Það sem skiptir mestu máli

  Einu sinni voru tveir menn að eltast við sömu dömuna.  Þetta var fyrir meira en hálfri öld eða eitthvað álíka.  Kröfur sem konur gerðu til karlmanna á þeim tíma voru ekki nákvæmlega þær sömu og á þessari öld.  Mennirnir tveir stóðu jafnt að vígi til að byrja.  Skyndilega átti annar þeirra ekki möguleika.  Ástæðan var sú að hinn komst yfir símtæki.  Daman þurfti ekki að hugsa sig um tvisvar við þau tímamót.  Maður sem átti síma var ómótstæðilegur.  Nokkrum dögum síðar leiddi símaeigandinn dömuna upp að altari.

  Sagan endaði reyndar ekki þarna.  Símtækið reyndist vera bilað og komst aldrei í lag þegar á reyndi.   Hjónabandið stóð af sér það áfall.  Enda var konan orðin ólétt þegar fullreynt var með símtækið.

 

Bóndi óskast

Vitlausa fólkið ofsótt

  Það er ekkert gamanmál að vera vitlaus.  Ég get vottað það.  Vitlausa fólkið verður iðulega fyrir aðkasti frá þeim sem telja sig vitið hafa meira.  Og reyndar einnig frá öðru vitlausu fólki.  Enda er oft kvartað undan einelti í garð tiltekinna vitlausra.  Oftast án þess að sá vitlausi hafi gert sér grein fyrir því sjálfur.  Sem er svo sem ekkert skrítið vegna þess að sjaldnast er um eiginlegt einelti að ræða.  Það er aðeins verið að gengisfella orðið einelti.  

  Nú hefur Ólafur Ólafsson,  sakborningur í Al-Thani málinu,  upplýst að afar sérstakur saksóknari sé tekinn upp á því "að hlera vitlausa menn úti í bæ".   Vitlausa fólkið er hvergi óhult.   

„Hlera vitlausa menn úti í bæ“

Ráð frá Ráðgjafahorni heimilanna: Gestasæti

  Allir kannast við það að fá stundum í heimsókn leiðinlegan gest.  Gest sem skemmir góða og afslappaða kvöldstund í faðmi fjölskyldunnar.   Það er til ráð við þessu.  það er að koma sér upp góðu og hlýlegu sæti á afskektum stað í húsinu. Til að mynda við hliðina á stiga.  Þar er leiðinlega gestinum boðið sæti.  Honum er fært mjólkurglas og kannski kexkaka.  Svo er hann bara skilinn eftir þar.  Á meðan kemur heimilisfólkið sér fyrir í stofunni og horfir á eitthvað skemmtilegt í sjónvarpinu án þess að skipta sér af gestinum sem situr aleinn við hliðina á stiganum allt kvöldið.

 

Vesalingarnir

  Flest nauðgunarmál eru erfið vegna skorts á beinhörðum sönnunum.  Þetta eru iðulega orð á móti orði.  Nauðgunarmálið á Húsavík var hinsvegar mjög augljóst.  Það var vitni til staðar sem heyrði vein og grát.  Sama vitni gekk inn á vettvang.  Það fór ekki á milli mála hvað var í gangi.  Nauðgarinn gekkst jafnframt undanbragðalaust við broti sínu hjá lögreglu.  Játaði að brotaþoli hafi barist gegn nauðguninni,  beðið sig um að hætta og hann gerði sér fulla grein fyrir því að hann var að brjóta gegn henni.

  Samt sem áður skrifuðu 113 manns undir lista til stuðnings nauðgaranum.  Þeir urðu með því samsekir nauðgaranum um að meiða stelpuna.  Það er fráleitt að fordæma alla Húsvíkinga út frá þessum stuðningsmönnum nauðgunar.  Íbúar Húsavíkur eru um 2300 eða eitthvað álíka.  Stuðningsmenn nauðgarans voru um 5%.  95% Húsvíkinga eru ekki stuðningsmenn nauðgara.  Og reyndar fleiri.  Í það minnsta 12 af þessum 113 hafa dregið stuðning sinn við nauðgarann til baka og beðist fyrirgefningar.  Í einhverjum tilfellum var um 15 - 16 ára krakka að ræða sem létu undan þrýstingi og sjá nú mjög eftir sinni undirskrift.

  Mér telst til að þessi hafi dregið undirskrift sína til baka, iðrast og beðist fyrirgefningar:

Aðalbjörg G. Árnadóttir

Ásta Hermannsdóttir

Ásdís Sveinbjörnsdóttir

Áskell Geir Birgisson

Brynja Elín Birkisdóttir

Erla Steinþórsdóttir

Guðný Reykjalín Magnúsdóttir

Halla Rún Tryggvadóttir

Hreiðar Másson

Lilja Hrund

Lóa dóttir Kidda

Valgerður Laufey Þráinsdóttir

 

  Eftir standa þau 101 er skrifuðu undir stuðning við nauðgun á stúlku sem var hrakin frá æskuheimili sínu í kjölfar þess að hún kærði einn af vonarpeningum útgerðarelítunnar á Húsavík.  Það voru gerð að henni hróp á almannafæri.  Mórallinn var:  Yfirstéttardrengur nauðgaði almúgastelpu.  Hvað er hún að derra sig?

  Presturinn á staðnum bað fórnarlambið um að draga kæruna til baka og fyrirgefa nauðgaranum.  Illugi Jökulsson skrifaði góða hugleiðingu um framgöngu prestlingsins,  vesalingsins:  http://www.dv.is/frettir/2013/4/9/mikid-er-thetta-daemalaust-omerkileg-afsokunarbeidni/ 

  Innskot:  Fyrir þremur árum var í Húsavík kosið um vinsælasta sölumann/afgreiðslumann á Húsavík.  Nauðgarinn hreppti 3ja sætið.  Sölumaður hjá Olís.  Sá sem skrifaði fréttina undraðist að nauðgarinn hafi ekki náð öðru af tveimur efstu sætum.  Hann er vinsæll og veit af því.

  Hvað fær fólk til að borga fyrir auglýsingu til stuðnings nauðgara?  Hér eru svörin:

.

  Vesalingurinn Guðný Jósteinsdóttir hvikar hvergi frá stuðningi við nauðgarann.  Hún sér ekki ástæðu til að skammast sín - sem hún ætti svo sannarlega að gera.  Þess í stað fordæmir hún DV fyrir að fjalla um málið: 
  "Alltaf þurfið þið ritsjórar að leita af einhverju ljótu til að setja í þetta blað ykkar Ekki neitt jákvætt Þið ættuð að skammast ykkar Eru þið núna ánægðir með svona ljót skrif"   

  Ágúst Már Gunnlaugsson er sami vesalingurinn.  Það er eitthvað að honum:  "Það eru 13 ár síðan þessi atburður gerðist og það var mikill caos á húsavík.  Ég efast um að þið vitið hvað þessi listi stóð fyrir þið bullið bara eitthvað og kallið þetta "Nauðgunarlista" Er eitthvað að ykkur?"

  Heimir Pálsson er magnaður vesalingur sem upplýsir að stuðningsyfirlýsingin hafi verið gulrót til að lokka brotamanninn út úr húsi svo að hann fengi lit á kroppinn: 

  "Djöfull eruð þið mögnuð sem að eruð að skrifa um þetta hérna þið vitið ekki rassgat um þennan lista. Þessi listi var upprunalega gerður til þess að fá strákinn til þess að fara útúr húsi, og hann átti aldrei að vera birtur opinberlega þeim var flestum sagt sem að skrifuðu á þennan lista að hann yrði ekki birtur opinberlega. Ég vona allavegana sem Húsvíkingur að sem fæstir sem að skrifuðu á þennan lista hafi verið að styðja strákin í sjálfu málinu."

 

 

  Vesalingur # 4:  Kristinn Sigurjónsson:

  "Var ekki önnur hlið á málinu sem var í umræðunni á sínum tíma, sem varð kveikjan að þessari undirskriftarsöfnun. Ég hef orðið var við það undanfarið að fjölmiðlar hafa ríðið fjöllum yfir annarri hliðinni og þá ekki þeirri fallegri."

--------------------

Vesalingarnir: 
Arndís J. Þorsteinsdóttir
Arnrún Sveinsdóttir
Auður Hermannsdóttir
Árný Bjömsdóttir
Árninna Ó. Stefánsdóttir
Ása Birna Aðalsteinsdóttir
Ásta Birna Gunnarsdóttir
Ásta Sigurðardóttir
Baldur Kristjánsson
Berglind Ósk Ingólfsdóttir
Birkir Vagn Ómarsson
Bylgja Steingrímsdóttir
Dagný Sturludóttir
Dómhildur Antonsdóttir
Edda Lóa Phillips
Elías Elvarsson
Erla Hreiðarsdóttir
Erla Sigurjónsdóttir
Erna Hauksdóttir
Eva Hjaltalín Ingólfsdóttir
Fríöa Rúnarsdóttir
Frímann Sveinsson
Guöbjartur F. Benediktsson
Guðný Jósteinsdóttir
Guðný Stefánsdóttir
Guðrún Þ. Emilsdóttir
Guðrún S. Grétarsdóttir
Gunnar Sævarsson
Gunnþór Sigurgeirsson
Gunnlaugur Hreinsson
Halla Hallgrímsdóttir
Hallgrímur Sigurðsson
Hallur Jóhannesson
Harpa Steingrímsdóttir
Heiðar V. Hafliðason
Helga Gunnarsdóttir
Helga V. Aöalbjörnsdóttir
Hermann Þór Pálmason
Hreiðar Olgeirsson
Hróðný Valdimarsdóttir
Hulda Ósk Skarphéðinsdóttir
Hulda Salómonsdóttir
Ingólfur Árnason
Ingvar Erlingsson
Ingvar Guðjónsson
Jakobína Gunnarsdóttir
Jóhann Gunnar Sigurðsson
Jóhanna Bjömsdóttir
Jón G. Stefánsson
Jón Olgeirsson
Jósteinn Hreiðarsson
Katrín Ingólfsdóttir
Kristjana Sævarsdóttir
Kristján Friðrik Sigurðsson
Kristján Olgeirsson
Lára Sigurðardóttir
Lilja Jónsdóttir
Lilja Sigurðardóttir
Linda Arnardóttir
Margrét Höskuldsdóttir
María Guðmundsdóttir
Már Höskuldsson
Nanna Dröfn Bjömsdóttir
Olgeir Sigurðsson
Olgeir Sigurgeirsson
Ólafur Ingi Þorgrímsson
Ólafur V. Sigurpálsson
Ómar Gunnar Ómarsson
Ómar Sigurvin Vagnsson
Páll Björgvinsson
Pétur Skarphéðinsson
Ragnheiður Jónasdóttir
Ruth Sigurðardóttir
Rúna Björk Sigurðardóttir
Sigmar Ingólfsson
Sigmar Ævar Hallsson
Sigrún Sif Jónsdóttir
Sigurbjörg Stefánsdóttir
Sigurður Jónsson
Sigurður Kristján
Laufdal Guðlaugsson
Sigurður V. Olgeirsson
Sigurjón P. Magnússon
Sólveig Ómarsdóttir
Stefán Bj. Sigtryggsson
Stefán Stefánsson
Steingrimur Kr. Sigurðsson
Svava Steingrímsdóttir
Sveinn Pálsson
Sylvía Rún Hallgrímsdóttir
Sylvía Björk Kristjánsdóttir
Sylvía Sævarsdóttir
Sædís Sævarsdóttir
Unnur Ósk Gísladóttir
Valdimar Óskarsson
Valgerður Jósefsdóttir
Vilhjálmur Sigmundsson
Þorbjörg Björnsdóttir
Þorgrímur Sigurjónsson
Þóra Erlendsdóttir
Þórólfur Jón Ingólfsson

Þórunn Kristjánsdóttir
Þuríður Hallgrímsdóttir

-------------------------

Gunnlaugur Hreinsson,  framkvæmdastjóri Fiskverkunar GPG: 

  "Þessi drengur var starfsmaður hjá mér og ég þekki hann mjög vel.  Þetta er þvílík öndvegissála."

Guðrún S. Grétarsdóttir:  "Það var almennt viðhorf í bænum að þetta hafi verið svona.  Ég vissi ekki hver tildrögin voru en ég þekki til þeirra beggja.  Ég veit þó ekkert fyrir víst hvað gerðist og það veit sennilega enginn."

  Arndís J. Þorsteinsdóttir:  "Mér fannst að strákurinn ætti að njóta vafans."

  Erna Hauksdóttir:  "Ég trúi ekki að hann hafi gert þetta.  Hann er bara þannig strákur.  Hún hefur aftur á móti sýnt takta á hinn veginn."

  Guðný Jósteinsdóttir:  "Það þarf að athuga hvort krakkar sem eru að fagna skólalokum og eru fullir frá miðjum degi langt fram á nótt viti yfirhöfuð hvað þeir eru að gera."

  Hermann Þór Pálmason:  "Hann er góður vinur minn og ég þekki hann alveg,  ég var bara að styðja hann."

  Hreiðar Olgeirsson:  "Það litla sem ég vissi af þessum strák var bara að hann gerði ekki svona,  þetta var bara eitthvað á milli unglinga."

Hefur fengið afsökunarbeiðnir

Byltingarkennd hönnun

  Fréttir frá umheiminum berast seint og illa til íbúa í Norður-Kóreu.  Jafnvel þeir hæst settu í Norður-Kóreu - sem búa ekki við eins harða ritskoðun og almenningur - sitja uppi með allskonar brenglaðar hugmyndir af veruleikanum.  Upplýsingaflæðið er svo takmarkað og misvísandi. 

  Nýverið barst - eftir krókaleiðum - leiðtoga Norður-Kóreu,  Kim Jong Un,  til eyrna óljóst slúður um að Hussein,  forseti Bandaríkja Norður-Ameríku,  ætti vatnsrúm.   Kim vildi eðlilega ekki vera eftirbátur Husseins.  Báðir leiðtogar norður-ríkis sem á kjarnorkuvopn og samstíga um margt fleira.

  Kim setti færustu verkfræðinga og hönnuði Norður-Kóreu umsvifalaust í það verkefni að hanna fyrir sig vatnsrúm.  Til að trompa kollegann í Norður-Ameríku bað Kim um að sitt vatnsrúm væri með áföstu lesljósi - svo að hann geti lesið ljóð eftir föður sinn undir svefninn. 

  Útkoman fór fram úr björtustu vonum.  Vatnsrúmið þykir einstaklega smart.

 

 

Sprenging talin í undirbúningi

Íslensk tónlist í London

  Á Oxford stræti í London er stærsta plötubúð í heimi.  Það þarf ekki að koma á óvart að hún sé jafnframt stærsta plötubúð HMV plötubúðakeðjunnar (sem telur á þriðja hundruð plötubúðir víða um heim).  Eins og aðrar plötubúðir hefur þessi við Oxford stræti látið verulega á sjá síðustu ár.  Jaðarmúsík er að mestu horfin úr hillum.  Heilu plöturekkarnir standa galtómir.  Eftir eru fyrst og fremst plötur sem ná hátt á vinsældalista og plötur flytjenda sem teljast í hóp þeirra stærstu og best þekktu. 

  Á árum áður tók marga klukkutíma að fletta í gegnum plötuúrvalið þarna.  Sú þolinmæðisvinna skilaði sér jafnan í kaupum á 50 - 60 plötum.  Í dag tekur rétt um klukkutíma að fletta í gegn.  Afraksturinn um páskana voru kaup á 11 plötum. 

  Eitt af því skemmtilega við að fletta í gegnum plötuúrval í útlendum plötubúðum er að rekast þar á plötur íslenskra flytjenda.  Í öllum slíkum búðum eru plötur Bjarkar, Sykurmolanna,  Sigur Rósar og Jónsa.  Svo og íslensk-ensku hljómsveitarinnar The Vaccins og íslenska nýbúans Johns Grants.  Þessi tvö nöfn,  The Vaccins og John Grant,  eru mjög stór á markaðnum og plötum þeirra stillt upp á áberandi stöðum í verslunum.

  Til viðbótar þessum nöfnum eru seldar í HMV við Oxford stræti plötur Ólafs Arnalds,  hljómsveitarinnar FM Belfast,  Röggu Gröndal,  Emilíönu Torrini og Ólöfu Arnalds.  Tvær plötur eru til sölu með Ólöfu.  Ég keypti aðra þeirra,  Ólöf Sings.  Hún kostaði 8 pund (x 188 = 1504 kr.).  Á limmiða á plötuumbúðum stendur:  "Ólöf Arnalds lends her distinctive voice to classics by Caetano Veloso,  Bruce Springsteen,  Arthur Russell & others.  Includes download coupon for four additional trancs and "Surrender" video directed by Árni & Kinski."

  Á þennan límmiða vantar upplýsingar um að á plötunni eru einnig lög eftir Bob Dylan,  Neil Diamond og Gene Clarke (úr The Byrds). 

  Í plöturekka var spjald merkt Röggu Gröndal.  Þar var hinsvegar enga plötu með Röggu að finna.  Annað hvort hefur plata með henni farið á flakk (verið sett á rangan stað) eða verið uppseld.  Flakkið er líklegra.  Venja er að fjarlægja merkt spjald þegar plata selst upp.  Nema von sé á henni fljótlega aftur. 

  Ég sá ekki plötu með Of Monsters And Men.  Kannski er sú hljómsveit ekki búin að ná inn á enska markaðinn.  Það er skrítið miðað við vænar vinsældir í Ameríku og á meginlandi Evrópu. 

  FM Belfast virðist vera með fast land undir fótum.  Þegar ég skrapp til Svíþjóðar um jólin sá ég að plata með þeim var til sölu í sænskum plötubúðum. 

  Í fyrra skrapp ég til Berlínar.  Þar var gott úrval af íslenskum plötum til sölu.  Þar á meðal með Ólafi Arnalds (5),  Benna Hemm Hemm (2),  Helga Rafn Jónssyni (3),  Gus Gus (3),  Seaber (2) og sitthvor platan með Sóleyju og Of Monsters And Men.  Og auðvitað hellingur með Björk,  Sykurmolunum,  Sigur Rós,  Jónsa og Emilíönu Torríni.

  Nokkrum dögum áður skrapp ég til Skotlands.  Þar var platan Ólöf Sings til sölu. 

Rottu- eða hundakjöt?

 

  Ég dvaldi í góðu yfirlæti í London yfir páskana.  Það er gaman að rölta um Oxford stræti og nágrenni,  setjast inn í framandi veitingahús og smakka mat sem ekki er daglega á borðum í íslenskum veitingahúsum.  Smakka eitthvað annað en sviðakjamma,  hrútspunga og kjötfarsbollur.  Skemmtilegast er að finna í útlöndum kóresk,  grísk,  tyrknesk og kambódísk hlaðborð.  Eða bara einhver hlaðborð með torkennilegum mat. 

  Það er jafnan þétt setið í veitingastöðum í London.  Nema núna.  Indversk veitingahús voru eins og dauðs manns gröf.  Það sást varla hræða þar innan dyra.  Ástæðan er sú að rétt fyrir páska voru tekin sýni úr indverskum veitingastað.  Réttur sem var seldur undir heitinu Lambakjöt í karrý reyndist innihalda annað en lambakjöt.  Síðast þegar ég vissi var ekki komin niðurstaða í það af hvaða dýri kjötið er.  Þegar lá þó fyrir að það var hvorki af svíni, grasbít né fugli.  Helst þykir koma til greina að um sé að ræða kjöt af hundi, rottu eða ketti.   

  Lundúnabúum varð svo hvert við tíðindin að löngun þeirra í indverskan mat hvarf eins og dögg fyrir sólu.  Ég hreifst með múgnum og sniðgekk indverska veitingastaði að þessu sinni.  Bretar dustuðu rykið af flökkusögum um að rottur,  kettir og hundar á lausagöngu sjáist aldrei í nágrenni indversks veitingahúss.  Það sé eins og þau dýr hverfi fyrir galdra sakir um leið og indverskur veitingastaður opnar. 

    

IKEA innkallar lasagna

Færeyskt kventríó á Rás 2

 

  Færeyska kventríóið Pushing Up Daisies mætti í spjall á Rás 2 í morgun.  Nánar tiltekið í morgunþáttinn magnaða Virkir morgnar,  hjá Andra Frey og Gunnu Dís.  Þær stöllur tóku einnig lagið,  eins og þeim er einum lagið,  gullfallegt blágresis-lag eftir Jensíu Höjgaard Dam.  Hún skipar þriðjung tríósins.  Hinar eru frænkurnar Dorthea Dam og Ólavá Dam.  Með því að spella á eftirfarandi hlekk má sjá og heyra Pushing Up Daisies fara á kostum í Virkum morgnum á Rás 2:

  http://www.ruv.is/afthreying/faereyska-kventrioid-pushing-up-daisies

  Til að heyra fleiri lög með Dortheu Dam og fá nánari upplýsingar um hljómleika Pushing Up Daisies á morgun á Sjóminjasafninu skal smellt á þennan hlekk:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1291378/

Íslensk plata fer á flug á ebay

 

  Ég kann ekkert á ebay og veit harla lítið um það fyrirbæri.  Þetta er einhverskonar uppboðsvefur.  Hlutir eru boðnir til sölu á vefnum og áhugasamir notendur bjóða í gripinn.  Þegar seljandinn er orðinn sáttur við hæsta boð gerir hann sér lítið fyrir og samþykkir boðið.  Þá verður kaupandinn glaður. 

  Íslenskar plötur eru sjaldgæfir hvítir hrafnar á ebay - að mér skilst.  Enda kannski ekki margir í heiminum sem þekkja til íslenskra platna - ef frá eru taldar plötur Bjarkar og Sigur Rósar. 

  Nú bregður svo við að byrjað er að togast á um plötuna  Dawn Of The Human Revolution  með Herberti Guðmundssyni.  Platan inniheldur ofursmellinn  Can´t Walk Away.  Um er að ræða vinyl-útgáfuna.  Hæsta boð er 29 dollarar, eins og er (x 125 íslenskar kr. = 3625 krónur).  Næsta víst er að það á eftir að hækka.

  http://www.ebay.com/itm/Herbert-G-Dawn-Of-The-Human-Revolution-LP-Iceland-pop-/110731885844?pt=Music_on_Vinyl&hash=item19c8227d14 

Má ég bjóða þér á hljómleika?

 

   Ég er alltaf af og til að bjóða ykkur á ókeypis hljómleika,  í kvikmyndahús eða á aðrar skemmtanir.  Það er hvergi lát þar á.  Þetta ætlar engan enda að taka.   Enda gaman.  Nú er röðin komin að laugardeginum,  næsta laugardegi (6.  apríl 2013).  Klukkan 21.00 stígur á stokk í Sjóminjasafninu á Grandagarði 8 í Reykjavík færeyska kventríóið Pushing Up Daisies.  Allir eru velkomnir á meðan húsrúm leyfir.

  Dorthea Dam,  Jensia Höjgaard Dam og Óluvá Dam skipa Pushing Up Daisies.  Þær syngja allar og spila undir á gítar og píanó.  Lögin eru falleg og söngurinn himneskur.     

  Lagið í myndbandinu hér efst,  Hey Candy með Dortheu Dam,  var eitt mest spilaða lag í færeyska útvarpinu á síðasta ári.  Sennilega verður það langlíft.  Þrátt fyrir að vera snoturt og grípandi þá þolir það ítrekaða spilun.  Sumum þykir lagið í myndbandinu hér fyrir neðan,  When I´m Gone með Dortheu Dam,  jafnvel ennþá magnaðra.  Höfundur laganna er William Silverthorn.  Hann er eiginmaður Dortheu. 

      

Wow sló í gegn enn einu sinni!

 

 

  Ég brá mér til Lundúnaborgar yfir páskana,  frjósemishátíð til heiðurs frjósemisgyðjunni Oester (Easter).  Það var ægilegur barlómur í Bretum.  Meira um það síðar.  Allt annað hljóð og jákvæðara var í flugáhöfn Wow.  Hún lék við hvern sinn fingur og reitti af sér vel heppnaða brandara.  Farþegar veltust um úr hlátri.  Þetta var í annað sinn sem ég ferðast með Wow til útlanda og aftur til baka.  Ég gerði skilmerkilega grein fyrir fyrri ferðinni.  Sjá:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1255933/ 

  Eins og þar kemur fram þá endurtóku flugfreyjur ekki sömu brandara á leið út og á heimleið.  Né heldur endurtóku þær sömu brandara í ávarpi á íslensku og ávarpi á ensku. 

  Engu að síður ætla ég að flugfreyjurnar nýti bestu brandarana oftar en einu sinni.  Það gera bestu uppistandarar.  Þeir nýta vel heppnaða brandara eins og og markaðurinn leyfir.  Það er einungis jákvætt.  Um að gera að leyfa sem flestum að njóta góðra brandara.

   Þegar ég innritaði mig á Flugstöðinni í Keflavík átti ég orðastað við miðaldra hjón,  mér ókunnug.  Þau höfðu einu sinni áður ferðast með Wow.  Þau voru ekki alveg jafn ánægð með brandara flugfreyjanna og ég.  Nefndu sem dæmi að flugfreyja hefði kynnt útgönguleiðir út frá þeim forsendum að ef farþegar væru óánægðir með þjónustuna um borð þá væru 8 útgönguleiðir.  Svo tiltók hún hvar þær voru.  

  "Það er ekki við hæfi að grínast með neyðardyr ef flugvél nauðlendir eða hrapar," sagði maðurinn alvörugefinn.  Mér þótti þetta hinsvegar mjög fyndinn brandari.  

  Í þessari annarri utanlandsferð minni með Wow reiknaði ég með að heyra "brot af því besta" frá ávarpi flugfreyja í fyrri ferðinni.  En, nei.  Það voru einungis nýjir brandarar og engu síðri.   

  Ég ætla ekki að endursegja þá.  Fyndni þeirra ræðst af stemmningu augnabliksins;  hvernig þeir eru sagðir við réttar aðstæður.  Meirihluti farþega var útlendingar.  Þeir urðu hissa á bröndurunum til að byrja með en skemmtu sér þeim mun betur þegar á leið. 

  Ein flugfreyjan fékk farþega til að fagna með áköfu lófataki 25 ára hjúskaparafmæli annarrar flugfreyju.  Þeirri stemmningu var fylgt eftir með tilkynningu um að Wow væri hraðfleygasta flugfélag í Evrópu.  Farþegar voru beðnir um að samfagna og sýna samstöðu með því að setja hendur á loft.  Og síðan með því að veifa höndum frá vinstri til hægri.  Því næst með því að ýta fast á sæti fyrir framan til að herða enn frekar á hraða flugvélarinnar og setja nýtt hraðamet.

  Farþegar létu sitt ekki eftir liggja.  Þeir lögðust fast á sætin fyrir framan sig eftir að hafa veifað höndum. 

  Flugfreyjan þakkaði fyrir góða þátttöku en upplýsti að flugvélin hafi ekki náð meiri hraða við þetta heldur hafi verið um 1. apríl hrekk að ræða.

  Ég efast um að þessi brandari skili sér á prenti.  En um borð hitti hann algjörlega í mark.  Hláturgusur gengu yfir farþegarýmið um leið og menn skömmuðust sín pínulítið fyrir að hafa "hlaupið" 1. apríl.  Til að enginn væri ósáttur vegna hrekksins var öllum farþegum gefið páskaegg.  Enginn var ósáttur.  Allir voru meira en sáttir og skemmtu sér vel. 

  Ég bar undir eina flugfreyjuna hvernig þetta væri með brandarana.  Hún svaraði:  "Við spilum það bara eftir hendinni.  Það er svo gaman þegar það er gaman.  Útlendir farþegar eru alltaf dálítið hissa til að byrja með.  Það er líka gaman."

  Ég er strax farinn að hlakka til næstu utanlandsferðar með Wow. 

    

 

Anna á Hesteyri og Sævar Ciesielski

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   Ég var og er jafnaldri - eða því sem næst - þeirra sem saklaus voru dæmd fyrir morð á Geirfinni og Guðmundi.   Ég vissi deili á þessum jafnöldrum.  Varð var við þá á skemmtistöðum.  Einhverju sinni keypti ég bjórkassa af Sævari (smygluðum - að ég held - ofan frá bandarísku herstöðinni í Keflavík).  Þarna á fyrri hluta áttunda áratugarins var sala á bjór bönnuð á Íslandi.  Bjórinn var talinn vera stórhættulegur fyrir land og þjóð.  Gæti jafnvel framkallað ölvunarástand.  

  Ég fylgdist vel með fréttum af því þegar þetta fólk var handtekið (reyndar fyrir annað) og síðar sakað um morðin.  Síðdegisblöðin Vísir og Dagblaðið fóru mikinn.  Ruglið og bullið óx dag frá degi.  Nánast frá fyrsta degi áttaði maður sig á því að ekki stóð steinn yfir steini.  Þetta var fár sem í dag má líkja við Lúkasarmálið á Akureyri.  Fjöður varð að hænu og dellan fór í hæstu hæðir.  Allt sem snéri að rannsókn málsins var í skötulíki.  Öll framvindan var skrípaleikur út í eitt.

  Það sem verra var er að í ljós kom að ungmennin sættu grófum mannréttindabrotum.  Meðal annars pyntingum og kynferðisofbeldi.  Eftir óralanga einangrunarvist og gæsluvarðhald sem aðeins á sér hliðstæðu í 3ja heims ríkjum harðstjóra og í Guantanamó var unga fólkið dæmt til margra ára fangelsisvistar með rökum sem héldu hvergi vatni.  

  Þeir einir réttlæta dómana sem komu að málum við að fremja réttarmorðin og aðstandendur þeirra.  Já, og vitaskuld Brynjar Nielsson væntanlegur dómsmálaráðherra (nema hann skræli fylgið þeim mun meir af Sjálfstæðisflokknum).

  Víkur þá sögu að Önnu frænku minni á Hesteyri.  Hún skemmti sér við að horfa á Spaugstofuna í sjónvarpi á laugardögum.  Anna hreifst mjög af skemmtilegu rónunum Boga og Örvari.  Hún tók ástfóstri við þá.  

  Anna hringdi í frænku okkar í Reykjavík og sagðist vita fátt skemmtilegra en róna.  Vegna þess að Anna bjó ein og var baráttumanneskja gegn áfengi þá datt henni í hug að gaman væri að fá róna í einskonar afvötnun á Hesteyri.  Hún myndi leiða þeim fyrir sjónir að áfengi sé óhollt og þeir gætu hjálpað henni við bústörf í staðinn.

  Svo einkennilega vildi til að frænka okkar Önnu bjó í fjölbýlishúsi og þar var ekkjumaður.  Hann var langdrukkinn.  Skemmtilegur náungi.  Spaugsamur og kattþrifinn.  Frænka okkar sendi hann til Önnu.  Þar uppfyllti kallinn hugmyndir Önnu um skemmtilega róna.  Kallinn hófst handa við tiltekt á Hesteyri (og veitti ekki af eins og kom síðar fram í sjónvarpsþættinum "Allt í drasli").  Hann var jafnframt ágætur kokkur.  Anna var alsæl með þennan róna.  Í kjölfar hafði hún samband við lögregluna og bauðst til að taka að sér fleiri róna.

  Þannig kom það til að Sævar Cielsielski varð húskarl hjá Önnu frænku á Hesteyri.  Mínum heimildum ber ekki saman um hvernig það atvikaðist.  Ein útgáfan snýr að því að Sævar hafi verið í einhverjum vandræðum er hann kom með Norrænu erlendis frá.  Önnur útgáfa er sú að hann hafi verið á leið frá Íslandi með millilandaflugi á Egilsstaðaflugvelli.  Hvor útgáfan sem er rétt þá kom Sævar í lögreglufylgd í Hesteyri og varð skjólstæðingur Önnu frænku.

  Sævar þurfti reglulega að sækja lyf í Neskaupsstað.  Hann keypti sér áfengi í leiðinni.  Hann var þess vegna meira og minna "mjúkur" á Hesteyri.  Anna þekkti ekki áfengislykt og tók ekkert eftir því að Sævar var að staupa sig.  Sævar hafði stjórn á því að verða ekki verulega fullur.  Önnu grunaði ekkert.  Hún stóð í þeirri trú að hún væri að halda honum edrú á Hesteyri.

  Bæði fyrir og eftir dvöl Sævars á Hesteyri hýsti Anna sennilega um tug annarra manna sem hún taldi sig vera með í afvötnun.  Sævar var hennar uppáhald.  Hann spilaði á gítar og þau sungu saman íslenska slagara á hverju kvöldi.  Oft fram á nótt.   Anna var dálítið laglaus (án þess að vita það).  Sævar var lagvissari en söngstíll hans var ekki fágaður.  

  Anna átti það til að hringja í ættingja og leyfa þeim að heyra músík þessa sérkennilega dúetts.  Anna hringdi líka í ættingja til að spjalla og er leið á samtal gaf hún það til Sævars.  Vildi að hann kynntist ættingjunum.  Í einu símtali við mig viðraði hann hugmyndir um að fara í auglýsingabransann.   Ég vann þá á auglýsingastofu.  Hann sagðist vera búinn að vinna við dúk- eða parketlagningar (að mig minnir) en langi til að láta reyna á teiknihæfileika.  Hann langaði til að kaupa auglýsingastofu.  Af því varð þó ekki.

  Mér finnst eins og Sævar hafi oftar en einu sinni dvalið á Hesteyri.    

  Sævar Ciesielski var sá maður sem Önnu á Hesteyri þótti vænst um af öllum sem þar dvöldu.  Henni þótti hann mjög skemmtilegur;  "hlýr maður og góður," sagði hún.  Anna lenti í miklum vandræðum með suma aðra.  Til að mynda óþverrann Steingrím Njálsson.      

  

Fleiri sögur af Önnu frænku:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1288207/

   

„Ekkert hjarta“ í Sævari

Ekki láta þessa framhjá þér fara!

  Það gæti verið gaman fyrir ykkur að tékka á þessari plötu,  World Music from the Cold Seas,  um páskana.  Þarna eru sérvalin lög frá Færeyjum,  Grænlandi,  Samalandi og Íslandi.  Þar á meðal er fjöldi gullmola frá þessum löndum.  Platan fæst í Smekkleysu plötubúð á Laugavegi 35 og kannski víðar.

  Um World Music from the Cold Seas segir svo á heimasíðu færeyska plötufyrirtækisins Tutl:

 "World Music from the Cold Seas" is an independent continuation of the successful metal rock CD "Rock from the Cold Seas". Based on traditional music, the performances here are a mix of ethnic sounds of several cultures from across the land. The CD samples the multi-faceted indigenous music of the Cold Seas. Listen to the traditional beats of the Greenlandic drumdance. Or groove to a funky techno drumdance. Find out why the fresh and powerful Týr jumped straight to No.1 in the Faroe Islands and Iceland with a rock rendition of an old Faroese ringdance. International audiences and critics alike have deemed Yggdrasil's Eivør to be one of the most talented female singers in the world. The Sami weave a spell of beautiful yoik trance. The yoik, Europe's oldest musical form, will touch you and capture you in its timelessness. Margret Ornolfsdottir's rock group the Sugarcubes introduced Bjork to the world. Klakki's "Faeding Mafsins II" is co-written by Sjon another well-known collaborator of Bjork's. The two of them were Oscar nominees for the music to Lars von Trier's film "Dancer in the dark". Let the music enchant you with the brave, new "World Music from the Cold Seas".

  Sjá:  http://www.tutl.com/shop/published/SC/html/scripts/index.php?productID=677

  Og umsagnir Íslendinga: 

  http://bubbij.123.is/blog/record/645100/

  http://meistarinn.blog.is/blog/meistarinn/entry/1279914/

Auðvelt að verjast bílaflakki

  Algengt er að bílar fari á flakk.  Þeir renna burt.  Þeir fjúka burt.  Þeir fljúga burt.  Þeim er stolið.  Það er til einföld aðferð sem kemur í veg fyrir öll slík óhöpp.  Aðferðin felst í því að leggja við ljósastaur eða aðra jarðfasta hluti og tjóðra bílinn rækilega við þá.  Til að mynda með því að kaupa ódýran reiðhjólalás.  Einhverjum kann að finnast það vera haldlítil vörn gegn bílaþjófum.  Auðvelt er að klippa reiðhjólalás í sundur.  Málið er að bílaþjófar eru heimskir.  Þeir fatta þetta ekki og sniðganga tjóðraða bíla.

  Það er líka hægt að bora með steinbor í malbikið og festa bílinn með böndum.

Bíll flaug á hús

Smásaga um rómantíska helgarferð til Parísar

    Myrkur grúfði yfir djúpunum og andi súrrealisma sveif um draumaheima.  Vekjaraklukka rauf þögnina assgoti harkalega.  Jói á skóflunni spratt á fætur,  greip eldsnöggt til hamars á náttborðinu og mölbraut vekjaraklukkuna með hnitmiðuðu hamarshöggi. 

  "Verði ljós," hugsaði Jói um leið og hann ýtti á slökkvarann.  "Það er skrítið að kveikja ljós með því að ýta á slökkvara," hugsaði Jói og var dálítið rangeygur á því augnabliki.

  Svo leit hann í kringum sig.  Hann kom auga á ókunnuga konu sem svaf við hlið hans.  Hún var vöknuð og horfði undrandi á Jóa. 

  "Ðaðaðaðaðaðaða," sagði konan ákveðin.  Svo bætti hún við ennþá ákveðnari:  "Ða ða."

  Jói á skóflunni hugsaði með sér:  "Það getur verið gott að kunna þennan frasa ef að ég lendi í því að kveðast á við einhvern."  Í keppni í kveðskap þarf staka að byrja á sama staf og staka keppinautarins endar á.  Yfirleitt tapar sá sem fær framan í sig eins og blauta tusku stöku sem endar á stafnum ð.  Upphátt spurði Jói á skóflunni:
  "Af hverju talar þú svona einkennilega?"

  Konan svaraði samviskulaus:  "Vegna þess að tungan á mér er föst við góminn.  Ég talaði svo mikið í gær að tungan á mér bræddi úr sér.  Þá klauf ég hana.  Eftir það fór ég að tala tungum tveim.  Til að laga þetta ætlaði ég að kaupa gel sem heitir Tungutak.  Í ógáti keypti ég gel sem heitir Tonnatak. Það límdi tunguna við góminn."

  Jói á skóflunni hafði engan skilning á þessu.  Hann heyrði ekki einu sinni hverju konan svaraði.  Hann hófst þegar handa við að klæða sig í spariföt. 

  "Hvað er klukkan?" spurði konan.  Hún var forvitna týpan.

  "Hvernig á ég að vita það?" ansaði Jói. 

  "Kanntu ekki á klukku?" spurði konan forvitnari en áður.

  "Hvers vegna í ósköpunum ætti ég að kunna á klukku þegar ég á ekki einu sinni úr?" spurði Jói á móti. 

  Jói hafði aldrei séð þessa konu áður.  Hann hugsaði:  "Hvernig komst þessi kona inn til mín?" 

  Samstundis fékk hann bakþanka sem jöðruðu við þunglyndi.  Hvað var hann að hnýsast í einkamál ókunnugrar konu?  Hann velti samt fyrir sér möguleikum:  Skreið hún inn um glugga?  Hafði hún skotist inn til hans þegar hann skrapp út til að sækja póstinn sinn?

  Jói lauk við að klæða sig í jakkaföt úr íslenskri kjötsúpu (besta sem ég fæ).  Hann setti á sig bindi;  sparibindi.  Flott dömubindi.  Hann sýndi á sér fararsnið.

  "Hvert ertu að fara?" spurði forvitna konan. 

  "Í vinnuna," svaraði Jói undanbragðalaust.  "Ég vinn á flugvellinum hérna rétt hjá," útskýrði hann til að enginn misskilningur kæmi upp.

  "Það er enginn flugvöllur hérna," fullyrti konan.

  "Jú," svaraði Jói.  "Hann er neðanjarðar og fáir vita af honum.  Þetta er leynilegur njósnaflugvöllur."

  Jói gekk út í nóttina.  Hann ætlaði út á strætóstoppistöð en villtist.  Á vegi hans varð gömul kona í hjólastól.  Hún gerði sér dælt við Jóa. 

  "Vilt þú giftast mér," spurði gamla konan.

  "Ertu viss um að við séum ekki þegar gift?" spurði Jói og taldi áríðandi að það kæmist á hreint.

  "Já,  ég hef aldrei gifst," svaraði sú gamla. 

  "Ég kannast samt svakalega vel við þig," svaraði Jói.

  "Það gæti verið vegna þess að ég bjó heima hjá þér frá því að þú fæddist og leigi ennþá í kjallaranum heima hjá foreldrum þínum," útskýrði konan. 

  "Það getur svo sem verið," játaði Jói á skóflunni og hélt áfram för.  Á næsta götuhorni hitti hann fallegustu konu sem hann hafði augum litið.  Nei,  það var reyndar á þar næsta götuhorni.

  Jói á skóflunni var dolfallinn af hrifningu.  Hann spurði konuna hvort að hann mætti bjóða henni út að borða.  Hún tók vel í það.  Hann leiddi hana að pylsuvagninum Bæjarins bestu og bauð henni upp á pylsu með öllu.  Fjárhagurinn leyfði ekki að hann spanderaði í gosdrykk með.  Það var í góðu lagi.  Pylsan var safarík. 

  "Má ég bjóða þér í rómantíska helgarferð til Parísar um næstu helgi?"  spurði Jói. 

  Fallega konan samþykkti það.  Þau bundust fastmælum um að hittast á Flugstöðinni í Keflavík klukkan 3 næsta föstudag og verja rómantískri helgi í París fram til mánudags.

  Jói mætti tímanlega á Flugstöðina í Keflavík.  Tíminn leið.  Ekkert bólaði á fallegu konunni.  Nöfn þeirra voru kölluð upp í hátalarakerfi Flugstöðvarinnar.  Síðasta útkall.  Þá birtist gamall maður í göngugrind.  Hann gekk rakleiðis til Jóa.  Heilsaði honum og kynnti sig sem afa fallegu konunnar.  Hann útskýrði málið.  Fallega konan hafði dottið.  Afinn lá undir grun um að hafa hrint henni niður stiga.  Það kom fram síðar.  Fallega konan var fótbrotin og handleggsbrotin.  Hún lá á spítala.  Afinn vildi ekki láta helgarferðina til Parísar ónýtast.  Þess vegna mætti hann í staðinn fyrir fallegu konuna.

  Jói á skóflunni var ekki sáttur.  Hann ákvað þó að gera gott úr þessu.  "Ég týni kallinum bara á flugvellinum í París," hugsaði hann.  Það gerði hann.  Síðan hefur ekkert til afans spurst.

.

.

Fleiri smásögur og leikrit:

.

 - Barátta góðs og ills

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1221278

- Skóbúð

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1195115

 - Álfar

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1167432/

.

- Bóndi og hestur

 http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1122498/

.

- Í plötubúð:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/260037

.

 - Gömul hjón

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1098829/

.

 - Hnefaleikakeppni aldarinnar:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1077689/

.

 - Peysuklúbburinn

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1059543/

.

 - Vinalegur náungi:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1041105

.

 - Gamall einbúi

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1036775

.

- Saga af systrum

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1017021/

.

 - Jólasaga

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1008279/

.

- Á rjúpnaveiðum:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/988782/

.

- Ólétta nunnan:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/978349/

.

- Gullfiskur:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/965433

.

- Flugvélamódel:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/955702

.

- Miðaldra maður:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/944608

.

- Leyndarmál stráks:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/928198

.

- Ættleiðing:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/916687/

.

- Strákur með sög:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/903540

.

- Hundur:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/863130

.

- Boltabulla:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/718347

.

- Skokkari:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/606929

.

- Strákur skiptir um gír:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/538649

.

- Morðsaga:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/320299

.

- 27 ára:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/299380

.

- Um borð:

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/278812

.

- Matarboð í sveitinni:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/266411

Kvikmyndarumsögn

 

 - Titill:  Identity Thief

 - Leikstjóri:  Seth Gordon

 - Leikarar:  Jason Bateman,  Melissa McCarthy o.fl.

 - Kvikmyndahús:  Háskólabíó

 - Einkunn: *** (af 5)

   Upphaf myndarinnar lofar ekki góðu.  Hún hefst á barnalegum aulahúmor og fyrirsjáanlegum klisjum.  En svo braggast myndin þegar á líður,  Úr verður þokkaleg skemmtun.  Þar á meðal æsilegur bílaleikur og af og til dálítil spenna. 

  Myndin fjallar um starfsmann hjá fjárfestingafyrirtæki í Colorado.  Hann verður fyrir því að greiðslukort hans er klónað.  Gerandinn er siðblind kona í Flórída.  Hún tæmir inneign mannsins.  Við það fer tilvera hans á haus.  Hann leitar konuna uppi og reynir að semja við hana um að leysa málið í góðu.  Hún þráast við til að byrja með en verður samvinnuþýðari þegar harðsvíraðir leigumorðingjar fara að herja á þau.  

  Sagan er óttalegt bull.  Það má brosa og hlæja af ýmsum uppákomum.  Hollywood væmni kryddar framvinduna af og til. Þær senur eru leiðinlegar.  Samt.  Væmnin brýtur upp grínsenurnar.  Þegar upp er staðið er Identity Thief ágæt grínmynd með spennuívafi sem skilur lítið eftir. Kannski má með vilja lesa út úr sögunni gagnrýni á ríflega sjálftökubónusa toppanna hjá fjármálafyrirtækjum á meðan launataxta þeirra lægra settu er haldið niðri.

 

  Þetta er ekki "verður-að-sjá" mynd.  En upplögð til að kíkja á,  svona til að gera sér eitthvað til gamans eina kvöldstund. 

.

  Umsögn um kvikmyndina Jagten:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1288355/

 

Veitingaumsögn

- Réttur:  Morgunverður 

 - Veitingastaður:  Prikið,  Bankastræti 12

 - Verð:  1690 kr.

 - Einkunn:  *** (af 5)

.

  Morgunverðardiskurinn á Prikinu er kallaður Vörubíll.  Hugsanlega er nafnið tilvísun í bandarískan morgunverð sem þarlendir vörubílstjórar sækja í.  Einkenni hans eru stórar nýbakaðar lummur (í Bandaríkjunum kallaðar pönnukökur), bornar fram með smjörstykki sem bráðnar ofan á þeim.  Þeim er drekkt í dísætu sýrópi.

  Hver svona lumma er tvöfalt stærri en íslensk lumma.  Þegar smjörið og sýrópið bætast við eru tvær þannig lummur nægilega matmiklar til að standa sem heil máltíð.  En ekki í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Þar eru nokkrar lummur í beit aðeins upphitun fyrir enskan morgunverð. 

  Morgunverðardiskurinn á Prikinu samanstendur af tveimur lummum með smjöri og sýrópi,  beikoni,  steiktum kartöflum,  tveimur spældum eggjum og ristuðum franskbrauðssneiðum.

  Fyrir minn smekk passa dísætar lummur með sýrópi engan veginn við beikon og egg.  Ekki fremur en karamelluhúð á poppkorni.  Hvorutveggja nýtur engu að síður gríðarmikilla vinsælda í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Eftir að ég hafði snætt beikonið,  eggin og kartöflurnar nartaði ég í lummurnar.  En var orðinn saddur og hryllti við sætubragðinu af sýrópinu. 

  Lummur með smjöri og sýrópi séu áreiðanlega ljúffengar einar og sér með kaffi í kaffitíma síðdegis.

  Steiktu kartöflurnar á Prikinu eru alvöru kartöflur með hýði.  Þær eru vel djúpsteiktar, dökkbrúnar að utan og ágætar.  Ég held að beikonsneiðarnar hafi verið sex.  Kannski voru þær sjö.  Þær mættu vera örlítið fleiri.  En allt í lagi. 

  Prikið er dálítið "sjabbí" staður.  Veggir,  innréttingar og gólfefni hafa látið verulega á sjá.  Samt er þetta hlýlegur staður og vel sóttur. 

  Frá því að ég pantaði liðu 25 mín þangað til maturinn var borinn á borð.  Kokkurinn baðst afsökunar á biðinni.  Það bendir til þess að afgreiðsla sé oftast styttri.  Mér leiddist þó ekki.  Músíkin var svo skemmtileg.  Notalegt jamaískt reggae.  Meðal annars flott dub-remix af Get Up Stand Up með Bob Marley.  Ég hefði ekki viljað missa af því.  Glæsilega flott.  Ég verð að leita þá útgáfu uppi til að eignast.  Og vegna fleiri flottra reggae-laga flýtti ég mér ekki að snæða Vörubílinn heldur dundaði mér.   

     

Ókeypis lag til niðurhals og uppselt á alla hljómleika

 

  Ein flottasta hljómsveit heims, Sólstafir, er þessa stundina á fyrsta legg Evróputúrs.  Hann spannar í það heila hálft ár. Hljómsveitin fékk viðurkenningu Loftbrúar á Íslensku Tónlistarverðlaununum í síðasta mánuði fyrir vel unnin og árangursrík störf á erlendri grundu. 

  Sólstafir njóta töluverðra vinsælda á meginlandi Evrópu.  Það er fjallað lofsamlega um hljómsveitina í fjölmiðlum og plötur hennar seljast vel.  Til að mynda náði plata með Sólstöfum 12. sæti á finnska vinsældalistanum.

  Fyrsti leggur Evróputúrsins er mánaðarlangur túr með þýsku sveitinni Long Distance Calling og Norðmönnunum Audrey Horne og Sahg.

  "Ferðalagið byrjaði í Þýskalandi og hefur gengið vonum framar en þetta verða nærri 30 tónleikar í 11 löndum á 31 degi," útskýrir Svavar Austmann, bassaleikari Sólstafa.  Flestir tónleikarnir eru haldnir á meðalstórum stöðum sem taka 500 til 1000 manns. “Það hefur verið smekkfullt öll kvöld enn sem komið er, og oftast uppselt," bætir Svavar við.

  Nýtt smáskífulag

  Í tilefni af þessu góða gengi hefur hljómsveitin ákveðið að gefa þriðja og síðasta smáskífulag sveitarinnar, Þín Orð, af plötunni Svartir Sandar til ókeypis niðurhals. Lagið má nálgast á síðunni www.solstafir.net/thinord

Kvikmyndarumsögn

.

 - Kvikmynd:  Jagten

 - Leikstjóri:  Thomas Vinterberg

 - Leikarar:  Mads Mikkelsen,  Thomas Bo Larsen,  Annika Wedderkopp o.fl.

 - Kvikmyndahús:  Háskólabíó

 - Einkunn:  ****1/2 (af 5)

.

  Danskar kvikmyndir sem berast til Íslands eru jafnan virkilega góðar.  Nægir að nefna Adams epli,  Klovn,   Blinkende lygter (Blikkljós),  Pusher,  I Kina spidser de hunde...  Það er eiginlega alltaf ástæða til að skreppa í bíó þegar dönsk mynd er í boði. 

  Í Jagten segir frá vinsælum leikskólakennara,  Lúkasi.  Stelpa í leikskólanum,  Klara,  dóttir besta vinar Lúkasar,  heyrir eldri bróðir sinn og vin hans nefna "typpi út í loftið".  Skömmu síðar verður stelpan ósátt við Lúkas og skrökvar að leikskólastjóranum að Lúkas hafi verið með "typpið út í loftið".  Hún veit í óvitaskap ekki um hvað hún er að tala.  

  Þetta hrindir af stað afdrifaríkri atburðarás.  Lögreglan er sett í málið.  Fleiri leikskólabörn kannast við að Lúkas hafi áreitt þau kynferðislega.  Lúkas er rekinn úr vinnunni,  útskúfaður úr samfélaginu;  ofsóttur og óvelkominn.  

  Það er farið afskaplega vel með þetta viðkvæma viðfangsefni.  Áhorfandinn veit af sakleysi Lúkasar.  Samúðin liggur hjá honum í þessari átakanlegu stöðu.  Samúðin liggur líka hjá óvitanum Klöru og foreldrum,  sem vilja að sjálfsögðu vernda börnin fyrir barnaníðingi.  

  Klara gerir sér illa grein fyrir því sem er að gerast.  Hún reynir varfærnislega að draga bullið í sér til baka án þess að játa á sig lygi.  Hún tekur upp á því að bera því við að hún muni ekki eftir neinu.  Það er túlkað þannig að börn þurrki út óþægilegar minningar.

  Myndin er sorgleg en á smekklegan hátt er nokkrum bröndurum laumað með.  Hún skilur mann eftir hugsi með áleitnar spurningar í kollinum.  Jagten er ekki vörn fyrir grun og ásakanir um meint barnaníð.  Því er komið á framfæri að það sé afar sjaldgæft að börn skrökvi barnaníði upp á einhvern.  En það kemur samt fyrir.  Jagten dregur upp sannfærandi og trúverðuga framvindu.  Sakleysislegt bull í barni framkallar nokkuð eðlileg viðbrögð hjá leikskólastjóra.  En málið stækkar hægt og bítandi eftir því sem fleiri koma að því og eftir því sem fleiri taka til máls.  Myndin deilir á ófagleg vinnubrögð rannsakenda málsins.  Spurningar þeirra eru leiðandi og lítil börn reyna að koma sér úr óþægilegum aðstæðum með því að þóknast spyrjandanum.  

  Íslendingar búa svo vel að hafa Barnahús til að taka viðtöl við börn í svona málum.  Danir eru ekki eins heppnir.   

  Mads Mikkelsen á stjörnuleik í hlutverki Lúkasar.  Annika Wedderkopp sem leikur Klöru litlu er frábær. 

  Jagten er uppfull af snyrtilegum táknum sem gefa sögunni dýpt.  Myndin hefst að hausti til.  Þá er Lúkas veiðimaður.  Hann hefur fulla stjórn á aðstæðum og fellir villtan hjört.  Danska orðið jagten þýðir veiðin.  Vetur gengur í garð,  sól lækkar á lofti samtímis því sem stöðugt syrtir í álinn hjá Lúkasi.  Á sólrisuhátíðinni jólum verður smá viðsnúningur.  Besti vinurinn áttar sig á því að Lúkas er saklaus.  Það birtir til hægt og bítandi.  

  Í lok myndarinnar er Lúkas ekki lengur skotmark.  Hann er að vori aftur orðinn veiðimaður,  eða réttara sagt er að fylgja syni sínum inn í manndómsvígslu sem felst í því að verða veiðimaður.  Myndin endar á því að Lúkas verður næstum því fyrir voðaskoti.  Hann sleppur svo hársbreidd munar.  Alveg eins og í hremmingunum þegar hann var ásakaður um barnaníð og ofsóttur eins og bráð veiðimanna.  En fékk að lokum uppreista æru.  

  Ýmsum öðrum táknum er telft fram sem áhorfandinn varla tekur eftir.  Undirmeðvitund tekur hugsanlega betur eftir þeim.  Til að mynda verður augnlitur föður Klöru blár þegar hann áttar sig í kirkju á því að Lúkas sé saklaus.  Fyrir og þess utan er hann brúneygur.  Aftur þegar faðirinn heimsækir Lúkas á jólunum er augnliturinn blár.  Jagten er uppfull af svona táknum.  

  Ólíklegt er að danskir kvikmyndagerðaframleiðendur þekki til íslenska Lúkasarmálsins.  Það mál snéri að sögusögn um að hundurinn  Lúkas hafi verið sparkaður til dauða á Akureyri.  Umræðan óx upp í það að haldin var í Reykjavík minningarathöfn um hundinn.  Þegar öll kurl komu til grafar þá hafði hundurinn Lúkas aðeins brugðið sér í gönguferð upp í fjall og var sprelllifandi.  Nafn fórnarlambs fársins í Jagten heitir Lúkas.   

  Ég hvet fólk til að kíkja á Jagten.  Það hafa allir gott af því að velta þessum hlutum fyrir sér.  Myndin er þar að auki svo góð, ágeng og stuðandi að hún hreyfir hraustlega við áhorfandanum.

  Í myndbandinu hér fyrir ofan er enskur undirtexti.  Í Háskólabíói er íslenskur undirtexti. 

.

www.stigamot.is

www.aflidak.is

www.drekaslod.is

www.blattafram.is 

 

Anna á Hesteyri sendi póst

  Þegar aldurinn færðist yfir Önnu frænku á Hesteyri dró úr póstsendingum frá henni.  Kannski vegna þess að rithöndin varð óstyrkari.  Kannski vegna þess að sjón dapraðist.  Kannski þó helst vegna þess að hún fór að nota síma í auknum mæli eftir að landið allt varð eitt og sama gjaldsvæðið hjá Símanum.  Áður var mjög dýrt að hringja út fyrir sitt gjaldsvæði.  Þannig símtöl kölluðust langlínusímtöl.  Lengst af var að auki aðeins hægt að hringja langlínusamtöl á afmörkuðum tímum dags:  Klukkutíma að morgni og tvo klukkutíma síðdegis.  Eða eitthvað svoleiðis.

  Þó að landið yrði eitt gjaldsvæði þá voru símreikningar Önnu mjög háir.  Jafnan upp á tugi þúsunda.  Hún var stundum í vandræðum með að standa skil á þeim. 

  Hugsanlega sendi Anna oftar póst en við ættingjar og vinir hennar urðum varir við.  Anna varð nefnilega sífellt kærulausari með að merkja nákvæmt póstfang á umslögin.

  Um tíma bjó ég á Grettisgötu 64 í Reykjavík.  Flest hús við Grettisgötu eru fjölbýlishús (blokkir).  Þetta eru gamlar byggingar og gamaldags.  Á útidyrahurð hvers stigagangs er ein bréfalúga.  Inn um hana setur póstburðarmaðurinn allan póst í einni hrúgu.  Íbúarnir sjálfir fiska síðan úr bunkanum sinn póst. 

  Eitt sinn sá ég í pósthrúgunni umslag með áletruninni  "Heimilisfólkið á Grettisgötu í Reykjavík".  Umslagið hafði verið opnað.  Ég kíkti í umslagið.  Það innihélt fjölda ljósmynda af Önnu,  foreldrum hennar,  mömmu minni og hennar systkinum og afa mínum.  Þegar ég kannaðist svona vel við fólkið á myndunum þekkti ég einnig rithönd Önnu utan á umslaginu.  Póstsendingin var frá Önnu til mín.  Ég rak jafnframt augu í að póststimpillinn á umslaginu var margra vikna gamall.

  Á þessum árum lagði póstburðarfólk sig í líma við að koma öllum pósti til rétts viðtakanda hversu fátæklegar,  rangar eða villandi sem upplýsingar utan á umslagi voru.  Í þessu tilfelli hafði póstburðarmaðurinn brugðið á það ráð að bera sendinguna frá Önnu fyrst á Grettisgötu 1.  Þegar enginn veitti umslaginu viðtöku þar var það næst borið út á Grettisgötu 2.  Þannig koll af kolli uns það barst loks í réttar hendur á Grettisgötu 64.    

  Anna frænka féll frá 2009.  Fyrir jólin 2008 hringdi í mig kona.  Hún kynnti sig með nafni og sagðist hafa fengið jólakort frá Önnu á Hesteyri.  Konan þekkti Önnu ekki neitt en hafði lesið um hana á blogginu mínu.  Konan var þess fullviss að jólakortið væri ætlað einhverri alnöfnu sinni.  Þær væru nokkuð margar svo konan brá á þetta ráð;  að hringja í mig.  Utan á umslagið hafði Anna aðeins skrifað nafnið og Reykjavík.  En ekkert heimilisfang. 

  Nafnið hringdi einhverjum bjöllum hjá mér.  Ég hafði heyrt það áður.  Ég bað konuna um að lesa fyrir mig textann í jólakortinu.  Þar kallaði Anna viðkomandi systir.  Þá áttaði ég mig á því að Anna hefði nefnt þetta nafn einhvern tíma við mig í samhengi við aðventísta (Anna var aðventísti).  Mér dugði að hringja í Kirkju sjöunda dags aðventísta og spyrja um heimilisfang konunnar.  Hún reyndist vera búsett í Kópavogi (en ekki Reykjavík). 

  Fleiri sögur af Önnu á Hesteyri:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1286915/