Hvað nú?

  Enn einu sinni hafa skoðanakannanir rangt fyrir sér.  Ekki bara þessar þar sem þátttakendur velja sig sjálfir í úrtak.  Líka alvöru skoðanakannanir unnar af fagfólki.  Þær sýndu að stuðningur Framsóknarmanna við formennsku Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar var yfirgnæfandi.  Nánast allir þeirra vildu ólmir framlengja formennsku hans.  Þeir vildu ekkert með Sigurð Inga hafa.

  Þegar til alvörunnar kom á flokksþingi um helgina skipti liðið um skoðun um leið og það skipti um nærbuxur.  Sigurður Ingi er nýkjörinn formaður Framsóknarflokksins.  Sigmundi var hent í ruslið.  Illa farið með góðan dreng.  Þegar hann kemst í geðshræringu þá tapar hann niður enskukunnáttu.  Nú um stund kann hann ekkert tungumál.  Er tregt tungu að hræra.  

  Hvað veldur því að Framsóknarmenn ákveða að slá hann í andlitið með blautri skúringatusku?  Bregða fyrir hann fæti á ögurstundu?

  Líklegast er að skoðanakannanir hafi mælt stöðuna rétt á þeim tímapunkti.  Skekkjumörkin liggja í atburðum helgarinnar.  Fyrir það fyrsta lagðist illa í mannskapinn þegar í ljós kom að Sigmundur ætlaði sér að messa yfir flokksmönnum í heilan klukkutíma en útiloka Sigurð Inga frá því að ávarpa fundarmenn. Seint og síðar meir - eftir kurr, jaml, japl og fuður - náðist sátt um að Sigurður Ingi fengi að láta heyra í sér í hámark korter.  

  Í öðru lagi magnaðist óánægjan þegar í ljós kom að Sigmundur Davíð lét slökkva á beinni útsendingu frá fundinum strax eftir sína ræðu.  Rétt áður en Sigurður fékk að taka til máls.

  Í þriðja lagi er næsta víst að einhverjir hafi skipt um skoðun undir ræðum keppinautanna. Fundargestir hafi áttað sig á því hvor er líklegri til að afla betur í komandi alþingiskosningum.  

  Hvað nú?  Fall Sigmundar er hátt.  Á vormánuðum var hann forsætisráðherra Íslands,  formaður Framsóknarflokksins og safnaði notuðum flugeldaprikum. Á nýársdagsmorgun 2017 gengur hnípinn drengur um götur og safnar flugeldaprikum. Hann er ekki forsætisráðherra.  Hann er ekki formaður Framsóknarflokksins. Hann er lúser. Gefum honum tilfinningalegt svigrúm til að sleikja sárin og ná áttum.  Fleira nær framhaldslífi en útbrunnin flugeldaprik.  Kannski.  Kannski ekki.  

    

Svekktur yfir niðurstöðu kosninga

Enn bætir í eineltið

  Fyrir löngu síðan hóf ljúflingurinn Dóni Trump kosningabaráttu.  Hann dreymir um að verða forseti Bandaríkja Norður-Ameríku.  Það er fallegur ásetningur.  Verra er að frá fyrsta degi hefur vont fólk rekið í hann hrútshorn.  Menn dylgja,  menn bera hann út,  menn hæða hann.  Góðmennið sætir grófu einelti.

  Tónlistarmenn eru áberandi í ofsóknunum.  Þeir hafa betri tækifæri til að láta rödd sína heyrast en leikskólakennarar.  Ekki aðeins hafa þeir hljóðnema uppi á sviði heldur bergmála fjölmiðlar rödd þeirra út um allt.  

  Vinsælasta pönksveit heims, Green Day, var að hefja hljómleikaferð.  Á sviðinu gerði söngvarinn sér lítið fyrir og formælti Dóna.  Jafnframt snéri hann einum söngtexta yfir á hann.  Nokkrum dögum áður hallmælti Bruce Springsteen honum í spjalli við Rolling Stone tímaritið.  Söluhæsta tónlistarblað heims.  Kallaði hann fávita.  Honum er kennt um að hafa rekið í gjaldþrot náungann sem gaf Brúsa fyrsta gítarinn.  Áreiðanlega óhappaverk eða misskilningur.  Þannig er það með alla sem lenda í gjaldþroti eftir viðskipti við Dóna.      

  Meðal annarra sem sparka í prúðmennið eru Cher, Ellie Goulding, Madonna, Waka Flocka Flame, Shakira, Young Jeezy, Miley Cyrus, Young Thug, Moby, Morrissay, Henry Rollins, Angel Hazel, Roger Waters (Pink Floyd), Bono (U2), Wyclef (Fugees), Vivian Campbell (Def Leppard9, Corey Tailor (Slipknot), Ricky Martin, Demi Lovato, David Crospy, Father John Misty, hljómsveitin Wavves, Katy Perry og þúsund til viðbótar.   

  Fjöldi tónlistarmanna hefur meinað piltinum að spila tónlist þeirra á kosningafundum.  Má þar nefna Neil Young, Steven Tyler (Aerosmith), R.E.M., The Rolling Stones, Twisted Sister, Adele, Elton John, Luciano Pavarotti og eftirlifandi liðsmenn Queen.  Til viðbótar hefur tengdasonur Kára Stefánssonar bannað Dóna að nota tónlist föður síns, George Harrison.   

  Til að bæta gráu ofan á svart hefur frjálshyggjurokkarinn Mojo Nixon samið níðsöng um strákinn.  Það er eins og þetta lið sé að ganga af göflunum.

Hljóðnemi Trumps til vandræða

Börnin bregða á leik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    Börn búa yfir ýmsum eiginleikum.  Þau eru miklu áhugasamari um að læra en fullorðnir.  Þau eru viljugri að hjálpa til en fullorðnir.  Þau elska að gera heimilið fínt.  Sérstaklega að skreyta það.  Alveg sama hvort er að skreyta jólatré eða annað.

  Ef málning eða tússlitir eru á staðnum þarf ekki að hvetja börn til að skreyta heimilið.  Þau taka upp á því sjálf.  Best njóta þau sín í ró og næði þegar enginn sér til þeirra.

  Ef hundur á leið um þegar þau eru í þessum ham er hann skreyttur í leiðinni.  

  Mikilvægt er að hrósa börnum þegar þau leggja sig svona fram um að gera hlutina fína.  

  

Ég ber kennsl á íslenska bitvarginn

 

 

 

 

 

 

 

  Ég sé ekki betur á ljósmynd af bitvarginum í Þýskalandi en að þar sé um íslenskan mann að ræða.  Rammíslenskan í bæði föður- og móðurætt.  Ég sé ekki betur en að hann sé í rammíslenska Sólstafa-bolnum sínum.  Það er allt í fréttinni annað sem smellpassar við þann sem mér sýnist þetta vera.  Sá er búsettur í Berlín.  Hann er með þetta "attitude".  Er þaulvanur svona uppákomum.  Var í þungarokkshljómsveitum hérlendis áður en hann flutti út.  Og með þetta síða hár.  Ég hannaði "lógó" fyrir eina þeirra.  Það eina sem passar ekki nákvæmlega er aldurinn.  Þar munar um árið eða svo.  

  Í nánasta vinahópi mannsins eru menn mér sammála um hvern ræðir.      

  Er ekki nóg að Norðmenn séu stöðugt að stela af okkur Leifi Eiríkssyni og Eiríki rauða?  Þurfa þeir líka að eigna sér bitvarginn í Berlín?  Eða á Íslendingurinn í Berlín norskan tvífara?  

Árásarmaðurinn sagður norskur

Gullkorn

  Í athugasemdakerfi www.dv.is fór og fer fram áhugaverð umræða um kurteisi, siðvenjur, menningarmun, uppeldi og allskonar í þeim dúr.  Í sumum menningarsvæðum heilsast fólk með handabandi.  Í öðrum heilsast fólk með faðmlagi. Í enn öðrum heilsast fólk með kossi á munn.  Líka eru til samfélög þar sem fólk heilsast með því að nudda saman nefjum.  

  Hvenær og hvar er við hæfi að fólk frá öðrum menningarsvæðum taki þátt í framandi siðvenjum?  Hvenær og hvar er ókurteisi að sniðganga siðvenjur annarra?

  Eiríkur Stefánsson er alltaf hreinn og beinn. Hann hvetur til kurteisi og á þetta kröftuga innlegg í umræðuna:

  "Fíflin ykkar,  við eigum að virða kurteislega kveðju og uppeldi fólks."  

 

   

Af hverju neytir fólk eiturlyfja?

  Hvers vegna neytir ungt fólk eiturlyfja á borð við e-pillur, amfetamín, kókaín og hass?  Það veit að þetta eru varasöm efni.  Þau geta skaðað heilabúið til lífstíðar.  Heppilegra er að bíða með eiturlyfjaneyslu til elliára. Þá gerir ekki mikið til þó eitthvað rugl fari í gang.

  Ung, klár, heilbrigð og hamingjusöm manneskja finnur ekki fyrir þörf til að breyta því.  Hún er ánægð með óbreytta heilastarfsemi.  Segir það sig ekki sjálft?  

  Í Færeyjum eru ekki vandamál tengd eiturlyfjaneyslu.  Ný könnun staðfestir þetta.  94,1% færeyskra unglinga í 9. bekk hafa aldrei prófað hass eða marijúana.  

  99,6% hafa aldrei prófað e-pillur og kókaín.

  99,8% hafa aldrei prófað amfetamín.

  Aðeins 1,2% laumuðust í svona efni síðustu 30 daga.

  

    

Rokkarar í harðvítugu stríði

 

  Skipulögð sniðganga á vörum eða öðrum viðskiptum fer sjaldnast eins og til er ætlað.  Oft hefur hún þveröfug áhrif.  Samt ekki alltaf,  vel að merkja.  Undanfarin ár hafa hvalavinir víða um heim beitt sér fyrir sniðgöngu á Íslandi og íslenskum vörum.  Uppskeran er sú að Ísland komst í sviðsljósið,  sífellt fleiri uppgötvuðu að Ísland væri til í alvörunni.  Næsta skref var að "gúgla" Ísland og skoða á þútúpunni myndbönd af ægifögru íslensku landslagi, dansandi norðurljósum og heyra sögur af álfum.  Hver sem vettlingi getur valdið er friðlaus að koma til Íslands og skoða dýrðina í raunheimum. Ferðamannaiðnaðurinn er orðinn stærsta gjaldeyristekjulind Íslands.  Það munar um 800 milljarða þetta árið.  

  Sömu sögu er að segja af Færeyingum.  Sumarið 2014 og 2015 dvöldu 500 liðsmenn hryðjuverkasamtakanna Sea Shepherds í Færeyjum.  Tilgangurinn var að hindra marsvínaveiðar og vekja athygli heimsbyggðarinnar á þeim.  Þetta snérist í höndunum á SS-liðum.  Uppskeran varð stauraukin ferðamannastraumur.

  SS-liðar eru ekki af baki dottnir. Að vísu treystu þeir sér ekki til að verða enn eitt sumarið aðhlátursefni í Færeyjum.  Færeyingar dæmdu þá,  það er einstaklingana,  í háar fjarsektir og gerðu upptæk allskonar rándýr tæki og tól,  svo sem tölvubúnað, ljósmyndavélar,  kvikmyndatökuvélar, spíttbáta og fleira.

  Í sumar hafa SS-liðar beitt sér gegn heimsþekktustu færeysku rokksveitinni,  Tý.  Hún hefur náð þeim árangri að vera eftirsótt á helstu þungarokkshátíðir heims.  Nú bregður svo við að vegna þrýstings frá SS hafa fimm hátíðir afturkallað þátttöku Týs.  

  Viðbrögð Hera Joensen,  forsprakka Týs,  urðu þau að gera myndband, setja það inn á þútúpuna og pósta á Fésbók. Í því útskýrir hann sín viðhorf til marsvínaveiða Færeyinga.  Á nokkrum dögum var það spilað yfir 30 þúsund sinnum.  Afbókunarhrinan stöðvaðist með það sama.  Þess í stað hafa aðrir hljómleikahaldarar haft samband og óskað eftir spilamennsku Týs.  Það er rífandi gangur sem hvergi sér fyrir enda á.  Síðustu dagana hefur Heri ekki haft undan að afgreiða viðtöl í heimspressunni.  Aldrei færri en þrjú viðtöl á hverjum einasta degi.  

.           

Áfall fyrir trúverðugleika

  Í sjö til átta ár höfum við stöðugt fengið að heyra skemmtilegar sögur af Hussein Obama.  Hann var sagður hafa fæðst í Kenya í Afríku. Verið þar svínahirðir múslimaþorps fjölskyldu sinnar.  Hann hafi lagt - og leggi - hatur á kristna; svarið þess eið að kollvarpa vestrænum samfélögum.  Leggja þau undir kúgunarhæl Íslam.  Drepa alla kristna og heiðingja.  Mola á þeim hauskúpuna með steini.

  Til að ná takmarkinu laumaði "múlattinn" (eins og hann er kallaður í Morgunblaðinu) sér til Bandaríkja Norður-Ameríku svo lítið bar á.  Með klækjum,  fölsku fæðingarvottorði og vú-dú svartagaldri hirti hann forsetastólinn.  Hlunkaði sér í hann og gerðist áhrifamesti einstaklingur heims.  

  Enginn hefur verið duglegri við að hampa þessu krúttlega ævintýri en ljúflingurinn Dóni Trump.  Nú,  skyndilega og óvænt, snýr kosningaskrifstofa hans við blaðinu.  Þar á bæ hafa skærustu perurnar í gervibrúnku-ljósabekknum kannað málið og komist að splunkunýjum sannleika.  Samkvæmt yfirlýsingu þeirra fæddist Hussein í Bandaríkjunum.  Hin sagan,  segja þeir,  sé lygasaga sem Hillary Clinton samdi og kom af stað.  Grandalaus Trump féll í þá gryfju að trúa lygum hennar.  Hún misnotaði sakleysi hans og hrekkleysi.

  Þetta er áfall fyrir trúverðugleika forsetaframbjóðenda.  Héðan í frá verður að taka því sem þeir segja með fyrirvara.  Þeir "dissa sannleikanum",  eins og Vigdís Hauks orðar það svo skemmtilega í þágufallsplágunni - af öðru tilefni, vel að merkja.     

  

Obama og fæðingarstaðurinn

Listinn kemur á óvart

  Á Fésbókinni er að finna margar áhugaverðar tónlistarsíður.  Ein heitir Classic Rock.  Hún skartar allflestum þekktustu lögum sem falla undir hatt klassísks rokks.  Afar forvitnilegt er að skoða og bera saman hvað lögin hafa fengið margar birtingar.  Sá listi kemur á óvart.  Ég veit samt ekki alveg hvað hægt er að lesa út úr því.  Sum lög vekja kannski forvitni þeirra sem eiga það ekki í sínu tónlistarsafni.  Önnur eru menn kannski með í spilaranum sínum hversdagslega og sleppa því að sýna þeim áhuga á Fésbókarsíðu.  

  Síðuna má finna með því að smella H É R - ef þú ert með aðgang að Fésbók.  

  Þetta eru vinsælustu lögin á síðunni (innan sviga er birtingafjöldinn)

1  Týr - Ormurin langi (419)

2  The Stranglers - No More Heroes (327)

3  Tom Robinson Band - 2-4-6-8 Motorway (186)

4  Creedence Clearwater Revival - I Put a Spell on You (160)

5-6 Janis Joplin - Move Over (148)

5-6 Shocking Blue - Venus (148)

7  Steely Dan - Realin in the Years (128)

8  Guns N´ Roses - Sweet Child O´ Mine (126)

9  Public Image Limited - Rise (115)

10 Spencer Davis Group - Keep on Running (103)

11 Doors - Light my Fire (85)

12 The Kinks - You Really Got Me (70)

13 The Byrds - Eight Miles High (69)

14 Echo & the Bunnymen - The Cutter (68)

15 Rage Against the Machine - Killing in the Name (66) 

Hvað veldur aðgerðarleysi lögreglunnar?

  Í forsætisráðherratíð eyðibýlisbóndans Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar gat hann hvergi um frjálst höfuð strokið.  Ókunnugir menn frá erlendum glæpastofnunum eltu hann hvert fótmál.  Ekki aðeins hérlendis heldur hertu þeir eftirförina í hvert skipti sem hann brá sér til útlanda.  Það var oft.  Hvert sem drengurinn leit - og það var víða - þá sá hann skuggalega menn með sólgleraugu, hatt og í frakka með uppréttan kraga gægjast fyrir horn.  Stundum voru þeir með pínulítinn sjónauka.  Svo lítinn að hann sást ekki.  Stundum með faldar myndavélar.  Oft sáust þeir ekki.  Bara skugginn af þeim.  Í hrottalegustu tilfellum brugðu þeir sér í kattarlíki.

  Samtímis þurfti forsætisráðherrann að þola innbrot í síma sinn, talhólf og tölvur.  Líka Play Station tölvuna.  Innbrotin voru svo gróf og ruddaleg að tölvufróðustu menn landsins treysta sér ekki til að staðfesta þau.  Hinsvegar leggja þeir með þunga áherslu á að menn reyni af öllum kröftum að venja sig af því að opna tölvupóst merktan XXX porno.    

  Hvað veldur aðgerðarleysi lögreglunnar í málinu?  Við erum að tala um ósvífinn glæp gegn æðsta ráðamanni þjóðarinnar.  Hafa glæpamenn hana í vasanum?  Stendur hún kannski á bak við þetta?   Eru geimverur blandaðar í málið?  Er maðurinn í lífshættu?    

      

Sjaldan verið óumdeildur

Afa- og ömmudagurinn

 Víða í hinum siðmenntaða heimi er afa- og ömmudagurinn haldinn hátíðlegur með lúðrablæstri og söng.  Gallinn er sá að dagsetningin er ekki samræmd á milli landa.  Sumstaðar er afadagurinn haldinn á einum degi en ömmudagurinn á einhverjum allt öðrum degi.  Annars staðar er þetta einn og sami dagurinn.  Það er heppilegra.  Þá er ekki verið að gera upp á milli - með tilheyrandi leiðindum.  Þetta á að vera skemmtilegt.

  Vestur-Íslendingar í Kanada halda upp á afa- og ömmudaginn (Grandparents' Day) með pomp og prakt annan sunnudag í september.  Aðrir Kanadabúar gera það einnig.  Þetta er formlegur opinber hátíðisdagur.

  Sunnar í Ameríku halda Kanar daginn hátíðlegan á næsta sunnudegi á eftir frídegi verkamanna.  Hann er fyrsta mánudag í september.  Fyrir bragðið lendir bandaríski afa- og ömmudagurinn á sömu dagsetningu og sá kanadíski.  Þannig var það til að mynda í gær.  

  Er ekki tilvalið að einhver íslenskur þingmaður taki upp á sína arma baráttu fyrir því að lögfesta í sessi afa- og ömmudaginn?  Sporna þannig gegn hraðri þróun í þá átt að gamla fólkið gleymist.  Ég legg til að við fylgjum dagsetningu Vestur-Íslendinga.  Það gera Eistar.

 

Kvikmyndarumsögn

  -  Titill:  Eiðurinn

  -  Leikstjóri:  Baltasar Kormákur

  -  Handrit:  Ólafur Egill Egilsson og Baltasar Kormákur

  -  Leikarar:  Baltasar Kormákur,  Gísli Örn Garðarsson,  Hera Hilmarsdóttir og Margrét Bjarnadóttir

  -  Tegund:  Drama,  spennutryllir

  -  Einkunn: ****

  Afar fær hjartaskurðlæknir (Baltasar) er á góðum stað í lífinu.  Hann á glæsilega konu (Margrét Bjarnadóttir) og tvær dætur;  aðra 18 ára (Hera Hilmarsdóttir) og hina á barnsaldri.  Hann erfir stóran og glæsilegan sumarbústað eftir föður sinn.  Nokkru síðar bankar ógæfan á dyr:  Dóttirin tekur saman við eldri eiturlyfjasala (Gísli Örn).  Hún sogast inn í harða eiturlyfjaneyslu og flosnar upp úr námi.  

  Fyrstu viðbrögð læknisins eru að siga lögreglunni á kærastann.  Sá tekur því illa.  Reynir samt að ná sanngjörnu samkomulagi við kallinn.  Leikar þróast út í kalt stríð þeirra á milli.  Þar með færist fjör í leikinn.  Töluverð spenna hleðst upp og heldur áhorfandanum föngnum til enda - þrátt fyrir að framvindan sé stundum fyrirsjáanleg.  Tempóið er á millihraða en þétt.  Óhugnaður er meira undirliggjandi en í nærmynd.  Smekklega útfærður og trúverðugur sálfræðitryllir.

  Öll myndræn umgjörð er vandlega valin.  Reykjavík og nágrenni eru grá, köld og þakin snjóföli.  Stóri sumarbústaðurinn er dökkur og myrkur innandyra. 

  Myndataka Óttars Guðnasonar er til fyrirmyndar;  frekar lágstemmd en skreytt nokkrum flottum skotum úr lofti (úr þyrlu).  Fagmennska hvar sem niður er borið.  

  Helstu leikendur fara á kostum.  Þeir eru sannfærandi í öllum aðstæðum og samtöl eru eðlileg (blessunarlega að öllu leyti laus við ritmálið sem lengst af hefur háð mörgum íslenskum kvikmyndum).    

  Nú er lag að bregða sér í bíó; sjá virkilega góða og umhugsunarverða mynd um vandamál sem margir foreldrar þurfa að kljást við.         

Hörmulegir bílar

 

 

 

 

 

 

 

 

  Það er ekki öllum lagið að hanna bíl svo vel fari.  Að mörgu þarf að hyggja.  Hætta er á að eitthvað gleymist.  Enginn getur séð fyrir öllu.  Þannig var það 2003 með franska bílinn Citroën C3 PLURIEL.  Hann var svo sportlegur að hægt var að taka toppinn af í heilu lagi.  Hinsvegar var ekkert geymslurými í bílnum fyrir toppinn.  Þess vegna þurfti að geyma toppinn inni í stofu.  Verra var að rigning og snjór gera ekki alltaf boð á undan sér.  Fáir treystu sér til að fara í langt ferðalag á topplausum sportbílnum.  

 

 

 

 

 

 

 

 

  1998 kom á markað Fiat MULTIPLA.  Öll áhersla var lögð á að bíllinn væri sem rúmbestur að innan.  Það tókst að því marki að sitjandi inni í honum leið fólki eins og það væri í mun stærri bíl.  Gallinn var sá að þetta kom illilega niður á útlitinu.  Bíllinn var hörmulega kauðalegur, klesstur og ljótur.  Eins og alltof stóru húsi væri hnoðað ofan á smábíl.  Sem var raunin.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 1991 birtist Subaru SVX með undarlegar hliðarrúður.  Það var líkt og gluggarnir væru tvöfaldir;  að minni aukagluggum hefði verið bætt utan á þær.  Ekki aðeins á hurðarrúðunni heldur einnig á aftari hliðarrúðunni.  Áhorfendur þurftu ekki að vera ölvaðir til að finnast þeir vera að sjá tvöfalt.  

 

 

 

 

 

 

 

 

  Í Júgóslavíu var fyrir fall járntjaldsins framleiddur bíllinn Yugo GV.  Útlitið var allt í lagi.  Öfugt við flest annað.  Eitthvað bilaði í hvert sinn sem hann var settur í gang.  Vélin var kraftlítil og bilanagjörn.  Tímareimin slitnaði langt fyrir aldur fram.  Rafmagnsþræðir bráðnuðu ásamt fleiru.  Lykt af brunnu plasti eða öðru einkenndu bílinn,  sem og allskonar hlutir sem losnuðu:  Hurðahúnar, ljós, takkar og stangir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Á Norður-Írlandi var á níunda áratugnum framleiddur nýtískulegur Delorean DMC-12.  Mestu munaði að dyrnar opnuðust upp.  Það var framúrstefnulegt.  En kostaði vandræði í þröngum bílastæðum og inni í bílskúr.  Og bara út um allt.  Aðeins hávaxnir og handsterkir gátu lokað dyrunum.  Ofan á bættist að vélin var alltof veik fyrir þennan þunga stálhlunk.  Bíllinn var ekki hraðbrautarfær vegna kraftleysis.  Til að bæta gráu ofan á svart var hann verðlagður alltof hátt.            

Skelfilegar eftirstöðvar vegna 11. septembers

 

  11. september er fræg dagsetning.  Þann dag 1973 var löglega kjörnum stjórnvöldum í Chile steypt af stóli í valdaráni.  Pinochet varð einræðisherra.  Við tók sæluríki frjálshyggjunnar.  11. september 2001 var flugvélum flogið inn í svokallaða tvíburaturna í New York.  Þeir hrundu snyrtilega til jarðar ásamt einum turni til sem ekki var flogið á.  Enn í dag stríða New York búar við margvíslega erfiðleika vegna þessa atviks.

  Fjöldi þeirra glímir við áfallastreituröskun og slæmt þunglyndi.  Enn aðrir hafa orðið krabbameini að bráð.  Læknar hafa greint næstum því 70 tegundir af þannig krabbameini. Flest í öndunarfærum.  

  Þegar allt er talið saman þjást 400.000 manns af þessum veikindum sem afleiðingu turnahrunsins;  andlegum og líkamlegum. Þetta er há tala þegar mið er tekið af því að íbúar New York eru aðeins 8,5 milljónir.  Ætla má að flestir sjúklinganna séu á Manhattan þar sem turnarnir stóðu.  Íbúar þeirrar eyju eru 1,6 milljónir.  

Feiti kallinn

 

  Löng og gróin hefð er fyrir því að æðstu ráðamenn landa og þjóða séu í góðum holdum.  Það er kostur.  Þeir eiga síður en aðrir hættu á að fjúka.  Norski konungurinn Ólafur Haraldsson var iðulega kallaður "hinn digri" þegar aðdáendur vildu hampa mannkostum hans.  Breska forsætisráðherranum Winston Churchill er lýst sem miklum og stæðilegum af aðdáendum.

  En hvað með leiðtoga Norður-Kóreu,  Kim Jong-Un?  Þar í landi þorir enginn að tala um hann sem feita kallinn.  Íbúar landsins eru grannvaxnir,  eða öllu heldur horaðir.  Holdafar Kims er afbrigðilegt í samanburði.  Þess vegna hefur verið gripið til ýmissa bragða svo að minna beri á hvolpafitunni á guttanum.  Þar á meðal hafa augabrúnir verið helmingaðar.  Það er öflugt trix.  Einnig hefur hárgreiðsla hans,  kústur,  verið hækkuð. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ein aðferð til viðbótar nýtur vinsælda í N-Kóreu.  Hún felst í því að gleraugum með hárri umgjörð er troðið á nef kauða og ljósmynd af honum þrengd.

 

Vill efla kjarnorkuvopnabúr N-Kóreu

Augað skaust út

  Fátt er leiðinlegra en að tapa eyra á djamminu í miðbæ Reykjavíkur. Nema ef vera skyldi að tapa báðum eyrum. Kunningi minn fór kátur og reifur á dansleik í Sigtúni við Suðurlandsbraut þegar þar var aðal fjörið á áttunda áratugnum. Hann er með gerviauga.  Slaðaðist sem barn á reiðhjóli og missti auga.

  Að dansleik loknum í Sigtúni brugðu ungir menn á leik og slógust.  Eins og gengur. Þetta voru venjulega kjánaleg áflog sem einkenndust af fálmkenndum kýlingum með hnefum.  Stundum hittu menn á að rota mótherja.  Oftar var þetta þó ómarkvisst hnoð blindfullra unglingsstráka sem höfðu ekki náð að "húkka" dömu.

  Eineygði kunninginn tók þátt í svona boxi eftir dansleik í Sigtúni.  Eftir að hafa skipts á nokkrum kýlingum sló andstæðingurinn bylmingshögg í gagnaugað.  Við það skaust gerviaugað úr tóftinni.  Kýlaranum brá svo mjög að hann sturlaðist; rak upp skaðræðisöskur og hljóp gargandi eins og fætur toguðu út í buskann.      

  Dagblaðið Vísir sló þessu upp í fyrirsögn:  "Auga slegið úr manni!"

  

Eyra vantaði eftir líkamsárás

Löggan er að standa sig

  Kunningi minn lenti í því seint að kvöldi - eða snemma nætur - að á hann sótti svefnhöfgi.  Hugsanlega hafði eitthvað að segja að hann hafði staðið sig óvenju vel við drykkju á áfengum heilsudrykkjum þann daginn.  Verra var að hann var á reiðhjóli sem strauk undan honum og hvarf.  Hann hélt þó eftir öðrum petalanum (fann hann í jakkavasanum daginn eftir).  Við tóku tveir jafnfljótir.

 Á gangi eftir miðri Snorrabraut gerðu draumaheimar ákaft kall á hann.  Góðu fréttirnar voru að veður var gott og þurrt.  Fyrst féll hann varfærnislega niður á hné.  Eiginlega lak niður. Því næst fór hann á fjóra fætur og hugðist skríða þannig hálf dottandi heim til sín upp í Hlíðar.  Eftir örstuttan spöl gáfu útlimirnir sig. Hann lagðist á stéttina og sofnaði værum blundi.  

  Nokkru síðar - óvíst hvursu löngu síðar - veittust að honum lögreglumenn.  Þeir reyndu að reisa hann á fætur.  Án árangurs.  Samt rumskaði maðurinn og reyndi að hjálpa til.  Alltaf fús og viljugur til að hjálpa.  Svo fór að lögreglumennirnir skiptu liði. Annar tók undir hendur og hinn undir fætur.  Þannig var hann selfluttur inn í Svörtu-Maríu.

  Vininum var stirt um stef en gat framvísað skilríkjum.  Þar sást heimilisfang.  Þangað brunaði lögreglan.  Aftur skipti hún liði.  Með sömu aðferð og fyrr var hann ferjaður inn í hús.  Kominn að rúminu þekkti hann sinn næturstað.  Við það bráði örlítið af honum og hann hugðist hátta sig með hraði.  Tókst ekki betur til en svo að hann rúllaði út á gólf og stangaði lögregluskó.  Með einhverskonar umli sem hann skildi ekki sjálfur tókst að koma bón á framfæri um aðstoð við að hátta.  Laganna verðir voru ekkert nema hjálpsemi.  Losuðu af honum skó, sokka, jakka, skyrtu og buxur.  Leyfðu honum að vera í næbuxunum.  Þessu næst skorðuðu þeir hann í rúm og breiddu sængina yfir,  alveg upp að höku.  Það eina sem vantaði upp á fullkomna fagmennsku var að þeir byðu góða nótt með kossi á ennið.

         

Ökumaðurinn nánast áfengisdauður

Samgleðjumst bónusþegum

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Hvað hefur orðið um eiginleika fólks til samkenndar?  Setja sig í spor annarra og samgleðjast í einlægni yfir velgengni þeirra?  Af hverju er ekki almennur fögnuður yfir því að guttar í Kaupþingi fái 1000 eða 1500 milljónir króna í kaupauka,  svokallaðan bónus?  Án þessa kaupauka myndu hvorki þeir né aðrir varla nenna að mæta í vinnuna.  Hver láir þeim?  Vinnan er leiðinleg tölvuvinna.  Án kaupauka myndu þeir ekki sinna vinnunni - þó að þeir mæti með herkjum í vinnuna á næstum því réttum tíma.

  Kemur það niður á einhverjum að guttarnir fái í vasapening 1000 milljónir fyrir að mæta í vinnuna og sinna vinnunni? Nei. Þvert á móti - að því er mér skilst.  Þeir hafa sjálfir sagt að þetta sé í góðu lagi.  Það er ekki einu sinni vík á milli vina.  Guttarnir hafa alveg skilning á því að heilbrigðiskerfið sé í klessu;  aldraðir og öryrkjar séu í vandræðum með að ná endum saman um mánaðarmót og það allt.  Það er verkefni fyrir stjórnmálamenn að bæta og laga. Guttarnir hafa í nógu að snúast við að soga peninga inn í bankakerfið og ofan í sína vasa.  Það er þeirra vinna. Annað ekki.

      

Bónusar hvati til að ljúka verkinu

Spaugilegar utanáskriftir

  Vegna skondinnar fréttar af utanáskrift á pósti frá erlendum ferðamanni til bóndabæjar á Vestfjörðum;  hann mundi hvorki bæjarnafnið né nafn viðtakanda.  Þess í stað teiknaði hann landakort af svæðinu og merkti bæjarstæðið.  Með fylgdu upplýsingar um heimilisfólkið og búfénað.

  Við lestur fréttarinnar kemur Anna frænka mín á Hesteyri upp í hugann.  Hún var lítið fyrir smáatriði þegar kom póstáritun.  Eitt sinn bjó ég í blokk á Grettisgötu 64.  Þá bar við að þangað barst þykkt umslag með ljósmyndum.  Á umslaginu stóð aðeins Heimilisfólkið á Grettisgötu.  Ekkert meira.  Og ekkert skrifað bréf með.  

  Umslagið hafði verið opnað.  Ég leit á myndirnar og þekkti strax mömmu og fleiri ættingja.  Það leyndi sér ekki að sendingin var til mín frá Önnu Mörtu á Hesteyri.  Við nánari athugun kom í ljós að sendingin hafði verið póstlögð mörgum mánuðum áður.  Póstburðarmaðurinn hafði leyst gestaþrautina snöfurlega:  Opnað umslagið og borið út í stigagang á Grettisgötu 1.  Næsta eða þar næsta dag var umslagið óhreyft en annar póstur kominn í réttar hendur. Póstburðarmanneskjan bar umslagið þá út á Grettisgötu 2.  Þannig koll af kolli uns kom að Grettisgötu 64.  

  Í annað sinn hringdi í mig ókunnug kona.  Henni hafði borist afar hlýlegt og elskulegt jólakort frá Önnu á Hesteyri.  Þær þekktust ekki neitt.  Þar að auki stóð utan á umslaginu aðeins nafn konunnar og Reykjavík.  Ekkert heimilisfang.  Konan hafði lesið eitthvað eftir mig um Önnu frænku og taldi mig geta leyst gestaþrautina.

  Ég vissi að Anna átti vinkonu í Kópavogi með þessu fornafni.  Sú var ekki í símaskránni.  Hinsvegar vissi ég að hún var í söfnuði Aðventista.  Þangað hringdi ég og fékk póstfang hennar.  Málið í höfn.

  Miðað við þessi tvö dæmi er líklegt að fleiri póstsendingar frá Önnu á Hesteyri hafi átt í erfiðleikum með að rata á leiðarenda.  

Bréf án heimilisfangs slær í gegn

Tónlist örvar og eflir

  Fátt er hollara en tónlist. Hún er hollari en möndlur og döðlur.  Þetta hefur verið rannsakað í Suður-Kaliforníu Háskóla í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Rannsóknin hófst 2012.  Fylgst var með hópi barna sem þá voru 6 og 7 ára gömul.  Þriðjungur þeirra var settur í tónlistarnám.  Annar þriðjungur var látinn stunda tuðruspark.  Afgangurinn hafði ekkert sérstakt fyrir stafni.  

  Rannsakendur fylgdust með rafvirkni heilans,  framkvæmdu hegðunarpróf og fylgdust með breytingum á heilalínuritum.  Það var eins og við manninn mælt:  Tónlistarfólkið þroskaðist mun hraðar og betur en hinir.  Lesskilningur þeirra tók gríðarmiklum framförum,  sem og málþroski,  tónheyrn og tjáningargeta.  

  Þetta er ástæðan fyrir því að tónlistarfólk er betur gefið og betur gert á flestum sviðum en gengur og gerist.  Þetta er jafnframt ástæða fyrir því að skólayfirvöld eiga að huga að tónlistarkennslu barna strax í 1.bekk.  Eða strax í leikskóla.  Hún er þjóðhagslega hagkvæm.