Tónlistarjöfur fallinn frá

 

  Tónlistarstjörnur sem hófu feril á sjötta og sjöunda áratugnum eru margar komnar uppundir og á aldur meðalævilengdar.  Þeim fjölgar ört sem hverfa yfir móðuna miklu.  Kanadíska söngvaskáldið Leonard Cohen, breska kamelljónið David Bowie og nú Suðurríkjarokkarinn Leon Russell.  Sá síðastnefndi féll frá fyrr í dag.  Hann á merkilegri feril en margur gerir sér grein fyrir.  Hann var ekki áskrifandi að toppsætum vinsældlalistanna.  Samt var hann ekki ókunnugur vinsældalistum.  Ekki svo oft undir eigin nafni heldur í slagtogi með öðrum.  Hann spilaði með Bítlum (öllum nema Paul), Stóns, Dylan, The Byrds, Eric Clapton og Elton John, svo örfáir meðreiðarsveinar séu nefndir af ótal.

  Leon spilaði á mörg hljóðfæri en var þekktastur sem píanóleikari.  Hann var farsæll söngvahöfundur.  Fjöldi þekktra flytjenda hefur spreytt sig á söngvum hans.  Söngrödd hans var sérstæð.  Að sumu leyti svipuð Willie Nelson nema Leon gaf betur í.

 

  Það er ekki á allra vitorði að hann spilaði á píanó í jómfrúarlagi The Byrds,  "Mr. Tambourine Man".  Það toppaði vinsældalista víða um heim 1965.

  1969 fór Bretinn Joe Cocker mikinn á vinsældalistum með lag Russels, "Delta Lady".  Þeir Joe túruðu saman undir heitinu Mad Dogs and the English man.

  Tónlistarstíll Leons heyrir undir samheitið americana (rótartónlist); hrár og ópoppaður blús,  kántrý,  soul, djass... Þegar hann gekk lengst í kántrý-inu þá var það undir nafninu Hank Wilson.  

  1972 náði plata Russels,  "Carney",  2.sæti bandaríska vinsældalistans.  Var með svipaða stöðu á vinsældalistum annarra landa.  2010 náði platan "The Union" 3ja sæti bandaríska vinsældalistans. Sú plata er dúettplata með Eltoni John.  Hann hafði frá unglingsárum dreymt um að spila með uppáhalds píanóleikara sínum,  Leon Russell.  Fyrir sex árum lét hsnn verða af því að bera draumaóskina undir Leon.  Til óvæntrar ðánægju tók Leon vel í erindið.        

  Á morgun blogga ég um persónuleg samskipti við Leon Russell.      

         

Leon Russell látinn

Uppreisn gegn stjórnmálaelítunni

  Margt þokkalega vel gefið fólk túlkar kosningasigur Dóna Trumps til embættis forseta Bandaríkja Norður-Ameríku sem uppreisn gegn stjórnmálaelítunni og uppreisn gegn "kerfinu".  Uppsafnaðri þreytu og óþoli gagnvart spillingu. Á ensku er það kallað "rage against the machine".

  Sumir vilja meina að Brexit,  kosning Breta út úr Evrópusambandinu,  hafi ráðist af sömu viðhorfum.  Einnig uppgangur nýrra íslenskra stjórnmálaflokka:  Allt frá Besta flokknum til Pírata, Bjartrar framtíðar og Viðreisnar.  

  Söluhæsta og áhrifamesta breska tónlistarblaðið,  New Musical Express (NME),  hefur tekið saman lista yfir bestu uppreisnarsöngva rokksins. Blessunarlega er ekki farin auðvelda leiðin (Bítla-Revolution, Bob Dylan,  Sex Pistols og The Clash). Niðurstaðan hefur skemmtanagildi.  Lögin eru assgoti skemmtileg - burt séð frá uppreisnaranda textans.  Þetta er skoðun NME en ekki mín.  Ég geri samt ekki athugasemd.  Er sáttur.  Lögin eru svo skemmtileg.   

 

1.  Creedence Clearwater Revival - Fortunate son

  Á dögum hernaðar Bandaríkjahers í Víetnam var herskylda í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Synir stjórnmálaelítunnar kunnu hinsvegar ýmsar aðferðir til að koma sínum sonum undan herskyldu.  Höfundur sönglagsins,  John Fogerty,  beinir spjótum gegn þessum forréttindum stjórnmálaelítunnar.

 

2.  Gang of Four - Natural´s Not in It

  Bresku frumherjar fönk-pönksins (í lok áttunda áratugarins.  Fyrirmynd Red Hot Chili Peppers og Franz Ferdinand) kenna kapítalisma um allt sem miður fer.  Jafnvel misheppnuðu kynlífi. 

3.  Björk - Declare Independence 

  Björk hvetur Grænlendinga og Færeyinga til að rífa sig lausa frá danska sambandsríkinu og krefjast sjálfstæðis.  Á hljómleikum í Kína reitti hún yfirvöld til reiði er hún snéri textanum upp á Tíbeta.  Síðan er Björk bönnuð í fjölmennasta ríki heims.  

 

Þrjú mál í forgangi hjá Trump

Stórsigur kvenna

  Ég hef verið að skoða kosningaúrslit gærdagsins. Sú skoðun leiðir í ljós - þegar vel er að gáð - að staðan er glettilega góð og ánægjuleg fyrir konur.  Við getum talað um stórsigur kvenna.  Það er aldeilis jákvætt svo ekki sé fastar kveðið að orði.  Mér reiknast til að eftir sveitastjórnarkosningarnar í gær séu átta af þrettán borgarfulltrúum Þórshafnar,  höfuðborgar Færeyja, konur.  Þvílík bomba!  Ég segi og skrifa B-O-B-A!   

  Þær eru:  Annika Olsen (Fólkaflokkur),  Björghild Djurhuus, Helena Dam og Halla Samuelsen (Jafnaðarmannaflokkur),  Gunnvör Balle, Marin Katrina Frýdal og Túrid Horn (Þjóðveldi) og Bergun Kass (Framsókn).

  Mér segir svo hugur að Annika verði næsti borgarstjóri Þórshafnar. 

   

Hverju breytir sigurinn á alþjóðavísu?

Stoltir aðdáendur forsetaframbjóðanda

  Á www.visir.is er frétt af íslenskum aðdáendum Dóna Trumps.  Þeir eru sagðir læðast með veggjum.  Humma, afsaka sig og draga í land þegar á þá er gengið.  Um þetta má lesa með því að smella HÉR.  Ég held að þetta sé misskilnungur hjá annars ágætum netmiðli. Það er engin ástæða fyrir hógværð í hrifningu af manninum.  Eins og staðan er í dag þá er hann annar tveggja frambærilegustu þegna Bandaríkja Norður-Ameríku. Það er til fyrirmyndar að dást að þeim sem skara fram úr af mannskostum þar á bæ.        

  Misserum saman hefur bandaríska þjóðin leitað logandi ljósi að þeim sem er hæfastur til að gegna æðsta embætti heims.  Ábyrgð þjóðarinnar er mikil.  Hún gerir sér grein fyrir því.  Þess vegna hefur verið vandað til verks.  Mátað fjöldann allan við hlutverkið.  Hver er traustastur?  Klárastur?  Líklegastur til að sameina landsmenn að baki sér?  Hver lýgur minnst?  Líklegastur til að verða landi og þjóð til sóma?  Hver í Bandaríkjunum er flestum dyggðum prýddur? 

  Hvort heldur sem Dóni eða Hildiríður verði í dag kosinn forseti þá segja úrslitin þetta:  Manneskjan er framúrskarandi afbragð samlanda í 320 milljón manna þjóð vestur í Ameríku.  Það er ástæða til að vera stoltur aðdáandi.  Það er heldur ekkert að því að lenda í 2. sæti:  Vera næst mesti mannkostaþegn Bandaríkja Norður-Ameríku.

  Hildiríður liggur undir grun um að hafa kosið sjálfa sig í dag.  Óvíst er með Dóna.  Hann er gamalgróinn Demókrati.  Öfugt við Clinton.  Hún er gamalgróin Reppi.           

Teikn um sigur Trumps í N-Karólínu

Framsókn þarf þrjá ráðherrastóla

  Framsóknarflokkurinn logar stafna á milli.  Eins og gengur.  Flokksmenn þora ekki lengur að "læka" við vitlausar Fésbókarfærslur.  Þeim sem hefur orðið slíkt á er hvergi vært.  Það er hringt í þá og lesið yfir hausamótunum á þeim.  Ekkert "elsku mamma" heldur er tekið í hnakkadrambið á þeim og þeir hristir og hrærðir uns allur vindur er úr þeim.  

  Nú er gerð sanngjörn krafa um að Sigmundur Davíð verði ráðherra.  Helst forsætisráðherra með 19 aðstoðarmenn.  Annars verður engin sátt.  Aðeins ófriður og illindi.  Sigurður Ingi hlaut ekki nema 40 atkvæðum meira í formannsslagnum.  Aðeins 817 kjósendur Framsóknarflokksins í NA-kjördæmi strikuðu yfir nafn Sigmundar.  Hann á þess vegna skýlausa kröfu um ráðherraembætti.  Það er eina leiðin til að hann verði glaður.

  Þetta þýðir að Framsókn þarf þrjú ráðherrasæti í komandi ríkisstjórn.  Formaðurinn og varaformaðurinn sitja vitaskuld fyrir.  Þetta getur orðið vandamál.  Stærsta vandamálið er það er alls óvíst að Framsóknarflokkurinn verði í ríkisstjórn.  Þá verður langt í að gleði ríki á eyðibýli á NA-landi.

   

Krefjast sætis fyrir Sigmund

Ofsóttur eyðibýlisbóndi

  Hvergi sér fyrir enda á ofsóknum vondra manna gegn Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni.  Í skúmaskotum í New York,  Brussel,  Svíþjóð og eiginlega út um allan heim hafa óþokkar tekið höndum saman um að gera strákinn óvígan.  Einskis er látið ófreistað.  Svo langt er gengið að algengum vírus,  svokölluðum Trójuhesti, var plantað í tölvu hans.  Sá hestur njósnar um auglýsingar sem stráksi skoðar.  Hann er ógn við heimsyfirráð vondra karla.  Þeir skjálfa af ótta við það eitt að heyra nafn hans nefnt.  

  Verra er að samflokksmenn hans taka þátt í ofsóknunum.  Ekki af léttúð heldur af fullum þunga. Í nýafstöðnum kosningum voru brögð að því að krotað væri yfir nafn Sigmundar á kjörseðlum.  Vel á níunda hundrað Framsóknarmanna tók þátt í þessum ljóta leik.  18% í NA-kjördæmi.  Jafnframt er staðfest að í öllum öðrum kjördæmum reyndu kjósendur Framsóknarflokksins með öllum ráðum að strika yfir nafn eyðibýlisbóndans.  Það reyndist hægara sagt en gert af því að nafn hans var ekki á kjörseðlinum.  Í einhverjum tilfellum brugðu kjósendur á það ráð að skrifa nafn hans á kjörseðilinn til þess eins að strika yfir það. Enn aðrir skrifuðu nafnið á servíettur og dagblöð til að strika yfir það.  Þetta er galið.  Snargalið.  

  Góðu fréttirnar eru að Sigmundur Davíð safnar notuðum flugeldaprikum.  Söfnunin gengur vel.

       

Skoðanakúgun í flokknum

Eindregin ósk um forsætisráðherra

 

  Mér er að mestu sama um það hvernig ný stjórn verður sett saman.  Það er að segja hvaða stjórnmálaflokkar mynda meirihluta og þar með ríkisstjórn.  Eða hvort að það verður minnihlutastjórn varin af utanstjórnarflokki.  Þetta eru hvort sem er allt kratar.  Það sem skilur á milli er smotterí sem er ekki á dagskrá næstu árin.  Til að mynda upptaka nýs gjaldeyris eða umsókn um inngöngu í Evrópusambandið.

  Næst á dagskrá er endurreisn heilbrigðiskerfisins,  bættur hagur öryrkja og aldraðra,  meiri spilling og meira pönkrokk.  Allir geta náð sátt um það.

  Mín ósk um nýja ríkisstjórn er að Óttar Proppe verði forsætisráðherra.  Hann hefur samið langbestu lögin af öllum sem sæti eiga á Alþingi. Hann hefur ort flottustu og skondustu textana.  Hann syngur töffaðast.  Hann hefur gert bestu myndböndin.  Sjá hér fyrir ofan og neðan.  Hann á flottustu fötin.

   

Vilja Benedikt sem forsætisráðherra

Ég nenni ekki að tala um Sigmund Davíð

  Einn kunningi minn er afar áhugasamur um að láta banna hitt og þetta.  Eiginlega flest.  Næstum því daglega nefnir hann eitthvað sem hann telur brýnt að verði bannað.  Hann telur sig vera frjálslyndan og hefur óbeit á forræðishyggju.  Enda byrjar hann setningar jafnan á orðunum:  "Eins og mér er illa við öll boð og bönn þá finnst mér að það eigi að banna..."

  Þetta næstum því sama á við um þá sem mest og oftast tala um Sigmund Davíð Gunnlaugsson.  Þegar þeir hafa masað og þvaðrað um hann þá endar umfjöllunin á orðunum:  "Annars nenni ég bara ekki að tala um Sigmund Davíð."  

   

Nennir ekki að tala um Sigmund Davíð

Kostir útstrikana

  Nöfn tiltölulega fárra frambjóðenda eru strikuð út á kjörseðli í kosningum.  Ástæðan er sú að almenningur þekkir lítið sem ekkert til frambjóðenda.  Í nýafstöðnum alþingiskosningum voru hátt í 1300 manns í framboði.  Hvorki ég né aðrir þekkja haus né sporð á sumum sem skipuðu efsta sæti á framboðslistum.  Hvað þá þeirra sem skipuðu önnur sæti.  

  Fyrir bragðið er eðlilegt að útstrikaðir frambjóðendur séu upp með sér.  Kjósendur vita á þeim deili.  Þekkja meira að segja nógu vel til verka þeirra til að krota yfir nafn þeirra.  

  Montnastur allra í dag er Sigmundur Davíð Gunnlaugssonar.  Hann er kóngur -  útstrikanakóngur á eyðibýli.  Svo gott sem fimmti hluti kjósenda Framsóknarflokksins í NA-kjördæmi krassaði yfir nafn hans.  Það hefur verið skálað í kampavíni af minna tilefni.     

Rúm 8% strikuðu Þorgerði Katrínu út

Smásaga um stolinn bíl

   Útidyrahurð á sjoppunni er hrundið upp með látum.  Inn um dyrnar stekkur eldri maður.  Hann er náfölur.  Hárlubbinn stendur í allar áttir.  Augun uppglennt.  Hann veifar höndum og hrópar:  "Sími, sími!  Fljótt, fljótt!"

  Afgreiðsludömunni er brugðið.  Hún hörfar frá afgreiðsluborðinu og spyr skelkuð:  "Hvað er að?  Hvað er í gangi?"

  Maðurinn bendir út og hrópar óðamála:  "Það er miði á ljósastaurnum;  auglýst eftir stolnum bíl.  Lánaðu mér síma!  Fljótt, fljótt!"

  Konan fálmar taugaveikluð eftir farsímanum sínum og réttir manninum.  Hann brettir eldsnöggt upp vinstri ermina.  Á handlegginn hefur hann skrifað símanúmer stórum stöfum.  Það auðveldar honum að slá inn númerið á símann.  Hann er varla fyrr búinn að hringja en það er svarað.  Við það er eins og þungu fargi sé af manninum létt.  Hann róast allur og segir hægt, skýrt og fumlaust.

  "Góðan daginn.  Ég hringi úr sjoppunni við Grensásveg.  Á ljósastaur hér fyrir utan er auglýst eftir stolnum bíl.  Það er mynd af BMW og upplýsingar um bílnúmer, ásamt því að spurt er:  Hefur þú séð þennan bíl?  Ég get upplýst undanbragðalaust að þennan bíl hef ég aldrei séð.  Ég fullvissa þig um það.  Vertu svo blessaður, góði minn."

 

 

 

 

 

 

 

------------------------------------

Fleiri smásögur má finna með því að smella HÉR

Vanmetinn styrkur

  Fyrir helgi spáði ég fyrir um úrslit alþingiskosninganna sem fóru fram á laugardaginn.  Gekk þar allt eftir.  Það er að segja innan skekkjumarka.  Einn var þó hængur á.  Mér reiknaðist til að ef öll helstu skyldmenni Júlíusar K.  Valdimarssonar mættu á kjörstað gæti H-listi Húmanistaflokksins fengið 30 atkvæði.  Þá að því tilskyldu að Júlíus myndi sjálfur greiða sér atkvæði.  Það þurfti ekki að vera. 

  Þarna vanmat ég illilega styrk Húmanistaflokksins.  Þegar atkvæðabunki hans var talinn reyndist framboðið mun öflugra en bjartsýnustu spár gerðu ráð fyrir.  33 atkvæði skiluðu sér í hús.  Upp á það var haldið með húrrahrópum,  flauti og blístri út allan sunnudaginn og langt fram á mánudagsmorgun.  Vantaði aðeins hársbreidd - nokkur þúsund atkvæði - að Húmanistar kæmust á fjárlög. 10.000 atkvæði hefðu tryggt þeim þingsæti.  Þar skall hurð nálægt hælum.   

40 milljónir til Flokks fólksins?

Bestu lög Dylans

  Fyrir röskum hálfum mánuði tilkynnti sænska Nóbelsakademían frá þeim tíðindum að bandaríska söngvaskáldið Bob Dylan fengi Nóbelsverðlaunin í bókmenntum þetta árið.  Frá þessu var skýrt á heimasíðu skáldsins og einnig á Fésbókarsíðu hans.  Nokkrum dögum síðar var fréttin fjarlægð af heimasíðunni en ekki af Fésinu.  

  Ekki náðist á Dylan sjálfum.  Hann var á hljómleikaferð erlendis og sinnti ekki síma.  Vegna þessa óttaðist Nóbelsakademían að hann myndi ekki veita verðlaununum viðtöku.  Taugaveiklun greip um sig í herbúðunum.  

  Bob Dylan er ólíkindatól og ekki fyrirsjáanlegur.  Nú hefur hann komist í síma og hringt í Nóbelsakademíuna.  Hann er snortinn yfir heiðrinum og ætlar að mæta við afhendingarathöfnina.  Akademían andar léttar og hefur tekið gleði sína á ný.  Það er fyrir mestu.

  Í maí varð Dylan hálfáttræður.  Við þau tímamót birti ég á þessum vettvangi vandaða samantekt breska tímaritsins Uncut yfir bestu lög Dylans.  Þetta má sjá með því að smella HÉR   

Dylan var orðlaus

Sjö tónlistarmenn á sjúkrahús eftir að hafa neitað að fara úr jökkunum

 

  Það er vandlifað í heimi tískunnar.  Konur stórskaða á sér fæturna þegar þær ganga í skóm með alltof háum hælum.  Fjöldi þarf að fara reglulega í aðgerð á sjúkrahúsi vegna þessa.  Samt lætur engin sér segjast.  Tískan kallar.  

  Í tónlistarheimi ríkja tískustraumar.  Leðurfatnaður hefur löngum fylgt rokkinu.  Strax á upphafsárum rokksins um miðjan sjötta áratuginn klæddist Elvis Presley leðurgalla á sviði.  Fyrirmyndina sótti hann í kvikmyndaleikarann Marlon Brando.

  Bítlarnir klæddust leðurgalla á fyrri hluta sjöunda áratugarins.  Á seinni hluta áratugarins klæddust hippar leðurfatnaði.  Til að mynda Jim Morrison forsprakki The Doors.  Á áttunda áratugnum fóru þungarokkarar í leðurgalla.  Þegar pönkið mætti til leiks á síðari hluta áratugarins varð leðurjakkinn einkennistákn.  Á hann var smellt fjölda járngadda ásamt því sem barmnælum var hlaðið á.

  Í heitari löndum er leðurgalli vandamál.  Hann hitnar og getur breyst í hraðsuðuketil.  Leðrið er svo þétt efni að það hleypir hvorki hita né svita út.  Þetta fengu liðsmenn bandarísku pönksveitarinnar AIDs Monkey að reyna á hljómleikum í Arizona.  

  Hljómleikarnir hófust síðdegis.  Hitastigið 47° á selsíus.  Hljómleikahaldaranum leist ekki á blikuna.  Hann vildi fresta hljómleikunum til klukkan hálf 10.  Þá væri farið að kólna.  Hljómsveitin tók það ekki í mál.  Né heldur að fara úr leðurjökkunum á sviði.

  Sem betur fer var aðsókn afar dræm.  Fólk hélt sig heima fyrir framan kæliviftur. Aðeins 15 borguðu sig inn.  

  Þegar tímasetningunni varð ekki haggað hvatti hljómleikahaldarinn viðstadda til að fara úr jökkunum.  Því var harðneitað.  Hljómsveitinni tókst að spila í 17 mínútur áður en hún leið útaf.  Fjórir liðsmenn voru í snarhasti fluttir rænulitlir á sjúkrahús ásamt 3 áhorfendum úr annarri hljómsveit.   

    

Þessi jakki er að gera allt vitlaust

Poppstjörnur á Alþingi

  Stjórnmálamenn eru heilt yfir ástríðufullir tónlistarunnendur.  Margir þeirra spila á hljóðfæri og flestir bresta í söng af litlu tilefni.  Nægir að nefna Árna Johnsen, Róbert Marshall og Guðmund Steingrímsson.  Hljómsveitin Upplyfting er skipuð Framsóknarmönnum og Gildran skipuð Vinstri-grænum.  Besti flokkurinn var að uppistöðu til skipaður tónlistarfólki, sem og Björt framtíð.  Ólafur F.  Magnússon,  fyrrverandi borgarstjóri Reykjavíkur,  var að senda frá sér glæsilega plötu með frumsömdum söngvum.

  Fjöldi poppstjarna er í framboði til Alþingis núna á laugardaginn.  Þar á meðal formaður Bjartrar framtíðar,  Óttar Proppé.  Hann leiðir listann í SV-kjördæmi og er söngvari hljómsveita á borð við Ham,  Dr. Spock og Rass.  Hinn söngvari Ham,  Sigurjón Kjartansson, og bassaleikarinn, S. Björn Blöndal borgarfulltrúi,  eru einnig á framboðslista Bjartrar framtíðar.  Aðrir borgarfulltrúar,  Karl Sigurðsson í Baggalúti og Einar Örn "Sykurmoli", eru líka á listanum.  

  Píanóleikarinn og Alþingismaðurinn Illugi Gunnarsson er í heiðurssæti Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík-suður.  Hann hefur setið á Alþingi til margra ára og er menntamálaráðherra.  

  Á framboðslista Vinstri-grænna eru Björn Valur Gíslason, söngvari og gítarleikari Roðlaust og beinlaust;  svo og gítarhetjurnar Gunnar Þórðarson og Björgvin Gíslason, að ógleymdum Ragnari Kjartanssyni og söngkonunni Sigríði Thorlacius. 

  Á framboðslista Samfylkingarinnar eru feðginin Margrét Gauja Magnúsdóttir og Magnús Kjartansson.  Þau eru þekkt fyrir lagið "Sólarsamba".  Það skoraði hátt í Söngvakeppni sjónvarpsins á níunda áratugnum.  Magnús hefur spilað með mörgum þekktustu hljómsveitum landsins.  Þar af Trúbroti, Óðmönnum, Júdas, Brimkló, Haukum og Brunaliðinu.  Meðfram var hann bæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins í Hafnarfirði.  Svala Björgvins og Þorsteinn Eggertsson eru ennfremur á framboðslista Samfylkingarinnar.  Svala er í heimsþekktu hljómsveitinni Steed Lord.  Þorsteinn er þekktur rokksöngvari. Var á sínum tíma kallaður "íslenskur Elvis" og söng síðar í hljómsveitinni Rokkbræðrum.  Hann er afkastamesti textahöfundur landsins.  

  Á framboðslista Dögunar er hljómborðsleikarinn og söngkonan Ásthildur Cesil Þórðardóttir. Hún spilaði með ýmsum helstu danshljómsveitum Vestfjarða.  Á landsvísu er hún kunnust fyrir kvennahljómsveitina Sokkabandið.

  Á framboðslista Flokks fólksins eru Inga Sæland,  Þollý Rósmundsdóttir og Sveinn Guðjónsson. Inga sló í gegn í X-factor fyrir nokkrum árum.  Þollý heldur úti skemmtilegri blúshljómsveit kenndri við hennar nafn.  Sveinn hefur spilað á hljómborð og sungið með mörgum hljómsveitum.  Hæst ber Roof Tops.  

  Gítarleikarinn, söngvarinn og söngvahöfundurinn Lýður Árnason er á framboðslista Pírata.

  Leiðtogi Alþýðufylkingarinnar,  Þorvaldur Þorvaldsson,  skemmtir með öguðum söng. Hann er mikill söngvari.        

  Eflaust er ég að gleyma einhverjum sem eiga heima í þessari samantekt.  Ábendingar eru vel þegnar.

  

Þetta vill Hillary ekki að þú sjáir

  Frú Hildiríður Clinton hefur gefið kost á sér til framboðs í embætti forseta Bandaríkja Norður-Ameríku.  Hún er frambjóðandi Demókrataflokksins.  Helsi keppinautur hennar er Dóni Trump.  Hann er forsetaframbjóðandi Repúblikana.  Reyndar í óþökk margra hæst settu flokkssystkina hans.

  Bæði tvö eiga fortíð.  Sumt sem hvorugt þeirra þykir heppilegt að rifja upp og flagga.  Til að mynda að fyrir örfáum árum var Dóni ákafur aðdáandi Hildiríðar.  Hann studdi fjárhagslega kosningaslag hennar við Hússein Óbama.  Hann hlóð hrósi á hana.  Kallaði hana góða konu.

  Þau láta eins og það sé gleymt og tröllum gefið.

 

 

 

 

 

 

 

 

  Kært hefur verið á milli Hildiríðar og Georgs W. Brúsks,  fyrrverandi forseta Bandaríkjanna.  Gróa á Leiti segir að þau daðri gróflega við hvort annað í hvert sinn sem fundum ber saman.  Þrátt fyrir að vera flokkssystkini Dóna þá ætlar Bush-fjölskyldan ekki að kjósa hann.  Óljóst er hvort að hún kýs Hildiríði í staðinn.  Það fer hljótt. 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Kosningavél Hildiríðar hefur ekki hampað afmæliskorti sem Bill sendi flokkssystur sinni,  Miss Móniku Lewinsky.  Hún hefur aldrei boðið Móniku í afmælið sitt.

 

 

 

 

 

 

.

49% styðja Clinton samkvæmt CNN

Tónlist Ólafs F. Magnússonar í spilun erlendis

  Internetið er skemmtilegt.  Ekki síst Fésbókin.  Þar kynnist fólk hvaðanæva úr heiminum með sömu áhugamál.  Þetta gerist sjálfkrafa.  Allt í einu er ég orðinn Fésbókarvinur annarra með sömu ástríðu fyrir tónlist og ég.  Forrit Fésbókar stýra þessu.  Gott mál.

  Einn góðan veðurdag var þýskur útvarpsmaður, Tom Nettie,  orðinn Fésbókarvinur minn.  Ég held að þar áður hafi leiðir legið saman á einhverjum tónlistarsíðum Fésbókar. Ég fékk einkapóst frá honum með fyrirspurn um Ólaf F. Magnússon. Lagið "Máttur gæskunnar" - sem ég póstaði á Fésbókarsíðu minni - heillaði hann.

  Tom er með tveggja tíma kvöldþátt,  The Golden Circle of Good Music,  á föstudagskvöldum á ensku útvarpsstöðinni Phoenix:  https:/www.facebook.com/events/362216267452447/.  Hann er einnig með - ásamt konu sinni - podcast þætti á þýsku.  Hann hefur verið með lagið í fastri spilun síðustu vikur.  Hér má heyra það á mínútu 43:  http://andreaduenkel.podomatic.com/entry/2016-10-22T07_01_41-07_00 

  Nú er Tom líka byrjaður að spila lag Ólafs,  "Ekki láta þá sökkva",  svo sem heyra má á mínútu 37:30 í sérþætti um norður-evrópska tónlist.  

      

  

Alltaf reikna með því að farangur skemmist og verði viðskila

  Allir sem ferðast með flugvél verða að gera ráð fyrir því að farangur fylgi ekki með í för.  Hann getur átt það til að ferðast til annarra áfangastaða.  Jafnvel rúntað út um allan heim.  Farangur hegðar sér svo undarlega.  Þetta er ekki eitthvað sem gerist örsjaldan.  Þetta gerist oft.  Ég hef tvívegis lent í þessu.  Í bæði skiptin innanlands.  Í annað skiptið varð farangurinn eftir í Reykjavík þegar ég fór til Seyðisfjarðar að kenna skrautskrift.  Hann kom með flugi til Egilsstaða daginn eftir.  Í millitíðinni varð ég að kaupa námskeiðsvörur í bókabúð í Fellabæ og taka bíl á leigu til að sækja farangurinn þegar hann skilaði sér.  

  Ég sat uppi með útgjöld vegna þessa óbætt.  Ekkert að því.  Það kryddar tilveruna.  

  Í hitt skiptið fór ég til Akureyrar. Farangurinn kom með næstu flugvél á eftir einhverjum klukkutímum síðar.  Það var bara gaman að bíða í kaffiteríunni á Akureyrarflugvelli á meðan.  Þar voru nýbakaðar pönnukökur á boðstólum.

  Eitt sinn heimsóttu mig hjón frá Svíþjóð.  Farangurinn týndist.  Ég man ekki hvort að hann skilaði sér einhvertíma.  Að minnsta kosti ekki næstu daga.  Hjónin neyddust til að fata sig upp á Íslandi.  Þeim ofbauð fataverð á Íslandi.  Kannski fóru þau í vitlausar búðir í Kringlunni.    

  Vegna þess hversu svona óhöpp eru algeng er nauðsynlegt að taka með í handfarangri helstu nauðsynjavörur.  

  Ennþá algengara er að farangur verði fyrir hnjaski.  Það er góð skemmtun að fylgjast með hleðsluguttum ferma og afferma.  

        

Töskunum mokað út fyrir flugtak

Sænska Nóbelsakademían áttar sig ekki á Bob Dylan

  Bandaríska söngvaskáldið Bob Dylan hefur aldrei verið fyrirsjáanlegt.  Hann kom fram á sjónbarsviðið á fyrri hluta sjöunda áratugarins.  Hann var til að byrja með Woody Guthrie jukebox.  Síðan sjálfur öflugt söngvaskáld í hans anda.  Söngtextarnir óvenju ljóðrænir.  Þá mátti túlka sem þjóðfélagsgagnrýni.  Einkum í samhengi við aðra sem hann var í slagtogi við í þjóðlagasenunni í New York.  

  Umfram marga í henni var og er Dylan mjög góður lagahöfundur.  Framan af ferli urðu lög hans ofurvinsæl í flutningi annarra:  The Byrds,  Peter, Paul & Mary,  Manfred Mann,  Sonny & Cher, Joan Baez og margra annarra sem ég man ekki eftir í augnablikinu.   

  Dylan varð kóngur bandarísku þjóðlagasenunnar.  Kærasta hans,  Joan Baez var drottningin.  1965 slátraði Dylan þeim titli sínum.  Hann mætti á stærstu árlega þjóðlagahátíðina með rokksveit. Háværa með rafmagnshljóðfærum.  Allt varð brjálað. Dylan var púaður niður.

  Sagan segir að þetta hafi komið honum í opna skjöldu.  Hann kom inn á markaðinn fyrir daga Bítlaæðisins.  Hann heillaðist af bresku Bítlunum og ekki síður af bandarísku Bítlunum,  The Byrds.  Hann samdi fyrsta smáskífulag The Byrds,  "Mr.  Tambourine Man".  Honum þótti rökrétt skref að rokkast.

  Þegar hippabylgjan skall á var Dylan ekki að öllu leyti samstíga.  Og þó.  Samt.  Ekki í háværri gagnrýni á hernað Bandaríkjanna í Víetnam.  En í músík og jákvæðri afstöu til vímuefna.  

  Gamlir samherjar kvörtuðu sáran undan því að Dylan tæki ekki þátt í andófi gegn Víetnamstríðinu.  Síðar upplýsti Dylan að hann hafi tekið meðvitaða ákvörðun um að verða ekki sá hippaleiðtogi sem kallað var eftir. Hann vildi ekki vera leiðtogi.  Hann vildi bara vera tónlistarmaður.  Söngvahöfundur án leiðtogahlutverks.

  Foreldrar Dylans eru gyðingar. Biblíutilvitnanir urðu snemma áberandi í textum hans. Á áttunda áratugnum snérist hann til kristni. Varð mjög upptekinn af því.  Afgreiddi þrjár plötur sem boðberi kristni.  Síðar rjátlaðist sá ákafi af honum.

  Dylan heldur stöðugt áfram að koma á óvart.  Söngrödd hans hefur alltaf verið fagurfræðilega vond.  Á síðustu árum hefur skrækt hæsi bæst við mikla nefmælgi og sérkennilegar áherslur.  Hann var á sínum tíma fyrsti frægi söngvari sem söng illa.  Að auki lélegur gítarleikari og falskur munnhörpublásari.  En bara flott.  

  Fyrir nokkrum árum kom Dylan á óvart með jólaplötu.  Söng (töluvert illa) þekkt gömul jólalög.  Næst kom hann á óvart með plötu sem inniheldur gamla Frank Sinatra slagara. 

  Dylan hefur sjaldnast gefið upp afstöðu til forseta- og alþingiskosninga í Bandaríkjunum.  Undantekningu gerði hann með stuðningi við forsetaframboð Husseins Obama. 

  Nú hefur Dylan verið heiðraður með bókmenntaverðlaunum Nóbels.  Þetta eru frægustu og hæst skrifuðu bókmenntaverðlaun heims.  Svo bregður við að Dylan hefur ekki sýnt nein viðbrögð.  Hann á ekki snjallsíma og er ekkert á samfélagsmiðlum á netinu.  Einu viðbrögð - sem óvíst er hvernig á að túlka - er að fréttatilkynning um verðlaunin birtust á heimasíðu Dylans en var fjarlægð skömmu síðar.    

  Til gamans má geta að þegar Dylan spilaði í fyrra skipti á Íslandi þá reykti hann yfir sig af hassi á Hótel Nordica áður.  Stal reiðhjóli sem hann mætti á í Laugardalshöll (nánast næsta hús). Var illa skakkur og skrækur í fyrstu lögum.       

    

Sakar Dylan um hroka og dónaskap

Tákn flokkanna

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Öll alvöru fyrirtæki og félög skarta lógói (einkennismerki/tákni).  Af heimsfrægustu best heppnuðu lógóum má nefna Nike, Mercedes Benz og friðarmerkið.  

  Kostir góðra lógóa er að þau tákni það sem þau standa fyrir.  Sem dæmi er Benz-merkið bílstýri.  Því augljósar sem táknið er þeim mun betra.

  Annar kostur er að lógóið sé ofur einfalt.  Þumalputtaregla er að hver sem er geti teiknað lógóið án þess að hafa fyrirmynd fyrir framan sig.

  Lógó þarf að þola lélega prentun og mikla smækkun án þess að afskræmast.  Það þarf að þola svart-hvíta prentun.  Það þarf að vera fallegt og tignarlegt

  Flokksmerki íslensku framboðanna til alþingiskosninga eftir viku eru skemmtilega fjölbreytt og flest ólík.  Viðhorf mitt til lógóa þeirra er algjörlega óháð viðhorfi til flokkanna.  

Nr. 1  Samfylking.  Rauður punktur.  Einfaldara getur lógó varla verið.  Það er stóri kosturinn.  Einnig að rauði liturinn staðsetur flokkinn augljóslega til vinstri.  Þó að áhorfandinn nemi það varla nema í undirvitund þá lýsist punkturinn örlítið upp til hægri.  Það laðar fram tilfinningu fyrir (billjard-) kúlulaga formi.  Virkilega djarft lógó.  Á móti vegur að andstæðingar geta túlkað merkið sem rautt viðvörunarljós eða rautt stöðvunarljós. Merkið tapar mikið til gildi í svart-hvítu og nýtur sín ekki án samhengis við flokkinn.  Til dæmis að taka þá myndi rauður punktur í veggjakroti ekki virka sem stuðningur við Samfylkinguna.  Upphaflega var lógóið rauður punktur með þykku hvítu S.  Það var fúsk.  

  Nr.  2  Dögun.  Merkið er fallegt, listrænt og sýnir dagrenningu.  Samhverfa er kostur.  Dökkblár neðri hluti staðsetur flokkinn til hægri.  Hann á þó frekar að tákna sjó og land (fjöll).  Upphaflega var teikning af fljúgandi sjófugli ofan í merkinu.  Blessunarlega ekki lengur.  Enda myndar hvíti flöturinn sjófuglstákn að auki.  Breyting í fiskveiðimálum er eitt af stóru málum Dögunar (Frjálslyndi flokkurinn er einn af hornsteinum Dögunar).

  Nr. 3  Vinstri græn.  Lógóið er listrænt og sýnir V laga form.  Rauða vinstri hliðin staðsetur framboðið til vinstri.  Græni flöturinn undirstrikar grænu pólitíkina.  Ókosturinn er að það er ekki auðvelt að teikna merkið án fyrirmyndar.  

  Nr. 4  Framsóknarflokkurinn.  Fallegt, samhverft og tignarlegt lógó.  Græni liturinn vísar til landbúnaðar og bænda.  Formið er tilvísun í gras.  Smart samsetning á dökkum og ljósum lit.  Ókosturinn er hvað þetta er flókið.  Það er erfitt er að teikna lógóið fríhendis án reglustiku og án þess að hafa fyrirmynd við hönd.  

  Nr. 5  Viðreisn.  Fallegt tákn samsett úr 3 bláum V og 3 appelsínugulum.  Það er rífleg áhersla á V,  upphafsstaf Viðreisnar.  Blái liturinn vísar til hægri.  Appelsínuguli liturinn vísar inn að miðju.  Merkið líkist vélspöðum á mótorbát.  Ókosturinn er að öll þessi V gera merkið heldur betur margbrotið - þó að auðvelt sé að teikna það.     

  Nr. 6  Björt framtíð.  Flötur merkisins og fjólublár litur vísa til heiðursmerkja á borð við orður.  Slaufur þar ofan á geta verið útfærsla á B og F.  Kostur er að ekkert annað framboð skartar fjólubláum lit.  Gallinn er að lógóið er ekki að koma neinum skilaboðum áleiðis.  Líka er það alltof flókið.  Það er ekki auðvelt að teikna það fríhendis án fyrirmyndar.  

  Nr. 7  Sjálfstæðisflokkurinn.  Í áranna rás hefur táknið,  ránfugl,  stöðugt færst í rétta átt. Upphaflega var þetta skelfilega flókin myndskreyting fremur en lógó.  Á síðari tímum hefur teikningin verið einfölduð verulega.  Íhaldsmenn halda eðlilega í allflest óbreytt.  Lógóið er engu að síður tignarlegt og blái liturinn vísar til hægri flokks.  

  Nr. 8  Píratar.  Lógóið er ljótt.  Það sýnir hring utan um svart-hvítan fána með hvítu merki innan í.  Virðist vera útflattur þorskur.  Svona óljóst er það klúður (fúsk).  Kostur er að fáninn myndar P.

  Nr. 9 Alþýðufylkingin.  Alltof alltof flókin teikning af rauðum fánum.    

  Nr. 10  Flokkur fólksins.  Flassandi amatörismi.  Útlínur Íslands og ofan í þær troðið X F með löngu millibili.  Liturinn er ljósbleikur og merkið nánast hverfur þegar það er smækkað.  Þar fyrir utan er þessi útfærsla fagurfræðilega afskaplega ljót. 

  Nr 10  Íslenska þjófylkingin.  Allra, allra, allra versta lógó ársins.  Flókið og ljótt.  Svart letur ofan í dökkbláan bakgrunn.  Ótrúleg smekkleysa.  Þetta er subbuleg klessa.  Í smækkun og í svart-hvítri útgáfu er það algjör klessa.   

.      

   

Píratar mælast stærstir

Hvað er í gangi? Spaugilegar furðumyndir

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Sumar ljósmyndir eru þannig að erfitt er að átta sig á því hvað þar er í gangi.  Þarna er stúlka að snæða pylsu.  En af hverju gerir hún það svona?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Í mörgum tilfellum er fólk í undarlegum stellingum í tilteknum danssporum.  Hér er einkennilegasta útfærslan. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

  Það er gamall og góður siður að bursta tennurnar kvölds og morgna.  En er þetta heppilegasta stellingin:  Annar fóturinn ofan á hurð og sími við tærnar?

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Stolist í bjórinn.  En af hverju er dósin þarna?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ég hef ekki hugmyndaflug til að átta mig á því hvað þarna er í gangi.  Konur að skríða hver yfir aðra. 

  Myndirnar má stækka með því að smella á þær.  Þá verða þær skýrari og auðveldara að átta sig á aðstæðum.