Framhjáhald látinna

  Þetta er snúið mál og ekki auðleyst.  Þannig er að öldruð kona,  nánar tiltekið hálf níræð,  uppgötvaði nýverið sér til skelfingar að látinn maður hennar (eiginmaður frá unglingsárum þeirra og barnsfaðir) og látin systir hennar hvíla saman hlið við hlið í glæsilegum einskonar hjónagrafreit.  Þarna er um mistök að ræða hjá þeim sem sáu um útförina.  Gamla konan,  Sandy,  er niðurbrotin út af þessu.  Hún er afar kirkjurækin og upptekin af trúmálum.  Samkvæmt hennar trúarsannfæringu má ekki hrófla við jarðneskum leifum þessara ástvina hennar,  núna þegar meira en ár er liðið frá útför systurinnar og ennþá lengra liðið frá útför eiginmannsins.  Það sem verra er:  Samkvæmt sömu trúarsannfæringu Sandyar jafngildir það framhjáhaldi að hjónaleysin,  eiginmaðurinn og systirin,  skuli hvíla saman í gröf.  Og það um alla eilífð.  

  Á móti vegur að mágur Sandyar,  látinn eiginmaður systurinnar,  hvílir í næstu gröf við hlið konu sinnar.  Við hina hlið hans bíður pláss ætlað líki Sandyar.  Það þykir Sandy með öllu óásættanlegt af fyrrgreindum trúarástæðum.

  Forsaga þessa snúna máls er sú að fyrir nokkrum árum keyptu Sandy og systir hennar sitthvorn hjónagrafreitinn hlið við hlið.  Eiginmenn þeirra féllu frá með stuttu millibili og allt gekk samkvæmt áætlun.  Í ágúst 2009 dó systirin.  Hún var fyrir handvömm jörðuð í gröfina hennar Sandyar. 

  Útfararstofan hefur boðist til að breyta um merkingu á legsteini systurinnar,  Sandy að kostnaðarlausu.  Í stað þess að á legsteininum standi við hlið nafns eiginmanns Sandyar "Ástkær eiginkona" verði textinn "Ástkær mágkona". 

  Sandy þykir sáttaboð útfararstofunnar móðgandi.  Sjálf hefur hún ekki komið auga á neina viðunandi lausn.  En þangað til henni dettur eitthvað í hug hefur hún dregið útfararstofuna fyrir dómstól í New York og krefst 1700 milljóna ísl. kr.  í skaðabætur - til að létta sér lund eftir áfallið.  Nú væri gott ef netverjum dettur í hug eitthvað gott ráð til að leysa hnútinn.

10.000 sinnum áhugaverðara en The Eagles - og 95% ódýrara!

 

  Annað kvöld (laugardagskvöld) fer fram hljómsveitakeppnin víðfræga og vinsæla Wacken Metal Battle á Sódómu Reykjavík.  Sex íslenskar þungarokkssveitir berjast um heiðurinn af því að komast út til Þýskalands að spila á Wacken Open Air,  stærstu árlegri þungarokkshátíð heims.  Hljómsveitirnar sem kjálst á Wacken Metal Battle í ár eru:

ANGIST - www.myspace.com/angisttheband (flott hjá þeim að skarta íslensku nafni)
ATRUM - www.myspace.com/atrumiceland
GRUESOME GLORY - www.myspace.com/gruesomeglory
OPHIDIAN I - www.myspace.com/ophidiani
GONE POSTAL - www.myspace.com/gonepostalmetal
CARPE NOCTEM - www.myspace.com/carpenoctemiceland (þeir syngja á íslensku.  Það er til fyrirmyndar)

  Að auki koma fram þrjár gestasveitir: Hljómsveitin SKÁLMÖLD (flottasta íslenska hljómsveitin.  Verður eitt aðal númerið á Wacken í sumar) lokar kvöldinu; einnig spila WISTARIA, sigurvegararnir frá því í fyrra; og MOLDUN sem opna dagskrá kvöldsins.

  Þrír erlendir dómarar og sex innlendir sjá um val á sigursveitinni:

- JONATHAN SELTZER frá Metal Hammer Magazine UK. Hann er ritstjóri "reviews and features" hluta blaðsins og einnig þess hluta sem kallast Subterranea.

- PIERRE SEIDEL frá Live Entertainment Award í Þýskalandi. LEA sér um að verðlauna framúrskarandi live viðburði í Þýskalandi af öllum stærðum og gerðum. Wacken hátíðin fékk þessi verðlaun 2008.

- JANNE LUNDQVIST frá Lunkan Music and Media í Svíþjóð. Janne sér um Metal Battle keppnina þar í landi og starfar einnig sem umboðsmaður.

- ARNAR EGGERT THORODDSEN frá Morgunblaðinu
- ATLI FANNAR BJARKASON frá Fréttablaðinu
- GUÐNÝ LÁRA THORARENSEN frá Eistnaflugi
- KRISTJÁN KRISTJÁNSSON frá Smekkleysu
- KRUMMI BJÖRGVINSSON úr Mínus
- SIGVALDI JÓNSSON frá Rás 2 / Dordingull.com

Miðaverð er aðeins ræfileslegur 1000 kall.  Það er heldur lægra en 20 þúsund kallinn sem kostar inn á gömlu þreyttu kallana í The Eagles.

Miðasala: http://midi.is/tonleikar/1/6370/

Húsið opnar 19:45 - Moldun á svið 20:30 (stundvíslega)


Nánari upplýsingar veitir Þorsteinn Kolbeinsson í síma 8234830.

Kallinn reddar þessu - IV

  Um daginn birti ég nokkrar ljósmyndir af skemmtilegum reddingum kallsins sem bjargar hlutunum án þess að vera með óþarfa pjatt.  Þær vöktu kátínu.  Síðan hefur maður gengið undir manns hönd í áskorunum til mín um að birta fleiri ljósmyndir af þessu tagi.  Ekki stendur á mér.  Hér er gott dæmi um hvernig bjarga má stofuborði frá því að brotna undan bóka- og blaðabunka.  Kallinn teygði sig bara í 4 niðursuðudósir og sitthvert eintakið af bók og tímariti:  Borðinu var bjargað. 

  Hver kannast ekki við það vandamál að útvarpsloftnetið á bílnum sé brotið og jafnvel þjófstolið af steluþjófum?  Viðbrögð flestra bíleigenda við þeim tíðindum er að bruna á næsta verkstæði og fá nýtt loftnet á bílinn.  Kallinn sem reddar hlutunum eltist ekki við slíkt.  Þess í stað fiskar hann skrúfjárn upp úr rassvasanum og stingur í loftnetsgatið.  Og kántrýið í útvarpinu hljómar betur en nokkurn tíma áður. 

  Það er alltaf nóg að gera hjá körfubílunum.  Öll þessi skilti efst á byggingum hinna ýmsu fyrirtækja eru stöðugt að bila.  En körfubílar eru óþarfur lúxus þegar kallinn sem reddar hlutunum er annars vegar.  Hann grípur vinnufélaga sinn,  sveiflar honum fram af þakinu og málinu er kippt í lag á "nó tæm".

  Það er alltaf pirrandi þegar bílrúðan farþegamegin brotnar í smátt.  Vandamálið er þó ekki stærra en svo að svartur ruslapoki og málningarteip geta gert sama gagn og rúðan.  Eða því sem næst.

 

  Snemma beygist krókurinn.  Sumir eru fæddir "kallinn sem reddar hlutunum".  Löngu fyrir eins árs afmælið má slíkur einstaklingur ekki heyra minnst á að eitthvað ólag sé á mótorhjóli heimilisins án þess að vinda sér umsvifalaust í að gera við tækið.

Hver er munurinn?

  Í fréttum dagblaða og ljósvakamiðla hefur margsinnis verið tuggin frétt af áframhaldandi gæsluvarðhaldi yfir manni sem grunaður er um að taka við og stunda veglega og huggulega verslun með  þjófstolna  muni.  Orðið skýrir sig ljómandi vel sjálft.  Steluþjófar hafa verið að verki.  Þeir hafa stolið hlutunum. 

  Hverjir aðrir en þjófar stela hlutum - fyrst að tekið er fram að um þjófstolna hluti sé að ræða en ekki bara stolna?  Það er brýnt að fá upplýsingar um það svo hægt sé að vara sig á því fólki.  Ætli það séu einhverjir með þýfi falið í útlendum bönkum?  Og hvaða hlutir eru stolnir af öðrum en þjófum?  Peningar í bönkum?   

.

Talinn versla með þjófstolna muni

Bjargið lífi ykkar og annarra á einfaldan og ódýran hátt

  Hvers vegna fer fólk í rándýrar lyfjameðferðir með ömurlegum aukaverkunum af öllu tagi þegar svo auðvelt er að verjast allskonar sjúkdómum,  þar á meðal krabbameini,  á ódýran og einfaldan hátt?  Svarið er einfalt:  Það eru lyfjafyrirtækin sem standa fyrir rannsóknum á virkni hinna ýmsu lyfja og græða trilljónir þegar lyfin eru keypt af heilbrigðisstofnunum.  Lyfjafyrirtækin græða ekki neitt ef fólk fær upplýsingar á borð við eftirfarandi:

  - Sítrusávextir (sítróna, lime) eru 10.000 sinnum kröftugri í að hægja á og stöðva vöxt krabbameinsfruma en þau krabbameinslyf sem mest eru notuð.

  - Sítrusávextir ráðast aðeins gegn illkynja frumum.  Ekki heilbrigðum.  Þess vegna eru engar aukaverkanir.

  - Sítrusávextir vinna kröftuglega gegn óæskilegum sveppum,  bakteríum,  sníkjudýrum og jafnvel ormum.  

  - Sítrusávextir jafna blóðþrýsting,  draga úr þunglyndi,  streitu og taugasjúkdómum. 

  - Safa úr sítrónum og lime má blanda út í allskonar aðra ávaxta- eða grænmetissafa og sterka áfenga drykki,  svo sem landa.  Það er einnig ágætt að setja sítrónusneið út í ískalt kranavatn. 

  - Það er upplagt að úða sítrónusafa yfir sjávarrétti.  Og reyndar rík ástæða til vegna þess að safinn kemur í veg fyrir matareitrun.  Skelfiskur og rækjur eru viðkvæm vara og vandgeymd.  Margur hefur fengið í magann eftir að hafa snætt blandaða sjávarrétti.          

  - Sítrónur og lime bragðbæta ýmsar kökur og ýmsa rétti.  Til að mynda er gott að úða sítrónusafa yfir kótelettur og kartöflusalat.

  - Góður vani er að vera alltaf með sítrónu og lime í sitthvorum buxnavasanum. 

  Uppistöðuna af þessum upplýsingum hef ég frá Institute of Health Sciences í Baltimore.  Þar á bæ segjast menn geta vitnað í 20 rannsóknir máli sínu til stuðnings.  Og fara létt með það.  Ég hvet ykkur til að leita frekari upplýsinga um þetta á netinu og bera síðan undir lækna.  Kannski geta þessar upplýsingar bjargað lífi.

Bestu plötur tíunda áratugarins

  Tíminn hefur þann kost að hann sorterar hægt og bítandi ofmetnar plötur frá þeim bitastæðari.  Ég á ekki við dagblaðið Tímann heldur þennan með tönnina sem plötur þurfa að standast.  Sumar plötur verða svo hallærislegar þegar frá líður að þær standast engan veginn tímans tönn.

.

  Um síðustu helgi fékk bandaríska poppblaðið Rolling Stone lesendur sína til að velja bestu plötur tíunda áratugarins.  Það var vel til fundið.  Þessar plötur röðuðust í efstu sætin (útgáfuárið er innan sviga):

.

1   Nirvana:  Nevermind  (1991)

.

.

2   Radiohead:  OK Computer  (1997)

.

.

.

3   Pearl Jam:  Ten  (1991)  

.

. 

4   U2:  Achtung Baby (1991)

.

.

5   Oasis:  (What´s The Story) Morning Glory?  (1995)

.

.

6   The Smashing Pumpkins:  Siamese Dream (1993)

.

.

7   Metallica:  Metallica (Svarta albúmið) (1991)

.

.

8   Jeff Buckley:  Grace (1994) 

.

 

.

9   The Smashing Pumpkins:  Mellon Collie & The Infinite Sadness (1995) 

.

.

10  Guns N´ Roses:  Use Your Illusion 1 & II (1991)

.

.

  Fátt kemur þarna virkilega á óvart.  Nema kannski sterk staða Oasis.  Hljómsveitin hefur að sönnu verið ofurvinsæl í Bretlandi og náði inn á bandaríska markaðinn.  En hefur aldrei tröllriðið efstu sætum bandarískra vinsældalista.  Oasis er önnur tveggja enskra hljómsveita á listanum.  Hin er Radiohead.  U2 er írsk en aðrir flytjendur eru bandarískir.  Kannski ekki skrýtið.  Rolling Stone er söluhæsta bandaríska poppblaðið.  Það væri gaman að sjá plötu með Björk á svona lista.  Debut  kom út 1993.  Ætli hafi ekki komið út nein virkilega góð plata í Frakklandi á tíunda áratugnum?

.

  Athyglisvert er að 5 plötur á listanum komu út 1991 og sitthver frá árunum ´93,  ´94 og ´97.  Tvær komu út 1995.  Engin ´92,  ´96,  ´98 og ´99.  Af þessu má ráða að eldri plöturnar séu að festa sig betur í sessi á meðan yngri plötur eru í lausara lofti.  

.

  Ég er nokkuð sáttur við þennan lista.  Þannig lagað.  Hann kemur ekki eins og þruma úr heiðskýru lofti.  Efstu 4 sætin eru afar fyrirsjáanleg.  Fáir hefðu að óreyndu veðjað á að Smashing Pumpkins yrðu með 2 plötur á listanum.  Eða hvað?  Það er merkilegt afrek. 

  Ég hef löngum látið Jeff Buckley pirra mig.  Þegar ég var að leita að einhverju öðru lagi af plötunni en hið ofur leiðinlega  Hallelúja!  uppgötvaði ég þessa dúndurfínu kráku kappans á  Kick Out the Jams  (MC5).  Þetta er löngu áður en Rage Against the Machine krákuðu lagið.  Til að fyrirbyggja misskilning þá skal tekið fram að ég hef ekkert á móti því að músíkantar "hallelúji"  út og suður. 

Hvað finnst þér?

Ölþyrstur þorskur

  "Ég sá að það var eitthvað óvenjulegt í maga þorsksins.  Mér datt helst í hug að það væri krabbi,"  segir 12 ára hnátan sem var á línuveiðum ásamt afa sínum þegar þorskurinn umræddi hljóp á snærið hjá henni.  Er stelpan gerði að fiskinum var hvorki meira né minna en 330 ml Slotts Gold bjórdós í maga þorsksins.  Þorskurinn hafði rifið gat á dósina.  Til að tryggja að ekkert af 5,9% sterku ölinu færi til spillist kokgleypti hann allt heila klabbið.  Með þessum afleiðingum:  Að hann gætti ekki varúðar sem skyldi og beit á öngulinn hjá Söru Fönis Asparhaug.  Frá þessu er greint í norskum fjölmiðlum. 

  Af þessu má draga lærdóm.  Aðallega fyrir þorskinn sem getur látið sér þetta að kenningu verða.  Hann hefur nú verið snæddur djúpsteiktur með frönskum kartöflum.  Í tilefni dagsins skolaði afinn honum niður með Slotts Gold öli.

  Ljósmyndin er ekki af ölþyrsta þorskinum.

Bráðskemmtileg spurningakeppni

  Fyrir nokkrum árum slæddist ég inn á skemmtistað í miðborginni ásamt Sigga Lee Lewis.  Erindið var að spreyta okkur í poppspurningakeppni,  svokallaðri "poppquest".  Ég man ekki nafn skemmtistaðarins.  Hann er ekki lengur starfræktur en var rekinn af Ingu Sóley,  ljósmyndara.  Spurningahöfundur var Valgeir Guðjónsson,  tónlistarmaður.  Leikar fóru þannig að við Siggi enduðum í jafntefli við einhverja aðra.  Þá var farið í bráðabana.  Við Siggi enduðum í 2. sæti.  Það var ekkert nema gaman.  Sigurliðið var hljómsveit sem ég man ekki lengur hver var.

  Ég hef ekki aftur tekið þátt í svona spurningaleik.  Fyrr en í kvöld.  Hreiðar og Danni úr Gyllinæð plötuðu mig með sér í rokkquest á Dillon.  Ég veit ekki hver spurningahöfundur var.  Hann er kallaður Addi (heyrðist mér) og ku vera trúbador.  Spurningarnar voru flestar leiddar út frá flutningi Adda á hinum ýmsu dægurlögum.  Það er líflegt og skemmtilegt fyrirkomulag.  Spurningarnar voru fjölbreyttar,  bæði varðandi tímatal og músíkstíla.  Þær voru 15 talsins.  Hver spurning var í nokkrum liðum og gat gefið 2 og allt upp í 4 stig.      

  Þegar stig voru saman talin reyndist sigurliðið vera með 37 stig.  Mitt lið var með 36 stig.  Liðið í 3ja sæti náði 35 stigum. 

  Í ljós kom að sigurliðið var skipað valinkunnum tónlistarmönnum:  Adda söngvara og gítarleikara hinna frábæru Sólstafa;  Hróa bassaleikara Atomstöðvarinnar og Páls Rósinkrans;  svo og Bergi bassaleikara - að ég held - Buffs og Dúndurfrétta. 

  Þetta var hin besta skemmtun og hellingur af bjór í verðlaun. 

Plötuumsögn

 - Titill:  Vilst er síðsta fet

 - Flytjandi:  Hljómsveitin Hamferð

 - Útgefandi:  Tutl (framborið Tútl)

 - Einkunn: **** (af 5)

  Hamferð sigraði í færeysku "Músíktilraununum" Sementi í fyrra.  Hún var vel að sigrinum komin.  Fyrsta og eina dúm-metal hljómsveitin í Færeyjum.  Síðan hefur mikið vatn runnið til sjávar og Hamferð eflst til muna.  Komin með nýjan og öflugan söngvara,  Jón Hansen.  Við bassaleik hefur tekið Tóra,  stjúpdóttir Kára Sverrissonar.  Kári er hátt skrifaður söngvari og tónlistarmaður í Færeyjum.  Einhverjir muna eftir honum á hljómleikum í Austurbæ 2002.  Hann hefur jafnframt skipst á við Eivöru að syngja með djasshljómsveit Kristians Blaks,  Yggdrasil,  og tilraunahljómsveit bassaleikarans Jens L. Thompsen,  Orku. 

  Með núverandi liðsskipan sendi Hamferð frá sér í fyrra fjögurra laga plötuna  Vilst er síðsta fet.  Nafn plötunnar getur á íslensku útlagst (Átta)villt í síðasta skrefi.

  Yfirbragð plötunnar er mýkra og mildara en lifandi flutningur Hamferðar á sviði.  Hljómsveitin mun spila á Íslandi í sumar.  Of snemmt er að tiltaka nákvæmlega hvar og hvenær.  Frá því mun ég skýra um leið og það hefur verið neglt niður.  Þó er óhætt að upplýsa að hljómsveitin verður í samfloti með Skálmöld,  einni flottustu íslensku hljómsveitinni í dag.  Ég mæli eindregið með plötu Skálmaldar,  Baldri.  Ég mæli einnig með  Vilst er síðsta fet.  Lögin eru söngræn (melódísk) og ljúf.  Aðgengileg og dáldið poppuð.  Hljóðfæraleikur er þéttur,  yfirvegaður og blessunarlega laus við alla stæla (engin "hetjugítarsóló" eða slíkar klisjur).  Söngvarinn hefur breitt raddsvið og er jafnvígur á að rymja og syngja settlegar. 

  Það gefur plötunni heillandi blæ að allir söngtextar eru á ylhýrri færeysku.

  Enn sem komið er fæst platan ekki í íslenskum plötubúðum.  Þangað til úr því verður bætt má panta hana á www.tutl.com  (http://www.tutl.com/index.php?id=16&tx_ttnews[tt_news]=13&cHash=cae6597bfcfb9b9fe226042251478b2f) og sennilega fljótlega hala henni niður á www.tonlist.is. 

  Hér er sýnishorn af framlagi Hamferðar á Sementi í fyrra.  Núna er hljómsveitin tvöfalt betri.

Dagur elskenda og konudagurinn

  Í Fréttatímanum segir svo:  "Raunar fylgir konudagurinn í kjölfar svokallaðs Valentínusardags,  eða dags elskenda,  sem var á mánudaginn síðasta,  14.  febrúar.  Sá mun vera innfluttur frá Bandaríkjunum af kunnri útvarpskonu."

  Þetta er útbreiddur misskilningur.  Maður gengur undir manns hönd á hverju ári til að leiðrétta þetta.  Fólk gleymir leiðréttingunum jafn óðum og heldur áfram að hampa rangfærslunum.

  Rétt er að konudagurinn fylgir í kjölfar dags elskenda.  Hinsvegar er dagur elskenda hvorki bandarískur að uppruna né innfluttur af kunnri útvarpskonu.  Dagur elskenda er kominn úr heiðni.  Dagurinn markaði upphaf vors og frjósemishátíðar í Róm.  Hátíðin var helguð frjósemisguðinum Lupercalia (Lupercus) og dagurinn helgaður guði landbúnaðar, Faunus. 

  Á kvöldi elskenda settu ólofaðar dömur miða með nafni sínu á í stóran leirpott.  Drengir drógu miða og völdu þannig fylgdardömu á hátíðina.  Á þessum tíma voru öll ástarvellulög dægurlagaheimsins ósungin.  Leikurinn með miðana gegndi hlutverki einskonar hjónabandsmiðlunar.  Enginn gekk samt til leiksins skuldbundinn af reglum hans.  Þrátt fyrir það urðu flest pörin hjón.    

  Vinsældir dags elskenda leiddu til þess að kristna kirkjan ágirntist hann,  eins og aðra heiðna hátíðisdaga (jól,  páska o.s.frv.).  Kristna kirkjan tók daginn inn í sitt dagatal og kenndi við Valentínus (3 slíka þegar mest lét).  Þess ber að geta að 1969 var dagurinn fjarlægður úr dagatali kaþólsku kirkjunnar.  Sögurnar af þessum Valentínusum voru skilgreindar sem skröksögur.  Víða um heim andar köldu að degi elskenda.  Hann er talinn stuðla að lauslæti og kynlífi fyrir hjónaband.

  Til Bandaríkjanna barst dagur elskenda sennilega frá Bretlandi og / eða Frakklandi.  Eða kannski frá Hollandi.  Dagurinn hefur notið vinsælda í þessum löndum. 

  Íslenskar konur kynntust yrst degi elskenda af samskiptum við bandaríska hermenn.  Fyrir bragðið héldu þær að um sérstakan bandarískan hátíðisdag væri að ræða.  Vissulega gerir Kaninn mikið úr deginum.  Jafnvel í fyrstu bekkjum grunnskóla í Bandaríkjunum þekkist að nemendur skiptist á Valentínusarkortum og fleiru slíku. 

  Eini ekta (orginal) bandaríski hátíðisdagurinn sem skotið hefur rótum hérlendis er Þakkargjörðarhátíðin.  Hún spannar reyndar rösklega heila helgi.  Hún er að uppruna ekki alfarið bundin við Bandaríkin heldur einnig Kanada.  Þar er hún að vísu haldin nokkrum dögum fyrr.   

  Íslenskir blómasalar sáu snemma viðskiptatækifæri í degi elskenda.  Á sjötta áratugnum (og kannski fyrr) buðu þeir upp á Valentínusarblómvendi.  Síðan hefur þessi dagur sótt í sig veðrið hérlendis.  Innspýting í þá þróun kom frá útvarpskonunni Valdísi Gunnarsdóttur.  Hún rak árum saman áróður fyrir honum,  að mig minnir á Bylgjunni (og / eða á rás 2).  En hún innleiddi hann ekki hérlendis.  Hann var þegar kominn til sögunnar og naut vaxandi vinsælda.      

Æðislegur lögreglubíll

  Ítalska lögreglan var að springa úr spenningi eftir að hún fékk heimild til að kaupa og taka í notkun glæsilegustu bifreið sem sést hefur í bílaflota ítölsku lögreglunnar frá upphafi vega.  Það var stór dagur þegar bíllinn var afhjúpaður við hátíðlega athöfn.  

  Hann var ljósmyndaður í bak og fyrir undir háværum hrifningarandköfum lögregluþjónanna.

  Æðislegur lögreglubíll.  Með öllum búnaði kostaði hann 46 milljónir ísl. kr.  Allir vildu fá að vera fyrstir til að keyra bílinn á sinni vakt.  Málið var leyst með því að dregið var um það.  En ekki reyndist öllum gefið að ráða við lang kraftmesta lögreglubílinn.  Bíllinn entist ekki fram að morgunkaffinu.  Vegna þess hvað húddið er lágt og sporöskjulaga tókst að smeygja bílnum - á ofsahraða - undir jeppa.

   

Jónsi á lista hjá Spin

  Það er alltaf eitthvað rosalega gaman við að sjá íslenska tónlistarmenn skora mark í útlöndum.  Rétt eins og það er gaman að sjá íslenskar plötur í útlendum plötubúðum.  Jafnvel þó það sé að verða hversdagsleg sjón að sjá plötur Bjarkar,  Sigur Rósar,  Emilíönu Torríni og Jónsa í útlendu plötubúðunum.  Extra gaman var að sjá plötu unglingsstelpnanna Pascal Pinon í stærstu plötubúð New York í síðasta mánuði og lesa lofsamlegan dóm um þá plötu í bandaríska rokkblaðinu Under the Radar.  Svo ekki sé minnst á plötur I Adapt í þýskum og pólskum plötubúðum.

  Næst söluhæsta poppblað Bandaríkjanna (á eftir Rolling Stone) er Spin.  Í nýjasta heftinu upplýsa 25 poppstjörnur hverjar eru þeirra uppáhaldsplötur og uppáhaldslög frá síðasta ári.  Tilnefningar þeirra eru rökstuddar.  Þar á meðal tilnefnir Haylay Williams í Paramore lagið  Month of May  með Arcade Fire;  Ezra Koenig að uppáhaldsalagið sé  Zebra  með Beach House;  Wayne Cone í Flaming Lips að uppáhalds lag sitt sé  Born Free  með M.I.A.

  Randy Randall í No Age tilnefnir plötuna  Le Noise  með Neil Young. 

  Og Michael Angelakos í Passion Pit tilnefnir plötuna  Go  með Jónsa.  Rökin eru þau að hann hafði lesið um að platan ætti að vera órafmögnuð.  Hún hafi hinsvegar þróast í að verða hamingjulega himnesk.  Plötur Sigur Rósar séu myrkar og þunglyndislegar en auðheyrt sé að Jónsi hafi skemmt sér við að gera  Go.

Stórfurðulegt dómsmál

  Fyrir nokkrum dögum féll dómur í afar einkennilegu máli.  Þetta er vandræðamál vegna þess hvað afbrotið var framandi og án fordæma.  Þannig er að í Færeyjum sinnaðist tveimur mönnum á dansleik.  Til að byrja með tókust mennirnir á í orðaskaki.  Það leiddi til þess að hitna tók í kolunum.  Skyndilega og óvænt og upp úr þurru slæmdi annar mannanna hendi í andlit hins.  Öllum til furðu.  Ekki varð undrunin minni þegar árásinni var fylgt eftir með höggi á brjóstkassa.

  Sá sem fyrir árásinni varð vissi eðlilega ekki hvaðan á sig stóð veðrið.  Hann hafði aldrei kynnst annarri eins framkomu.  Frekar en vitni að þessu furðulega uppátæki.  Lögreglan í Færeyjum gerði sér lítið fyrir og kærði uppátækið.  Í óþökk fórnarlambsins sem vildi enga eftirmála.  Honum þótti þetta allt eitthvað svo kjánalegt og súrrealískt.

.

  Dómaranum var vandi á höndum.  Hann varð að leita ráða í dómum í útlöndum til að finna út hvort svona tilfelli hefði áður komið upp einhversstaðar í heiminum.  Svo reyndist vera.  Í Danmörku fannst dæmi um slíkt.

  Dómarinn tók snöfurlega á þessu.  Til að fyrirbyggja að þetta komi aftur upp í Færeyjum dæmdi hann árásarmanninn í 30 daga skilorðsbundið fangelsi.  Haldi árásarmaðurinn skilorð í 2 ár fellur dómurinn niður.  Eftir stendur skömm árásarmannsins og allra hans ættingja fyrir að maðurinn hafi ekki kunnað mannasiði og sýnt af sér hegðun lægra settra dýrategunda sem beita aðra af sömu dýrategund ofbeldi.  Það er skammarlegt og á ekki að þekkjast í mannlegum samskiptum.  Vonandi gerist svona lagað ekki aftur. 

Hvað er þetta með Íslendinga í Noregi?

  Ég hef miklar,  stórar og langar áhyggjur af Íslendingum í Noregi.  Þar er eitt fjölmennasta samfélag Íslendinga utan Vestmannaeyja.  Nú í þorramánuði berast fréttir af því hingað upp á meginland Íslands að Íslendingar í Noregi blóti Þorra við hátíðlega athöfn undir spilaríi hljómsveitarinnar Skítamórals. 

  Látum vera ef Íslendingar í Noregi væru að álpast til þess að lenda í slagtogi með Skítamórali vegna þekkingarleysis á íslensku músíkflórunnar.  Allir geta lent í því að þekkingarleysi verði þeim fjötur um fót.  Ég lenti til að mynda eitt sinn í því í Skotlandi að kaupa blóðmörskepp í pylsubrauði þegar ég hélt mig vera að kaupa matmikla og digra pylsu úr pylsuvagni.

  Samkvæmt fréttunum af þorrablóti Íslendinga í Noregi er þetta í annað skipti sem þeir fá Skítamóral með í gleðskapinn.  Hvað er í gangi þarna úti?  Drekka Íslendingar frá sér ráð og rænu á þorrablótum?  Eru þeir sýktir af slæmri eyrnabólgu?  Hefur norsk músík farið svona illa með þá?

  Þetta er alvarlegt.  Hvað er til ráða?  Þetta er bráðatilfelli.     

  

  

Dýr og ljósmyndavélar - krúttlegar myndir

  Í augum dýra er eitthvað rosalega forvitnilegt og dularfullt við ljósmyndavélar.  Dýrin sjá fólk bera þetta undarlega tæki ítrekað upp að andlitinu.  Þar glampar á tækið.  Það gerir tækið ennþá meira spennandi.  Dýr sem öllu jafna halda sig í hæfilegri fjarlægð frá fólki láta forvitnina bera tortryggni og hræðslu i garð fólks ofurliði:

 

 

 

 

 

 

  Hundurinn kemur því ekki við að skoða ljósmyndavélina.  Hann þarf að einbeita sér að því að láta pylsuna halda jafnvægi á nefinu. 

 

Ljósmyndir af Ópi

  Um síðustu helgi gerði ég góð skil frábærum tónleikum Óp-hópsins í Salnum í Kópavogi.  Það má meðal annars lesa með því að smella á þessa slóð:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1141979/#comments .  Eða fletta smávegis niður þessa síðu.  Þarna vakti ég bjartar vonir um að á þessum vettvangi yrðu birtar ljósmyndir af fjörinu.  Það er ekki venja að valda vonbrigðum þegar svona hlutir eru til umræðu.  Hér birtast myndirnar,  teknar af verðlaunaljósmyndaranum Ingólfi Júlíussyni:

Olli skelfingu

  Færeyingar fylgdust spenntir með sjónvarpsútsendingu á forkeppninni hérlendis í Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva í gærkvöldi.  Enda hinn vinsæli færeyski söngvari og söngvahöfundur,  Jógvan Hansen,  í fremstu víglínu.  Gallinn var sá að það hafði alveg gleymst að vara Færeyinga við laginu  Eldgosi.  Á fésbókar- og bloggsíðum hefur í dag mátt sjá fjölda einhæfra ljósmynda af viðbrögðum skelfingu lostinna færeyskra sjónvarpsáhorfenda þegar flutningurinn á  Eldgosi  hófst:

 

  Sumir leituðu skjóls undir bók eða á bakvið húsgögn.

  Verst fór þetta með blessuð börnin.  Það fórst fyrir að setja aldurstakmörk á sýninguna.  Börnin urðu miður sín og áttu erfitt með svefn í nótt.  Voru tryllt af myrkfælni.  Þegar þeim loks kom dúr á auga undir morgun tóku martraðir við. 

   Í dag þjást margir af slæmum eyrnaverk,  sem hefur varað alveg frá fyrstu tónum lagsins.  Þeir hafa ekki tekið hendur frá eyrum síðan.

  Á elliheimilum hefur verið reynt á slá á viðvarandi hræðslu með kvíðastillandi lyfjum.  Án árangurs.

   Einn hefur vakið athygli og aðdáun fyrir að láta sér hvergi bregða.  Það er Hansi heyrnalausi.  Sumir rekja stillingu hans til rauðvínskúta sem hann gerði góð skil fyrir og eftir útsendingu Söngvakeppninnar.   

  Um viðbrögð við sigurlaginu fara færri sögum.  Það er eins og athygli á því hafi farið framhjá fólki.  Sjálfur held ég að ég hafi ekki ennþá heyrt það.  En næsta víst er að það er hið vænsta lag. 

„Aftur heim“ sigraði

Sement - Hamferð

   Um helgina fóru fram í Færeyjum það sem við getum kallað færeyskar "Músíktilraunir".  Hliðstæða við íslensku "Músíktilraunir".  Þessar færeysku kallast Sement.  Þær eru arftaki Prix Föroyar.  Prix Föroyar var haldin á 2ja ára fresti.  Allar færeyskar hljómsveitir voru gjaldgengar.  Rótgrónar vinsælar færeyskar hljómsveitir höfðu þar forskot á nýliða.  Þetta fyrirkomulag olli stöðugum deilum þrátt fyrir að til að mynda - þá nýja hljómsveitin - Clickhaze hafi rúllað Prix Föroyar upp 2001. 

  Nú hefur fyrirkomulagi verið breytt.  Sement er árleg hljómsveitakeppni með sömu skilyrðum og íslensku Músíktilraunir:  Gjaldgengnar eru þær einar hljómsveitir sem ekki hafa sent frá sér plötu.  Þetta gerir dæmið að mörgu leyti sanngjarnara og meira spennandi.  Í fyrra sigraði dúm-metal sveitin Hamferð.  Frábær hljómsveit.  Hún var gestahljómsveit á Sementi núna um helgina.  Það var meiriháttar gaman að sjá og heyra þá hljómsveit á sviði.  Ég var búinn að heyra margt um Hamferð og fylgjast með henni á myspace.  Töluverð breyting hefur orðið á Hamferð frá því að hún sigraði í fyrra. Til að mynda er kominn til leiks meiriháttar góður og þróttmikill söngvari,  Jón Hansen,  og bassaleikarinn Tinna Tórudóttir.  Hún er stjúpdóttir söngvarans Kára Sverrissonar.  Margir Íslendingar muna eftir Kára á hljómleikum í Austurbæ 2002.  Hann hefur sömuleiðis skipst á sönghlutverki við Eivöru í djasshljómsveit Kristians Blaks,  Yggdrasil (sem margoft hefur spilað á Íslandi) og framsæknu tilraunahljómsveitinni Orku (hélt hljómleika með Eivöru í Norræna húsinu í fyrra). 

.

  Hamferð sendi frá sér dúndurgóða Ep-plötu (4ra laga smáskífu) í fyrra,  Vilst er síðsta fet.  Það leyndi sér ekki á Sementi um helgina að Hamferð á harðsnúinn hóp aðdáenda.  Fyrir framan sviðið veifaði hópurinn þungarokkstákni (Brúskur,  fyrrverandi forseti Bandaríkjanna, átti til að veifa því áður en hann fattaði að það er líka kallað djöflatákn):  Krepptum hnefa með vísifingri og litla putta á lofti.  Jafnframt stunduðu síðhærðir aðdáendur flösuþeyting í takt við músíkana.  Meira um Hamferð síðar.  Miklu meira.  Þessi hljómsveit mun sækja Ísland heim á árinu.  Of snemmt er að skýra nánar frá því.  Eitt af mörgu flottu við Hamferð er að allir söngtextar eru á færeysku.

.

  Sigurvegarar Sements í ár var dúettinn Guðrún og Bartal.  Hann spilar á rafgítar.  Hún syngur og spilar einfalda bassalínu á pínulítið hljómborð.  Ljúft dæmi.

http://www.myspace.com/gudrunbartal

http://www.myspace.com/hamferd

 .

Þess vegna er saksóknari sérstakur

   Margir hafa velt því fyrir sér hvers vegna saksóknarinn Ólafur Þór Hauksson sé jafnan kallaður sérstakur þegar nafn hans ber á góma.  Í blöðum og útvarpi er hann iðulega kynntur til sögunnar sem sérstakur saksóknari.  Þetta hefur stundum verið útskýrt með getgátu um að aðrir saksóknarar séu ekkert "spes".  Jafnvel hálfgerðir aular.

 . Þarna er um misskilning að ræða.  Ástæðan fyrir því að þeir sem umgangast Ólaf dags daglega kalla hann sérstakan er sú að hann víkur aldrei framhjá hindrunum.  Sama hvort þær eru grindverk,  auglýsingatrönur,  reiðhjól,  bílar eða annað sem á vegi hans verður:  Hann skríður undir þessar hindranir,  klifrar yfir þær eða treður sér lipurlega í gegnum þær.  Nágrönnum og öðrum til undrunar og kátínu.  Ekki síst þeim sem vinna nálægt skrifstofu saksóknarans. Það eru til sögur af honum að klífa þverhnípta veggi eins og fjallageit. 

.

 

Glæsilegir tónleikar Óp-hópsins

   Ekki brást hún mér,  spádómsgáfan,  í gær fremur en fyrri daginn.. Alveg nákvæmlega eins og ég hafði spáð var gífurlegt fjör í Salnum í Kópavogi í gær (Óðinsdag).  Óp-hópurinn var þar með tónleika sem tókust glæsilega í alla staði.  Þarna mátti heyra á einu bretti í öllum bestu íslensku söngvurum framtíðarinnar:  Braga Jónssyni,  Bylgju Dís Gunnarsdóttur,  Erlu Björgu Káradóttur,  Hörn Hrafnsdóttur,  Magnúsi Guðmundssyni (ekki má rugla honum saman við nafna hans kenndum við Þey.  Sem er líka frábær) og Rósalindi Gísladóttur.  Jóhanna Héðinsdóttir er einnig í Óp-hópnum en ég varð ekki var við hana á sviðinu.  Kannski var hún bara úti í sal.  Eða baksviðs.  

  Um undirleik sá píanóleikarinn Antonía Hevesi.  

.

  Allt var þetta hið tignarlegasta.  Söngvararnir brugðu á leikræn tilþrif og skiptu oft um föt.  Þarna sáust margir flottir og glitrandi kjólar.  Miklu smartari en þeir sem prestar klæðast á sunnudögum og síðkvöldum og hvenær sem þeir vilja vera flottir í kjólum.  Antonía var eina manneskjan á sviðinu sem hafði ekki fataskipti tónleikana út í gegn.  Enda bundin við stöðugt píanóspil og óhægt um vik að hafa fataskipti undir þeim kringumstæðum.  Hún hefði þó mátt vippa sér úr kjólnum í lokalaginu og henda honum út í sal.  Kannski eitthvað sem þarf að skoða fyrir næstu tónleika.  Næsta víst að það myndi setja skemmtilegan stíl á tónleikana.  

.

  Dagskráin samanstóð af söngvum eftir Mozart,  Offenbach,  Donizetti,  Puccini,  Bizet,  Gershwin og fleiri.  Skemmtilegast þótti mér  Mira o Norma  eftir Bellini.  Iðulega voru 2 - 3 söngvarar á sviði í einu.  Samsöngur er vel æfður og frábær.  Hvergi hnökra að finna nema í uppklappslagi.  Það var grallaralag.  Einskonar hliðstæða við sönglag Ómars Ragnarssonar:   Hænurnar æptu:  Gagg, gagg, gagg.  Samt ekki sama lag.  En söngvararnir hermdu eftir hænu,  svíni,  hestum,  gæs o.s.frv.  Þetta lag virtist ekki vera alveg nógu vel æft.  Eða kannski voru hnökrar á flutningi þess hluti af æfðum fjörlegum flutningi lagsins. 

.

  Karlsöngvararnir eru bassi og barítón.  Kvensöngvararnir sópran og mezzósópran.  Raddirnar liggja vel saman.  Leikmunir voru einfaldir:  Stólar og borð.  Leikstjóri var Sibylle Koell. 

   Dömurnar skreyttu undirleik með ásláttarhljóðfærum á borð við tamborínu,  Helenustokki og einhverju þess háttar.  Þungarokk (heavy metal) var í lágmarki. 

.

  Áheyrendur voru vel á annað hundrað.  Það var vonum framar.  Hægðarleikur er að fylgjast með næstu tónleikum Óp-hópsins á www.op-hopurinn.is.  Ég reikna með að geta á næstu dögum birt ljósmyndir verðlaunaljósmyndarans Ingólfs Júlíussonar (gítarleikara Q4U) frá tónleikunum.