Ölgerð á dauðalista sýndi Færeyingum fádæma hroka

  Það fer ekki öllum vel að fara með völd. Eitt ljótasta dæmi þess var framkoma forstjóra Ölgerðarinnar,  Andra Þórs Guðmundssonar,  í garð bestu og traustustu vina Íslendinga,  Færeyinga.  Fyrir nokkrum árum sendi hann færeyskum bjórframleiðanda,  Föroya Bjór, fádæma hrokafullt bréf. Krafðist þess með ruddalegum hótunum að Föroya Bjór hætti að merkja gullbjór sinn sem gullbjór. Þetta ósvífna erindi var svo yfirgengilegt að það þjónaði engum tilgangi öðrum en kitla stórmennskubrjálæði/minnimáttarkennd forstjóra fyrirtækis á dauðalista. Hann fann þörf til að sparka í minnimáttar og réðst á garðinn þar sem hann var lægstur.

  Viðbrögð Íslendinga við ógeðslegri og yfirgengilegri framkomu Ölgerðarinnar við færeyska vini voru til fyrirmyndar. Þeir skiptu snarlega innkaupum frá Gull-gutli Ölgerðarinnar yfir til bragðgóða Föroya Bjór Gullsins.  Svo rækilega að síðarnefndi bjórinn flaug upp sölulista vínbúðanna.  Áður fékkst hann aðeins í örfáum vínbúðum. Salan jókst um 1200%.  Nú er hann í öllum vínbúðum. Eða svo gott sem. Enda mun betri en Ölgerðarsullið. Margir hættir að kaupa allar aðrar vörur Ölgerðarinnar.  

  Það fráleita í hrokafullu frekjukasti forstjóra Ölgerðarinnar var að Föroya Gull hefur verið miklu lengur á markaði en Ölgerðar-gutlið.  Þar fyrir utan er Gull alþjóðleg lýsing á tilteknum bjórflokki.  Alveg eins og pilsner eða stout bjór.  Já,  eða "diet" á öðrum vörum.  Það var engin innistæða fyrir heimskulegri yfirgangskröfu Ölgerðarinnar.  Hún gerði ekki annað en opinbera illt innræti og hroka forstjórans.

  Höfum þetta í huga við helgarinnkaup á bjór og öðrum drykkjum. Ekki kaupa neitt frá Ölgerðinni.  Kaupið þess í stað hágæða Föroya Gull.  

  Ég tek fram að ég tengist ekki Föroya bjór á neinn hátt. Hinsvegar er brýnt að halda þessu til haga þegar Ölgerðin fer á markað.  Hugsanlegir væntanlegir kaupendur þurfa að vita þetta.  Fyrirtækið er í vondri stöðu með forstjóra sem kann ekki mannasiði.   

 

    

Vissu af „dauðalistanum“

Útlendir ferðamenn á Íslandi éta ekki hvað sem er

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Í ár koma hátt í tvær milljónir erlendra ferðamanna til Íslands. Þeir eru ekki í leit að alþjóðlegum skyndibitastöðum á borð við McDonalds,  Burger King,  Subway,  KFC,  Dominos eða Taco Bell.  Þessa staði finna þeir heima hjá sér.  Ör fjölgun túrista á Íslandi skilar sér ekki í kaupum á ruslfæði samkvæmt alþjóðlegum stöðlum.  Þvert á móti.  Það þrengir að þessum stöðum.  Gott dæmi um það er að Subway á Ísafirði gaf upp öndina á dögunum.  Einmitt í kjölfar túristasprengju á Vestfjörðum.  

  Útlendir ferðamenn á Íslandi vilja smakka eitthvað nýtt og öðruvísi.  Þeir prófa kæstan hákarl,  hangikjöt,  svið,  lifrarpylsu og ýmsa spennandi sjávarrétti.   Nú er lag fyrir veitingastaði að bjóða upp á íslenskan heimilismat: Kjötsúpu,  plokkfisk og sveitabjúgu.  Svo að ekki sé minnst á grillað lambakjöt,  kótelettur (án rasps!) og lambalæri með brúnni sósu,  Ora grænum og rauðkáli.  Íslenska lambakjötið er best í heimi (á eftir færeyska skerpikjötinu).  Við eigum að fóðra túrista á því.  Svo vel og rækilega að þeir verði háðir því.  Það styrkir útflutning á kjötinu.

  Á spjalli mínu við erlenda ferðamenn hef ég uppgötvað undrun þeirra yfir því að Íslendingar borði heita sósu með flestum mat. Þeir eiga öðru að venjast.

 

Ferðafólki boðið lambakjöt

Auðleyst vandamál

  Ég var vestur á fjörðum. Sem oft áður.  Í gamla daga var hálf einmanalegt utan vinnutíma í vinnuferðum úti á landi. Ég var oftast eini gestur á gistiheimilum og hótelum. Það var næstum því óþægilegt.  Starfsmenn kannski þrír eða fjórir. Gistikostnaður minn stóð ekki undir launakostnaði þeirra. Á móti kom að um sumarið mættu ferðamenn til leiks og bættu upp taprekstur vetrarins.

  Nú er öldin önnur er Sveinbjörn stökk á stöng.  Nú er ekki þverfótað fyrir útlendum ferðamönnum á öllum tímum árs. Jafnframt hefur framboð á gistirýmum vaxið ævintýralega. Það er skemmtileg tilbreyting frá því sem áður var að lenda í þvögu af ferðamönnum frá öllum heimsálfum.  Líka vitandi að þeir skilja eftir sig hérlendis í ár 500 þúsund milljónir króna í gjaldeyri.  Þeir togast á um alla mögulega leigða bíla,  fjölmenna á matsölustaði,  kaupa lopapeysur og aðra minjagripi. Og það sem telur einna mest: Taka ljósmyndir og myndbönd af norðurljósunum,  skíðabrekkum og allskonar.  Þetta póstar liðið á Fésbók og Twitter út um allan heim.  Við það ærast vinir og vandamenn. Verða friðlausir í löngun til að koma líka til Íslands.  Margfeldisáhrifin eru skjótvirk og öflug.

  Hitt er annað mál að ástæða er til að taka snöfurlega á glannaskap túrista. Þeir átta sig ekki á að hættur leynast í íslensku landslagi.  Bæði við fossa og í fjöru.  Túristarnir taka ekkert mark á vel merktum lokunum á gönguleiðum eða vegum.  Það þarf að glenna framan í þá merkingum um að brot á banni á þessum svæðum varði háum fjársektum.  Þá finna þeir til í buddunni.  Það virkar.  

   

Ekkert rugl hér!

  Í gær kom ég við á bókasafni.  Þar hitti ég Skagfirðing.  Við hófum umsvifalaust að skrafa saman.  Á borðinu fyrir framan okkur lágu dagblöð og tímarit.  Bar þá að roskna konu sem haltraði til okkar.  Hún spurði hvort að við værum með laugardags-Moggann.  Skagfirðingurinn greip upp blað,  rétti að konunni og sagði:  "Nei,  en hérna er Sunnudags-Mogginn."

  Konan tók - eins og ósjálfrátt - við blaðinu.  Í sömu andrá var líkt og hún brenndi sig.  Hún þeytti blaðinu eldsnöggt á borðið,  hnussaði og hreytti með hneykslunartóni út úr sér um leið og hún strunsaði burt:  "Ég ætti nú ekki annað eftir en fara að lesa blöðin í vitlausri röð!"

   

Rottukjöt í matinn

 

 

 

 

 

 

 

  Þrátt fyrir allskonar niðurgreiðslur,  styrki,  ívilnanir,  fyrirgreiðslur,  klíkuskap og annað kunnuglegt freistast margir matvælaframleiðendur til þess að svindla á viðskiptavinum.  Líklegt er að þú eða einhver sem þú þekkir hafi borðað rottukjöt án þess að vita það. Talið sig vera að japla á kjúklingakjöti.  

  Þetta hendir þegar snætt er í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Það staðfestir matvælaeftirlitið vestra.  Milljónir kílóa af rottukjöti er selt sem beinlaust kjúklingakjöt,  hvort heldur sem er á veitingastöðum eða í matvöruverslunum.  

  Að sögn kunnugra er rottukjöt lakara en kjúklingakjöt.  Með réttum kryddum má fela muninn.  Að minnsta kosti upp að því marki að villa um fyrir grunlausum.   

 

Hneyksli!

  Það er gott að hneykslast.  Ennþá betra er að hneykslast á þeim sem hneykslast.  Langbest er að hneykslast á þeim sem hneykslast á þeim sem hneykslast.  Ekki síst þegar um flutning á dægurlagi er að ræða.  Hneyksli hafa fylgt dægurlaginu frá því að elstu menn muna.  Vandamálið er að hneykslin fjara út í áranna rás,  hverfa og gleymast.  Eftir stendur dægurlagið bísperrt og sívinsælt, líkt og aldrei hafi fallið á það blettur.

  Þegar Elvis Presley kom fram á sjónarsviðið um miðjan sjötta áratug síðustu aldar ætlaði allt um koll að keyra.  Hann þótti vera grófasta klám og negrasleikja, eins og það var kallað af hneyksluðum lýðnum sem mátti ekki vamm sitt vita.

  Hérlendis hneykslaði Skapti Ólafsson virðulegt fólk með meintum svæsnum klámsöng,  Allt á floti.  Til að friða hneykslaðan skrílinn var lagið bannað. Það mátti ekki spila það í útvarpinu.  Aðeins þannig var hægt að forða börnum frá skaða á sál til lífstíðar og forða fjölskyldum og samfélaginu frá upplausn.

  Um svipað leyti brutust nánast út óeirðir vegna lagsins Vagg og velta með Sauðkrækingnum Erlu Þorsteins.  Textinn þótti svívirðilegur.  Hneykslaður mörlandinn las út úr textanum stórhættulega lágkúru.  Talað var um að senda börn á útvarpslaus sveitaheimili til að þau lentu ekki á glapstigum við að heyra ósköpin.  Sátt náðist og ró komst á þegar Útvarpsráð bannaði ófögnuðinn.

  Oftar hefur þurft að banna glæfraleg háskadægurlög.  Allt til að vernda börn og standa vörð um fjölskylduvænt Ísland.  Í fljótu bragði er í dag ekki alltaf augljóst hvað hneykslaði hneykslunarglaða í þátíð.  Góðu fréttirnar eru að margir fengu útrás í hneykslunarfárinu.  Urðu eins og betri og siðvandaðri menn um stund.  

Gísli Marteinn í báðum liðum

Náðargáfa að tala tungum

  Í kristni er vel þekkt sú náðargáfa að tala tungum.  Heittrúaðir og sannkristnir í góðu og nánu sambandi við almættið tala þá ósjálfrátt,  viðstöðulaust og án vandkvæða tungumál sem þeir kunna ekki. Um þetta eru áhugaverðar frásagnir í Biblíunni.

  Víkur þá sögu að Svavari Sigurðssyni.  Hann hefur í áratugi barist gegn fíkniefnadjöflinum.  Á síðustu öld var hann viðmælandi Eiríks Jónssonar á Stöð 2 og talaði tungum.  Það var áhrifaríkt - þó að hvorki hann né sjónvarpsáhorfendur skildu hvað hann sagði.

  Lögreglan í Reykjavík hefur sagt frá kynnum af karlmanni sem talaði tungum við ljósastaur í Grafarvogi.  Næsta víst er að þar var um mikilvægan boðskap að ræða.  Vegna tungumálavanþekkingar lögreglunnar fáum við aldrei að vita hver hann var.  

 

   

„Talaði tungum“ í Grafarvogi

Hvar er best að búa?

  Flóttamenn frá stríðshrjáðum löndum og margir aðrir spyrja sig og aðra:  Hvar er best að búa?  Hvar eru lífskjör best?  Hvar eru almenningssamgöngur bestar?  Hvar eru atvinnutækifæri?  Hvar eru fæstir glæpir?  Hvar eru menn óhultir fyrir árásum ofbeldisfullra öfgamanna? Netsíðan Mercer hefur tekið saman lista og svarar þessu.

  Bestu kostir eru þessir:

1.  Vín í Austurríki

2.  Zuire í Swiss

3.  Auchland á Nýja-Sjálandi

4.  Munich í Þýskalandi

5.  Vankúver í Kanada

6.  Dusseldorf í Þýskalandi 

7.  Frankfurt í Þýskalandi

8.  Geneva í Swiss

9.  Kaupmannahöfn í Danmörku

10. Sidney í Ástralíu

  Einhverra hluta vegna eru hvorki Reykjavík né Ísland á listanum.  Það er undarlegt.  Það ógildir listann.  Skamm!  Höfuðborgir allra hinna Norðurlandanna eru ofarlega á listanum: Stokkhólmur í Svíþjóð í 19. sæti,  Helsinki í Finnlandi og Osló í Noregi báðar í 30. sæti.

  Verstu borgir eru:

1.  Bagdat í Írak. Einkennilegt vegna þess að í aldarbyrjun réðst bandarískur her með stuðningi Íslands inn í Írak til að innleiða þar vestrænt lýðræði og hefja vestræn mannréttindi til vegs og virðingar.  Yfirtóku illræmd fangelsi á borð við Abu Ghraib til að kenna innfæddum mannúð.

2.  Bangui í Mið-afríska lýðveldinu

3.  Sana´a í Jemen

4.  Port au Prince í Haiti

5.  Khartoum í Súdan

  Verstu borgir í Evrópu eru Minsk í Belarus,  Tírana í Albaníu og Kænugarður í Úkraínu.   

  Bestu borgir í Ameríku - fyrir utan Vankúver í Kanada - eru Toronto í Kanada (15.sæti) og Ottawa í Kanada (17.sæti).  

 

  

Rolling Stone mælir með íslenskri hljómsveit

  Bandaríska tímaritið Rolling Stone ber höfuð og herðar yfir önnur tónlistartímarit.  Prentútgáfan selst í hátt í tveimur milljónum eintaka.  Hún er ráðandi í tónlistarumfjöllun vestan hafs.  Hún kemur einnig út á þýsku og frönsku á meginlandi Evrópu.  

  Netútgáfan nýtur ört vaxandi vinsælda.  Sem dæmi um ítök Rolling Stone má nefna að þegar erlendar stórstjörnur troða upp á Íslandi er iðulega vísað til þess hvar eitthvað lag eða plata er á tilteknum lista í Rolling Stone. Til að mynda á lista yfir 500 merkustu plötur rokksögunnar.

  Umfjöllun í Rolling Stone vegur þyngra en hliðstæð umfjöllun í öðrum tónlistarblöðum.  Ekki aðeins vegna útbreiðslu blaðsins heldur einnig vegna þess að vel er vandað til verka.  Aðeins það sem talið er eiga virkilega brýnt erindi við lesendur kemst í gegnum nálarauga ritstjórnar.

  Í gær var birtur listi yfir 10 merkustu nýliða á vinsældalistunum.  Vel rökstuddur og ítarlegur.  Í þessum hópi er íslensk hljómsveit,  Kaleo.  Tónlist hennar er lýst sem íslenskum þjóðlagablús,  Delta"riffum",  tregaballöðum og falsettusöng.

  Talið er líklegt að tónlistin höfði til aðdáenda Black Keys og Bon Iver.  Þess er getið að lagið "All The Pretty Girls" með Kaleo hafi verið spilað yfir 10 milljón sinnum á Spotify.  Lagið "No Good" megi heyra í kvikmyndinni Vinyl.

  Söngvarinn er borinn fyrir því að miklu skipti að hafa alist upp á Íslandi. Náin tengsl við náttúruna veiti innblástur.  Langir dimmir vetramánuðir og sumrin setji mark á tónlistina.  

  Kaleo er búin að "meika það"!

 

Plötuumsögn

 - Titill:  At The Heart Of A Selkie

 - Flytjandi:  Eivör ásamt Stórsveit Danska ríkisútvarpsins og kór

 - Einkunn: ***** (af 5)

  Eivör er að sumu leyti færeysk Björk.  Hún hefur borið hróður Færeyja og færeyskrar tónlistar víða um heim.  Er besti sendiherra Færeyja.

  Þetta þekkjum við Íslendingar flestum betur.  Eivör hefur átt fjölda laga og platna í efstu sætum íslenskra vinsældalista. Hún hefur átt lög og plötur í 1. sæti norska og danska vinsældalistans.  Hún hefur verið nefnd til margra tónlistarverðlauna á Íslandi,  í Danmörku og Færeyjum og landað þeim mörgum. Hún er vinsælasta og dáðasta erlenda poppstjarnan á Íslandi.  Fyllir jafnan alla sali.  Hvort sem er sunnan lands eða norðan þegar hún kemur fram á hljómleikum.

  Vinsældir Eivarar utan Færeyja hafa opnað dyr inn á alþjóðamarkað fyrir aðra færeyska tónlistarmenn. Líkt og vinsældir Bjarkar hafa gert fyrir íslenska tónlist. 

  2005 útsetti Stórsveit Danska ríkisútvarpsins vinsælustu lög Eivarar og gaf út á plötunni "Tröllabundin".  Á vinnslustigi þróuðust mál í þá átt að Eivör syngur í mörgum lögum plötunnar sem allt að því gestasöngvari.  Eða þannig.  Þetta er plata Stórsveitarinnar að túlka lög Eivarar.  Fín og djössuð Stórsveitarplata.

  Nú er komin út ný plata með Eivöru og Stórsveit Danska ríkisútvarpsins.  Forsendur eru aðrar.  Þetta er heilstætt nýtt verk Eivarar um selkonu.  Byggt á þjóðsögu um selkonu. Maður ástfanginn af selkonunni felur ham hennar og heldur henni fanginni á landi.  Eignast með henni börn.  Áður en yfir lýkur sleppur konan í haminn og sameinast börnum sínum á hafi úti.

  Þrátt fyrir enskan titil plötunnar eru söngtextar á færeysku.  Höfundur þeirra er Marjun Syderbö Kjelnesk. Þekkt færeyskt ljóðskáld.  Flest lögin eru Eivarar.  Útsetjarinn Peter Jensen kemur við sögu í fjórum af 11 lögum.

  25 manna Stórsveit Danska ríkisútvarpsins er aðdáunarlega hógvær í undirleik.  Meira ber á tuttugu manna kór sem setur sterkan svip á plötuna.  

  Þetta er stórbrotnasta og íburðarmesta plata Eivarar til þessa.  Hún er frekar seintekin.  Það þarf að spila hana nokkrum sinnum áður en fegurð tónlistarinnar nýtur sín til fulls. Til hjálpar eru nokkur grípandi og auðmelt lög í bland.  

  Verkið nýtur sín best þegar það er spilað í heild.  Lögin raðast þannig að þau styðja hvert annað.  

  Um frábæran söng Eivarar þarf ekki að fjölyrða.  

  Til gamans má geta þess að í gær var tilkynnt að færeysk yfirvöld heiðri Eivöru með listamannalaunum til þriggja ára.

    

  

  

    

Hver eru elstu tungumál heims?

  Eitt af mörgum vandamálum tungumáls er að það breytist mjög hratt.  Svo hratt að nútímamaður á í erfiðleikum með að lesa 100 - 200 ára gamlan texta.  Ennþá eldri texti er honum lokuð bók.  Aðeins örfá tungumál í öllum heiminum eru undantekning frá reglunni.  Þá er átt við að nútímamaðurinn lesi sér til gagns fornhandrit á sínu tungumáli án þess að blása úr nös.

  Netmiðillinn Culture Trip hefur tekið saman lista yfir elstu tungumál heims.  Þau eru þessi:

  Hebreska er mörg þúsund ára gömul.  Hún er töluð af gyðingum dreifðum víða um lönd.  Þeir lesa léttilega jafn eldgamlar þjóðsögur og Gamla testamentið.

  Tamílska er opinbert tungumál Indlands,  Sri Lanka og Singapúr.  Hún er að minnsta kosti mörg þúsund ára gömul.    

  Litháíska er sömuleiðis mörg þúsund ára gömul.

  Persneska (einnig kölluð farsi) er töluð í Íran, Afganistan og Tajikistan.  Nútíma persneska er yfir 1200 ára gömul.

  Íslenska er næstum því jafn gömul nútíma persnesku.  Hefur haldist óbreytt frá því að norskir landnemar settust að á Íslandi 874.  Þó að landið væri dönsk nýlenda frá fimmtándu og fram á síðustu öld þá hafði það óveruleg áhrif á íslensku.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Þetta skemmtilega kort fylgir samantekt Culture Trip.   

Einkennilegt háttalag strætóbílstjóra í myrkri, þoku og snjó

  Sumt fólk á ekki að umgangast börn.  Það skilur ekki börn. Þau fara í taugarnar á þeim. Það þekkir ekki eitt barn frá öðru. Í þeirra augum er þetta allt sami skríllinn.  Alveg eins og hjá rasistum sem setja alla blökkumenn undir sama hatt;  sjá engan mun á þeim.

  Mér var illa brugðið við fréttir af 14 ára stjúpdóttur Guðmundar Brynjólfssonar,  djákna og vinar míns á Eyrarbakka. Krakkinn tók í gærkvöldi strætó til Selfoss.  Á leiðinni skipti stelpan um sæti. Við það missti bílstjórinn stjórn á sér.  Það rann á hann æði.  Hann sturlaðist, froðufelldi og spangólaði. Henti stelpunni umsvifalaust út á guð og gaddinn.  Skipti engu þó að úti væri niðamyrkur,  svartaþoka,  snjór og hálka.

  Hann hafði ekki hugmynd um það hvort að barnið væri með farsíma, myrkfælið eða þokkalega búið til útiveru.

  Sem betur fer tókst stelpunni að ná símasambandi við foreldrana.  Guðmundur ók í humátt að Selfossi.  Hún hafði þá í fimm mínútur brölt í átt að Eyrarbakka í flughálku og myrkri.  Köld, hrakin og niðurlægð. 

  Bílstjórinn réttlætir ójafnvægi sitt og uppákomu með því að kvöldið áður hafi stelpa fært sig á milli sæta.  Hann taldi hugsanlegt að um sömu stelpu væri að ræða. Sem var þó ekki. Þá viti hann dæmi þess að krakki hafi sett fót upp á sæti.  Að auki hafi krakki eitt sinn sýnt honum putta. Þarna var mælirinn fullur.  Til viðbótar hafi Litla-Hraun verið í nágrenni. Hún hefði getað leitað þar skjóls síðar um kvöldið.  Miðaði hann þá við gömul ytri landamæri Litla-Hrauns.  

 Nú er málið "í ferli" hjá Strætó.

     

     

  

14 ára hent út úr strætó

Hvað er þetta með Fellaskóla?

  Þegar talað er um einelti í skólum berst umræðan ætíð fljótlega að Fellaskóla.  Þannig hefur það verið til einhverra ára.  Sögurnar þaðan eru margar og ljótar.  Svör stjórnenda skólans eru eitthvað á þá leið að málin séu í ferli.  Það virðist þýða að öllu sé stungið undir stól og ekkert gert.  

  Vegna skólaskyldu ber skólastjórnendum að tryggja velferð nemenda.  Skólinn á að vera börnum öruggt skjól.  Staður sem þeim líður vel á.  Í góðum skóla hlakka krakkar til hvers skóladags.  Geta varla beðið eftir því á morgnana að komast í skólann.  

  Þessu er öfugt farið með mörg börn í Fellaskóla.  

  Hvar er barnaverndarnefnd?  Ofbeldi er glæpur.  Ekki síður þegar fórnarlamb er barn heldur en fullorðið.  

 

Tólf ára ýtt út á Hverfisgötu

Allt í rugli hjá Kanye West

  Það er margt einkennilegt við bandarískan rappara,  Kanye West frá Chicago.  Hann er einnig fatahönnuður og plötuútgefandi.  Lög hans og plötur seljast eins og heitar lummur. Samt er hann alltaf blankur.  Alltaf vælandi yfir peningaleysi.  Samt er hann giftur vellauðugri konu,  Kim Kardashian West.  Hún er módel og sjónvarpsstjarna.  Hún vill að hann standi á eigin fótum fjárhagslega.  Þess vegna hleypir hún honum ekki í budduna sína. Hún er þó alveg til í að fóðra.

  Kanya er nánast eina óvænta frægðarmennið sem styður Donald Trump í baráttu hans við að verða frambjóðandi republikana til embættis forseta Bandaríkja Norður-Ameríku.  Aðspurður segist Trump vera þakklátur stuðningnum. Einhverra hluta vegna gerir hann ekkert með stuðninginn.  Slær honum ekki upp í auglýsingum né á kosningasíðu sinni.

 Stuðningurinn er einungis munnlegur.  Ekki fjárhagslegur.  Þvert á móti segja illar tungur að stuðningurinn sé lymskubragð til að plata Trump til að fjárfesta í fyrirtækjum Wests (les = gauka peningum að síblönkum Kanye).

  Sjálfur ætlar Kanye að verða forseti BNA 2021.

  Við fráfall ensku poppstjörnunnar Davids Bowies hótaði Kanye að gera plötu honum til heiðurs (tribute).  Kráka öll hans vinsælustu lög.  Aðdéendur Bowies brugðust hinir verstu við.  Mótmæltu út og suður, þvers og kruss.  Sökuðu Kanye um allt það versta varðandi plötuna. Vísuðu þeir m.a. í það hvernig honum hefur tekist upp við að kráka Freddy Mercury í heiðursskini.   

  Hörðustu aðdáendur Freddys lýsa flutningi Kanyes sem misþyrmingu á Queen-slagara og grófa vanvirðingu við góðan söngvara.  Ekki skipti ég mér af því.  Hvað sem segja má um Queen þá var Freddy nokkuð góður söngvari.  Hlustið og dæmið sjálf.  

    

Kanye þrábiður Zuckerberg um peninga

Tölvan segir nei

  Samfélagið okkar er að mjakast í mannlegri átt.  Hægt og hljótt.  Mannúð og samkennd sækja á.  Lög og reglur eru leiðbeinandi.  Þau eru mannanna verk.  Þau eru ekki sett til að níðast á börnum.  Af og til koma hinsvegar upp þær aðstæður að lög og reglur stangast á við þarfir barna.  Þá reynir á mannlega þáttinn.  Þá vegur neyðarréttur þyngra.

  Það er aum framkoma gagnvart börnum í vanda að yppa öxlum og skýla sér á bak við reglur.  "Tölvan segir nei,"  er vinsæl klisja í sjónvarpsþáttunum Litla Bretland.  Það er gott grín og lýsandi fyrir starfsfólk Wow á dönskum flugvelli sem skildi þrjú börn eftir í reiðuleysi.  Líka fyrir starfsfólk Fellaskóla sem neitaði stelpu um að snæða pizza-sneið með skólasystkinum sínum.

  Barnaheimlin í Breiðavík og Kumbaravogi tilheyra fortíðinni. Blessunarlega. Látum hin dæmin einnig tilheyra fortíðinni. Verum í nútímanum 2016.  

Þrjú börn urðu eftir á Kastrup

Í fangelsi fyrir að spila rokk

  

  Rokktónlist hefur verið til vandræða alla tíð.  Hún varð til í Bandaríkjum Norður-Ameríku á sjötta áratug síðustu alda.  Hörundsbleikir forsprakkar - á borð við Elvis Presley og Jerry Lee Lewis - voru umsvifalaust sakaðir um að vera negrasleikjur,  siðlausir klámhundar og leikbrúður Djöfulsins.  Stórhættulegir og andfélagslegir.

 

  Á sjöunda áratugnum stóðu kristnir í suðurríkjum Bandaríkjanna - með Ku Klux Klan í fararbroddi - fyrir vinsælum og stórfenglegum brennum á plötum enskrar strákahljómsveitar, Bítlunum. Til áhersluauka var þeim hótað lífláti fyrir að spila Satans músík.  

 

  Um síðustu aldamót (eða rúmlega það) stóðu guðhræddir Vestmannaeyingar fyrir vel heppnaðri brennu á rokkplötum með Rolling Stóns,  Black Sabbath og fleirum.  Það var sitthvað djöfullegt á þeim.

 

  Baráttunni gegn djöfulgangi rokktónlistar er hvergi lokið. Tveir liðsmenn írönsku rokksveitarinnar Confess voru handteknir af byltingarvörðum landsins og varpað í fangelsi.  Þeir eru sakaðir um að spila í ólöglegri neðanjarðarhljómsveit og guðlast.  5. febrúar voru þeir leystir úr haldi gegn 4 milljón króna tryggingu.  Þeirra bíður tukthúsvist í hálft ár að lágmarki og sex ár að hámarki.  Verra er að einnig vofir yfir þeim aftaka,  þessum 21. og 23ja ára lífsglöðu guttum.  

 

  Hvað getum við gert?  Eða eigum við að gera eitthvað?  Eitt ráð er að dreifa tíðindunum sem víðast. Ég finn aðeins eitt lag með Confess á youtube. Það getur að heyra hér efst á síðunni.  Eftir því sem lagið fær meiri athygli styrkist staða drengjanna.  Ef margar útvarpsstöðvar taka það inn á "play-lista" gæti myndast öflugur þrýstingur á írönsk yfirvöld.  Það bjargaði stelpunum í Pussy Riot frá því að veslast upp í rússneskum þrælabúðum.

 

                    

Í fangelsi fyrir að spila kántrý-músík

  "Allt nema kántrý og þungarokk."  Þetta er algengt svar við spurningunni: "Á hvernig tónlist hlustar þú?"  Þegar harðar er gengið á viðmælandann kemur jafnan í ljós að hann hlustar ekki heldur á djass,  indverska raga-músík né óperur.  

  Þeir eru til sem hlusta á kántrý.  Reyndar hlusta flestir á einhver kántrý-afbrigði.  Það er frekar þannig að sumir hafa óþol gagnvart sykursætasta Nashville kántrý-poppi.  Annars er allur háttur á.

  Það er ekki alltaf tekið út með sældinni að hlusta á kántrý.  Kántrý-unnandi í Skotandi var dæmdur í fjögurra mánaða fangelsi.  Sökin var ekki meiri en sú að hann olli nágrönnum langvarandi ónæði með því að blasta kántrýi á hæsta styrk í tíma og ótíma.  Einkum fengu diskar með Dolly Parton að rúlla undir geisla.  Það fyllti mælinn.

  Kántrý-boltanum til refsiþyngingar var metið að hann barðist um á hæl og hnakka gegn handtöku.  Í atinu veittist hann með ofbeldi að einum lögreglumanni.

 Dómari féllst ekki á að meta honum til refsilækkunar skerta heyrn.  Þegar þannig stendur á brúka menn heyrnartól.  Kántrý-gaurinn gerði það ekki.  Hann taldi brýnna að breiða út kántrý-fagnaðarerindið.  

Af hverju geta listamenn ekki fengið sér venjulega vinnu eins og annað fólk?

  Einstaka þingmenn Sjálfstæðisflokksins hafa spurt að þessu í ræðustól Alþingis.  Von er að þeir spyrji.  Spurningin verður alltaf áleitin í kjölfar úthlutunar Listamannalauna.  Það er gott að henni sé velt upp sem oftast.  Það veitir aðhald.

  Fyrir mörgum árum leiddi skoðun í ljós að yfir 70% af ferðamannaiðnaði í Jamaíka má rekja til reggea-söngvarans Bobs Marleys.  Forvitnilegt væri að kanna hvað hátt hlutfall af brattri aukningu á ferðamönnum til Íslands megi rekja til heimsfrægðar Bjarkar,  Sigur Rósar,  Of Monsters And Men,  Emilíönu Torríni,  Jóhanns Jóhannssonar,  Hilmars Arnar Hilmarssonar,  Mezzoforte,  Ólafs Arnalds og fleiri.

  Nú hefur dæmið verið skoðað og reiknað út í litlu hafnarborginni Liverpool í Englandi. Niðurstaðan er sú að fjögurra manna rokkhljómsveit,  Bítlarnir,  standi á bak við 2335 stöðugildi í Liverpool. Bein störf.  Ekki afleidd.  Íbúafjöldi Liverpool er um 450 þúsund.  Þetta jafngildir því að 1728 störf á Íslandi séu vegna heimsfrægra íslenskra tónlistarmanna.

  Árlegar beinar tekjur Liverpool af Bítlunum eru 82 milljónir punda x 141 = hálfur 12. milljarður ísl.kr.  

  Það merkilega er að Bítlarnir störfuðu aðeins til ársins 1969. Í sex ár. Frá 1963. Þar af voru þeir í Liverpool aðeins í blábyrjun.  En hljómsveitin er ennþá að dæla háum upphæðum inn í hagkerfi litlu hafnarborgarinnar í Englandi. Hvers vegna gátu Bítlarnir ekki fengið sér venjulega vinnu eins og annað fólk? 

   Þeir hefðu getað keypt 26 milljarða króna hlut í Borgun á 2,2 milljarða. Þeir hefðu getað keypt af Landsbankanum á einn milljarð land sem Landsbankinn keypti nokkrum dögum áður á 2 milljarða.  

   

Smásaga um vinnustaðaglens

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Þetta er fyrsti dagur Tóta í pylsuvagninum.  Hann er búinn að hlakka til í marga daga.  Þar áður átti hann sér langþráðan draum um að afgreiða pylsur - eins og algengt er með ungt fólk.  Vinnufélagi hans er Ása,  boldangshnáta á sjötugsaldri með sólgleraugu og fjölda húðflúra.  Tóti hefur oft fylgst með henni úr fjarlægð afgreiða pylsur.  Hann hefur stundum undrast hvað vinnufélagar hennar stoppa stutt við í vagninum.    

  Tóti heilsar og kynnir sig með handabandi.  Ása kynnir sig ekki heldur svarar glettnislega:  "Tóti, já.  Ég ætla að kalla þig Tóta ljóta til aðgreiningar frá öðrum Tótum."

  "Þekkir þú aðra Tóta?" spyr Tóti undrandi.

  "Ekki ennþá," svarar Ása.  "Kannski síðar."

  Lengra er samtalið ekki í bili.  Ása bendir Tóta þegjandi á að taka af sér jakkann.  Um leið bendir hún á kaffikönnu með nýlöguðu kaffi.  Hún bendir honum líka á að fá sér sæti.  Hann lætur ekki benda sér á það tvisvar.  Sjálf hellir hún sér kaffi í plastmál.  Með vönum handbrögðum gusar hún eldsnöggt úr því ofan í hálsmálið á Tóta.  Hann öskrar af sársauka undan brennandi heitu kaffinu,  sprettur á fætur og rífur sig úr bolnum.  Hann horfir undrandi og ásakandi á Ásu.  Hún heldur um magann í hláturskrampa.

  "Vinnustaðagrín,"  útskýrir hún skellihlæjandi og sækir handklæði.  Hún vætir það í köldu vatni og leggur samanbrotið yfir brunasárið á öxlinni.  

  "Farðu í bolinn yfir,"  skipar hún og hjálpar honum að troðast í kaffiblautan bolinn.

  Tóti reynir að taka gríninu vel.  Hann brosir vandræðalega.  Brosið verður einlægt þegar Ása bætir við:  "Ég ætla að skjótast í ísbúðina við hliðina og kaupa handa okkur ís í brauðformi.  Þá fyrirgefur þú mér grínið.  Er það ekki?"

  Hún býður ekki eftir svari heldur snarast út.  Að vörmu spori kemur hún til baka með tvo barnaísa.  Annar er súkkulaðiís.  Hinn jarðarberja.  Hún réttir súkkulaðiísinn að munni Tóta og segir:  "Vittu hvorn þér þykir betri."

  Tóti er við það að narta í ístoppinn þegar Ása þrykkir ísnum þéttingsfast framan í hann.  Ísinn klessist upp á nef og út á kinnar.  Hún fylgir því eftir nógu fast til að brauðformið maskast.

  Tóti tekur andköf.  Hann skefur með höndunum ísinn framan úr sér.  Hann sullast niður bringuna og litar bolinn.  

  "Vinnustaðagrín!"  hrópar Ása sigri hrósandi.  Um leið og orðinu sleppir þrykkir hún jarðarberjaísnum á sama hátt í andlitið á Tóta.  

  "Æ,  þetta fór úr böndunum,"  játar hún og horfir á Tóta þrífa á sér andlitið.  "Fyrirgefðu. Ég sá þetta fyrir mér miklu fyndnara.  Ég hélt að þú myndir líta út eins og Gosi spýtukall:  Að brauðformið myndi standa út í loftið á nefinu á þér.  Það hefði verið fyndið." 

  Tóta fyrirgefur Ásu í huganum.  Hann vorkennir henni fyrir aulalegan húmor.  Það geta ekki allir verið gordjöss.  Hún vill vera skemmtileg.  

  "Ég skal vera almennileg,"  lofar Ása.  "Ég er búin að biðjast fyrirgefningar.  Ég skal hringja í konuna sem á pylsuvagninn og óska eftir því að þú verðir fastráðinn."

  Orðum sínum til áréttingar hringir hún og segir í tólið: "Þú ættir að fastráða Tóta.  Hann þarf bara að taka með sér hreinan aukafatnað.  Núna er hann útataður í kaffisulli og ís.  Bæði súkkulaðiís og jarðarberja.  Þetta er ógeðslegt fyrir kúnna að horfa upp á.  Ég er viss um að hann er ömurlegur faðir.  Það kemur vinnunni ekkert við.  Ég þarf bara að tala við Barnaverndarnefnd.  Láta dæma af honum börnin.  Viltu að ég komi eftir vinnu og nuddi á þér bakið?  Ég get einnig gefið þér fótanudd.  Ég hlakka til,  yðar hátign."

  Ása leggur símann frá sér og segir:  "Þú heyrðir það sjálfur,  Tóti ljóti,  að ég mæli með þér.  Ég ræð töluverðu um fastráðningar.  Ég sef nefnilega stundum hjá hennar hátign."  

 

 

 

 

 

 

 

  Fleiri smásögur og leikrit HÉR.

Alþjóðlegi The Clash dagurinn

  Undanfarin ár hafa útvarpsstöðvar víða um heim haldið árlegan The Clash dag.  Dagsetningar hafa verið ósamræmdar og tengdar ýmsu í sögu The Clash.  Bandaríska útvarpsstöðin KEXP hélt sig framan af við daginn 5. febrúar.  Sú dagsetning hefur einnig verið kölluð pönk-dagurinn.  

  Nú hefur náðst sátt um það að alþjóðlegi The Clash dagurinn sé 7. febrúar.  Borgarstjóri bandarísku borgarinnar Seattle hefur undirritað formlega yfirlýsingu þess efnis.  Þegar ráðamenn í Seattle tjá sig um rokktónlist þá hlusta rokkunnendur heimsins.  Seattle var og er vagga gruggsins (grunge).  Hægt er að telja upp marga tugi heimsfrægra Seattle-rokkara.  Hæst bera gruggsveitirnar Nirvana,  Pearl Jam,  Soundgarden,  Alice in Chains og Mudhoney. Líka má nefna gítargoðið Jimi Hendrix og þungarokksveitina Queenryche. Bara svo örfá af mörgum nöfnum séu tiltekin.

 

  Hvar kemur The Clash inn í dæmið?

  The Clash var önnur tveggja enskra hljómsveita sem mótuðu pönkbyltinguna 76/77.  Hin var The Sex Pistols.  Sú startaði dæminu og fékk The Clash strax þétt upp að hlið sér.  Sex Pistols sendi aðeins frá sér eina plötu,  frábæra og áhrifamikla plötu.  Síðan ekki söguna meir.  Það kom í hlut The Clash að þróa pönkbyltinguna yfir í litríka og fjölbreytta nýbylgju.  Þar á meðal kynnti The Clash pönk-reggí til sögunnar.  Það varð umsvifalaust fylgifiskur pönks.  

  The Clash varð ofurgrúppa á heimsvísu.  Seldi plötur í Bandaríkjunum í milljónaupplögum og út um allan heim. The Clash varð fyrirmynd Seattle gruggaranna.  Án The Clash hefði ekki orðið neitt grugg.  Það eru rökin fyrir því að borgarstjóri Seattle lýsi 7. febrúar alþjóðlega The Clash daginn.