Skattabreyting hefur þveröfug áhrif

  Fyrir tveimur árum var virðisaukaskattur á bækur hækkaður;  úr snautlegum 7% upp í virðuleg 11%.  Bók sem áður kostaði 4999 kr. kostar nú 5199 kr.  Skattahækkunin var liður í átaki til að efla bóklestur.  Ekki síst bóklestur ungs fólks.  Þetta átti að vera kröftug vítamínssprauta inn í íslenskar bókmenntir.  Bóksala myndi glæðast sem aldrei fyrr.  

  Talið var fullvíst að fólki þætti óþægilegt að borga ræfilslegt verð fyrir veglega bók.  Fólk hafi metnað til að greiða með reisn ríflega fyrir hana.  Einkum vegna þess að bókin hefur verið ein vinsælasta gjafavara á Íslandi til áratuga.  Gefandi vill láta spyrjast út að hann borgi smáaura fyrir bókagjöf.  

  Einhver skekkja er í dæminu.  Í fyrra hrundi bóksala um 11%.  Í ár er samdrátturinn að nálgast 8%.  Áköfustu talsmenn skattahækkunarinnar kenna komu Costco um.  Þeim er bent á að einungis röskir 2 mánuðir séu síðan það ágæta kaupfélag var opnað í Garðahreppi.  Því er svarað með þjósti að væntanleg koma Costco hafi farið að spyrjast út í fyrra.  Einmitt um svipað leyti og bóksalan tók þessa rokna dýfu sem hvergi sér fyrir enda á.  Að minnsta kosti ekki á meðan Costco varir.

  Er þetta ekki svipaður samdráttur og hjá íslenskum tómatræktendum, jarðaberjasölum og klósettpappírsframleiðendum? spyrja þeir drjúgir og bæta við:  Þetta er allt á sömu bókina lært.  Helst allt í hendur.

  Ég þekki manneskju sem var vön að kaupa árlega um 10 bækur til jólagjafa.  Aðrar 10 til afmælisgjafa.  Líka 5 handa sjálfri sér.  Pakkinn kostaði um 125 þúsund kall.  Eftir skattahækkunina kostar sami pakki 130 þúsund.  Eldri borgara munar um 5000 kr.  Ríkissjóði munar einnig um skattpeninginn sem hann tapar á lestrarátakinu.  Samdrátturinn er mun meiri en skattahækkunin.  Tap ríkissjóðs á því er næstum fimmfalt.  Í stað þess að skila stórauknum tekjum - eins og ætlað var, vel að merkja.

  Ráðamenn - gapandi af undrun - hafa tilkynnt að sett verði saman (hálauna elítu)nefnd.  Hennar hlutverk verður að komast að því hvers vegna lestrarátakið mistókst svona hrapalega.  Það þarf marga fundi, mikið kaffi og gott meðlæti til að finna orsökina.   

         

Algert hrun í bóksölu

Lögreglan ringluð

  Í Færeyjum læsa fæstir húsum sínum.  Skiptir ekki máli hvort að íbúar eru heima eða að heiman.  Jafnvel ekki þó að þeir séu langdvölum erlendis.  Til dæmis í sumarfríi á Spáni eða í Portúgal.  

  Engar dyrabjöllur eða hurðabankara er að finna við útidyr í Færeyjum.  Gestir ganga óhikað inn í hús án þess að banka.  Þeir leita uppi heimafólk.  Ef enginn er heima þykir sjálfsagt að gestur kominn langt að kíki í ísskápinn og fái sér hressingu.  Það á ekki við um næstu nágranna.  

  Fyrst þegar við Íslendingar látum reyna á þetta í Færeyjum þá finnst okkur það óþægilega ruddalegt.  Svo venst það ljómandi fljótt og vel.

  Eitt sinn hitti ég úti í Færeyjum íslenskan myndlistamann.  Þetta var hans fyrsta ferð til eyjanna.  Ég vildi sýna honum flotta færeyska myndlistasýningu.  Þetta var um helgi og utan opnunartíma sýningarinnar.  Ekkert mál.  Ég fór með kauða heim til mannsins sem rak galleríið.  Gekk að venju inn án þess að banka.  Landa mínum var brugðið og neitaði að vaða óboðinn inn í hús.  Ég fann húsráðanda uppi á efri hæð.  Sagði honum frá gestinum sem stóð úti fyrir.  Hann spurði:  "Og hvað?  Á ég að rölta niður og leiða hann hingað upp?"  

  Hann hló góðlátlega,  hristi hausinn og bætti við:  "Þessir Íslendingar og þeirra siðir.  Þeir kunna að gera einföldustu hluti flókna!"  Svo rölti hann eftir gestinum og þóttist verða lafmóður eftir röltið.  

  Víkur þá sögunni til færeysku lögreglunnar í gær.  Venjulega hefur löggan ekkert að gera.  Að þessu sinni var hún kölluð út að morgni.  Allt var í rugli í heimahúsi.  Húsráðendur voru að heiman.  Um nóttina mætti hópur fólks heim til þeirra.  Það var vinafólk sem kippti sér ekkert upp við fjarveru húsráðenda.  Fékk sér bara bjór og beið eftir að þeir skiluðu sér heim.

  Undir morgun mætti annar hópur fólks.  Þá var farið að ganga á bjórinn.  Hópunum varð sundurorða.  Nágrannar hringdu á lögregluna og tilkynnti að fólk væri farið að hækka róminn í íbúðinni.  Lögreglan mætti á svæðið.  Var svo sem ekkert að flýta sér.  Hávær orðræða að morgni kallar ekki á bráðaviðbrögð.  

  Er löggan mætti á svæðið var síðar komni hópurinn horfinn á braut.  Lögreglan rannsakar málið.  Enn sem komið er hefur hún ekki komist að því um hvað það snýst.  Engin lög hafa verið brotin.  Enginn hefur kært neinn.  Enginn kann skýringu á því hvers vegna hópunum varð sundurorða.  Síst af öllu gestirnir sjálfir.  Eins og staðan er þá er lögreglan að reyna að átta sig á því hvað var í gangi svo hægt verði að ljúka þessu dularfulla máli.  Helst dettur henni í hug að ágreiningur hafi risið um bjór eða pening.  

 

      

Poppmúsík þessarar aldar verri en áður

  Allt var betra í gamla daga.  Eða þannig.  Að minnsta kosti er poppmúsík þessarar aldar ekki svipur hjá sjón (ef svo má segja um músík) í samanburði við eldri poppmúsík.  Einhver gæti sagt að fullyrðinguna megi rekja til fortíðarþráar og fordóma í bland.  Það má vera.  Ég hef reyndar alltaf haft bullandi fordóma gagnvart poppmúsík.  Það er að segja eftir að æskuárum sleppti.  Er þó á síðustu árum orðinn víðsýnni og umburðarlyndari.  

  Hitt er annað mál að kalt mat,  beinn samanburður á vinsælustu dægurlögum sjöunda áratugarins annarsvegar og hinsvegar vinsælustu lögum þessarar aldar leiðir í ljós mikinn mun.  Nýju popplögin eru snöggtum einsleitari og flatari.  Munur á hæstu og lægstu hljóðum er lítill.  Hljóðfæraleikur er fábrotinn tölvuhljómborðsheimur og trommuheili.  Autotune geldir sönginn.  Laglínur einhæfar.  Orðaforði í textum er naumur;  bæði í hverju lagi út af fyrir sig sem og í öllum lögunum til samans.  Rámir söngvarar á borð við Janis Joplin og Joe Cocker eiga ekki séns.  Því síður nett falskir söngvarar á borð við Ian Dury eða Vilhjálm Vilhjálmsson.  Hvað þá sérstæðir söngvarar eins og Bob Dylan og Megas.  Nýju söngvararnir á vinsældalistunum hljóma allir eins.   

  Ein skýringin er sú að það eru sömu mennirnir sem semja og framleiða lungann af vinsælustu dægurlögunum í dag.  Sá stórtækasti er sænskur.  Hann heitir Max Martin.  Á þriðja tug laga hans hafa verið þaulsetin í 1. sæti bandaríska vinsældalistans (og vinsældalista um allan heim).  Einungis Paul McCartney og John Lennon eiga fleiri 1. sætis lög.  Alls hafa um 200 lög eftir Max verið á vinsældalistunum.  Hann á um 1000 lög á plötum stórstjarna.  Flytjendur eru allt frá Britney Spears og Justin Bieber til Adelu og Pink ásamt tugum annarra.

  Hlýðum á lag af vinsælustu plötu heims fyrir sléttri hálfri öld.  Þetta er gjörólíkt verksmiðjupoppi þessarar aldar.  Þarna er fjölbreytni í texta, lagi, söng, hljóðfæraleik og líflegri útsetningu.  Blástur og strengjastrok spilað af alvöru fólki en ekki plasthljómborði.  Lennon hefur ekki einu sinni fyrir því að ræskja sig áður en söngurinn er hljóðritaður.

   

Sea Shepherd-liðar gripnir í Færeyjum

  Færeyska lögreglan brá við skjótt er á vegi hennar urðu Sea Shepherd-liðar.  Það gerðist þannig að aftan á stórum jeppabíl sást í límmiða með merki bandarísku hryðjuverkasamtakanna.  Lögreglan skellti blikkljósum og sírenu á bílinn og bjóst til að handtaka liðið.  Í bílnum reyndust vera öldruð hjón.  Reyndar var ekki sannreynt að þau væru hjón.  Enda aukaatriði.  Þeim var nokkuð brugðið.

  Lögreglan upplýsti gamla fólkið um nýleg og ströng færeysk lög.  Þau voru sett til að þrengja að möguleikum hryðjuverkasamtakanna á að hafa sig í frammi í Færeyjum.  Þar á meðal er ákvæði um að til að vera með einhverja starfsemi í Færeyjum þurfi að framvísa færeysku atvinnuleyfi.  Þetta nær yfir mótmælastöður,  blaðamannafundi,  afskipti af hvalveiðum og allskonar.

  Jafnframt hefur lögreglan heimild til að neita um heimsókn til Færeyja öllum sem hafa brotið af sér í Færeyjum.  Hvergi í heiminum hafa hryðjuverkasamtökin verið tækluð jafn röggsamlega og í Færeyjum.  

  Gamla fólkið svaraði því til að það væri algjörlega óvirkir félagar í SS.  Það kæmi ekki til greina af þess hálfu að skipta sér af neinu í Færeyjum.  Ferðinni væri heitið til Íslands.  Það væri einungis í smá útsýnisrúnti um Færeyjarnar á meðan beðið væri eftir því að Norræna héldi til Íslands.

    

Dónaskapur

  Ef fuglar kynnu sig og væru "dannaðir" þá myndu þeir grjóthalda goggi til klukkan sjö eða átta að morgni.  Því er ekki að heilsa.  Þessir skrattakollar byrja að góla og kvaka af ákafa um - eða jafnvel fyrir - klukkan sex.  Engin tillitssemi gagnvart vinnandi fólki.  Sveittan!

 

Ný og spennandi plata frá Mosa frænda

  Á fögrum vordögum 2009 ýtti ég úr vör merkilegri skoðanakönnun - á þessum vettvangi - um bestu íslensku smáskífuna.  Vel, gegnsætt og lýðræðislega var að verki staðið.  Minn smekkur réði engu.  Lesendur fengu - undir nafni - alfarið að nefna til sögunnar sínar uppáhalds smáskífur.  Síðan var kosið á milli þeirra sem flestar tilnefningar fengu.

  Strax í forkönnuninni blasti við að "Katla kalda" með Mosa frænda var sigurstrangleg.  Svo fór að af nálægt 700 atkvæðum fékk hún tæpan þriðjung og sigraði með yfirburðum.  

  Fátt er betra á ferilsskrá hljómsveitar en eiga bestu íslensku smáskífuna.  Sú kom út á níunda áratugnum.  Seldist vel og fékk grimma spilun í útvarpi og á diskótekum.  Klassík alla tíð síðan.  

  Hljómsveitin Mosi frændi hefur aldrei (alveg) hætt fremur en Sham 69 og the Stranglers.  Ekki nóg með það:  Væntanleg er á markað ný plata.  Þar kemur ÞÚ til sögunnar.  Útgáfan er fjármögnuð í gegnum Karolina Fund.  Það má auðveldlega sannreyna með því að smella HÉR.

  Wikipedia

        

Splunkunýr hressandi rokkslagari

  Rokktríóið Nýríki Nonni er mætt til leiks með þrumuskæðan slagara,  "Svíkja undan skatti".  Það hefur verið starfandi frá 2016 og vakið athygli fyrir sterk frumsamin lög, beitta texta og þéttan kröftugan flutning.  Svo skemmtilega vill til að enginn Nonni er í tríóinu.  Því síður Nýríkur Nonni.  Þess í stað eru liðsmenn:  Guðlaugur Hjaltason (söngur, gítar),  Logi Már Einarsson (bassagítar) og Óskar Torfi Þorvaldsson (trommur).  

  12. ágúst á þessu ári heldur Nýríki Nonni útgáfuhljómleika á Íslenska barnum í Hafnarfirði.  Ókeypis.

Versta tónlistarfólkið

  Á netsíðunni Ranker er að finna lista yfir eitt og annað.  Lesendur kjósa og raða þannig listunum upp.  Einn listinn heitir "Worst Band Ever".  Útkoman kemur ekki á óvart út af fyrir sig.  Hinsvegar er alltaf gaman af svona samkvæmisleik.  Þessir þykja verstir:

1  Justin Bieber (píkupopp)

2  Insane Clown Posse (rapp)

3  Jonas Brothers (kúlutyggjópopp)

4  Nickelback (létt þungarokk)

5  Nicki Minaj (hipp-hopp) 

6  Paris Hilton (popp)

7  Soulja Boy (rapp)

8  Lil Wayne (hipp-hopp)

9  Kevin Federline (hipp-hopp)

10 LMFAO (hipp-hopp)

11 One Direction (píkupopp)

12 Limp Bizkit (nu-metal)

13 BrokeNCYDE (grunk-core)

14 Chris Brown (hipp-hopp)

15 Kesha (hipp-hopp)

16 Miley Cyrus (kúlutyggjópopp)

17 Blood on the Dancefloor (tölvupopp)

18 Creed (gruggað þungarokk)

19 Hannah Montana (léttpopp)

20 Kanye West (hipp-hopp)

21 Minni Vanilli (hipp-hopp R&B)

22 Pitbull (latin hipp-hopp)

23 Brooke Hogan (hipp-hopp)

24 Billy Ray Cyrus (kántrý)

25 Pauly D (dans-popp)

 

Bítillinn Paul McCartney tekur snúning á trúfélagi

  Í Bandaríkjum Norður-Ameríku eru starfandi mörg trúfélög.  Eitt þeirra heitir Westboro Baptist Church.  Það er sannkristin hvítasunnukirkja sem innvígir safnaðarmenn með niðurdýfingarskírn.  Söfnuðurinn er kallaður WBC-fjölskyldan.

  Af ýmsum tilefnum safnast fjölskyldan saman á almannafæri með stór spjöld á lofti.  Boðskapurinn einkennist af hatri á samkynhneigðum, múslimum,  kaþólikkum, gyðingum, hermönnum og ýmsu fleiru.

  Alltof margir veitast að fjölskyldunni þegar hún stendur með spjöldin sín.  Garga að henni ókvæðisorð.  Það herðir hana í trúnni.  Staðfestir í hennar huga að þetta sé barátta við djöfulinn.  Eigi skal hopa fyrir þeim skratta heldur bíta fastar í skjaldarendur og tvíeflast.

  Breski Bítillinn Paul McCartney var að spila í Kansas.  WBC-fjölskyldan tók á móti honum.  Hann tók ljósmynd af henni.  Síðan skipti hann út hatursfullum texta á spjöldunum fyrir titla á þekktum Bítlalögum.  Afraksturinn birti hann á Instagram og Twitter.  Undir myndina skrifaði hann:  "Þakka Westboro Baptist Church fyrir hlýjar móttökur!" 

  Þetta hefur vakið mikla kátínu; slegið öll vopn úr höndum WBC-fjölskyldunnar.  Sýnt hana í spaugilegu ljósi - á góðlátlegan máta.  Hún á ekki svar við kærleiksríkri kveðju frá Bítlinum.

Broslegar hliðar Costco

  23. maí verður í framtíðinni haldinn hátíðlegur sem íslenski samkeppnisdagurinn.  Þann dag á þessu ári hélt alvöru samkeppni í verslun innreið sína í formi Kaupfélags Garðahrepps.  Snilldar verslun sem býður upp á verulega miklu lægra verð á mörgum vörum en áður hefur sést hérlendis.

  Búðin hefur ekki þurft að eyða peningum í auglýsingar.  Fagnandi viðskiptavinir sjá um ókeypis auglýsingar á samfélagsmiðlum.  Vinsælasta aðdáendasíðan á Fésbók telur 88 þúsund félagsmenn.  Á þeirri síðu og fleiri álíka má rekast á sitthvað til gamans og gagns.

  Sumir kaupa köttinn í sekknum.  Eins og gengur.  Til að mynda hafa margir auglýst eftir tilteknum skóm fyrir hægri fót.  Ástæðan er sú að eitthvað er um það að í nýkeyptum skókassa leynist skópar fyrir vinstri fót.  Allt sama tegund af skóm sem eru bara seldir fyrir vinstri fót. Það er ástæða til að kíkja ofan í skókassann áður en hann er keyptur.  Samt engir fordómar gagnvart vinstri skóm.  Bara dálítið kjánalegt að þramma um allt í einungis skóm fyrir visntri fót.

  Vandamálið er ekki stærra en svo að hægt er að skila öllum keyptum vörum (gegn kassakvittun).  Verra er að iðulega uppgötvast svona ekki fyrr en heim er komið - í tilfellum þar sem kaupandinn hefur gert sér bæjarferð frá Bolungarvík eða Vopnafirði og á ekki aftur erindi suður á þessu ári.

  Önnur dæmi eru um fólk sem hugðist kaupa lítinn garðskúr undir sláttuvélina.  Þegar hann er settur saman kemur í ljós að um er að ræða stæðilegan bílskúr sem breiðir sig yfir allan garðinn.  Góðu fréttirnar eru að þá er enginn grasblettur eftir til að slá.

   Kunningi minn keypti forláta ósamsettan skrifstofustól.  Þegar á reyndi er bakið ekki stillanlegt.  Það er í læstri stöðu sem vísar fram.  Vinurinn situr í keng fyrir framan borðtölvuna.  

  Dálítið er um að fólk haldi að öll matvara í búðinni sé framleidd erlendis.  Hinu og þessu er hælt á hvert reipi sem miklu betra en íslensk framleiðsla.  Svo kemur í ljós að um íslenska framleiðslu er að ræða.  Nákvæmlega sömu vöru og hefur verið seld í áraraðir í íslenskum búðum.  Nema að núna er hún töluvert ódýrari.

    

 

       

       

Ábúðafullir embættismenn skemmta sér

  Það er ekkert gaman að vera embættismaður án þess að fá að þreifa á valdi sínu.  Helst sem oftast og rækilegast.  Undir þessari færslu er hlekkur yfir á frétt af enskum lögreglumönnum sem sektuðu 5 ára telpu fyrir að selja á götu úti límonaðidrykk sem hún lagaði.  Af hennar hálfu átti þetta að vera skemmtilegt innlegg í Lovebox-hátíðina í London.  Sektin var 20 þúsund kall.

  Seint á síðustu öld fór Gerður í Flónni mikinn í að lífga upp á miðbæ Reykjavíkur.  Henni dettur margt í hug og framkvæmir það.  Það var hugsjón að lífga upp á bæinn.

  Eitt af uppátækjunum var að bjóða upp á nýbakaðar pönnukökur úti á Hljómalindarreitnum.  Deigið hrærði hún á efri hæð Hljómalindarhússins.  Ekki leið á löngu uns ábúðarfullir starfsmenn Heilbrigðiseftirlitsins mættu á svæðið.  Þeir drógu upp tommustokk og mældu lofthæðina á efri hæðinni.  Þá hleyptu þeir í brýnnar.  Stöðvuðu umsvifalaust starfsemina að viðlögðum þungum sektum.  Það vantaði 6 cm upp á að lofthæðin væri næg til að löglegt teldist að hræra pönnukökudeig þarna.  

  Fyrr á þessari öld voru konur á Egilsstöðum í fjáröflun fyrir góðgerðarfélag.  Þær seldu heimabakaðar kleinur og randalínu.  Eins og þær höfðu gert í áratugi.  Í þetta sinn mætti heilbrigðisfulltrúi í fylgd lögregluþjóna og stöðvaði fjáröflunina.  Konunum var tilkynnt að til að mega selja heimasteiktar kleinur verði - lögum samkvæmt - að hafa fyrst samband við embættið.  Það þurfi að mæla hvort að lofthæð eldhússins sé lögleg. 

5 ára sektuð fyrir límonaðisölu

Ringulreið á Íslandi

  Það er óreiða í íslenska matvöru- og veitingahúsageiranum.  Koma Kaupfélags Garðahrepps inn á markaðinn í sumarbyrjun hefur sýnt og sannað að verðlagning á ýmsum vörum - þar á meðal matvöru - getur verið lægri en hún var fyrir þau tímamót.  

  Það dugir skammt að vísa til þess að Kaupfélagið starfi í mörgum löndum og geti gert magninnkaup.  Jú, vissulega er það rétt að hluta.  Á móti vegur að verulegur hluti af matvörum og drykk í búðinni er framleiddur hérlendis, einungis fyrir íslenskan markað.  Hún er með flata 14% álagningu.  Lífeyrissjóðir krefjast mun hærri álagningar hjá sínum stórmarkaðskeðjum.  Stjórnarmenn þurfa há laun og góða bónusa. 

  Á sama tíma og Íslendingar eru að kynnast áður óþekktu lágu verði í Kaupfélagi Garðahrepps berast skemmtilegar fréttir af hátt verðlögðum veitingum úti á landi.  Ómerkileg smá hveitibrauðsbolla er seld á 500 kall.  Stakur tepoki er seldur á 400 kall (án vatns og án þjónustu).  Rúnstykki með skinkusneið og osti á 1200 kall.  Ræfilsleg kleina á 980.  Hamborgari á 3000.  Plokkfiskur á 4500 kall.  Kjötsúpa á 4500 kall.

  Ferðaþjónustuokrarar undrast að útlendir túrhestar hiksti yfir verðlagningunni.  Þeir stytta ferðir og eru teknir upp á því að smyrja sér nesti.  Viðbrögðin eru að bæta við skál við hliðina á peningakassanum.  Skálin er kyrfilega merkt "TIPS".  Forsendur eru þær að uppistaðan af útlendum túrhestum í lausagöngu á Íslandi er vanur að borga þjórfé heimafyrir.  Þeir vita ekki að það er ekki vani á Íslandi.  Samt.  Það er reisn yfir því að ná þjórfé af túrhestunum ofan á 500 króna hveitibollu.    

                  

   

  

     

Tæmdi úr kampavínsglösum í flösku

  Rússneskur maður sat grandalaus í flugvél á leið til Dubai.  Farþegar keyptu sér kampavín í glösum.  Eins og gengur.  Það er hressandi að súpa á kældu freyðandi kampavíni í hitamollu á langri flugleið.  Þegar flugþjónar síðar söfnuðu saman rusli var eitthvað um að kampavínsglösin hefðu ekki verið tæmd í botn.  

  Rússanum til nokkurrar undrunar sá hann flugþjón aftast í vélinni hella leifunum úr glösunum í kampavínsflöskur.  Það er til fyrirmyndar.  Sóun á mat og drykk er böl.

  

 

Svölustu hljómsveitamyndirnar?

  Tískan er harður húsbóndi.  Það sem á einum tímapunkti þykir töff og svalast getur síðar þótt hallærislegast af öllu og sprenghlægilegt.  Hljómsveitir eru sérlega viðkvæmar fyrir tískusveiflum.  Þær vilja að tónlist sín falli í kramið og sé í takt við tíðarandann.  Þeim hættir til að undirstrika það með því að ganga langt í nýjustu tísku hvað varðar hárgreiðslu og klæðaburð.

  Skoðum nokkur dæmi:

  Á efstu myndinni eru unglingsrokkarar undir sterkum áhrifum frá ABBA.  Eflaust voru þessar aðskornu glansbuxur flottar á sviði á sínum tíma.  

  Á næstu mynd eru sænsku stuðboltarnir í Nils-Eriks.  Snyrtimennskan í fyrirrúmi en samt "wild".

  Þriðja myndin sýnir gott dæmi af glysrokkurum (glam) fyrri hluta áttunda áratugarins.  Máluð andlit, skærlitað hár, æpandi kæðnaður.  David Bowie fór nokkuð vel með sína útfærslu á dæminu.  T. Rex og Sweet kannski ekki eins vel.  Hugsanlega slapp Slade fyrir horn.  En alls ekki barnaníðingurinn Gary Glitter.  Né heldur glysrokkararnir hér fyrir neðan.

  Á níunda áratugarins geisaði tískufyrirbærið "hair metal". Blásið hár var málið.  Ýmist litað ljóst eða með strípum.  Ég ætla að guttarnir á næst neðstu myndinni séu ekki stoltir af þessu í dag.  Ég er sannfærður um að þeir séu búnir að skipta um hárgreiðslu.

  Neðsta myndin er af Jesú-lofandi kventríói í Norður-Karólínu í Bandaríkjunum.  Á fyrri hluta sjöunda áratugarins voru svona heysátur í tísku.  Hár kvenna túberað í hæstu hæðir.  Mér skilst að þetta sé ennþá málið í kirkjum í Norður-Karólínu.       

   

Þú getur lengt æviskeiðið um fimm ár

  Skemmtileg tilviljun.  Ég var að passa yndislegu barnabörnin.  Í hamingjuvímunni á eftir rakst ég á grein í tímaritinu Evolution and Human Behaviour.  Í henni greinir frá yfirgripsmikilli rannsókn sem var unnin af fimm háskólum í Þýskalandi, Sviss og Ástralíu.  Úrtakið var 500 manns á aldrinum frá 70 og upp úr.  

  Niðurstöður rannsóknarinnar leiddi í ljós að fólk sem passar barnabörn lifir að meðaltali fimm árum lengur en aðrir.  Talið er að boðefnið oxytocin hafi eitthvað með þetta að gera.  Það er kallað væntumþykju-hormónið.  Heilinn framleiðir aukaskammt af því þegar litið er eftir barnabörnunum.

  Eins er talið að pössunin þýði mikilvægi þess að gamalt fólk hafi eitthvað fyrir stafni.  Finni til ábyrgðar, geri áætlanir, skipuleggi sig og eigi glaðar stundir.

  Svona er einfalt og ánægjulegt að lengja lífið um fimm ár.  Þetta er enn ein ástæðan fyrir því að virkja vistmenn elliheimila til barnagæslu.  

   

Eric Clapton sigurvegari á Íslandi

 

 

 

 

 

 

 

  Breska poppstjarnan Eric Clapton hefur sótt Ísland heim á hverju ári út þessa öld.  Hér fær hann að vera í friði.  Lítið er um að fólk sé að áreita hann með ósk um eiginhandaráritun, ljósmyndun eða gítarnögl.  Það er til fyrirmyndar.  Verra er að hann áreitir lax á Íslandi.  Skemmtir sér við að meiða þá.  

  Einhverra hluta vegna hefur farið hljótt að Clapton lagði leið sína til Íslands nokkru áður en hann hóf að djöflast í íslenskum laxi.  Um miðjan níunda áratug birtist hann í hljómplötuversluninni Grammi á Laugarvegi.  Þar spurði hann eftir íslenskum blúsplötum.  Á þeim tíma voru engar slíkar til.  Honum var þess í stað bent á að blúshljómsveitin Tregabandið væri með hljómleika um helgina.  Hann mætti.  Tók síðan gítarleikarann Guðmund Pétursson tali.  Eða einfaldlega bað um símanúmer hans.  Engum sögum fer af því að hann hafi síðar haft samband við Guðmund.  

  Clapton er duglegur við að mæra Ísland og Íslendinga í viðtölum og í ævisögu sinni.  

  Ég rakst á grein um kappann í tímaritinu Mens Journal.  Þar segir í fyrirsögn að hann hafi veitt stærsta laxinn á Íslandi.  28 punda kvikindi,  42,5 tommu langt.  Það hafi tekið hálfan þriðja klukkutíma að landa því og hálfs kílómetra rölt.  Eftir að hafa mælt, vigtað og ljósmyndað var særðu dýrinu hent eins og ómerkilegu rusli út í Vatnsdalsá.  

   

Ringó skerpir á Íslandsástríðunni

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Breski Bítillinn Ringo Starr er frægasti trommuleikari heims.  Flottur trommuleikari sem á stóran þátt í því hvað mörg Bítlalög eru glæsileg.  Eins og fleira fólk tengt Bítlunum er hann virkur Íslandsvinur.  Er til að mynda iðulega viðstaddur þegar kveikt er á Friðarsúlunni í Viðey.  Syngur þá gjarnan með Plastic Ono Band í Háskólabíói í kjölfarið.  Hann er mun betri trommari og leikari en söngvari.

  Ringo á afmæli núna 7. júlí.  Verður 77 ára.  Hann er ákafur talsmaður friðar og kærleika.  Stríðsbrölt og illindi eru eitur í hans beinum.  Mikilvægt hlutverk hans í Bítlunum var að stilla til friðar.  John Lennon var skapofsamaður sem tók köst.  Paul McCartney var og er ofvirkur og stjórnsamur úr hófi.  Ósjaldan tæklaði Ringó skapofsaköst Lennons og ráðríki Pauls með spaugilegum útúrsnúningi sem sló öll vopn úr höndum þeirra og allir veltust um úr hlátri.  Með galsafenginni framkomu átti hann stóran þátt í því hvað blaðamannafundir Bítlanna voru fjörlegir og fyndnir.  

  Ringo sést oft á ljósmyndum með íslenskt vatn,  Ícelandic Glacial, í höndum.  Hann hefur ástríðu fyrir því.  

  Í tilefni afmælisins hefur hann sent frá sér myndband með hvatningu um frið og kærleika.  Ef vel er að gáð þá er hann klæddur í skyrtubol með ljósmynd af Björk.  Í seinni hluta myndbandsins er hann kominn í annan bol.  Sá er merktur "Sshh" og tilheyrir laginu "Oh, its so quite" með Björk.  

Nýr flötur á okri í ferðaþjónustu

  Íslensk ferðaþjónusta er á miklu flugi um þessar mundir.  Enda háannatími ársins.  Hver sem betur getur reynir að toppa sig í okri á öllum sviðum.  Einn ómerkilegur Lipton tepoki er seldur á 400 kall á hóteli á Egilsstöðum.  Bara pokinn einn og sér.  Ekki með vatni eða í bolla.  Samskonar poki kostar um 20 kall út úr búð.  

  Á Húsavík er rúnstykki með skinku og osti selt á 1200 kall.  Erlendir ferðamenn eru í öngum sínum yfir íslenska okrinu.  Viðbrögðin eru fálmkennd.  Þeir reyna að sniðganga veitingahús sem frekast er unnt.  Kaupa þess í stað brauð og álegg í matvöruverslunum.  Út um holt og hæðir má sjá erlenda ferðamenn smyrja sér samlokur á milli þess sem þeir ganga örna sinna úti í grænni náttúrunni.  Það er gott fyrir gróðurinn.

  Sjálfsbjargarviðleitnin fór á nýtt stig í gær þegar níu bandarískir ferðamenn eltu uppi lamb,  stálu því og skáru á háls.  Brotaviljinn var einbeittur, eins og sést á því að þeir voru vopnaðir stórum hnífi,  sveðju,  til verksins.  Næsta víst er þetta hafi ekki verið fyrsta né síðasta lambið sem þeir stálu.  Mánaðargamalt lamb er ekki kjötbiti sem mettar níu Bandaríkjamenn.  Frekar að það æsi upp í þeim sultinn.  

  Refsing var ótrúlega mild.  Þeir voru látnir borga markaðsverð fyrir lambið og væga sekt fyrir eignarspjöll og þjófnað.  Þeir voru ekki kærðir fyrir dýraníð.  Né heldur fyrir að brjóta gróflega lög um sláturleyfi, þar sem gerðar eru strangar kröfur um eitt og annað.  Til að mynda hvernig lóga skuli dýrum og standa að hreinlæti.  Þess í stað voru þeir kvaddir með óskum um góða ferð.  Ekki fylgir sögunni hvort að þeir fengu að halda drápstólinu.

  Þessi viðbrögð verður að endurskoða í snatri áður en allt fer úr böndum.  Ferðamennirnir eru áreiðanlega búnir að hlæja sig máttlausa á samfélagsmiðlum yfir aulagangi íslensku lögreglunnar.  Jafnframt því sem þeir gæta sín á því að ræna lömbum úr augsýn annarra.  Þeir hafa verið orðnir kærulausir vegna þess hve auðvelt var að stela sér í matinn.

  Hugsanlega ætti að senda erlenda sauðaþjófa rakleiðis úr landi og gera ökutæki þeirra upptæk. Að minnsta kosti sekta þá svo rækilega að þeir láti sér það að kenningu verða og skammist sín.    

 

Á að vera refsað fyrir dýraníð

Óvæntur glaðningur hamingjusamasta Færeyings í heimi

  Fjöldi Íslendinga hélt í pílagrímsferð til Danmerkur í vikunni.  Skyldan kallaði á að sjá og hlýða á Guns N´ Roses á hljómleikum.  Það var sælustund.  Fréttaritari RÚV,  Andri Freyr Viðarsson,  gaf hljómleikunum einkunnina 15 á skalanum 0-10.  Slík var hamingjan með þá.

  Einn áhorfenda fór heim hamingjusamari en aðrir.  Sá er færeyskur tónlistarmaður,  Uni Debess.  Hann kom sér fyrir fremst við sviðið.  Dáðist þar að rándýrum hágæða hljóðnema sem söngvarinn, Axl Rose, brúkaði.  Hann eiginlega öfundaði kappann af gripnum.  

  Undir lok hljómleikanna náðu þeir augnsambandi.  Þá var eins og Axl læsi huga hans.  Um leið og hljómleikunum lauk þá teygði hann sig fram og skutlaði hljóðnemanum í fangið á honum og yfirgaf sviðið.

  Axl er ólíkindatól.  Stríðir við tvo geðræna sjúkdóma, óþol gagnvart tilteknum nauðsynlegum lyfjum og drekkur áfengi ofan í þau.  Iðulega hefur hann verið til vandræða innan og utan sviðs.  Allskonar pirringur, frekjuköst og duttlungar.  Oft hefjast hljómleikar ekki fyrr en klukkutímum of seint.  Tíð hlaup af sviði yfir í búningsherbergi.  Slagsmál á hótelum.  Þetta uppátæki - að gefa færeyskum söngvara sem hann þekkir ekki neitt rándýran hljóðnema - er ný og óvænt hlið á Axl.

  Færeyingar mældust nýverið hamingjusamasta þjóð í heimi.  Þessa dagana er Uni Debess hamingjusamastur þeirra allra.

 

Kærkomin og kröftug endurkoma

  Á síðari hluta níunda áratugarins fór rokksveitin Foringjarnir mikinn.  Afgreiddi sveitaballamarkaðinn með þróttmiklu "80s" þungarokki.  Svar Íslands við sænsku ofurgrúppunni Europe í bland við Bon Jovi.  Hápunkti náðu Foringjarnir á vinsældalistum með laginu "Komdu í partý".  Eftirspurn var svo mikil að iðulega voru þrír og fjórir dansleikir afgreiddir á viku.  Þá hituðu þeir upp í Laugardalshöll fyrir erlendar stórstjörnur á borð við Kiss og Bonnie Tyler.  Þeir voru í miklu uppáhaldi hjá bandarísku dátunum í herstöðinni á Miðnesheiði.  Voru til að mynda fastráðnir sem húshljómsveit í offíseraklúbbnum í heilan vetur.  

  Forsprakkinn, söngvarinn og söngvaskáldið Þórður Bogason hefur bæði fyrr og síðar látið til sín taka í tónlist.  Sem rótari Péturs Kristjánssonar (Pelican, Paradís, Póker, Picasso, Start...).  Svo stofnaði hann sjálfur þungarokkshljómsveitina Þrek.  Því næst rokksveitir á borð við F, Þrym, Þukl, Warning, Skytturnar, Rickshaw, Rokkhljómsveit Íslands...

  Hljótt var um Foringjana á tíunda áratugnum.  Hljómsveitin var þó hvergi hætt.  2013 mætti hún sterk til leiks með virkilega flott jólalag,  "Biðin eftir aðfangadegi". Besta íslenska jólalag þessarar aldar.  Á þútúpunni hefur það verið spilað 3200 sinnum.  Fyrir þá sem vilja komast snemma í jólaskap skal smella HÉR.

  Á dögunum sendu Foringjarnir frá sér 3ja laga plötuna "Nótt", samnefnda upphafslaginu.  Hressilegt og sterkt þungarokkslag.  Þar er hljómsveitin skipuð eftirfarandi: Þórður (söngur), Jósep Sigurðsson (hljómborð), Oddur F. Sigurbjörnsson (trommur), Þráinn Árni Baldvinsson (gítar) og Jakob Smári Magnússon (bassi).  Oddur og Jakob (Das Kapital, SSSól, Grafík) voru í Tappa Tíkarrassi.  Þráinn er í Skálmöld.  Jósep var m.a. í Galíleó, SOS og Kraftaverki. 

  "Nótt" er að fá heitar viðtökur.  Frá 18. júní hefur hún verið spiluð yfir 600 sinnum á youtube.   

  Hin lögin á plötunni eru "Leyndarmál" og "Þú".  Þau getur að heyra með því að smella HÉR og HÉR.  Platan er til sölu hjá liðsmönnum og í gegnum Fésbókarsíðuna HÉR.