Viðbjóður í Ohio

 

  Nauðgunarmálið í Ohio er ljótara en virðist vera af léttvægum fréttum af því.  Forsagan er sú að fórnarlambið, 16 ára stelpan,  átti í ástarsambandi við vinsælan boltaleikmann í Steubenville í Ohio.  Svo sagði hún honum upp.  Hann trylltist.  Dældi smáskilaboðum (sms) á vini sína um að hann sætti sig ekki við umsögnina.  Orðrétt sagði hann:  "Það segir mér engin upp".  Hann sór þess eið að rústa stelpunni. 

  Hún var leidd í gildru.  Sameiginlegur vinur stelpunnar og stráksins fullvissaði stelpuna um að hótanir boltabullunnar væru marklausar.  Hann fékk hana til að mæta í gleðskap.  Hún var sótt í bíl og þar boðið upp á drykk.  Sá drykkur var göróttur og stelpan missti þegar í stað ráð og rænu.  Eftir það var henni nauðgað af fjölda drengja.  Henni var rænulausri dröslað á milli partýa þar sem henni var ítrekað nauðgað.  Gerendur skemmtu sér vel við að taka upp myndbönd af því og deila myndum af því á fésbók.  Rosalega fyndið að því er þeim þótti.  Til eru myndbönd af gerendum segja flissandi frá þessu skemmtiefni.

  Vondu fréttirnar ofan í vondu fréttirnar er að samfélagið í Steubenville stendur að hluta með nauðgurunum.  Boltabullurnar þar eru í hávegum.  Þær standa undir tekjum sveitafélagsins.  

www.stigamot.is

www.aflidak.is  

 

„Hún sagði aldrei skýrt nei“

Ráð til að fá börn til að borða pizzu

  Pizza er þekkt flatbaka og vinsæl meðal fátæklinga á Ítalíu.  Svo vinsæl að hún einskonar vörumerki fyrir Ítalíu.  Reyndar á hún ættir að rekja aftur til Forngrikka en barst eftir krókaleiðum til Ítalíu fyrir þremur öldum eða svo.  Ástæðan fyrir gríðarlegum vinsældum pizzunnar meðal ítalskra fátæklinga er fyrst og fremst sú að hráefniskostnaður er lægri en við flestan annan mat.  Einungis þarf hveiti,  vatn,  ger og matarolíu.  Kannski örlítið salt.  Þessum hráefnum er hnoðað saman og rúllað út í þunnan brauðbotn.  Ofan á hann er dreift matarafgöngum úr ísskápnum sem annars væri hent í ruslið.  Galdurinn er að saxa alla bita í smátt.  Ef harður ostbiti finnst í ísskápnum er ágætt að raspa hann niður og strá yfir.  Flatbakan er síðan bökuð í ofni.  Eftir bankahrunið er pizza heppilegur kostur á fátækum heimilum.

  Vandamálið er að börn fúlsa jafnan við þessum fátækramat.  Þau vilja frekar siginn fisk og grænmetisbuff.  Það eru til ráð við því vandamáli.  Eitt ráðið felst í svokallaðri kolkrabbapizzu.  Hún er útfærð á þennan hátt og börnunum talin trú um að þetta sé ekki pizza heldur kolkrabbi:

  Sama hátt má hafa á með kisupizzu.  Börnum þykir spennandi að halda að þau séu að borða kisu.

  Í desember og janúar er upplagt að bjóða upp á jólasveinspizzu.  Börn elska að halda að þau séu að borða jólasvein.

  Þegar börn læra á klukku er upplagt að segja því að vekjaraklukkan hafi bilað.  Þess vegna sé best að snæða hana. 

  Þegar barn á afmæli er kannski hægt að spandera hamborgurum,  kjúklinganöggum og frönskum á pizzuna. 

Veitingaumsögn

 

 - Réttur:  Núðlusúpa með nautakjöti

 - Veitingahús:  Noddle Station,  Skólavörðustíg 21 

 - Verð:  1140 kr.

 - Einkunn: **** (af 5)

.

  Súpa þarf að vera rosalega bragðgóð til að vera 1140 kr. virði.  Núðlusúpa Noodle Station slagar í að vera þess virði.  En ekki alveg fyrir minn gamaldags,  íhaldssama smekk á súpum.  Samt næstum því og það er gaman að smakka hana.  Hún er ólík íslensku kjötsúpunni,  baunasúpunni og humarsúpunni. 

  Núðlusúpumatseðillinn er alltof flókinn (djók!):  Það þarf að velja á milli núðlusúpa með nautakjöti,  núðlusúpa með kjúklingi eða grænmetisnúðlusúpa.  Eftir miklar vangaveltur í valkvíðakasti fékk ég mér núðlusúpu með nautakjöti. 

   Það er gaman að fylgjast með afgreiðslunni.  Núðlur eru teknar úr einum potti,  nautakjöt úr öðrum,  krydd úr hinum ýmsu kirnum og svo framvegis.  Þegar krydd eru sett út í er viðskiptavinurinn spurður:  "Viltu chili-pipar?".  Viðbrögð við jákvæðu svari:  "Mikið eða lítið?  Svona eða minna?"  Viðskiptavinurinn fær að ráða töluverðu um bragðið.  Það er áreiðanlega ennþá hentugra fyrir fastakúnna sem læra að þekkja kryddið en fyrir óvana.  

  Það er austurlenskur (tælenskur) keimur af núðlusúpunni.  Ég veit ekki hvað skammturinn,  afgreiddur í frauðplastsmáli (til að taka með sér),  er stór.  Giska á 750 ml.  Skammturinn er matmikill og saðsamur.  Hann er ekki kláraður í einni atrennu.  Ég borðaði helminginn til að byrja með og átti seinni hlutann til góða síðar um daginn.  Það þýðir að frekar hátt verðið,  1140 kr.,  er svo gott sem réttlætanlegt.  Það er hægt að borða súpuna á staðnum.  Ég nýtti mér ekki þann möguleika. 

  Á síðunni www.tripadvisor gefa viðskiptavinir núðlusúpum Noddle Station meðaleinkunn 4,5 af 5.    

Anna Marta og fjölskyldugrafreiturinn á Hesteyri

  Anna Marta á Hesteyri var ekki aðeins náttúrubarn.  Mikið náttúrubarn.  Hún var einnig barn að sumu öðru leyti.  Ekki samt nævisti.  Alls ekki.  Móðir hennar var sérlunduð og eiginlega ekki alveg heil heilsu.  Hún talaði iðulega barnamál við Önnu fram eftir öllu.  Það leiddi til þess að Anna var með einkennilegan framburð.  Til að mynda sagði hún r þar sem á að vera ð í orðum.  Fyrir bragðið var hún af sumum þekkt undir nafninu Anna "góri minn". 

  Þó að Anna yrði dálítið stór og mikil um sig er hún fullorðnaðist hélt móðir hennar þeim sið að láta hana setjast á hné sér og greiddi henni eins og lítilli stelpu.  Hár Önnu var krullað og úfið og þolinmæðisverk að greiða það.

  Anna var jafnan jákvæð og ljúf.  Hún átti það samt til að snöggreiðast af litlu tilefni eins og óþekkt barn.  Þá hækkaði hún róm og varð verulega æst.  Eitt sinn er hún var í heimsókn hjá mér barst tal einhverra hluta vegna að Gvendi Jaka.  Ég lét einhver neikvæð orð um hann falla.  Það fauk svo í Önnu að hún spratt á fætur og hrópaði eða eiginlega hvæsti á mig að Guðmundur Jaki væri góður maður.  Í önnur skipti átti hún það til að æsa sig í símtölum vegna - svo dæmi sé tekið - þess að einhver hafði gagnrýnt Vigdísi fyrrverandi forseta. 

  Á Hesteyri er fjölskyldugrafreitur.  Þar hvíla meðal annars afi minn og amma.  Afi minn og faðir Önnu voru bræður.

  Eitt sinn áttu frændi minn og kona hans leið um Austfirði.  Þau ákváðu að heilsa upp á Önnu dagspart og skoða leiði afa okkar og ömmu.  Leiði þeirra reyndist vera í niðurníðslu,  eins og frændi minn reyndar vissi af áður.  Þess vegna mætti hann á Hesteyri með blóm til að gróðursetja á leiðin.  Jafnframt sló hann gras á leiðunum,  snyrti þau,  rétti af legsteina,  pússaði þá, snurfusaði og gerði leiðin afskaplega fín. 

  Þetta varð margra klukkutíma vinna.  Að henni lokinni kvöddu frændi og konan hans Önnu og hugðust halda áfram för.  En þá snöggfauk í Önnu.  Henni þótti það vera ósvífni af versta tagi að snyrta tvö leiði og skilja önnur útundan í niðurníðslu.  Anna var svo reið og sár og æst að frændi og kona hans neyddust til að breyta ferðaáætlun með tilheyrandi óþægindum og framlengja dvöl á Hesteyri um annan dag til að snyrta og snurfusa allan fjölskyldugrafreitinn þangað til Anna varð sátt.       

  Fleiri sögur af Önnu á Hesteyri:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1283923/

"Merkilegur menningarvitnisburður"

"Nú skömmu fyrir jólin læddist inn um lúgu hjá mér skífa nokkur sem eftir því sem tíminn líður og meira er hlustað, verður meira og meira skemmtileg og góður vitnisburður fyrir sinn (þjóða)hatt!"

  Svo segir Magnús Geir Guðmundsson um kynni sín af vest-norrænu safnplötunni World Music from the Cold Seas.  Magnús Geir var árum saman plötugagnrýnandi dagblaðanna Tímans og Dags.  Magnús Geir segir ennfremur:

  "Ansi fjölbreytt flóra þarna á ferðinni, meira og minna rammþjóðleg, ný lög í bland við eldri og kunnari, samanber hinn geysivinsæla Orm víkingarokkaranna í Týr (svei mér ef lagið var bara ekki það alvinsælasta hérlendis um langt skeið?) þjóðbraginn gamla um Ólaf (í frábærum flutningi Tryggva o.fl.)...

   Nú svo er þarna hin goðsagnakennda grænlenska sveit Sume með að ég held nokkuð gamalt lag, hressilegt popp með grænlenskum blæ í grunninn.
Þau Elín og Johann Anders frá Samalandi eru bæði með gríðarfín lög, hennar ansi seiðmagnað bæði og kraftmikið, minnti mig í senn á eitthvað í anda Bjarkar og eitthvað svona austrænt í taktinum. Hans þjóðlegra en þó skemmtilega djassskotið.
  Hin íslensk-danska Klakki er þarna sömuleiðis með ansi flott lag er hreif mig vel og þannig mætti telja fleiri lög af plötunni.
  Síðan má ekki láta hins merkilega færeyska músíkfrömuðar, Kristian Blak, ógetið, en ekki aðeins gefur hann plötuna út sem eigandi Tutl, heldur kemur hann við sögu allra hinna færeysku laganna og gaf auðvitað Týr út á fyrri stigum. Stórmerkilegur maður og áhrifamikill!
  Þessi eftirfari hinnar mögnuðu og rokkuðu Rock From The Cold Seas kemur mér satt best að segja mjög þægilega á óvart, vel heppnað samsafn í alla staði í öllum þeim ólíku tónmyndum sem þar birtast.
Merkilegur menningarvitnisburður um hve margt er að finna hjá þessum fjórum ólíku en menningarríku þjóðum í norðri!"

.

Umsögn Magnúsar Geirs má lesa í heild með því að smella á:  http://meistarinn.blog.is/blog/meistarinn/entry/1279914/

 

Gagnrýni Bubba um World Music from the Cold Seas:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1277926/

Frábær mynd

  Dýr eru merkilegar skepnur og áhugaverðar um margt.  Mörg dýr gera glöggan greinarmun á fullorðinni manneskju annarsvegar og ungu barni hinsvegar.  Til að mynda sýna kettir ungum börnum ótrúlegt umburðarlyndi.  Barnið bögglast klaufalega með köttinn,  togar í skottið á honum eða gerir annað sem klárlega veldur kettinum sársauka eða veruleg óþægindi.  Kötturinn lætur sig hafa þetta.  Hann bregst ekki til varnar.  Reynir,  jú,  varlega að koma sér úr aðstæðunum án þess að valda barninu ama.  Kötturinn hefur fullan skilning á að þarna sé óviti að verki.

  Þess er líka fjöldi dæmi um að kettir vakti barnavagn þegar kornabarn sefur úti.   

  Algengt er að hestar hagi sér allt öðru vísi með ungt barn á baki en fullorðna manneskju.  Með ungt barn á baki getur ólmasti hestur orðið ljúfur sem lamb.  Hann gerir allt sem hann getur til að varna því að barnið detti af baki.  Hann gengur til hliðar ef barnið hallar á aðra hlið.  Gengur undir því, eins og það er kallað.  Það er hrífandi að fylgjast með því hvernig verstu tryppi skipta um gír með ungt barn á baki.  Umhyggja fyrir ungviðinu gengur fyrir öllu.  

  Hundar finna iðulega til sterkrar ábyrgðartilfinningar þegar ungt barn er á heimilinu.  Ef hvutta finnst barnið fara glannalega í námunda við vatn grípur hann þegar í stað til varúðarráðstafana.

 

Rottur stærri en kettir í Tehran

Bráðnauðsynlegt að vita

  Líftími örbylgjuofna er yfirleitt stuttur - til samanburðar við ísskápa og önnur heimilistæki.  Síðasti örbylgjuofninn minn entist aðeins í rúm tvö ár (eða réttara sagt næst síðasti því að ég var að kaupa nýjan).  Örbylgjuofnar eru hrekkjóttir og illgjarnir.  Þeir bila þegar verst stendur á.  Til að mynda þegar fólk vaknar skelþunnt og hugsar með eftirvæntingu til pizzasneiðar frá deginum áður í ísskápnum.  Sneiðinni er skellt með hraði í örbylgjuofninn og ýtt á start.  En ekkert gerist.  Örbylgjuofninn er bilaður.

  Þá er til ráð sem leysir örbylgjuofninn snöfurlega af hólmi:  Ráðið felst í því að skorða straujárn þannig að slétta hliðin snúi upp.  Straujárnið er hitað og pizzasneiðin lögð ofan á.  Til að hita efri hluta pizzunnar er heitu lofti frá hárblásara beint að henni.  Á skammri stundu verður pizzasneiðin eins og ný og ilmandi matarlykt kitlar nefið.

  Þetta ráð má einnig nota á ferðum um landið og erlendis.  Fólk hímir svo oft svangt á hótelherbergi og langar í rjúkandi heita pizzasneið,  hamborgara,  beikon, spælegg eða annað.  Þá er minnsta mál í heimi að skjótast út í búð og bera björg heim á hótel.  Svo er bara að draga fram straujárnið og hárblásarann.

 

Veitingaumsögn - Grill 66

 - Réttur:  Hamborgari

 - Veitingastaður:  Grill 66, bensínstöðinni í Álfheimum

 - Verð: 1235 kr.

 - Einkunn:  ** (af 5)

.

  Þýsk samloka,  kennd við hafnarborgina Hamborg,  nýtur vinsælda víða um heim.  Vinsældirnar felast sennilega í því að hamborgarasamloka er yfirleitt afgreidd með heitri nýgrillaðri kjötbollu.  Á síðustu árum er kjötbollan yfirleitt höfð flöt.  Það er heppilegt.  Þá er hún í jöfnu magni þvert yfir alla samlokuna. 

  Hamborgarar og pylsur fást í flestum bensínstöðvum á Íslandi.  Fátæklingum þykir þægilegt að grípa með sér heita fljótlagaða rétti af því tagi.  Kosturinn við pylsur og hamborgara er að það er mögulegt að naga þá undir stýri.

  Á bensínstöðinni í Álfheimum er veitingastaðurinn Grill 66,  nefndur í "höfuðið" á þjóðvegi 66 sem er að finna á Vestfjörðum.  Nánar tiltekið þá liggur hann frá Ísafirði til Kollafjarðar.  Svo skemmtilega vill til að það tekur 66 mínútur að aka þennan malarveg. 

  Að óreyndu mætti ætla að Grill 66 hafi byrjað sem veitingastaður við þjóðveg 66.  Svo er ekki.  Grill 66 er víða að finna á Íslandi.  En ekki á Vestfjörðum.  Þar með er komin hugsanleg skýring á nafninu:  Það vísar til þess að Grill 66 sé ekki við þjóðveg 66 en víða annars staðar.

 Nöfn á samlokum Grills 66 eru álíka langsótt.  Hamborgarinn sem hér er til umfjöllunar heitir Pontiac.  Fyrir utan nafnið á hann ekkert sameiginlegt með bílategundinni Pontiac.  Það er líka til smáþorp í Michigan sem heitir Pontiac.  Kannski lítur það út eins og hamborgari?

  Hamborgarinn Pontiac er 140 gr flöt nautahakksbolla með osti, steiktum lauk, sveppum,  jöklasalati og hamborgarasósu.  Hamborgarinn er safaríkur en bragðlaus.  Það er ágæt aðstaða til að snæða inni á veitingastaðnum en ég greip samlokuna með mér út.  Með í pakkanum var lítið plastmál sem innihélt kryddað salt fyrir franskar kartöflur.  Ég keypti ekki kartöflur.  Þess vegna dreg ég þá ályktun að saltkryddið hafi átt að fara á bragðlausan hamborgarann.  Kartöflukrydd hentar ekki á hamborgara.  Það er til hamborgarakrydd.  Best er krydd sem heitir "Best á hamborgarann".  Til þrautavara má komast af með aðeins pipar og salti.  Hamborgara þarf að krydda.  

  Ég get ekki mælt með Pontiac.  Nema menn taki sig á og kryddi kvikindið rækilega.  Verðið er of hátt.     

.

Fleiri nýlegar umsagnir: 

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1284984/

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1282151/

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1280116/

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1279446/

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1270414/

 

Opnar Joe & the Juice á Íslandi

Óhefðbundið

  Sumir ökumenn fara í hvívetna eftir umferðarlögum.  Þeir leggja til að mynda bílnum einungis í lögleg bílastæði.  Það er hefðbundin hegðun.  Aðrir reyna þetta en tekst ekki alltaf sem best upp.  Enn aðrir fara óhefðbundnar leiðir.  Þeir búa til sínar eigin reglur eftir hentugleika.  Það eru þeir sem eiga dýrustu fjölskyldubílana.  Frumleiki þeirra vekur hvarvetna undrun og hrifningu.

  Þessi notar alltaf spil á vörubíl til að leggja fjölskyldubílnum snyrtilega í holur sem hann hefur áður grafið.

  Fjölskyldumenn sem ólust upp með heimilisdýrum umgangast bíla sína eins og lifandi verur.  Eftir langa ökuferð leggja þeir bílinn á hliðina.  Það er til að leyfa honum að hvílast.  Jafnframt brynna þeir honum um leið.

  Örfáir ökumenn kunna þá list að leggja ofan á trjám.  Það er svo að bílinn renni ekki úr stæðinu.  

  Fleiri reyna að leggja á ljósastaur.  Það tekst sjaldnast vel.   Vænlegra er að leggja á vegrið.      

30 milljarðar á ári í umferðarslys

Frábær kvöldskemmtun til fjáröflunar fyrir Ingó og hans fjölskyldu

 

 

 

 

 

 

 

 

  Tilefni fjáröflunarhljómleika í kvöld fyrir Ingó og hans fjölskyldu var og er dapurlegt.  Ingó greindist með bráðahvítblæði í októberbyrjun.  Síðan hefur hann gengið í gegnum þrjár erfiðar meðferðir til að kveða sjúkdóminn niður.  Án árangurs.  Meðferð hefur verið hætt.

  Í kvöld komu 600 vinir Ingós saman í Norðurljósum í Hörpu.  Um 100 þeirra stóðu fyrir fjölbreyttri dagskrá ásamt fylgdarliði (róturum, hljóðmönnum, ljósameisturum og svo framvegis).  500 vinir Ingós fylltu Norðurljósasalinn.  Mér er til efs að margir einstaklingar í öllum heiminum (að meðtalinni vetrarbrautinni) eigi jafn marga góða vini og Ingó.  Allir sem kynnast Ingó eignast umsvifalaust kæran og traustan vin,  frábæran húmorista og grallara,  einstakt góðmenni sem má ekkert aumt sjá,  hjálplegan náunga sem allt vill fyrir alla gera og upptalningin á mannkostum Ingós er óendanleg.

  Ég er svo lánssamur að hafa haft Ingó sem ferðafélaga mörgum sinnum til Færeyja og á Færeyska fjölskyldudaga á Stokkseyri.  Frábærari ferðafélaga er ekki hægt að hugsa sér.  Hann er svo fyndinn, jákvæður og elskulegur í alla staði.  Hver samverustund með Ingó er gulls ígildi.  Það er góð skemmtun frá A-Ö.  Allir sem kynnast Ingó elska hann sem sinn besta vin.

  Það kom ekki á óvart að vinahópur Ingós fyllti Norðurljósasal Hörpu í kvöld.  Né heldur hvað margir tónlistarmenn voru áhugasamir um að leggja fjáröflun fyrir Ingó og hans fjölskyldu lið með því að mæta.  Vandamálið var og er að Ingó hefur lengst af starfað sem "free lance" ljósmyndari (marg verðlaunaður sem slíkur).  En þegar honum var skyndilega kippt út af vinnumarkaði sat hann og hans fjölskylda uppi með ýmis föst útgjöld sem hann áður gat staðið skil á með vinnu sem "free lance" ljósmyndari (húsaleiga, afborganir af vinnutækjum og þess háttar).

  Hljómleikarnir í kvöld í Norðursal Hörpu tókust glæsilega vel í alla staði. Óperusöngvarar Óp-hópsins hófu dagskrá.  Síðan tók við nýrokkssveitin Nóra.  Sú hljómsveit gaf út á síðasta ári eina af bestu plötum ársins 2012.  Seyðandi og dulmagnað krúttpopp með skemmtilegri stigmögnun fallegs hljómagangs og dálitlum látum í framvindu laga.   Nóra er ennþá skemmtilegri (og hrárri) á sviði en á plötu.  Samt er nýjasta plata Nóru frábær:   http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1273485/

  Næstir á svið voru Hrafnar.  Sú hljómsveit á rætur í Vestmannaeyjum.  Kynnirinn,  Hörður Torfason,  skilgreindi Hrafna sem Logandi Papa (les= Logar + Papar).  Hrafnar spila írskættaða órafmagnaða pöbbaslagara.  Banjó, mandólín,  munnharpa...  Skemmtileg hljómsveit sem grallaðist í kynningum á lögum og liðsmönum.

  Á eftir Hröfnum spilaði KK tvö ljúf og róleg lög.  Ari Eldjárn uppistandari tók við og afgreiddi nokkra brandara út frá dagskrá KK.  Þar með afhjúpaði hann hversu naskur hann er á það fyndna í stemmningu augnabliksins.  Hann samdi brandara á staðnum.  Í endursögn eru brandarar hans ekki eins fyndnir og þegar hann segir þá.  Ari hefur frábært vald á því sem á ensku kallast "timing" (að skynja stemmningu augnabliksins og tímasetja þagnir og framhald á tali.  Þetta hefur líka eitthvað að gera með raddblæ og framsetningu).  Ari var svo stórkostlega fyndinn að hann þurfti ítrekað að gera hlé á sínum texta á meðan áheyrendur lágu í hláturskasti. 

  Á eftir virkilega fyndnu uppistandi Ara tók við Ný dönsk.  Ný dönsk er séríslenskt fyrirbæri í músíkflóru.  Dálítið hippalega hljómsveit í aðra rönd en á sama tíma líka eitthvað í átt að því sem á sínum tíma var skilgreint sem nýbylgja í víðustu merkingu.   

  Eftir hlé tók harða og pönkaða rokkið við:  Hellvar,  Bodies,  Q4U,  Fræbbblarnir og Dimma.  Fyrir minn smekk voru það bestu konfektmolarnir.  Ég elska Hellvar.  Ég elska Bodies.  Lagið "Where Are The Bodies" er eitt allra flottasta lag íslensku rokksögunnar.  Það er jafn ferskt og hrífandi í dag og fyrir þremur áratugum.

   Fræbbblarnir eru flottari og magnaðri með hverju ári.  Yfir heilu línuna eru Fræbbblarnir eiginlega í dag svo gott sem flottasta hljómsveit íslensku rokksögunnar.  Með fullri virðingu fyrir öðrum frábærum hljómsveitum af kynslóð "Rokks í Reykjavík".

  Q4U flutti fjögur lög.  Ingó var kallaður upp á svið og spilaði á gítar í síðasta lagi Q4U.  Þá ætlaði allt um koll að keyra.  Ingó hefur verið gítarleikari Q4U síðustu áratugi.  Egill Viðarsson í Nóru leysti Ingó af á þessum hljómleikum en svo spiluðu þeir báðir á gítar í laginu "Creeps".      

  Þegar dagskrá var tæmd sté Ingó á svið og þakkaði fyrir sig.  Hann var að venju fyndinn og orðheppinn.  Gaf Ara Eldjárn eiginlega ekkert eftir á því sviði.  

  Fjölmennið í Norðurljósum, bæði áheyrendur og þeir sem gáfu vinnu sína á svið, staðfesti að Ingó á fleiri góða og trygga vini en nokkur önnur manneskja í heiminum.  Það er eðlilegt fyrir okkur í hans vinahópi.  

  

„Þetta verður að skoða“

Ég berst á fáki fráum...

  Það er svo sem alveg hægt að hanga hér eins og asni í stað þess að hanga í frystikistum stórmarkaða í lasagnaréttum. 

  Víða um heim er orðinn tilfinnanlegur skortur á hestum.  Vegna þess hafa knapar orðið að grípa til ýmissa ráða þar sem kappreiðar njóta vinsælda.

Veitingahússumsögn

 

.

  - Réttur:  Steikarsamloka,  franskar og gos

  - Veitingastaður:  Benzin Café,  Grensásvegi 3

  - Verð: 2050 kr.

 - Einkunn: *** (af 5)

.

  Nafnið Benzin hljómar ekki aðlaðandi fyrir veitingastað.  Ég hef grun um að staðurinn hafi áður verið kenndur við kebab.  Þetta er sportbar með fjölda pool-borða og sjónvarpsskjáa. 

  Steikarsamloka staðarins er veglegur baguette bátur fremur en samloka.  Í hann er troðið 150 gr af þverskornu nautakjöti ásamt smjörsteiktum lauk,  ostsneiðum,  sýrðum gúrkum og dijon sinnepi.  Kjötið er gott.  Laukurinn passar vel við og var í hæfilegu magni.  Sýrðu gúrkusneiðarnar voru aðeins þrjár og allar smáar.  Þær hefðu mátt vera fleiri.  Sömuleiðis hefði mátt vera aðeins meira af sinnepinu.  Báturinn var frekar þurr.  Það kom þó ekki að sök.  Gosdrykkur er innifalinn í máltíðinni,  svo og franskar kartöflur. 

  Í auglýsingu eru sveppir taldir með.  Ég varð ekki var við þá. 

.

.

Fleiri nýlegar veitingahússumsagnir: 

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1282151/

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1280116/

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1279446/

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1270414/

 

Sharia lög og þorraþræll

  Dagurinn í dag (laugardag) heitir þorraþræll. Hann er kenndur við Þorra Snæsson,  ágætan norrænan konung sem hafði blót á hverjum vetri.  Þau voru kölluð Þorrablót.  Þess vegna er það haugalygi þegar því er haldið fram að þorrablót séu ný af nálinni.  Fundin upp af presti sem rak veitingastaðinn Naust fyrir örfáum áratugum. 

  Í mörg þúsund ára gömlu þjóðsagnasafni gyðinga í Mið-Austurlöndum er að finna fjölda fyrirmæla um þorraþræl.  Gaman er að rifja örfá þeirra upp.  Ekki aðeins í tilefni dagsins heldur ennþá frekar vegna þess að vaxandi áhugi er fyrir því að á Íslandi verði tekin upp lög sem byggja á þessum fyrirmælum.  Svokölluð sharia lög. 

  Hér eru örfá sharia lög sem nauðsyn er að taka mið af við lagasetningar:

Þú skalt ekki girnast þorraþræl náunga þíns eða ambátt, ekki uxa hans né asna (Exodus 20: 17) 

Sérlega mikilvægt er að girnast ekki asna náunga þíns.  Svoleiðis er asnalegt.

.

Ef maður slær þorraþræl sinn eða ambátt með staf, svo að hann deyr undir hendi hans, þá skal hann refsingu sæta. En sé hann með lífi í einn dag eða tvo, þá skal hann þó eigi refsingu sæta því að þorraþrællinn er eign hans verði keypt. (Exodus 21:20-21)

Þegar maður selur dóttur sína að ambátt, skal hún ekki burt fara á sama hátt sem þrælar. Geðjist hún eigi húsbónda sínum, sem ætlað hefir hana sjálfum sér, þá skal hann leyfa að hún sé leyst. Ekki skal hann hafa vald til að selja hana útlendum lýð, með því að hann hefir brugðið heiti við hana. En ef hann ætlar hana syni sínum, þá skal hann gjöra við hana sem dóttur sína. Taki hann sér aðra konu, skal hann ekki minnka af við hana í kosti eða klæðnaði eða sambúð. Veiti hann henni ekki þetta þrennt, þá fari hún burt ókeypis, án endurgjalds.
(Exodus 21:7-11)

Viljir þú fá þér þorraþræla og ambáttir, þá skuluð þér kaupa þorraþræla og ambáttir af þjóðunum, sem umhverfis yður búa. Svo og af börnum hjábýlinga, er hjá yður dvelja, af þeim skuluð þér kaupa og af ættliði þeirra, sem hjá yður er og þeir hafa getið í landi yðar, og þau skulu verða eign yðar. Og þér skuluð láta þá ganga í arf til barna yðar eftir yður, svo að þau verði eign þeirra. Þér skuluð hafa þau að ævinlegum þorraþrælum. (Leviticus 25:44-46)'

Kristin gildi ráði við lagasetningu

Ekki fyrir lofthrædda!

  Flestir eru lofthræddir.  Það er nauðsynlegur hluti af varnarviðbrögðum manneskjunnar.  Í genum okkar er mörg þúsund ára reynslubanki með upplýsingum um að vont sé að falla úr mikilli hæð.  Sumir nýta sér lofthræðslu til að láta líkamann framleiða adrenalín.  Það er einskonar dóp sem gefur fólki adrenalínkikk.  Þessi mynd er frá Reyðrók í Færeyjum:

  Þarna lætur fólk sig síga niður í rúm sem það sefur í.  Þannig upplifir það sterkt að vera úti í náttúrunni:

  Hér glanna menn á snjóhengju í Frakklandi:

  Þessi vegur er í Dýrafirði.  Sumir kjósa fremur að labba þessa leið heldur en sitja í bíl:

  Hér er ró og hér er friður.  Hér er gott að tjalda og hvíla sig.

Það er svo geggjað...

  Findus hefur í langan tíma verið framarlega í framleiðslu og sölu á tilbúnum klárum frystum nautakjötsréttum.  Réttirnir hafa þótt vera á hóflegu verði í almennt hryssingslegu verði stórmarkaða.  Nú hafa Findus-menn hleypt á skeið og eru farnir að bjóða upp á ferskvöru, frísandi ferskt nautakjöt.

Heilsudrykkir, bætiefna- og meðalahirsla í eldhúsinu

  Heilsudrykki,  bætiefni og meðöl er heppilegast að neyta með máltíðum.  Þess vegna er hagkvæmt að koma sér upp í eldhúsinu snyrtilegri og fyrirferðarlítilli hirslu undir þær vörur.  Til að sem minnst fari fyrir því er best að nýta eldhúsgólfið.

  Grafa örlítið niður og koma hringstiga þar fyrir ásamt hillum sem raðast snyrtilega umhverfis stigann.

  Þetta gengur yfirleitt best þegar eldhús er á jarðhæð.  En er einnig upplagt í kjallaraíbúð.  Á efri hæð í sambýlishúsi þarf að ná samkomulagi við íbúa á neðri hæð.  Flestir fallast á að góð heilsa skipti meira máli en margt annað.  Flestir vilja sömuleiðis leggja sig fram um að hafa góða stemmningu í sambýlinu.

Vandamál	Meðal	Daglegur skammtur
Unglingabólur	Médoc, Cabernet Franc	1 glas
Blóðleysi	Barbera, Dolcetto	2 glös
Ofnæmi	Pinot Noir	1 glas
Lungnabólga	Brunello, Cabernet Sauvignon	2 glös
Hægðatregða	Chardonnay	2-4 glös
Kólesteról	Dry Champagne	2-4 glös
Sykursýki	Beaujolais Nouveau	1-2 glös
Niðurgangur	Champagne sec	1 flaska
Sýruútfall	Burgundy , Santenay Rouge	1-3 glös
Þvagsýrugigt	Sancerre , Pouilly Fume	2 glös
Hár blóðþrýstingur	Alsace , Sancerre	4 glös
Breytingarskeið (tíðahvörf)	Grenache, Syrah	4 glös
Þunglyndi	Médoc, Tempranillo	1-3 glös
Þvagrásarvandamál	Sangiovese	1-3 glös
Offita	Syrah	1 flaska
Gigt	Malbec eða Merlot	1-2 glös
Svefnleysi	Port	1 glas
Minnisleysi	Hvert sem er af ofantöldum	Frjálst eftir hendinni

Súperhollur súkkulaðimorgunmatur

Logið með myndum

  Í auglýsingum er auglýsendum gjarnt að sýna sparisvipinn.  Kostir þess sem verið er að auglýsa eru dregnir fram.  Jafnframt eru myndir látnar laða fram bestu hlið vörunnar.  Það er alveg eðlilegt.  Auglýsingum er ætlað að selja.  Þetta er hluti af sölutækni.  Hinsvegar má ekki ljúga í auglýsingum.  Auglýsendur verða að geta staðið við allt það sem haldið er fram í auglýsingum.

  Það er spurning hvort að þetta á við um myndskreytingar.  Ég held að aldrei hafi reynt á það.  Kannski vegna þess að fágætt er að auglýsendur ljúgi gróflega með myndum.  Veitingastaðurinn KFC er þar undantekning á.  Í fyrra varð hávær umræða um hróplegan mun á kjúklingaskammti í fötu annarsvegar eins og hann var sýndur á mynd og hinsvegar eins og hann var í raun. 

  Á Okursíðunni hans Dr. Gunna er annað dæmi í sama dúr.  Í því tilfelli er fjallað um kjúklingaborgara sem er auglýstur í heilsíðuauglýsingum í dagblöðum um þessar mundir.  Það er ástæða til að vekja athygli á þeim óheiðarlegum vinnubrögðum sem viðhöfð eru hjá KFC.

 

Anna á Hesteyri og Glettingur

  Fyrir tuttugu árum eða eitthvað álíka barst mér í pósti eintak af tímariti sem heitir Glettingur.  Þetta er vandað tímarit með litmyndum prentað á góðan pappír.  Blaðið er gefið út á Austurlandi.  Í því er fjallað um málefni tengd Austurlandi.  Þetta er ekki eiginlegt héraðsfréttablað heldur er umfjöllunarefnið tímalausar greinar um menningu,  listir,  náttúruna,  minjar,  söguna,  þjóðtrú og eitthvað þannig.  Einnig eru í blaðinu ljóð,  smælki og viðtöl. 

  Á þessum tíma var ég á kafi í auglýsingabransanum.  Allir helstu fjölmiðlar landsins voru í góðu sambandi í von um að auglýsingum væri vísað til þeirra.  Algengast var að dagblöð og tímarit væru send á auglýsingastofuna.  Í einhverjum tilfellum voru blöð og erindi send heim til mín.  Þar fyrir utan voru bæði dagblöð og tímarit stundum send á heimili í einhvern tíma í kynningarskini.  Þá var vonast til að viðkomandi heimili gerðist áskrifandi í kjölfarið.

  Eintak af tímaritinu Glettingi kom þess vegna ekki eins og þruma úr heiðskýru lofti.  Ég velti því ekkert fyrir mér.  Það var alveg gaman að lesa blaðið - þó að ég þekki lítið til Austurlands. 

  Nokkru síðar fékk ég fleiri tölublöð af Glettingi.  Mig minnir að þau hafi verið þrjú áður en mér barst gíróseðill.  Þar var ég rukkaður um áskriftargjald fyrir Gletting.  Ég hringdi í áskriftadeild Glettings og spurði hvað væri í gangi.  Einhvernvegin var fundið út að Anna Marta á Hesteyri hefði gert mig að áskrifanda. 

  Ég hringdi þegar í stað í Önnu.  Sagði henni frá því að verið væri að rukka mig um áskrift að Glettingi.  Hún spurði ósköp blíð og áhugasöm:  "Já,  finnst þér þetta ekki vera skemmtilegt blað?"  Jú,  ég gat ekki þrætt fyrir það.  Anna varð glöð í bragði og hrópaði sigri hrósandi:  "Alveg vissi ég að þetta væri eitthvað fyrir þig!"

  Svo sagði hún mér frá því að oftar en einu sinni hefði hún verið að lesa eitthvað skemmtilegt í Glettingi og hugsað með sér:  "Þetta þætti Jens frænda gaman að lesa."  Hún var ekkert að tvínóna við hlutina:  Hringdi í blaðið og gerði mig að áskrifanda.  En sá enga ástæðu til að flækja hlutina með því að bera það undir mig.   

  Fleiri sögur af Önnu frænku:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1282508/   

Sönn gamansaga af vindmyllum

  Bloggfærslan frá í gær - um vindmyllur - vakti mikla athygli.  Enda fáir sem höfðu gert sér grein fyrir því hvernig skýin verða til.  Ónefndur tónlistarmaður sendi mér skemmtilegan póst um vindmyllur.  Sagan er sönn og of góð til að ég einn sitji að henni. 

  Á síðustu öld fór vinsæl íslensk hljómsveit til Hollands.  Söngvarinn var á þeim tíma mikil stjarna en oft dálítið ringlaður vegna vímuefnaneyslu (í dag er hann þekktastur sem grúppía bankaræningja).  Hljómsveitarrútan átti leið framhjá túni með fjölda vindmylla.  Söngvarinn horfði hálf dáleiddur á spaða myllnanna sem snérust allir á jöfnum og góðum hraða.  Það var fögur sjón.  Að dálitlum tíma liðnum spurði söngvarinn sljór og opinmynntur:  "Ætli þær gangi fyrir rafmagni?" 

Þannig verða ský til

  Margir halda að ský hafi alltaf verið til.  Samt eru engar ljósmyndir til frá því í gamla daga af skýjum.  Það eru ekki til neinar gamlar heimildir um ský.  Þau eru nefnilega seinni tíma fyrirbæri.  Þau urðu ekki til fyrr en vindmyllur voru smíðaðar og teknar í notkun.  Það eru vindmyllur sem búa til ský.  Þær þjappa saman raka í loftinu.  Útkoman er ský.  Reyndar geta svokallaðar þrýstiloftsflugvélar einnig búið til ský. 

  Hægt er að búa til skemmtilega skýhnoðra með því að setja vindmillu í gang og slökkva á henni eftir hálfa mínútu.  Það er hægt að leika sér endalaust með svoleiðis. 

Blæs duglega á vindmyllurnar