Vegir ástarinnar eru (ó)rekjanlegir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Stundum er því haldið fram að engir sölumenn komist með tærnar þar sem bílasölumenn á góðu flugi eru með hælana.  Enda nauðsynlegt.  Svo oft þarf að selja bílhræ sem engin heilvita manneskja svo mikið sem lítur á.  En snjöllu sölumönnunum tekst að selja hverja einustu bíldruslu.

  Víkur þá sögu að breskum hjónum á fimmtugsaldri,  herra og frú Bayford,  2ja barna foreldrum.  Þau unnu 148 milljónir sterlingspunda (x 188 ísl. kr.) í Lottó.  Í fjölmiðlum sögðust hjónin vera staðráðin í því að láta aurinn ekki breyta sér og fjölskyldulífi þeirra á neinn hátt.  Þau leyfðu sér samt að kaupa eitt og annað smálegt án þess að fara á eyðslufyllerí.  Þar á meðal fór frúin á bílasölu.  Bílasalinn gaf sér góðan tíma í að kynna fyrir kellu þá kosti sem voru í boði.  Það var engin ástæða til að rasa um ráð fram þegar velja á heppilegasta bíla sem eiga að endast í marga mánuði.  Áður en yfir lauk hafði salinn selt frúnni 5 Audi bíla:  Sitthvorn bílinn handa foreldrum hennar,  einn handa bróðir hennar,  annan handa mágkonu hennar og einn handa frúnni sjálfri.

  Herra Bayford skipti sér ekkert af þessu og kom hvergi nærri.  Hann hefur engan huga á bílum.  Er ekki einu sinni með bílpróf.   

  Um það leyti sem frú Bayford staðgreiddi bílana var hún komin upp í rúm til bílasalans.  Það var ekki aftur snúið.  Hún skildi í snatri við herra Bayford.  Bílasalinn flutti inn til hennar.  Hann sagði þegar í stað upp í vinnunni og hvílir sig.  

„Fólk gleymir að rækta ástina“

Kjúklingur er grænmeti

  Sú var tíð að börn og unglingar ólust við það að sjá grunnhráefnið í mat verða til fyrir framan sig.  Lamb fæddist að vori,  óx úr grasi og var slátrað að hausti.  Skrokkurinn var sagaður í lærissneiðar,  sviðakjamma,  síðubita o.s.frv.  Blóð og lifur urðu sláturkeppir.  Kálfur fæddist og breyttist skömmu síðar í kálfasteik og kálfabjúgu.  Þannig mætti áfram telja.  Svona er hringrás lífsins og matarkeðjunnar.

  Í dag kemst margt fólk á fullorðinsár án þess að hafa hugmynd um það hvernig maturinn verður til.  Dýravinir hvetja fólk til að hætta að drepa dýr og kaupa frekar kjöt í kjötborði stórverslana. 

  Aðrir gera sér ekki grein fyrir því hvað er dýraafurð og hvað er kjöt.  Það færist í vöxt að fólk haldi að ekkert sé kjöt nema rautt kjöt.  Öfgafullar grænmetisætur lifa á kjúklingasalati um leið og þær sniðganga egg á þeirri forsendu að egg sé dýraafurð. 

  Í dag var áróðursriti kvótakónganna dreift í öll hús í boði hamborgarasjoppu.  Þar gat - í bland - að líta matseðil sjoppunnar.  Í innrömmuðum texta voru taldir upp nokkrir valmöguleikar,  vik frá uppskriftinni.  Meðal annars að hægt væri að fá kjúklingabringu í staðinn fyrir kjöt.  

  Þennan útbreidda misskilning; að kjúklingur sé grænmeti, má rekja til lýsinga á illri meðferð á verksmiðjukjúklingum.  Aðbúnaður er svo vondur og meðferðin á þeim svo vond að þeir eru viti sínu fjær,  skelfingu lostnir,  sljóir og ein taugahrúga.  Skilja hvorki upp né niður.  Uppfullir af fúkkalyfjum og með dritbrunna fætur,  reittir og tættir.  Þeir ná ekki heilli hugsun.  Að því leyti eru þeir grænmeti í merkingunni að hausinn sé ónýtur.         

Sýslumaður flytur lík á herðum sér

  Á vegi mínum í dag varð eintak af Morgunblaðinu frá því fyrr í vikunni.  Frétt vakti athygli mína.  Ég mátti ekki vera að því að lesa fréttina.  En sá að hún snérist um leyfi sýslumannsins á Siglufirði til að flytja lík á herðum sér.  Af því að ég gaf mér ekki tíma til að lesa fréttina þá veit ég ekki hvort að hann fékk leyfi til að flytja lík á herðunum.  Fyrirsögnin var:  "Leyfi til líkflutnings á herðum sýslumanns á Siglufirði". 

  Ég vona að hann hafi fengið þetta leyfi fyrst að það er honum kappsmál.  

-----------------------------------

  Svo gott sem allt fólk talar í nútíð er það mælir.  Nema nánast bara ein manneskja.  Hún segist tala í fortíð.  Það er aðdáunarverð kúnst sem fæstir leika eftir (nema örfáir eftir að hafa snætt görótta sveppi).  Orðrétt hélt hún þessu fram sem skrifað er við myndina.   

  Þar fyrir utan:  Flestum nægir að líta til baka án þess að vera að líta til baka.  

  Þessi spakmælta kona er sú hin sama og snéri nafnorðinu auðlind lipurlega upp í hæsta stigs lýsingarorð.  Sagði Ísland vera auðlindasta land í heimi.

  Þar áður hélt hún því fram að Róm hafi ekki verið byggð á einni nóttu.   Sem er áreiðanlega rétt.  Það er óhagkvæmt að byggja borg í myrkri nætur.  

  Fyrir daga rafmagns hefði verið hagkvæmara að byggja Róm að degi til.    

   

Smásaga af fjárfesti

  Ding-dong,  gellur dyrabjallan.  Húsfrúin gengur til dyra.  Útifyrir stendur hvíthærður maður með sakleysislegan hvolpasvip.  Hann býður góðan dag og kynnir sig sem Hrapp Úlfsson,  fjárfesti og auðmann. 

  - Ég átti leið hér hjá og fann ilm af signum fiski.  Ég fékk vatn í munninn.  Ef þú ert að elda nóg þá þigg ég örlítinn bita.

   Frúin kallar á bóndann.  Spyr hvort að þau séu ekki með nóg af mat.  Hér sé kominn gestur.

  Sem betur fer er nóg af mat því gesturinn tekur hraustlega til matar síns.  Hann segist græða á demantakaupum frá Færeyjum.  Hann kaupi þaðan einnig kol,  silfur og Nígeríubréf. 

  Um það leyti sem matartíma lýkur sprettur Hrappur á fætur.  Hann segir að svona góðum gestgjöfum verði að launa vel.  Hann vill leyfa þeim að græða með sér.  Hann komi aftur á morgun og útskýri dæmið.

  Daginn eftir mætir Hrappur í hádegismat.  Líka næstu daga.  Hann er kominn í fast hádegisfæði til um leið og hann útskýrir hægt og bítandi fyrir hjónunum hvernig þau geti með hans hjálp orðið auðmenn.  Í leiðinni stingur hann upp á hvað þau eigi að hafa í matinn daginn eftir.  Í mánaðanna rás þróast hádegisverðurinn í fjölrétta hlaðborð með forréttum,  stórsteikum með rauðvínssósum og desertum.  Hrappur mælir með vínum sem passa réttunum og vindlum til að púa eftir matinn.  Þetta er maður sem veit um hvað hann talar.

  Hrappur býður hjónunum að láta sig fá 14 milljónir kr. og hann láti þau fá 100 milljónir eftir nokkrar vikur. 

  Hjónin eiga ekki 14 milljónir.

  - Ekki vandamálið,  segir Hrappur glaður í bragði.  Það eru bankar út um allt.  Bara rölta í einn þeirra og fá 14 millur gegn veði í húsinu.

  Hjónin fagna þessu heillaráði.  Að ósk Hrapps afhenda þau honum milljónirnar í seðlum. 

  -  Stílaðu kvittunina á nafn okkar beggja,  biður frúin um.  Við erum orðin það fullorðin að annað okkar getur hrokkið upp af hvenær sem er.

  Nei,  Hrappur upplýsir að í þessu dæmi séu engar kvittanir.  Allt sé á svörtu vegna gjaldeyrishafta.  Þegar hann borgi þeim 100 millur þá sé heldur engin kvittun skrifuð.  Peningurinn fari óskiptur í þeirra vasa svart og sykurlaust.  

  Þetta eru góðar fréttir.  Hjónin faðma Hrapp og lofa að minnast hans í kvöldbænum sínum.

  Nokkrum dögum síðar er dóttir hjónanna í heimsókn þegar Hrappur mætir til hádegisverðar.  Að fyrirmælum Hrapps hafa hjónin hvorki sagt henni né öðrum frá gróðabrallinu.  Það er leyndarmál.  Enda ekki alveg löglegt.  Eða eins og Hrappur útskýrði það:  "Meira á gráu svæði.  Ef einhver græðir þá græða allir þegar upp er staðið.  Það er ekki eins og þið hendið 100 milljónum út um gluggann.  Þið kaupið nýjan bíl.  Þá græðir bílasalinn.  Þið kaupið ný húsgögn.  Þá græðir húsgagnaverslunin.  Það græða allir."

  Dóttir hjónanna undrast að sjá Hrapp í heimsókn.  

  - Hvað ert þú að gera hér?  Margdæmdur svindlari.

  - Ekki margdæmdur,  leiðrétti Hrappur.  Bara einstaka sinnum.  Ég hef aldrei setið í fangelsi.  Þetta var misskilningur.

  - Þú náðir að semja um náðun á þeirri forsendu að þér myndi líða illa í fangelsi og börn þín yrðu óróleg,  heldur dóttirin áfram.

  Hrappi leiðist þessi umræða.  Hann setur punkt fyrir aftan hana með því koma til móts við dótturina:

  - Ég skal vera alveg hreinskilinn með það að stundum mátti standa öðruvísi að málum.  Ég lærði af þeim mistökum sem voru gerð og er betri maður fyrir vikið.  Það gera allir mistök einhvern tíma á ævinni.  Það á ekki að velta mönnum upp úr tjöru og fiðri það sem eftir er.

  Hjónin taka undir þessi orð.  Öll vopn eru slegin úr hendi dótturinnar.  Hún kveður en varar foreldra sína um leið við að láta Hrapp plata sig.  Foreldrarnir glotta inni í sér.  Það kemur annað hljóð í strokkinn þegar dóttirin erfir 100 milljónir.

 

  Að nokkrum vikum liðnum gætir óþolinmæði hjá hjónunum.  

  - Hvenær koma 100 milljónirnar? 

  - Þær eru alveg að detta inn,  fullyrðir Hrappur.  Reyndar verða þetta fleiri en 100 millur.  Mér reiknast til að þetta verði nær 120 millum.  Vonandi getið þið gert eitthvað skemmtilegt fyrir þessar 20 viðbótarmillur.  Kannski skroppið í heimsreisu á lúxussnekkju. 

  Gömlu hjónin fagna,  faðma Hrapp og skammast sín fyrir að hafa rekið á eftir 100 millunum..

  

  Daginn eftir kemur Hrappur með nánari upplýsingar á stöðunni.  Hjónin þurfa að láta hann fá 30 millur til að koma peningnum til Íslands.  Viku síðar afhendi hann þeim tösku með 150 millum í seðlum.  

  Hjónin eiga ekki 30 millur.

  - Ekki málið,  segir Hrappur glaðbeittur.  Þið seljið kofann á 50 millur.  Endurgreiðið 14 millu lánið með smávægilegum vöxtum.  Látið mig fá 30 millur.  5 - 6 millur standa út af sem þið getið gert eitthvað skemmtilegt við.  Viku síðar sitjið þið uppi með 150 millur í tösku.

  Þetta er gott ráð.  Hjónin fagna með því að opna kampavínsflösku og faðma Hrapp.  

  

  Tíminn líður.  Mánuðir verða ár.  Engar milljónir skila sér.  Eftir að húsið var selt  fóru hjónin á vergang.  Þau ráða ekki við uppsprengdan leigumarkaðinn.  Þeim til happs varð að Hrappur fann á haugunum bílhræ sem alveg er hægt að sofa í.  Bílhræið seldi hann þeim á gangverði.  Reyndar rúmlega það vegna þess að hjónin sleppa við að borga tryggingar af bílnum.  Hann er óskráður.  Þau sleppa líka við að borga bifreiðagjald.  Bíllinn er ógangfær.  Þar með sparast heilmikill bensínkostnaður.  Til að hafa í sig og á sækja hjónin úthlutun hjá Mæðrastyrksnefnd og Fjölskylduhjálp Íslands.  Hrappur mætir ætíð stundvíslega í hádegismat.  Hádegisverðurinn er ekki sama veislumáltíð og áður.   

  Skyr og brauðsneiðar eru ráðandi.  Það er engin eldunaraðstaða í bílhræinu.  En það eru gleðidagar inn á milli.  Í eitt skipti rétti Hrappur gömlu hjónunum umslag með 50 þúsund krónum og sagði að meira væri á leiðinni.  Jafnvel strax á næsta ári.  Þau föðmuðu hann í bak og fyrir.  Þeim munaði virkilega mikið um þennan 50 þús. kall.  Um kvöldið báðu þau guð um að blessa Hrapp.  Hann bjargaði því að loks gátu þau leyst út meðölin sín.  Meðölin voru fljót að slá á gigtina,  kvíðaköstin,  hjartsláttartruflanir og bakverkina.  Það var dæmalaust happ að eiga Hrapp að,  þennan öðling.   

      

---------------------------------------------------------

Fleiri smásögur og leikrit: 

 - Ofbeldi

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1318904/

- Hvalkjöt

   http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1310514/     

    

  - Bílasaga

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1303801/

 - Barátta góðs og ills

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1221278

- Skóbúð

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1195115

- Rómantísk helgarferð

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1289612/

- Álfar

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1167432/

.

- Bóndi og hestur

 http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1122498/

.

- Í plötubúð:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/260037

.

 - Gömul hjón

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1098829/

.

 - Hnefaleikakeppni aldarinnar:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1077689/

.

 - Peysuklúbburinn

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1059543/

.

 - Vinalegur náungi:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1041105

.

 - Gamall einbúi

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1036775

.

- Saga af systrum

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1017021/

.

 - Jólasaga

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1008279/

.

- Á rjúpnaveiðum:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/988782/

.

- Ólétta nunnan:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/978349/

.

- Gullfiskur:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/965433

.

- Flugvélamódel:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/955702

.

- Miðaldra maður:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/944608

.

- Leyndarmál stráks:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/928198

.

- Ættleiðing:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/916687/

.

- Strákur með sög:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/903540

.

- Hundur:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/863130

.

- Boltabulla:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/718347

.

- Skokkari:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/606929

.

- Strákur skiptir um gír:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/538649

.

- Morðsaga:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/320299

.

- 27 ára:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/299380

.

- Um borð:

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/278812

.

- Matarboð í sveitinni:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/266411

Skemmtilegur bókardómur

  Á tónlistarsíðunni Tónskrattanum skrifar Bubbi skemmtilega gagnrýni um bókina  Gata, Austurey, Færeyjar, Eivör og færeysk tónlist.  Hann gefur henni hálfa fjórðu stjörnu í einkunn.  Meðal þess sem segir í dómnum er:   

  "Þetta er ekki ævisaga í þeim skilningi þó tiplað sé á ýmsu úr ævi Eivarar, enda fáránlegt að að skrifa ævisögu svo ungrar manneskju og algjör óþarfi, nema hún heiti Janis Joplin eða Jimi Hendrix. Þessi bók fjallar um færeyskt tónlistarlíf og þar er tónlistarferill Eivarar sennilega hryggjarstykkið og því er hún að sjálfsögðu aðalnúmerið hér. Inn á milli er síðan fléttaður skemmtilegur fróðleikur um Færeyjar og færeyskt þjóðlíf. 

  Annars finnst mér bókin lipurlega skrifuð og læsileg og flæði gott. Það er vitnað í samstarfsfólk Eivarar og fjölskyldu sem öll bera henni vel söguna... Sagt frá öllum hennar helstu afrekum hérlendis sem erlendis. Stíllinn er síðan brotinn upp af og til með fróðleiksmolum um Færeyjar og aðra færeyska tónlistarmenn, íslenska tónlistarmenn af færeyskum ættum osfrv. Jafnvel fá mataruppskriftir að fljóta með og sýnishorn af málverkum stúlkunnar. Jens nær að feta þröngt einstígið á milli þess að skrifa nördabók og skemmtirit.

.

  Í lok bókarinnar eru síðan ítarlegar upplýsingar um allar plötur hennar og allt það efni sem hún hefur komið út með henni. Mikill fengur af því fyrir aðdáendur. Hún hefur víða komið við og sett mark sitt á margan viðburðinn og er ekkert að fara að hætta því."'

.

  Dóminn í heild má lesa með því að smella á þessa slóð:  http://bubbij.123.is/blog/record/692732/ 

  Annar dómur um bókina:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1337565/

 

Pönkið í sókn!

  Ég verð seint talinn áhugsamur um Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva og Ísraels,  Júrovision.  Keppnin fer nánast alltaf algjörlega framhjá mér.  Þó að ég þyrfti að vinna mér það til lífs þá ætti ég í vandræðum með að nefna yfir tíu lög úr Júrovision,  útlend og íslensk í bland.  Ólíklegt er að á það reyni.

  Tvívegis hef ég horft á Júrovison í sjónvarpinu.  Í fyrra skiptið var ég gestkomandi á heimili í Færeyjum.  Þangað safnaðist smá hópur til að fylgjast saman með.  Allir stóðu með íslenska laginu.  Nema ég.  Ég stóð ekki með neinu lagi.  Þótti þau hvert öðru leiðinlegra.  Mér til bjargar varð að nóg var til af Föroya Bjór.  Mér tekst ekki að rifja upp hvaða íslensku lagi var teflt fram það árið.  Kannski var ég úti að reykja á meðan það var flutt.  

  Í seinna skiptið fylgdist ég með íslensku lokakeppninni.  Þá hafði ég orðið var við að óvenju góður hópur flottra flytjenda atti kappi saman.  Þar á meðal Botnleðja,  Heiða í Hellvar,  Eivör og Rúnar Júlíusson.   

  Í ár fylgdist ég ekki með.  Ég heyrði glæsilegt lag eftir Ólaf F. Magnússon,  fyrrverandi borgarstjóra,   sem var sent inn en hafnað af dómnefnd.  Lögin sem hlutu náð fyrir eyrum dómnefndar hljóta að vera tær snilld fyrst að flottu lagi Ólafs var hafnað.  Mér er sagt - af þeim sem fylgjast með - að flest lög sem komust í gegnum nálaraugað standi lagi Ólafs langt að baki.

  Ég held að ég hafi aðeins heyrt lag Pollapönks,  Enga fordóma,  af lögunum sem kepptu.  Kannski búta úr öðrum lögum.  Veit það ekki.  Þegar ég las á netinu að lag Pollapönks hafi sigrað leitaði ég á náðir vod.  Þar gat ég á 64-földum hraða spólað beint í lokamínútur útsendingarinnar og hlustað á  Enga fordóma.  Pollapönk er skemmtileg og grallaraleg hljómsveit.  Undir smá áhrifum frá Steppenwolf.  Flutningurinn í úrslitaþættinum er töluvert flottari en á myndbandinu á þútúpunni.  Meðal annars hleypti Heiðar á skeið í töff öskursöngstíl í seinni hluta lagsins.

  Vegna þekkingarskorts á Júrovision veit ég ekki hvort að þar hefur áður verið boðið upp á pönk.  Mér segir svo hugar að það sé ekki.  En hvort sem er:  Það er allt í hönk og það vantar alltaf meira pönk.  

   Ég veit ekkert hvernig Pollapönkið passar inn í Júrovision-klisjuna.  Það snýr hvergi að mér.  Eftir stendur fjörlegt pönk.  Það er gaman.  

   

Enga fordóma fer til Danmerkur

Lulla frænka var skyggn

  Lulla föðursystir mín sá eitt og annað sem aðrir sáu ekki.  Í afmælisveislu heima hjá frænku minni í móðurætt,  sátu gestir og heimilisfólk í góðu yfirlæti í rúmgóðri stofu.  Skyndilega fékk Lulla hláturskast.  Hún hló og hló og kom ekki upp orði vegna hláturs.  Hún sleppti ekki augum af einum kvengestinum.  Allir horfðu í forundran á Lullu. 

  Þegar Lulla mátti loks mæla seint og síðar meir stundi hún upp:  "Sáuð þið ekki Spánverjann?"

  - Nei,  hvaða Spánverja?  

  - Spánverjann sem sat á öxlinni á Hrönn.

  - Ha?  Sat Spánverji á öxlinni á Hrönn.

  - Já,  pínulítill og sprenghlægilegur Spánverji.  Ekki nema 20 cm á hæð. 

  - Af hverju Spánverji?

  - Ég þekki alltaf Spánverja þegar ég sé þá.

 

  Í annað skipti var Lulla að keyra frá Laugarvatni.  Á þeim tíma var malarvegurinn einbreiður.  Þegar bílar mættust þurftu báðir að hægja á ferð og beygja varlega eins langt út í kant og mögulegt var.  Þegar hleypa þurfti frammúr var einnig ekið varlega út í kant og jafnvel staðnæmst til að auðvelda frammúraksturinn.

  Við þessar aðstæður ók Lulla í rólegheitum.  Hún ók reyndar alltaf mjög hægt.  Það var nótt og fáir bílar á ferli.  Rútubíll ók Lullu uppi.  Bílstjóranum virtist liggja á.  Hann blikkaði stöðugt framljósum og lagðist á flautuna.  "Lét eins og fáviti,"  sagði Lulla.  Hún lét sér hvergi bregða.  Hún ók á óbreyttum hraða á miðjum vegi.  

  Eftir langan spotta tókst rútubílstjóranum á gatnamótum að troðast fram fyrir Lullu.  Þar stöðvaði hann rútuna,  hljóp út á veg,  reif upp hurðina hjá Lullu og gargaði hamslaus af frekju:  "Hvur djöfullinn gengur að þér?  Hvað á það að þýða að blokkera veginn og hleypa mér ekki frammúr?"

  Lulla svaraði:  "Það kemur ekki til greina að ég glanni út í kant með fullan bíl af gömlu fólki."

  Þegar Lulla sagði frá þessu fylgdi með að það hefði verið eins og rútubílstjóranum væri gefið á kjaftinn.  Hann steinþagnaði og starði manndrápsaugum á Lullu í dálitla stund.  "Ég hélt að hann ætlaði að ráðast á mig.  Hann var sturlaður og hættulegur," sagði Lulla.  Síðan hljóp hann til baka upp í rútuna sína og ók á ólöglegum hraða í burtu.

  Lulla taldi upp gamla fólkið sem var í bílnum hjá henni.  Það hafði allt fallið frá áratugum áður.  Lulla sagði við mig:  "Kristján afi þinn sat fyrir miðju í aftursætinu og spilaði á takkaharmónikku.  Þetta var svo gaman.  Ég söng með og söng alveg eins og ítölsk óperusöngkona."    

 

-----------------------

   

  Fleiri sögur af Lullu frænku:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1353811/

 

Aldrei sátt við að vera skyggn

Alvarlegar rangfærslur

  Í fjölmiðlum í dag mátti heyra ýmsa góða manneskjuna kenna Dag elskenda,  Valentínusardaginn,  við Bandaríki Norður-Ameríku.  Sumir fussuðu yfir því að Íslendingar séu að apa eftir bandarískum ósiðum.  Aðrir létu þess getið að Dagur elskenda sé eldri en Bandaríkin.  Dagurinn eigi sögu aftur til 14 aldar í Evrópu.  

  Þar er sennilega vísað til Wikipedíu sem í þessu tilfelli segir aðeins hálfa sögu.

  Hið rétta er að þetta var heiðinn hátíðisdagur til forna.  Hann var kenndur við ástarguðinn Lupercus.  Kirkjan hafði horn í síðu hans.  Þegar fullreynt þótti að þessum heiðna hátíðisdegi yrði ekki útrýmt tókst kirkjunni að finna píslarvott,  Valentinus,  sem átti fæðingardag nánast á Degi elskenda.  Það munaði aðeins einum degi.  Málið var leyst með því að kirkjan uppnefndi heiðna hátíðisdaginn Valentínusardag.  Heiðingjar tóku því fagnandi.  Það var ekkert nema hið besta mál að þessi hátíðisdagur væri tekinn í sátt af kirkjunni.   

  Heimildir eru til um heiðna hátíðisdaginn frá því 4 öldum fyrir okkar tímatal.  

  Þetta er einfalda sagan af Degi elskenda.  Það er til flóknari útgáfa.  

Hvað eru Bjarni Ben og Sigmundur Davíð?

  Spurningin sem margir spyrja sig - og nokkra aðra - er:  Hvað eru Bjarni Ben og Sigmundur Davíð?  Svar við spurningunni áleitnu brennur á íslenskum almenningi (og í bland nokkrum útlendingum með bakpoka).  Mér er ljúft og skylt að upplýsa málið - fyrst að ég á annað borð veit svarið.  Í stuttu máli er Bjarni Ben djúpsteiktur fiskur (nánar tiltekið fiskborgari).  Sigmundur Davíð er hakkað naut (í formi nautaborgara). 

  Bjarni Ben og Sigmundur Davíð eru nýjustu réttirnir á veitingastaðnum Texasborgurum við Grandagarð.  

  Fram til þessa hafa hamborgararnir á Texasborgurum verið 140 gr.  Bjarni Ben og Sigmundur Davíð eru hinsvegar 90 gr.  Þeir eru afgreiddir í hamborgarabrauði og með frönskum kartöflum,  sósu og salati.  Verðið er sniðið að kaupgetu fólks í skuldaánauð;  690 kall.

  Hlutverk nafngiftar þessara málsverða er að minna ráðamenn landsins á að skuldugir landsmenn eru langþreyttir á bið eftir skuldaleiðréttingu.  Þeir bíða og bíða og bíða og bíða eftir skuldaleiðréttingu sem boðuð var á vormánuðum og átti að ganga í gegn einn, tveir og þrír.  Svo gleymdist hún.  Að mér skilst.  Í atinu þurfti að einbeita kröftum að kvótagreifum sem toguðust á um að borga sér 800 milljónir í arð (í stað 700 milljóna).  Eða eitthvað svoleiðis. 

  Ég þekki ekkert til þessara mála og skipti mér ekkert af þeim.  En ég held að framtak Texasborgara sé skemmtilegur flötur á skuldaánauðinni.      

  Tekið skal fram að ég hef engin tengsl við Texasborgara.  Aftur á móti snæði ég oft á Sjávarbarnum.  Hann er við hliðina á Texasborgurum og - að ég held - sami eigandi.  Á Sjávarbarnum er boðið upp á glæsilegt sjávarréttahlaðborð í bland við kjúklingarétti.  Það er í miklu uppáhaldi hjá mér.  

  Hér er eigandinn,  Magnús Ingi Magnússon,  með Bjarna Ben og Sigmund Davíð í fanginu.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Bjarni Ben spilar ekki á loftgítar.  Þess í stað er hann liðtækur á loftklarinettu og loftfuglaflautu.  

Dauði tónlistariðnaðarins

  Með reglulegu millibili koma fram á sjónarsvið fyrirbæri sem slátra tónlistariðnaðinum - ef mark er takandi á þeim sem hæst grætur hverju sinni yfir örlögum sínum á dánarbeði tónlistariðnaðarins.  Nýjasti morðingi tónlistariðnaðarins er niðurhalið á netinu og mp3.  Í lok síðustu aldar var það skrifanlegi geisladiskurinn.  Þar áður náði bandaríski tónlistariðnaðurinn að banna DAT-snælduna.  Japanskur snælduframleiðandi,  Sony,  gerði sér þá lítið fyrir, keypti bandaríska plöturisann CBS og aflétti banninu í krafti þess.  Um svipað leyti úreltis DAT-snældan vegna innkomu geisladisksins.

  Músíksjónvarpsstöðin MTV og tónlistarmyndbönd voru um tíma sökuð um að ganga af tónlistariðnaðinum dauðum.  "Myndbönd drápu útvarpsstjörnuna" (Video Killed the Radio Star),  sungu The Buggles og þóttu spámannslega vaxnir.  

  Á áttunda áratugnum urðu svokölluð kassettutæki þokkalega góð, ódýr og almenningseign.  Tónlistariðnaðurinn fylltist örvæntingu.  Hann sameinaðist í rosalega öflugri herferð gegn kassettunni.  Höfðað var til samvisku kassettutækjaeigenda.  Á plötuumslög og í plötuauglýsingum var birt teikning af kassettu yfir x-laga nöglum.  Uppstillingin var stæling á einkennistákni sjóræningja.  Með fylgdi texti þar sem fullyrt var að tónlist afrituð yfir á kassettu í heimahúsi væri að slátra tónlistariðnaðinum.   

  Orðheppnu pönkararnir í Dead Kennedys tóku skemmtilegan snúning á þessu.  Þegar þeir sendu frá sér plötuna "In God We Trust, Inc." var hún einnig gefin út á kassettu.  Kassettan var merkt þessum boðskap um að upptaka á kassettu í heimahúsi væri að slátra tónlistariðnaðinum.  Fyrir neðan þann texta bættu Dead Kennedys-liðar við:  "Við höfum þessa hlið kassettunnar óátekna svo þú getir lagt hönd á plóg" (við að slátra tónlistariðnaðinum).

  Á annarri plötu sungu Dead Kennedys gegn MTV í laginu "MTV Get Off the Air".  Til samræmis við það að MTV skiptir litlu máli í dag hafa núverandi liðsmenn Dead Kennedys breytt textanum í "Mp3 Get Off the Air".  

    

  Heildarsaga Dead Kenndys er jafn geggjuð og grátköst tónlistariðnaðarins og skallapoppara yfir stöðugri slátrun á sér.  Framan af var hljómsveitin mjög kjaftfor í bland við hárbeittan húmor.  Söngvarinn,  Jello Biafra,  var og er mjög fyndinn og beitir kaldhæðni af list.  Lagaheitin segja sitt:  "Too Drunk to Fuck",  "Stealing People´s Mail",  "Kill the Poor",  "Anarchy for Sale",  "California Uber Alles"...    

  Þegar fréttatímar voru uppfullir af sögum af Pol Pot og félögum í Kambódíu að þrælka og strádrepa íbúa landsins söng Jello um "Holiday in Cambodia".  Nafnið Dead Kennedys er baneitrað.  Íslenskur frændi minn skrapp til New York (eða hvort það var Boston?) á upphafsárum Dead Kennedys.  Þá var hljómsveitin þekkt í Evrópu en tilheyrði neðanjarðarpönksenu í Bandaríkjunum.  Í plötubúð spurði frændi eftir plötum með Dead Kennedys.  Það snöggfauk í afgreiðslumanninn.  Hann reiddi hnefa til höggs og spurði hvað þetta grín um dauða Kennedya ætti að þýða.  Það tók afgreiðslumanninn góðan tíma að ná andlegu jafnvægi á ný á meðan frændi upplýsti hann um þessa hljómsveit.

  Eins og algengt er áttuðu þöngulhausar sig ekki á kaldhæðni Jellos.  Nasistar og aðrir rasistar hylltu Dead Kennedys og fjölmenntu á alla þeirra hljómleika.  Á síðustu plötunni heitir eitt lagið "Nazi Punks Fuck Off".  Það breytti engu.  Ku Klux Klanarnir tóku því sem virðingarvotti í sinn garð.  Jello var nóg boðið og leysti hljómsveitina upp.  Hann snéri sér að uppistandi og nýtur mikilla vinsælda sem slíkur.  Hann hefur sent frá sér fjölda uppistandsplatna.  Hann var með vel heppnað uppistand á Íslandi fyrir nokkrum árum.

  Jafnframt hefur Jello sungið inn á plötur með ýmsum hljómsveitum (þar á meðal Lard og No Means No) og gert kántrý-plötu með Mojo Nixon.  Eftir að Jello leysti DK upp óx viðskiptavild hljómsveitarinnar bratt.  Allskonar hljómsveitir fóru að kráka (cover song) lög DK.  Auglýsendur,  kvikmyndaframleiðendur,  sjónvarpsþáttaframleiðendur og ýmsir aðrir vildu fá að nota lög DK.  Jello stóð fastur gegn því.  Hann vildi varðveita ímynd DK sem hljómsveitar í uppreisn,  með málstað pönksins að leiðarljósi. Jello stóð einnig gegn því að lög DK væru gefin út á safnplötum.  

  Hljóðfæraleikararnir í DK fóru í mál við Jello.  Þeir sökuðu hann um að hafa af þeim háar fjárupphæðir með því að taka ekki fagnandi allri notkun á DK-lögum á öllum vígstöðvum.  Þeir unnu málið.  Síðan hafa þeir selt lög DK út og suður.  Sömuleiðis endurreistur þeir hljómsveitina með öðrum söngvara og túra þvers og kruss.  

    

Hýrnar yfir Hafnarfirði

  Það er allt að snúast á sveif með Hafnarfirði þessa dagana.  Margt telur og hjálpast að.  Kærleikur, friður og tónlist eru að taka við af andstæðu sinni.  Mestu munar um að stofnað hefur verið Menningar- og listafélag Hafnarfjarðar (MLH).  Þar fara fremst í flokki einstaklingar sem eru þekktir af því að láta verkin tala og hugsa stórt.  Til að mynda sjálfur Kiddi kanína,  einnig kenndur við Hljómalind;  Óli Palli Rokklandskóngur,  Erla söngkona Dúkkulísa og ég er ekki alveg nógu vel að mér um aðra í stjórn félagsins.  Enda er ég ekki Hafnfirðingur.

  Næsta sunnudag stendur MLH fyrir hljómleikum í Bæjarbíói í Hafnarfirði.  Það er ekki ráðist á garðinn þar sem hann er lægstur.  Öðru nær.  Það er sjálf færeyska álfadísin,  Eivör,  sem heldur tvenna hljómleika ásamt hljómsveit sinni.  Fyrri hljómleikarnir eru klukkan 16.00.  Þeir seinni klukkan 20.00.  Hafnfirska hljómsveitin Ylfa hitar upp.

  Eins ágætar og plötur Eivarar eru þá eru hljómleikar hennar margfalt sterkari upplifun.  Hún hefur rosalega sterkan sviðsþokka.  Margir hafa lýst því þannig að það sé eins og hún dáleiði salinn og leiði hann inn í töfraheima.  Fegurð tónlistarinnar umvefur dolfallinn áheyrandann sem situr í sæluvímu.  

  Miðasala er á www.mlh.is  

Vítisenglar yfirgefa Hafnarfjörð

Skapofsabullur

  Skapofsaköst einkenna boltabullur allra landa.  Þar virðist - stundum - oft - fara saman heimska og yfirgengilegur ákafi um boltaleik.  Eins og boltaleikir eru lítilfjörlegt gaman.  Ég fylgist svo sem ekkert með því sprikli.  Enda boltaleikir í raun fyrst og fremst ungs barns gaman.  Held ég.  Og ekki góðs vitni að einhverjir taki þetta sprikl galgopa hátíðlegt eins og eitthvað sem skiptir einhvern máli.  Myndir af þjálfurum boltaliða eiga það sameiginlegt að þeir eru reiðir á svip og öskrandi.  Það er vont fyrir blóðþrýstinginn.

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---------------------------------------------------

  Fyrir nokkrum dögum birti ég myndir sem gestir í Soltsjí hafa verið að birta á netinu.  Flestar myndirnir voru af salernisaðstöðu.  Þarna er klósettum raðað hlið við hlið í opnu rými án skilrúma.  Þetta má sjá með því að smella á þennan hlekk: http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1353491/'

  Rússarnir brugðust snöfurlega við gagnrýninni og hafa sett skilrúm úr pappa á milli flestra klósetta.

 

„Hef aldrei séð hann svona reiðan“

Ástæðan fyrir því að fólk verslar eins og fífl

  Allir þekkja einhverja sem hafa fengið svokallað kaupæði.  Rólegheitamanneskja kíkir á útsölu,  ætlar ekki að kaupa neitt,  er bara að forvitnast,  en kemur heim hlaðin vörum sem hún hefur ekkert með að gera og kann enga skýringu á því hvað kom yfir hana.  Af hverju hún missti stjórn á sér.  Af hverju hún keypti hluti sem hana vantaði ekki.  Af hverju hún keypti hluti á hærra verði en hún er sátt við.

  Þetta hefur verið rannsakað á vísindalegan hátt í Háskólanum í Bangor í Wales.  Við tilteknar aðstæður,  til að mynda þegar útsala hefst,  þá myndast æsileg stemmning.  Það hleypur æði á viðskiptavini.  Stemmningin rafmagnast og magnast upp.  Eftir 23 mínútur í þessu spennuþrungna andrúmslofti æsings og hamagangs slekkur heilinn á þeim hluta sem stjórnar rökhugsun.  Við það breytist manneskjan í uppvakning.  Hún verður fáviti sem hefur enga stjórn á sér.  Án allrar skynsemi fer hún á sjálfstýringu sem gengur út á að kaupa og hamstra.  Verðskyn hverfur eins og dögg fyrir sólu sem og allt annað sem hefur með skynsemi að gera.  Manneskjan er dómgreindarlaus og stjórnlaus.

  Hið sama er uppi á teningnum þegar um uppboð er að ræða.  Fyrir aldarfjórðungi tók ég þátt í skammtíma sölumarkaði í Húsgagnahöllinni uppi á Höfða.  Til að lífga upp á stemmninguna var boðið upp á dagskrá með tónlistaratriðum og fleiru.  Þar á meðal uppboði með vörum úr sölubásunum.  Þá brá svo við að geggjun rann á gesti og þeir buðu í og keyptu vörur á þrefalt og fjórfalt hærra verði en þær kostuðu í sölubásunum.  Eftir tvö eða þrjú uppboð gekk þetta svo fram af okkur að frekari uppboð voru blásin af.  Þetta sem átti að vera léttur og skemmtilegur leikur reyndist kappsömum kaupfíklum ofraun.

  Næst þegar þú ferð á útsölu taktu þá með einhvern sem tekur tímann.  Að 23 mín. liðnum þarf hann að stoppa þig af með góðu (miklu fremur en illu).  Á því augnabliki ert þú að missa vitið.  Sættu þig við það og láttu gott heita.         

---------------------------------------

Tvífarar:

 

Borgað fyrir að fá að borga

Lulla frænka og bíllinn hennar í vonsku veðri

  Lulla frænka, föðursystir mín, átti það til að vera óþarflega neikvæð út í hlutina.  Þegar sá gállinn var á henni miklaði hún það neikvæða fyrir sér.

  Einu sinni sem oftar var verið að útskrifa Lullu af geðdeild.  Í þetta skipti dvaldi hún stutt á deildinni í kjölfar þess að hafa tekið inn of stóran skammt af pillum.

  Fullorðin frænka okkar bauð Lullu að búa heima hjá sér á meðan hún væri að ná áttum.  Frænkan bjó í stóru húsi.  Börnin flutt að heiman og nóg pláss.  Hún bauð Lullu að hafa risið út af fyrir sig.  Þar voru tvö kvistherbergi og sér baðherbergi. 

  Komin inn til frænku okkar hringdi Lulla í mig.  Erindið var að hana vantaði bílinn sinn.  Hann stóð á Skólavörðuholti.  Lulla vildi hafa hann nær sér þó að hún væri of slöpp til að aka á næstunni.

  Ég spurði Lullu hvort að ekki færi vel um hana hjá frænkunni.  Nei,  Lulla sagðist vera nánast í spennitreyju þarna í risinu.  Það væri svo þröngt að hún gæti varla snúið sér við öðruvísi en að rekast í allt.

  Þetta kom mér á óvart.  Þarna höfðu börnin á heimilinu alist upp og að því er manni skildist við góðan kost.  Ég leyndi ekki undrun minni:  "Nú?  Eru þetta ekki alveg tvö herbergi sem þú hefur til umráða og baðherbergi?"

  Það hnussaði í Lullu:  "Ég get ekki kallað þetta herbergi.  Þetta eru skápar.  Þú sérð það þegar þú sækir bíllyklana til mín."

  Ég sótti bíllyklana og við blöstu rúmgóð herbergi.  Hvort um sig 10 - 12 fm. "Þetta eru engir skápar,"  sagði ég.  "Þetta eru virkilega fín herbergi."

  Lulla gaf sig ekki:  "Ég þakka guði fyrir að vera ekki hærri í loftinu en þetta.  Stærri manneskja yrði að skríða eftir gólfinu til að athafna sig í þessum skápum."  Lulla benti á hallandi kvistloftið þar sem lægst var til lofts, ranghvolfdi augunum og hristi hneyksluð höfuðið.  Stærsti hluti herbergjanna var með fullri lofthæð.  Lulla var rösklega meðalmanneskja á hæð.  Það var vel rúmt um hana þarna og miklu stærri manneskja hefði ekki þurft að kvarta undan þrengslum. 

  Þegar ég sótti bílinn hennar kom ég að honum með báðar framdyr opnar.  Næstum því upp á gátt eða rúmlega að hálfu.  Þannig hafði bíllinn staðið í marga daga.  Kannski hálfan mánuð eða eitthvað.  Það var furða að hvorki börn né útigangsmenn hefðu lagt bílinn undir sig.  Sennilega bjargaði langvarandi frostharka og kuldatíð því að fáir áttu gönguleið um holtið.  Aðeins hafði fennt framan á bílinn.  Það var dálítill snjór innan í honum.  Ekki samt meiri en svo að lítið mál var að moka honum út með höndunum. 

  Er ég skilaði bílnum og lyklunum til Lullu spurði ég hana út í opnu dyrnar.  Lulla horfði stórum augum á mig undrandi yfir skilningsleysi mínu:  "Ég vil ekki að hurðirnar frjósi fastar.  Ef það gerist þá kemst ég ekki inn í bílinn."   

---------------------------------

Hér er hægt að rekja sig áfram í gegnum fleiri sögur af Lullu frænku:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1351524/

---------------------------------

Yoko Ono þykir - eins og öðrum - söngkonuna Adele skorta flest til að koma söngvum sómasamlega til skila.  Yoko tók sig til á dögunum og hélt sýnikennslu fyrir Adele um það hvernig á að gera þetta.  Spennandi verður að vita hvort að kennslan komst nógu vel til skila þannig að Adele sendi frá sér frambærilega sungið lag í framtíðinni. 

 

   

Fundu mannlausan bíl í gangi

Sláandi myndir frá Sotsjí

  Keppendur og aðrir gestir Ólympíuleikanna í Sotsjí er þrumulostnir yfir ýmsu þar á bæ.  Meðal annars klósettaðstöðunni.  Þar er um almenningssalerni að ræða í bókstaflegri merkingu.  Þegar kvartað er undan þessu fyrirkomulagi benda Rússarnir á að tími leyndarmála og pukurs sé liðinn.  Nú eigi allt að fara fram fyrir opnum tjöldum.  Allt skuli vera uppi á borðum og gegnsætt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Sum klósettin vekja upp fleiri spurningar en svör.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Merkingar í salernisaðstöðunni koma á óvart.  Til að mynda að bannað sé að veiða með veiðistöng í klósettunum.  Líka að stranglega bannað er að setja pappír í klósettin.  Allan pappír á að setja í ruslafötu.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Rússar eru félagslyndir.  Víða eru nokkrir stólar fyrir framan klósettin svo vinahópurinn geti sest niður og haldið áfram að spjalla á meðan einn úr hópnum brúkar dolluna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kranavatnið í Sotsjí er sagt vera eitt það hreinasta og tærasta í Rússlandi.  Það er gult á litinn og bragðast eins og skólp.  Hvernig veit fólk hvernig skólp bragðast?  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Internetsamband er ágætt meirihluta dagsins þegar allt er saman talið.  Hinsvegar þykir frágangurinn vera í anda mannsins sem reddar hlutunum fyrir horn án þess að eltast við þetta fínlega.

j

Á Pussy Riot bretti í Sotsjí

Plötusala og tónlistarmenn blómstra

  Plötusala hefur vaxið og vex ennþá frá einum áratug til annars.  Þannig hefur það verið alveg frá upphafi plötuframleiðslu og plötusölu.  Þetta á við um plötusölu hérlendis,  jafnt sem erlendis.  Á þessum tíma hefur sala á plötum tekið allskonar hliðarspor.  Á tímabili kom kassettan sterk inn og náði nokkurri markaðshlutdeild í plötusölu.  Svokölluð 8 rása teip urðu líka vinsæl.  Einkum í Bandaríkjunum.  Svo leysti geisladiskurinn vinylplötuna af hólmi.  Um 15 ára skeið eða svo var geisladiskurinn allsráðandi.  Að undanförnu hefur sala á vinylplötum aukist aftur jafnt og þétt.

  Á sama tíma hefur sala á tónlist í stafrænu formi tekið stóran og ört vaxandi bita af kökunni.  Sá markaður er ennþá í mótun.  Hann á eftir að taka miklum breytingum eins og hingað til.  Músíkveitur á borð við tonlist.is og spotify.com selja stök lög og heilar plötur í gegnum niðurhal.  Sömuleiðis selja tónlistarmenn lög (og plötur) beint til neytandans af sínum eigin netsíðum.  Líka í gegnum erlendar netsíður á borð við amazon.com og play.com.  Sala á þessum síðum telur ekki í opinberum gögnum um sölu á íslenskum plötum.    

  Jafnframt hefur færst í vöxt að músík íslenskra tónlistarmanna sé gefin út af erlendum plötufyrirtækjum.  Sala á þeirra músík telur ekki í opinberum tölum um sölu á íslenskri tónlist.

  Þrátt fyrir þetta var í fyrra sala á tónlist gefinni út af íslenskum plötufyrirtækjum svipuð og árin 2009 og 2010.  Salan 2011 og 2012 var meiri.  

  Á síðustu fimm árum eru tónlistarmenn að selja plötur á Íslandi í stærra upplagi en áður þekktist.  Mugison og Ásgeir Trausti eru að selja 30 og 40 þúsund eintök af stakri plötu.  Of Monsters and Men kemur fast á hæla þeirra.

  Jaðarmúsík er að seljast vel.  Skálmöld selur sinn víkingametal í þúsunda upplagi.  Mammút,  Lay Low,  Valdimar,  Kaleo,  Blússveit Þollýjar og fleiri eru á góðu róli.  Hebbi selur um og yfir 6000 eintök af hverri plötu sinni. 

  Bestu fréttirnar eru þær að söluhæstu plötur síðustu ára eru góðar plötur.  Þetta eru plötur sannra listamanna sem leggja sálina í tónlist sína.  Sköpunargleði, metnaður og einlægni ráða för.  Þessir tónlistarmenn njóta virðingar fyrir að standa með sjálfum sér sem listamenn.  Það skilar sér í vinsældum og góðri plötusölu.  Ólöglegt niðurhal styrkir sölu á bitastæðri tónlist.  Rannsóknir í Bretlandi og Frakklandi hafa staðfest það.  Niðurhalarar eru stórtækustu plötukaupendurnir.  Vegna áhuga og ástríðu fyrir tónlist nota þeir allar leiðir til að kynnast sem mestu magni af tónlist.  Svo kaupa þeir rjómann af því sem best lætur í eyrum.     

  Íslendingar sem hafa fulla atvinnu af sinni tónlist eru mun fjölmennari en áður.  Góð og heiðarleg íslensk tónlist og íslenskir tónlistarmenn blómstra sem aldrei fyrr.  Líka í kynþokka.  

 

Kynþokkafyllstu íslensku söngvararnir

Peningar leysa vandamál og skapa önnur

          Allir hafa velt fyrir sér þeim möguleika að vinna álitlega upphæð í lottói eða öðru happdrætti.  Þess vegna kaupa flestir af og til lottómiða eða aðra happdrættismiða.  Upphæðir sem Íslendingar vinna á þennan hátt eru innan skynsamlegra marka.  14 - 20 milljónir kr.  Í mesta lagi 70 - 80 milljónir.  Þetta eru ekki upphæðir sem rugla neinn í ríminu.  En notaleg búbót sem kallar á að vinningshafinn geri sér dagamun. 

  Fyrir nokkrum árum las ég samantekt í bresku dagblaði yfir þá sem höfðu unnið hæstu upphæðir í þarlendu lottói.  Milljarða.  Það var dapurleg lesning um hjónaskilnaði,  málaferli,  fjölskylduerjur,  eiturlyfjaneyslu,  klessukeyrða sportbíla og önnur leiðindi. 

   Fyrir nokkrum dögum rakst ég á nýtt viðtal við einn af þessum "óheppnu" vinningshöfum.  Hann heitir Mark og vann 2,2 milljarða ísl. kr.  fyrir tveimur áratugum.  Hann segir vinninginn hafa laðað fram það versta í fari fólks;  gremju, öfund, græðgi, illgirni.  Ef hann fer á barinn er ætlast til þess að hann splæsi á alla.  Þegar hann gerir það er hann sakaður um að hreykja sér.  Ef hann gerir það ekki er hann kallaður nirfill.  

  Mark segir að vissulega geti peningar leyst tiltekin vandamál.  En þeim fylgi ótal önnur vandamál sem hann sá ekki fyrir.  Í dag umgengst hann nánast enga af þeim sem hann var í bestu sambandi við fyrir lottóvinninginn.  Þar á meðal hefur samband hans við dætur,  stjúpmóður og aðra ættingja rofnað vegna illinda.  Hann er fjórgiftur og kennir barnsmæðrum sínum um að hafa snúið dætrum hans gegn honum.

  Tilætlunarsemi og frekja var slík fyrst eftir vinninginn að ólíklegasta fólk bað hann um að kaupa handa sér bíla og hús.  Eða kaupa af þeim hús á uppsprengdu verði.  Hann gerði það í fjórum tilfellum og hlaut engar þakkir fyrir.  Þess í stað var hann sakaður um flottræfilshátt.  Fólkið sem hann taldi sig vera að gera greiða talar ekki við hann í dag.   

  Mark hefur staðið í svo mörgum málaferlum að hann grínast með að þægilegast yrði að fá fasta aðstöðu í einkaherbergi merktu sér í dómshúsinu.  Hann er kominn á sextugsaldur,  er ennþá vel settur fjárhagslega,  en þjáist af þunglyndi og sækir tíma hjá sálfræðingi til að komast í gegnum daginn.  

  Í greininni er sagt frá öðrum vinningshöfum,  tvennum hjónum sem bæði skildu í kjölfar vinningsins eftir langt og farsælt hjónaband.  Hér er Mark með fyrstu konu sinni á meðan allt lék í lyndi.                 

Klinkið varð að 14 milljónum

Ævintýralegar breytingar á þyrlum Landhelgisgæslunnar

  Það hefur lengi háð Landhelgisgæslunni að þyrlur hennar líta út eins og aðrar þyrlum.  Fyrir vikið tekur enginn eftir þeim né ber tilhlýðilega virðingu fyrir þeim.  Fólki finnst þær vera bara eins og hverjar aðrar þyrlur.  Það er brýnt verkefni að ráða bót á þessu.  Þegar hefur ein þyrlan verið sent til Noregs í tilraunaskyni.  Norðmenn eru snillingar þegar kemur að því að breyta þyrlu úr því að vera venjuleg í það að stinga í stúf. 

  Ef Norðmönnum tekst vel upp með að breyta þessari þyrlu verður þeim einnig sigað á aðrar þyrlur.  Verið er að skoða nokkra möguleika.

                         Einn möguleikinn er að líma mynd af jólasveini á þyrluhurðina og skreyta þyrluna með myndum af kartöflum.  Það er glaðvær stemmning í því. 

                        Sumir hallast að heimilislegri útfærslu.                       Aðrir eru hrifnastir af timbruðu útgáfunni.                  Ódýrast er að breyta engu í útliti þyrlanna öðru en því að hnýta á þær litríkar slaufur.  Það er snyrtilegt.     Starfsmenn þyrlanna verða einnig að skera sig frá almúganum.  Þeir fá húfur.                                                                    

Þyrlurnar verða mjög áberandi

Músíksmekkur

  Smekkur á músík ræðst af mörgum þáttum.  Einn af þeim er andlegur þroski einstaklingsins.  Annar er hormónaframleiðsla líkamans.  Kornabörnum þykir fátt skemmtilegra en klingjandi spiladósir sem endurtaka í sífellu sama stutta stefið.  Á þetta geta blessuð börnin hlustað á sér til ómældarar skemmtunar mánuðum saman.  Það er vanþróaður tónlistarsmekkur.

  Stálpaðri börn sækja í ofurlétt popplög með grípandi laglínu.  Þegar strákar nálgast kynþroskaaldur fara þeir sumir hverjir að hlusta á poppað þungarokk samfléttað teiknimyndafígúrum.  Hljómsveitin Kiss verður oft fyrir valinu.  Flestir strákar með eðlilegan þroska vaxa upp úr Kiss um fermingaraldur.  Testóstera-framleiðsla líkamans er á flugi um og upp úr fermingaraldrinum og strákar sækja í harðari og árásagjarnari rokkmúsík.  Eða kjaftfora rappmúsík.  

  Stelpur aftur á móti sitja uppi með flæðandi framleiðslu á östrógen-hormóni.  Þess vegna sækja þær í mjúka og tilfinningaríka (verndandi og móðurlega) músík og píkupopp.  Ekkert að því.  

  Þegar dregur úr framleiðslu testóstera hjá körlum með aldrinum mýkist músíksmekkur þeirra.  All svakalega svo um munar.  Sú er ástæðan fyrir því að elliheimilin munu aldrei einkennast af Pantera og Slayer á fullu blasti.  Svo hart og hávært rokk passar einfaldlega ekki við líkamsstarfsemi gamals fólks.

  Undantekningar sanna regluna.  Á sjöunda áratugnum fóru bresku Bítlarnir mikinn.  Lögðu undir sig heimsmarkaðinn í dægurlagamúsík.  Oft háværir og rokkaðir.  Svo leystist hljómsveitin upp í lok sjöundar áratugarins.  Þá héldu liðsmenn Bítlanna út í sólóferil.  Eins og venja er mýktist músík þeirra með tímanum og poppaðist óþægilega hratt.    

  Bassaleikari Bítlanna og söngvari,  Paul McCartney,  er kominn á áttræðisaldur.  Hann er ekki alveg samstíga jafnöldrum sínum.  Hann er af og til að leika sér með framsækna Killing Joke-liðanum Youth í dúettinum The Fireman.  Þeir hafa sent frá sér þrjár spennandi plötur.  Þar á meðal fór Paul á mikið blúsflug á síðustu plötunni:  

  Þetta hljómar ekki eins og maður á áttræðisaldri.  Né heldur þegar Paul er að blúsa með Nirvana.  Kallinn heldur röddinni.  Hann gefur ekki tommu eftir.  Hann blúsar eins og ofvirkur unglingur.   

  Þessi maður er sá sami og samdi og flutti með hljómsveit sinni,  Bítlunum,  blúsinn Helter Skelter fyrir næstum hálfri öld (1968).  Það var nýlunda á þeim tíma að lag hætti tvívegis.  Það var reyndar margt fleira sem Bítlarnir gerðu á skjön við hefð þess tíma.  Mjög margt.  Einnig þessi ákafi öskursöngstíll Pauls.

   

Stórkostlegar ljósmyndir af Íslandi

  Bandaríska lífstíls- og menningarnetsíðan Airows spannar allt frá listum og bílum til ferðalaga og margt þar á milli.  Í nýlegri færslu er ljósmyndasyrpa sem ber yfirskriftina "20 ótrúlegar ljósmyndir sem vekja þér löngun til að sækja Ísland heim".  Þó að ég sé búsettur á Íslandi þá blossaði upp í mér löngun til að sækja Ísland heim er ég leit þessar myndir augum.  Algjört dúndur.