Áfall fyrir trúverðugleika

  Í sjö til átta ár höfum við stöðugt fengið að heyra skemmtilegar sögur af Hussein Obama.  Hann var sagður hafa fæðst í Kenya í Afríku. Verið þar svínahirðir múslimaþorps fjölskyldu sinnar.  Hann hafi lagt - og leggi - hatur á kristna; svarið þess eið að kollvarpa vestrænum samfélögum.  Leggja þau undir kúgunarhæl Íslam.  Drepa alla kristna og heiðingja.  Mola á þeim hauskúpuna með steini.

  Til að ná takmarkinu laumaði "múlattinn" (eins og hann er kallaður í Morgunblaðinu) sér til Bandaríkja Norður-Ameríku svo lítið bar á.  Með klækjum,  fölsku fæðingarvottorði og vú-dú svartagaldri hirti hann forsetastólinn.  Hlunkaði sér í hann og gerðist áhrifamesti einstaklingur heims.  

  Enginn hefur verið duglegri við að hampa þessu krúttlega ævintýri en ljúflingurinn Dóni Trump.  Nú,  skyndilega og óvænt, snýr kosningaskrifstofa hans við blaðinu.  Þar á bæ hafa skærustu perurnar í gervibrúnku-ljósabekknum kannað málið og komist að splunkunýjum sannleika.  Samkvæmt yfirlýsingu þeirra fæddist Hussein í Bandaríkjunum.  Hin sagan,  segja þeir,  sé lygasaga sem Hillary Clinton samdi og kom af stað.  Grandalaus Trump féll í þá gryfju að trúa lygum hennar.  Hún misnotaði sakleysi hans og hrekkleysi.

  Þetta er áfall fyrir trúverðugleika forsetaframbjóðenda.  Héðan í frá verður að taka því sem þeir segja með fyrirvara.  Þeir "dissa sannleikanum",  eins og Vigdís Hauks orðar það svo skemmtilega í þágufallsplágunni - af öðru tilefni, vel að merkja.     

  

Obama og fæðingarstaðurinn

Listinn kemur á óvart

  Á Fésbókinni er að finna margar áhugaverðar tónlistarsíður.  Ein heitir Classic Rock.  Hún skartar allflestum þekktustu lögum sem falla undir hatt klassísks rokks.  Afar forvitnilegt er að skoða og bera saman hvað lögin hafa fengið margar birtingar.  Sá listi kemur á óvart.  Ég veit samt ekki alveg hvað hægt er að lesa út úr því.  Sum lög vekja kannski forvitni þeirra sem eiga það ekki í sínu tónlistarsafni.  Önnur eru menn kannski með í spilaranum sínum hversdagslega og sleppa því að sýna þeim áhuga á Fésbókarsíðu.  

  Síðuna má finna með því að smella H É R - ef þú ert með aðgang að Fésbók.  

  Þetta eru vinsælustu lögin á síðunni (innan sviga er birtingafjöldinn)

1  Týr - Ormurin langi (419)

2  The Stranglers - No More Heroes (327)

3  Tom Robinson Band - 2-4-6-8 Motorway (186)

4  Creedence Clearwater Revival - I Put a Spell on You (160)

5-6 Janis Joplin - Move Over (148)

5-6 Shocking Blue - Venus (148)

7  Steely Dan - Realin in the Years (128)

8  Guns N´ Roses - Sweet Child O´ Mine (126)

9  Public Image Limited - Rise (115)

10 Spencer Davis Group - Keep on Running (103)

11 Doors - Light my Fire (85)

12 The Kinks - You Really Got Me (70)

13 The Byrds - Eight Miles High (69)

14 Echo & the Bunnymen - The Cutter (68)

15 Rage Against the Machine - Killing in the Name (66) 

Hvað veldur aðgerðarleysi lögreglunnar?

  Í forsætisráðherratíð eyðibýlisbóndans Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar gat hann hvergi um frjálst höfuð strokið.  Ókunnugir menn frá erlendum glæpastofnunum eltu hann hvert fótmál.  Ekki aðeins hérlendis heldur hertu þeir eftirförina í hvert skipti sem hann brá sér til útlanda.  Það var oft.  Hvert sem drengurinn leit - og það var víða - þá sá hann skuggalega menn með sólgleraugu, hatt og í frakka með uppréttan kraga gægjast fyrir horn.  Stundum voru þeir með pínulítinn sjónauka.  Svo lítinn að hann sást ekki.  Stundum með faldar myndavélar.  Oft sáust þeir ekki.  Bara skugginn af þeim.  Í hrottalegustu tilfellum brugðu þeir sér í kattarlíki.

  Samtímis þurfti forsætisráðherrann að þola innbrot í síma sinn, talhólf og tölvur.  Líka Play Station tölvuna.  Innbrotin voru svo gróf og ruddaleg að tölvufróðustu menn landsins treysta sér ekki til að staðfesta þau.  Hinsvegar leggja þeir með þunga áherslu á að menn reyni af öllum kröftum að venja sig af því að opna tölvupóst merktan XXX porno.    

  Hvað veldur aðgerðarleysi lögreglunnar í málinu?  Við erum að tala um ósvífinn glæp gegn æðsta ráðamanni þjóðarinnar.  Hafa glæpamenn hana í vasanum?  Stendur hún kannski á bak við þetta?   Eru geimverur blandaðar í málið?  Er maðurinn í lífshættu?    

      

Sjaldan verið óumdeildur

Afa- og ömmudagurinn

 Víða í hinum siðmenntaða heimi er afa- og ömmudagurinn haldinn hátíðlegur með lúðrablæstri og söng.  Gallinn er sá að dagsetningin er ekki samræmd á milli landa.  Sumstaðar er afadagurinn haldinn á einum degi en ömmudagurinn á einhverjum allt öðrum degi.  Annars staðar er þetta einn og sami dagurinn.  Það er heppilegra.  Þá er ekki verið að gera upp á milli - með tilheyrandi leiðindum.  Þetta á að vera skemmtilegt.

  Vestur-Íslendingar í Kanada halda upp á afa- og ömmudaginn (Grandparents' Day) með pomp og prakt annan sunnudag í september.  Aðrir Kanadabúar gera það einnig.  Þetta er formlegur opinber hátíðisdagur.

  Sunnar í Ameríku halda Kanar daginn hátíðlegan á næsta sunnudegi á eftir frídegi verkamanna.  Hann er fyrsta mánudag í september.  Fyrir bragðið lendir bandaríski afa- og ömmudagurinn á sömu dagsetningu og sá kanadíski.  Þannig var það til að mynda í gær.  

  Er ekki tilvalið að einhver íslenskur þingmaður taki upp á sína arma baráttu fyrir því að lögfesta í sessi afa- og ömmudaginn?  Sporna þannig gegn hraðri þróun í þá átt að gamla fólkið gleymist.  Ég legg til að við fylgjum dagsetningu Vestur-Íslendinga.  Það gera Eistar.

 

Kvikmyndarumsögn

  -  Titill:  Eiðurinn

  -  Leikstjóri:  Baltasar Kormákur

  -  Handrit:  Ólafur Egill Egilsson og Baltasar Kormákur

  -  Leikarar:  Baltasar Kormákur,  Gísli Örn Garðarsson,  Hera Hilmarsdóttir og Margrét Bjarnadóttir

  -  Tegund:  Drama,  spennutryllir

  -  Einkunn: ****

  Afar fær hjartaskurðlæknir (Baltasar) er á góðum stað í lífinu.  Hann á glæsilega konu (Margrét Bjarnadóttir) og tvær dætur;  aðra 18 ára (Hera Hilmarsdóttir) og hina á barnsaldri.  Hann erfir stóran og glæsilegan sumarbústað eftir föður sinn.  Nokkru síðar bankar ógæfan á dyr:  Dóttirin tekur saman við eldri eiturlyfjasala (Gísli Örn).  Hún sogast inn í harða eiturlyfjaneyslu og flosnar upp úr námi.  

  Fyrstu viðbrögð læknisins eru að siga lögreglunni á kærastann.  Sá tekur því illa.  Reynir samt að ná sanngjörnu samkomulagi við kallinn.  Leikar þróast út í kalt stríð þeirra á milli.  Þar með færist fjör í leikinn.  Töluverð spenna hleðst upp og heldur áhorfandanum föngnum til enda - þrátt fyrir að framvindan sé stundum fyrirsjáanleg.  Tempóið er á millihraða en þétt.  Óhugnaður er meira undirliggjandi en í nærmynd.  Smekklega útfærður og trúverðugur sálfræðitryllir.

  Öll myndræn umgjörð er vandlega valin.  Reykjavík og nágrenni eru grá, köld og þakin snjóföli.  Stóri sumarbústaðurinn er dökkur og myrkur innandyra. 

  Myndataka Óttars Guðnasonar er til fyrirmyndar;  frekar lágstemmd en skreytt nokkrum flottum skotum úr lofti (úr þyrlu).  Fagmennska hvar sem niður er borið.  

  Helstu leikendur fara á kostum.  Þeir eru sannfærandi í öllum aðstæðum og samtöl eru eðlileg (blessunarlega að öllu leyti laus við ritmálið sem lengst af hefur háð mörgum íslenskum kvikmyndum).    

  Nú er lag að bregða sér í bíó; sjá virkilega góða og umhugsunarverða mynd um vandamál sem margir foreldrar þurfa að kljást við.         

Hörmulegir bílar

 

 

 

 

 

 

 

 

  Það er ekki öllum lagið að hanna bíl svo vel fari.  Að mörgu þarf að hyggja.  Hætta er á að eitthvað gleymist.  Enginn getur séð fyrir öllu.  Þannig var það 2003 með franska bílinn Citroën C3 PLURIEL.  Hann var svo sportlegur að hægt var að taka toppinn af í heilu lagi.  Hinsvegar var ekkert geymslurými í bílnum fyrir toppinn.  Þess vegna þurfti að geyma toppinn inni í stofu.  Verra var að rigning og snjór gera ekki alltaf boð á undan sér.  Fáir treystu sér til að fara í langt ferðalag á topplausum sportbílnum.  

 

 

 

 

 

 

 

 

  1998 kom á markað Fiat MULTIPLA.  Öll áhersla var lögð á að bíllinn væri sem rúmbestur að innan.  Það tókst að því marki að sitjandi inni í honum leið fólki eins og það væri í mun stærri bíl.  Gallinn var sá að þetta kom illilega niður á útlitinu.  Bíllinn var hörmulega kauðalegur, klesstur og ljótur.  Eins og alltof stóru húsi væri hnoðað ofan á smábíl.  Sem var raunin.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 1991 birtist Subaru SVX með undarlegar hliðarrúður.  Það var líkt og gluggarnir væru tvöfaldir;  að minni aukagluggum hefði verið bætt utan á þær.  Ekki aðeins á hurðarrúðunni heldur einnig á aftari hliðarrúðunni.  Áhorfendur þurftu ekki að vera ölvaðir til að finnast þeir vera að sjá tvöfalt.  

 

 

 

 

 

 

 

 

  Í Júgóslavíu var fyrir fall járntjaldsins framleiddur bíllinn Yugo GV.  Útlitið var allt í lagi.  Öfugt við flest annað.  Eitthvað bilaði í hvert sinn sem hann var settur í gang.  Vélin var kraftlítil og bilanagjörn.  Tímareimin slitnaði langt fyrir aldur fram.  Rafmagnsþræðir bráðnuðu ásamt fleiru.  Lykt af brunnu plasti eða öðru einkenndu bílinn,  sem og allskonar hlutir sem losnuðu:  Hurðahúnar, ljós, takkar og stangir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Á Norður-Írlandi var á níunda áratugnum framleiddur nýtískulegur Delorean DMC-12.  Mestu munaði að dyrnar opnuðust upp.  Það var framúrstefnulegt.  En kostaði vandræði í þröngum bílastæðum og inni í bílskúr.  Og bara út um allt.  Aðeins hávaxnir og handsterkir gátu lokað dyrunum.  Ofan á bættist að vélin var alltof veik fyrir þennan þunga stálhlunk.  Bíllinn var ekki hraðbrautarfær vegna kraftleysis.  Til að bæta gráu ofan á svart var hann verðlagður alltof hátt.            

Skelfilegar eftirstöðvar vegna 11. septembers

 

  11. september er fræg dagsetning.  Þann dag 1973 var löglega kjörnum stjórnvöldum í Chile steypt af stóli í valdaráni.  Pinochet varð einræðisherra.  Við tók sæluríki frjálshyggjunnar.  11. september 2001 var flugvélum flogið inn í svokallaða tvíburaturna í New York.  Þeir hrundu snyrtilega til jarðar ásamt einum turni til sem ekki var flogið á.  Enn í dag stríða New York búar við margvíslega erfiðleika vegna þessa atviks.

  Fjöldi þeirra glímir við áfallastreituröskun og slæmt þunglyndi.  Enn aðrir hafa orðið krabbameini að bráð.  Læknar hafa greint næstum því 70 tegundir af þannig krabbameini. Flest í öndunarfærum.  

  Þegar allt er talið saman þjást 400.000 manns af þessum veikindum sem afleiðingu turnahrunsins;  andlegum og líkamlegum. Þetta er há tala þegar mið er tekið af því að íbúar New York eru aðeins 8,5 milljónir.  Ætla má að flestir sjúklinganna séu á Manhattan þar sem turnarnir stóðu.  Íbúar þeirrar eyju eru 1,6 milljónir.  

Feiti kallinn

 

  Löng og gróin hefð er fyrir því að æðstu ráðamenn landa og þjóða séu í góðum holdum.  Það er kostur.  Þeir eiga síður en aðrir hættu á að fjúka.  Norski konungurinn Ólafur Haraldsson var iðulega kallaður "hinn digri" þegar aðdáendur vildu hampa mannkostum hans.  Breska forsætisráðherranum Winston Churchill er lýst sem miklum og stæðilegum af aðdáendum.

  En hvað með leiðtoga Norður-Kóreu,  Kim Jong-Un?  Þar í landi þorir enginn að tala um hann sem feita kallinn.  Íbúar landsins eru grannvaxnir,  eða öllu heldur horaðir.  Holdafar Kims er afbrigðilegt í samanburði.  Þess vegna hefur verið gripið til ýmissa bragða svo að minna beri á hvolpafitunni á guttanum.  Þar á meðal hafa augabrúnir verið helmingaðar.  Það er öflugt trix.  Einnig hefur hárgreiðsla hans,  kústur,  verið hækkuð. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ein aðferð til viðbótar nýtur vinsælda í N-Kóreu.  Hún felst í því að gleraugum með hárri umgjörð er troðið á nef kauða og ljósmynd af honum þrengd.

 

Vill efla kjarnorkuvopnabúr N-Kóreu

Augað skaust út

  Fátt er leiðinlegra en að tapa eyra á djamminu í miðbæ Reykjavíkur. Nema ef vera skyldi að tapa báðum eyrum. Kunningi minn fór kátur og reifur á dansleik í Sigtúni við Suðurlandsbraut þegar þar var aðal fjörið á áttunda áratugnum. Hann er með gerviauga.  Slaðaðist sem barn á reiðhjóli og missti auga.

  Að dansleik loknum í Sigtúni brugðu ungir menn á leik og slógust.  Eins og gengur. Þetta voru venjulega kjánaleg áflog sem einkenndust af fálmkenndum kýlingum með hnefum.  Stundum hittu menn á að rota mótherja.  Oftar var þetta þó ómarkvisst hnoð blindfullra unglingsstráka sem höfðu ekki náð að "húkka" dömu.

  Eineygði kunninginn tók þátt í svona boxi eftir dansleik í Sigtúni.  Eftir að hafa skipts á nokkrum kýlingum sló andstæðingurinn bylmingshögg í gagnaugað.  Við það skaust gerviaugað úr tóftinni.  Kýlaranum brá svo mjög að hann sturlaðist; rak upp skaðræðisöskur og hljóp gargandi eins og fætur toguðu út í buskann.      

  Dagblaðið Vísir sló þessu upp í fyrirsögn:  "Auga slegið úr manni!"

  

Eyra vantaði eftir líkamsárás

Löggan er að standa sig

  Kunningi minn lenti í því seint að kvöldi - eða snemma nætur - að á hann sótti svefnhöfgi.  Hugsanlega hafði eitthvað að segja að hann hafði staðið sig óvenju vel við drykkju á áfengum heilsudrykkjum þann daginn.  Verra var að hann var á reiðhjóli sem strauk undan honum og hvarf.  Hann hélt þó eftir öðrum petalanum (fann hann í jakkavasanum daginn eftir).  Við tóku tveir jafnfljótir.

 Á gangi eftir miðri Snorrabraut gerðu draumaheimar ákaft kall á hann.  Góðu fréttirnar voru að veður var gott og þurrt.  Fyrst féll hann varfærnislega niður á hné.  Eiginlega lak niður. Því næst fór hann á fjóra fætur og hugðist skríða þannig hálf dottandi heim til sín upp í Hlíðar.  Eftir örstuttan spöl gáfu útlimirnir sig. Hann lagðist á stéttina og sofnaði værum blundi.  

  Nokkru síðar - óvíst hvursu löngu síðar - veittust að honum lögreglumenn.  Þeir reyndu að reisa hann á fætur.  Án árangurs.  Samt rumskaði maðurinn og reyndi að hjálpa til.  Alltaf fús og viljugur til að hjálpa.  Svo fór að lögreglumennirnir skiptu liði. Annar tók undir hendur og hinn undir fætur.  Þannig var hann selfluttur inn í Svörtu-Maríu.

  Vininum var stirt um stef en gat framvísað skilríkjum.  Þar sást heimilisfang.  Þangað brunaði lögreglan.  Aftur skipti hún liði.  Með sömu aðferð og fyrr var hann ferjaður inn í hús.  Kominn að rúminu þekkti hann sinn næturstað.  Við það bráði örlítið af honum og hann hugðist hátta sig með hraði.  Tókst ekki betur til en svo að hann rúllaði út á gólf og stangaði lögregluskó.  Með einhverskonar umli sem hann skildi ekki sjálfur tókst að koma bón á framfæri um aðstoð við að hátta.  Laganna verðir voru ekkert nema hjálpsemi.  Losuðu af honum skó, sokka, jakka, skyrtu og buxur.  Leyfðu honum að vera í næbuxunum.  Þessu næst skorðuðu þeir hann í rúm og breiddu sængina yfir,  alveg upp að höku.  Það eina sem vantaði upp á fullkomna fagmennsku var að þeir byðu góða nótt með kossi á ennið.

         

Ökumaðurinn nánast áfengisdauður

Samgleðjumst bónusþegum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Hvað hefur orðið um eiginleika fólks til samkenndar?  Setja sig í spor annarra og samgleðjast í einlægni yfir velgengni þeirra?  Af hverju er ekki almennur fögnuður yfir því að guttar í Kaupþingi fái 1000 eða 1500 milljónir króna í kaupauka,  svokallaðan bónus?  Án þessa kaupauka myndu hvorki þeir né aðrir varla nenna að mæta í vinnuna.  Hver láir þeim?  Vinnan er leiðinleg tölvuvinna.  Án kaupauka myndu þeir ekki sinna vinnunni - þó að þeir mæti með herkjum í vinnuna á næstum því réttum tíma.

  Kemur það niður á einhverjum að guttarnir fái í vasapening 1000 milljónir fyrir að mæta í vinnuna og sinna vinnunni? Nei. Þvert á móti - að því er mér skilst.  Þeir hafa sjálfir sagt að þetta sé í góðu lagi.  Það er ekki einu sinni vík á milli vina.  Guttarnir hafa alveg skilning á því að heilbrigðiskerfið sé í klessu;  aldraðir og öryrkjar séu í vandræðum með að ná endum saman um mánaðarmót og það allt.  Það er verkefni fyrir stjórnmálamenn að bæta og laga. Guttarnir hafa í nógu að snúast við að soga peninga inn í bankakerfið og ofan í sína vasa.  Það er þeirra vinna. Annað ekki.

      

Bónusar hvati til að ljúka verkinu

Spaugilegar utanáskriftir

  Vegna skondinnar fréttar af utanáskrift á pósti frá erlendum ferðamanni til bóndabæjar á Vestfjörðum;  hann mundi hvorki bæjarnafnið né nafn viðtakanda.  Þess í stað teiknaði hann landakort af svæðinu og merkti bæjarstæðið.  Með fylgdu upplýsingar um heimilisfólkið og búfénað.

  Við lestur fréttarinnar kemur Anna frænka mín á Hesteyri upp í hugann.  Hún var lítið fyrir smáatriði þegar kom póstáritun.  Eitt sinn bjó ég í blokk á Grettisgötu 64.  Þá bar við að þangað barst þykkt umslag með ljósmyndum.  Á umslaginu stóð aðeins Heimilisfólkið á Grettisgötu.  Ekkert meira.  Og ekkert skrifað bréf með.  

  Umslagið hafði verið opnað.  Ég leit á myndirnar og þekkti strax mömmu og fleiri ættingja.  Það leyndi sér ekki að sendingin var til mín frá Önnu Mörtu á Hesteyri.  Við nánari athugun kom í ljós að sendingin hafði verið póstlögð mörgum mánuðum áður.  Póstburðarmaðurinn hafði leyst gestaþrautina snöfurlega:  Opnað umslagið og borið út í stigagang á Grettisgötu 1.  Næsta eða þar næsta dag var umslagið óhreyft en annar póstur kominn í réttar hendur. Póstburðarmanneskjan bar umslagið þá út á Grettisgötu 2.  Þannig koll af kolli uns kom að Grettisgötu 64.  

  Í annað sinn hringdi í mig ókunnug kona.  Henni hafði borist afar hlýlegt og elskulegt jólakort frá Önnu á Hesteyri.  Þær þekktust ekki neitt.  Þar að auki stóð utan á umslaginu aðeins nafn konunnar og Reykjavík.  Ekkert heimilisfang.  Konan hafði lesið eitthvað eftir mig um Önnu frænku og taldi mig geta leyst gestaþrautina.

  Ég vissi að Anna átti vinkonu í Kópavogi með þessu fornafni.  Sú var ekki í símaskránni.  Hinsvegar vissi ég að hún var í söfnuði Aðventista.  Þangað hringdi ég og fékk póstfang hennar.  Málið í höfn.

  Miðað við þessi tvö dæmi er líklegt að fleiri póstsendingar frá Önnu á Hesteyri hafi átt í erfiðleikum með að rata á leiðarenda.  

Bréf án heimilisfangs slær í gegn

Tónlist örvar og eflir

  Fátt er hollara en tónlist. Hún er hollari en möndlur og döðlur.  Þetta hefur verið rannsakað í Suður-Kaliforníu Háskóla í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Rannsóknin hófst 2012.  Fylgst var með hópi barna sem þá voru 6 og 7 ára gömul.  Þriðjungur þeirra var settur í tónlistarnám.  Annar þriðjungur var látinn stunda tuðruspark.  Afgangurinn hafði ekkert sérstakt fyrir stafni.  

  Rannsakendur fylgdust með rafvirkni heilans,  framkvæmdu hegðunarpróf og fylgdust með breytingum á heilalínuritum.  Það var eins og við manninn mælt:  Tónlistarfólkið þroskaðist mun hraðar og betur en hinir.  Lesskilningur þeirra tók gríðarmiklum framförum,  sem og málþroski,  tónheyrn og tjáningargeta.  

  Þetta er ástæðan fyrir því að tónlistarfólk er betur gefið og betur gert á flestum sviðum en gengur og gerist.  Þetta er jafnframt ástæða fyrir því að skólayfirvöld eiga að huga að tónlistarkennslu barna strax í 1.bekk.  Eða strax í leikskóla.  Hún er þjóðhagslega hagkvæm.

     

Hver eru bestu söngvaskáldin?

  Hver eru bestu söngvaskáld dægurlagasögunnar?  Þessari spurningu hafa margir velt fyrir sér svo árum og áratugum skiptir.  Flestir hafa einhverja hugmynd um svarið.  Kannski ekki alveg hver er númer 1 eða 2 eða 3.  En nokkurn veginn hverjir eiga heima á listanum yfir 10 bestu.

  Söluhæsta popptónlistarblað heims,  bandaríska Rolling Stone,  hefur kannað málið og komist að niðurstöðu.  Niðurstaðan er sannfærandi.  Það er erfitt að vera ósammála henni. Nema kannski um sætaröðina til eða frá.  

  Þó að það hafi verið fyrirliggjandi að Paul McCartney og John Lennon skipi 2. og 3ja sæti listans þá er merkilegt til þess að vita að þeir hafi verið í sömu hljómsveit.  Skemmtileg tilviljun örlaganna.  Annars er listinn þannig.

1  Bob Dylan

2  Paul McCartney

3  John Lennon

4  Chuck Berry

5  Smokey Robinson

6  Mick Jagger & Keith Richards

7  Carols King & Gerry Goffin

8  Paul Simon

9  Joni Mitchell

10 Stevie Wonder

81 Björk

 

Kurteisu börnin

 

 

 

 

 

 

 

 

  Sú var tíð að fjölskyldan mataðist á sama tíma og á sama stað.  Sat umhverfis matarborðið á matmálstímum.  Einnig í kaffitímum.  Þegar börnin stóðu mett upp frá borði þá þökkuðu þau foreldrunum fyrir matinn.  

  Nú er öldin önnur.  Á mörgum heimilum eru ekki eiginlegir sameiginlegir matmálstímar.  Börn kíkja eins og fyrir tilviljun inn í eldhús þegar þau renna á matarlykt.  Þau skella einhverju matarkyns á disk og fara með inn í stofu. Maula matinn fyrir framan sjónvarpið.  Foreldrar gera það gjarnan líka.  Algengt er að börnin beri mat inn í herbergi sitt.  Kroppa í hann fyrir framan tölvuskjá. 

  Til áratuga hafa fæstir heyrt neinn þakka fyrir matinn.  

  Í fyrra var mér boðið í mat úti á landi.  Glæsilegan veislumat.  Í lok borðhalds stóð heimasætan,  unglingsstelpa,  upp og þakkaði foreldrunum með kossi fyrir matinn.  Það var til fyrirmyndar; undirstrikaði gott uppeldi og fallegt fjölskyldulíf.  Ég hélt fram að því að það væri alveg liðin tíð að börn þakki fyrir matinn.

  Í dag skrapp ég á veitingastað.  Á næsta borði var ungt par ásamt um það bil fjögurra eða fimm ára barni.  Þegar mig bar að hafði það lokið máltíð.  Parið stóð upp.  Barnið spurði hátt og snjallt:  "Við hvern á ég að segja takk fyrir matinn?"

  "Við mig,"  svaraði móðirin.

  Krakkinn skellti upp úr við þetta fráleita svar og mótmælti hæðnislega í hláturskasti:  "Þú bjóst ekki til þennan mat!"

   

"Mestu" söngvararnir

  Fyrir tveimur árum birti ég lista yfir þá söngvara sem hafa breiðast raddsvið.  Það var mælt út af VVN Music (Vintage Vinyl News). Sigurvegarinn reyndist vera Axl Rose,  söngvari Guns N´ Roses.  Gallinn við listann var að hann spannaði einungis allra þekktustu söngvara rokksins.  Nú hefur listinn verið uppfærður með ennþá fleiri söngvurum,  samkvæmt réttmætum ábendingum lesenda.  Betur sjá augu en eyru.  

  Stóru tíðindin eru þau að við uppfærsluna "hrapar" Axl niður í 5. sætið.  Nýr sigurvegari er Mike Patton,  þekktastur sem söngvari Faith no More og næst þekktastur sem söngvari Fantomas og gestasöngvari Bjarkar (m.a. á plötunni  Medula).  Að öðru leyti er listinn svona:

1  Mike Patton:  6 áttundir og 1/2 nóta (Eb1 - E7)

2  Corey Taylor (Slipknot):  5 áttundir og 5,1/2 nóta (Eb1 - C7)

3  Diamanda Galás (hefur sungið í fjölda þekktra kvikmynda;  allt frá Natural Born Killers til Dracula):  5 áttundir og 4,1/2 nóta  (F2 - C#8)

4  David Lee Roth (Van Halen):  5 áttundir og 3 nótur  (E1 - A6)

5  Axl Rose:  5 áttundir og 2,1/2 nóta  (F1 - Bb6)

6  Rody Walker (Protest the Hero):  5 áttundir og 2 nótur  (G1 - B6)

7  Nína Hagen:  5 áttundir og 1 nóta  (G#1 - Bb6)

8  Ville Valo (HIM):  5 áttundir og 1/2 nóta  (C1 - C#6)

9 - 10  Roger Waters (Pink Floyd):  4 áttundir og 6 og hálf nóta  (B1 - Bb6)

9 - 10  Mariah Carey:  4 áttundir og 6 og 1/2 nóta  (G#2 - G7)

  Til samanburðar má geta að ýmsir þekktir söngvarar eru með raddsvið sem nær "aðeins" eina eða tvær áttundir.  Þeirra á meðal er Avi Kaplan forsöngvari bandaríska sönghópsins Pentatonix,  Skin (Skunk Anansie) og Taylor Swift.

Slagorð skiptir sköpum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Slagorð er hverjum frambjóðanda öflugt hjálpartæki í kosningabaráttunni.  Einkum og sér í lagi ef slagorðið er gott.  Gott slagorð þarf að hljóma trúverðugt,  hvetjandi og innihalda boðskap sem allir geta tekið undir.  Æskilegt er að það sé stuðlað, lipurt og ekki lengra en fjögur orð.  Fimm í mesta lagi.  Skilyrði er að erfitt sé að snúa út úr því.

  Eitt besta slagorðið í dag er "Make America Great Again".  Það uppfyllir öll skilyrðin.  Hefur áreiðanlega hjálpað heilmikið til í kosningabaráttu appelsínugula ljúflingsins Dóna Trumps til embættis forseta Bandaríkja Norður-Ameríku.

  Af minnistæðum klaufalegum slagorðum er "Leiftursókn gegn verðbólgu".  Þetta var slagorð Sjálfstæðisflokksins í kosningum 1979.  Það skorti flest skilyrði góðs slagorðs.  Svo fór að í umræðunni var því snúið upp í "Leifursókn gegn lífskjörum".  Vegna stuðla hljómaði það eðlilegra en jafnframt neikvæðara.  Orðið leiftursókn var sótt í smiðju þýska nasistaflokksins (blitzkrieg) og hafði þar af leiðandi neikvæða áru.  Næsta víst er að slagorðið átti sinn þátt í því að Sjálfstæðisflokkurinn beið afhroð í kosningunum.

  Þessa dagana er nýjasta súpergrúppan,  Prophets of Rage,  á hljómleikaferð um Kanada og heimalandið,  Bandaríkin.  Yfirskrift ferðarinnar er "Make America Great Again".  Skemmtileg tilviljun.  Ferðin er ekki til stuðnings Dóna Trumps.  Rokkarar eru framboði hans andsnúnir,  almennt.  

  Prophets of Rage samanstendur af liðsmönnum hljómsveitanna Public Enemy,  Rage Against the Machine og Cypress Hill.  Nirvana/Foo Fighters Íslandsvinurinn Dave Ghrol á það til að troða upp með þeim.  Þá er gaman.

             

Clinton nýtur stuðnings 51% kjósenda

Kvikmyndarumsögn

  -  Titill:  Hell or high water

  -  Helstu leikarar:  Jeff Bridges,  Chris Pine og Ben Foster

  -  Sýningarstaðir:  Háskólabíó,  Laugarásbíó og Borgarbíó á Akureyri

  -  Einkunn:  ***1/2

  -  Tegund:  Drama, spenna, kúrekamynd

  Tveir bræður í Texas fremja bankarán í nokkrum smábæjum á svæðinu.  Lögreglan reynir að átta sig á hegðunarmynstri þeirra;  hvar þá beri niður næst.  

  Að undanskildum bankaránunum er myndin hæg og næsta tíðindalítil lengst framan af.  Menn spjalla og sötra bjór.  Smám saman kynnumst við bakgrunni og sögu persónanna.  Öðlumst skilning á hegðun þeirra.  

  Í síðasta hluta myndarinnar færist fjör í leikinn.  Töluverð spenna magnast upp og margt gengur á.  Þrátt fyrir hamaganginn þá er framvindan trúverðug eftir það sem áður hefur komið fram. Munar þar nokkru um sannfærandi leik.  Jeff Bridges hefur aldrei áður leikið jafn vel.  Hefur hann þó átt hnökralausan feril til áratuga.

  Kvikmyndatakan er hin ágætasta.  Fleiri og lengri senur eru teknar inni í bílum á ferð en af bílum utanfrá.  Mikið er lagt upp úr því að sýna stórar auðar Texasslétturnar.  Að auki er áhersla á mörg önnur Texassérkenni,  allt frá orðatiltækjum, fasi, framkomu og klæðnaðar til bílakosts og byssugleði.  Svo vel tekst til að ég fékk "flashback" til áttunda áratugarins er ég dvaldi um sumar í Texas.  Reyndar er myndin að mestu filmuð í Nýju-Mexíkó,  sem er ofan í Texas og skartar sama landslagi.

  Áherslan á Texas undirstrikar og skerpir á trúverðugleika sögunnar.  Einnig býður það upp á nokkra brandara.  Þeir laða fram bros fremur hlátrasköll.

  Ég mæli með Hell or high water sem ágætis kvöldskemmtun í kvikmyndahúsi.  Hún ýtir smá á vangaveltur um framgöngu spilltra fégráðugra peningastofnana,  örlög frumbyggja,  fátækragildrur og eitthvað svoleiðis.

  Tónlistin er í höndum Ástrala,  Nicks Cave og Warrens Ellis. Ég tók ekki beinlínis eftir henni.  Hún fléttaðist það vel undir án söngs.  Hinsvegar tók ég eftir þremur sungnum kántrýlögum í flutningi annarra.  

 

Af hverju eru íþróttir kynjaskiptar?

  Er kynjaskipting í íþróttum ekki tímaskekkja?  Á öldum áður - lengst af - kepptu einungis karlmenn í íþróttum.  Svo fóru konur að laumast til þátttöku.  Vildu leika sér eins og karlarnir.  Engum datt í hug að þær gætu leikið sér með körlunum.  Þess í stað voru stofnuð kvennalið.  Þeim fjölgaði hratt.  Núna eru þau næstum því jafn mörg og karlalið.  

  Konur leika sér við konur og menn með mönnum.  Á mörgum öðrum sviðum hafa konur sótt inn í áður lokuð karlavé.  Dyr hafa verið opnaðar og konur gengið inn. Meira að segja hjá Frímúrareglunni.  Líka á allskonar vinnustöðum.  Í dag starfa konur í lögreglunni,  keyra strætisvagna og vörubíla,  stýra flugvélum,  borgum og eru prestar, biskupar og forsetar.  Klósettin í Verslunarskólanum eru ekki lengur kynjaskipt.  Ekki einu sinni pissuskálarnar.

  Íþróttaheimurinn situr eftir í þessari eðlilegu þróun.  Afleiðingarnar eru ýmis leiðindi og vandræðamál.  Til að mynda mátti mesti fótboltasnillingurinn,  stelpa,  í Vestmannaeyjum ekki keppa með strákunum þegar á reyndi.  Í Ólympíuleikum í útlöndum eru stöðugt og vaxandi vandamál að fjöldi keppenda er intersex.  Þeir einstaklingar eru á milli þess að vera karlar og konur.  Þar að auki fjölgar í heiminum einstaklingum sem skipta alveg um kyn með aðgerð.

  Burt séð frá því þá er kynjaskipting í íþróttum kjánaleg.  Jafn kjánaleg og ef keppnisliðum í íþróttum væri skipt í örvhenta og rétthenta.  Eða útskeifa og innskeifa.    

   

   

Sérfræðingarnir að éta sokkinn

Barnabrúðir, barnaníð

  Vorið 1958 var bandarískur rokkari,  píanóleikarinn og söngvarinn Jerry Lee Lewis,  vinsælasti skemmtikraftur heims.  Plötur hans seldust í hærra upplagi en plötur Elvis Presleys,  sem var á hátindi frægðar.  Þá gerðist það að breskir fjölmiðlar uppgötvuðu að eiginkona hans var aðeins 13 ára og þar að auki náfrænka hans.

  Eðlilega varð allt brjálað í Evrópu út af þessu.  Jerry Lee var úthrópaður barnaníðingur.  Í Biblíubeltinu í Bandaríkjum Norður-Ameríku var þetta ekkert mál.  Þetta þótti eðlilegt og þykir enn víða í Bandaríkjunum.  Líka í Massachusetts,  New York og víðar nyrðra.  Giftingaaldurinn er 12 samkvæmt lögum. Mun algengara er þó að brúðirnar séu 13 ára.  Það er mjög mikill þroskamunur á 12 ára og 13 ára börnum.  Brúðgumarnir eru svo gott sem alltaf miklu eldri.  Um það bil tvöfalt eldri eða meir.  

  Jerry Lee var tíu árum eldri en frænkan.  Ferill hans tók dýfu og náði aldrei almennilegu flugi á ný.  Hjónabandið varði í nokkur ár. Að því loknu upplýsti konan að hann hafi átt það til að fá skapofsaköst og verið vondur við hana.