Af hverju má ekki vera skemmtilegt?

 Súpuvagnar hafa sett skemmtilegan svip á bæjarlífið á síðustu árum.  Ekki síst kjötsúpuvagnarnir á Skólavörðuholti og í Lækjargötu.  Einnig humarsúpuvagninn í Hafnarstræti.

  Styttan af Leifi Eiríkssyni á Skólavörðuholti hefur gríðarlega sterkt aðdráttarafl á erlenda ferðamenn.  Einkum Bandaríkjamenn.  Það var Kaninn sem gaf Íslendingum styttuna í þakklætisskini fyrir að Lucky Luke fann Ameríku og týndi henni aftur.

  Margir skemmta sér konunglega við að góna á furðubygginguna Hallgrímskirkju.  Á nöprum sumardegi þykir túristum á Skólavörðuholti fátt notalegra en að bragða á heitri íslenskri kjötsúpu úr Warm Farmers Soup.  

  Súpubílnum hefur ekki fylgt neinn ókostur.  Enginn.  Aðeins kostir.  En nú skal bílnum bolað út.  Breytingar hafa verið gerðar á samþykkt Reykjavíkurborgar þar um.  Súpuvagn sem á einhverjum tímapunkti hefur verið með mótor má ekki lengur standa í stæði.  Það er leiðinlegt.  Það þykir kostur.  Það má ekki vera skemmtilegt og þægilegt.

 

Missir stæðið og selur vagninn

Alltaf markaður fyrir spennandi tónlist

 

  Á allra síðustu árum hefur sala hérlendis á plötum einstakra listamanna verið ævintýraleg. Svo dæmi sé tekið þá hafa stakar plötur með Mugison og Ásgeiri Trausta selst í 30 - 40 þúsund eintökum á útgáfuári.  Eða því sem næst.  

  Nú stefnir ný plata með rapparanum Gísla Pálma í gull.  Á útgáfudegi mynduðust biðraðir við plötubúðir.  Slíkur var ákafinn í plötuna.

  Það vekur athygli að plötukaupendurnir eru unga kynslóðin.  Fólk sem ólst ekki upp við vinylplötur í 12" formi.  Fólk sem neytir tónlistar í stórum stíl með því að spila hana á netsíðum á borð við spotify.com og youtube.com.  

  

  Fyrir nokkrum áratugum var fátt í boði annað en kaupa vinylplötur.  Fyrir kaup hafði kaupandinn ekki heyrt nema eitt eða tvö lög af plötunni.  Stundum ekkert lag.  Platan var keypt út á að önnur plata með sama flytjandi hljómaði vel.  Oft urðu menn fyrir vonbrigðum með nýju plötuna sína.  Það skipti flytjandann ekki máli.  Hann var búinn að selja plötuna sína.

 

  Í dag kaupa menn ekki lengur köttinn í sekknum. Sala á óspennandi tónlist hefur hrunið við þessar breyttu aðstæður.  Það veldur því að heildarsala á tónlist hefur dalað.  Það er eðlilegt.  Góðu fréttirnar eru þær að spennandi plötur seljast sem aldrei fyrr.  

 

      

Ríkisrekna mannanafnalöggan rassskelt eina ferðina enn

  Það er að verða dálítið staglkennt hjá mér að fjalla um ríkisreknu íslensku mannanafnalögguna.  Hún er brandari út í eitt.  Súrrealískt dæmi um leikhús fáránleikans.  Á dögunum átti ég samtal við kanadískan mann.  Íbúar Kanada eru rösklega 35 milljónir.  Þar hafa ekki komið upp nein vandamál með mannanöfn - þrátt fyrir að samfélagið sé blessunarlega laust við ríkisrekna mannanafnalöggu. Hann sagði mér að besti brandari sem hann geti sagt í Kanada sé af ríkisreknu íslensku mannanafnalöggunni. Þá leggjast þarlendir í gólfið í hláturskrampa yfir fáránleikanum.

  Íslenskur vinur minn,  búsettur í N-Karólínu,  hefur sömu sögu að segja.  Kaninn skríkir úr hlátri þegar honum er sagt frá ríkisreknu íslensku mannanafnalöggunni.  

  Fyrir helgi hnekkti Héraðsdómur Reykjavíkur banni mannanafnalöggunnar á millinafninu Gests.  Mannanafnalöggan taldi brýna nauðsyn á takmörkun svo léttúðugs nafns.  Almannahagsmunir væru í húfi.  Skipti engu að drengurinn var nefndur í höfuð á móðurbróðir sínum.  Jafnframt gekk einn þekktasti plötuútgefandi,  grínari,  trommuleikari og hljómsveitarstjóri Íslands áratugum saman undir nafninu Svavar Gests.  Gott ef stjórnmálamaðurinn Svavar Gests,  fyrrum ráðherra og sendiherra, er ekki einnig í daglegu tali kallaður Svavar Gests.  

  Íslenska ríkisrekna mannanafnalöggan er út í hött.  Hún hefur tapað hverju einasta dómsmáli bæði hérlendis og erlendis.  Það undirstrikar ruglið. En fyrst og síðast snýst málið um það að mannanafnalögga er í toppsæti yfir fáránlegustu ríkisreknu óþurftarfyrirbæri samfélagsins.    

    

Paul McCartney á flesta peninga

  Margir höfðu gríðarlega miklar áhyggjur af lausafjárstöðu breska tónlistarmannsins Pauls McCartneys fyrir örfáum árum.  Þá stóð hann í illvígum skilnaði við einfætta konu,  Heather Mills.  Hún er barnsmóðir hans og stóð ekki höllum fæti í kröfum sínum til bankabókar heimilisins.  Leikar fóru þannig að Heather náði að skrapa bankabókina.  Í kjölfarið keypti hún gervifót frá Össuri.  Búin að smella honum undir fór hún að dansa.  Það gustaði af henni og fætinum frá Össuri.  

  Paul var svo illa haldinn eftir skilnaðinn að hann lifði á grasi í langan tíma þaðan í frá.  

  Nú hefur bankabók Pauls braggast á ný.  Hún geymir 730 milljónir sterlingspunda (sinnum 208 krónur = 152 milljarðar).  Það gerir kauða að ríkasta tónlistarmanni Bretlands.  Íslendingar hafa löngum spreytt sig á að syngja í sjónvarpsþáttum söngva eftir Paul.  Það færir honum feitar höfundarréttargreiðslur.  

  Söngleikjahöfundurinn Andrew Loyd-Webber er í 2. sæti.  Hann á ekki nema 650 milljón pund,  ræfils tuskan.

  Í 3ja sæti er írska hljómsveitin U2.  Hún er rekin eins og fyrirtæki.  Fjármál liðsmanna eru sameiginleg.  Sjóðurinn telur 431 milljón punda.  

  Elton John er í fjórða sæti.  Hann á 270 milljónir.  Söngvari The Rolling Stones,  Mick Jagger, á 225 milljónir punda.  Það setur hann í fimmta sætið.  Félagi hans,  gítarleikarinn Keith Richards,  er með svipaða innkomu en eyðslusamari.  Þess vegna á hann ekki nema 210 milljónir undir koddanum.  

  Í sjöunda sætinu er írski margverðlaunaði flautuleikarinn Michael Flatley.  Hans helsta tekjulind er fyrir dansútsetningar.  Frægastur er Riverdansinn.  Einnig sá hann um dansa í Lord of the Rings og allskonar.  Hann á 195 milljónir punda.

  Ringo Starr og Sting eiga sitthvorar 180 milljónir punda.  Fyrrum bassaleikari Pink Floyd,  Roger Waters,  vermir 10. sætið með 160 milljón pund.   

Af hverju geta þessir menn ekki fengið sér vinnu eins og annað fólk? 

Len Blatvatnik ríkasti maður Bretlands

Fegursta kona heims er á sextugsaldri

  Útlent tímarit,  People,  hefur lagst í mikla rannsóknarvinnu til að finna út hver sé fegursta kona heims.  Niðurstaðan er afhjúpuð í tölublaði sem kom á markað í fyrradag,  miðvikudaginn 22. apríl.  Svo ótrúlegt sem það hljómar þá fann tímaritið fegurstu konu heims í Bandaríkjunum.  Ólíklegt er að það tengist því að tímaritið sé bandarískt.  Það er óháð og frjálst. En þetta er þeim mun merkilegra að bandarískar konur eru aðeins rúmlega 2% af jarðarbúum.

  Samkvæmt vísindalegri könnun og rannsókn People er fegursta kona heims kvikmyndaleikkonan Sandra Bullock.  Hún er á sextugsaldri.  Niðurstaðan verður ekki vefengd.  Sandra er hugguleg.  Hún ber þess sterk merki að vera hálf þýsk.

  Svo skemmtilega vill til að bróðurdóttir mín,  tæplega tvítug Fjóla Ísfeld,  hefur löngum verið talin ótrúlega lík Söndru Bullock.  Það bendir til þess að hún muni líta svona út á sextugsaldri:

  

   

Klámfengin brjóst

  Bæjarráð Venice strandar í Kaliforníu-ríki í Bandaríkjum Norður Ameríku fer full bratt í að breyta reglum um sólbað í ríkinu.  Í gær samþykkti bæjarráðið að leyfa konum að njóta sólar berbrjósta.  Fyrirmyndin er teprulaus - frjálslynd - ríki í Evrópu.  Samkvæmt bestu heimildum hefur ekkert verulegt tjón skapast af berbrjósta konum í sólbaði í Evrópu.   

  Í sunnanverðum Bandaríkjum Norður-Ameríku hefur bert kvenmannsbrjóst verið skilgreint sem gróft klám.  Sjónvarpsstöðin CBS var sektuð um mörg hundruð milljónir króna eftir að í beinni útsendingu sást í brjóst á Janet Jackson (þegar Justin Timberlake svipti af brjóstinu taupjötlu).  Sektinni var hnekkt eftir margra ára rándýr réttarhöld.  CBS til bjargar varð að geirvarta sást ekki.  Stjarna var límd yfir hana.  Án stjörnunnar hefði CBS átt á hættu að missa starfsleyfi.

  Samþykkt bæjarráðs Venice strandar í Kaliforníu hefur þegar vakið upp harða umræðu.  Svo mjög klámfengin sem hún þykir vera.  Klókara - til að ná sátt - hefði verið að taka skrefið til hálfs í fyrstu atrennu:  Að leyfa aðeins annað brjóstið bert í sólbaði næstu 5 ár. Að þeim tíma liðnum mætti meta árangurinn og hugsanlega taka ákvörðun um að leyfa hinu brjóstinu að njóta sólar.

   

Vilja leyfa berbrjósta sólböð

Kynsvall með markmiði

  Fréttir af Eiturlyfjastofnun Bandaríkjanna,  DEA,  vekja upp spurningar.  Um leið og þær vekja til umhugsunar.  Fjöldi starfsmanna stofnunarinnar,  lögreglumenn,  var ofdekraður af eiturlyfjamafíunni.  Hún hlóð á þá gjöfum af ýmsu tagi.  Þar á meðal þykkum seðlabúntum og skemmtilegum byssum.  Til viðbótar voru lögreglumennirnir ofaldir í langvarandi og fjölbreyttu kynsvalli með vændiskonum á snærum eiturlyfjabaróna.  Sumir starfsmenn DEA þurftu meira en aðrir. Þá var gripið til þess ráðs að borga vændiskonum með beinhörðum peningum af tékkareikningi Eiturlyfjastofnunar Bandaríkjanna.  

  Í síðasta mánuði var flett ofan af vinnubrögðum lögreglumannanna.  Nokkrir þeirra voru í kjölfarið skammaðir.  Þar af voru sumir leystir frá störfum í tvær vikur.  

  Lögreglumennirnir hafa sitthvað sér til málsbóta.  Sumir stunduðu kynsvallið í von um að veiða upp úr vændiskonunum leyndarmál um eiturlyfjabarónana.  Aðrir höfðu ekki hugmynd um það hver bauð þeim í kynsvallið.  Þeir héldu að það væru bara einhverjir ókunnugir góðviljaðir og gestrisnir menn úti í bæ.  Það hefði verið dónaskapur að hafna því sem þeir buðu.  

  Þegar fjölmiðlar komust í málið hitnaði undir yfirmanni Eiturlyfjastofnunar Bandaríkjanna.  Góðri konu sem má ekki vamm sitt vita.  En í útlöndum segja yfirmenn stofnana af sér undir svona kringumstæðum.  Hún lætur af störfum um miðjan maí.  Þegar dómsmálaráðherra Bandaríkjanna tilkynnti um afsögn hennar þá hlóð hann á hana lofi.  Önnur eins sómamanneskja hefur ekki gengið á jörðinni síðan María mey rölti kasólétt um torg og grundir með barn undir belti eftir kvöldstund með guði. 

  

Segir af sér vegna kynsvalls

Tónlist hefur gríðarlega mikil áhrif á bragðskyn

  Við vitum að augað hefur áhrif á bragðskyn.  Mjög svo.  Af skynfærum okkar er bragðskynið frekar lélegt í að skilgreina hlutina.  Það er auðvelt að plata bragðskynið út og suður.  

  Það er engin tilviljun að til sé músíkstíll kenndur við kvöldmáltíð,  dinnerdjass.  Dinnerdjass sveipar kvöldmáltíð veislulegri og afslappaðri stemmningu.  Þegar veitingastaður með asískan mat er heimsóttur skiptir miklu máli að þar sé spiluð asísk músík. Þegar spænskur veitingastaður er sóttur heim skiptir máli að þar sé spiluð spænsk músík.

  Tónlistin getur stýrt bragðskyni á borð við krydd á borð við salt,  súrsætt bragð og svo framvegis.  Til gamans má geta að samkvæmt rannsókn þá bragðast breski þjóðarrétturinn fiskur og franskar (fish & chips) best við undirleik tónlistar Bítlanna.   

  Kaffi, desertar og aðrir eftirréttir bragðast best undir flutningi óperusöngva.  

Jón Þorleifs og uppreisn á elliheimili

  Jón Þorleifsson,  rithöfundur og verkamaður,  mætti mótlæti í lífinu alla sína löngu ævi.  Hann þótti sérlundaður unglingur og varð fyrir aðkasti.  Ég veit ekki hvort að um einelti var að ræða eða saklausa stríðni.  Það var skopast að gormælgi hans.  Það varð til þess að hann ákvað ungur að tala aldrei í útvarp,  sjónvarp né á fundum.  Hann sagðist ekki vilja gera andstæðingunum til geðs að snúa út úr málflutningi hans með háðsglósum um gormælgina. 

  Jafnaldrar Jóns lögðu hart að honum að drekka áfengi og reykja á unglingsárum.  Jón harðneitaði að verða við því.  Það kostaði glens á kostnað hans.  Á gamals aldri þótti honum notalegt að þiggja stórt Irish Coffee glas eða tvö.  Hann gerði ekki athugasemd við að whisky-slurkurinn væri plássfrekari í drykknum í seinna glasinu.  Þá varð hann rjóður í vanga og hláturmildur.

  Ég hef heimildir frá öðrum en Jóni um að hann hafi verið samviskusamur og röskur til vinnu.  

  Eitt sinn klæddi ég með furu stofu í íbúð sem ég keypti.  Fyrir voru veggir með betrekki sem lá upp í fallega gifsskreytingu í lofti.  Ég tók einn og einn vegg fyrir í einu.  Fjarlægði betrekkið og grunnmálaði vegginn áður en furunni var neglt á þá.

  Jón kom í heimsókn  Hann var snöggur að hlaupa undir bagga.  Hann tætti betrekkið svo kröftuglega af veggnum að stór hluti af gifsskreytingunni fylgdi með. Til að bjarga afganginum af gifsskreytingunni fékk ég ann til að byrja að negla upp furuborðin.  Hann tók þau engum vettlingatökum.  Hann lúbarði þau svo að þau mörðust við hvert hamarshögg og naglar beygluðust.  Það kom ekki að sök.  Flestir marblettir hurfu undir fals á næsta furuborði.

  Á meðan á framkvæmdum stóð mætti Jón á hverju kvöldi.  "Það munar um að vera með mann vanan byggingavinnu til aðstoðar," sagði hann drjúgur á svip.

  Á miðjum aldri slasaðist Jón á baki.  Það var vinnuslys.  Eftir það gat hann ekki unnið neina vinnu sem reyndi á líkamann.  Hann var settur á örorkubætur.  Hann hafnaði þeim og vildi létta vinnu.  Það gekk ekki upp.  Jón kenndi verkalýðsforingjunum Gvendi Jaka og Eðvarði Sigurðssyni um að leggja stein í götu sína.  Jón var atvinnulaus án allra bóta til margra ára.  Honum til bjargar varð að hann átti dýrmætt bókasafn.  Úr því seldi hann perlur eftir því sem hungrið svarf að.

  Sumir halda því fram að Jón hafi sjálfur málað sig út í horn.  Hann hafi ekki viljað þiggja aðstoð frá réttum aðilum.  Hann hafi túlkað allt á versta veg og farið í stríð við þá.  Hann hafi nærst á því að vera píslavottur.  Ég ætla að það sé sannleikskorn í því.  Hinsvegar þykir mér líklegast að Jón hafi einfaldlega ekki kunnað á rangala kerfisins.  Ekkert vitað hvert hann gat snúið sér.  Né heldur hver hans réttur til aðstoðar og bóta var.

  Seint og síðar meir varð Jón þeirrar gæfu aðnjótandi að ramba inn á skrifstofu til Helga Seljan,  fyrrverandi alþingismanns en þá ritstjóra tímarits Öryrkjabandalagsins. 

  Í tímariti Öryrkjabandalagsins var vísnaþáttur.  Erindi Jóns til Helga var að lauma að honum vísu til birtingar í blaðinu.  Áður en Jón náði að snúa sér við var Helgi búinn að koma öllum hans hlutum í lag.  Þar á meðal að ganga frá langvarandi rugli og hnúti með skattamál Jóns.  Helgi kom Jóni á eðlileg ellilaun.  Nokkru síðar var hann jafnframt kominn með rúmgott húsnæði á öldrunarheimili í Hlíðunum.  Þar fékk hann mat og drykk á öllum matmálstímum.

  Eftir kynni Jóns af Helga blómstraði hann.  Helgi er einn örfárra embættismanna sem kunni lag á Jóni.  Þar að auki birti hann vísur eftir Jón í Öryrkjablaðinu.  Það þótti Jóni mikil upphefð.

  Á öldrunarheimilinu átti Jón að borga 25 þúsund krónur á mánuði (fyrir veitingar,  þvotta,  herbergi o.s.frv.).  Gíróseðlunum safnaði Jón samviskusamlega saman en borgaði aldrei neitt.  Í hvert sinn sem ég heimsótti Jón dró hann fram bunkann og sagði:  "Sjáðu hvað þessi er orðinn stór!"    

 Á nokkurra vikna fresti kallaði stjórn elliheimilisins Jón á sinn fund.  Þar var af nærfærni óskað eftir því að skuldamálið yrði leyst með góðri lendingu fyrir alla.  Stofnunin safnaði ekki peningum heldur þyrftu herbergin að standa undir útlögðum kostnaði.  Jón sagðist hafa fullan skilning á því.  Tveir kostir væru í stöðunni.  Annar - og sá sem Jón mælti eindregið með - væri sá að rukka menn sem skulduðu Jóni milljónir króna.  Þar færi fremstur í flokki Gvendur Jaki.  Næsti skuldunautur væri Eðvarð Sigurðsson.  

  "Rukkið þessa glæpamenn af fullum þunga," ráðlagði Jón og bætti við:  "Ég skal kvitta undir hvaða pappír sem er að ykkur sé heimilt að ganga að þeim í mínu nafni."

  Hinn kosturinn sem Jón benti á - en mælti ekki sérlega með - var sá að honum sjálfum yrði stungið inn í skuldafangelsi á Litla-Hrauni.  "Á tíræðisaldri skiptir mig ekki svo miklu máli hvar ég hef húsaskjól og fæði.  Ég held að ég eignist ekki fleiri vini þar en hér.  Sem er enginn!"

-----------------------------

Fleiri sögur af Jóni: Hér 

----------------------------- 

Ef smellt er á þennan hlekk -hér - og skrollað niður síðu Vísis þá neðst til vinstri má sjá frétt af eftirmála þess er Jón reif hátíðarræðu af Eðvarði Sigurðssyni á 1. maí hátíðarhöldunum 1975.       

Vopnaðir innbrotsþjófar fengu hirtingu. Ekki fyrir viðkvæma!

  Fjörtíu og níu ára gamall maður svaf vært ásamt konu sinni í Cordoba í Argentínu.  Um klukkan hálf fjögur var þögnin í húsinu rofin.  Það leyndi sér ekki að óboðnir gestir höfðu brotist inn í íbúðina.  Maðurinn spratt á fætur eins og stálfjöður til að kanna málið.  Fyrr en varði stóð hann fjögur ungmenni að verki;  þrjá drengi og eina stúlku.  

  Tveir drengjanna voru vopnaðir byssum.  Þeim gafst ekki tóm til að munda þær til gagns.  Maðurinn brá eldsnöggt japönsku samuraia-sverði á loft og lagði til þeirra.  Hann kunni að beita því.  Innbrotsþjófarnir komu engum vörnum við.  Eina ráðið var að flýja eins hratt og fætur toguðu og forða sér á bíl.  Ökuferðin fékk snautlegan endi. Ökumaðurinn leið út af vegna blóðmissis og klessukeyrði bílinn.  Farþegarnir voru engu betur settir.  Bíllinn flaut í blóði.

  Ræningjarnir verða ekki til stórræða á næstunni.  Þeir fá að sleikja sárin á bak við lás og slá.  Þeir munu bera ljót ör það sem eftir er.  

   

Blautklútar fjarlægðir úr verslunum vegna skaðsemi

  Fyrir mánuði síðan - eða því sem næst - skýrði ég samviskusamlega frá því á þessum vettvangi hversu hættulegir blautklútar geta verið.  Í því sambandi vísaði ég til skelfilegrar reynslu Evu Tausen af þeim.  Hún situr uppi með skaddaða sjón.  Svo skaddaða að hún er ófær um að aka bíl.

  Eva er ein þekktasta söngkona Færeyja.  Hún hefur jafnframt náð frama á heimsmarkaði í kántrý-deildinni.  Náð toppsæti kántrý-vinsældalista víða um heim og hlotið alþjóðleg verðlaun.  Um þetta má lesa með því að smella snöfurlega á þennan hlekk:  hér

  Færeyskir fjölmiðlar fjölluðu eðlilega vel og rækilega um sjónskaða Evu.  Þá spruttu upp hinar ólíklegustu konur og vitnuðu um hliðstæða reynslu af blautklútunum.  Kornið sem fyllti mælinn var þegar Oda Kjartansdóttir Ström steig fram í vikunni og lýsti í færeyska útvarpinu sjónskaða sem klútarnir ollu henni.  Nú hafa blautklútarnir verið fjarlægðir úr færeyskum verslunum.  Þeir heita First Price.  Eru til sölu í íslenskum búðum.  Fólki er ráðlagt að nota í andlitið einungis blautklúta með svansmerkinu.      

  

Samgleðjumst vegna rausnalegra launahækkana

   Eðlilega hafa ríflegar nýsamþykktar launahækkanir stjórnenda HB Granda vakið athygli.  Þó eru það ekki nema 33% hækkanir. Minni athygli hafa vakið 75% launahækkanir stjórnarmanna VÍS.  Þegar betur er að gáð er ekki um háar launagreiðslur að ræða.  Menn eru að fá þetta 200 til 350 þúsund kall fyrir að sitja mánaðarlegan stjórnarfund.  Hann getur teygst alveg yfir í á annan klukkutíma.  Á móti vegur að gott kaffibrauð er á borðum.  Engu að síður eru stjórnarfundir leiðinlegir.  Ef laun stjórnamanna væru lægri myndi enginn fást til að taka sæti í stjórn svona fyrirtækja. Þeir myndu allir sem einn flytja til útlanda.  Útlend fyrirtæki myndu togast á um þá ef stjórnarlaun þeirra á Íslandi væru skorin við nögl.

 Þar fyrir utan fá stjórnarmenn ýmissa annarra íslenskra fyrirtækja alveg upp í 1,2 milljónir í mánaðarlaun fyrir fundinn.  

 Þetta er fagnaðarefni.  Þetta staðfestir að fyrirtækin eru vel rekin.  Þau hafa efni á þessu. Þau búa við gott atlæti.  Ennþá betra er að eigendur þessara sömu fyrirtækja eru að greiða sér þessa dagana allt upp í nokkra milljarða í arð.  Það er reisn yfir því.

  Ómenntaði skófluskríllinn nýtur góðs af.  Hann er ofdekraður.  Hver sem þiggja vill fær 3,5% launahækkun á næstu dögum.  Liðið þarf ekkert að gera annað en samþykkja það.  Nýverið fengu allir starfsmenn HB Granda íspinna að gjöf frá fyrirtækinu.         

  

Stjórn VÍS fékk 75% hækkun

Svefninn göfgar

  Eitt sinn eftir kvöldlokun á bar í Ármúla varð umsjónarkona vör við að einhver var ennþá inni á karlaklósettinu. Dyrnar þar voru læstar.  Hún bankaði á hurðina og kallaði.  Viðbrögð voru engin.  Hún brá á það ráð að hringja á leigubíl með ósk um aðstoð við að opna hurðina.  Leigubílstjóri kom og hafði meðferðis verkfæratösku.  Áður en hann hófst frekari handa bankaði hann hraustlega á klósetthurðina með skafti á stóru skrúfjárni.  Skaftið náði að magna upp hávært hljóð sem bergmálaði um herbergið.  

  Eftir nokkur högg heyrðust þungar stunur fyrir innan.  Einhver var að rumska þar.  Leigubílstjórinn herti á bankinu.  Þá heyrðist hrópað frá klósettbásnum hátt og reiðilega:  "Hættu þessum helvítis hávaða!  Það er enginn svefnfriður!" 

  

Svaf í strætó og endaði í fangaklefa

Kristin hljómsveit í blóðugum átökum við lögregluna

  Bandaríska hljómsveitin Matthew 24 now er þekkt fyrir kristilegan boðskap.  Þetta er svokölluð guðspjallahljómsveit (gosepel).  Enda veitir ekkert af að boða kristilegan kærleika,  ást og frið hvar sem þvi verður viðkomið.  Í heimi þjáðum af ofbeldi, andúð og hatri,  fordómum og heift er kærleikur og ást sterkasti mótleikurinn.    

  Á dögunum lentu liðsmenn hennar í útistöðum við starfsmenn matvörumarkaðarins Walmart í Arizona.  Walmart er bandaríska Bónus-keðjan (ódýrasta lágvöruverslunin). Lögreglan var kölluð til.  Þá brá svo við að liðsmenn hljómsveitarinnar buðu ekki fram vinstri kinnina heldur hnefa.  

  Þegar á leið átök var gripið til skotvopna.  Einn í hljómsveitinni var skotinn til bana.  Lögreglumaður var einnig skotinn.  En tórir.

  Áríðandi er að taka fram að framganga liðsmanna Matthew 24 Now er ekki til fyrirmyndar né dæmigerð fyrir hegðun milljarða kristinna.    

  Hér má sjá myndband af atburðarrásinni.  Betur hefði farið á faðmlögum,  knúsi og blessun.    

Jafnaldrar í góðum gír

  Fátt er skemmtilegra en að fylgjast með fólki fagna afmæli sínu.  Hver afmælisdagur er sigur.  Honum fylgir sigurgleði og þakklæti fyrir að hafa orðið þess aðnjótandi að bæta enn einu árinu í reynslubankann.  Með tilheyrandi allri þeirri skemmtun sem síðasta ár bauð upp á.

  Hér með færi ég Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni,  forsætisráðherra míns og ykkar,  bestu afmæliskveðjur.  Það var ekki seinna vænna að halda upp á afmælið röskum mánuði eftir fæðingardaginn.  Apríl er að mörgu leyti heppilegri til hátíðahalda en mars (sem er frekar dauflegur mánuður).

  Forsætisráðherrann okkar er fertugur.  Ég hef sterkan grun um að hann sé í hópi yngstu forsætisráðherra Íslands.  Og jafnvel þó leitað sé út fyrir landsteina.

  Eitt það skemmtilega við aldur forsætisráðherrans er að hann er á svipuðum aldri og Blaz Roca.  Það telur þó að þeir hafi ekki mætt í fermingarveislu hjá hvor öðrum.

  

Stemning í fertugsafmæli Sigmundar Davíðs

Týndir feluleikstjórar

  Í gær átti ég erindi í sænsku húsgagnaverslunina Ikea í Grðabæ.  Þar var allt í rugli og upplausn.  Að mér skilst hafði verið auglýstur feluleikur fyrir  börn í búðinni.  Búðin er hönnuð sem völundarhús að hætti gatnakerfis Kópavogs.  Þar er alla daga fólk úr nágrannasveitafélögum illa áttað.  Það hefur týnt sér til langs tíma og finnur sig ekki fyrr en seint eða aldrei.  Þetta er líka ástæðan fyrir íbúafjölgun í Kópabogi.  Fólk ætlar að keyra í gegnum Kópavog á leið til Garðabæjar eða Hafnarfjarðar.  Áður en hendi er veifað er það orðið íbúar í Kópavogi og ratar ekki út.

  Ikea hafði ráðið tvo hámenntaða og þjálfaða útlenda feluleikstjóra til leiks.  Þeir fundust hvergi þegar feluleikurinn átti að hefjast.  Þeir eru ekki ennþá fundnir.  Óstaðfestur orðrómur er um að þeir hafi hugsanlega villst til Akureyrar.  Heyrst hefur af tveimur umkomulausum strandaglópum í reiðuleysi á KEA hótelinu.  Í KEA.  

  Það er lán í óláni að hinir týndu séu þrautþjálfaðir í feluleiknum "Týndur - fundinn".  Næsta víst er að þeir væru miklu týndari ef þetta hefðu verið amatörar.    

  

Feluleiksstjórar IKEA ófundnir

Verðmæti urðuð með reisn

  Íslendingar eru framarlega í hópi ríkustu þjóða heims.  Á næstu dögum fara Íslendingar á þvílíkt flug að hinar ríku þjóðirnar verða skildar eftir á brúsapalli.  Þökk sé stöðugleikaskattinum.  Eftir örfáa daga heyra gjaldeyrishöft fortíðinni til.  Verða um leið aðhlátursefni eins og mannanafnalöggan,  bjórbannið,  sjónvarpslausir fimmtudagar,  einkasala Mjólkurbúða á mjólk,  einkasala Osta- og smjörsölunnar á ostum og banni á bingóspili á frjósmishátíð Freyju.  

  Íslenska auðmannasamfélagið hendir á haugana á næstu dögum stólum að marg milljóna króna virði.  Stólarnir fara á sama ruslahaug og gríðarlega mikið magn af úrvalsgóðum matvælum sem nálgast síðasta söludag (löngu áður en kemur að síðasta neysludegi).  Á sama ruslahaug fer reglulega mikið magn af innlendri framleiðslu á grasi,  sömu vöru og seld er á kaffihúsum í Hollandi og seld er í lækningaskini í Bandaríkjum Norður-Ameríku.  

  Íslenska auðmannaþjóðfélagið þarf hvergi að horfa í sparnað.  Bruðl á öllum sviðum hentar betur lífstíl auðmannaþjóðfélags.  Svo að enginn freistist til að hirða milljóna króna stóla Reykjavíkurborgar er við hæfi að mölbrjóta þá í smæstu einingar um leið og þeir eru urðaðir engum til góða.  

  Á undanförnum mánuðum hefur straumur erlendra ferðamanna til Íslands margfaldast.  Á þessu ári eru líkur á að hátt í hálf önnur milljón ferðamanna komi með alla vasa úttroðna af peningum.  Þeir fylla veitingastaði landsins, hótel, leigða bíla, þyrlur og rútur.  Þeir fylla gjaldeyrishirslur Seðlabankans svo út úr flæðir.  

  Til að fagna þessari nýju gjöfulustu auðlind landsins hefur verið lagt fram frumvarp um nýjan nefskatt á Íslendinga í formi reisupassa.  Það er reisn yfir því.     

Stóla á að borgin fargi stólunum

Geggjuð söfnunarárátta

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Um 2% manna eru haldin söfnunaráráttu.  Alvöru þráhyggjukenndri áráttu.  Við erum ekki að tala um þá sem eiga 500 geisladiska af ýmsu tagi með flytjendum úr öllum áttum, 100 DVD og 20 sokkapör.  Við erum að tala um þá sem safna öllum geisladiskum er tengjast einum tilteknum tónlistarmanni eða hljómsveit; öllum DVD með tengingu við viðkomandi - jafnvel mjög langsóttum.  Jafnframt allskonar glingri og dóti merktu hlutaðeigandi (glös, lyklakippur, pennar, skyrtubolir, húfur, veggmyndir o.s.frv.).

  Krakkar og unglingar fara iðulega í gegnum tímabil söfnunar.  Það er eðlilegur liður í þroska til sjálfstæðis,  svo og eðlilega keppnisáráttu og þörf til að sanna sig; skara fram úr.  Svo eldist það af þeim. Þegar söfnunaráráttan heldur áfram og eflist með aldrinum er um arfgenga þráhyggju að ræða.  Hún tengist taugaboðefnum (serótíni og dópamíni) og stafar af ofnæmisviðbrögðum við sýkingu.  Hún flokkast sem geðröskun í flokki með Tourette,  einhverfu og geðklofa. Einstaklingurinn hefur ekki fulla stjórn á sér.  Áráttan ræður för.       

 Söfnunarárátta getur tekið á sig ýmsar og óvæntar myndir.  Bandarísk kona, Liana Barientos, safnar eiginmönnum.  Hún sætir ákæru fyrir að eiga í eiginmannasafni sínu 10 stykki.  Þeir vissu ekki hver af öðrum fyrr en nýverið.  Mesta athygli vekur að þeir eru mismunandi.    

  

Giftist 10 sinnum án þess að skilja

Jón Þorleifs slátraði stjórnmálaflokki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Jóni Þorleifssyni,  rithöfundi og verkamanni,  var lítt um Gvend Jaka gefið.  Ég hef þegar sagt sögur af því - og hægt er að fletta þeim upp hér fyrir neðan.  Jón hafði sínar ástæður fyrir andúð á Gvendi Jaka.  Andúðin jókst með árunum fremur en hitt.

  Einn góðan veðurdag fékk Jón sér hádegisverð á veitingastað.  Það var ekkert óvenjulegt.  Það var venjulegt.  Þar komst hann yfir glóðvolgt eintak af DV þess dags.  Á baksíðu var lítil frétt um lítinn fund á Akureyri. Fundarefnið var það að þrjú lítil stjórnmálasamtök (utan fjórflokksins) hugðust kanna möguleika á sameiningu.

  Þetta var sennilega um eða eftir 1990.  Mig minnir að Borgaraflokkurinn hafi verið þarna um borð.  Ég man ekki hver hin samtökin voru.  Ég þigg með þökkum ef einhver man eftir því hver þau voru.  Í fréttinni kom fram að Gvendur Jaki yrði fundarstjóri.  

  Jón óttaðist að Gvendur ætlaði sér hlutverk í nýju sameinuðu stjórnmálaafli.  Hann brá við skjótt.  Vélritaði upp með hraði greinargerð um meintan glæpaferil Jakans.  Hann kunni ekki fingrasetningu lyklaborðs og sóttist verkið hægt.  En fór á flug vegna tímapressunnar.  Ákafinn bar hann hálfa leið.  Svo var rokið á næstu ljósritunarstofu og greinargerðin fjölfölduð.  Þessu næst var splæst í leigubíl niður á Reykjavíkurflugvöll.  Þaðan flogið með næstu vél til Akureyrar.

  Þangað kominn tók Jón leigubíl heim til foreldra minna. Hann vissi ekkert hvar fundurinn var á Akureyri né klukkan hvað.  Hann bað pabba um að finna út með það.  Erindi Jóns var að slátra þessu framboði í fæðingu.

  Pabbi var innvígður og innmúraður sjálfstæðisflokksmaður.  Honum þótti ekki nema gaman að leggja Jóni lið.  Hann hefði svo sem liðsinnt Jóni með flest.  

  Pabbi fann strax út hvar og hvenær fundurinn var.  Hann skutlaði Jóni á staðinn.  Það mátti ekki tæpara standa.  Fundurinn var að hefjast.  Jón hóf þegar í stað að dreifa meðal fundarmanna greinargerðinni um Gvend Jaka.  Við það kom kurr á fundarmenn.  Einhverjir gerðu hróp að Jóni.  Kraftakallar gerðu sér lítið fyrir og vörpuðu Jóni á dyr.  Hann streittist á móti.  Nokkrar konur mótmæltu hástöfum viðtökunum sem Jón fékk.  Þær fylgdu honum út á stétt og báðu hann afsökunar á framferði fundarins í hans garð.  Aðrir þarna fyrir utan blönduðust í umræðuna.  Allt fór í havarí.  Jón taldi sig merkja að sami æsingur ætti sér stað innan dyra.  Fundurinn leystist upp í hrópum og köllum.  

  Ég hef aðeins frásögn Jóns af þessu.  Engar fréttir bárust af fundinum í neinum fjölmiðlum.  Jón taldi fullvíst að Gvendur Jaki og aðrir sem að fundinum stóðu hafi bundist fastmælum um að tjá sig hvergi um skipbrotið.  

  Jón var hinn ánægðasti með daginn.  Hann lifði á því mánuðum saman að hafa slátrað "bófaflokki" í fæðingu.  Hann sagði sem rétt var að hann hefði ekkert haft efni á að fara í þessa Akureyrareisu.  En þarna var um bráðatilfelli að ræða.  Akureyrarreisan var - að hans mati - hverrar krónu virði.

  Er Jón flaug til baka frá Akureyri vildi svo til að Gvendur Jaki var í sömu flugvél.  Jón sagðist hafa horft stíft á hann með svipbrigðum sigurvegarans.  Gvendur hafi hinsvegar verið niðurlútur og lúpulegur.  Það hafi verið eins og honum hafi verið gefið á kjaftinn.

-------------------------------------  

  Fleiri sögur af Jóni Þorleifs:  hér 

Gamansaga af meistaranum

  1975 kom út tveggja laga plata með Megasi.  Annað lagið var hið hugljúfa og kántrý-skotna "Spáðu í mig".  Þremur árum áður kom það út á fyrstu plötu Megasar.  Þar var það í vondum hljómgæðum.  

  Hitt lagið var "Komdu & skoðaðu í kistuna mína".  

  Glöggir unnendur þjóðlagakenndrar bandarískrar vísnatónlistar töldu sig heyra líkindi með því lagi og "I Ain´t Got No Home Anymore" með Woody Guthrie.  Nafn Guthries var hvergi að finna á plötuumbúðum tveggja laga plötu Megasar.  

  Gítarsólóið í "Spáðu í mig" vakti nokkra undrun. Á þessum árum kepptust sólógítarleikarar við að flagga sem mest þeir máttu fingrafimi,  hraða og tæknibrellum.  Þeir voru allir eins og í áköfu kapphlaupi í þeim stíl.  Svo kom þetta gítarsóló eins og skratti úr sauðalegg;  söngrænt,  ljúft og yfirvegað í hógværð og rólegheitum.  Menn rak í rogastans.  Sólóið var - í tíðaranda hippatímabilsins - hallærislegt en á sama tíma töff.  Megas ku vera sjálfur höfundur sólósins.  Ekki sá sem spilaði það heldur útfærði og skráði á nótnablað.  Vignir Bergmann spilaði sólóið eftir nótnablaðinu.

  Á áttunda áratugnum var dálítil óregla á Megasi.  Eins og gengur.  Og eins og á mörgum öðrum.  Einn kunningi minn var langdrukkinn og lenti á slarki með Megasi.  Þeir ákváðu að setjast að sumbli á veitingastað sem hét Naustið.  Þegar Megas ætlaði að ganga inn um gleðinnar dyr spratt fram dyravörður.  Hann meinaði Megasi inngöngu og sagði með þjósti:  "Hingað ferð þú ekki inn.  Þú ert í eilífðarstraffi."

  "Nú?" spurði Megas undrandi.  "Dugir ekki ævilangt?"