Jafnaldrar í góðum gír

  Fátt er skemmtilegra en að fylgjast með fólki fagna afmæli sínu.  Hver afmælisdagur er sigur.  Honum fylgir sigurgleði og þakklæti fyrir að hafa orðið þess aðnjótandi að bæta enn einu árinu í reynslubankann.  Með tilheyrandi allri þeirri skemmtun sem síðasta ár bauð upp á.

  Hér með færi ég Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni,  forsætisráðherra míns og ykkar,  bestu afmæliskveðjur.  Það var ekki seinna vænna að halda upp á afmælið röskum mánuði eftir fæðingardaginn.  Apríl er að mörgu leyti heppilegri til hátíðahalda en mars (sem er frekar dauflegur mánuður).

  Forsætisráðherrann okkar er fertugur.  Ég hef sterkan grun um að hann sé í hópi yngstu forsætisráðherra Íslands.  Og jafnvel þó leitað sé út fyrir landsteina.

  Eitt það skemmtilega við aldur forsætisráðherrans er að hann er á svipuðum aldri og Blaz Roca.  Það telur þó að þeir hafi ekki mætt í fermingarveislu hjá hvor öðrum.

  

Stemning í fertugsafmæli Sigmundar Davíðs

Týndir feluleikstjórar

  Í gær átti ég erindi í sænsku húsgagnaverslunina Ikea í Grðabæ.  Þar var allt í rugli og upplausn.  Að mér skilst hafði verið auglýstur feluleikur fyrir  börn í búðinni.  Búðin er hönnuð sem völundarhús að hætti gatnakerfis Kópavogs.  Þar er alla daga fólk úr nágrannasveitafélögum illa áttað.  Það hefur týnt sér til langs tíma og finnur sig ekki fyrr en seint eða aldrei.  Þetta er líka ástæðan fyrir íbúafjölgun í Kópabogi.  Fólk ætlar að keyra í gegnum Kópavog á leið til Garðabæjar eða Hafnarfjarðar.  Áður en hendi er veifað er það orðið íbúar í Kópavogi og ratar ekki út.

  Ikea hafði ráðið tvo hámenntaða og þjálfaða útlenda feluleikstjóra til leiks.  Þeir fundust hvergi þegar feluleikurinn átti að hefjast.  Þeir eru ekki ennþá fundnir.  Óstaðfestur orðrómur er um að þeir hafi hugsanlega villst til Akureyrar.  Heyrst hefur af tveimur umkomulausum strandaglópum í reiðuleysi á KEA hótelinu.  Í KEA.  

  Það er lán í óláni að hinir týndu séu þrautþjálfaðir í feluleiknum "Týndur - fundinn".  Næsta víst er að þeir væru miklu týndari ef þetta hefðu verið amatörar.    

  

Feluleiksstjórar IKEA ófundnir

Verðmæti urðuð með reisn

  Íslendingar eru framarlega í hópi ríkustu þjóða heims.  Á næstu dögum fara Íslendingar á þvílíkt flug að hinar ríku þjóðirnar verða skildar eftir á brúsapalli.  Þökk sé stöðugleikaskattinum.  Eftir örfáa daga heyra gjaldeyrishöft fortíðinni til.  Verða um leið aðhlátursefni eins og mannanafnalöggan,  bjórbannið,  sjónvarpslausir fimmtudagar,  einkasala Mjólkurbúða á mjólk,  einkasala Osta- og smjörsölunnar á ostum og banni á bingóspili á frjósmishátíð Freyju.  

  Íslenska auðmannasamfélagið hendir á haugana á næstu dögum stólum að marg milljóna króna virði.  Stólarnir fara á sama ruslahaug og gríðarlega mikið magn af úrvalsgóðum matvælum sem nálgast síðasta söludag (löngu áður en kemur að síðasta neysludegi).  Á sama ruslahaug fer reglulega mikið magn af innlendri framleiðslu á grasi,  sömu vöru og seld er á kaffihúsum í Hollandi og seld er í lækningaskini í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  

  Íslenska auðmannaþjóðfélagið þarf hvergi að horfa í sparnað.  Bruðl á öllum sviðum hentar betur lífstíl auðmannaþjóðfélags.  Svo að enginn freistist til að hirða milljóna króna stóla Reykjavíkurborgar er við hæfi að mölbrjóta þá í smæstu einingar um leið og þeir eru urðaðir engum til góða.  

  Á undanförnum mánuðum hefur straumur erlendra ferðamanna til Íslands margfaldast.  Á þessu ári eru líkur á að hátt í hálf önnur milljón ferðamanna komi með alla vasa úttroðna af peningum.  Þeir fylla veitingastaði landsins, hótel, leigða bíla, þyrlur og rútur.  Þeir fylla gjaldeyrishirslur Seðlabankans svo út úr flæðir.  

  Til að fagna þessari nýju gjöfulustu auðlind landsins hefur verið lagt fram frumvarp um nýjan nefskatt á Íslendinga í formi reisupassa.  Það er reisn yfir því.     

Stóla á að borgin fargi stólunum

Geggjuð söfnunarárátta

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Um 2% manna eru haldin söfnunaráráttu.  Alvöru þráhyggjukenndri áráttu.  Við erum ekki að tala um þá sem eiga 500 geisladiska af ýmsu tagi með flytjendum úr öllum áttum, 100 DVD og 20 sokkapör.  Við erum að tala um þá sem safna öllum geisladiskum er tengjast einum tilteknum tónlistarmanni eða hljómsveit; öllum DVD með tengingu við viðkomandi - jafnvel mjög langsóttum.  Jafnframt allskonar glingri og dóti merktu hlutaðeigandi (glös, lyklakippur, pennar, skyrtubolir, húfur, veggmyndir o.s.frv.).

  Krakkar og unglingar fara iðulega í gegnum tímabil söfnunar.  Það er eðlilegur liður í þroska til sjálfstæðis,  svo og eðlilega keppnisáráttu og þörf til að sanna sig; skara fram úr.  Svo eldist það af þeim. Þegar söfnunaráráttan heldur áfram og eflist með aldrinum er um arfgenga þráhyggju að ræða.  Hún tengist taugaboðefnum (serótíni og dópamíni) og stafar af ofnæmisviðbrögðum við sýkingu.  Hún flokkast sem geðröskun í flokki með Tourette,  einhverfu og geðklofa. Einstaklingurinn hefur ekki fulla stjórn á sér.  Áráttan ræður för.       

 Söfnunarárátta getur tekið á sig ýmsar og óvæntar myndir.  Bandarísk kona, Liana Barientos, safnar eiginmönnum.  Hún sætir ákæru fyrir að eiga í eiginmannasafni sínu 10 stykki.  Þeir vissu ekki hver af öðrum fyrr en nýverið.  Mesta athygli vekur að þeir eru mismunandi.    

  

Giftist 10 sinnum án þess að skilja

Jón Þorleifs slátraði stjórnmálaflokki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Jóni Þorleifssyni,  rithöfundi og verkamanni,  var lítt um Gvend Jaka gefið.  Ég hef þegar sagt sögur af því - og hægt er að fletta þeim upp hér fyrir neðan.  Jón hafði sínar ástæður fyrir andúð á Gvendi Jaka.  Andúðin jókst með árunum fremur en hitt.

  Einn góðan veðurdag fékk Jón sér hádegisverð á veitingastað.  Það var ekkert óvenjulegt.  Það var venjulegt.  Þar komst hann yfir glóðvolgt eintak af DV þess dags.  Á baksíðu var lítil frétt um lítinn fund á Akureyri. Fundarefnið var það að þrjú lítil stjórnmálasamtök (utan fjórflokksins) hugðust kanna möguleika á sameiningu.

  Þetta var sennilega um eða eftir 1990.  Mig minnir að Borgaraflokkurinn hafi verið þarna um borð.  Ég man ekki hver hin samtökin voru.  Ég þigg með þökkum ef einhver man eftir því hver þau voru.  Í fréttinni kom fram að Gvendur Jaki yrði fundarstjóri.  

  Jón óttaðist að Gvendur ætlaði sér hlutverk í nýju sameinuðu stjórnmálaafli.  Hann brá við skjótt.  Vélritaði upp með hraði greinargerð um meintan glæpaferil Jakans.  Hann kunni ekki fingrasetningu lyklaborðs og sóttist verkið hægt.  En fór á flug vegna tímapressunnar.  Ákafinn bar hann hálfa leið.  Svo var rokið á næstu ljósritunarstofu og greinargerðin fjölfölduð.  Þessu næst var splæst í leigubíl niður á Reykjavíkurflugvöll.  Þaðan flogið með næstu vél til Akureyrar.

  Þangað kominn tók Jón leigubíl heim til foreldra minna. Hann vissi ekkert hvar fundurinn var á Akureyri né klukkan hvað.  Hann bað pabba um að finna út með það.  Erindi Jóns var að slátra þessu framboði í fæðingu.

  Pabbi var innvígður og innmúraður sjálfstæðisflokksmaður.  Honum þótti ekki nema gaman að leggja Jóni lið.  Hann hefði svo sem liðsinnt Jóni með flest.  

  Pabbi fann strax út hvar og hvenær fundurinn var.  Hann skutlaði Jóni á staðinn.  Það mátti ekki tæpara standa.  Fundurinn var að hefjast.  Jón hóf þegar í stað að dreifa meðal fundarmanna greinargerðinni um Gvend Jaka.  Við það kom kurr á fundarmenn.  Einhverjir gerðu hróp að Jóni.  Kraftakallar gerðu sér lítið fyrir og vörpuðu Jóni á dyr.  Hann streittist á móti.  Nokkrar konur mótmæltu hástöfum viðtökunum sem Jón fékk.  Þær fylgdu honum út á stétt og báðu hann afsökunar á framferði fundarins í hans garð.  Aðrir þarna fyrir utan blönduðust í umræðuna.  Allt fór í havarí.  Jón taldi sig merkja að sami æsingur ætti sér stað innan dyra.  Fundurinn leystist upp í hrópum og köllum.  

  Ég hef aðeins frásögn Jóns af þessu.  Engar fréttir bárust af fundinum í neinum fjölmiðlum.  Jón taldi fullvíst að Gvendur Jaki og aðrir sem að fundinum stóðu hafi bundist fastmælum um að tjá sig hvergi um skipbrotið.  

  Jón var hinn ánægðasti með daginn.  Hann lifði á því mánuðum saman að hafa slátrað "bófaflokki" í fæðingu.  Hann sagði sem rétt var að hann hefði ekkert haft efni á að fara í þessa Akureyrareisu.  En þarna var um bráðatilfelli að ræða.  Akureyrarreisan var - að hans mati - hverrar krónu virði.

  Er Jón flaug til baka frá Akureyri vildi svo til að Gvendur Jaki var í sömu flugvél.  Jón sagðist hafa horft stíft á hann með svipbrigðum sigurvegarans.  Gvendur hafi hinsvegar verið niðurlútur og lúpulegur.  Það hafi verið eins og honum hafi verið gefið á kjaftinn.

-------------------------------------  

  Fleiri sögur af Jóni Þorleifs:  hér 

Gamansaga af meistaranum

  1975 kom út tveggja laga plata með Megasi.  Annað lagið var hið hugljúfa og kántrý-skotna "Spáðu í mig".  Þremur árum áður kom það út á fyrstu plötu Megasar.  Þar var það í vondum hljómgæðum.  

  Hitt lagið var "Komdu & skoðaðu í kistuna mína".  

  Glöggir unnendur þjóðlagakenndrar bandarískrar vísnatónlistar töldu sig heyra líkindi með því lagi og "I Ain´t Got No Home Anymore" með Woody Guthrie.  Nafn Guthries var hvergi að finna á plötuumbúðum tveggja laga plötu Megasar.  

  Gítarsólóið í "Spáðu í mig" vakti nokkra undrun. Á þessum árum kepptust sólógítarleikarar við að flagga sem mest þeir máttu fingrafimi,  hraða og tæknibrellum.  Þeir voru allir eins og í áköfu kapphlaupi í þeim stíl.  Svo kom þetta gítarsóló eins og skratti úr sauðalegg;  söngrænt,  ljúft og yfirvegað í hógværð og rólegheitum.  Menn rak í rogastans.  Sólóið var - í tíðaranda hippatímabilsins - hallærislegt en á sama tíma töff.  Megas ku vera sjálfur höfundur sólósins.  Ekki sá sem spilaði það heldur útfærði og skráði á nótnablað.  Vignir Bergmann spilaði sólóið eftir nótnablaðinu.

  Á áttunda áratugnum var dálítil óregla á Megasi.  Eins og gengur.  Og eins og á mörgum öðrum.  Einn kunningi minn var langdrukkinn og lenti á slarki með Megasi.  Þeir ákváðu að setjast að sumbli á veitingastað sem hét Naustið.  Þegar Megas ætlaði að ganga inn um gleðinnar dyr spratt fram dyravörður.  Hann meinaði Megasi inngöngu og sagði með þjósti:  "Hingað ferð þú ekki inn.  Þú ert í eilífðarstraffi."

  "Nú?" spurði Megas undrandi.  "Dugir ekki ævilangt?" 

       

Hver er vitlaus?

   Ingibjörg Kristjánsdóttir kemur brött inn í umræðuna með greinarstúfi í Fréttablaðinu í dag.  Þar heldur hún því fram að vitlaus Ólafur hafi verið dæmdur til fangelsisvistar vegna saknæms blekkingarleiks í svokölluðu Al-Thani máli.  Ég þekki þennan Ólaf ekki persónulega og treysti mér ekki til að staðfesta eða þræta fyrir að hann sé vitlaus.  Konan þekkir hann - ætla ég.  

   

Stendur ekki og fellur með símtalinu

Ótrúlega skörp fylgni dánarorsaka og tónlistarstíla

  Fyrir nokkru bloggaði ég um 27-klúbbinn,  sem svo er kallaður. Hann telur rokkstjörnur sem féllu frá 27 ára að aldri.  Um og upp úr miðjum áttunda áratugnum var talað um að rokkstjörnur væru komnar yfir þröskuldinn er þær náðu 28 ára aldri.  Það var ávísun á langlífi.

  Dánarorsök almennings ræðst af ýmsum þáttum.  Til að mynda vinnuumhverfi, starfi og lífsháttum.  Sumum störfum fylgir meiri slysahætta en öðrum.  Sumum störfum fylgir meira andlegt álag en öðrum.  Sum störf kalla á óreglulegan svefn.  Önnur bjóða upp á óhollt mataræði og hreyfingarleysi.  Þannig mætti áfram telja.

  Í völundarhúsi tónlistar eru margar og ólíkar vistaverur.  Hinum ýmsu tónlistarstílum fylgir ólíkur lífsmáti. Vísna- og þjóðlagasöngvarar sem spila órafmagnaða tónlist hafa lengst af komið fram á litlum stöðum.  Þar eru þeir í nálægð við áheyrendur.  Fyrir daga reykingarbanns á skemmtistöðum voru þessir tónlistarmenn huldir sígarettureyk frá áheyrendum.  Sama má segja um djassista.

  Þriðjungur þjóðlagasöngvara og djasstónlistarmanna hefur orðið krabbameini að bráð. Til samanburðar hafa aðeins 6 - 8% hipp-hoppara og rappara fallið fyrir hendi krabbameins.  Munurinn er sláandi.

  Helsta dánarorsök hipp-hoppara og rappara er morð.  Hlutfallið er yfir 50%. Það er svakalegt.  Við erum að tala um meirihluta.  Innan við 2% djassista og kántrýsöngvara eru myrtir.  

  Sjálfsvíg eru algengust meðal þungarokkara.  Um fimmtungur þeirra fellur fyrir eigin hendi.  Sjálfsvíg eru fátíð meðal sálar- (r&b) og gospelsöngvara.  Innan við 2%.

  Þungarokkarar og pönkarar farast af slysförum umfram aðra.  Pönkarar í 30% tilfella og þungarokkarar í 36,2% tilfella.  Blúshundar og djassgeggjarar eru varkárari.  Rétt um tíundi hluti þeirra verður slysum að bráð.  

  Blúsararnir fá hjartaáfall umfram aðra.  Hjartaáfall er dánarorsök 28% þeirra.  Hjartaáföll draga innan við 7% hipp-hoppara og rappara til dauða.

    

Nakinn og blóðugur

  Á fyrri hluta áttunda áratugarins var kunningi minn fréttamaður á einu af dagblöðum þess tíma.  Hann náði að hlera talstöðvarrás lögreglunnar í Reykjavík.  Þannig komst hann að mörgum fréttnæmum atburðum.

  Einn daginn heyrði vinurinn að lögreglubílar voru kallaðir upp.  Nakinn og blóðugur karlmaður hafði sést á hlaupum við gamla kirkjugarðinn við Suðurgötu.  Lögreglubílum var stefnt á svæðið til að svipast um eftir manninum.

  Úr einum lögreglubíl var tilkynnt að hann væri á leið þangað.  Nokkru síðar kom uppkall þaðan:  "Eru þið með nánari lýsingu á manninum?"  

  

Nakinn karlmaður á Sæbraut

Þetta vissir þú ekki

  Saga rokksins er ekki öll þar sem hún er séð og skráð. Á seinni hluta sjöunda áratugarins sló hljómsveitin Facon frá Bíldudal í gegn með laginu "Ég er frjáls (eins og fuglinn)". Síðar sendu Bítlarnir frá sér annað lag undir svipuðu nafni,  "Free as a Bird". Það var stuldur frá Facon.

  Það er þó ekki leyndarmálið heldur hver trommaði á plötu Facons. Skráður trommari var fastur úti á sjó þegar platan var hljóðrituð.  Í skarðið var fenginn trommari Hljóma,  Pétur Östlund.  Hans er hvergi getið á plötuumslagi.  Pétur er einn besti trommari heims. Eðlilega hrósuðu plötugagnrýnendur tommuleiknum.  Einn hvatti hann til að drífa sig suður í trommunám hjá Pétri Östlund.  Hann væri það efnilegur.  

  Hver á trommuleikinn í sívinsælum ofursmelli Hebba Guðmunds,  "Can´t Walk Away"?   Það er trommuleikari The Rolling Stones,  Charlie Watts.  Þetta er leyndarmál.

  1964 sló breska söngkonan Marianne Faithfull í gegn með fyrsta alvöru góða frumsamda lagi The Rolling Stones,  "As Tears Go By".  Lagið var flutt af Maríönnu en ekki Stóns til að byrja með.  Fáir vita að gítarplokkið var í höndum Jimmy Page (Led Zeppelin).

  Jimi Hendrix sló í gegn í árslok 1966 með laginu "Hey Joe".  Röskum tveimur árum áður spilaði hann á gítar í öðru vinsælu lagi,  "Mersy Mersy" með Don Convay.  Það náði toppsæti bandaríska soul-listans og 35. sæti almenna vinsældalistans.  Plötugagnrýnendur sáu ástæðu til að vekja athygli á nýstárlegum og ferskum gítarleik í laginu - án þess að nefna nafn Hendrix (enda kom nafn hans hvergi fram á plötuumbúðum).  Ef vel er lagt við hlustir má þekkja gítarstíl kappans.

  Lagið ku hafa hrifið liðsmenn The Rollin Stones.  Mick Jagger er sagður hafa reynt að stæla söngstíl Convays. Af markaðsástæðum var hönnuð spenna og togstreita á milli Stóns og Bítlanna.  Á bak við tjöldin var hinsvegar kært á milli þessara hljómsveita.  Bítlarnir komu Stóns á plötusamning,  sömdu fyrir þá vinsælt lag,  "I Wanna Be Your Man",  kenndu þeim að semja lög og hjálpuðu til við röddun.  Í laginu "We Love You" sjá Bítlarnir um annan söng en forsöng Jaggers.  

Er Skagaströnd í Skagafirði?

  "Spurningabomban" er skemmtilegur sjónvarpsþáttur á Stöð 2.  Spurningarnar eru fjölbreyttar,  hnyttnar og stemmning frjáls og fjörleg.  Í kvöld öttu að venju tvö tveggja manna lið kappi.  Annað liðið (Ingó veðurguð og Erna Hrönn) samdi spurningu sem hitt liðið (Andri Freyr og Sóli) átti á svara.  Liðsmenn fyrrnefnda liðsins spurði hvar þau (þeir) hafi fyrst troðið upp saman.  Gefnir voru upp fjórir möguleikar.  Einn þeirra var að það hafi verið í Skagafirði.  Hann var síðan gefinn upp sem rétt svar.

  Þegar upplýst var hvert rétta svarið væri var það undirstrikað með söngli liðsins á laginu um Kántrýbæ á Skagaströnd.  Af því má ráða að fyrsta samspil liðsmanna hafi verið á kántrýhátíð á Skagaströnd.

  Ég hef efasemdir um að Skagaströnd sé í Skagafirði. Hinsvegar hef ég oft og tíðum orðið var við að ýmsir telja Skagaströnd vera í Skagafirði.  Jafnvel að Skagafjörður dragi nafn sitt af Skagaströnd.

  Hvort sem fólkið tróð fyrst upp saman í Kántrýbæ á Skagaströnd eða telur sönglagið um Kántrýbæ vera einkennislag fyrir Skagafjörð þá er skekkja í dæminu.    

  Rétt er að taka fram að þessi eina spurning réði ekki úrslitum í "Spurningabombunni".  Enda er þátturinn allur á léttu nótunum.  Skemmtanagildi hans ræðst af flestu öðru en hvort liðið vinnur.  

  Annað og "Spurningabombunni" óviðkomandi:  Stundum má sjá og heyra fólk tala um Sauðkrækinga sem Sauðkræklinga.  Ekki í galsa heldur í hugsunarleysi.  Þetta er ekki til eftirbreytni.  

   

Vindgerðir snjóboltar á Sauðárkróki

Villandi skekkjumörk - ómarktæk niðurstaða

Illa farið með gott fólk

  Kunningjakona mín hringdi og sagði farir sínar ekki sléttar.  Í sakleysi sínu lagði hún við hlustir þegar þátturinn "Víðsjá" hófst á Rás 1 klukkan fimm,  núna áðan.  Þar kom fram að breski bítillinn Paul McCartney væri á leið til Íslands.  Hann muni halda hljómleika í Hörpu 16. júní.  Aðeins 1509 miðar í boði.  Forsala væri í Hörpu klukkan sex í kvöld.  Eða svo heyrðist konunni.

  Þannig vildi til að konan hefur verið í vandræðum með að finna brúðkaupsgjöf handa vinafólki sínu.  Það á alla helstu hluti sem gott heimili þarf og prýðir.  Þarna var komin sniðug brúðkaupsgjöf.  

  Vegna heilsuleysis átti konan ekki heimangengt.  Hún hringdi í hjónin,  tilkynnti gjöfina en bað þau um að skottast eftir miðunum sjálf og hún myndi borga miðaverðið eftir páska.  Þessu var tekið fagnandi.  Hjónin brunuðu í Hörpu.  Þar var þeim tjáð að miðasölunni hafi verið lokað klukkan sex.  Þau sökuðu konuna um að hafa tekið vitlaust eftir með tímasetningu miðasölunnar.  Þau höfðu haft mikið fyrir því að endasendast í Hörpu.  Meðal annars kostaði það eitthvert vesen varðandi barnagæslu.  

  Erindi konunnar þegar hún hringdi í mig var að biðja mig um að panta fyrir sig miðana á midi.is um leið og sala hefst á morgun (hún er ekki með tölvu).  Ég upplýsti konuna um að það væri 1. apríl.  Hún fékk áfall.  Eins hrekklaus og hún er þá veit hún núna ekki sitt rjúkandi ráð.  Hún skammast sín niður í tær fyrir að hafa látið hjónin hlaupa 1. apríl.  Óttast að þau gruni hana um græsku vegna þess að hún átti vingott við manninn áður en hann byrjaði með sinni núverandi.    

  Hér má heyra gabbið á Rás 1:  http://www.ruv.is/sarpurinn/ras-1/vidsja/20150401  

  

Vildi ekki Friðrik Dór og fórnuðu úlfalda

Ekki fyrir lofthrædda!

  Lofthræðsla er heppileg.  Hún forðar okkur frá því að glannast;  taka óþarfa áhættu við varasamar aðstæður.  Sumt fólk sækir samt í að storka örlögunum.  Það kann því vel að fá "adrenalín-kikk" út úr glæfraskap.  Sumir verða jafnvel háðir því.  

 

 

 

 

 

 

 

 

  Ekkert má fara úrskeiðis þegar stokkið er á reiðhjóli yfir skarð í klettasillu Ef smellt er á myndina þá stækkar hún).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Vinsælt sport áhættufíkla er að sitja fremst á Tröllatungu í Noregi.  Ótrúlega fáir hafa hrapað þar niður.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Árlega farast margir skíðamenn vegna glannaskapar.  Hér er stokkið niður snjóhengju.  Í þetta sinn fór allt vel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Horft yfir Lion.

 

 

 

 

 

 

 

 

Klifrað án hjálpartóla og öryggisbúnaðar upp þverhníptan hamar í S-Afríku (myndin stækkar ef smellt er á hana).

 

Veitingaumsögn

 

 

 

 

 

 

 

 

  -  Réttur:  Íslensk kjötsúpa

  -  Veitingastaður:  Perlan

  -  Verð: 1200 kr.

  -  Einkunn: *

  Kjötsúpan sem seld er á 4ðu hæð Perlunnar er hefðbundin íslensk kjötsúpa.  Hún inniheldur örlítið af rótargrænmeti á borð við gulrætur, gulrófubita og lauk og eitthvað svoleiðis.  En að uppistöðu var hún bara þunnur vökvi með grænmetis- og kjötbragði.  En ekkert kjöt. Ég gerði athugasemd við þetta við kassadömuna.  Hún svaraði því til að svona væri súpan í dag. Það var enginn ágreiningur á milli okkar um það.  

  Til að sanngirnis sé gætt þá get ég upplýst og vottað að ótal sinnum oft hef ég fengið þokkalega matarmikla kjötsúpu þarna.  Með ásættanlegu magni af smátt skornum kjötbitum.  En hér og nú er ég aðeins að gefa lýsingu á súpunni sem ég fékk í gær.  Með súpunni fylgir brauðbolla og smjör.  

  Þessi mynd er ekki af súpuskálinni í Perlunni en svipar til hennar.

 

 

 

 

 

 

 

 

Alvöru íslensk kjötsúpa lítur aftur á móti svona út (fleiri veitingaumsagnir má finna hér )

Kvikmyndarumsögn

 

  - Titill:  Fúsi

  - Handrit og leikstjórn:  Dagur Kári

  - Leikarar:  Gunnar Jónsson,  Ilmur Kristjánsdóttir,  Margrét Helga Jóhannsdóttir,  Arnar Jónsson,  Sigurjón Kjartansson...

  - Einkunn: ***1/2

  Gunnar Jónsson (þekktur úr Fóstbræðrum) leikur Fúsa,  hálf fimmtugan mann sem býr ennþá heima hjá mömmu sinni (Margrét Helga Jóhannsdóttir). Hann er hrekklaus einfeldningur og ljúfmenni. Mamman er ákveðnari.  Og veitir ekki af.

  Fúsi er hleðslumaður á Keflavíkurflugvelli (hleður og afhleður farangur í og úr flugvélum).  Sjálfur hefur hann aldrei farið til útlanda.  Tilveran er í föstum skorðum.  Lífið gengur sinn vanagang.  

  Fúsi er lagður í einelti á vinnustaðnum.  Hann tekur því með jafnaðargeði.  Þetta er bara vinnustaðagrín, að hans mati.

  Fúsi kynnist Sjöfn (leikin af Ilmi Kristjánsdóttur).  Hún á við erfið vandamál að stríða.  Fúsi sogast inn í hennar tilveru.  Þar með tekur líf hans nýja stefnu. Hann þarf að kljást við sitthvað annað en tindátaleik og vangaveltur um hernað síðari heimstyrjaldarinnar.  

  Í fyrri hluta myndarinnar bregður fyrir nokkrum broslegum tilvikum.  Er á líður tekur dramatíkin yfir.  Framvindan er hæg.  Þannig kemst tilvera Fúsa vel til skila.

  Gunnar fer á kostum í hlutverki Fúsa.  Samúðin er með honum.  Hann er sannfærandi og trúverðugur í alla staði.     

  Myndin er hlý og notaleg.  Frumsamda tónlistin er snyrtilega afgreidd af Slowblow.  Hinsvegar þykir mér lagið "Islands in the Stream" með Dolly Parton og Kenny Rogers vera leiðinlegt.  Engu að síður má umbera það í samhengi við sögu myndarinnar.

  Ég mæli með myndinni um Fúsa sem "feel good" kvöldskemmtun í bíósal.  Þetta er ljúf,  lágstemmd og skemmtileg mynd.    

   

 

Stórhættulegir blautklútar. Geta valdið blindu!

  Ég veit ekki hversu vinsælir eða almennt brúkaðir hérlendis eru svokallaðir blautklútar.  Þetta eru rakar einnota bréfaþurrkur.  Í vökva þeirra eru hreinsiefni ætluð til að fjarlægja andlitsfarða fyrir svefn.  Líka til að fá eins og kælandi strok yfir andlitið hafi fólk hitnað eða svitnað í andliti.

  Nú hefur komið í ljós að blautklútar eru hættulegir.  Ein frægasta kántrý-söngkona Færeyja,  Eva Tausen,  stórskaðaði sjón sína með notkun blautklúta.  Hún hefur unnið sem sjúkraflutningamaður.  Blautklútar hafa skaðað augu hennar svo mikið að hún hefur ekki lengur sjón til að stýra ökutæki.

  Blautklútarnir sem hafa leikið Evu Tausen svona illa heita First Price.  Þeir eru seldir á Íslandi.   

  Evi hefur átt lög í 1. sæti hollenska,  írska og sænska kántrýlista.  Hún hefur að auki náð hátt á kántrýlista fleiri þjóða og unnið til alþjóðlegra kántrýverðlauna. 

Einokunarsölusinnar endurtaka bullrökin

  Sú var tíð að íslenska ríkið var með einkasölu á útvarpstækjum.  Enginn mátti selja útvarpstæki annar en ríkið.  Að því kom að einhverjum þótti þetta vera gamaldags og úrelt fyrirkomulag.  Fram komu hugmyndir um að aflétta einokun ríkisins á sölu á útvarpstækjum.

  Þetta mætti harðri andstöðu.  Gáfumenni spruttu fram til varnar einokun ríkisins á sölu útvarpstækja.  Verð á útvarpstækjum myndi rjúka upp úr öllu valdi.  Úrvali myndi hraka.  Jafnvel svo að sala á þokkalegum útvarpstækjum myndi leggjast af.  Í besta falli yrði hægt að kaupa handónýt útvarpstæki á uppsprengdu verði.  Eða að það yrði ómögulegt að fá útvarpstæki hérlendis.  

  Reynslan varð önnur.  Úrvalið margfaldaðist,  verðið lækkaði og nú var hægt að kaupa útvarpstæki í öllum þéttbýliskjörnum landsins.  

  Í dag eru engar háværar raddir um að endurvekja einokun ríkisins á sölu á útvarpstækjum.  

  Sú var tíð að Mjólkursamsalan mátti ein selja mjólk.  Í mjólkurbúðum mátti líka kaupa snúða (ef ég man rétt).  Svo datt einhverjum í hug að aflétta einkasölu mjólkurbúða á mjólk.  Þetta mætti harðri andstöðu.  Gáfumenni spruttu fram og færðu þokkaleg rök fyrir því að allt færi í klessu ef aðrir mættu selja mjólk.  Mesta ógnin var sú að ómögulegt yrði að fá ferska nýmjólk.  Aðeins gamla útrunna mjólk.  Jafnframt myndi sala á skyri og öðrum mjólkurvörum hrynja.  Úrval yrði ekkert.  En verð á mjólk myndi fara upp úr öllu valdi.  Almenningi yrði ókleift að kaupa mjólk vegna okurverðs og ömurlegs úrvals.  

  Í dag vilja fáir endurvekja einkasölu mjólkurbúða.  Hrakspár gengu ekki eftir.  Þvert á móti.

  Sagan endurtók sig þegar einkasölu Osta- og smjörsölunnar var aflétt.

  Nú er sagan að endurtaka sig eina ferðina enn.  Í þetta sinn snýr hún að því að aflétta einokun ríkisins á sölu á bjór og léttvínum.  Rökin gegn því framfaraskrefi eru góðkunn:  Verðið muni rjúka upp úr öll valdi.  Úrvalið hrynji.  Þjónustan fjúki út um gluggann.  Það verði ekki hægt að kaupa bjór í Grafarvogi eða Grafarholti eða Garðabæ né Vogum á Vatnsleysuströnd.  Ekki einu sinni á Kjalarnesi.  

  Raunveruleikinn er sá að sagan mun endurtaka sig.  Einokunarsölusinnar hafa enn og aftur rangt fyrir sér.  Það er vont en það venst vel.  Þeim er farið að þykja það gott.  Þeir vilja láta söguna flengja sig enn einu sinni.  Þeir þekkja ekkert annað.   

    

   

„Okkur varð öllum illa við“

Ástæðulausir fordómar í garð prófsvindls

  Á öllum stigum menntakerfisins ríkja neikvæðir fordómar í garð prófsvindls.  Í þeim tilfellum sem kemst upp um prófsvindl er brugðist ókvæða við.  Prófsvindlarinn er rekinn með skít og skömm úr skólanum.  Prófúrlausn hans er ógild um aldur og ævi

  Hvað er svona merkilegt við það að skipta um dekk á vörubil?

  Útsjónarsamt prófsvindl staðfestir hæfileika nemanda til að komast af.  Komast yfir hindrun.  Það er hlutverk menntunar og tilgangur skóla:  Að skila út í lífið einstaklingum sem spjara sig.

  Sumir nemendur skora hátt á prófi með því að læra eins og páfagaukar:  Þeir læra orð,  setningar og texta utan að án skilnings á því hvað um ræðir.  Aðrir stytta sér leið með útsjónarsemi.  Svindla á prófi með slóttugheitum.  Skilja samt jafnvel betur námsefnið en páfagaukarnir.  En nota aðra hæfileika til að standast prófið.  Það eru einmitt þeir hæfileikar sem skila þeim farsælla lífshlaupi þegar upp er staðið en páfagaukunum.  

 Á Indlandi beita foreldrar og ættingjar öllum aðferðum til að hjálpa nemendum við að svindla á prófum.  Á meðan próf er þreytt má sjá aðstandendur klifra eins og fjallageitur upp skólabyggingar í ákafri viðleitni til að hjálpa við prófsvindl.  Það er ekkert nema gaman að sjá samheldar fjölskyldur.  Verra er að vita af afskiptalausum börnum á Íslandi.

   

Meint svindl aldrei sannað

Börn framtíðarinnar verða ljót

  Í aldanna rás hefur mannkynið fríkkað jafnt og þétt.  Fólk fyrri alda var ljótt.  Karlmenn laðast frekar að fallegum konum en ljótum.  Aðrir eiginleikar skiptu minna máli.  Konur láta sig minna máli skipta útlit karla.  Það eru aðrir eiginleikar sem skiptu meira máli.  Til að mynda hæfileikinn til að vernda fjölskylduna,  sjá henni fyrir húsaskjóli og næringu.  

 Nú hefur snurða hlaupið á snærið.  Annarsvegar eru það lýtalækningar.  Nef,  haka,  varir,  kinnar,  augabrúnir og annað í andliti er endurhannað á lýtalæknastofum.  Gallinn er sá að afkvæmin erfa ekki útlit móðurinnar eftir að hún hefur verið gerð upp af lýtalækni.  Afkvæmin erfa "útlitsgallana".

  Hinsvegar hafa förðunarfræðingar náð þvílíkri leikni í förðun að á örfáum mínútum breyta þeir "venjulegri" konu í fallegasta súpermódel.  Ljótar konur þurfa í dag ekki annað en kíkja inn á snyrtistofu og þær geta pikkað á löpp hvaða kall sem er.

  Þetta er staðreynd.  Þetta er líka fordómafull og heimskuleg bloggfærsla með ofmat á útlit.  Hún ýtir undir kjánalega útlitsdýrkun.  Samt.  Svona er leikurinn í dag.  Konurnar eru alveg huggulegar ófarðaðar á myndunum til vinstri.  En dáldið ýktar eftir förðun á myndunum til hægri.