Banni létt af Trump

 

 

 

 

 

 

 

 

   Margt hefur orðið til þess að Donald Trump er vinsælt fyrirsagnafóður í fjölmiðlum út um allan heim.  Líka á Íslandi.  Mest þó í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Það er heppilegt.  Hann er einmitt að keppast við að tryggja sér útnefningu sem forsetaframbjóðandi bandaríska Reppaflokksins.  

  Ástæður þess að kallinn baðar sig í sviðsljósinu eru ekki að öllu leyti þær að hann sé meðvitað snjall að koma sér þangað.  Allskonar vandræðagangur hefur einnig skilað honum í sviðsljósið.  Til að mynda að vinir hans í tónlistarbransanum hafa hver á fætur öðrum stungið hann í bakið.  Fyrstur til þess var Njáll Ungi.  Þeir eru góðir vinir.  Í upphafi kosningabaráttunnar notaði Trump lag hans,  Rockin' in the Free World, sem kosningalag.

  Njáll er stuðningsmaður Bernie Sanders.  Sá keppir við Hillary Clinton um að verða forsetaframbjóðandi Demókrata.  Njáll bannaði Trump umsvifalaust að nota lagið á kosningafundum.  Trump hélt fyrst að hann væri að stríða sér.  Þeirra vinskapur hefur staðið til margra ára.  En Njáli var alvara.  Trump varð að finna sér nýtt kosningalag.  Það reyndist vera þrautin þyngri.  Þungavigtartónlistarmenn eru ekki í stuðningsliði Trumps.  Þvert á móti.

  Nú bregður svo við að Njáll hefur skipt um skoðun.  Hann lýsir því yfir að héðan í frá sé ÖLLUM heimilt að nota tónlist hans hvar sem er og hvenær sem er.  Einu skilyrði er að borgað sé ríflega fyrir notkunina.  Um það snúist kúvendingin.  Hann þurfi á peningum að halda.

  Án þess að Njáll hafi tekið það fram þá rekur hann sumarbúðir fyrir fatlaða og fjáröflunarsamtök fyrir bændur.  

  Trump hefur tekið umskiptum Njáls fagnandi. En ekki David Crosby,  fyrrum félagi Njáls í hljómsveitinni Crosby, Stills, Nash & Young.  Sá sendir Njáli kaldar kveðjur á twitter.

   

Trump öruggur með útnefningu

Plötuumsögn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 - Titill:  Gillon

 - Flytjandi:  Gillon 

 - Einkunn: ****

   Gillon er listamannsnafn Gísla Þórs Ólafssonar.  Þetta er hans fjórða plata.  Sú fyrsta,  "Næturgárun",  kom út 2012.  Til hliðar er hann bassaleikari í hinni ágætu skagfirsku blúshljómsveit Contalgen Funeral.

  Tónlistin á nýju plötunni,  samnefnd flytjanda,  er einfaldari,  lágstemmdari og látlausari en á fyrri plötum.  Hún er ljúf og notaleg út í gegn.  Öll lögin eru frumsamin.  Þau flæða lipurlega og átakalaust.  Textarnir eru frumsamdir með tveimur undantekningum. Þær undantekningar eru ljóð eftir Ingunni Snædal úr bókinni "Komin til að vera, nóttin".  Góð ljóð.  Verulega mögnuð.  Líka ljóð Gillons.  Ljóðin lyfta plötunni upp fyrir "venjulegar" poppplötur.  Þau standa sterk í textabæklingi plötunnar burt séð frá tónlistinni.  En lifna áhrifaríkari við í tónlistinni.  

  Söngstíll Gillons er sérstakur og auðþekktur.  Hann er í humátt að söngstíl Toms Waits,  Bjartmars og Megasar.  

  Hægri hönd Gillons á plötunni er Sigfús Arnar Benediktsson. Hann stjórnar upptökum og spilar á öll hljóðfæri önnur en kassagítar Gillons og bassa. Samstarf þeirra Gillons er eins og best verður á kosið.  Þeir hafa fundið ljóðunum væna og þægilega umgjörð. Þetta er plata sem ég mæli með.

     

Kynslóðabil forsetaframbjóðenda

  Þegar allt er saman talið voru nöfn um það bil fimmtíu einstaklinga orðuð við framboð til embættis forseta Íslands í komandi kosningum í sumar.  Þetta er álíka fjöldi og sækir um þegar auglýst er eftir starfsmönnum í sendlastarf hjá Dominos pizzum og Subway.  Munurinn er sá að þeir sem sækjast eftir embætti forseta lýðveldisins þurfa að framvísa undirskrift fleiri meðmælenda.  Það er þröskuldur sem reynist mörgum erfiður ljár í þúfu.

  Alveg eins og ég spáði fyrir um eru frambjóðendur til forsetaembættis rétt undir tug þegar til alvörunnar var komið.  Eftirsjá er af sumum sem sprungu á limminu á lokaspretti.  

  Áðan sýndi Sjónvarpið (RÚV) áhugaverða heimildarmynd um forsetakosningarnar 1980.  Þá var Vigdís Finnbogadóttir kjörin forseti Íslands. Hún atti kappi við þrjá miðaldra karlmenn.  Alla hina vænstu menn og góðan kost.  Að undanskildu því að þeir höfðu hlálega forpokuð viðhorf til embættisins.  Þeir sáu alla vankanta á því að einstæð móðir gæti verið forseti. Forseti yrði að vera karlmaður;  vel giftur konu sem yrði í hlutverki gestgjafa.  Myndi bjóða gestum forsetans upp á kaffisopa og skera handa þeim sneið af randalínu.

  Þessi viðhorf karlpunganna voru komin fram yfir síðustu dagsetningu þegar landsmenn gengu í kjörklefann.  Unga kynslóðin gaf frat í úrelt karlrembuviðhorfin og tryggði Vigdísi glæsilegan sigur. Forsetaferill hennar var farsæll og til fyrirmyndar í flesta staði.  Meðal annars keypti hún eintak af bók sem ég skrifaði 1983,  Poppbókina.  Bókin er reyndar svo vond að ég afneita henni í dag.  En samt.  Flott hjá forseta að kaupa hana í fárviðri pönkbylgjunnar.

  Vigdísi þekki ég ekki persónulega. Þó hef ég skrautskrifað ýmis plögg fyrir Stofnun Vigdísar Finnbogadóttur í Háskólanum. En það er afgreitt af öðrum starfsmönnum.  Hinsvegar var ég staddur á Pósthúsi á Eiðistorgi fyrir nokkrum árum.  Sem sveitastrákur frá útjaðri Hóla í Hjaltadal í Skagafirði hef ég aldrei lært biðraðamenningu.  Ég tók ekkert eftir öðrum viðskiptavinum Pósthússins. Tróðst bara framfyrir eins og ég væri Palli einn í heiminum. Bar upp erindi við afgreiðsludömuna.  Þá heyrist í konu sem ég hafði troðist fram fyrir:  "Mikið er gaman að heyra skagfirskan framburð."  Ég leit við. Þetta var Vigdís.

  Hún er vissulega tungumálafræðingur.  Gegnir einhverju slíku embætti eða titli hjá Sameinuðu þjóðunum.  En mikið rosalega er hún næm.  Þó að ég sé fæddur í Skagafirði og alinn þar upp til unglingsára þá hélt ég að hálfrar aldar dvöl í Reykjavík væri búin að þurrka út skagfirskan framburð. Og hver er munur á honum eða húsvískum framburði?  Eða vopnfirskum?

  Vigdís er frábær!  Hún var glæsilegur fulltrúi ungu kynslóðarinnar,  nýrra og ferskra tíma,  frjálslyndis og framtíðarinnar.  

  

Maggi Texas er bara mannlegur

Æsispennandi kosningaslagur framundan

  Töluverðrar taugaveiklunar er farið að gæta í herbúðum sumra þeirra sem tilkynnt hafa framboð sitt til embættis forseta Íslands.  Í dag er síðasti skiladagur á undirskriftum meðmælenda framboðsins.  Þegar hafa nokkrir tilkynnt að söfnun nægilega margra meðmælenda hafi reynst þeim ofviða.  Aðrir eru á ægilegu spretthlaupi í dag og eru að niðurlotum komnir eftir spretthlaup síðustu daga.  Í einhverjum tilfellum er allt unnið fyrir gíg.

  Þegar í ljós kemur hverjir eru með öll gögn í lagi og verða í framboði hefst kosningabaráttan loks fyrir alvöru.  Þá verður gripið til ýmissa ráða.  Samkvæmt skoðanakönnunum og í spjalli meðal fólks eru verulegar líkur á því að næstum því öll framboðin nái ekki þeim árangri sem að er stemmt.  Nánast allar líkur eru á því að einungis einn frambjóðandi fái nægilega mörg atkvæði til að verða kjörinn forseti.

  Í örvæntingu um að hífa upp fylgi verður víða gripið til óvæntra útspila.  Hvað gengur í skrílinn?  Eitt kosningaloforð sem er í skoðun er að læsa bæði svefnherbergi og eldhúsi Bessastaða.  Verði viðkomandi kosinn forseti muni hann gista heima hjá sér og taka með sér nestisbox og kaffibrúsa í vinnuna upp á hvern virkan dag.  Í allra verstu veðrum hefur hann svefnpoka með meðferðis og sefur þá á gólfinu á Bessastöðum.

  Ef útlenda gesti ber að garði verður þeim einungis boðið upp á brjóstsykur.  Einn moli á mann.  Nema um höfðingja sé að ræða.  Með þá verður farið í matstofu Samhjálpar.  Þar verða þeir fóðraðir á heitri súpu og brauðsneið.

  Þetta er sparnaður sem nemur gríðarháum upphæðum.  Mestur sparnaður verður í launakostnaði.  Fjölda manns verður sagt upp.  Það kemur sér vel fyrir atvinnulífið.  Nú er mikill skortur á vinnandi höndum í byggingariðnaðinum.  

  Fyrir sparnaðinn verða ný tæki keypt á Landspítalann við Hringbraut í stað úreltra og bilaðra tækja.  

  Það á eftir að útfæra tillöguna betur.  Ef hún reynist ekki afla nægilegri fylgisaukningu þá verður bætt í hana loforði um að forsetabíllinn verði seldur og andvirðinu skipt á milli öryrkja, aldraðra,  einstæðra mæðra og fátæklinga.

  Félagar í BDSM ganga óbundnir til kosninga.

Guðni á pari við Davíð

Er Júlíus Vífill ekki að snúa til baka í borgarstjórn?

  Nokkru eftir að ég lauk námi í grafískri hönnun mætti Ingvar Helgason á auglýsingastofuna.  Þetta var á níunda áratugnum.  Hann hafði rekið auglýsingaherferð í dagblaðinu Tímanum um skeið.  Spanderað í fjölda heilsíðuauglýsinga.  Án árangurs.  Hann bað mig um að finna út hvað hann væri að gera rangt.

  Því var auðsvarað:  Hann auglýsti kosti bíla sem hann var með umboð fyrir.  Gallinn var sá að í auglýsingarnar vantaði upplýsingar um það hver væri að auglýsa.  Hugsanlegir viðskiptavinir gátu ekki brugðist við auglýsingunum;  sýnt svörun.  Þetta var fyrir daga internets og google.

  Létt verk var að kippa auglýsingaherferðinni í lag.  Salan tók rækilega við sér.  Ingvar Helgason mokaði bílum út á markaðinn.  Ingvar var afskaplega skemmtilegur.  Hann ávarpaði mig aldrei með nafni.  Þess í stað hóf hann setningar gjarna á:  "Heyrðu þú" eða "Þú þarna".  Til að mynda sagði hann: "Heyrðu þú,  finnst þér ekki Trabantinn vera dálítið kubbslegur?  Getur þú teiknað mynd af honum þar sem hann sýnist vera meiri kaggi?"  Jú,  ég gat það.  Ingvar var ekki ánægður fyrr en teikningin sýndi sportlegan fólksbíl.  Hún seldi. Trabantinn mokaðist út.

  Fyrirtækið Ingvar Helgason malaði gull.  Ég yfirgaf auglýsingamarkaðinn. Ingvar féll frá. Það vakti undrun mína þegar í ljós kom að rekstur bílasölunnar virtist taka dýfu.  Það átti ekki að vera hægt.  Öll skilyrði voru fyrir hendi til að reka fyrirtækið áfram með góðum hagnaði.  

 Svo fór krónprinsinn, Júlíus Vífill Ingvarsson, með sína þekkingu á rekstri og peningum í borgarstjórn Reykjavíkur.  Ég sakna hans þaðan.  Er hann ekki að snúa aftur til leiks?  Það þarf að taka fjármál borgarinnar föstum tökum.  Það vantar í borgarstjórn fjölskylduvæna og trygga menn með þekkingu og reynslu úr atvinnulífinu.    

Leita týndra sjóða foreldra sinna

Smásaga - örsmá

Það er úrslitaleikur í meistaradeild:  Leikmaður brýtur gróflega á leikmanni hins liðsins.  Dómarinn hleypur til hans,  sýnir gula spjaldið og hrópar með flautandi blæstri:  "Hví-í, hvá-á, hvo-o, hvo-o, hví-í, hví-í!"  Leikmaðurinn hrópar reiðilega:  "Ég skil ekki orð af því sem þú ert að segja!"  Sá sem brotið var á hrópar á móti:  "Þú myndir nú líka tala svona ef að dómaraflauta hefði hrokkið oní kok á þér!" 

---------------------------------

Fleiri smásögur HÉR

 

„Sprengjan“ dregur dilk á eftir sér

Baðfatatískan - áríðandi að fylgjast með

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Sumarið er handan horns.  Það eru hlýindi framundan á Fróni.  Sólbaðsveður um land allt.  Blessuð sólin elskar allt og allt með kossi vekur.  Nú er tímabært að huga að sólbaðsfötunum.  Enginn vill láta grípa sig í baðfötum sem eru komin út tísku og þykja hallærisleg.  Hvað segir tískan?  Kvikmyndin Borat eftir breska leikarann Sacha Baron Cohen innleiddi djarfa sundbolstísku fyrir karlmenn.  Kosturinn við hana er að hún er efnisrýr og kostar þess vegna ekki mikil fjárútlát.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Sundbolur Borats hefur haft mótandi áhrif á baðfatatísku kvenna.  Til að hlífa geirvörtum frá því að sólbrenna og brjóstunum að sveiflast um of - þegar hlaupið er eins og fætur toga út í buskann - er konusundbolurinn efnismeiri.  Þar með líka dýrari.  Það er í stíl við að allar vörur ætlaðar konum eru miklu dýrari en karlavörur.  Karlar láta ekki okra á sér.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

  Sumum körlum finnst þeir vera of berskjaldaðir í Borat-sundbol - en vilja samt hlífa geirvörtunum við því að sólbrenna.  Þá er ráð að fá sér bikiní.  Best er að hafa það bleikt til að líkjast húðlit.  Þannig fer lítið fyrir því.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Gamla góða sundskýlan er alltaf vinsæl hjá körlum.  Enda hafa sumir átt hana alveg frá því í skólasundi barna.  Ef hún er týnd má smeygja sér í stuttu nærbuxurnar.  Það sér enginn muninn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Klassíski sundbolurinn býður upp á ýmsa möguleika.  Nú til dags er auðvelt að prenta allskonar myndir á tau.  Til að mynda teikningu af innyflum.  Hún kennir gestum og gangandi líffræði.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Einliti sundbolurinn nýtur alltaf vinsælda.

      

Bongó í kortunum?

Íslendingar kunna sig í útlöndum

  Forsætisráðherra Íslands,  Sigurðar Inga Jóhannssonar, og forsætisráðherrafrú Íslands, Ingibjörg Elsa Ingjaldsdóttir, mættu glöð og reif í partý hjá Hussein forseta Bandaríkja Norður-Ameríku.  Í fyrirsögn af partýinu segir í málgagni kvótaaðalsins að forsætisráðherrafrúin hafi mætt í buxum.  

  Eðlilega er það stóra fréttin í Mogganum að konan hafi óvænt ekki mætt buxnalaus í partýið.  Mér þykir það hinsvegar vera svo eðlilegt og við hæfi að ég er hættur við að skrifa ósmekklegt blogg um þetta. Ég styð 100% þá djörfu ákvörðun Ingibjargar Elsu að vera ekki að væflast buxnalaus um Hvíta húsið í Washington.  Ekki viljum við að hún fái blöðrubólgu. 

Forsætisráðherrafrúin mætti í buxum

Ljótur hrekkur

  Ég ók á löglegum hraða vestur eftir Bústaðavegi.  Þá upphófst skyndilega hávært sírenuvæl nálægt mér.  Ég gaf mér ekki tíma til að athuga hvort að þar væri lögreglubíll eða sjúkrabíll á ferð.  Þess í stað brunaði ég á fullri ferð upp á umferðareyju til að opna greiða leið fyrir sírenubílinn.  Ég beygði heldur skart upp á eyjuna því að felga á framhjóli beyglaðist.  

  Umferð var töluverð.  Mér til undrunar sinnti enginn í öðrum bíl sírenukallinu.  Umferð hélt áfram eins og ekkert hefði í skorist.  Jafnframt þagnaði sírenan án þess að ég kæmi auga á sírenubíl.

  Við nánari athugun virðist sem sírenuvælið hafi hljómað úr útvarpinu.  Þar var í spilun lag,  "Ai ai ai",  með þeirri góðu reggae-sveit AmabAdama.  Undir lok lagsins hljómar sírenuvæl (á mín 2.54).    

  Þó að sírenan hafi hrekkt mig og minn bíl þá situr það ekki í mér.  AmabAdama er svo assgoti flott hljómsveit.

  Annað mál er að fólk í næstu bílum á eftir mér hefur næsta víst þótt aksturslag mitt einkennilegt og undrast skyndilegt erindi mitt upp á umferðareyju.

Hvenær hefst skítkastið?

Eins og snýtt úr nösum foreldranna

  Sjaldan fellur eggið langt frá hænunni.  Afkvæmi eru samsett úr erfðaefnum foreldranna;  forrituðum genum.  Fyrir bragðið má oft þekkja afkvæmin af sauðsvip foreldranna.  Þó er allur háttur þar á.  Stundum eru sum afkvæmi lík mömmu sinni á tilteknu aldursskeiði en lík pabba sínum á öðru aldursskeiði.  Eða ömmu sinni eða afa.  

  Hér eru nokkur skemmtileg dæmi af þekktum bandarískum og enskum skemmtikröftum og börnum þeirra. Þeir eru:  Meryl Streep,  Tom Hanks,  John Lennon,  Goldie Hawn,  John Ritter,  Vanessa Paradis og Donald Sutherland.  

Snjall leikur

  Eins og ég var búinn að geta mér til um á Fésbók þá kynnti Davíð Oddsson í morgun þá ákvörðun sína að bjóða engan annan en sjálfan sig fram til embættis forseta Íslands.  Þetta þótti mér líklegra en að Dorrit Moussaieff myndi segja af sér.  

  Framboð DOddssonar er ekki mikil tíðindi út af fyrir sig.  Þetta hefur legið í loftinu.  Fjölmiðlar og fleiri hafa efnt til skoðanakannana um frambjóðandann.  Þær sýna að hann geti léttilega fengið rauðvínsfylgi (12 - 18%).  Þegar kvótakóngarnir leggja í auglýsingapúkkið hækkar styrkleikinn.  

  Það þarf ekki mikið meira til að sigra þegar á annan tug manna og kvenna er í framboði.

  Stóra fréttin við framboð DOddssonar er hvar hann tilkynnti tíðindin.  Það var í miðjum höfuðstöðvum aðal óvinarins: Baugsstofnandans Jóns Ásgeirs (og frú).  Sá átti banka sem DOddsson,  þáverandi Seðlabankastjóri, snéri niður haustið 2008.  Jón Ásgeir kallaði það stærsta bankarán Íslandssögunnar.  Áður og eftir höfðu þeir eldað saman grátt silfur.  Þar á meðal samdi DOddsson á Alþingi sérstakt fjölmiðlafrumvarp til þess að knésetja fjölmiðlaveldi Jóns Ásgeirs.  Allt var lagt undir.  Sú atlaga mistókst.  Eins og gengur.

  Í miðju stríði DOddssonar við Baugsfeðga sakaði hann þá opinberlega um að hafa reynt að múta sér með 300 milljónum kr. beint í vasann.  Og það úti í London sem gerir glæpinn alvarlegri.  Þrátt fyrir að hafa sturtað í sig vænum skerf af gerjuðum vínberjum (svæfandi og róandi) þá hélt mútutilboðið vöku fyrir honum alla nóttina - ásamt köldum svita og heitum á víxl.  

  Mútutilboðið taldi hann - réttilega - vera augljóst merki um það hversu hættulegir glæpamenn væru þar á ferð.  Það var augljóst.

  Þegar Baugsfeðgar keyptu fjölmiðlarisann sem nú kallast 365 þá lýsti DOddsson því sem verslun með þýfi.  Nú liggur ljóst fyrir að eigendur 365 eiga marga peninga í skattaskjólum erlendis.  Eru í hópi þeirra sem tæmdu gjaldeyrisforðann sem DOddsson átti lögum samkvæmd að passa upp á vel og vandlega í Seðlabankanum.  En tókst ekki.  Aflandseyjaliðið náði öllum gjaldeyrinum úr skúmaskotum Seðlabankans og faldi á Tortóla.  

  Eftir hart og illvígt stríð DOddssonar og Jón Ásgeirs til margra áratuga bankar sá fyrrnefndi upp á hjá þeim síðarnefnda og spyr eins og í laginu Ævintýri:  "Má, má, má, má ég koma innfyrir?".  Svarið er:  "Blessaður vertu ef þú hagar þér einu sinni eins og maður."          

  Þetta er snjall leikur hjá DOddssyni.  Hann slær vopnin úr höndum óvinarins með þessari vinabeiðni.  Fjölmiðlaveldið - sem hefði að öðrum kosti tekið upp harða baráttu gegn forsetaframboði hans - er nú sem leir í höndum hans.  Þar á bæ er mönnum stórlega létt.  Það er spennufall.  Friður ríkir yfir vötnum.  Allir eru vinir.  Stríðið er búið.  Fyrrum óvinir éta úr lófa Dabba kóngs.  

  Gamli maðurinn kann þetta.

 

 

 

Athyglisvert að Davíð bjóði sig fram

Ótrúlegar og áhrifamiklar ljósmyndir

  Þó annað megi halda þá eru allar þessar ljósmyndir ekta.  Það hefur ekkert verið átt við þær með "fótósjopp" eða öðrum græjum.  Þessir hlutir eru allir til í alvörunni.  Eða voru til í það minnsta.  Það sem sést á myndunum er eftirfarandi  (þær stækka ef smellt er á þær:

1.  Japanskur þjóðvegur.  Akreinar eru aðgreindar með mjög djúpum skurði.  Þetta var ekki svona.  Þetta gerðist við jarðskjálfta.

2.  Maður rekur fingur út um augntóft.  Þetta á ekki að vera hægt.  Það sem gerir manninum þetta kleyft er að hann fékk illkynja æxli í höfuðið.  Það var fjarlægt af lækni (æxlið en ekki höfuðið nema að þessu leyti).  

3.  Hákarl kom auga á deplaháf.  Hann vildi ekki að svo góður biti færi í hundskjaft.  Því greip hann til þess ráðs að sporðrenna háfnum í einum munnbita.  

4.  Fiskur með mannstennur.  Þessi fisktegund er til.  Tennur hans líkjast óhugnanlega mikið mannstönnum.  Svo er hann með aukasett innar í munninum.  

5.  Marglitur köttur.  Hann er ekki aðeins með tvílitan haus,  skipt nákvæmlega í miðju.  Augun eru einnig í sitthvorum lit.  Vitað er um fleiri svona tilfelli.  En þau eru sjaldgæf.

6.  Sænsk byggingalist,  djörf og áhrifarík.  Undir rauðu lofti er farið í rúllustiga upp neðanjarðargöng.

7.  Mexíkósk byggingalist.  Heil borg í Mexíkó samanstendur af eins húsum.  Ástæðan er sú að það er miklu ódýrara að teikna eitt hús en mismundandi byggingar.  Sömuleiðis er ódýrara að fylla húsin með samskonar innréttingum.  Það fæst góður magnafsláttur þegar um svona mörg hús er að ræða.  Til að þorpsbúar hafi um eitthvað að velja er hverfum skipt upp í mismunandi litum.  Fína fólkið býr í hvítum húsum.  Fátæklingarnir búa í gulum húsum. 

 

Forsetaframbjóðandi viðurkennir heimilisofbeldi

  Líkamlegar refsingar á börnum eru ofbeldi.  Þegar barn er beitt slíku ofbeldi af uppalendum sínum þá er það heimilisofbeldi.  Það er bannað með lögum á Íslandi - eins og í öðrum siðuðum þjóðfélögum þar sem ofbeldi er ekki liðið.  Barnaverndarnefnd skerst í málið ef að grunur vaknar eða vitneskja um að barn sæti harðræði af þessu tagi.  

  Það er einkennilegt að á kosningafundi í Indiana í Bandaríkjum Norður-Ameríku þá hreykti frambjóðandinn Ted Cruz sér af því að á sínu heimili væru börn beitt ofbeldi.  Fyrir að grípa frammí væru þau rassskellt.   

  Fyrir utan það að ofbeldi gegn börnum er glæpur þá hafa rannsóknir leitt í ljós vondar,  skaðlegar og langvarandi afleiðingar þess.  Rassskellt börn verða árásargjarnari en önnur,  andfélagsleg og eru í mikilli hættu með að þróa með sér þunglyndi og kvíða fram eftir öllum aldri. Fólk sem beitir börn ofbeldi er vont fólk.   

Olnbogaði konuna í andlitið

Í mál fyrir að leiðast í vinnunni

 

 

 

 

 

 

 

 

  44 ára franskur karlmaður hefur höfðað mál á hendur fyrrverandi vinnuveitanda sínum.  Kæran gengur út á það að manninum leiddist í vinnunni.  Hann vann hjá ilmvatnsframleiðanda í París.  Of lítils var krafist af honum.  Honum var sjaldan sem aldrei úthlutað nægilega mörgum verkefnum.  Hálfu dagana hafði hann ekkert fyrir stafni;  sat bara og starði út um glugga,  fletti ómerkilegum slúðurtímarit og sötraði kaffi.  Bara til að láta tímann líða.  Hann kann ekki á samfélagsmiðla á borð við Fésbók,  Twitter,  blogg eða slíkt.  Hann langar ekkert að hanga í tölvu.  Honum þykir leiðinlegt að blaðra í síma.  Fátt var til bjargar sem stytti honum stundir.  

  Lögmaður fyrirtækisins undrast kæruna.  Enginn kannist við að maðurinn hafi nokkru sinni gert athugasemd við vinnu sína.  Enginn varð var við að honum leiddist.  En hann er neikvæða týpan.  Finnur alltaf dökkar hliðar á öllum hlutum.  Kvartaði yfir vondu kaffi,  drykkjarvatn væri ekki nógu kalt og þess háttar.  Reyndar játa vinnufélagarnir að þeir hafi verið uppteknari við að sinna krefjandi vinnunni en fylgjast náið með manninum.  

Af hverju eru rauðhærðir unglegri en aðrir? Gátan leyst

 

  Allir hafa tekið eftir því að rauðhært fólk eldist hægar en aðrir.  Fram eftir öllum aldri lítur það út eins og unglingar.  Nú hefur þetta verið rannsakað.  Niðurstaðan staðfestir að þetta sé tilfellið svo um munar.  Rauðhærðir eru mælanlega unglegri en jafnaldrar þeirra.  Ástæðan er/u gen.  Gen rauðhærðra eru forrituð þannig.  Þar spilar margt inn í.  Svo sem að húð rauðhærðra framleiðir D-vítamín í sól miklu hraðar en annarra.  D-vítamínið kemur af stað öflugri upptöku líkamans á kalki.  Hún skilar sterkari tönnum, hári, nöglum og betri húð sem meðal annars eldist hægar,  svo fátt eitt sé nefnt.  D-vítamín sem sólin framleiðir á húðinni er mun kröftugra en D-vítamín sem fæst með inntöku (til að mynda lýsis).    

  Vísindaleg rannsókn framkvæmd af háskóla í Frakklandi sýnir að aðdráttarafl rauðhærðra á skemmtistöðum er afgerandi meira en annarra.  Aðrar rannsóknir - líka á dýrum - staðfesta að góð D-vítamín staða er segull á hitt kynið.    

  Rauðhærðir Bretar eru 1%.  4% forstjóra í Bretlandi eru rauðhærðir.  Þetta þýðir að rauðhærðir eru fjórum sinnum líklegri til að ná toppstöðu á vinnumarkaði en aðrir.  Eldri rannsókn leiddi í ljós að rauðhærðir eru meiri töffarar en aðrir.  Eða þannig.  Uppátækasamari,  kjaftforari og áræðnari.  Hærra hlutfall þeirra er "rebels" (uppreisnargjarnir).  Þar fyrir utan er rautt hár flott.

  Færeyska sjálfstæðishetjan Þrándur í Götu var fagurrauðhærður og dæmigerður sem slíkur.  Sá lét ekki Noregskonung vaða yfir Færeyinga á skítugum skóm með skattheimtu eða annan yfirgang.  Það er ekki tilviljun að konungur pönksins,  Bretinn Johnny Rotten (Sex Pistols), er sömuleiðis fagurrauðhærður.  Hans kjaftfora uppreisnarframkoma er dæmigerð fyrir rauðhærða.  Sem hann svo kryddar með góðri kímni.      

  Það væri fróðlegt að skoða árangur rauðhærðra í músík eða leiklist. Þekkt er  hljómsveitin Simply Red,  kennd við rauðhærða söngvarann.  Hvað með Eirík Hauksson og Pál Rósinkrans?  Eða Dortheu Dam og Axl Rose? Eða Ágústu Evu og Sögu Garðarsdóttur? Ómar Ragnarsson og Jón Gnarr?  

    

Frelsarinn

  Svo bar til að drengur fæddist fyrir austan fjall og vestan mána. Fuglar himins sungu sinn fegursta söng.  Allt upp í þrír stórir og fagurlitir regnbogar birtust samtímis við sjónarrönd.  Himinn varð heiður og sólin - sú skæra stjarna - vakti allt með kossi.  Þvert á veðurspá sem varaði við jarðskjálfta,  norðangarra og ófærð á heiðum.

  Drengurinn óx og dafnaði.  Þegar hann gekk í leikskóla var nesti viðvarandi vandamál.  Rúgbrauðssneið með smjöri og kæfu vildi klístrast og festast í loki nestisboxins.  Þá fann drengurinn upp samlokuna.  Með því að skella brauðsneið ofan á viðbitið var vandamálið úr sögunni. Þessa uppfinningu þróaði hann yfir í hamborgara. Einskonar samloku með kjötbollu á milli.  Í framhjáhlaupi fann hann upp hjólið.  Það kom sér vel fyrir dekkjaframleiðendur. Fram að því var lítil sala í dekkjum.  Síðar gladdi hann þá enn frekar með því að finna upp varadekkið.

  Því næst stofnaði hann Bítlana, The Rolling Stones og Bob Dylan.  Um leið fann hann upp á því að kalla heita vatnið heita vatnið.  Eitthvað varð heita vatnið að heita. 

Örfá minningarorð

  Ólafur Stephensen,  almannatengill og djasspíanóleikari,  lést í vikunni;  nýkominn á níræðisaldur. Hann kenndi mér markaðsfræði í auglýsingadeild Myndlista- og handíðaskóla Íslands á áttunda áratugnum.  Sumarið 1979 vann ég á auglýsingastofu hans,  ÓSA.  Einnig á álagstímum á stofunni meðfram námi veturinn ´79-´80.

  Ólafur var skemmtilegur kennari. Og ennþá skemmtilegri vinnuveitandi.  Það var alltaf létt yfir honum.  Stutt í gamansemi.  Aldrei vandamál.  Bara lausnir.  Hann lagði sig fram um að það væri gaman í vinnunni.  Á sólríkum degi átti hann það til að birtast hlaðinn ís-shake handa liðinu.  Einn sérlega heitan sumardag tilkynnti hann að það væri ekki vinnufriður vegna veðurs.  Hann bað okkur um að setja miða á útidyrahurðina með textanum "Lokað vegna veðurs".  Síðan bauð hann okkur að taka maka með í grillveislu út í Viðey.  Hann átti Viðey.  Grillveislan var glæsileg,  eins og við mátti búast. Gott ef kældur bjór var ekki meira að segja á boðstólum (þrátt fyrir bjórbann).

  Óli var djassgeggjari.  Ég var ekki byrjaður að hlusta á órafmagnaðan djass á þessum tíma en var að hlusta á Weather Report,  Mahavishnu Orcestra og þess háttar rafdjass.  Óli var opinn fyrir því.  Herbie Hancock var skólabróðir hans í Ameríku.  Við mættumst í plötum Herbies og djasslögum Frank Zappa. Í leiðinni laumaði Óli að mér tillögum - lúmskur og án ýtni - um að kynna mér tiltekin órafmögnuð djasslög. Sem ég gerði. Og varð djassgeggjari.

  Óli sendi frá sér þrjár djassplötur.  Hver annarri skemmtilegri. Pjúra djass.  Ég skrifaði umsögn um eina þeirra í eitthvert tímarit. Man ekki hvaða.  Þá hringdi Óli í mig og var sáttur við umsögnina. Að öðru leyti vorum við í litlum samskiptum síðustu áratugi umfram stutt spjall þegar leiðir lágu saman úti á götu eða á mannamótum.  En í þessu símtali spjölluðum við um margt og lengi. Hann upplýsti mig meðal annars um að sonur hans væri í hljómsveitinni Gus Gus. Ég hafði ekki áttað mig á því.  

  Óli breytti áherslum í auglýsingum á Íslandi.  Færði þær frá því að vera auglýsingateikningar yfir í vel útfærða markaðssetningu.  Hann var snjall á sínu sviði. Ég lærði meira á auglýsingastofu hans en í skólastofu auglýsingadeildar Myndlista- og handíðaskóla Íslands.

  Ég kveð með hlýjum minningum og þakklæti góðan læriföður.  Ég man ekki eftir honum öðruvísi en með glaðvært bros á andliti.      

       

Furðufugl

  Ég hitti mann í gærkvöldi.  Ég spurði:  "Ertu búinn að ákveða hvað þú kýst í haust?"  Hann svaraði því neitandi.  Hinsvegar væri hann búinn að ákveða hvað hann kysi ekki:  "Enga manneskju sem hefur falið gjaldeyri í skattaskjóli.  Engan flokk sem hefur að geyma manneskju með tengsl við skattaskjól."

  Ég benti manninum á að enginn hafi viljandi geymt gjaldeyri í Money heaven.  Það hafa þeir allir vottað.  Gjaldeyrinn er og var aðeins falinn þar vegna hlálegs misskilnings einhverra amatörgutta í Landsbankanum.  Enginn hafi hagnast á þessu.  Þvert á móti.  Allir töpuðu nánast allri sinni eigu á þessu brölti.  Engu að síður borguðu allir samviskusamlega alla skatta og gjöld til Íslands af þessum gjaldeyri.  Meira að segja heldur ríflega.  Samt þurftu þeir þess ekki vegna þess að enginn vissi af földu peningunum.  Þar fyrir utan kostuðu menn milljónir króna í að stofna allskonar afætulandsfélög,  dótturfyrirtæki og vafninga til að hylja slóðina.  Eintómur kostnaður á kostnað ofan.

  Við þessa fróðleiksmola æstist kunninginn.  Hann kvaðst héðan í frá (klukkan var að ganga níu) ætla að segja upp áskrift á fjölmiðlum sem tengjast Money heaven.  Hann ætli að hætta að lesa fríblöð, hlusta á útvarp og horfa á sjónvarpstöðvar í eigu fólks með peninga í skattaskjóli.  Því síður muni hann kaupa símaþjónustu frá þessu fólki.  

  Hann hélt áfram:  "Inn á mitt skuldsetta heimili mun aldrei koma vara frá Matfugli,  Mata,  Síld & Fiski eða Salathúsinu."  

  Nú var mér öllum lokið.  Þvíklík sérviska.  Ég kvaddi vininn með þeim orðum að eina ljósið í myrkrinu væri að ekki séu fleiri svona furðufuglar eins og hann á kreiki.  

  

       

   

Er nafn ráðherra í gögnunum?

Bjóst aldrei við að ná svona langt

 

 

 

 

 

 

 

 

   Nýverið yfirgaf almannatengill bandaríska forsetaframbjóðandans Donald Trump sinn sómadreng.  Ástæðan sem sú ágæta kona gefur upp er að grínið sé komið úr böndunum.  Upphaflega hafi framboðið verið létt sprell.  Ætlað að gera grín að og atast í hefðbundinni kosningabaráttu.  Guttinn hafi sett markið á að ná 2. sæti í forvali repúblikanaflokksins.

  Leikar fóru þannig að grallarinn náði næstum því strax forystu í forvalinu.  Henni hefur hann haldið af öryggi síðan.  Jafnframt fóru að renna tvær grímur á almannatengilinn,  Cegielski.  Konan taldi sig verða vara við sífellt fleiri glórulausar,  fordómafullar og mannfjandsamlegar yfirlýsingar í málflutningi frambjóðandans.  Einnig algert bull.  Sitthvað sem henni mislíkaði. 

  Að lokum kom kornið sem fyllti mælinn:  Það var yfirlýsing frá Trump vegna fjöldamorða á kristnum í Pakistan.  Hún hljómaði þannig:  "I alone can solve."  Það útleggst sem svo að hann aleinn geti leyst vandamálið.

  Konan fullyrðir að þannig virki utanríkispólitík ekki.  Ekki fyrir neinn.  Aldrei.

  Hún ítrekar að guttinn hafi alls ekki gert ráð fyrir að sigra í forvalinu. Núna aftur á móti sé stolt hans í slíku rugli að hann geti ekki séð að sér.  

  Ástæða er til að hafa í huga að konan styður ekki lengur framboð Trumps.  Hún vinnur ekki lengur fyrir hann.  Kannski er hún óþokki og gengur illt eitt til.  Því gæti ég best trúaað.

             

Trump og Hillary með stórsigra