Jens Gu&eth;

- Flugvélamódel:

- Miðaldra maður:

- Leyndarmál stráks:

- Ættleiðing:

- Strákur með sög:

- Hundur:

- Boltabulla:

- Skokkari:

- Strákur skiptir um gír:

- Morðsaga:

- 27 ára:

- Um borð:

- Matarboð í sveitinni:

- Í plötubúð:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1017021/

Bækur | Breytt 17.4.2010 kl. 01:34 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (12)

31.3.2010 | 02:59

Gamli einbúinn - páskasaga

Gamli einbúinn á afskekkta afdalabýlinu er einn. Alltaf einn. Það eru næstum fjórir áratugir síðan hann bauð eiginkonu sinni og börnum síðast í heimsókn. Hann hefur ekkert heyrt frá þeim síðan. Reyndar heyrði hann ekki í þeim þá. Hann var uppi á fjöllum að eltast við ísbirni allan tímann sem þau voru í heimsókn. Hann fann engan ísbjörn og engin merki þess að ísbjörn hafi verið uppi á fjöllum.

Allir aðrir en gamli einbúinn eru fluttir burtu úr sveitinni fyrir löngu. Það liggur ekki almennilegur vegur til afdalabýlisins. Bara hlykkjóttur hestatroðningur. Þess vegna kemur aldrei neinn lengur í heimsókn. Einbúinn fer aldrei lengur af bæ. Hann á ekkert erindi annað. Á afdalabýlinu hefur hann allt til alls. Hann er með kindur, kýr, hænur, hesta, hund, kött og innrammaða ljósmynd af Davíð Oddssyni klippta út úr Morgunblaðinu. Meira þarf hann ekki.

Póstur hefur ekki verið borinn út í sveitinni eftir að sveitungarnir fluttu burtu. Einbúinn saknar þess ekki. Hann fékk aldrei annan póst en rukkanir. Það er gott að vera laus við þær.

Einbúinn lætur fara vel um sig í myrkrinu. Hann liggur undir heyhrúgu og malar eins og köttur. Úti gnauðar norðangarri. Stórhríðin fyllir upp í hverja glufu. Það er brunagaddur. Lífið er yndislegt. Gæti ekki verið betra.

En hvað er þetta? Það heyrist dauft vélarhljóð í fjarska. Gamli einbúinn trúir ekki sínum eigin eyrum. Hann slær þéttingsfast á eyrun til að eyða þessari ofheyrn. Mótorhljóðið þagnar ekki. Þvert á móti. Það færist ört nær og verður háværra. Þetta er undarlegt. Brátt bregður fyrir birtu á hélaðar rúðurnar. Einbúinn sprettur upp eins og stálfjöður og rýnir út um gluggann. Í þann mund leggur stór snjóbíll á beltum fyrir utan. Stórir ljóskastarar lýsa upp hlaðið. Út úr bílnum snarast hópur einkennsiklæddra kappdúðaðra manna. Einn er með járnkarl sem hann lemur kröftuglega ofan í frosna jörðina nokkrum sinnum. Annar er með vel yddaðan tréstaur sem hann stingur ofan í holuna eftir járnkarlinn. Sá þriðji lemur með sleggju ofan á staurinn uns staurinn er pikkfastur í jörðinni. Fjórði maðurinn spennir með járnhring póstkassa á staurinn. Fimmti maðurinn stingur stóru umslagi ofan í póstkassann. Síðan stökkva mennirnir aftur upp í snjóbílinn. Um leið og bílnum er ekið á brott í stórri sveigju á hlaðinu fer hann yfir hænsnakofann. Kofinn brotnar í smátt undir bílnum.

Gamli einbúinn getur ekki varist hlátri. Hann kallar á hundinn: "Kisi, nú eru hænurnar hissa. Þær vita ekki hvaðan á sig stendur veðrið þegar þær fjúka yfir holt og hæðir. Best gæti ég trúað að þær snúist eins og vindhanar og séu ringlaðar. Kisi minn, svona ævintýri lenda hænurnar ekki í á hverjum degi."

Gamli einbúinn fær hóstakast. Það eru mörg ár síðan hann hefur hlegið. Hann er ryðgaður í því hvernig á að hlæja. Hann er vanari að hósta. Hann hóstar eins og unglamb.

Gamla einbúanum verður hugsað til póstkassans. Hvað ætli sé í umslaginu? Gamli einbúinn er harðákveðinn í að sækja umslagið einhvern daginn. Jafnvel opna það. Gamla einbúanum líður vel eftir að hafa tekið þessa ákvörðun. Hann er sáttur við sjálfan sig. Reyndar þykist hann vita hvað sé í umslaginu. Það getur ekki verið annað en ástarbréf. Það er enginn friður fyrir stelpunum, hugsar gamli einbúinn og hristir hausinn hneykslaður. Ekki hausinn á sér heldur hausinn á hundinum.

Tíminn líður hratt á gervihnattaöld. Vikur og mánuðir líða. Ekkert ber til tíðinda. Gamli einbúinn gjóar stundum augum til póstkassans. Einkum þegar hann saknar þess sárast að geta ekki fengið sér hrátt egg í matinn síðan hænurnar fuku út í buskann.

Um haustið lætur Gamli einbúinn til skarar skríða. Hann tekur umslagið úr póstkassanum. Nafn hans og heimilsfang er prentað á framhlið umslagsins. Á bakhliðinni stendur: "Sendandi: Jón Jónsson, Hökuskarði 526, Hólum í Hjaltadal, Skagafirði." Póststimpillinn er skýr og greinilegur. Þar stendur dagsetningin 29. febrúar 2152. Dagsetningin vekur undrun gamla einbúans. Forvitni hellist yfir hann. Hann strengir þess heit að skoða innihald umslagsins sem fyrst. Ekki síðar en um áramótin. Gamli einbúinn stingur umslaginu undir dautt lamb sem hann notar fyrir kodda og sefur á því næstu mánuði.

Áramótin líða. Gamli einbúinn er búinn að gleyma umslaginu. Um vorið ákveður hann að snúa dauða lambinu við því það er morkið og komið hausfar í það. Þá rekst hann á umslagið. Nú dugir ekkert hangs. Gamli einbúinn kallar á hundinn sinn: "Kisi, komdu hérna og opnaðu umslagið." Hundurinn svarar engu. Hann þykist ekki heyra í gamla einbúanum. Það er grundvallarregla hjá hundinum að hunsa hvern þann sem kallar hann Kisa. Þetta er ekkert persónulegt gagnvart gamla einbúanum. Reglan á við um alla.

Fleira gerist ekki þennan dag. Morguninn eftir sækir gamli einbúinn skóflu. Fyrir aftan húsið grefur hann upp forláta sveðju. Þar gróf hann sveðjuna fyrir nokkrum árum til að enginn myndi meiða sig á flugbeittri egg sveðjunnar. Gamli einbúinn leggur umslagið á viðarbút. Svo heggur hann með sveðjunni bláendann af því. Því næst grefur hann sveðjuna niður aftur. Stutt frá grefur hann niður uppáhaldsbein hundsins. Það er hrekkur.

Eftir þetta leggur gamli einbúinn sig. Hann er dauðþreyttur. Hálftíma síðar vaknar hann upp við að hundurinn pissar framan í hann. Kannski mýkir þetta húðina og varðveitir æskuljóma minn, hugsar gamli einbúinn jákvæður og hress. Hann er í svo góðu stuði að hann kíkir ofan í umslagið. Þar blasir bréf við. Gamli einbúinn fiskar það upp úr umslaginu eins og vanur veiðimaður. Það stendur ekkert á bréfinu. Það er skjannahvítt. Enginn texti. Engin mynd Ekkert.

Þetta er kjánalegt, hugsar gamli einbúinn. Öll þessi fyrirhöfn út af óskrifaðri og óprentaðri pappírsörk. Gamli einbúinn hendir pappírsörkinni frá sér. Það hvarflar að honum að spretta á fætur og sparka í hundinn. Til að gera eitthvað. Í þann mund sér hann pappírsörkina snúast við áður en hún lendir á gólfinu. Þá blasir prentaður texti við. Gamli einbúinn áttar sig strax á því að hann hafði horft vitlausu megin á pappírsörkina áður en hann henti henni frá sér. Hann teygir sig í bréfið og les það sem í því stendur:

Hólum 29. febrúar 2152

Kæri langalangalangalang-afi.

Við vorum að fá nýjan tímaflakkara í skólann. Mér datt í hug að það gæti verið gaman að skrifast á við þig. Láttu mig vita hvort þú hefur fengið þetta bréf. Það gerir þú með því að grafa snyrtilega X í einn fermetra á hlaðinu hjá þér. Í X-ið raðar þú steinum. Þetta X get ég séð í gegnum gervihnattarhnit. Ef þú mokar yfir X-ið þannig að ekkert sjáist verður ekki hróflað við X-inu næstu aldir. Þá skal ég póstsenda þér upplýsingar um ættingja þína. Hvað á daga þeirra hefur drifið eftir að þú er allur. Ég sé í ættarskránni að þú varst bóndi. Ég hlakka til að senda þér fleiri póstbréf.

Jón Jónsson

Gamli einbúinn horfir undrandi á bréfið. Hann les það aftur. Svo klippir hann bréfið í þrjá jafn stóra strimla. Hann teygir sig í gamalt kökubox og dregur þaðan upp væna tuggu af hassi. Hassinu skiptir hann á milli strimlanna. Hann vefur strimlana vönum handtökum upp í vindlinga. Hann kveikir í einum og sýgur þykkan reykinn ofan í lungun. Gamli einbúinn kumrar af hamingju. Mikið er ég alltaf heppinn, hugsar hann. Einmitt þegar mig vantaði bréf kom það í pósti. Um leið og gamli einbúinn berst við að halda reyknum ofan í lungunum færist fyrirlitningarsvipur yfir andlitið. Hann hugsar: Jón Jónsson. Þvílíkt rugl. Það hefur aldrei verið neinn Jón í minni ætt.

---------------------------------

Fleiri smásögur og leikrit:

- Saga af systrum

- Jólasaga

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1008279/

- Á rjúpnaveiðum:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/988782/

- Ólétta nunnan:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/978349/

- Gullfiskur:

- Flugvélamódel:

- Miðaldra maður:

- Leyndarmál stráks:

- Ættleiðing:

- Strákur með sög:

- Hundur:

- Boltabulla:

- Skokkari:

- Strákur skiptir um gír:

- Morðsaga:

- 27 ára:

- Um borð:

- Matarboð í sveitinni:

- Í plötubúð:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1008279/

Bækur | Breytt 17.4.2010 kl. 01:32 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (22)

26.3.2010 | 12:50

Sprengja á bókamarkaði

Í dag kom út bókin Ekki lita út fyrir eftir Evu Hauksdóttur og Ingólf Júlíusson. Eva er þekkt sem Eva norn. Sumir telja að þá nafngift megi rekja til nornabúðar sem hún rak fram í miðja búsáhaldabyltingu. Eva var einmitt áberandi í búsáhaldabyltingunni. Ingólfur Júlíusson er þekktastur sem gítarleikari pönksveitarinnar Q4U. Hann er líka kunnur sem ljósmyndari hinna ýmsu dagblaða og tímarita og höfundur margra heimsfrægra músíkmyndbanda.

Bókin Ekki lita út fyrir mun koma margri settlegri manneskjunni til að hrökkva við. Jafnvel illilega. Meira segi ég ekki. Nema að Eva ætlar ekki að fjölmenna með mér í feministafélag Sjálfstæðisflokksins.

Hér fyrir neðan er eitt af músíkmyndböndunum hans Ingólf Júlíussonar:

Bækur | Slóð | Facebook | Athugasemdir (24)

10.2.2010 | 23:19

Smásaga um systur í sjávarþorpi

Myrkrið grúfir sig yfir litla sjávarþorpið hinumegin við fjallið. Allir þorpsbúar eru í fasta svefni. Samt er miður dagur. Komið langt fram yfir hádegi. Þorpsbúar hafa ruglað sólarhringnum. Ástæðan er sú að stóra útiklukkan á eina torgi þorpsins er vitlaus. Þorpsbúar stilla grunlausir sín úr og klukkur eftir torgklukkunni.

Það styttist í að þorpsbúar vakni. Í lágreistu timburhúsi býr gömul kona með sjal ásamt manni sínum og þremur dætrum. Þorpsbúar gera enga athugasemd við það. Systurnar eru ekki í neinni vinnu og eru tekjulausar. Foreldrarnir eru í vinnu, hafa þokkalegar tekjur og eiga húsið skuldlaust.

Systurnar vakna ein af annarri. Þær heita ekki neitt. Þess í stað eru þær kallaðar: Sú elsta. Hún er 7 ára; Miðsystirin. Hún er 6 ára; Og Yngsta barnið. Hún er 5 ára. Foreldrarnir eru kallaðir Pabbi og Mamma en heita Pétur og Páll. Foreldrarnir vakna líka.

Þegar fjölskyldan er í miðju kafi við að snæða smjörsteiktan hvítlauksristaðan humar með nýlöguðu og heitu Irish Coffie segir Mamma skyndilega skrækrómuð og taugaveikluð: "Stelpur, þið hafið kannski tekið eftir því að ég hef fitnað að undanförnu."

Yngsta barnið kannast við það og segir ávítandi: "Það er af því að þú drekkur mikið af bjór þegar enginn sér. Allir krakkarnir í leikskólanum segja að þú skolir honum niður með Einiberja-brennivíni og 8 ára Bacardi."

Mamma leiðréttir hana: "Nei, ég hef aldrei á ævi minni bragðað bjór eða neitt áfengi. Áfengi er óhollt. Ég sprauta mig bara einstaka sinnum með heróíni. Varla einu sinni tvisvar á dag. Ástæðan fyrir því að ég er orðin mikil um mig miðja er sú að ég er með barn í maganum. Ég veit ekki hvernig það hefur gerst. Læknirinn staðfesti þetta í gær og grunar Pabba um að hafa verið eitthvað að fíflast. Þið eruð að eignast nýtt Yngsta barn."

Yngsta barnið fölnar upp, fer að hágráta og spyr á milli ekkasoga: "Nýtt Yngsta barn? Hvað verður þá um mig?"

Mamma dæsir og segir sorgmædd og róandi: "Það þýðir að við verðum að henda þér í ruslið."

Pabbi grípur fram í blíðróma en ákveðinn: "Nei, elskan mín. Mamma er að bulla og dramatísera. Þér verður ekki hent í ruslatunnuna. Ég set þig í poka og hendi þér í sjóinn." Og það gerði hann.

---------------------------------------------------------------------

Fleiri smásögur og leikrit:

- Jólasaga

- Á rjúpnaveiðum:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/988782/

- Ólétta nunnan:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/978349/

- Gullfiskur:

- Flugvélamódel:

- Miðaldra maður:

- Leyndarmál stráks:

- Ættleiðing:

- Strákur með sög:

- Hundur:

- Boltabulla:

- Skokkari:

- Strákur skiptir um gír:

- Morðsaga:

- 27 ára:

- Um borð:

- Matarboð í sveitinni:

- Í plötubúð:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/988782/

Bækur | Breytt 31.3.2010 kl. 03:44 | Slóð | Facebook | Athugasemdir (12)

2.2.2010 | 12:07

Sprengja!

Væntanleg er á markað bókin Ekki lita út fyrir. Þetta er sjálfshjálparbók eftir Evu "norn" og Ingólf Júlíusson, ljósmyndara. Bókin er sú opinskáasta / klúrasta sem komið hefur út á Íslandi. Það er næsta víst að ýmsir muni hrökkva við. Hér eru sýnishorn úr bókinni. Þau eru valin þannig að ekki þurfi að banna þessa bloggsíðu lesendum undir 18 ára aldri.

	Kynlífsbindindisfræðsla virkar
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Bækur | Slóð | Facebook | Athugasemdir (12)

20.1.2010 | 20:53

Jólasaga

Klukkan slær 6 á aðfangadag. Klukkurnar í Hallgrímskirkju, við hliðina á litla kotinu, hringja inn jólin. Jón og Gunna fálma snöggt í vasa sína, draga upp tappa og setja í eyrun á sér. Þegar hávaðinn er liðinn hjá taka þau tappana úr eyrunum og setjast við matarborðið. Jólamaturinn er girnilegur á að líta: Kalt hangikjöt, kartöflur og uppstúf. Betri gerist hann ekki maturinn í litla kotinu. Reyndar er hangikjötið ekki raunverulegt hangikjöt. Jón og Gunna eiga ekki til pening fyrir hangikjöti. Þess í stað klippti Gunna út úr dagblöðunum ljósmyndir af hangikjöti. Það kemur eiginlega í sama stað niður. Myndirnar eru skýrar og snyrtilega útklipptar. Þar fyrir utan er nóg til af kartöflum og uppstúf.

Eftir matinn hitar Gunna te og ber fram blandaðar smákökur í skál. Jón grípur eina og bítur fast í. Við það brotna í honum nokkrar framtennur. Gunna gleymdi að segja honum frá því að hún setti steinvölur með í kökuskálina. Kökurnar eru svo fáar. Með steinvölunum tekst að láta kökuskálina líta út eins og hálffulla af smákökum.

Jón sprettur á fætur og gengur að eldhúsvaskinum. Hann skrúfar frá krananum og fær sér gúlsopa af vatni. Svo spýtir hann sopanum og brotnu tönnunum í vaskinn. Það færist bros yfir andlit Jóns. Hann glottir svo skín í skörðóttan tanngarðinn. Honum verður hugsað með gleði til þess að hann fái ekki tannpínu í tennurnar í vaskinum.

Jón og Gunna vinda sér í að skiptast á jólagjöfum. Þau gátu ekki pakkað gjöfunum inn vegna þess að þau eiga hvorki pappír né límband. Gjöfin frá Gunnu er gjafabréf fyrir legsteini að eigin vali, ásamt stórri pappírsörk. Á spássíur arkarinnar hefur Gunna teiknað (frekar illa) allskonar mynstur. Efst á örkina hefur hún skrifað: "Þessum vill Jón bjóða í jarðarför sína" og nokkru fyrir neðan miðju: "Lög sem Jón vill að verði spiluð í útförinni". Undir þessa texta hefur Gunna dregið láréttar línur. Þar á Jón að fylla samviskulega út.

Jón er þrítugur og þykir gjafirnar frá Gunnu ótímabærar. En hann veit að það er hlýr hugurinn að baki sem skiptir mestu máli. Sjálfur gefur Jón henni Gunnu vettlingana sína í jólagjöf. Hann ætlaði varla að tíma því. Þetta voru einu vettlingarnir hans. Hann fann þá á bensínstöð fyrir 8 árum. Eða réttara sagt stal þeim. Vegna hlýnandi veðurs á höfuðborgarsvæðinu þarf Jón aldrei að setja á sig vettlingana lengur. Ef kuldakast bankar á dyr getur hann fengið vettlingana lánaða hjá Gunnu.

"Hvað eigum við að gera skemmtilegt í kvöld?" spyr Gunna og leggur frá sér vettlingana. Hún minnir Jón á að sjónvarpið er bilað, batteríið útrunnið í útvarpinu, þau fengu engin jólakort og engar gjafir frá öðrum. Jón svarar glaðlega:

"Ég ætla út að ganga. Þú ættir að gera eitthvað skemmtilegt hérna inni á meðan. Til dæmis vaska upp og ganga frá eftir matinn. Svo getur þú klippt út myndir fyrir matinn á morgun. Það væri frábært ef þú finnur góðar myndir af pörusteik. Þá getum við haft brúnaðar kartöflur með þeim."

Jón ætlar að klæða sig í frakka utan yfir jakkafötin. Í ógáti grípur hann rauðan náttslopp af Gunnu í staðinn, treður sér í hann án þess að taka eftir mistökunum og gengur út í jólanóttina.

Jón hefur ekki gengið framhjá mörgum húsum er hann mætir ókunnugri konu á gangi.

- Gleðileg jól, segir Jón.

- Sömuleiðis, svarar ókunnuga konan.

- Hvaða ferðalag er á þér?

- Ég veit ekki hvers vegna ég ætti að segja ókunnugum manni frá því.

- Ég trúi þér. Ég er mannþekkjari. Ég er viss um að þú ert að segja satt: Þú veist ekki af hverju þú ættir að segja ókunnugum manni frá því.

- Skiptir svo sem engu. Ég er að fara í kaffi til mömmu. Hún býr hér rétt hjá.

- Ertu til í að hafa kynmök við mig fyrst?

- Ja, já, ef við verðum ekki lengi. Ég hringi bara í mömmu og segi að ég tefjist smávegis.

- Hvar býrðu?

- Í gula húsinu, segir ókunnuga konan, snýr sér við og bendir á glæsilegt ljósgult þriggja hæða einbýlishús. Þau halda þegar af stað þegjandi og niðurlút í átt að húsinu.

Ókunnuga konan tekur upp lykil og stingur í skrána á útidyrahurðinni. Lykillinn passar ekki. Konan reynir aftur og aftur. En lykillinn passar ekki. Konan horfir ringluð upp eftir húsinu og aftur á dyrnar. Svo rennur upp fyrir henni ljós:

- Æ, mig misminnti. Ég á ekki heima hérna. Ég bý í bílnum þarna.

Hún bendir á fólksbíl hinumegin við götuna. Dekkin undir honum eru vindlaus og hann er að hruni kominn vegna ryðs.

Þau ganga að bílnum og troða sér inn í hann. Fyrir innan eru aðallega gamlir pizzakassar, tómar gosflöskur og fjölbreyttar matarleifar.

Þau fækka fötum með hraði og vinda sér í bólleikinn. Á eftir sitja þau sveitt og stara út í loftið.

- Ertu á pillunni? spyr Jón. Hann er alltaf svo forvitinn.

- Nei, notaðirðu ekki smokk?

- Nei, ég á engan smokk.

- Djöfullinn sjálfur. Af hverju spurðir þú mig ekki? Ég á smokk.

Ókunnuga konan gramsar í töskunni sinni. Svo dregur hún sigri hrósandi upp smokk. Hún réttir Jóni smokkinn og segir:

- Þessi er næstum ónotaður. Hann hefur í hæsta lagi verið notaður fimm eða sex sinnum og aldrei klikkað. Nú þurfum við að gera þetta aftur og þú verður að nota smokkinn. Ég ætla sko ekki að verða ólétt eftir ókunnugan mann. Það á alltaf að nota smokk þegar maður þekkir ekki bólfélagann. Líka út af kynsjúkdómum. Ég fárveiktist í síðustu viku af því að ég hef verið kærulaus. Fékk háan hita og varð alveg máttlaus. Læknirinn sagði að ég hafi smitast af eyðni. Ég ætla ekki að fá þann óþverra aftur.

Jón sér í hendi sér að þetta er rétt hjá ókunnugu konunni. Það er ekki um annað að ræða en setja á sig smokkinn og endurtaka leikinn vel varinn. Síst af öllu vill Jón smitast af eyðni. Næst síst af öllu vill hann barna ókunnuga konu.

---------------------------------------------------------------------

Fleiri smásögur og leikrit:

- Á rjúpnaveiðum:

- Ólétta nunnan:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/978349/

- Gullfiskur:

- Flugvélamódel:

- Miðaldra maður:

- Leyndarmál stráks:

- Ættleiðing:

- Strákur með sög:

- Hundur:

- Boltabulla:

- Skokkari:

- Strákur skiptir um gír:

- Morðsaga:

- 27 ára:

- Um borð:

- Matarboð í sveitinni:

- Í plötubúð: