Heimssögulegur viðburður í kvöld

  Nú er stóra stundin að renna upp.  Hljómsveitin goðsagnakennda Mosi frændi treður upp á Grand Rokk við Smiðjustíg klukkan 21.00 í kvöld - eftir 21.  árs hlé!  Gestasöngvarar verða Páll Óskar Hjálmtýsson,  Felix Bergsson,  Hjalti Stefán Kristjánsson og Þorsteinn Joð.  Þorsteinn mun kannski ekki syngja svo mikið heldur fara með texta í laginu sívinsæla um Kötlu köldu.

  Meðfylgjandi myndbandsbútar eru úr heimildarmynd um Mosa frænda.  Hér eru fleiri bútar:  http://www.youtube.com/watch?v=2vttMxLPLks&feature=related

 

Veitingahússumsögn

 - Réttur:  Humar og humarsúpa

 - Staður:  Við fjöruborðið

 - Einkunn:  ***** (af 5)

  Um verslunarmannahelgina borðaði ég tvívegis á veitingahúsinu Við fjöruborðið á Stokkseyri.  Í fyrra skiptið vorum við fjögur sem fengum okkur humarsúpu.  Ég er mikið fyrir humarsúpu og hélt að ég væri búinn að smakka allar bestu útgáfur af humarsúpu,  bæði innanlands og utan.  Humarsúpan Við fjöruborðið toppaði allt.  Bragðsterk með mildu tómatbragði og góðu langvarandi eftirbragði. 

  Súpan fyrir okkur fjögur var borin fram á súpudiskum með 3 - 4 stórum humrum.  Jafnframt var borin fram súpuskál með vænum skammti af humrum svo vel útilátin að okkur var um megn að klára úr skálinni.  Meðlæti var brauð bakað á staðnum,  hvítlauksdressing og eitthvað fleira sem ég smakkaði ekki.  Þegar gekk á hvítlauksdressingu bætti þjónninn annarri skál af henni við.

  Daginn eftir var humarsúpa í forrétt og humar í aðalrétt.  Meðlæti var blandað grænmeti af ýmsu tagi í mörgum skálum,  kartöflur og fleira.  Humarinn var borinn fram í stórri skál sem við skömmtuðum okkur sjálf af.  Þegar minnkaði í skálinni var bætt við.  Þetta var "eat as much as you can".   

  Humarinn var ferskur og snöggsoðinn.  Dálítil handavinna var að "fiska" hann úr skelinni sem gerði dæmið bara skemmtilegra.  Við fengum blauta klúta til að þrífa á okkur puttana eftir frábæra máltíð.

  Við fjöruborðið á Stokkseyri er tvímælalaust einn albesti veitingastaður landsins.  Ég hlakka til að fara aftur á þennan stað og hlakka til að bjóða útlendingum upp á veitingastað sem er á heimsmælikvarða.    

www.fjorubordid.is 

 

2009

  Munið þið eftir 2007 þegar tilveran snérist um einkaþotur,  Elton John,  einkasnekkjur,  framlengda Hummer jeppa,  þyrluferð í Bauluna til að kaupa pylsu,  gullát,  Ziggy Marley og 50 Cent?  Nú er öldin önnur.  Það er 2009 og annar veruleiki,  samanber meðfylgjandi myndir.

Takið laugardagskvöldið frá

  Takið kvöld laugardagsins 22. ágúst frá.  Merkið inn á dagatalið við þennan dag:  Grandrokk,  Smiðjustíg 6,  klukkan 23.00.  Þarna verður nefnilega meiriháttar rokkveisla í boði.  Hvorki meira né minna en pönksveit allra pönksveita,  Fræbbblarnir,  ásamt Megasukki (Megas + Súkkat) og ungu rokkhundunum í Palindrome.

  Miðaverð er aðeins aumur 1000 kall og innifalið í miðaverðinu er ískaldur og svalandi bjór.

  Á myndbandinu eru Fræbbblarnir að flytja  Sheena is a punk rocker  eftir The Ramones.

Léttsteikt smásaga

  Hrafnkell hefur aldrei verið jafn taugaóstyrkur á ævi sinni.  Samt margfaldaðist sjálfstraust hans þegar hann sigraði í kvennahlaupi karla í Grindavík fyrir nokkrum dögum.  Sigurinn gaf honum kjark til að kalla foreldra sína á fjölskyldufund.  Hann á 16 ára afmæli eftir nokkra daga og ætlar að halda upp á daginn frjáls,  laus við leyndarmál.  Fjölskyldufundurinn er að hefjast.

  "Ég ætla ekki að sitja undir einhverju andskotans rugli,"  þrumar pabbi hans eins og sá sem valdið hefur.  "Ég ætla að standa!" 

  Pabbinn gnæfir yfir Hrafnkel sem horfir vandræðalegur niður fyrir sig.  Pabbinn er 2ja metra hár rumur og breiður eftir því.  Hann er með krosslagða handleggi.  Netabolurinn leyfir ótal húðflúrum af hauskúpum,  sveðjum og blóðugum aftökum að njóta sín.  Þykkt og fagurgult hárið er skipti í miðju og nær niður á mitt bak.  Skeggið hefur ekki verið snyrt í áratugi.

  Mamman situr,  lítil og nett.  Ljóst hár hennar er stuttklippt.  Hún er alltof mikið máluð í andlitinu.  Hún er áhyggjufull. 

  "Það er erfitt fyrir mig að segja þetta,"  viðurkennir Hrafnkell.  Hann slær á kjólinn sinn eins og til að slétta ósýnilega krumpun á honum.  Svo togar hann í síðar svartar fléttur sínar eins og 10 ára stelpa,  herðir upp hugann og lætur vaða:  "Ég er Kínverji."

  "Hvurn djöfulinn ertu að segja, drengur?"  öskrar pabbinn.  "Nú verður einhver drepinn!"  Heiftarleg reiði og kvíðakast hellast samtímis yfir hann.  Það er að líða yfir hann.  Á síðustu stundu nær hann að snúast á hæl og hlaupa öskrandi fram í eldhús.  Þar rífur hann langan og flugbeittan skurðarhníf upp úr hnífaparaskúffunni.  Hann heldur áfram að öskra að nú verði einhver drepinn. Með eldsnöggum hreyfingum sækir hann tertudisk upp í skáp og raðar snyrtilega á hann nokkrum niðurskornum brauðsneiðum.  Úr ísskápnum sækir hann smjör,  tómata,  agúrku og fleira.  Hann smyr brauðsneiðarnar vandvirknislega,  sneiðir grænmetið ofan á þær,  sprautar majónesi yfir miðjuna, setur ýmist rauðan eða svartan kavíar ofan á,  rífur upp dós með niðursoðnum apríkósum og sker örlitlar sneiðar sem hann setur á miðju hverrar brauðsneiðar.  Apríkósurnar eru frekar til skrauts en bragðbætis.  Samt passa þær vel við.  Það fá Hrafnkell og mamman að sannreyna eftir að pabbinn hefur lagt diskinn á stofuborðið á milli þeirra.

  Mamman er hágrátandi en pabbinn hefur náð jafnaðargeði.  Hann spyr þó hálf ringlaður:  "Heitir þú þá ekki Hrafnkell?  Hvert er kínverska nafnið þitt?"   

  "Þetta hefur ekkert með nafnið að gera," leiðréttir Hrafnkell.  "En ætlarðu að segja mér að þig hafi aldrei grunað neitt?"

  "Ójú,  mig hefur grunað,"  viðurkennir pabbinn með fullan munn af brauði.  "Á tímabili var ég viss um að mamma þín væri að halda framhjá mér.  Hún hvarf úr húsi allar nætur - nema þegar hún var á túr - og kom ekki aftur fyrr en undir morgun.  Eina helgina þurfti ég út á land.  Vegna óveðurs varð ég að snúa við.  Ég náði aftur heim um miðja nótt.  Ég læddist inn til að vekja engan.  Niðri í gangi sá ég ókunnuga fjallgönguskó.  Ég læddist upp á loft í myrkri og heyrði að mamma þín var ekki ein í svefnherberginu.  Ég stökk öskrandi inn í herbergið.  Þá lágu þær þarna naktar mamma þín og Sigga sæta í næsta húsi.  Þær voru að hamast í píkunni hvor á annarri.  Þær sögðu mér að lús væri að ganga og presturinn eða hreppsstjórinn hefði beðið þær um að leita að lús.  Það voru þær einmitt að gera þegar ég truflaði þær. 

  Ég notaði þetta vandræðalega augnablik til að spyrja út í næturferðir kellu.  Hún sagðist stundum verða heitt á nóttunni.  Þá væri hressandi að fara út og láta norðangarrann lemja sig í andlitið í nokkra klukkutíma.  Það passaði við að hún kom alltaf rjóð og sæl inn aftur.  Það sem ég skammaðist mín fyrir að hafa vantreyst þessari elsku."  Pabbinn varð hálf klökkur og klappaði grátandi konunni á kinn.

  Hrafnkell lætur þessa ljúfu sögu ekki slá sig út af laginu og heldur áfram:  "Pabbi,  hefur þér aldrei fundist skrýtið að ég sé svarthærður, skáeygður og með gula húð?"

  "Nei,  Hrafnkell minn,"  fullyrðir pabbinn glaður í bragði.  "Björk er uppáhaldssöngkonan mín og það er gaman hvað þú líkist henni.  Þess vegna hef ég alltaf keypt á þig samskonar kjóla og hún er í á myndböndunum sínum.  Það er næstum eins og að hafa Björk daglega inni á heimilinu.  Þetta eru forréttindi.  En án þess að mér komi það við:  Áttar þú þig á því hvers vegna þú ert Kínverji?"

  Hrafnkell verður vandræðalegur og tautar stamandi:  "Ja,  Sigga sæta var búin að eignast stelpu.  Fólkið í næsta húsi var búið að eignast tvíbura og einn strák til viðbótar.  Þá fæddist ég.  Samkvæmt tölum frá Sameinuðu þjóðunum er fimmta hvert barn sem fæðist Kínverji.  Ég var einfaldlega fimmta barnið í þessu tilfelli."

  "Ég hefði getað sagt mér þetta sjálfur,"  segir pabbinn drjúgur með sig.  Hann lítur á klukkuna og bætir við:  "Ég ætla að fara og fá mér bjór með strákunum.  Ég styð þig alltaf strákur minn.  Mér kemur ekkert við hvort þú ert Kínverji,  Reyðfirðingur eða Skoti svo framarlega sem þú ert ekki Dani.  Ég er samt ekki sáttur við framkomu ykkar í garð Tíbeta."

  Áður en pabbinn stekkur út úr dyrunum kallar hann:  "Burt séð frá skammarlegu ofríki ykkar gagnvart Tíbetum er ég að mörgu leyti stoltur af þér,  Hrafnkell minn.  Þú hefur náð íslenskunni ótrúlega vel.  Yfirleitt eiga Kínverjar erfitt með að læra íslensku." 

----------------------------------------

Fleiri örleikrit og smásögur:

- Matarboð í sveitinni

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/266411

- Morðsaga

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/320299

- Um borð

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/278812

- Í plötubúð

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/260037

- Hundur

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/863130

- 27 ára

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/299380

- Strákur skiptir um gír

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/538649

- Skokkari

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/606929

- Ættleiðing

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/916687/

- Boltabulla

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/718347

- strákur með sög

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/903540

Hlegið að Haraldri

  Nokkrir Færeyingar sem ég hitti um helgina voru sammála um að fyndnasta karlmannsnafn sem þeir heyra á Íslandi sé Haraldur.  Færeyingarnir eiga erfitt með að halda niðri í sér hlátrinum þegar Íslendingur er kynntur fyrir þeim sem Haraldur.  Ástæðan er sú að í Færeyjum er nafnið Haraldur einungis notað á hesta.  Fyrir Færeyingum hljómar nafnið eins og ef fyrir okkur væru kynntir menn undir nöfnum á borð við Sörli eða Snati.

  Jafn fyndið þykir Færeyingum þegar Íslendingur kynnir sig sem Örlyg.  Þegar Íslendingur heilsar Færeyingi þannig:  "Sæll,  ég er Örlygur" heyrir Færeyingurinn hann aðeins segja:  "Sæll,  ég er fáviti."  Orðið örlygur þýðir nefnilega fáviti á færeysku. 

  Myndin er af færeyska hestinum Haraldri.  Til gamans má geta að það eru aðeins 50 hestar í Færeyjum.

Heimildarmynd um Mosa frænda

  Vinna er langt komin við heimildarmynd um hljómsveitina goðsagnakenndu Mosa frænda,  sem þekktust er fyrir lagið ódauðlega um  Kötlu köldu.  Mér skilst að myndin eigi að vera tilbúin 13.  ágúst þegar hljómsveitin blæs til endurkomu á Grand Rokk.  Eða hvort upptökur frá endurkomunni verða notaðar í myndina.  Er ekki klár á hvort er.

 Bútar úr myndinni eru farnir að leka á netið.  Hér eru nokkur sýnishorn.

 

Skúbb! Jógvan með íslenska krákuplötu (cover)

  X-factor sigurvegarin,  Jógvan, er kominn vel á veg með sína næstu plötu.  Áður hefur hann sent frá sér eina sólóplötu og plötu með þáverandi unglingahljómsveit sinni,  Aria.  Á væntanlegri sólóplötu verða 10 gömul íslensk dægurlög.  Lög á borð við  Vegbúinn  (eftir KK),  Lítill drengur (eftir Magnús Kjartansson,  þekktast í flutningi Vilhjálms Vilhjálmssonar) og  Traustur vinur  (eftir Jóhann G.  Jóhannsson,  þekktast í flutningi Upplyftingar). 

  Það sem gerir þessa plötu áhugaverða umfram annað er að þessir gömlu slagarar verða allir sungnir á færeysku.  Þeir munu því öðlast nýtt líf í Færeyjum - og víðar.  Platan mun mokseljast í Færeyjum og vekja áhuga Færeyinga á að kynna sér frumgerð laganna líka.  Platan mun sömuleiðis mokseljast á Íslandi.

  Jógvan hefur sömuleiðis valið 10 færeysk lög fyrir Friðrik Ómar til að syngja með íslenskum textum inn á plötu.  Þar af eitt gullfallegt eftir Kára P.  Meira veit ég ekki um það dæmi.  Mér skilst að lögin með Friðriki og Jógvani verði á einni og sömu plötunni. 

Frábærir færeyskir fjölskyldudagar á Stokkseyri

  Um verslunarmannahelgina voru í fyrsta skipti haldnir færeyskir fjölskyldudagar á Stokkseyri.  Þessi frumraun tókst einstaklega vel.  Alla helgina var boðið upp á þétt pakkaða fjölbreytta dagskrá frá morgni til klukkan 3 eða 4 að morgni.  Fjöldi færeyskra tónlistarmanna skipti á milli sín prógrammi sem spannaði allt frá klassískri músík,  þjóðlagamúsík og harmónikkuleik til popp- og rokkmúsíkur,  færeyskum hringdönsum og dagskráin spannaði einnig bryggjuball,  varðeld,  glæsilega flugeldasýningu og ótal viðburðum;  málverkasýningum,  mörkuðum með íslensku handverki og ýmsu því sem í boði er á Stokkseyri:  Draugasetri,  álfa- og tröllasetri,  kajakróðri,  fótboltakeppni og svo framvegis.  Hægt er að finna dagskrána á www.stokkseyri.is.

  Aðsókn var vonum framar.  Á sunnudagsmorgni voru 1500 manns á tjaldstæði Stokkseyrar.  Sumarbústaðir,  gistiheimili á Stokkseyri og Selfossi voru líka þéttsetin.  Mörg heimili á Stokkseyri voru gestkvæm,  ef ráða má af bílum þar fyrir utan og tjöld í görðum.  Margir komu einnig af suðvesturhorninu án þess að gista á Stokkseyri yfir nótt. 

  Það er illmögulegt að slá á tölu gesta þegar mest lét.  Sumir giskuðu á 700 manns umfram gesti á tjaldstæði.  Aðrir töldu nær lagi að ætla 1000 - 1500 manns hafa mætt á svæðið umfram þá sem voru á tjaldstæðinu.  Ég ætla ekki að fara í þann talnaleik að búa til stærstu hugsanlega tölu.  Læt nægja að fullyrða að gestafjöldi hafi verið eitthvað á þriðja þúsundið.  Ég get staðið við þá tölu með góðri samvisku.

  Góð vísbending um fjölda gesta er að veitingastaðurinn Við fjöruborðið afgreiddi 800 skammta af humri á laugardeginum og yfir 700 skammta á sunnudeginum.

  Mestu skiptir að allt fór fram eins og best var á kosið.  Glaðværð og ánægja réði ríkjum alla helgina.  Ekki svo mikið sem til ágreinings kom á milli neinna.  Bara skemmtun frá A-Ö.  

  Á morgun geri ég betur grein fyrir dagskránni og hápunktum hennar.

  Ljósmyndin hér fyrir ofan er tekin af færeysku fréttasíðunni www.portal.fo (http://www.portal.fo/leit.php?lg=63578).  Á henni er kær frændi okkar Jógvans, hinn frábæri Sverrir Sævarsson (Sverrissonar söngvara Spilafífla,  Egó,  Gal í Leo,  Roðlaust og beinlaust...).

       

Færeyskt fjör

  Vegna færeysku fjölskyldudaganna á Stokkseyri um verslunarmannahelgina er ekki annað hægt en taka þátt í stemmningunni.  Fjörið er byrjað þegar þetta er skrifað og leikar æsast verulega er líður að kveldi.  Það er stöðugur straumur glaðbeittra ferðalanga til Stokkseyrar.  Sjá dagskrá á www.stokkseyri.is.

Bráðnauðsynlegt að leiðrétta

 

  Í Fréttablaðinu í dag er skemmtileg og fróðleg grein eftir Þorvald Gylfason,  prófessor.  Þar er margan fróðleik að finna um Brasilíu og þarlenda músík.  Það er vel.  Brasilísk músík hefur verið hornreka í íslenskum fjölmiðlum - þó þungarokkssveitirnar Sepultura og Soulfly njóti hér töluverðra vinsælda.

  Grein Þorvaldar hefst á þessum orðum:  "Brasilía er mér vitanlega eina land heimsins, þar sem alþjóðaflugvöllur heitir í höfuðið á tónskáldi. Flugvöllurinn í Ríó de Janeiro er kenndur við bossanóvakónginn Tom Jobim."

  Þetta er ekki rétt.  Alþjóðaflugvöllurinn í Varsjá í Póllandi heitir Fryderyk Chopin í höfuðið á samnefndum píanóleikara og einu höfuðtónskálda klassísku rómantísku músíkurinnar.  Í Varsjá er Chopin í hávegum og margt annað þar ber hans nafn.  Það minnir mig á að ég á eftir að láta Stefán bróðir fá staup merkt Chopin síðan ég skrapp til Póllands fyrr á árinu.

  Alþjóðaflugvöllurinn á Englandi heitir Liverpool John Lennon Airport í höfuðið á samnefndum söngvara og tónskáldi.

 

 

Besta veðrið um verslunarmannahelgina

  Ég hef verið að skoða veðurspá helstu veðurfræðinga landsins til að komast að því hvar besta veðrið verður núna um helgina,  verslunarmannahelgina.  Ég hef einnig haft samband við svokallaða sjáendur.  Þeir sjá sýnir, "framtíðar-flass" sem í tíma og rúmi er andstæða "flash-back" af því tagi er margir gamlir LSD neytendur upplifa óvænt.

  Af þeim gögnum sem ég hef skoðað virðast allar vísbendingar benda á einn stað:  Besta veðrið um helgina verður á Stokkseyri.  Það fer vel á því.  Svo skemmtilega vill til að á Stokkseyri er jafnframt glæsilegasta dagskrá helgarinnar í boði.  Yfirskriftin er "Föroyskt landnám Stokkseyri".  Undirskriftin er "Færeyskir fjölskyldudagar á Stokkseyri um verslunarmannahelgina".

  Margir af helstu tónlistarmönnum Færeyja,  um 20 manns,  halda uppi fjölbreyttri dagskrá fram á nótt alla helgina.  Þar bera hæst fiðlusnillingurinn Angelika Nielsen,  gullfallegt undrabarn sem lærði skrautskrift hjá mér þegar hún var á fermingaraldri.  Það var á 3ja daga námskeiði í Færeyjum.  Hún missti af fyrsta deginum en sló öllum nemendum við nánast um leið og hún settist við skriftir.  Það kom ekki á óvart að fylgjast með henni síðar dúxa í tungumálum,  fiðluleik og hverju öðru sem hún hefur tekið sér fyrir hendur. 

  Píanóleikarinn Kristian Blak er potturinn og pannan í allri færeyskri músík.  Mikill stuðbolti á sjötugsaldri sem leikur jöfnum höndum dansmúsík,  djass,  klassík,  þjóðlagamúsík og rokk í ýmsum þyngdarflokkum.  Jafnvel pönkrokk þegar sá gállinn er á honum.

  X-factor stjarnan og kyntröllið Jógvan opnar færeysku dagskrána með hljómleikum á föstudagskvöldinu.  Af vinsælum lögum hans sem spiluð eru sem mest í útvarpi má ætla að hann sé léttpoppari.  En hann er líka hörku rokkari þegar þannig liggur á honum.

  Simme var fyrsta færeyska súperstjarnan á Íslandi.  Fyrir hálfri öld átti hann hug og hjörtu Íslendinga með laginu um Rasmus.  Þá kom hann einmitt til Íslands og tryllti Íslendinga upp úr skónum.

  Nánar um dagskrána má lesa á www.stokkseyri.is.  Myndirnar efst eru af Jógvani,  Angeliku og Kristian Blak.     

 

Einkennilegt símtal

  Í júníhefti breska poppblaðsins Uncut er skemmtileg myndasyrpa af ferli bandaríska gítarleikarans Rogers McGuinns,  forsprakka The Byrds.  The Byrds var fyrsta bandaríska "bítlahljómsveitin" og frumherji margra músíksstíla,  svo sem þjóðlagarokks (folk rock),  geimrokks (space),  sýrurokks (acid),  framsækins sveitapopps (alt-country),  raga rokks (rokk með indverskum áhrifum) og svo framvegis.

  Brimbrettarokkssveitin (surf) The Beach Boys varð önnur helsta bandaríska "bítlahljómsveitin".  Með liðsmönnum The Byrds og The Beach Boys tóks varanlegur vinskapur.  Hópurinn dópaði hressilega saman.  Aðalsprauta The Beach Boys,  Brian Wilson,  og Roger McGuinn sömdu saman músík.

  Brian "brann yfir".  Missti vitið og hefur verið snar geðveikur áratugum saman.  Til eru margar sögur af einkennilegum uppátækjum hans.  Í myndasyrpunni í Uncut er mynd af þeim Brian og Roger saman.  Með myndinni fylgir stuttur texti þar sem Roger segir frá síðustu samskiptum þeirra Brians.  Þau voru þannig að Roger hringdi í Brian og kynnti sig.  Brian svaraði:  "Er það?" og skellti á.

---------------------

  Á myndbandinu hér fyrir ofan spilar Roger lagið magnaða  Eight Miles High.  Þarna er hópurinn búinn að "sniffa" eitthvað meira en maura eða ösku látinna feðra sinna.  Á myndbandinu fyrir neðan kráka The Beach Boys gamla Leadbelly slagarann  Í kartöflugörðunum heima.    

Fyndnar myndir

  Þessar myndir fékk ég sendar.  Og hló.  Vonandi laða þær einnig fram bros hjá þér.  Ég klóra mér í hausnum yfir næst efstu myndinni.  Ég veit ekki hvers lenskt meginletrið er á versluninni.  Að mér læðist grunur um að einhverskonar þýðingarvilla hafi leitt til þess að búðin sé einnig skráð á ensku sem Barnabjór. 

Plötuumsögn

 - Titill:  Köld

 - Flytjandi:  Sólstafir

 - Útgefandi:  Spikefarm Records,  Finnlandi

 - Einkunn:  **** (af 5)

  Hljómsveitin Sólstafir hefur verið að síðan 1995.  Köld er þriðja "alvöru" plata hljómsveitarinnar.  Hún hefur einnig sent frá sér nokkrar smáskífur og kynningarplötur (promo).  

  Framan af voru Sólstafir í fararbroddi íslenskra svartmálmshljómsveita (black metal),  sem reyndar hafa aldrei verið margar.  Síðan hefur svartmálmurinn vikið fyrir fjölbreyttari og sjálfstæðari músíkstílum.  Það er ekki auðvelt að finna músík Sólstafa í dag afmarkaðan bás.  Þetta er ekki beinlínis þungarokk,  nema stakir kaflar.   Þegar rennt er yfir plötuna hvarflar hugur til kanadísku hljómsveitarinnar Godspeed You Black Empiror og dúndur góðrar plötu ensku hljómsveitarinnar Killing Joke frá 2003.

  Opnunarlag plötunnar,  78 Days in the Desert,  er án söngs og spannar hálfa níundu mínútu.  Það hefst á teygðu gítarvæli.  Við tekur þægilegur gítarhljómagangur og léttur trommutaktur.  Hægt og bítandi myndast spenna,  flutningurinn verður ágengari og örlítið hávaðasamari.  Fátt ber til tíðinda.  Þetta er hljómfagurt og virðist vera inngangur að æsilegur rokki.  Kannski voru það þó bara mín fyrstu viðbrögð við plötu hljómsveitar sem hefur fortíð í svartmálmi. 

  Og vissulega byrjar næsta lag,  titillagið,  kröftuglega en breytist í drynjandi og magnað rólegt lag með þróttmiklum öskursöng og fallegri laglínu.  Rokkhamagangur fær að njóta sín inn á milli í þessu 9 mínútna langa lagi.  Það er gaman að titillagið sé sungið á íslensku á plötu sem gefin er út í Finnlandi fyrir alþjóðamarkað.  Skyndilega tekur við ljúfur kirkjulegur orgelleikur sem brýtur lagið skemmtilega upp áður en allt fer á fullt "blast" á ný.   Besta lag plötunnar.  Frábært lag.

  Þriðja lagið,  Pale Rider,  byrjar með rólegu gítarpikki en æsist fljótlega.  Hljómagangur þess og laglína eru eins og í beinu framhaldi af titillaginu.  Það er hvergi gefið eftir í öskursöngnum og orkan í hljóðfæraleiknum er óbeisluð.  Þetta lag er 8 mínútna langt. 

  Við tekur lagið  She Destroys Again.  Söngurinn er á mjúkum nótum við gítarundirleik áður en allt er sett á fullt í öskursöng og látum.  Hér kemur breska hljómsveitin Mötorhead upp í hugann.  Allt á útopnu.  Rokk og ról.   

  Fimmta lagið er  Necrologue.  Það byrjar á rólegheitum.  Er ballaða þó bæti í rokkið er á líður.  Það er hálf níunda mínúta að lengd. 

  World Void of Souls  hefst sem "goth" legt.  Texti er lesinn ofan á "draugalegan" hljóðfæraleik.   Þetta lag er næstum 12 mínútur að lengd.  Það er eitthvað fallega Sigur Rósar-legt við lagið.  Á níundu mínútu eða svo detta rokklætin inn og setja glæsilegan punkt í lok flotts lags.

  Næst síðasta lagið,  Love is the Devil (and I´m in Love),  keyrir strax á rokki.  Hressilegt og aftur kemur Mötorhead upp í hugann.  Þetta lag er innan við 5 mínútna langt. 

  Lokalagið er  Goddess of Ages.  Það duga ekki minna en næstum 13 mínútur til að afgreiða þetta afbragðsfína rokklag.  Það er hvergi dauðan punkt að finna á plötunni.  Hún nýtur sín best þegar hlustað er á hana í heild.  Lögin kallast á hvert við annað og renna notalega saman í sterka heild.  Þessi plata hlýtur að blanda sér á lista yfir bestu plötur ársins 2009. 

Spennandi hljómleikar 25. júlí

 

Tvífari Ozzy Osbourne

  Að öllu jöfnu þykir mér svokallaðar eftirhermur vera ömurlegt fyrirbæri.  Kannski af því að maður hefur séð of marga tugi af gjörsamlega hæfileikalausum Presley eftirhermum.  Leiðinlegum laglausum aulum sem halda að nóg sé að klæða sig í hvítan samfesting með útvíðum skálmum,  líma á sig risa barta og setja upp stór sólgleraugu.

  Það er skemmtileg tilbreyting frá kjánalegu Presley eftirhermunum að rekast á tvífara Ozzy Osbourne,  Randy Hanson.  Að vísu vantar töluvert upp á að hann sé frambærilegur söngvari.  En annað í fari hans er virkilega Ozzy-legt og fyndið sem slíkt. 

Bíllinn sem hvarf

  Ég hef efasemdir um allt sem kallast "yfirnáttúrulegt".  Tel eðlilegar og náttúrulegar skýringar nærtækari en skilgreininguna "yfirnáttúrulegt".  En margt er skrítið og ég kann ekki skýringar á öllum slíkum fyrirbærum.  Áðan ók ég í rólegheitum frá Hafnarfirði til Reykjavíkur.  Umferð var lítil.  Á leiðinni frá gatnamótunum í Garðabæ og í átt að Kópavogi ók á undan mér á hægri akrein nýlegur lítill rauður fólksbíll.  Hann fór hægar yfir en ég.  Þess vegna tók ég framúr. 

  Ég leit í hliðarspegilinn til að vita hvort ég væri kominn nægilega langt fram fyrir bílinn til að beygja aftur inn á hægri akrein.  En það sást enginn bíll í speglinum.  Ég leit aftur fyrir mig og kom heldur ekki auga á bílinn.  Það er til fyrirbæri sem kallast "svartur blettur" eða "dauðapunktur".  Það er punktur sem sýnir ekki í hliðarspeglinum bíl sem er staðsettur við hægra afturhorn míns litla sendibíls.  Það var sama hvernig ég horfði í spegilinn eða aftur fyrir mig.  Bíllinn sást ekki. 

  Ég beygði á hægri akrein eftir að hafa fullvissað mig um að þar væri ekki þessi bíll að flækjast fyrir.  Allt gekk vel.  Bíllinn sást ekki í baksýnisspeglinum.  Bíllinn var horfinn.  Það er enginn hliðarvegur þarna til hægri sem bílinn gat beygt út á.  Þetta var dularfullt.  Ég ók út í kant.  Stöðvaði bíl minn og fór út.  Horfði í allar áttir.  Rauði bíllinn var horfinn.

  Hvað var í gangi?  Var þetta huldubíll?  Hafði ég séð ofsjónir?

  Er huldufólk að aka um þjóðvegi landsins á huldubílum?  Hvaðan fær huldufólkið huldubíla?

  Ég er ekki vanur að sjá ofsjónir.  Held ég.  Að vísu er ég á pensillínkúr,  á verkjalyfjum,  bólgueyðandi og acidophilus.  Veldur sú blanda ofskynjunum? 

  Einn möguleikinn er sá að ég sé geðveikur og rugli saman ímyndun og raunveruleika.  Útiloka það ekki.  Eða er til enn ein skýring sem mér yfirsést?   

Til hamingju með afmælið, Sæunn!

  Kjarnakonan knáa,  Sæja pæja,  á afmæli í dag.  Sæunn er húsfreyja á Uppsölum í Svarfaðardal og formaður Aflsins,  systursamtaka Stígamóta á Akureyri.  Næsta víst er að mikið er um vegleg veisluhöld í dag og næstu daga á Uppsölum og nágrannabæjum í tilefni dagsins.  Hvað Sæunn er nákvæmlega gömul veit enginn.  Það breytist ár frá ári og er allt í rugli.  En eitthvað er hún að skríða upp fimmtugsaldurinn.  Á myndinni hér fyrir ofan er Sæunn lengst til vinstri með vinkonum sínum hjá Aflinu,  www.aflidak.is.

  Til hamingju með afmælið,  Sæunn systir!

Aulaklúbburinn

   Ég er ekki höfundur þessa nafns.  Ég er ekki heldur að skrifa um alþingismenn heldur þann hóp poppstjarna sem hefur fallið frá 27 ára.  Hér er listi yfir tvo tugi slíkra.  Flestar eiga sameiginlegt að hafa neytt vímuefna og áfengis í óhófi um langa tíð.  Athygli var beint rækilega að 27 ára aldursári fráfallandi poppstjarna þegar nokkrar af skærustu poppstjörnum heims gáfu upp öndina á tímabilinu 3. júlí 1969 til 3.  júlí 1971.  Allar voru þær 27 ára.  Einkum þótti þetta hrópandi þegar Jimi Hendrix og Janis Joplin létust með 16 daga millibili og Jim Morrison 9 mánuðum síðar. Eftir það var farið að tala um að poppstjörnur væru komnar yfir dauðaþröskuldinn þegar þær náðu 28. aldursári.  

  Í kjölfar fráfalls Jims Morrisons fóru í gang miklar vangaveltur um að Robert Johnson,  Brian Jones,  Jimi Hendrix,  Janis Joplin og Jim báru öll upphafsstafinn J í nafni sínu.  Alan Wilson var ekki talinn með af því að þau hin voru miklu frægari súperstjörnur.  Allkskonar talnarugludallar,  stjörnuglópar og álíka kjaftæðispakk velti sér upp úr þessu með sameiginlega upphafsstafinn.  En svo hélt þeim áfram að fjölga poppstjörnunum sem dóu 27 ára en ekkert bólaði á fleiri nöfnum með upphafsstafnum J.  Síðan hefur dregið úr kenningum er leggja út af honum.

  Til að öllu sé til haga haldið skal þess getið að sumir á listanum hér fyrir neðan voru búnir að drekka eða dópa sig út úr hljómsveitinunum er þeir létust..

  Erlend rokkblöð hafa meðvitað unnið gegn því að upphefja þennan hóp poppstjarna,  sem slíkan,  og kallað hann aulaklúbbinn (the stupid club).  Bubbi og Rúnar sungu um aulaklúbbinn í samnefndu lagi á plötu með GCD.  En listinn er merkilegur:  

- Robert Johnson,  einn áhrifamesti gítarleikari blússögunnar,  dó 16.  ágúst 1938.  Þessi bandaríski meistari hafði áður selt djöflinum sálu sína.  En það var unnusta hans sem byrlaði honum eitur.  Það var ólund í henni vegna framhjáhald hans. 

 - Brian Jones,  gítarleikari ensku blúsrokksveitarinnar The Rolling Stones,  fannst látinn á sundlaugarbotni 3.  júlí 1969.  Hann hafði verið meira og minna út úr heimi vegna vímuefnaneyslu undanfarin ár.  Sögur um að Brian hafi verið myrtur hafa verið á kreiki.

.

 - Alan Wilson,  söngvari bandarísku blússveitarinnar Canned Heat,  dó 3.  september 1970.  Dauðaorsök var skráð ofneysla eiturlyfja.

.

.

 - Jimi Hendrix,  bandarískur blúsgítarleikari og söngvari,  kafnaði í eigin ælu 18.  september 1970.  Í maga hans fundust leyfar af 9 sterkum svefntöflum og mikið áfengi. 

.

.

 - Janis Joplin,  bandarísk blússöngkona,  dó úr ofneyslu heróíns og áfengis 4. október 1970.  Það síðasta sem hún gerði á lífi var að pósta til Johns Lennons afmæliskveðju á segulbandsspólu..

.

 - Jim Morrison,  söngvari bandarísku blúsrokksveitarinnar The Doors,  lést 3.  júlí 1971 í baðkari íbúðar sinnar í París.  Dauðaorsök:  Ofneysla eiturlyfja.

.

 - Ron McKernan,  hljómborðsleikari bandarísku hippahljómsveitarinnar The Grateful Dead,  dó úr innvortis blæðingum eftir langvarandi ofdrykkju 8.  mars 1973.

.

 - David Alexander,  bassaleikari bandarísku rokksveitarinnar (Iggy Pop &) The Stooges,  dó úr lungnabólgu 10. febrúar 1975 í kjölfar langvarandi ofdrykkju.  Það var búið að sparka honum úr hljómsveitinni vegna drykkjuvandamála hans áður.

.

 - Pete Ham,  gítarleikari ensku bítlahljómsveitarinnar Badfinger,  hengdi sig 24. apríl 1975.

.

- Gary Thain,  úr ensku þungarokkssveitinni Uriah Heep,  dó úr of stórum heróínskammti 15. desember 1975.

.

 - Chris Bell,  forsprakki power poppsveitarinnar Big Star,  lést í bílslysi 27. desember 1978,  eftir margra ára heróínneyslu og þunglyndi.

.

 - D Boon,  söngvari og gítarleikari bandaríska pönktríósins Minutemen,  lést í bílslysi 22. desember 1985.

.

 - Pete de Freitas,  trommari ensku nýbylgjusveitarinnar Echo & the Bunnymen, lést í mótorhjólaslysi 14. júní 1989.

.

 - Mia Zapata,  söngkonu bandarísku pönksveitarinnar The Gits.  var nauðgað og hún myrt 7. júlí 1993.  Talið er að henni hafi verið fórnað í einhversskonar trúarathöfn.  Þegar líkið fannst var því stillt upp á sama hátt og Jesú á krossinum er jafnan sýndur.

.

 - Kurt Cobain,  söngvari og gítarleikari bandarísku gruggsveitarinnar Nirvana,  skaut sig í höfuðið 8. apríl 1994.

.

 - Kristen Pfaff,  úr bandarísku riot grrrl hljómsveitinni Hole,  dó úr of stórum heróínskammti 16. júní 1994.  Forsprakki Hole var eiginkona Kurts Cobains,  Courtney Love.

.

 - Richey Edwards,  gítarleikari og textahfundur bresku nýrokksveitarinnar Manic Street Preachers hvarf 27 ára og hefur aldrei fundist.  Hann hafði átt við þunglyndi að stríða.  Bíll hans fannst við The Severn Bridge.  Talið er að hann hafi stokkið fram af brúnni.  Hann hefur opinberlega verið skráður látinn.

.

 - Jeremy Michael Ward,  hljóðeffekta- og söngstjóri bandarísku prog-hljómsveitarinnar Mars Wolta,  dó úr ofneyslu heróíns 25. maí 2003.

.

 - Bryan Ottóson,  gítarleikari bandarísku þungarokkssveitarinnar American Head Charge,  fannst látinn í hljómsveitarrútunni 19. apríl 2005.  Hann hafði látíð ofan í sig óheppilega blöndu af pensilíni,  verkjalyfjum og áfengi.

.

  Munið þið eftir fleirum?

.

  Til að fegra aulaklúbbinn ekki um of læt ég ekki fylgja með myndband af neinum úr klúbbnum heldur flutning bandaríska söngvarans Becks á lagi eftir Robert Johnson.