þorramatur,  svo og rófustappa.  

  Það er ekki sanngjarnt að bera þorramatinn í IKEA saman við alvöru þorrahlaðborð hinna veitingastaðanna.  Verðmunurinn er eðlilegur.  Á hinn bóginn er upplagt að nota þessa færslu til að koma á framfæri ánægju með þetta uppátæki IKEA;  að bjóða upp á þorramat.

Ný plata frá Högna

  Íslendingar kynntust Högna Lisberg fyrst sem trommari Clickhaze,  trip-hop hljómsveitar Eivarar.  2002 kom Clickhaze fram á nokkrum glæsilegum hljómleikum hérlendis.

  Nokkru síðar var Clickhaze leyst upp og flestir liðsmenn hljómsveitarinnar hófu farsælan sólóferil.   Högni hóf sólóferilinn með plötunni  Most Beautiful Thing.  Lágstemmdri kassagítarplötu.  

  Næsta sólóplata,  Morning Dew,  naut töluverðra vinsælda á Íslandi.  Lög af henni fengu góða spilun í útvarpi og seldist vel.  Í Færeyjum var  Morning Dew  verðlaunuð sem besta plata ársins.  Platan fékk útvarpsspilun í Danmörku,  Swiss og víðar.  Högni spilaði á nokkrum vel sóttum hljómleikum hérlendis og víða á meginlandi Evrópu.

  Núna var Högni að senda frá sér 3ju sólóplötuna,  Heré! Heré!  Þar fer Högni á kostum sem góður flytjandi og dálítið Prince-legur flytjandi/túlkandi.  Ég fékk plötuna í hendur í gær og geri betur grein fyrir henni síðar,  þegar ég hef hlustað oftar á hana.   Heré!  Heré!  fæst ekki ennþá í íslenskum búðum.  Fyrri sólóplötur hans fást meðal annars í Píer í glerturninum við Smáratorg og í Korputorgi.

  Kíkið á:

 www.hogni.com 

www.myspace.hogni.com 

www.tutl.com

Nýtt lag frá Hilmari Garðars

  Fyrir mörgum árum sá ég mega flott húðflúr.  Mynd af Bob Marley á ungum manni frá Austfjörðum,  Hilmari Garðarssyni.  Mig minnir að ég hafi birt ljósmynd af húðflúrinu í unglingablaðinu Smelli.  Síðar sá ég Hilmar spila og syngja ljómandi vel lög eftir Bob Marley,  Talking Heads og John Lennon á skemmtistað á Egilsstöðum.  Það er skrítið hvað ég man vel flutning hans á lögum þessara kappa.  En þó ekki skrítið.  Flutningurinn var það flottur.

  2004 kom út plata með Hilmari.  Aldeilis flott plata.  Dálítið Nick Cave-leg.  Sem er bara gott.  Nú er að koma út nýtt lag frá Hilmari,  Aleinn á ný.  Ljúf lagasmíð og gaman að heyra Hilmar vera farinn að syngja á íslensku.  Lagið má heyra á http://www.myspace.com/gardarsson. 

  Lagið byrjar sjálfkrafa að hljóma skömmu eftir að netsíðan birtist/opnast.  Ég mæli þó með því að fyrst sé hlustað á eldri lög Hilmars sem eru neðar í tónspilaranum á síðunni.  Sérstaklega hið ágæta  Snowstorm.  Þannig næst betri tenging við það skref sem Hilmar er að stíga á ferlinum. 

  Þess má til gamans geta að pabbi Hilmars,  Garðar Harðar hefur verið að spila á gítar í áhugaverðri blúshljómsveit með Bjögg Gísla gítarsnillingi,  Þorleifi Guðjónssyni bassaleikara (úr Egó) og fleirum.

Náðu góðri andlegri heilsu með einfaldri aðferð

  Með þessum auðlærða dansi er hægt að losa sig við kvíða,  þráhyggju,  ímyndunarveiki,  flughræðslu,  kynþáttafordóma,  streitu og félagsfælni.  Áhrifin vara í rúma þrjá daga.  Jafnvel fjóra ef sykur og hvítt hveiti eru látin eiga sig og sýnd fyrirlitning.  Þessi dans var uppgötvaður og þróaður af blómum.  Stuttklippta konan,  Kristbjörg, les hugsanir blóma og hefur lært fleira af þeim dansinn.  Hin konan getur ekki lesið hugsanir blóma.

  Ef fólk er að flýta sér má taka lífsdansinn með pönktrukki.

Saga breska pönksins VII

  Á fyrstu mánuðum ársins 1977 var pönkið ennþá að springa út og ekki búið að ná fullri stærð.  Nýjar pönksveitir spruttu upp eins og gorkúlur.  Sumar sendu frá sér lög og plötur en fæstar urðu nöfn sem settu mark á söguna.  En voru jafn mikilvægar í heildarmyndinni eins og hvert korn sem myndar sand.

  Sumar af þeim hljómsveitum sem komu fram á þessum tímapunkti urðu síðar stór nöfn.  Ég var áður búinn að fjalla um The Stranglers og setja inn myndband við lagið  (Get a) Grip (on Yourself)  á þeirra fyrstu smáskífu.  Hún kom út í janúar 1977.  Um miðjan apríl kom út fyrsta breiðskífan frá The Stranglers,  Stranglers IV -Rattus Norvegius.  Hún fór í 4.  sæti breska vinsældalistans.  Það var besti árangur pönkhljómsveitar til þessa.  Uppsveifla pönksins var hröð.  Pönkið hækkaði jafnt og þétt á breska vinsældalistanum.

  Í janúar hafði smáskífa The Stranglers náð 44.  sætinu.  Í mars fór smáskífa með The Clash í 38.  sæti.  Í aprílbyrjun fór breiðskífa The Clash í 12.  sæti. 

  The Stranglers voru ekki dæmigerðir pönkarar.  En þeir tilheyrðu svo sannarlega senunni og gáfu pönkinu vídd.  Á myndbandinu efst flytja þeir  Hanging Around  af fyrstu breiðskífunni.  Á neðra myndbandinu flytja þeir  Go Buddy Go  af annarri smáskífu sinni.  Hún kom út í maí 1977 og fór í 8.  sæti breska vinsældalistans.  Framan af ferlinum seldust breiðskífur The Stranglers betur en smáskífur þeirra.  Það var ekki fyrr en 1982 sem þessi regla breyttist (með laginu  Golden Brown).

Fyrri færslur um breska pönkið í réttri tímaröð:

Fyrsta breska pönklagið:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/743999

Næst - II:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/744949

III: http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/746033/

IV: http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/747161

V:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/750862/

VI:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/753972/

Skemmtilega skrítið

  Það er eitthvað skrítið á þessum myndum.  Eitthvað sem passar ekki.  Ég átta mig bara ekki á hvað það er.