Er Game of Thrones að leita að þér?

  Innan skamms hefjast tökur á áttundu seríunni af sjónvarpsþáttunum Game of Thrones.  Þeir hafa notið gríðarmikilla vinsælda.  Ekki síður hérlendis en út um allan heim.  Nú stendur yfir leit að fólki í nokkur hlutverk.  Íslendingar smellpassa í þau.  Meðal annars vegna þess að fólkið þarf að vera norrænt í útliti og háttum.

  Þetta eru hlutverkin:

  - Norrænn bóndi á aldrinum 25 - 35 ára.  Hann vinnur við landbúnað.  Tökur á hlutverkinu verða skotnar um miðjan nóv.

  - Hortug en aðlaðandi norræn dama á aldrinum 18 - 25 ára.  Þarf að vera kynþokkafull.  Upptökur fara fram í fyrrihluta nóv.

  - Norrænn varðmaður á aldrinum 18 - 25 ára.  Tökur eru í desember.

Eitt hlutverk til viðbótar en kallar ekki á norrænt útlit en passar mörgum Íslendingum:

  - Málaliði á aldrinum 35 - 50 ára.  Þarf að vera líkamlega stæltur (hermannalegt útlit) og kunna að sitja hest.

 

Óhugnanlegar hryllingssögur

 

  Ég var að lesa bókina "Martröð með myglusvepp".  Rosaleg lesning.  Höfundur er Skagfirðingurinn Steinn Kárason umhverfisfræðingur, rekstrarhagfræðingur, garðyrkjufræðingur, tónlistarmaður, rithöfundur og sitthvað fleira.

  Fyrri hluti bókarinnar inniheldur átta reynslusögur fórnarlamba myglusvepps.  Þær eru svo átakanlegar og sláandi að lesandinn er í "sjokki".  Myglusveppurinn er lúmskur.  Hann veldur hægt og bítandi miklum skaða á líkama og sál.  Jafnvel til frambúðar.  Hann slátrar fjárhag fórnarlambsins.  Það þarf að farga húsgögnum, fatnaði og öðru sem sveppagró hafa borist í.  

  Eðlilega er lengsta og ítarlegasta reynslusagan saga höfundar.  Hinar sögurnar eru styttri endurómar.  En staðfesta og bæta við lýsingu Steins á hryllingnum.

  Í seinni hluti bókarinnar er skaðvaldurinn skilgreindur betur.  Góð ráð gefin ásamt margvíslegum fróðleik.  

  Ég hvet alla sem hafa minnsta grun um myglusvepp á heimilinu til að lesa bókina "Martröð um myglusvepp".  Líka hvern sem er.  Þetta er hryllingssögubók á pari við glæpasögur Arnalds Indriðasonar og Yrsu. Margt kemur á óvart og vekur til umhugsunar.  Til að mynda að rafsegulbylgjur þráðlausra tækja hafi eflt og stökkbreytt sveppnum.

 

    

  

Bretar segja fegursta áhangandann vera færeyskan

  Bretar eru gríðarlega uppteknir af fótbolta.  Færeyingar sömuleiðis.  Breska dagblaðið Daily Mail hefur skoðað áhangendur bresku knattspyrnufélaganna.  Niðurstaðan er sú að 25 ára færeysk stúlka,  Katrína María,  beri af öðrum í fegurð.  Hún er grjóthörð í stuðningi við Manchester United.  

  Vissulega er stúlkan myndarleg.  Í Færeyjum þykir hún samt ósköp venjuleg.  Færeyskar konur eru almennt gullfallegar.  Ekki síst í samanburði við breskar.

  

„United er komið til baka“

Dularfullt mannshvarf

  Fyrir mánuði gagnrýndi ég - á þessum vettvangi - veitingastað Ikea í Garðabæ fyrir að bjóða ekki upp á lambakjöt.  Viðbrögð voru snöfurleg.  Lambakótelettur voru þegar í stað settar á matseðilinn.  Síðan hef ég ítrekað kvittað fyrir mig með heimsókn í Ikea.

  Í gær snæddi ég þar kótelettur utan matmálstíma.  Klukkan var að ganga þrjú.  Fámennt í salnum.  Á næsta borði sat aldraður maður.  Skömmu síðar bar að annan aldraðan mann.  Án þess að heilsa spurði hann hinn:

  - Hefur þú nokkuð séð hópinn minn?

  - Hvaða hóp? spurði hinn á móti.

  - Ég er með tuttugu manna hóp.  Við vorum að koma af Úlfarsfelli.  Ég leit af honum í smástund áðan hérna niðri.  Svo var hann bara horfinn.  Ég er búinn að leita að honum.  Finn hann ekki.

  Hinn kom ekki með neitt ráð.  Eftir að hafa tvístigið um hríð settist komumaður við borðið hjá honum og sagði:

  - Ég hinkra hérna.  Ég hélt að hópurinn ætlaði að fá sér bita.  Hann hlýtur þá að dúkka upp hér.

  Mennirnir þekktust greinilega.  Þeir spurðu frétta af sameiginlegum kunningjum.  Nokkru síðar var ég mettur.  Stóð upp og gekk á brott.  Hópurinn var ekki búinn að skila sér.  Á útleið skimaði ég eftir honum.  Án árangurs.  Ég hefði viljað benda honum á að hann væri týndur. 

  

  

Gróf níðskrif um Íslendinga í erlendum fjölmiðli

  Síðustu daga hafa erlendir fjölmiðlar fjallað á neikvæðan hátt um Íslendinga.  Þeir fara frjálslega með túlkun á falli ríkisstjórnarinnar.  Gera sér mat úr því að barnaníðingar urðu henni til falls.  IceHot1,  Panamaskjölum og allskonar er blandað í fréttaflutninginn.  Smári McCarthy er sakaður um að hafa kjaftað frá - auk þess að líkja yfirhylmingu breska Íhaldsflokksins yfir barnaníðingnum Sovile,  innvígðum og innmúruðum;  líkja henni við yfirhylmingu Sjálfstæðisflokksins yfir sínum innvígðu og innmúruðu barnaníðingum.

  Víkur þá sögu að bandaríska netmiðlinum the Daily Stormer.  Hann er málgagn þess anga bandarískra hægrisinna sem kalla sig "Hitt hægrið" (alt-right).  Málgagnið er kannski best þekkt fyrir einarðan stuðning við ljúflinginn Dóna Trump.  

  Á föstudaginn birti málgagnið fyrirferðamikla grein um Íslendinga.  Fyrirsögnin er:  "Íslenskar konur eru saurugar hórur.  Fimm hraðsoðnar staðreyndir sem þú þarft að vita."

  Greinarhöfundur segist vera fastagestur á Íslandi.  Hann vitnar af reynslu.  Verra er að hans túlkun á lífsstíl Íslendinga er útlistuð á ruddalegan hátt af bjána - í bland við rangtúlkanir.  

  Greinin er svo sóðaleg að ég vil ekki þýða hana frekar.  Hana má lesa HÉR 

  Hlálegt en satt:  Netsíða Daily Stormer er hýst á Íslandi - að mig minnir í Garðabæ (frekar en Hafnarfirði) - til að komast framhjá bandarískum fjölmiðlalögum,  meiðyrðalöggjöf og þess háttar.  

   

Óhugnanlegt dýraníð

  Umræða hefur kviknað um hryllilegt dýraníð á Íslandi.  Upphaf þess má rekja til Fésbókarfærslu Tinnu Bjargar Hilmarsdóttur.  Hún lýsir hræðilegri meðferð á fé.  Hún fór í réttir.  Varð hálf lömuð og full af sorg og reiði yfir því sem fyrir augu bar.  

  Tinna Björg er félagi í Aktivegan - samtökum um réttindi dýra til lífs og frelsis.  Full ástæða er til að lofa og fagna öllum sem láta sig velferð dýra varða.  Dýraníðingar þurfa sjaldnast að axla ábyrgð á gjörðum sínum.

  Tinna Björg segir féð hafa verið skelfingu lostið og verulega stressað.  Hún fullyrðir að kindur og lömb deyi iðulega vegna streitunnar sem smölun fylgir.  Sum slasist.  Fjölskyldur tvístrist.  Lamb tróðst undir.  Kindum var fleygt eins og tuskudúkkum.  Nokkrar kindur höltruðu.  Aðrar voru með blæðandi sár.  Ein með skaddað auga.  Sláturtrukkar biðu eftir þeim.  Þær sáu ekki fram á neitt annað en dauða eða þurfa að hírast í skítugu fjárhúsi í allan vetur.  

  Ég dreg ekki í efa neitt af þessu.  Ég hef ekki farið í göngur og réttir síðan á fyrri hluta áttunda áratugarins.  Þá var þetta allt öðru vísi.  Kindurnar fögnuðu okkur smölunum.  Þær hlakkaði til að komast í réttina.  Lögðu þegar í stað í átt að henni.  Þær komu óþreyttar á áfangastað.  Þær röltu léttar í spori niður fjallið á gönguhraða smalanna.  Það vorum við sem þurftum að klífa brattar fjallshlíðar.

  Í réttunum urðu fagnaðarfundir.  Kindurnar hittu æskufélaga sína og jörmuðu ákaft af fögnuði.  Lömbin hittu fjölda nýrra lamba.  Það var algjört ævintýri að kynnast nýju lömbunum.  Allir skemmtu sér hið besta.  Líka smalarnir sem sumir voru fullir og vildu slást.  Kindurnar hlógu að þeim.

  Að hausti eru kindurnar að mestu hættar að skipta sér af lömbum.  Lömbin hinsvegar sækja í návist móður.  Fyrst og fremst af vana.  Þau eru fyrir löngu síðan hætt á spena og þurfa ekkert á mömmu að halda.  Þetta skiptir þau engu máli.

 Ég hef aldrei séð blóðgað fé í réttum.  Hinsvegar hefur í réttum uppgötvast að horn er að vaxa inn í höfuð á kind eða lambi.  Líka að kind er í vandræðum vegna ullarreyfis.  Ein var með brunna snoppu eftir að hafa asnast upp á jökul og ekki fattað að hann endurvarpaði sólarljósi.  Henni þurfti að sinna og græða brunasár með Aloe Vera geli.  Aldrei dó fé vegna streitu.  Enda féð sultuslakt - þrátt fyrir hvað því þótti rosalega gaman.

  Ég vissi ekki dæmi þess að ekið væri með lömb beint úr rétt í sláturhús.  Venja var að fita lömbin í nokkra daga á káli og öðru góðgæti síðustu daga fyrir slátrun.  Það var þeim góð skemmtun að ferðast á vörubílspalli.  Flestum skepnum þykir það gaman; að vera kyrr á sama stað en samt á ferð.  Þau upplifa heillandi töfra.

  Sjaldan eða aldrei voru lömb leidd beint af vörubílspalli til slátrarans.  Algengara var að þau fengju að slaka á.  Jafnvel yfir nótt.  Þau voru ekkert óróleg eða kvíðin.  Frekar að þau væru spennt að vita hvaða næsta ævintýri biði þeirra.

  Er kólna tók í veðri urðu ærnar afskaplega þakklátar fyrir að komast í húsaskjól.  Þar var dekstrað við þær.  Heyi hlaðið á garða.  Stundum gómsætu mjöli blandað saman við.  Einkum síðvetrar.  Þá fengu þær líka síld.  Þvílíkt sælgæti.  Þvílík hamingja.

     

Yoko Ono bannar svaladrykk

 

  John Lennon var myrtur á götu úti í New York 1980.  Síðan hefur ekkja hans,  Yoko Ono,  unnið ötult starf við að vernda minningu hans.  Reyndar gott betur.  Hún hefur náð að fegra ímynd hans svo mjög að líkist heilagri helgimynd.  Gott og blessað.

  Nú hefur henni tekist að stöðva sölu á pólskum svaladrykk.  Sá heitir John Lemon.  Fyrstu viðbrögð framleiðanda drykkjarins voru að þræta fyrir að gert væri út á nafn Johns Lennons.  Lemon sé annað nafn en Lennon.

  Yoko blés á það.  Vísaði til þess að í auglýsingum um drykkinn sé gert út á fleira en nafn Johns.  Til að mynda séu þær skreyttar með ömmugleraugum samskonar þeim sem eru stór hluti af ímynd hans.  Þar hjá stendur setningin "let it be".  Sem kunnugt er heitir síðasta plata Bítlanna "Let it Be".  

  Til viðbótar notaði írska útibúið,  John Lemon Ireland,  mynd af John Lennon í pósti á Fésbók.

  Lögmannastofa Yokoar stillti framleiðandanum upp við vegg:  Hótaði 5000 evra (655.000 ísl kr.) dagsektum og krafðist 500 evra fyrir hverja selda flösku.  Fyrirtækið hefur lúffað.  Nafninu verður breytt í On Lemon.  Breski dreifingaraðilinn segir að lítið fyrirtæki sem sé ennþá að fóta sig á markaðnum hafi ekki bolmagn til að takast á við milljarðamæring.  

 

Úrval annarra manna

  Lengst af hafa minningargreinar í Morgunblaðinu verið helsti vettvangur fyrir hrós.  Fólkið sem þar er til umfjöllunar er besta, gestrisnasta, greiðviknasta og skemmtilegasta fólk sem bréfritari hefur kynnst.  Nú bregður svo við að meðmælabréf valinkunnra manna til handa dæmdum kynferðisglæpamönnum ganga lengra í hólinu.

  Um alræmdasta barnanauðgara landsins segir (leturbreyting mín):  "Sem manneskja er hann einstaklega ljúflyndur,  þægilegur og umgengnigóður í hvívetna.  Hann hefur líka jákvætt hugarfar og að sama skapi glaðværð sem smitar út frá sér og skapar gott og hlýlegt andrúmsloft." 

  Og:  "Öll hans framganga er til fyrirmyndar."

  Hrotta sem misþyrmdi, pyntaði og nauðgaði þroskaheftri konu er lýst þannig:  "Einstaklega opinn og hjartahlýr maður... traustur, heiðarlegur og góður vinur með einstaklega sterka réttlætiskennd." 

  Körfuboltakall sem nauðgaði 17 ára stúlku er sagður vera "til fyrirmyndar bæði innan sem utan vallar."

Meðmælin veitt vegna starfsumsóknar

Hvað nú? Kosningar?

  Það er saga til næsta bæjar að barnaníðingar og stuðningsmenn þeirra felli ríkisstjórn.  Eðlilega gekk framvinda mála fram af Bjartri framtíð.  Eins og flestum öðrum en Sjálfstæðisflokknum.  Reyndar hefur margoft gerst í útlöndum að komist hefur upp að æðstu stjórnmálamenn og þeirra nánustu slái skjaldborg um barnaníðinga.

  Líklegt er að þetta kalli á nýjar kosningar.  Hvað þá?  Næsta víst er að Flokkur fólksins fljúgi inn á þing.  Jafnvel við þriðja mann.  Spurning hvort að nýir flokkar bætist í hópinn.  Einn heitir Frelsisflokkurinn eða eitthvað svoleiðis.  Dettur Viðreisn út af þingi?  Mun Framfarafylking Sigmundar Davíðs bjóða fram?  Segir Bjarni Ben af sér formennsku í Sjálfstæðisflokknum?    

„Ekki lengra gengið að sinni“

Skeljungi stýrt frá Færeyjum

  Skeljungur er um margt einkennilega rekið fyrirtæki.  Starfsmannavelta er hröð.  Eigendaskipti tíð.  Eitt árið fer það í þrot.  Annað árið fá eigendur hundruð milljóna króna í sinn vasa.  Til skamms tíma kom Pálmi Haraldsson, kenndur við Fons, höndum yfir það.  Í skjóli nætur hirti hann af öllum veggjum glæsilegt og verðmætt málverkasafn.

  1. október næstkomandi tekur nýr forstjóri,  Hendrik Egholm,  við taumum.  Athyglisvert er að hann er búsettur í Færeyjum og ekkert fararsnið á honum.  Enda hefur hann nóg á sinni könnu þar,  sem framkvæmdarstjóri dótturfélags Skeljungs í Færeyjum,  P/F Magn.  

  Ráðning Færeyingsins er hrópandi vantraustsyfirlýsing á fjóra núverandi framkvæmdastjóra Skeljungs.  Þeir eru niðurlægðir sem óhæfir í forstjórastól.  Fráfarandi forstjóri,  Valgeir M.  Baldursson,  var framkvæmdastjóri fjármálasviðs þegar hann var ráðinn forstjóri.

  

Stórskemmtileg íslensk kvikmynd - umsögn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 - Titill:  Undir trénu

 - Handrit:  Huldar Breiðfjörð og Hafsteinn Gunnar Sigurðsson

 - Leikstjóri:  Hafsteinn Gunnar Sigurðsson

 - Leikarar:  Edda Björgvinsdóttir,  Sigurður Sigurjónsson,  Steindi Jr.,  Þorsteinn Bachman, Selma Björnsdóttir og Lára Jóhanna Jónsdóttir

 - Tegund:  Drama/harmleikur/grín

 - Einkunn: **** (af 5) 

  Sumar kvikmyndir eru þannig að eftir því sem áhorfandinn veit meira um þær fyrirfram þeim mun ánægjulegra er áhorf.  Aðrar kvikmyndir eru þannig að áhorfandinn má ekki vita fyrirfram neitt um framvindu né tilteknar senur.  Hámarks upplifun næst með því að myndin komi stöðugt á óvart.

  Undir trénu fellur undir síðarnefndu lýsinguna.  Ég hvet eindregið þá sem sjá myndina að þegja um hana - ef frá er talið að mæla með henni.

  Óhætt er að upplýsa örfáa punkta.  Myndin segir tvær sögur.  Önnur er af ungu pari sem stendur í skilnaðarbasli.  Hin er af foreldrum unga mannsins.  Þeir eiga í nágrannadeilum vegna trés í garðinum.  Það er orðið of stórt.  Varnar sólargeislum leið að garði nágranna.

  Sögurnar tvær fléttast lipurlega saman.  Framvinda beggja styrkir hina.  Pakkinn er 2 fyrir 1; að fylgjast með tveimur spennandi og viðburðaríkum sögum á sama tíma.  

  Tilfinngaróf áhorfandans sveiflast hratt til og frá.  Allar lykilpersónur vekja samúð.  Það er sjaldgæft í kvikmynd sem byggir á harðvítugum átökum.  Svo ekki sé minnst á átökum á tveimur vígstöðvum.  Hefðbundna uppskriftin er átök á milli góðs og ills.  Hér er dramatíkin af og til óvænt brotin upp með vel heppnuðu skopi.

  Miklu skiptir úrval margra bestu leikara landsins.  Túlkun þeirra er frábær og hefur mikið að segja um útkomuna.  Edda Björgvins toppar sig.  Hefur hún þó allan leikferil verið í hæstu hæðum.  

  Steindi Jr. er í burðarhlutverki;  gaurinn að skilja og sonur hjóna í nágrannaerjum.  Hann - amatör/leikmaður - er settur í rosalega bratta stöðu/áskorun að leika á móti bestu leikurum Íslands.  Hann veldur hlutverkinu.  Það hjálpar að hans "karakter" er þekktur sem galgopi í göslaragangi.    

  Tónlist Daníels Bjarnasonar er áhrifarík.  Iðulega dimm og drungaleg.  Boðar eitthvað ógnvænlegt.  Karlakór setur svip á tónlistina.  Gegnir einnig því hlutverki að túlka tilfinningasveiflur persónunnar sem Siggi Sigurjóns leikur.  Virkilega vel heppnað. Tónlistin á stóran þátt í því hvað þetta er góð kvikmynd.  

  Eins og algengt er með íslenskar myndir þá er nafnið ekki lokkandi.  Það gefur ekkert forvitnilegt til kynna.   

  Ég mæli eindregið með Undir trénu sem virkilega góðri kvöldskemmtun í kvikmyndarhúsi.  Þó ekki fyrir viðkvæma.

 

        

Heilinn þroskast hægar en áður var talið

  Margt ungmennið telur sig vita allt betur en aðrir.  Eða þá að það telur sig vera kjána.  Bjána sem aldrei rætist neitt úr.  Vonlaust eintak.  Tilfellið er að ungt fólk er óþroskað.  Óttalega óþroskað.  Þess vegna fær það ekki að taka bílpróf fyrr en 17 ára í stað 13 - 14 ára (um leið og það nær niður á kúplingu og bremsu).  Af sömu ástæðu fær það ekki að ganga í hjónaband og kjósa til Alþingis fyrr en 18 ára (auðveldara að keyra bíl en vera í hjónabandi og kjósa).    

  Lengi var kenningin sú að heilinn væri ekki fullþroskaður fyrr en á 18 ára.  Nýgiftu fólki með kosningarétt er þó ekki treyst til þess að kaupa áfengi fyrr en tveimur árum síðar.  

  Nú þarf að endurskoða þetta allt saman.  Með nýjustu tækni til að skoða virkni heilans hefur komið í ljós að heilinn er ekki fullþroskaður fyrr en á fertugs aldri.  Um eða upp úr þrítugs afmælinu.  

  Þetta birtist á ýmsan hátt.  Til að mynda snarfellur glæpahneigð upp úr 25 ára aldri.  Það vekur upp spurnar um hvort ástæða sé til að hafa það til hliðsjónar í sakamálum.  Nú þegar eru börn ósakhæf að mestu.  

  Annað sem breytist á þessum aldri er að athyglisgáfa eflist sem og rökhugsun og skammtímaminni.  Jafnframt dregur úr kæruleysi, áhættusækni og hvatvísi.  Fólk hættir að taka hluti eins oft og mikið inn á sig og komast í uppnám.   

 

Gott að vita

   Tímareimin í bílnum mínum var komin á tíma.  Ég hringdi í nokkur bifreiðaverkstæði.  Spurði hvað skipti á tímareim kosti.  Heildarverð með öllu.  Verðin reyndust mismunandi.  En öll eitthvað á annað hundrað þúsund.  Af einhverri rælni álpaðist ég til að leita á náðir "gúgglsins".  Fann þar nokkrar jákvæðar umsagnir um Bifreiðaverkstæði Jóhanns í Hveragerði.  Þar á meðal að verðlagning sé hófleg.

  Næsta skref var að hringja þangað.  "Vinnan kostar 35 þúsund," var svarið sem ég fékk.  "Þú getur sjálfur komið með varahlutina sem til þarf ef þú ert með afslátt einhversstaðar."

  Ég var ekki svo vel settur.  Spurði hvort að ég gæti ekki keypt þá hjá honum.  Jú, ekkert mál.  "Þá verður heildarpakkinn um 70 þúsund."

  Ég var alsæll.  Brunaði austur fyrir fjall.  Þegar til kom reyndist vélin miklu stærri en venja er í bíl af mínu tagi.  Fyrir bragðið tók vinnan klukkutíma lengri tíma en tilboðið hljóðaði upp á.  

  Er ég borgaði reikninginn var þó slegið til og tilboðið látið standa.  Endanlegur heildarreikningur var 68 þúsund kall.  

  Tekið skal fram að ég hef engin tengsl við Bifreiðaverkstæði Jóhanns.  Vissi ekki af tilvist þess fyrr en "gúgglið" kynnti það fyrir mér.

  Af þessu má læra:  Nota tæknina og "gúggla".  Fyrir mismuninn á fyrstu tilboðum og því síðasta er hægt að kaupa hátt í 200 pylsur með öllu í Ikea.  Samt langar mig ekkert í pylsu.

 

 

Færeyingar stórgræða á vopnasölubanni Íslendinga til Rússa

  Það tók Íslendinga heilt ár að ögra og mana Rússa til að sýna viðbrögð við vopnasölubanni sem Gunnar Bragi Sveinsson, þáverandi utanríkisráðherra,  setti á Rússa.  Seinbúin viðbrögð Rússa fólust í því að hætta innflutningi á íslenskum vörum.  Fram til þess voru Rússar í hópi stærstu kaupenda á íslenskum sjávarafurðum og lambakjöti.

  Um leið og Rússar hættu að kaupa makríl af Íslendingum hækkaði verð á færeyskum makríl um 20%.  Allar götur síðar hafa Færeyingar malað gull á mjög bratt vaxandi sölu á sjávarafurðum til Rússa.

  Í ár borga Rússar Færeyingum 37,4 milljarða ísl. kr. í beinhörðum gjaldeyri.  Þetta er 11,3 milljarða aukning frá síðasta ári.  Munar heldur betur um þennan gjaldeyri fyrir 50 þúsund manna samfélag.

  Kaup Rússa nema 27% af útflutningi Færeyinga.  Þeir eru lang stærsti viðskiptavinurinn.  Í humátt á eftir eru Bretar og Kanar.  Þeir kaupa hvorir fyrir tæpa 15 milljarða.  Þar á eftir koma Danir, Þjóðverjar og Kínverjar. 

  Salan til Rússa er á laxi, makríl og síld.  Hinar þjóðirnar kaupa fyrst og fremst lax.  Nema Bretar.  Þeir kaupa nánast einungis þorsk og ýsu.  

Allir verða að hjálpast að

  Lambakjötið hrannast upp óselt.  Þökk sé meðal annars vopnasölubanni sem Gunnar Bragi Sveinsson,  þáverandi utanríkisráðherra,  setti á Rússa.  Út af fyrir sig var gott að draga úr vopnasölu.  Brögð eru að því að vopn séu notuð til illra verka.  Rússar eru seinþreyttir til reiði.  Gunnar Bragi þurfti að ögra þeim ítrekað með digurbarkalegum yfirlýsingum á alþjóðavettvangi til að knýja fram viðbrögð.  Seint og síðarmeira tókst það.  Rússar hættu að kaupa íslenskt lambakjöt og makríl.  

  Íslendingar verða sjálfir að hlaupa í skarðið sem Rússar skilja eftir.  Hrun blasir við sauðfjárbændum.  Þetta eru hamfarir.  Allir verða að hjálpast að.  Öflugt átak þarf til að auka tímabandið lambakjötsneyslu á meðan markaðurinn leitar jafnvægis. 

  Góðu fréttirnar koma úr Garðahreppi.  Í sumarbyrjun var opnað þar Kaupfélag.  Það selur lambahakk.  Slíkt hafði ekki sést í íslenskum matvöruverslunum til áratuga - þrátt fyrir mikla eftirspurn.  Kaupfélag Garðahrepps hefur jafnframt sannað að hægt er að verka lambaskrokk þannig að kótelettur séu beinlausar.  

  Nýverið hóf Bónus að selja í lítersfötu fulleldaða kjötsúpu.  Það er til fyrirmyndar.  Almenningur veit ekki af þessu.  Ef hann fær vitneskju um þetta er líklegt að kjötsúpan verði einnig seld í 3ja lítra fötu.

  Einhver er byrjaður að kynna til sögunnar lambabeikon.  Man ekki hver. 

  Þetta dugir ekki til að vinda afgerandi ofan af kjötfjallinu.  Almenningur verður að leggjast á árar;  leggja hausinn í bleyti og koma með hugmyndir og ábendingar um hvað megi betur fara til að efla lambakjötsneyslu.  

  Hér eru punktar í púkkið:

  -  Frosið lambakjöt í kæliklefum matvöruverslana er óaðlaðandi; grátt og guggið.  Lystugra væri að umbúðirnar sýndu ljósmynd af fulleldaðri máltíð:  Steiktu eða grilluðu kjöti ásamt girnilegu meðlæti.

  - Hafa einfaldar og spennandi uppskriftir á öllum pakkningum á frosnu lambakjöti.  Skipta þeim út fyrir nýjar með reglulegu millibili.  

  -  Margir búa einir.  Heilt læri eða heill lambahryggur er of stór skammtur fyrir þá.  Minni einingar þurfa einnig að vera í boði.  Kannski eins og þriðjungur af hrygg eða kvart læri.

  -  Það þarf stöðugt að glenna lambakjöt framan í neytendur.  Til að mynda með því að vera með smakk í öllum helstu stórmörkuðum daginn út og inn.  Smakk er einhver virkasta söluaðferð sem til er.  Mun betri leið til að minnka kjötfjallið en urða kjötið.  

  -  Margir kvarta undan og undrast að kubbasteik hafi hvergi sést til áratuga - þrátt fyrir mikla eftirspurn.

  -  Lambagúllas hefur ekki fengist í áraraðir - þrátt fyrir mikla eftirspurn.

  -  Það þarf að fá lambakjötið vottað sem þjóðarrétt Íslendinga.  Hampa því framan í milljónir erlendra ferðamanna.  Bjóða hvarvetna upp á lamborgara (lambaborgara).  Engin vegasjoppa má vera svo aum að hún bjóði ekki upp á lamborgara.

  -  Vöntun er á úrvali lambakjötsáleggs.  Hangikjöt og rúllupylsa eru ekki nóg.  Það þarf kjötsneiðar sem keppa við roastbeaf og skinku.  

  -  Sumir vinsælustu veitingastaðir landsins selja enga lambakjötsrétti.  Munar þar mestu um Ikea.  Þessu þarf að kippa í lið. 

  -  Liður í aðlögunarferli innflytjenda ætti að vera námskeið í fjölbreyttri matreiðslu á lambakjöti.  Námskeiðið getur staðið öllum opið fyrir vægt hráefnisgjald.

  -  Fjölga þarf fullelduðum lambakjötsréttum án meðlætis.  Helst einhverjum sem þarf ekki að hita.  Til að mynda gætu lambanaggar verið ágætt snakk (með pítusósu).    

   

Taka allt kjötið heim og selja

Svindlað á tollinum

  Fyrir hátt í fjórum áratugum flutti Íslendingur aftur heim til Íslands eftir langdvöl í Svíþjóð.  Hann hafði keypt ýmis heimilistæki, fatnað,  sængurföt og fleira í Svíþjóð.  Hann var með kvittanir fyrir öllu.  Þær staðfestu að um gamlar notaðar vörur var að ræða.  Búslóð sem maðurinn sankaði að sér í áranna rás.  Þar með þurfti hvorki að greiða vörugjald né söluskatt af henni.

  Reyndar keypti hann sjónvarp rétt fyrir heimförina.  Bað búðarmanninn um að dagsetja kvittunina nokkur ár aftur í tímann.  Sá tók því vel og sótti brúsa undir afgreiðsluborðið.  Opnaði svo pappakassann með sjónvarpinu, úðaði ryki yfir sjónvarpið og sagði: "Þú segir tollinum að sjónvarpið hafi rykfallið uppi á háalofti hjá þér eftir stutta notkun.  Ég er alltaf að gera svona fyrir Íslendinga á heimleið."

  Maðurinn vandi sig á sánaböð í Svíþjóðardvölinni.  Sánaklefar á Íslandi kostuðu meira en tvöfalt á við samskonar klefa í Svíþjóð.  Maðurinn fjárfesti í glæsilegasta sánaklefa sem hann fann í Svíþjóð.  Skrúfaði bekkina lausa og notaði þá fyrir vörubretti undir búslóðina sína.  Búslóðin smekkfyllti sánaklefann.  Þar með var hann orðinn gámur en ekki sánaklefi sem fengi á sig hátt vörugjald, söluskatt og allskonar.  Á núvirði erum við að tala um gjöld upp á meira en hálfa milljón kr.  

  Þegar gámurinn var tollafgreiddur þurfti maðurinn að opna hann og sýna innihaldið.  Hann framvísaði kvittunum.  Tollverðir rótuðu dálítið í búslóðinni og sannreyndu að allt var eins og það átti að vera.  Er þeir gengu á braut bankaði einn utan í gáminn og sagði:  "Assgoti eru sænsku trégámarnir orðnir vandaðir."  

  Eigandinn svaraði:  "Já,  ég er mjög ánægður með hann.  Mér var sagt að búslóð sé miklu betur varin í trégámi en járngámi þegar siglt er um ólgusjó..  Þar að auki get ég smíðað sólpall eða eitthvað úr timbrinu." 

------------------------------------------------------------------------

  Til gamans má geta að sánaklefi kallast baðstofa á færeysku.

    

Ein flottasta sánan í eigu Íslendings

Stranglega bannað

  Það verður að vera agi í íslenskri hrossarækt.  Annars er hætta á losarabrag.  Mörgum er treystandi til að taka réttar ákvarðanir.  En ekki öllum.  Brögð hafa verið að því að innan um ábyrga og rétthugsandi hrossaeigendur leynist óreiðupésar.  Þeim verður að setja stól fyrir dyr áður en allt fer úr böndum.  Ill nauðsyn kallar á lög.

1.  Bannað er að gefa hesti nafn með ákveðnum greini.

2.  Bannað er að gefa hesti nafn sem fallbeygist ekki.  Mikilvægt er að nafnið taki eignarfallsendingu.

3.  Bannað er að gefa hesti erlent heiti.  Það skal vera rammíslenskt.

4.  Bannað er að gefa hesti ættarnafn.

5.  Bannað er að gefa hesti nafn sem gefur til kynna að hann sé önnur dýrategund.  Þannig má ekki gefa hesti nafn á borð við Asna, Kisa, Hrút eða Snata.

6.  Bannað er að gefa hesti nafn sem vísar til rangs litar.  Einlitur hestur má ekki heita Skjóni eða Sokki.  Grár hestur má ekki heita Jarpur.

7.  Bannað er að gefa hesti dónalegt nafn, svo sem Gamli graður.

8.  Bannað er að gefa hesti nafn sem veldur honum vanliðan og angist.

9.  Bannað er að gefa hesti nafn með óvenjulegum rithætti.  Blesi skal það vera en ekki Blezy.

10. Bannað er að kalla hest léttúðlegu gælunafni.  Um hann skal í öllum tilfellum rætt og skrifað með réttu nafni.  Hest sem heitir Sörli má ekki kalla Sölla.

  Brot á hestanafnalögum getur varðað sektum að upphæð 50 þúsund kr.  Ítrekuð brot geta kostað brottrekstur með skömm úr Alþjóðahreyfingu íslenskra hesta.  

 

Áríðandi upplýsingar fyrir sólarlandafara!

 

 

  Margur sólarlandafarinn er varla fyrr mættur á svæðið en magakveisa herjar á hann.  Ástæðan er matareitrun.  Löngum hefur ferðalöngum verið kennt að forðast hrátt salat, grænmeti og annað æti sem er skolað upp úr kranavatni.  Vatnið er löðrandi í bakteríum sem íslenska magaflóran ræður ekki við.  

  Ástæða er til að hefja dvölina á því að slafra í sig jógúrt.  Hún inniheldur varnir gegn vondum bakteríum.

  Nú hefur spænska blaðið El Pais bætt inn í umræðuna fróðleik.  Það greinir frá rannsókn á mat og drykk hjá svokölluðum götusölum.  Bæði á götum úti og á strönd er krökkt af söluborðum og söluvögnum.  Í Barcelóna eru 7000 veitingagötusalar.  Rannsóknin leiðir í ljós að þarna er pottur mélbrotinn.  Sóðaskapurinn er yfirgengilegur.  Matur og drykkur fljóta í E-coli bakteríum.  Magnið er svo svakalegt að það er bein ávísun á matareitrun.  Meira að segja frambornir áfengir kokteilar eru 7200% yfir skaðlausum mörkum.  

  Götusalarnir starfa á svörtum markaði.  Þeir lúta ekki heilbrigðiseftirliti né öðrum kröfum sem gerðar eru til fastra veitingastaða innanhúss.  Þeir halda ekki bókhald og borga lítil sem engin gjöld.  Það er önnur saga.  Hitt skiptir öllu:  Til að lágmarka hættu á matareitrun á ströndinni og göngugötunni:  Ekki kaupa neitt matarkyns af götusölunum.

 

      

Örstutt smásaga um vísitölufjölskylduna

  Það er sunnudagskvöld.  Fjölskyldan situr inni í stofu.  Hver með sinn snjallsíma:  Mamma, pabbi, 12 ára sonur og 14 ára dóttir.  Enginn hefur sagt orð allan daginn.  Skyndilega rýfur mamman þögnina og segir:  "Mér finnst eins og ég sé að gleyma einhverju.  Ég veit ekki hverju."   Hún fær engin viðbrögð. Tveimur klukkutímum síðar endurtekur hún þetta.  Dóttirin svarar:  "Við höfum ekkert borðað í dag."  

  Mamman:  "Er það?"  Sonurinn bætir við:  "Við borðuðum ekkert í gær heldur."

  Mamman:  "Er það rétt?  Borðuðum við kannski ekki á föstudaginn?  Þið fenguð þó áreiðanlega að borða í skólanum á föstudaginn."  

  Sonurinn:  "Já, ég fékk mat í skólanum á föstudaginn.  Síðan hef ég ekkert borðað."

  Mamman:  "Við höfum gleymt að borða þessa helgi.  Við verðum að gera eitthvað í því."

  Pabbinn:  "Þetta er ekkert mál.  Þið krakkarnir fáið mat í skólanum á morgun.  Við mamma ykkar fáum okkur heita pylsu með öllu í Costco á morgun.  Hún kostar bara 299 krónur þar."

  Mamman:  "Þetta er í fjórða sinn í þessum mánuði sem við gleymum að borða yfir heila helgi.  Við gleymum okkur alltof mikið í snjallsímanum.  Við verðum að endurskoða þetta.  Þetta gengur ekki svona."

  Pabbinn:  "Ertu eitthvað verri kona?  Við spörum hellings matarkostnað þessar helgar.  Nær væri að nota peninginn sem sparast til að kaupa ennþá betri snjallsíma.  Við erum hvort sem er ömurlegir kokkar og uppvaskið fer alltaf í eitthvað rugl. Manstu þegar ég skrúbbaði í ógáti með uppþvottasápu óniðursneitt hálft heilkornabrauð?  Eða þegar mér skrikaði fótur og ég datt ofan í vaskinn og braut allt leirtauið?  Svo var ég allt í einu farinn að þerra diskana með skyrtuhorninu mínu."

  Mamman:  "Já, þú meinar það.  Ég er alveg til í að fá nýjan snjallsíma."  

  Börnin í kór:  "Ég líka!" 

.

  

Stórmerkilegt færeyskt myndband spilað 7,6 milljón sinnum

  Færeysk myndbönd eiga þess ekki að venjast að vera spilað yfir 7 milljón sinnum.  Eitt myndband hefur þó verið spilað yfir 20 milljón sinnum.  Nú hefur annað myndband slegið í gegn.  Það heitir "Hvat ger Rúni við hondini".  Þar sýnir Rúni Johansen svo liðuga hönd að nánast er um sjónhverfingu að ræða.  

  Myndbandið hefur verið spilað 4 þúsund sinnum á þútúpunni og 7,6 milljón sinnum á LADbible síðunni.  Það hefur fengið yfir 100 þúsund "like",  81 þúsund "komment" og verið deilt 50,450 sinnum.

  Mest spilaða færeyska myndbandið sýnir hval springa er Bjarni Mikkelsen stingur í hann.