Er Trump búinn að vera?

  Kosningabaráttan um embætti forseta Bandaríkja Norður-Ameríku hefur verið óvenju fjörleg í ár.  Munar þar mestu um framgöngu auðmannsins Dóna Trumps.  Hann var hallur undir Demókrata (enda New York-búi) uns hann ákvað að verða forseti og veðjaði þá réttilega á að reppaflokkinn.

  Kosningabarátta hans hefur gengið bærilega lengst af.  Hann hefur nýtt sér þekkt "trix" sem gáfust vel á fyrri hluta síðustu aldar.  Verra er að upptökur hafa lekið út þar sem ljúflingurinn hælir sér af því að komast upp með að grípa um kynfæri kvenna og kyssa þær án leyfis.  Giftar jafnt sem ólofaðar.  

  Þetta hrífur ekki íhaldssamar konur í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Þær hrífast að áformum Dóna um að einangra Bandaríkin með aðskilnaðarmúr á landamærum Mexíkó, banna múslima, refsa fyrir fóstureyðingu,  fangelsi pólitíska keppinauta,  banna innflutning á vörum frá Kína og eitthvað svoleiðis.  En ekki að hann grípi um kynfæri kvenna.  Það verður okkar manni að falli. Jafnvel þó að hann segist komast upp með það vegna frægðar.

   

Hvetur Trump til að hætta vælinu

Glæsileg plata frá fyrrum borgarstjóra Reykjavíkur

  Á dögunum kom út platan "Ég elska lífið" með Ólafi F. Magnússyni.  Áður hafa heyrst frá honum stök lög sungin af Páli Rósinkrans.  Þau eru á plötunni.  Páll er frábær söngvari.  Tvímælalaust einn sá besti á landinu.  Það heyrist glöggt í þeim fimm lögum sem hann syngur á tíu laga plötunni.

  Ólafur og Guðlaug Dröfn Ólafsdóttir syngja hin lögin.  Hún er auðheyranlega lærð í öguðum klassískum söng.  Afskaplega raddfögur og þægilega lágstemmd.  Söngur hennar fellur vel að söngstíl Ólafs.  Söngstíl sem klæðir tónlistina betur en annars mjög svo góður söngur Páls.  Ólafur syngur af einlægni, innlifun og næmri tilfinningu fyrir boðskap söngtextanna.  Enda allir nema tveir ortir af honum.  Þeir eru innihaldsríkir, boðandi og gefandi.  Þeir eru vel ort ljóð sem standa sterk án tónlistar.  En falleg tónlistin og snotrar laglínur lyfta þeim.

  Eitt ljóðið,  "Ferðabæn", er eftir langömmu Ólafs, Önnu Guðmundsdóttur.  Annað,  "Ákall", er eftir afa hans, Stefán Ágúst Kristjánsson.  Þau tvö ljóð eru alveg í anda frumsömdu ljóðanna.  Ólafur er höfundur allra laga.  Þau eru lipurlega samin.  Laglínur vinalegar og auðlærðar.  Sumar með krækju (hook line),  svo sem "Máttur gæskunnar".  Öll lögin eru róleg, hlýleg og flest með sálmakenndum blæ.    

  Upphafslagið,  "Gott og göfugt hjarta",  gefur tóninn.  Textinn er heilræðavísa.  Laglínan er falleg og hátíðleg.  Hún er undirstrikuð með - að mestu - órafmögnuðum hljóðfærum.  Þar af setur saxófónn sterkan svip á. Vilhjálmur Guðjónsson "galdrakarl" útsetur snyrtilega og spilar á öll hljóðfæri á plötunni að frátöldu gítarplokki Gunnars Þórðarsonar á móti honum í tveimur lögum. Vilhjálmur raddar að auki með Ólafi og Guðlaugu. Raddanir eru hvarvetna smekklega nýttar og vel heppnaðar í alla staði.  Eins og öll platan.  Hún er glæsileg.  Mitt uppáhaldslag er óður til Eyjabakka,  "Ekki láta þá sökkva".      

  

Kvikmyndarumsögn

  - Titill: Can´t Walk Away

  - Tegund:  Heimildarmynd um tónlistarmanninn Herbert Guðmundsson

  - Framleiðendur/myndatökumenn:  Ómar Örn Sverrisson og Friðrik Grétarsson

  - Sýningarstaður:  Egilshöll Sambíó

  - Einkunn: ****

  Titill myndarinnar,  "Can´t Walk Away",  vísar til vinsælasta lags Hebba (Herbert Guðmundsson).  Lags sem náði ofurvinsældum um miðjan níunda áratuginn.  Varð íslenskt einkennislag "80´s".  Gekk svo í endurnýjun lífdaga um aldarmótin.  Fór á þvílíkt flug að það fer enn með himinskautum.

  Lagið kemur eðlilega við sögu í myndinni.  Hinsvegar snýst myndin ekki um það.  Þess í stað er farið yfir viðburðarríkt lífshlaup Herberts frá barnæsku.  Tónlistarferill hans er rakinn í bland við annað sem á daga hefur drifið.  Í einkalífinu hafa skipst á skin og skúrir:  Brostin hjónabönd, fangelsisvist, eiturlyfjafíkn, eignamissir og gjaldþrot.  Hebbi dregur ekkert undan.  Reynir ekkert að fegra sinn hlut.    

  Myndin er heppilega hrá og látlaus; blanda af gömlu sjónvarpsefni, frásögnum samtíðarmanna og því að kvikmyndatökuvélar fylgdu Hebba eftir eins og skuggi hvert fótmál síðustu fimm ár.  Hún er hröð og þétt.  Hvergi slakað á.  Það er eitthvað í gangi á hverri mínútu. Allt á fullu allan tímann.

  Jákvæðni Hebba er aðdáunarverð.  Hann tekur öllu mótlæti af æðruleysi og vill öllum vel.  Leitar alltaf að björtu hliðunum.  Hann er góð og yndislega manneskja.  Myndin kemur því til skila.     

  Gaman var að fylgjast með viðbrögðum áhorfenda.  Mikið hlegið og undir lokin braust í tvígang út ákaft lófaklapp.  Á leið út úr Egilshöll heyrði ég ungan mann segja:  "Þetta var  þrusu skemmtileg mynd!"  Félagar hans tóku undir það.  Ég geri það líka.  Hvet alla sem tök hafa á að skottast í Egilshöll Sambíó.  Það er góð skemmtun.  

 

               

Kvikmyndin um Hebba frumsýnd í kvöld

  Gríðarmikill spenningur er fyrir heimildarmyndinni um tónlistarmanninn sívinsæla Herbert Guðmundsson.  "Can´t Walk Away" heitir hún, eftir þekktasta lagi hans.  Sýningar hefjast á myndinni klukkan 20.00 í kvöld,  í Egilshöll Sambíó.  Næsta sýning er klukkan 22.00.   

  "Trailerinn" má sjá HÉR   

  Nánar um sýningartíma og lýsingu á myndinni má sjá HÉR 

Upphefð poppmenningarinnar

  Ekki kemur beinlínis á óvart að bandaríska söngvaskáldið Bob Dylan hljóti bókmenntaverðlaun Nóbels í ár.  Meira undrunarefni er að hann hafi ekki fengið þau fyrir langa löngu.  Foreldrar hans eru gyðingar.  Til margra ára hefur spurst út að nafn hans sé í pottinum yfir þau sem koma til greina.  

  Vegna þess hve lengi hefur verið gengið framhjá Dylan hafa fréttaskýrendur hallast að annarlegum viðhorfum dómnefndarinnar.  Snobbi.  Dylan flytur sín ljóð við gítarglamur og einfaldar laglínur.  Á sumum bæjum þykir svoleiðis ekki fínt.  Langt í frá.  Lágmenning kallast það.

  Nóbels-verðlaun Dylans eru upphefð fyrir dægurlagaheiminn.  Viðurkenning á því að bestu söngvaskáld hans eigi heima í flokki með Halldóri Kiljan Laxness, Günter Grass og Ernest Hemingway.

  Áhrif Dylans eru gríðarmikil á samtíðamenn.  Hann kenndi Bítlunum að reykja hass.  Hann breytti viðhorfum til dægurlagatexta.  Áður voru þeir einskonar léttvægt örþunnt smjörlag ofan á brauð.  Skiptu litlu máli og stóðu höllum fæti án laglínu.  Dylan bauð hinsvegar upp á ljóðræna, djúpa, safaríka og magnaða texta.  Þeir stóðu keikir án laglínu.  Engu að síður skipti laglínan heilmiklu máli.  Dylan er góður lagahöfundur.  Fjöldi tónlistarmanna hefur náð toppsætum vinsældalista með lögum hans.  Hver kannast ekki við lög eins og "Mr. Tambourine Man" (The Byrds),  "Blowin in the Wind" (Peter, Paul & Mary), "Knocking on Heavens Door" (Guns N´ Roses) og "Like a Rolling Stone" (The Rolling Stones)?    

 

Bob Dylan fær Nóbelinn

Trump hermir eftir íslenskum útrásarvíkingum

  Í kjölfar bankahrunsins á Íslandi í október 2008 var rætt við ýmsa sem fóru með aðal hlutverk í þeim hildarleik.  Það var eðlilegt.  Hitt var ekki eins eðlilegt:  Þeir áttu það sameiginlegt að sjúga upp í nefið í tíma og ótíma.  Stundum gripu þeir um nefið um leið.  

  Menn mér kunnugri í eiturlyfjafræðum segja þetta vera einkenni þeirra sem "sniffa" kókaín.  Ástæðan er sú að eftir "sniffið" þá verða einhver korn eftir í nefgöngunum.  Síðan hrökkva þau til og rúlla fram nefið.  Þá eru ósjálfráð viðbrögð að sjúga upp í nefið.  

  Nú hafa glöggir rekið eyrun í það að ljúflingurinn Dóni Trump,  forsetaframbjóðandi í Bandaríkjum Norður-Ameríku, hermir eftir íslensku bankaræningjunum.  Í kappræðum sýgur hann um 100 sinnum upp í nefið.  Sjálfur þvertekur hann fyrir að vera kókaínfíkill heldur fái hann alltaf gallaðan hljóðnema.  

  

Trump saug 93 sinnum upp í nefið

Bestu lög Lennons

  Nú í vikubyrjun,  9. október, kveiktu myndlistakonan Yoko Ono og Ólavía Harrison, ekkja George Harrison(ar) og tengdamóðir dóttur Kára Stefánssonar; svo og Barbara Starr, eiginkona Ringos, á Friðarsúlu Johns Lennons úti í Viðey.  Af því tilefni tóku blaðamenn breska tónlistartímaritsins New Musical Express (NME) saman lista yfir bestu lög Lennons.  Ég ætla að enginn sé 100% sammála niðurstöðunni. Að minnsta kosti er ég það ekki.  Þetta er fyrst og fremst skemmtilegur samkvæmisleikur.  

 

1  #9 Dream

2  Imagine

3  Jailous Guy 

4  Oh My Love 

5  Gimme Some Truth

6  Happy X-mas (War is Over) 

7  Mind Games

8  Watching the Wheels

9  Woman

10 Instant Karma

 

Besta íslenska lagið er norskt

  Öll elskum við Ríkisútvarpið, RÚV:  Sjónvarpið, Rás 1, Rás 2 og Rondo.  Þó að aldrei finnist neinn hlustandi á Rondo í hlustendamælingu þá er sú stöð í uppáhaldi hjá mörgum.  Oftar flottur djass en leiðinlegt óperugaul.  

  Í gærkvöldi var sjónvarpsdagskrá RÚV einstaklega glæsileg: Barnatími klukkustundum saman.  Þetta kom sér vel á flestum heimilum:  Börnin sofnuð og fullorðna fólkið gat ótruflað fylgst með Rannveig og krumma, tuskubrúðum og Línu langsokk.  Dagskráin var svo spennandi að hún hélt vöku fyrir vistmönnum á heimili aldraðra á Hlíð á Akureyri.

  Barnadagskrá laugardagskvöldsins féll í skugga á vali RÚV á besta ÍSLENSKA barnalaginu.  Almenningur fékk að taka þátt og kaus rafrænt.  Í dag lá niðurstaða fyrir.  Besta íslenska barnalagið er norskt.  Það er eftir Thorbjörn Egner og heitir So, ro, lillemann. 

Ofbeldið heldur áfram

  Það er svakalegt að fylgjast með því hvernig ráðist er á heiðursmanninn Dóna Trump þessa dagana.  Maðurinn hefur unnið sér fátt til saka umfram sterka löngun til að verða forseti Bandaríkja Norður-Ameriku og eitthvað svoleiðis.  Nú hefur hljómsveitin U2 bæst í hóp ofsækjenda ljúflingsins.  Þessi frægasta hljómsveit heims er á hljómleikaferð um Bandaríkin.  Þar er spjótum beint að heiðursmanninum afar gróflega.  Hvað eru þessir írsku Jesú-guðspjallaguttar að skipta sér af forsetakosningum handan við sjó og land?  

  Það er annað með stórleikarann Robert De Niro.  Hann má skipta sér af.  Hann er sveitungi Dóna.  En mætti vera orðvarari.  Það er ekki til fyrirmyndar að segjast langa til að kýla prúðmennið í andlitið.  Bara óuppalinn götustrákaskríll segir svoleiðis.  

  Smella hér

  

„Grípa í píkuna á þeim“

Ný íslensk kvikmynd - mikil tilhlökkun

  Um næstu helgi hefjast sýningar á splunkunýrri íslenskri kvikmynd. Hún heitir "Can´t Walk Away".  Sýningarstaðurinn er Egilshöll Sambíó.  Þetta er heimildarmynd um einn ástsælasta tónlistarmann þjóðarinnar í hálfa öld,  Herbert Guðmundsson.

  Hebbi, eins og hann er jafnan kallaður, á að baki skrautlegan tónlistarferil og ennþá skrautlegra lífshlaup þar fyrir utan.  Fljótlega eftir fermingu var hann farinn að syngja með áberandi hljómsveitum.  Raddsviðið er breitt.  Litbrigði söngraddarinnar svipar til Johns Lennons en Hebbi varð einnig þekktur fyrir að afgreiðs Led Zeppelin-lög alveg eins og Robert Plant.  

  Þekktustu hljómsveitir Hebba á áttunda áratugnum voru Tilvera, Eik og Pelican.  Á fyrri hluta níunda áratugarins söng hann vinsælt lag, "Megi sá draumur rætast", með hljómsveit sinni Kan.  1985 kom út 3ja sólóplatan,  "Dawn of the Human Revolation".  Hún inniheldur lagið "Can´t Walk Away".  Það sló þvílíkt í gegn.  Allar götur síðan er það einkennislag níunda áratugarins, þess tímabils sem kallað er 80´s. 

  Fram til þessa dags hafa komið út vinsælar plötur og smellir frá Hebba.  Nægir að nefna "Hollywood", "Svaraðu kallinu",  "Time", "Eilíf ás" og "Sumarið er stutt". 

  Í einkalífinu hafa skipst á skin og skúrir:  Ástarsambönd og hjónabönd hafa brotlent; eiturlyfjaneysla, fangelsun, gjaldþrot, atvinnuleysi, róttæk trúskipti, ísbúðarekstur, harðvítugar nágrannaerjur og þannig mætti áfram telja.

 

 

 

 

 

 

...

Af hverju geta menn ekki verið vinir?

  Flokksfundur Framsóknarflokksins í Háskólabíói var bíó.  Aðdragandinn var sérkennilegur.  Sigmundur Davíð reyndi sólarhringum saman að ná sambandi við forsætisráðherrann,  Sigurð Inga Jóhannsson.  Á sama tíma náðu allir aðrir - sem vildu ná sambandi við forsætisráðherra - sambandi við hann.  Meira að segja óvenju góðu sambandi.

  Sambandsleysi tvímenninganna átti ekki að koma að sök.  Forsætisráðherrann mátti hvergi sjá til né heyra í Sigmundi án þess að margfullyrða að hann færi ekki gegn honum í formannskosningu.  Sigmundi þótti þetta þreytandi og óþörf tugga.  Það lá í augum úti að hann væri formaður, ætti að vera og yrði formaður áfram.  Það þurfti ekki að ræða slíkt.  Pólitískt innsæi staðfesti það.  100% stuðningur við eyðibýlisbóndann í NA-kjördæmi undirstrikaði þetta.

  Sigmundur Davíð gekk glaðbeittur til formannskjörs.  Sjálfsöryggið geislaði af honum.  Þá kom babb í bátinn.  Að sameiginlegu bílastæði Háskólabíós og Hótel Sögu renndu rútur.  Út úr þeim streymdi fólk sem leit ekki út eins og Framsóknarmenn:  Gult á hörund og skáeygt með svart hár.  Það var greinilegt að Sigurður Ingi og erlendar leyniþjónustur voru að beita brögðum.  Rútubílstjórar hafa vottað að rútur með kanadískum Kínverjum komu á svæðið.  Sigmundur Davíð horfði upp á þetta fólk hlaupa út um allt. Eins og kettir sam þurfti að smala. Á sama tíma fjölmenntu stuðningsmenn hans í Háskólabíó en var snúið öfugum við.  Rammöfugum.  Fundust hvergi á kjörskrá. En kínversku túristarnir frá Kanada?  Voru þeir á kjörskrá flokksfundar Framsóknarflokksins?  Það hlýtur að vera.  Annars væri Sigmundur ennþá formaður.        

     

Sigmundur: Kosningarnar voru áfall

Íslendingar líða dýraníð

  Íslendingar eru dýraníðingar.  Svínabændum hefur þótt sjálfsagt að gelda gelti án deyfingar eða annarra aðferða til að milda sársaukann.  Sársaukahrínið í dýrunum hljómar eins og fögur sinfónía í eyrum svínabænda.  Kröfum um úrbætur var mætt af stjórnvöldum með áhugaleysi.  Það þurfti að gefa bændum góðan tíma til að reyna að venja sig af pyntingunum.

  Lengst af þótti hið besta mál að klippa rófuna af grísum.  Án deyfingar.

  Af og til komast í umferð myndbönd af fólki að misþyrma hestum.  Það hefur ekki þótt ástæða til aðgerða.  

  Í nýju búvörulögunum er dýraníð samþykkt.  Dýraníð breytir engu um styrkveitingar.

  Nýjasta dæmið er af misþyrmingu á lambi í Hörgárdal.  Það er dæmigert.  Fjöldi manns horfði upp á smalamann ganga í skrokk á lambi.  Lambið hafði örmagnast.  Í þannig aðstæðum er eðlilegast að taka það í fangið og reiða á hesti.  Eða setja upp í næsta bíl.  Í Hörgárdal var annar háttur hafður á.  Smalinn greip lambið, hóf það á loft og grýtti í jörðina.  Þessu næst sparkaði hann í það og stappaði á hálsi þess.  

  Viðstaddir létu gott heita.  Kipptu sér ekki upp við þetta.  Því síður var gripið í taumana.  Enn síður var ofbeldið tilkynnt eða kært til yfirvalda.  Í sveitinni ríkir þöggun um málið.

  Fólk sem misþyrmir dýrum er líklegt til að beita annað fólk ofbeldi.  Það skortir samkennd.  

 

 

     

Grunur um dýraníð í Hörgársveit

Nýtt framboð og kosningasvindl

  Gríðarmikill áhugi er fyrir því á meðal stuðningsmanna Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar að hann stofni nýjan Framsóknarflokk.  Bjóði fram í komandi alþingiskosningum og snúi þannig aftur sem sigurvegari.  Hann hefur aldrei kynnst því að vera "lúser".  Alltaf verið sigurvegari.  Þangað til á flokksþingi Framsóknarflokksins um helgina.  Niðurstaðan var svo óvænt, ný og brött að hann kunni ekki að höndla niðurlæginguna: Að vera "lúser".  Hann klappaði ekki fyrir sigurvegaranum.  Þess í stað tók hann á sprett út af flokksþinginu og hljóp í felur.  Fór í fýlu.

  Illar tungur herma að hann skorti kjark til að bjóða fram undir nafni nýs flokks.  Hann velji alltaf öruggu leiðina:  Að þiggja 1. sæti Framsóknarflokksins í NA-kjördæmi og kyngi niðurlægingunni á flokksþinginu.

  Sveinn Hjörtur Guðfinnsson forseti Framsóknarfélags Reykjavíkur og fleiri játa að svindlað hafi veri gróflega í formannskjörinu.  Samt dugði það ekki til.  Sigmundur Davíð tapaði.  Vigdís Hauksdóttir sakar Litlu gulu hænuna um að hafa skreytt sig með stolnum fjöðrum.  Tími til kominn að flett sé ofan af illfyglinu.

  Nýtt framboð Sigmundar Davíðs og stuðningsmanna hans er spennandi hugmynd.  Það er þörf á Nýja Framsóknarflokknum.  Eða eitthvað svoleiðis.        

„Þekkjum ekki taparann Sigmund Davíð“

Hvað nú?

  Enn einu sinni hafa skoðanakannanir rangt fyrir sér.  Ekki bara þessar þar sem þátttakendur velja sig sjálfir í úrtak.  Líka alvöru skoðanakannanir unnar af fagfólki.  Þær sýndu að stuðningur Framsóknarmanna við formennsku Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar var yfirgnæfandi.  Nánast allir þeirra vildu ólmir framlengja formennsku hans.  Þeir vildu ekkert með Sigurð Inga hafa.

  Þegar til alvörunnar kom á flokksþingi um helgina skipti liðið um skoðun um leið og það skipti um nærbuxur.  Sigurður Ingi er nýkjörinn formaður Framsóknarflokksins.  Sigmundi var hent í ruslið.  Illa farið með góðan dreng.  Þegar hann kemst í geðshræringu þá tapar hann niður enskukunnáttu.  Nú um stund kann hann ekkert tungumál.  Er tregt tungu að hræra.  

  Hvað veldur því að Framsóknarmenn ákveða að slá hann í andlitið með blautri skúringatusku?  Bregða fyrir hann fæti á ögurstundu?

  Líklegast er að skoðanakannanir hafi mælt stöðuna rétt á þeim tímapunkti.  Skekkjumörkin liggja í atburðum helgarinnar.  Fyrir það fyrsta lagðist illa í mannskapinn þegar í ljós kom að Sigmundur ætlaði sér að messa yfir flokksmönnum í heilan klukkutíma en útiloka Sigurð Inga frá því að ávarpa fundarmenn. Seint og síðar meir - eftir kurr, jaml, japl og fuður - náðist sátt um að Sigurður Ingi fengi að láta heyra í sér í hámark korter.  

  Í öðru lagi magnaðist óánægjan þegar í ljós kom að Sigmundur Davíð lét slökkva á beinni útsendingu frá fundinum strax eftir sína ræðu.  Rétt áður en Sigurður fékk að taka til máls.

  Í þriðja lagi er næsta víst að einhverjir hafi skipt um skoðun undir ræðum keppinautanna. Fundargestir hafi áttað sig á því hvor er líklegri til að afla betur í komandi alþingiskosningum.  

  Hvað nú?  Fall Sigmundar er hátt.  Á vormánuðum var hann forsætisráðherra Íslands,  formaður Framsóknarflokksins og safnaði notuðum flugeldaprikum. Á nýársdagsmorgun 2017 gengur hnípinn drengur um götur og safnar flugeldaprikum. Hann er ekki forsætisráðherra.  Hann er ekki formaður Framsóknarflokksins. Hann er lúser. Gefum honum tilfinningalegt svigrúm til að sleikja sárin og ná áttum.  Fleira nær framhaldslífi en útbrunnin flugeldaprik.  Kannski.  Kannski ekki.  

    

Svekktur yfir niðurstöðu kosninga

Enn bætir í eineltið

  Fyrir löngu síðan hóf ljúflingurinn Dóni Trump kosningabaráttu.  Hann dreymir um að verða forseti Bandaríkja Norður-Ameríku.  Það er fallegur ásetningur.  Verra er að frá fyrsta degi hefur vont fólk rekið í hann hrútshorn.  Menn dylgja,  menn bera hann út,  menn hæða hann.  Góðmennið sætir grófu einelti.

  Tónlistarmenn eru áberandi í ofsóknunum.  Þeir hafa betri tækifæri til að láta rödd sína heyrast en leikskólakennarar.  Ekki aðeins hafa þeir hljóðnema uppi á sviði heldur bergmála fjölmiðlar rödd þeirra út um allt.  

  Vinsælasta pönksveit heims, Green Day, var að hefja hljómleikaferð.  Á sviðinu gerði söngvarinn sér lítið fyrir og formælti Dóna.  Jafnframt snéri hann einum söngtexta yfir á hann.  Nokkrum dögum áður hallmælti Bruce Springsteen honum í spjalli við Rolling Stone tímaritið.  Söluhæsta tónlistarblað heims.  Kallaði hann fávita.  Honum er kennt um að hafa rekið í gjaldþrot náungann sem gaf Brúsa fyrsta gítarinn.  Áreiðanlega óhappaverk eða misskilningur.  Þannig er það með alla sem lenda í gjaldþroti eftir viðskipti við Dóna.      

  Meðal annarra sem sparka í prúðmennið eru Cher, Ellie Goulding, Madonna, Waka Flocka Flame, Shakira, Young Jeezy, Miley Cyrus, Young Thug, Moby, Morrissay, Henry Rollins, Angel Hazel, Roger Waters (Pink Floyd), Bono (U2), Wyclef (Fugees), Vivian Campbell (Def Leppard9, Corey Tailor (Slipknot), Ricky Martin, Demi Lovato, David Crospy, Father John Misty, hljómsveitin Wavves, Katy Perry og þúsund til viðbótar.   

  Fjöldi tónlistarmanna hefur meinað piltinum að spila tónlist þeirra á kosningafundum.  Má þar nefna Neil Young, Steven Tyler (Aerosmith), R.E.M., The Rolling Stones, Twisted Sister, Adele, Elton John, Luciano Pavarotti og eftirlifandi liðsmenn Queen.  Til viðbótar hefur tengdasonur Kára Stefánssonar bannað Dóna að nota tónlist föður síns, George Harrison.   

  Til að bæta gráu ofan á svart hefur frjálshyggjurokkarinn Mojo Nixon samið níðsöng um strákinn.  Það er eins og þetta lið sé að ganga af göflunum.

Hljóðnemi Trumps til vandræða

Börnin bregða á leik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    Börn búa yfir ýmsum eiginleikum.  Þau eru miklu áhugasamari um að læra en fullorðnir.  Þau eru viljugri að hjálpa til en fullorðnir.  Þau elska að gera heimilið fínt.  Sérstaklega að skreyta það.  Alveg sama hvort er að skreyta jólatré eða annað.

  Ef málning eða tússlitir eru á staðnum þarf ekki að hvetja börn til að skreyta heimilið.  Þau taka upp á því sjálf.  Best njóta þau sín í ró og næði þegar enginn sér til þeirra.

  Ef hundur á leið um þegar þau eru í þessum ham er hann skreyttur í leiðinni.  

  Mikilvægt er að hrósa börnum þegar þau leggja sig svona fram um að gera hlutina fína.  

  

Ég ber kennsl á íslenska bitvarginn

 

 

 

 

 

 

 

  Ég sé ekki betur á ljósmynd af bitvarginum í Þýskalandi en að þar sé um íslenskan mann að ræða.  Rammíslenskan í bæði föður- og móðurætt.  Ég sé ekki betur en að hann sé í rammíslenska Sólstafa-bolnum sínum.  Það er allt í fréttinni annað sem smellpassar við þann sem mér sýnist þetta vera.  Sá er búsettur í Berlín.  Hann er með þetta "attitude".  Er þaulvanur svona uppákomum.  Var í þungarokkshljómsveitum hérlendis áður en hann flutti út.  Og með þetta síða hár.  Ég hannaði "lógó" fyrir eina þeirra.  Það eina sem passar ekki nákvæmlega er aldurinn.  Þar munar um árið eða svo.  

  Í nánasta vinahópi mannsins eru menn mér sammála um hvern ræðir.      

  Er ekki nóg að Norðmenn séu stöðugt að stela af okkur Leifi Eiríkssyni og Eiríki rauða?  Þurfa þeir líka að eigna sér bitvarginn í Berlín?  Eða á Íslendingurinn í Berlín norskan tvífara?  

Árásarmaðurinn sagður norskur

Gullkorn

  Í athugasemdakerfi www.dv.is fór og fer fram áhugaverð umræða um kurteisi, siðvenjur, menningarmun, uppeldi og allskonar í þeim dúr.  Í sumum menningarsvæðum heilsast fólk með handabandi.  Í öðrum heilsast fólk með faðmlagi. Í enn öðrum heilsast fólk með kossi á munn.  Líka eru til samfélög þar sem fólk heilsast með því að nudda saman nefjum.  

  Hvenær og hvar er við hæfi að fólk frá öðrum menningarsvæðum taki þátt í framandi siðvenjum?  Hvenær og hvar er ókurteisi að sniðganga siðvenjur annarra?

  Eiríkur Stefánsson er alltaf hreinn og beinn. Hann hvetur til kurteisi og á þetta kröftuga innlegg í umræðuna:

  "Fíflin ykkar,  við eigum að virða kurteislega kveðju og uppeldi fólks."  

 

   

Af hverju neytir fólk eiturlyfja?

  Hvers vegna neytir ungt fólk eiturlyfja á borð við e-pillur, amfetamín, kókaín og hass?  Það veit að þetta eru varasöm efni.  Þau geta skaðað heilabúið til lífstíðar.  Heppilegra er að bíða með eiturlyfjaneyslu til elliára. Þá gerir ekki mikið til þó eitthvað rugl fari í gang.

  Ung, klár, heilbrigð og hamingjusöm manneskja finnur ekki fyrir þörf til að breyta því.  Hún er ánægð með óbreytta heilastarfsemi.  Segir það sig ekki sjálft?  

  Í Færeyjum eru ekki vandamál tengd eiturlyfjaneyslu.  Ný könnun staðfestir þetta.  94,1% færeyskra unglinga í 9. bekk hafa aldrei prófað hass eða marijúana.  

  99,6% hafa aldrei prófað e-pillur og kókaín.

  99,8% hafa aldrei prófað amfetamín.

  Aðeins 1,2% laumuðust í svona efni síðustu 30 daga.

  

    

Rokkarar í harðvítugu stríði

 

  Skipulögð sniðganga á vörum eða öðrum viðskiptum fer sjaldnast eins og til er ætlað.  Oft hefur hún þveröfug áhrif.  Samt ekki alltaf,  vel að merkja.  Undanfarin ár hafa hvalavinir víða um heim beitt sér fyrir sniðgöngu á Íslandi og íslenskum vörum.  Uppskeran er sú að Ísland komst í sviðsljósið,  sífellt fleiri uppgötvuðu að Ísland væri til í alvörunni.  Næsta skref var að "gúgla" Ísland og skoða á þútúpunni myndbönd af ægifögru íslensku landslagi, dansandi norðurljósum og heyra sögur af álfum.  Hver sem vettlingi getur valdið er friðlaus að koma til Íslands og skoða dýrðina í raunheimum. Ferðamannaiðnaðurinn er orðinn stærsta gjaldeyristekjulind Íslands.  Það munar um 800 milljarða þetta árið.  

  Sömu sögu er að segja af Færeyingum.  Sumarið 2014 og 2015 dvöldu 500 liðsmenn hryðjuverkasamtakanna Sea Shepherds í Færeyjum.  Tilgangurinn var að hindra marsvínaveiðar og vekja athygli heimsbyggðarinnar á þeim.  Þetta snérist í höndunum á SS-liðum.  Uppskeran varð stauraukin ferðamannastraumur.

  SS-liðar eru ekki af baki dottnir. Að vísu treystu þeir sér ekki til að verða enn eitt sumarið aðhlátursefni í Færeyjum.  Færeyingar dæmdu þá,  það er einstaklingana,  í háar fjarsektir og gerðu upptæk allskonar rándýr tæki og tól,  svo sem tölvubúnað, ljósmyndavélar,  kvikmyndatökuvélar, spíttbáta og fleira.

  Í sumar hafa SS-liðar beitt sér gegn heimsþekktustu færeysku rokksveitinni,  Tý.  Hún hefur náð þeim árangri að vera eftirsótt á helstu þungarokkshátíðir heims.  Nú bregður svo við að vegna þrýstings frá SS hafa fimm hátíðir afturkallað þátttöku Týs.  

  Viðbrögð Hera Joensen,  forsprakka Týs,  urðu þau að gera myndband, setja það inn á þútúpuna og pósta á Fésbók. Í því útskýrir hann sín viðhorf til marsvínaveiða Færeyinga.  Á nokkrum dögum var það spilað yfir 30 þúsund sinnum.  Afbókunarhrinan stöðvaðist með það sama.  Þess í stað hafa aðrir hljómleikahaldarar haft samband og óskað eftir spilamennsku Týs.  Það er rífandi gangur sem hvergi sér fyrir enda á.  Síðustu dagana hefur Heri ekki haft undan að afgreiða viðtöl í heimspressunni.  Aldrei færri en þrjú viðtöl á hverjum einasta degi.  

.