Græðgi og frekja

  Á sjöunda áratug síðustu aldar bryddaði veitingastaðurinn Askur upp á ýmsum nýjungum.  Þar á meðal að börn borðuðu frítt.  Það var auglýst með orðunum:  "Ókeypis fyrir börn í fylgd með foreldrum."  Þessu var vel tekið.  Þar á meðal af roskinni frú og miðaldra karlmanni.  

  Að lokinni veglegri veislumáltíð var komið að greiðslu.  Frúin tilkynnti að þau þyrftu aðeins að borga fyrir hennar mat.  Barnið borði frítt.  

  Þjónninn hváði og mótmælti.  Hann sagði:  "Þessi fúlskeggjaði miðaldra maður getur ekki talist vera barn."   

  "Jú,  hann er barnið mitt,"  svaraði frúin ákveðin og reiðileg á svip.  "Börn borða frítt í fylgd með foreldrum."

  Vopn voru slegin úr höndum þjónsins.  Til viðbótar vildi hann forðast leiðindi,  skv. reglunni um að kúnninn hafi alltaf rétt fyrir sér.  Honum var samt misboðið.  En lét gott heita.

  Í þann mund sem mæðginin stigu út um dyrnar þá brá þjónninn við snöggt.  Hann hljóp á eftir þeim með sleikibrjóstsykur á lofti og kallaði hátt - til að allir í troðfullum veitingastaðnum heyrðu:  "Barnið á að fá sleikibrjóstsykur!  Öll dugleg börn sem klára matinn sinn fá sleikibrjóstsykur í verðlaun!"

Hér fá börnin frítt að borða

Ömurleg þjónusta

  Ég var staddur í Borgarfirði.  Skyndilega langaði mig í svalandi kaldan heilsudrykk ásamt hvítlauksristuðum humri.  Helst einhvern hjartastyrkjandi og B6-vítamínríkan drykk.  Það kom ekki margt til greina.  Eini möguleikinn var að skottast í ÁTVR - þá einu verslun sem má lögum samkvæmt selja bjór, löglegan heilsudrykk.

  Eftir nokkra leit fann ég einokunarverslunina.  Klukkan var rösklega 2 á laugardegi.  Ég kom að lokuðum dyrum.  Ríkisbúðin er lokuð eftir klukkan 2 á laugardögum.  Allt í kring voru galopnar einkareknar verslanir með iðandi mannlífi.  Þar á meðal fjölda útlendra viðskiptavina.

  Næsta einokunarverslun ríkisins í norðurátt frá Borgarnesi er á Blönduósi.  Það er ekki nema 2ja - 3ja klukkutíma akstur þangað.  Þangað leitaði klárinn þegar í stað.  En dyr einokunarverslunarinnar á Blönduósi voru einnig harðlæstar.

  Ekki nóg með það;  ríkisbúðin er lokuð allan sunnudaginn.  Hún er lokuð samfellt í 44 klukkutíma hverja helgi.  Þetta er lengri tími en vinnuvika heiðarlegs fólks.  Þetta er ömurleg þjónusta.  

   

         

Bjór hollur fyrir hjartað

Varúð! Ekki kaupa falsaða flugmiða!

  Það er ósköp einfalt og auðvelt að kaupa á netinu flugmiða til útlanda með Wow eða Icelandair.  Og líka til baka ef að sá gállinn er á manni.  Hitt er verra: Þegar farið er út fyrir þægindarammann.  Miði keyptur á netinu af útlendu flugfélagi.  Ekki er alltaf allt sem sýnist.  Í útlöndum felur vont fólk sig innanum gott fólk.  Það beitir brögðum til að féfletta saklausa flugfarþega.  

 14 manna hópur Færeyinga lenti í svikahröppum.  Hópurinn var á leið til Rúmeníu.  Hafði keypt flugmiða á netinu.  Fyrst var flogið frá Færeyjum til Kaupmannahafnar.  Við innritun í tengiflug frá Kaupmannahöfn kom babb í bátinn.  Bókað og þegar borgað flug til Rúmeníu kom ekki fram í tölvubúnaði á Kastrup-flugvelli í Kaupmannahöfn.  

  Færeyski hópurinn var með kvittanir fyrir kaupum á flugmiðunum.  Þetta virtist allt vera samkvæmt bókinni.  Nema að kaupin á flugmiðunum skiluðu sér ekki inn í innritunarkerfið á Kastrup.  

  Sérfræðingar á tölvusviði Kastrup voru kvaddur til.  Í ljós kom að Færeyingarnir höfðu lent í klóm á glæpamönnum.  Sennilega rúmenskum.  Færeyingarnir höfðu keypt og borgað flugmiða frá netsíðu sem var horfin.  

  Verðið hjá platsíðunni var aðeins þriðjungur af verði alvöru ferðaskrifstofu,  rösklega 35 þúsund kall á kjaft.  Það eru góð kaup.  En ekki farsæl þegar upp er staðið.  Nú voru góð ráð dýr.  Það var ekki um annað að ræða en kaupa nýjan miða á 120 þúsund kall. 

  Góðu fréttirnar eru að af þessu má læra:  Ekki kaupa utanlandsferð af öðrum en vel þekktum flugfélögum og ferðaskrifstofum. Fólk er alltaf að læra.  Það er leikur að læra.

 

Níðst á frænku

  Í Bandaríkjum Norður-Ameríku er flóra dómsmála fjölbreytt og skemmtileg.  Hún kryddar tilveruna.  Sum dómsmál virðast vera sérkennileg.  En eru það ekki þegar betur er að gáð.

  Dómur var kveðinn upp í sakamáli drengs sem átta ára faðmaði frænku sína.  Hún mætti í afmæli hans.  Enda uppáhalds frænka.  Guttinn var að hjóla fyrir framan heimili sitt er frænkan birtist.  Ofsakæti greip hann.  Hann stökk af nýja afmælishjólinu með slíkum látum að það datt á hliðina.  Hann flaug í fang frænku gólandi:  Jen frænka!  Jen frænka!  Jen frænka!"  

  Í látunum nuddaðist frænkan á úlnlið.  Hún kippti sér ekki upp við það.  Gleymdi því.  Þangað til móðir drengsins lést.  Í ljós kom að hún var líftryggð upp á tugi milljóna (mig minnir um 60).  

  Við þau tíðindi tók fjögurra ára gamli úlnliðsnúningurinn sig upp að nýju.  Frænkan höfðaði þegar í stað mál á hendur frænda.  Hann - orðinn 12 ára - er hvort sem er vís til að eyða líftryggingunni í óþarfa.

  Frænkunni til undrunar og mikilla vonbrigða hafnaði kviðdómur sanngjarnri kröfu hennar.  Hún fór fram á að fá 15 milljónir af líftryggingu.  Meira var það nú ekki fyrir nudd á úlnlið.  

 

  

   

Vildi skaðabætur fyrir knúsið

Útvarp Saga slær í gegn

  Þær útvarpsstöðvar sem njóta mestrar vinsælda á Íslandi eru Útvarp Saga,  Rás 2 og Bylgjan.  Það er að segja hafa mesta hlustun.  Bera höfuð og herðar yfir allar aðrar.  Netsíður þessara þriggja útvarpsstöðva eru sömuleiðis vinsælustu netsíður útvarpsstöðva (netsíðan visir.is er þá skilgreind sem málgagn Bylgjunnar þó að hún sé enn fremur síða Fréttablaðsins og Stöðvar 2).  

  Á netsíðunum www.visir.is og www.utvarpsaga.is er daglega boðið upp á skemmtilegan samkvæmisleik.  Hann felst í gamansamri skoðanakönnun.  Léttri spurningu er varpað fram.  Lesendur merkja við svar sem hentar þeim.  

  Eðlilega tekur almenningur þessu sem þeim lauflétta samkvæmisleik sem hann er.  Þetta er ekki hávísindaleg skoðanakönnun byggð á nákvæmum þverskurði þjóðarinnar.  Þátttakendur velja sig sjálfir í úrtak.  Niðurstaðan speglar viðhorf hlustenda viðkomandi útvarpsstöðva.  Ekkert að því nema síður sé.  Þetta er til gamans gert.

  Skoðanakannanir af þessu tagi njóta mikilla vinsælda.  Þátttakendur sveiflast frá mörgum hundruð daglega upp í nokkur þúsund.  Yfirleitt liggur niðurstaða fyrir snemma fyrir.  Eftir 100 greidd atkvæði er niðurstaða jafnan sú sama og eftir 4000 greidd atkvæði.

  Hvor útvarpstöðin fyrir sig varpar fram hátt í eða um 300 skoðanakönnunum á ári.  Spurningarnar eru iðulega settar fram í gáska.  Kastað fram í samhengi við það sem hæst ber í umræðu hverju sinni.

  Á dögunum var spurning í skoðanakönnun Útvarps Sögu:  "Treystir þú múslimum?"  Meirihluti þátttakenda svaraði:  Já.  

  Grallari í húsvísku grínhljómsveitinni Ljótu hálfvitunum brást við með yfirlýsingu um að banna að músík spaugaranna væri spiluð á Útvarpi Sögu.  Sem hún hvort sem er var ekki spiluð á Útvarpi Sögu.  

  Þetta vakti nokkra athygli.  Þá stökk á vagninn dægurlagasöngvari sem vildi líka - að venju - og þurfti athygli.  Enda í miðju kafi við að kynna nýja ljóðabók.  Hann endurtók yfirlýsingu Ljóta hálfvitans.  Rifjaðist þá upp ósjálfrátt slagarinn "Ég er löggiltur hálfviti..."

  þessi viðbrögð við því að meirihluti hlustenda Útvarps Sögu treystir múslimum vekur upp fleiri spurningar en svör.  Af hverju er ekki gott að meirihlutinn treysti múslimum?  Við erum að tala um hálfan annan milljarð fólks.  Þar af margt úrvals fólk karla og kvenna.

  Í næstu skoðanakönnun Útvarps Sögu var spurt:  "Treystir þú Bubba Morthens?"

  Viðbrögð voru ofsafengin.  Bubbi spurði hvort að eigandi Útvarps Sögu væri fyllibytta.  Það er víst verra en að vera skemmdur dópisti.  Skilst mér.  Eða eitthvað svoleiðis. Nema kannski ekki.  Ég veit það ekki.  Eða bara skemmdur án þess eða í bland.  Bara eitthvað. Svo ofsafengin voru viðbrögð að brotist var inn í tölvubúnað Útvarps Sögu og niðurstaðan brengluð í gegnum IP-tölu í Sviss!  Þá var kátt í höllinni.

  Eftir stendur:  Útvarp Saga er þjóðarútvarp.  Þjóðin hlustar.  Þjóðin tjáir sig.  Útvarp Saga er opið útvarp.  Allir fá þar að tjá sig í þrjá klukkutíma á dag.  Þar fyrir utan eru á dagskrá Útvarps Sögu ótal þættir þar sem meðal annarra fá að viðra sín viðhorf fulltrúar múslima,  andstæðingar múslima,  tónlistarmenn,  hagfræðingar,  talsmenn ríkisstjórnar,  talsmenn stjórnarandstæðinga og svo framvegis.  

  Útvarp Saga er góður og opinn vettvangur lýðræðislegrar og gagnrýnnar umræðu um þjóðmál.  

  Bubbi má vel við una.  Hann hefur fengið mikla og þarfa athygli út á upphlaupið. Það er gott.  Líka fyrir nýju ljóðabókina.  Hann býr einnig að því að fjöldi útlendinga hefur krákað (cover songs) lög hans.  Alveg frá því um miðja síðustu öld.  Hér fyrir neðan krákar John Fogerty (1973) GCD lag hans um Hótel Borg.  Það er gaman.

Kvikmyndarumsögn

  - Titill:  Klovn Forever

  - Höfundar og leikarar:  Frank Hvam og Casper Cristensen

  - Einkunn:  **** (af 5)

  Dönsku sjónvarpsþættirnir Klovn hafa notið mikilla og verðskuldaðra vinsælda hérlendis og víðar.  Enda sérlega vel heppnaðir.  Grínið er grátt og stundum á ystu nöf.  Það er einnig mannleg taug í skopinu sem laðar fram samkennd með persónunum.

  Fyrir fimm árum var uppskriftin útfærð í kvikmynd,  Klovn The Movie.  Þar var grínið tekið ennþá lengra í grófari átt.  Mörgum aðdáanda sjónvarpsþáttanna var brugðið.  Jafnvel í sjokki.  Aðrir þurftu að horfa í tvígang á myndina til að kyngja gríninu og ná öllum bröndurunum.  Myndin var og er virkilega fyndin.  

  Nýja myndin,  Klovn Forever,  er einnig kölluð Klovn 2.  Hún er allt að því framhald af fyrri myndinni.  Gerist í rauntíma fimm árum síðar.  Frank er orðinn ráðsettur fjölskyldumaður,  tveggja barna faðir.  Casper er fráskilinn faðir fullorðinnar dóttur. Hann flytur til Bandaríkja Norður-Ameríku.  Frank heimsækir hann.  Það skiptast á skin og skúrir í stormasömum samskiptum þeirra.  Jafnframt er verið að gefa út bók um þá vinina.  Söguþráðurinn er lítilfjörlegur.  En það skiptir litlu máli. 

  Myndin sveiflast á milli þess að vera gargandi fyndin,  drama og allt að því spenna í bland. Ýmislegt óvænt ber til tíðinda.  Tempóið er nokkuð jafnt út í gegn.  Fyrri myndin er ekki slegin út.  Núna er áhorfandinn á varðbergi.  Veit við hverju má búast.  

  Aðdáunarvert er hvað Frank er góður skapgerðarleikari.  Hann túlkar með svipbrigðum frábærlega vel áhyggjur,  sorg,  örvæntingu,  gleði og allt þar á milli.

  Klovn Forever er skemmtileg mynd.  Ég mæli með henni.

            

  

Klovn Forever forsýnd - MYNDIR

Veitingaumsögn - Of gott til að vera satt!

   - Réttur:  Sjávarréttahlaðborðið Ömmufiskur

  - Veitingastaður:  Sjávarbarinn,  Grandagarði 9

  - Verð:  1990 kr.  

  - Einkunn:  ***** (af 5)

  Til margra ára hefur Sjávarbarinn boðið daglega upp á fjölbreytt og glæsilegt sjávarréttahlaðborð.  Ekkert veitingahús er samkeppnisfært við Sjávarbarinn á því sviði.  Hvorki í verði né veglegu úrvali sjávarrétta.  

  Nú hefur Sjávarbarinn trompað sjálfan sig svo um munar.  Á fimmtudögum - frá og með gærdegi - er boðið upp á hlaðborð sem kallast Ömmufiskur.  Þetta er of gott til að vera satt:  Kæst skata,  siginn fiskur,  nætursaltaðar gellur, saltfiskur,  hnoðmör,  hamsar,  rófustappa, plokkfiskur,  fiskibollur og fleira.

  Kalda forréttaborðið er alltaf jafn glæsilegt:  Síldarréttir,  grafin (að ég held) langa (frekar en ufsi),  hrásalat,  ferskt salat og allskonar.  

  Lykillinn að ótrúlega lágu verði fyrir hlaðborðið,  1990 kr.,  er að allir réttir og meðlæti er unnið frá og matreitt frá grunni á staðnum.  Líka rúgbrauðið. Í eftirrétt er hrísgrjónagrautur með rúsínum,  rjóma og kanil.  

  Ég hlakka til næsta fimmtudags.

 

  

  

 

 

 

 

 

 

 

 

Dómarar hlynntir spillingu

  Maður er nefndur Hreiðar Már Sigurðsson.  Hann er frægur í fjármálaheimi nágrannalanda okkar og víðar.  Hann var forstjóri umsvifamikils glæpafyrirtækis,  Kaupþings,  á árum áður.

  Hann var fyrstur snúinn niður í gólf og handjárnaður vegna glæpa Kaupþings. Fleiri fylgdu í kjölfarið.  Ekki sér fyrir enda á þessum ferli.

  Eitt sakamálið sem á eftir að dæma í er kennt við Marple.  Hreiðar Már hefur krafist þess að einn af dómurum víki sæki.  Rökin fyrir því eru þau að sá sé yfirlýstur andstæðingur spillingar.  Þar með sé hann óhæfur til að dæma hlutlaus í grófu spillingarglæpamáli. 

  Héraðsdómur hafnaði kröfu Hreiðars Más.  Eftir stendur:  Krafa hans um að einn tiltekinn dómari víki sæti vegna andúðar á spillingu setur aðra dómara í sérkennilega stöðu.  Hreiðar Már gerir ekki athugasemd við setu þeirra.  Ástæðan hlýtur að vera sú að þeir séu ekki andvígir spillingu.  Hvernig veit Hreiðar Már það?  

   

   

Jón Þorleifs fór í hundana

  Jón Þorleifsson,  verkamaður og rithöfundur,  var kappsamur um margt og þrár.  Hann gafst aldrei upp.  Þess í stað spýtti hann í lófana, bretti upp ermar og setti undir sig hausinn þegar hann ætlaði sér eitthvað.  Einu sinni sem oftar heimsótti hann systur mína og hennar fjölskyldu til Svíþjóðar.  Fjölskyldan var komin með hund.  Stóran og mikinn varðhund.

  Jón bauð sig fljótlega fram til að fara með hundinn í reglubundnar gönguferðir.  Því var hafnað.  Fjölskyldan hafði sótt ótal námskeið í öllu sem snýr að umgengni við hunda.  Jón var upplýstur um að hundurinn hlýði einungis fjölskyldunni. Hann virði ekki né taki mark á öðrum.

  Jón maldaði í móinn.  Sagðist vera fæddur og uppalinn í sveit og vanur að umgangast hunda.

  Smalahundur í sveit og risastór varðhundur í borg eru víst ekki alveg sama skepnan.

  Útúrdúr:  Systurdóttir mín gekk úr rúmi fyrir gestkomandi frænku sína.  Sú vaknaði snemma morguns við að hundurinn var að spyrna henni í rólegheitum út úr rúminu.  Hann hafði lagst fyrir innan.  Þar snéri hann baki í hana.  Svo spyrnti hann með fótum í vegginn.  Nautsterkur náði hann nánast að ýta konunni út á gólf er hún vaknaði.  Hún spratt á fætur í tæka tíð.  Í kjölfar ákvað hún að klæða sig.  En fann ekki fötin.  Við nánari athugun kom í ljós að hundurinn var búinn að bera fötin fram í stofu.  Sennilega ætlaði hann konunni að sofa þar fremur en í rúmi heimasætunnar.

  En aftur að Jóni:  Þegar styttist í að komið væri að kvöldgöngu hundsins hvarf Jón sjónum heimilisfólksins.  Varð þeim litið út um glugga.  Blasti þar við Jón með hundinn í bandi. 

  Í skelfingu hljóp fólkið út. Of seint.  Hundurinn tók á sprett niður götuna.  Hann var miklu sterkari en Jón.  Jón sleppti ekki taki á taumnum.  Hraðinn var svo mikill á hundinum að Jón hljóp hraðar en áður á sinni rösklega 90 ára löngu ævi. Hann var eins og spretthlaupari á Ólympíuleikum.  En bara í nokkrar sekúndur.  Fyrr en varði flaug hann láréttur í loftinu áður en hann skall á magann á götuna.  Hundurinn fann ekki fyrir þessu og sló hvergi af hlaupunum.  Heimilisfólkið hrópaði á hundinn.  Þrátt fyrir háværan umferðanið náðu hróp loks til hundsins.  Hann stoppaði og beið eftir því að vera sóttur og fylgt til baka heim á leið.  

  Jón blés eins og hvalur.  Bæði vegna óvæntrar áreynslu og eins því að honum var verulega brugðið.  Aðstæður voru vandræðalegar.  Umferð undrandi gangandi og akandi vegfarenda hafði stöðvast.  Fjöldinn fylgdist áhyggjufullur með Jóni brölta á fætur.  Hann var reikull í spori og ringlaður.  Sparijakkinn hans var fræsaður að framan.  Tölur höfðu kubbast af.  Líka tölur af spariskyrtunni.  Hatturinn fokinn út i buskann og fleira lauslegt.

  Heimilisfólkið skynjaði strax að niðurlútur Jón vildi ekki ræða þetta.  Það var látið eftir honum.  Atvikið lá í þagnargildi.  Hann reyndi ekki aftur að fara í göngutúr með hundinn.  

         

------------------------------

Fleiri sögur af Jóni HÉR

Æ, æ!

  Meðfylgjandi ljósmynd hefur verið á fleygiferð á samfélagsmiðlum út um allan heim upp á síðkastið.  Svo virðist vera sem uppruni hennar sé á huldu.  Konan er sögð vera í Austur-Evrópu.  Það er ónákvæm staðsetning.  Vandamál hennar er sagt vera það að hún hafi ætlað að setja hárfroðu í hár sitt.  Fyrir klaufaskap setti hún hinsvegar frauðplastsfroðu í hárið.  Þannig froða er notuð til einangrunar í húsum.  Hún smýgur inn um rifur, þenst síðan mikið út og verður á skammri stund grjóthörð eins og steypa.  Það sést á svip konunnar að hún er ósátt við útkomuna.  Hún er ekki að fagna sigri íslenska landsliðsins í boltaleik.   

 

Fólk er allskonar

  Á allra síðustu árum hefur nútímamaðurinn uppgötvað að mannlífið er fjölbreyttara en almennt var talið á síðustu öld.  Og næstu öld þar á undan.  Fyrsti íslenski homminn steig fram í blaðaviðtali um miðjan áttunda áratug síðustu aldar.  Það fór allt á hvolf.  Samfélagið fékk áfall.

  Ég veit ekki hvenær eða hvað löngu síðar kom í ljós að það væru líka til íslenskar lesbíur.  Á síðustu árum hafa bæst í flóruna kynskiptingar (eða kynleiðréttingar),  klæðskiptingar og allskonar.  Líka fólk sem skilgreinir sig BDSM.  Svo og "swingers" og hitt og þetta.  Fólk skemmtir sér á ýmsan hátt.

  Í fljótu bragði má ætla að það sé varla saga til næsta bæjar þó að einhver sé transgender.  Því síður að einhver kippi sér upp við það.  Þó er kannski ennþá - þegar á reynir - erfitt að setja sig í spor viðkomandi og aðstandenda.  Samt.  Fólk er allskonar.  Það er eins og það er.  Diskómúsík er hinsvegar vond (fyrir minn sérvitra smekk vel að merkja).

 

„Fjölskyldan verður aldrei söm“

Broslega heimskir glæpamenn

 

  Það er ekki öllum gefið að vera farsæll glæpamaður.  Bara  sumum.  Einkum siðblindum með greind yfir meðaltali.  Þeir sniffa kók,  ganga ungir í stjórnmálaflokka,  taka þátt í félagsstarfinu,  komast til áhrifa,  einkavinavæða sjálfa sig og sína,  ræna banka og orkufyrirtæki innanfrá og hafa það assgoti gott.  Hvort sem er utan eða innan Kvíabryggju eða Tortólaeyja.  Þetta eru fagmenn.

  Hinir eru fjölmennari:  Nautheimsku götukrimmarnir.  Þeir eru amatörar.  Ágætir fulltrúar heimsku krimmanna er par í Ohio í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Það rændi banka. Karlinn ekki í fyrsta skipti.  Hann afplánaði nýverið fimm ára vist í fangelsi fyrir bankarán.

  Parið komst yfir töluverða fjármuni í bankaráni.  Það uppveðraðist af árangrinum.  Tók af sér fjölda sjálfsmynda og póstaði þeim inn á Fésbókarsíður sínar.

  Lögreglan samkeyrði myndir úr öryggismyndavél bankans við ljósmyndir á Fésbók (einskonar "gúgl").  Þar blöstu við ljósmyndir af glæpaparinu hampandi ránsfengnum.

  Í dómsal spurði forvitinn dómari hvernig það hefði dottið í hug að auglýsa glæpinn á Fésbók.  Karlinn svaraði því til að þau væru ekki Fésbókarvinir lögreglunnar.  Hún hefði ekki átt að sjá myndirnar.

  

   

    

5 ára trommusnillingur

  Hún var varla byrjuð að skríða,  brasilíska stelpan Eduarda Henklein,  þegar hún trommaði á allt sem hægt var að tromma á.  Foreldrarnir keyptu handa henni leikfangatrommusett þegar hún byrjaði að ganga.  það var eins og við manninn mælt;  hún trommaði daginn út og inn.  

  Fjögurra ára er hún komin með stórt alvöru trommusett og trommar af krafti.  Hún nennir ekki að hlusta á létt popp.  Hún vill bara hart og krefjandi rokk. Hér afgreiðir hún System of a Down.  Og ekki gleymir hún bassatrommunni með hægri fætinum.  Bleika barnarúmið hennar í bakgrunni stingur í stúf við harða rokkið:

  Skemmtilegast er þegar hún,  fimm ára,  trommar Led Zeppelin.  Því miður eru þau dæmi án hljóðs á þútúpunni vegna höfundarréttar.  Ég hef séð þau með hljóði en tekst ekki að deila þeim hér inn.  Trommumyndbönd án hljóðs eru ekki skemmtileg.  En það er líka gaman að sjá og heyra hana tromma Deep Purple.  

Sólböð til varnar heyrnartapi

 

  Á síðustu árum hafa tilteknir aðilar rekið ákafan og öfgafullan áróður gegn sól og sólböðum.  Svo langt hefur verið gengið að hérlendis setti Álfheiður Ingadóttir lög sem banna 18 ára og yngri að fara í sólbað.  Fárið hefur leitt til þess að fjöldinn felur sig kappklæddur ofan í myrkvuðum kjöllurum.  

  Á sama tíma eru krabbameinslæknar í útlöndum að hvetja fólk til að stunda sólböð.  Þau vinna gegn næstum öllum krabbameinum.  Jafnframt styrkja þau hár, tennur og húð ásamt því að vinna gegn þunglyndi.

  Hræðsla við sólarljós hefur þegar komið af stað faraldri beinþynningar og allskonar húðsjúkdóma á borð við exem og sóríasis.

  Nú hefur rannsókn leitt í ljós að sólarleysi skaðar heyrn.  Rannsóknin náði til á níunda þúsund manns yfir fertugt.  Sólarljósfælnir eru fimm sinnum líklegri til að glíma við heyrnarskerðingu í samanburði við ljóselska.  Að auki eru þeir í tvöfalt meiri hættu á að glíma við ójafnvægi.  Það leiðir til þess að þetta fólk dettur á húsgögn og meiðir sig.  Jafnvel beinbrotnar.  Einmitt vegna þess að sólarleysið veldur beinþynningu.  

  Vegna vaxandi heyrnadeyfðar ljósfælinna lagði fjöldi þingmanna fram frumvarp sem skyldar sjónvarpsstöðvar til að texta íslenskt efni.  Frumvarpið kippir rekstrargrunvelli undan minni sjónvarpsstöðvum.  Heppilegri leið er að auðvelda fólki að sporna gegn heyrnartapi með því að skreppa í sólbað.  Gefa því ljósakort í sólbaðsstofu í stað heyrnartækja.  

 

Mamman kjaftstopp

  Ég gerði mér erindi í verslunina Ikea í Garðabæ.  Við inngang blasir við hringhurð sem snérist stöðugt.  Ég nálgaðist hana ásamt konu með ungbarn og á að giska fimm ára stelpuskotti.  Stelpan var á undan okkur og virtist ætla að stökkva inn um dyragættina.  Í sama mund hrópaði mamman:  "Passaðu þig!"  Stelpan stoppaði og hrópaði krúttlega fullorðinslega til baka - auðheyranlega alvarlega misboðið:  "Ertu með svona lítið álit á mér?  Heldur þú virkilega að ég kunni ekki að passa mig?" 

-------------------------------------

Vandamál leyst með rosamiklum fjárhagslegum ávinningi fyrir þjóðarbúið

  Í vel á annað þúsund ár hafa Íslendingar haldið húsdýr:  Kindur, kýr, hesta, hunda, ketti og hænur.  Á nítjándu öld varð breyting á.  Fólk safnaðist saman, myndaði kaupstaði og tók upp á því að vinna við flest annað en húsdýrahald. Þróunin í þessa átt var hröð.  

  Í dag er Ísland nánast borgríki.  Genin garga samt á sveitina.  Því er mætt með sumarbústað í sveitinni og gæludýrum:  Gullfiskum,  nagrís,  páfagauk,  hundum og köttum. 

  Þessu fylgja vandamál.  Það þarf að fara út með hundana.  Þeir gelta og hræða ókunnuga.  Þeir bíta gesti og póstburðarfólk.  Þó má hafa gagn af þeim.  Þeir eru innbrotsvörn.  Af hinum dýrunum er ekkert gagn.  Bara fyrirhöfn.  Jú,  reyndar halda kettir músum og rottum frá.  Þeir eru að auki eina gæludýrið sem nýtur frelsis.  Hin búa við vondar aðstæður.  Gæludýrahald er vond meðferð á dýrum.

  Það þarf að leysa vandamálið og hugsa upp á nýtt.  Gefa dýrunum frelsi án þess að missa af þeirri skemmtun sem fylgir gæludýrahaldi.  Þetta er hægt að gera með því að ættleiða gamalmenni og taka með heim.  Það er þjóðhagslega hagkvæmt.  Léttir álagi af yfirfullum elliheimilum.  

  Vel stæðir gæludýraeigendur hafa margir hverjir sagt hryllingssögur af elliheimilum.  Þar er verið að troða fjórum og fimm einstaklingum saman inn í eina herbergiskytru.  Enginn skiptir sér af þessu fólki.  Starfsfólk er ofhlaðið störfum og gleymir gamlingjunum heilu og hálfu dagana og vikurnar.  Enginn klappar þeim eða sýnir þeim á annan hátt athygli og hlýju.  

  Gamlinginn á það sameiginlegt með páfagauk að geta talað og hermt eftir ýmsum hljóðum.  Það má líka kenna honum að gelta til að hræða innbrotsþjófa.

 

Tóku hund af heimilislausum manni

Alið á útlendingahatri

  Ég átti erindi í verslun.  Aldrei þessu vant.  Mig langaði skyndilega í maltöl.  Samt ekki Egils maltöl.  Ég setti viðskiptabann á Ölgerð Egils Skallagrímssonar þegar forstjóri hennar réðist með hroka og frekju að Föroya Bjór í fyrra.  Krafðist þess af ósvífni og yfirgangsfrekju að Föroya bjór hætti að selja Föroya Bjór Gull.

  Sem betur fer snérust vopn í höndum Ölgerðarinnar.  Almenningur reis upp til varnar Föroya Bjór Gulli.  Það leiddi til þess að verslanir ÁTVR urðu að þjóna eftirspurn með því að taka Föryoa Bjór Gull í sölu í flestum Vínbúðum.  Sem ekki var áður en Ölgerðin tók frekjukast.

  Nema hvað.  Kominn inn í verslun mætti ég ungum manni og syni hans.  Strákurinn sennilega um fimm ára.  Þeir voru á leið út.  Skyndilega tekur faðirinn viðbragð,  stoppar og segir:  "Það er miðvikudagur.  Ég ætla að kaupa Lottó."

  Stráksi tók vel í það með orðunum:  "Jess! Helvítis Finnar.  Þeir ætla að reyna að stela af okkur Lottóinu!" 

  Ég hrökk við.  Í hausnum á mér bergmáluðu útvarpsauglýsingar frá Lottóinu.  Þær ganga þessa dagana út á rembing í garð nágrannaþjóða okkar.  Þær eru sakaðar um hitt og þetta svívirðilegt varðandi Lottó.  Óhörðnuð íslensk börn heyra daginn út og inn alið á útlendingahatri í auglýsingum frá Lottói.  

  Svei!  Þetta er pólitísk ranghugsun.

Einn vann 110 milljónir

Ísland mun hagnast gríðarlega á viðskiptabanninu

 

  Undir lok áttunda áratugarins sendi bandaríski tónlistarmaðurinn Frank Zappa frá sér tvöfalda plötu,  "Sheik Yerbouti".  Nafnið var orðaleikur; snúið út úr heiti vinsæls dægurlags,  "Shake Your Body" með hljómsveitinni KC and the Sunshine Band.  Framburður á nafni lagsins og plötu Zappa var eins.  

  Á framhlið plötutvennunnar var Zappa með höfuðbúnað sem sómir vel hvaða arabískum olíusjeik sem er. Það var hluti af orðaleiknum. Eitt af lykilnúmerum plötusamlokunnar var "Jewish Princess".  Klæminn texti.  Margir töldu Zappa skjóta sig í báða fætur með því að reita gyðinga til reiði með uppátækinu.  Hann hafði komist upp með margt sprellið fram til þessa.  Meðal annars vegið gróflega að Bítlunum.  Þegar þeir sendu frá sér tímamótaverkið "Sgt. Peppers..." gaf Zappa út plötu með samskonar plötuumslagi,  "We are only in it for the Money".  

  "Sheik Yerbouti" var fyrsta plata sem Zappa gaf sjálfur út eftir að hafa verið skjólstæðingur ráðandi plöturisa.  Á þessum tíma áttu ný plötufyrirtæki á bratta að sækja.  Markaðnum var stýrt af örfáum plöturisum.

  Eins og spáð hafði verið brugðust samtök gyðinga ókvæða við.  Zappa var bannfærður þvers og kruss.  Hann var settur á svartan lista.  Fjöldi útvarpsstöðva þorði ekki að snerta með litla fingri á plötum hans.  Síst af öllu "Sheik Yerbouti".

  Þetta vakti athygli í heimspressunni.  Almenningur varð forvitinn.  Hvað var svona hættulegt við þessa plötu?  Hvað var það í laginu "Jewish Princess" sem kallaði á bannfæringu gyðinga?

  Leikar fóru þannig að platan fékk athygli í pressunni.  Ekki síst lagið um gyðingaprinsessuna.  Litla plötufyrirtækið hans Zappa stimplaði sig rækilega inn á markaðinn til frambúðar.  Platan seldist í á þriðju milljón eintaka.  Hvorki fyrr né síðar hefur plata með Zappa náð viðlíka árangri.  

   Zappa sem áður var bara dálæti sérvitringa varð súperstjarna og auðmaður.  Hann keypti auglýsingu í New York Times eða álíka blaði.  Þar þakkaði hann gyðingum kærlega fyrir fyrir viðbrögðin og athyglina.  Hann sagðist ætla að fá kaþólikka til auglýsa næstu plötu.  Þeir féllu ekki fyrir bragðinu.  

 

   

Sannspá rokkhljómsveit

   Á síðustu öld -  nánar tiltekið fyrir 16 árum - sendi bandarísk rapp-hipphopp-fönk-pönk-metal hljómsveit,  Rage Against the Machine,  frá sér tónlistarmyndband.  Í því - og texta lagsins - er ýjað að vaxandi auðræði.  Eða eitthvað svoleiðis.  Ef að vel er að gáð má sjá í myndbandinu myndbrot þar sem boðað er framboð hálfskoska auðmannsins litríka og skemmtilega,  Donalds Trumps,  til embættis forseta Bandaríkja Norður-Ameríku.  

  Þarna,  á síðustu öld,  þótti þetta vera barnalegt sprell;  tákn um stöðuna fremur en eitthvað sem yrði raunin.  Sumum þótti hljómsveitin seilast heldur langt með fráleitu uppátækinu.  Donald hafði að vísu á þessum tíma tekið upp á því að fjárfesta í forsetaframboðum tiltekinna kandídata.  En gjörsamlega út í hött var talið að hann myndi taka upp á því að nota auðævi sín til að sækjast sjálfur eftir forsetaembætti. Gert var grín að Rage Against the Machine fyrir fara svona yfir strikið í óraunhæfu sprelli.  

  Í myndbandinu sést þetta "uppdiktaða" auglýsingaspjald (sem í dag er raunveruleiki og áberandi í heimsfréttum): 

  Alveg burt séð frá þessu og öðru sem snýr að meintu vaxandi auðræði í Bandaríkjum Norður-Ameríku (og víðar) og framboði Trumps þá er lagið dúndur flott.

  Til gamans má geta að síðustu ár hefur trommari Rage Against the Machine,  Brad Wilk,  verið einnig trommari Black Sabbath.  Gítarleikarinn,  Tom Morello,  er að auki gítarleikari Ozzy(s) Osbourne(s) (Black Sabbath) og Brúsa Springsteens.  

  

   

Vissu ekki um milljarðana

Kvikmyndarumsögn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 - Titill: Everest

 - Leikstjóri:  Baltasar Kormákur

 - Leikarar:  Ingvar E. Sigurðsson,  Jason Clarke

 - Einkunn: ****

 Everest er stórmynd í öllum skilningi orðsins.  Mikið er í hana lagt.  Nostrað við öll smáatriði.  Útkoman er sannfærandi.  Þrívíddin hjálpar.  Samt er ekki beinlínis gert út á hana.  Myndin skilar sér áreiðanlega einnig vel í tvívídd.

  Myndin hefur verið hlaðin lofi í heimspressunni.  Fjöldi stærstu fjölmiðla heims hafa "spanderað" á hana fimm stjörnum.  

  Everest byggir á raunverulegum atburði.  Hún segir sögu nokkurra fjallgönguröltara sem fórust á einu bretti á fjallinu Everest í Nepal 1996.  Það er óheppilegt að vita hvernig fer í lokin þegar um spennumynd er að ræða.  Já,  Everest er að hluta til spennumynd.  Þrátt fyrir vitneskju um framvinduna þá tekst að laða fram spennu.  Aftur og aftur.  

  Myndin er löng,  röskir tveir klukkutímar. En áhorfandinn tekur ekki eftir tímalengdinni.  Hann lifir sig inn í myndina.  Nægilega margt ber til tíðinda og sjónarspilið er svo áhrifaríkt að hann er er límdur við bíótjaldið.

  Fjallið er hrikalegt,  stórbrotið og yfirþyrmandi. Það er stórfengleg og áhrifarík upplifun út af fyrir sig að sjá það.  Tökur fóru fram í Alpafjöllum.  Í vinnslu eru þær færðar yfir á Everest.  Hvergi er hnökra að finna á þeim vinnubrögðum - fremur en öðru.

  Undir lokin kemur við sögu dálítið væmið fjölskyldudrama.  Fyrir minn smekk er það ekkert skemmtilegt.  En hvað væri kvikmyndin Titanic án væmninnar á seinni stigum?

  Fjallarölt svona almennt er gott, hollt og gefandi skaðlaus upplifun.  Þeir sem rölta upp Everest eru hinsvegar fífl.  Dauðinn er við hvert fótspor.  Tilgangsleysið er algjört.  Þetta er eins og að leika sér að rússneskri rúllettu.  Þetta er heimska.  Við getum kallað það dirfsku að leggja líf sitt í verulega hættu að ástæðulausu.  Það er dirfska fífls,  fífldirfska.  Það á ekki að hetjuvæða þessi fífl.  Þvert á móti.  Myndin afhjúpar hið besta hve tilgangslaust og heimskulegt rölt er upp á hættuleg fjöll.

  Tónlistin í myndinni er snyrtilega unnin.  Eins og allt annað.  Þegar líður á myndina eru flestir fjallaröltarar orðnir sannfærandi hásir.  Einn hóstar trúverðugum lungnaveikishósta frá upphafi myndar.  Öll svona smáatriði eru fullkomlega útfærð. 

  Ég mæli með því að fólk horfi á Everest í kvikmyndasal.  Þar nýtur glæsilegt landslagið sín og þrívíddin (D-3).