Undarlegt hænuegg

  Meðalþyngd á hænueggi er 63 grömm.  Sum eru örlítið þyngri.  Önnur örlítið léttari.   Norskum tómstundaeggjabónda brá heldur betur í brún þegar hann fann risaegg í hreiðri innan um nokkur venjuleg.  Vigtun á því sýndi 168 grömm.  Hátt í þreföld þyngd venjulegs eggs.

  Bóndinn veit ekki hver af hans 16 hænum var svona stórtæk.  Grunur lék á að í það minnsta tvær rauður væru í egginu.  Við skoðun kom í ljós að svo var.  Ekki nóg með það.  Heilt egg var innan í risaegginu.  

 Þó að ótrúlegt sé þá er þetta ekki þyngsta norska hænueggið.  1993 vóg eitt 210 grömm!

 

Nafn óskast

  Algengt er að verðandi foreldrar finni nafn á barn sitt löngu áður en það fæðist.  Þó hendir einstaka sinnum að ekkert heppilegt nafn finnist.  Barnið getur verið orðið töluvert stálpað áður en því er fundið nafn.  Núna hefur móðir í Færeyjum auglýst eftir aðstoð við að finna nafn á son sinn.  Skilyrðin eru þessi:

  - Verður að vera drengjanafn

  - Verður að hljóma eins á færeysku og dönsku

  - Má ekki vera á lista yfir 50 algengustu drengjanöfn í Færeyjum eða Danmörku

  - Stafafjöldi skal vera 3 - 6

  - Verður að hljóma vel við nafnið Arek án þess að byrja á A (Arek er nafn eldri bróður hans)

  Ef þið hafið góða uppástungu skal koma henni á framfæri í skilaboðakerfinu HÉR

   

Hjálpast að

  Ég var á Akureyri um helgina.  Þar er gott að vera.  Á leið minni suður ók ég framhjá lögreglubíl.  Hann var staðsettur í útskoti.  Mig grunaði að þar væri verið að fylgjast með aksturshraða - fremur en að lögreglumennirnir væru aðeins að hvíla sig í amstri dagsins.  Á móti mér kom bílastrolla á - að mér virtist - vafasömum hraða.  Ég fann til ábyrgðar.  Taldi mér skylt að vara bílalestina við.  Það gerði ég með því að blikka ljósum ótt og títt.  

  Skyndilega uppgötvaði ég að bíllinn sem fór fremstur var lögreglubíll.  Hafi ökumaður hans stefnt á hraðakstur er næsta víst að ljósablikk mitt kom að góðum notum.  

Göngugarpar gefa heldur betur í

  Íslendingar eru ofdekraðir og latir.  Ekki allir.  Samt flestir.  Menn rölta ekki lengur út í sjoppu heldur aka í bíl - hvort heldur sem leiðin er 50 eða 100 metrar.  Menn leggja ólöglega við inngang líkamsræktarstöðva fremur en þurfa að ganga frá löglegu bílastæði - þó að munurinn sé aðeins örfáir metrar.

  Við Ikea í Garðabæ er alltaf þéttpakkað í öll bílastæði næst versluninni.  Ekkert óeðlilegt við það.  Nema í morgun.  Þá var þessu öfugt farið.  Bílastæðin fjærst versluninni voru þéttpökkuð.  Einungis einn og einn bíll var á stangli næst búðinni.

  Greinilega er eitthvað gönguátak í gangi - án þess að ég hafi orðið var við það fyrr en nú.  Ekki nóg með það.  Ég horfði á eftir fjöldanum - heilu fjölskyldunum - lengja göngutúrinn með því að stökkva út úr bílnum og ganga fyrsta spölinn í áttina frá Ikea.  Allir stikuðu stórum.  Nánast hlupu við fót.  Ég bar kennsl á forsætisráðherrann Bjarna Ben í hópnum.  

  Ég rölti í rólegheitum að Ikea.  Fram úr mér - með stuttu millibili - skokkuðu tveir menn.  Þeir tóku sitthvora Ikea-innkaupakerruna og brunuðu með þær frá Ikea.  Mér dettur í hug að þeir noti þær fyrir göngugrind.  Eða hvort að þeir vilji sýna þeim verslunarlengjuna sem er gegnt Ikea.  Þar má sjá Fiskó gæludýraverslun, Art2b gallerí, Bónus, Max raftækjaverslun, Costco, Hyundai-umboðið og eitthvað fleira.

  Ég tók ekki þátt í gönguátakinu.  Fór þess í stað upp í veitingasölu Ikea og fékk mér ýsu í raspi.  Þar var óvenju fámennt.  Nánast eins og í dauðs manns gröf.  Enda áttu göngugarparnir eftir að skila sér.  

  

   

Þannig sleppur þú við sumarpláguna

 

 

 

 

 

 

 

 

  Eins skemmtilegt og sumarið getur verið þá fylgja því einnig ókostir.  Ekki margir.  Aðeins örfáir.  Sá versti er frjókornaofnæmi.  Verra er að þeim fjölgar stöðugt sem þjást af þessu ofnæmi - eins og flestum öðrum ofnæmum.  Margir vita ekki af þessu.  Þeir skilgreina einkennin sem flensu.  Tala um bölvaða sumarflensuna.  Sífellda nefrennslið, rauð augu,  særindi í hálsi, hnerri...

  Góðu fréttirnar eru þær að auðveldlega má verjast frjókornunum.  Meðal annars þannig:

- Forðist garðslátt og heyvinnu.

- Halda sig sem mest innandyra.

- Loka öllum gluggum rækilega.

- Ekki þerra þvott utandyra. 

- Fjarlægja öll gólfteppi úr húsinu.

- Losa sig við alla loðfeldi.

- Skúra öll gólf daglega.

- Ryksuga sófasett og önnur húsgögn sem mögulega geta hýst frjókorn.

- Vera með sólgleraugu.  Einkum þar sem hætta er á sólarljósi.

- Fara í sturtu eða bað fyrir háttinn.  Mikilvægt að þvo hár og skegg rækilega.

- Skola nasir og augu með léttsöltuðu vatni.

- Vera með súrefnisgrímu utandyra.

Saltið er saklaust

  Löngum hefur fólk staðið í þeirri barnslegu trú að salt sé bölvaður óþverri.  Saltur matur framkalli yfirgengilegan þorsta.  Margir kannast við þetta af eigin raun:  Hafa snætt heldur betur saltan mat og uppskorið óstöðvandi þorsta - með tilheyrandi þambi á allskonar vökva.

  Á börum liggur iðulega frammi ókeypis snakk í skál.  Fyrst og fremst brimsaltar hnetur.  Þetta er gildra.  Viðskiptavinurinn maular hneturnar.  Þær framkalla þorsta sem skilar sér í bráðaþorsta.  Lausnin er að þamba nokkra kalda með hraði.

  Í framhjáhlaupi:  Hneturnar í skálinni eru löðrandi í bakteríum eftir að ótal óhreinar lúkur hafa káfað áfergjulega á þeim.

  Nú hefur fengist niðurstaða í merkilegri rannsókn á salti.  Sú var framkvæmd af evrópskum og amerískum vísindastofnunum á áhrifum salts á geimfara.  Þátttakendum í rannsókninni var skipt í tvo hópa.  Annar lifði um langan tíma á saltskertu fæði.  Hinn á venjulegu fæði þar sem salt var ekki skorið við nögl.

  Í ljós kom að síðarnefndi hópurinn sótti mun síður í vökva en hinn.  Þetta hefur eitthvað að gera með starfsemi nýrnanna.  Segiði svo að nýrun séu óþörf.  

 

Íslendingar færa Færeyingum listaverk að gjöf

  Í vikunni var listaverkið "Tveir vitar" afhjúpað við hátíðlega athöfn í höfuðborg Færeyja,  Þórshöfn.  Annika Olsen, borgarstjóri, og Högni Hoydal, þingmaður á færeyska lögþinginu og danska þinginu, fluttu ávörp og Hafnar-lúðrasveitin lék við hvurn sinn fingur.  

  "Tveir vitar" er gjöf Vestfirðinga til Færeyinga;  þakklætisvottur fyrir höfðinglegar peningagjafir færeyskra systra okkar og bræðra til endurreisnar Flateyrar og Súðavíkur í kjölfar mannskæðra snjóflóða 1995.

  Bæjarstjóri Ísafjarðar,  Gísli Halldór Halldórsson, afhenti listaverkið formlega.

  Það er virkilega fagurt og glæsilegt, samsett úr blágrýti og stáli.  Höfundurinn er myndlistamaðurinn Jón Sigurpálsson.  Hann er einnig kunnur sem bassaleikari djasshljómsveitarinnar Diabolus in Musica.

  Á klöppuðum uppreistum steini fyrir framan "Tvo vita" stendur:

TVEIR VITAR

"Þökk sé færeysku þjóðinni fyrir samhug og vinarþel í kjölfar snjóflóðanna í Súðavík og á Flareyri 1995.  Frá vinum ykkar á Vestfjörðum." 

  Færeyingum þykir afskaplega vænt um þessa táknrænu þakkargjöf.  

 

Breskt hreindýr heitir Gylfi Sigurðsson

  Jólin byrja snemma hjá enskum bónda.  Sá heitir Robert Morgan.  Hann er trjáræktandi.  Ræktar jólatré.  Sömuleiðis heldur hann hreindýr.  Ein kýrin bar fyrir fjórum dögum.  Robert var ekki lengi að kasta nafni á kálfinn;  gaf honum nafnið Gylfi Sigurðsson.  

  Ástæðan er sú að kallinn er áhangandi fótboltaliðs í Swansea.  Þar ku maður að nafni Gylfi Sigurðsson spila.  Hann kemur frá hreindýralandinu Íslandi,  að sögn hreindýrabóndans.  

Brosti er hann var spurður um Gylfa

Það er svo undarlegt með dóma - suma dóma

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Dómar í Bandaríkjum Norður-Ameríku eru margvíslegir.  Þeir eru mismunandi eftir ríkjum; mismunandi eftir sýslum;  mismunandi eftir dómstólum;  mismunandi eftir dómurum.  Sumir dómarar hugsa öðruvísi en aðrir.  Einn þeirra,  Mikjáll í Ohio, hugsar mjög frábrugðið öðrum dómurum.  Sumir dómar hans þykja skrýtnir.  Aðrir þykja við hæfi.

  Tökum dæmi:

  - Kærustupar var staðið að verki er það hafði kynmök í almenningsgarði.  Dómarinn dæmdi þau til að hreinsa upp allt rusl í garðinum.  Einkum ættu þau að skima vel eftir smokkum og fjarlægja þá.  Til viðbótar var þeim gert að skrifa lesendabréf í bæjarblaðið.  Þar myndu þau biðja sjónarvotta að samförunum afsökunar á því að hafa sært blygðunarsemi þeirra.

  - Kattakona sleppti 35 kettlingum úti í skóg.  Henni var gert að sitja úti í skóginum í heila nótt,  hrollkalda nóvembernótt,  án matar, drykkjar eða tölvu.

  - Kjaftfor ruddi kallaði lögregluþjón svín.  Hann var látinn standa á fjölförnu götuhorni ásamt stóru svíni.  Þar veifaði hann skilti með áletruninni:  "Þetta er ekki lögregluþjónn".

  - Sauðdrukkinn ökumaður var staðinn að verki.  Dómarinn skyldaði hann til að mæta í líkhúsið og skoða þar lík fórnarlamba ölvunaraksturs.

  - Kona stakk af úr leigubíl án þess að borga fargjaldið.  Hún var skikkuð til að fara fótgangandi sömu leið og bíllinn ók með hana:  48 km langa leið, álíka og frá Reykjavík til Selfoss.

  - "Betri borgari" stal söfnunarbauki Hjálpræðishersins.  Honum var gert að deila aðstæðum með heimilslausum útigangsmönnum yfir heila nótt.  

 

Dráp og morð

  Ríkismorð eru áhugavert fyrirbæri.  Þau eru á undanhaldi víðast í heiminum. Nema í frumstæðum þriðja heims löndum þar sem mannréttindi eru almennt fótum troðin á flestum sviðum. Á Íslandi voru ríkismorð lögð af samkvæmt lögum 1928.  

  Svo skemmtilega vill til að iðulega fer saman stuðningur við ríkismorð og barátta gegn fóstureyðingum.  Rök gegn fóstureyðingum eru hin bestu:  Líf hefur kviknað.  Það er glæpur gegn mannkyni að breyta því.  Lífið er heilagt.  Í helgri bók segir að eigi skuli mann deyða né girnast þræl náungans.  Hinsvegar eru fóstureyðingalæknar réttdræpir,  rétt eins og margir aðrir glæpamenn.  

  Margir baráttumenn gegn fóstureyðingum - á forsendum heilags réttar til lífs - eru hlynntir hernaðaraðgerðum úti í heimi sem slátra börnum, gamalmennum og öðrum óvinum.  Ekkert að því.  

  Í Arkansas-ríki í Bandaríkjum Norður-Ameríku hafa embættismenn dregið lappir til margra ára við að drepa fanga.  Þeir hrukku upp við það á dögunum að lyf sem sljákkar í föngum við morð á þeim er að renna út á dagsetningu.  Þá var spýtt í lófa og nokkrir myrtir fyrir hádegi.  Það væri vond meðferð á verðmætum að nota ekki tækifærið á meðan lyfið er virkt.

  Önnur saga er að þetta næstum því útrunna lyf er bölvað drasl. Það er svo lélegt að margir fangar hafa verið pyntaðir til dauða.  Eða réttara sagt upplifað sársaukafullt dauðastríð í allt að 43 mínútur.  Margt er skemmtilegra en það.

  Embættismannakerfið er ekki alltaf hið skilvirkasta.  Hvorki á Íslandi né fyrir vestan haf.  Auðveldasta væri að skjóta vonda kallinn.  Næst auðveldast væri að gefa honum svefntöflu.  Þá væri hann rænulaus þegar hann er myrtur.

  Enn einn flöturinn eru lög sem kveða á um að sá réttdræpi megi velja sér draumamáltíð áður en hann er myrtur.  Þetta er galið.   Til hvers að tefja drápið um 20 mínútur eða 30 á meðan kvikindið gúffar í sig hamborgara eða KFC kjúklingabita?  Já,  glæpamenn hafa einfaldan og ömurlegan matarsmekk.  Það er reyndar kostur í þessu samhengi.       

    

        

Fjórða aftakan á viku