Madonna er forljót - og ég get sannað það!

 

  Ég er kannski ekki rétti maðurinn til að skrifa um Madonnu.  Mér þykir músík hennar óþolandi leiðinleg.  En ég ætla svo sem ekki að tjá mig neitt um músíkina hennar.   Þess í stað ætla ég að setja spurningamerki við það lof sem hlaðið er á Madonnu fyrir meinta fegurð.  Sannleikurinn er sá að Madonna er ófríð,  svo sem sjá má á myndinni hér fyrir ofan.  Sú mynd er ekki "fótósjoppuð",  öfugt við margar aðrar myndir af henni. 

  Raunveruleikinn er sá að áður en Madonna fer út á meðal fólks þá lætur hún heilan her af förðunarfræðingum breyta sér í þokkalega útlítandi manneskju.  Svona er skemmtiiðnaðurinn.  Tómt fals. 

Madonna fimmtug

Hlustið á splunkunýtt lag

 

  Kúrekahljómsveitin Blues Willis hefur hljóðritað 12 lög fyrir plötuna "Hang ´Em High" sem kemur út í næsta mánuði við mikinn fögnuð landsmanna og fleiri.  Eitt lag af plötunni er að laumast í umferð þessa dagana.  Það heitir "Ballad of Dallas" og er eina lag plötunnar sungið á móðurmáli drengjanna.  Hin lögin eru sungin á þýsku.  Eða ensku?  Ég man það ekki.  En hlustið á lagið "Ballad of Dallas" í tónspilaranum hjá www.siggileelewis.is og látið álit ykkar í ljós.  Ekki endilega á laginu.  Bara hverju sem er.  Orðið er laust. 

Algjör snilld! Ótrúlegt en satt!

 

  Larry Walters hét bandarískur vörubílstjóri,  fæddur 1949 og dáinn 1993.  11 árum áður en hann svipti sig lífi setti hann saman heimalagað loftfar úr hægindastól og 45 helium-fylltum veðurathugunarblöðrum.  Í þessum stól skaust Larry 16.000 fet (næstum 5 kílómetra) upp í loftið og setti úr skorðum flugumferð yfir Long Beach flugvelli.   

  Larry dreymdi um að komast í bandaríska flugherinn.  Vegna sjóndepru kappans var umsókn hans hafnað af flughernum.  Það var þá sem Larry hófst handa við að hanna flugfarið. 

  Hugmyndin var nokkuð ólík raunveruleikanum.  Hann ætlaði einungis að svífa 30 metra ofar jörðu í nokkra daga.  Þegar hann væri búinn að sveima um nægju sína ætlaði hann að skjóta gat á blöðrurnar og ná mjúkri lendingu.

  Larry nestaði sig með áfengi og nokkrum vel smurðum samlokum.  Einnig hafði hann meðferðis talstöð,  myndavél og byssu til að skjóta á blöðrurnar.  

  Larry að óvörum sveif stóllinn ekki hægt og rólega upp í loftið heldur skaust eins og korktappi næstum 5 km upp til himins og inn á flugstjórnarsvæði Long Beach flugvallar.  Larry tapaði gleraugunum af sér um leið og stóllinn tók flugið.  Fyrir bragðið gat hann ekki notið útsýnisins. 

  Hann skaust upp að hlið TWA flugvélar.  Gapandi af undrun tilkynnti flugmaðurinn flugturninum að við hlið sér í 16.000 feta hæð svifi maður í hægindastól. 

  Flugturninn náði sambandi við talstöð Larrys.  Larry stamaði og hikstaði í geðshræringu en bað þó um að fjölskylda sín væri látinn vita að hann væri heill á húfi.  Því næst tók Larry að skjóta á blöðrurnar til að lækka flugið.  En það var ískalt í þessari hæð og Larry missti byssuna fljótlega úr krókloppnum höndum.

  Eftir 45 mínútur í loftinu brotlenti Larry á rafmagnslínu og rotaðist í 20 mínútur.  Hann var handtekinn af fjúkandi reiðum flugvallarlögreglumönnum sem spurðu hvern fjandann hann væri að pæla.  "Maður getur ekki bara setið aðgerðarlaus,"  stundi Larry.   Síðar sagði hann að þetta hafi verið eitthvað sem hann varð að gera eftir að hafa hugsað um þetta frá 13 ára aldri. 

  Larry var kærður og dæmdur fyrir að brjóta allskonar lög er varða flugrýmisreglur.  Meðal annars að fljúga án flugskírteinis.

Mistök í popplögum

  Rokkmúsík á að vera lifandi.  Þannig er hún ekta.  Rokkmúsík er betri þegar örlítil mistök fá að fljóta með í stað þess að allt sé sótthreinsað og allir hnökrar fjarlægðir.  Hér eru örfá dæmi - og gaman væri að fá fleiri dæmi í púkkið frá ykkur:

  - Satisfaction  með The Rolling Stones:  Í lok hvers vers,  rétt áður en gítar"riffið" skellur á,  má heyra pínulítinn smell þegar Keith Richards stígur á "effekta" fótstig gítarsins.

  - Life on Mars  með David Bowie:  Ef hækkað er vel í græjunum þegar píanóið fjarar út í lok lagsins má heyra símhringingu.  Einhver gleymdi að loka dyrunum á hljóðversklefanum.

  - Blue Suede Shoes  með Carl Perkins:  Bilið (hikið) á milli fyrstu línu ("Well,  it´s one for the money") og annarrar ("Two for the Show") átti ekki að vera þarna.  Þetta voru mistök.  Carl var hinsvegar búinn með upptökutímann sinn og allan pening.  Þess vegna gat hann ekki endurhljóðritað lagið og leiðrétt mistökin.

 - Draumaprinsinn  með Ragnhildi Gísla:  Í þessu lagi úr kvikmyndinni  Í hita og þunga dagsins  syngur Ragga um draumaprinsinn Benedikt á einum stað og draumaprinsinn Benjamín á öðrum stað.  Hún ruglaðist einfaldlega á nafninu án þess að taka eftir því.

  - Minning um mann  með Logum:  Þarna er sungið um mann sem drakk brennivín úr "stæk".  Orðið stækur stendur með eitthverju sem lyktar illa (stæk fýla) eða einhver sé þvermóðskufullur (stækur gegn e-h) eða duglegur og röskur.  Sá sem fer offari er ofstækisfullur.  Sönglagið  Minning um mann  er eftir Gylfa Ægisson.  Hann orti um mann sem drakk brennivín úr sæ.  Söngvari Loga misheyrðist þegar hann lærði textann af segulbandsupptöku.

  - Brass in Pockets  með Suede:  Vegna misheyrnar syngur Brett Anderson "been driving,  detour leaning".  Í frumútgáfu lagsins með The Pretenders er sungið "been driving,  DETROIT leaning". 

  - Down at the Doctors  með Dr.  Feelgood:  Í lok gítarsólósins má heyra söngvarann segja:  "Eight bars of piano".  Hann var að gefa upptökumanni fyrirmæli um að bæta píanói síðar við upptökuna.  Fyrirmælin fóru forgörðum hjá upptökumanninum.  Hann bætti aldrei píanói ofan á og fjarlægði ekki fyrirmæli Lees Brilleaux.

Ólík sjónarmið leiða til árekstra

 

  Tveir vinir mínir hafa mjög ólík sjónarmið til margra hluta.  Eitt sinn voru þeir vinir.  Núna eru þeir óvinir.  Vegna ólíkra sjónarmiða.  Ég breyti nöfnum þeirra í þessari frásögn.  Ég veit ekki hvers vegna. 

  Gulli starfaði lengi sem sendibílstjóri í forföllum leyfishafans sem átti bílinn.  Þegar leyfishafinn kom aftur til starfa hóf Gulli sjálfstæðan rekstur af allt öðru tagi. 

  Eins og algengt er með nýhafinn rekstur fór öll innkoma í útgjöld.  Gulli var því ansi blankur.  Hann tapaði íbúð sem hann leigði en fékk inni hjá Pétri vini sínum.  Pétur rekur fyrirtæki á Selfossi og er þar meira og minna.  Íbúð hans er mannlaus flesta daga. 

  Um það samdist að Gulli tæki íbúð Péturs á leigu en Pétur fengi þó að gista þar í þau fáu skipti sem hann væri í Reykjavík.

  Þegar Gulli ætlaði að flytja inn í íbúðina bað hann Pétur um að fá sendibíl hans lánaðan í nokkra daga.  Pétur sá engin vandkvæði á því.  Gulli yrði þó að skutla sér á Selfoss morguninn eftir.  Hann myndi hinsvegar sjálfur redda sér fari í bæinn þegar þar að kæmi.  Gulli gæti verið með bílinn þangað til.

  Þetta gekk eftir.  Gulli settist undir stýri "til að venjast bílnum" sem var nokkuð stærri en bíllinn sem hann hafði ekið á sendibílastöðinni.  Það hentaði Pétri líka að Gulli keyrði því það þurfti að afgreiða nokkur símtöl á leiðinni austur fyrir fjall.

  Er þeir renna í hlaðið fyrir utan fyrirtæki Péturs segir Gulli ákveðinn:  "Þetta eru 7000 krónur."

  Pétur skildi ekki hvað hann var að meina og hváði.  Gulli endurtók:  "Skutlið hingað kostar 7000 kall."

  Pétur varð alveg ringlaður og sagði:  "Bíddu við,  þetta er minn bíll sem ég er að lána þér..."

  Þegar hér var komið sögu snöggfauk í Gulla og hann hrópaði:  "Það skiptir engu máli hver á bílinn.  Hellingur af leigubílstjórum og sendibílstjórum á ekki bílinn sem þeir aka.  Og það skiptir engu andskotans máli.  Taxtinn fyrir skutl til Selfoss er 7000 kall og vertu ekki að búa til eitthvað vesen.  Komdu með 7000 kallinn og ekkert rugl."

  Pétur var ennþá ringlaður og honum var brugðið við æsinginn í Gulla.  Eiginlega ósjálfrátt kippti hann 7000 kalli upp úr vasa sínum,  þeytti honum í Gulla,  stökk um leið út úr bílnum og sagði:  "Verði þér kærlega að góðu!"

  Pétur var afar ósáttur þegar hann sagði mér söguna.  Ég spurði Gulla út í málið.  Hann svaraði með þunga og mjög hneykslaður:  "Pétur er svo heimskur að hann fattar ekki að sendibílstjóri undir stýri er að vinna.  Það kemur málinu ekkert við hver á bílinn.  Ég eyddi næstum 2 tímum í að skutlast með manninn austur.  Ég stóð í flutningum og hafði nóg annað við þennan tíma að gera." 

Sparaðu! - Tvöfalt sparnaðarráð

  Nú þegar við erum að svífa inn í kreppu af fullum þunga er nauðsynlegt að landsmenn standi saman og deili sparnaðarráðum sem aldrei fyrr.  Forsætisráðherrann hefur gengið á undan með góðu fordæmi.  Hann leggur til að fólk spari í stað þess að eyða.  Ég læt ekki mitt eftir liggja og kem hér með tvöfalt sparnaðarráð:

   - Nota frídaga til að drífa sig á sólarstrendur þar sem bjór og annað áfengi er ódýrt.  Það er með ólíkindum hvað hægt er að spara mikið með því að taka á honum stóra sínum á sólarströndum.  Oftast dugir að vera á sundskýlunni einni fata.  Við það sparast slit á jakkafötum.  Eða dragt. 

  - Á mörgum sólarströndum er hvítur sandur.  Í lok sólarferðarinnar er upplagt að fylla nokkra plastpoka af sandinum.  Heima á Íslandi má drýgja sykurinn í sykurkarinu á eldhúsborðinu og saltið í saltstauknum með því að blanda sandinum saman við.  Það er óhætt að blanda sandinum allt upp í 10%,  sem þýðir að tíunda hvert sykurkar og saltstaukur sparast.

  Á sumum sólarströndum er sandurinn með brúnleitum blæ (beisaður).  Það er hentugra að blanda honum saman við kanilsykurinn út á hrísgrjónagraut. 

  Hér eru fleiri og ekki síður góð sparnaðarráð:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/537968

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/501251

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/530712

  Bætið endilega í púkkið.  Þau eru aldrei of mörg sparnaðarráðin.  

Fersk og spennandi plata

 

  Ég var að fá í hendur splunkunýja og virkilega spennandi plötu.  Hún heitir "Black Diamond Train" og er frumburður færeysku hljómsveitarinnar Boys in a Band.  Mörgum hér á landi er hljómsveitin vel kunn fyrir frábæra frammistöðu á Iceland Airwaves í fyrra og hljómleika víðsvegar um s-vestur horn landsins um verslunarmannahelgina.

  Í umsögnum margra blaðamanna um Airwaves voru hljómleikar Boys in a Band nefndir sem einn af hápunktum hátíðarinnar.  Í kjölfar vel heppnaðrar frammistöðu á Airwaves var hljómsveitin hvött til að taka þátt í alþjóðakeppni unglingahljómsveita,  Global Battle of the Bands.  Hljómsveitin gerði sér lítið fyrir og sigraði með glæsibrag á úrslitakvöldi GBOTB í London í desember. 

  Sigurinn opnaði Boys in a Band dyr inn á ýmsar hljómleikahátíðir víðsvegar um heim,  meðal annars Hróarskeldu.  Jafnframt færði sigursætið hljómsveitinni 8 milljón krónur í verðlaun.  Sá peningur var notaður í hljóðritun og útgáfu á plötunni "Black Diamond Train" sem kom út núna um mánaðarmótin.

  Ég hef ekki hlustað nægilega oft á plötuna til að skrifa dóm um hana.  Það geri ég þó á næstu dögum.  Músík Boys in a Band er dansvænt rokk.  Við getum kallað það léttfönkað rokk og líkt því við Franz Ferdinant.  Það er ónákvæm lýsing en samt sú nærtækasta.  Þú getur heyrt sýnishorn af músíkinni á www.myspace.com/boysinaband.  

  Platan á að fást í helstu plötubúðum hérlendis.     

  Það segir sitt um Boys in a Band að af umsóknum 700 hljómsveita hefur þessi spræka hljómsveit verið valin til að koma aftur fram á Airwaves í ár. 

 

Tímamót í rokksögu Íslands - nú er allt að gerast!

  

  Það verður heldur betur brjálað stuð á morgun,  föstudaginn 08.08.08.  Hopp og hí og tra-la-la.  Og hefst þá lesturinn:   Hinar fjörmiklu og frábæru hljómsveitir Momentum og Celestine verða með sameiginlega útgáfuhljómleika.  Báðar hljómsveitir voru rétt í þessu að gefa út sína aðra plötu. Hljómleikarnir verða teknir upp fyrir væntanlega DVD hljómleikaútgáfu. Hljómsveitirnar Ask the slave og Muck sjá um upphitun.

 

  Hljómleikarnir verða haldnir í Iðnó og kostar 1000 kr. inn.  Hurðin verður tekin úr lás klukkan 19:00 og fyrsta band byrjar að spila 20:00.  Ekkert aldurstakmark.

  Hljómleikarnir marka tímamót í íslensku rokksögunni.  Með þeim innsigla liðsmenn Momentum og Celestine stofnun nýs útgáfufyrirtækis,  Molestin Records,  sem hefur það markmið að lyfta þungarokkssenu Íslands upp á hærra plan með útgáfustarfsemi, metnaðarfullu hljómleikahaldi, kynningu á íslensku þungarokki hérlendis og erlendis ásamt innflutningi og útflutningi á hljómsveitum.  Nú er allt að gerast.  Þungarokkið hefur hafið sig til flugs á Íslandi og það verður allt á útopnu á næstu misserum.

http://www.myspace.com/momentumtheband
http://www.myspace.com/celestinemusic

Hver er leiðinlegasta íslenska hljómsveitin? Tillögur óskast

  Í kjölfar fjörlegrar umræðu um Ingó og Veðurguðina á blogginu hjá Kobba Magg (www.jakobsmagg.blog.is) vaknaði hjá mér forvitni um það hvaða hljómsveit eða hljómsveitir mönnum þykja leiðinlegastar.  Hvaða hljómsveit pirrar mest þegar þú heyrir lag með henni í útvarpinu?

  Þegar ég hef fengið vænan bunka af nöfnum stilli ég þeim sem flestar tillögur fá upp í formlega skoðanakönnun.  Til að halda fjölda nafnanna í skefjum skulum við miða við að hljómsveitin hafi starfað á þessari öld.  Hljómsveitir sem hættu á síðustu öld eru ekki gjaldgengar.   Gaman væri að heyra rökin eða hvað það er við viðkomandi hljómsveit sem pirrar. 

Örstutt og snaggaralegt leikrit

 Níræður maður situr á bekk við göngustíg.  Sólin skín og sá gamli er léttklæddur:  Í stuttbuxum og ermalausum bol.

  Jafnaldri mannsins kemur skokkandi,  móður og másandi.  Hann er kappklæddur í úlpu,  með prjónahúfu undir hettunni, með vettlinga og trefil.  Hann lætur sig leka ofan á bekkinn við hlið hins og skelfur úr kulda.  Af og til fær hann á sig vindkviðu og stundum sáldrast snjór yfir hann. 

------- 

Skokkarinn:   Góðan dag.  Ég ætla að kasta mæðinni í smá stund.

Sá léttklæddi:   Góðan dag.

Skokkarinn (réttir þeim léttklædda höndina):   Ég heiti Jón Sigurðsson,  kallaður Kiddi skokk.

Sá léttklæddi (heilsar með handabandi):   Já,  það er nefnilega það.  Og hvers son ertu?

Skokkarinn:   Ég er Pétursson.  Heitir þú eitthvað?

Sá léttklæddi:   Nei,  en ég er kallaður Palli.  Eða Kalli.  Ég er farinn að tapa heyrn þannig að ég er ekki viss hvort er.

Skokkarinn (glaðlegur):   Hvað gerir þú,  strákur?

Sá léttklæddi (undrandi):   Ég?

Skokkarinn (lítur glottandi í kringum sig):   Já,  þú.  Það eru ekki margir aðrir hérna,  er það?

Sá léttklæddi (niðurlútur):   Ég er gestur.

Skokkarinn:   Nú?  Er það vinna?

Sá léttklæddi (hikandi):   Ja,  það er eiginlega frekar hobbý.

Skokkarinn:   Í hverju felst það?

Sá léttklæddi (drjúgur með sig):   Þetta er spunaverkefni.  Ég leyfi sköpunargleðinni að brokka eða fara á skeið.  Jafnvel stökk.

Skokkarinn:   Fyrirgefðu,  sagðistu vera gestur eða hestur?

Sá léttklæddi:   Gestur.

Skokkarinn:   Ertu þá skyldur Gesti Einari,  útvarpsmanni?

Sá léttklæddi:   Nei, ég er ekkert skyldur honum.  En ég hef heyrt af manni sem er skyldur honum.  Ég hef það þó ekki frá fyrstu hendi.

Skokkarinn (hugsandi):   Þetta er merkilegt.  Ég er heldur ekki skyldur honum.  Við erum þá sennilega í sömu ætt.  Þessari sem er ekki skyld Gesti Einari.

Sá léttklæddi (skömmustulegur):   Ég veit það ekki.  Ég er ekki viss um að ég sé í neinni ætt.  Ég hef allavega aldrei heyrt neitt um það.

Skokkarinn:   Jú,  það eru allir í einhverri ætt.

Sá léttklæddi:   Er það ekki bara áróður? 

Skokkarinn (sperrtur með sig):   Er ekki allt áróður?

Sá léttklæddi (gapandi af undrun):   Er það?  Eru sokkarnir mínir áróður?

Skokkarinn (hikandi):   Kannski ekki.  (dregur tvö Prins Póló upp úr vasa sínum og réttir þeim léttklædda annað).  Maður þarf orku til að skokka síðasta spölinn.  Má bjóða þér,  strákur?

Sá léttklæddi (þiggur Prins Pólóið):  Bestu þakkir. (Rífur bréfið í ákafa utan af,  hendir súkkulaðikexinu en stingur bréfinu upp í sig,  jórtrar það í örstutta stund og kyngir).  Manni veitir ekki af trefjum.

Skokkarinn (undrandi):  Hendirðu súkkulaðinu?

Sá léttklæddi (ákveðinn eins og sá sem allt veit):  Þetta var ekki súkkulaði.  Þetta er spýta sem þeir vefja bréfinu utan um til að halda því sléttu og lystugu.  Annars myndi enginn vilja kaupa bréfið. 

Skokkarinn (horfir hikandi á Prins Pólóið sem hann er byrjaður að taka utan af):  Þeir sem eru vanir að borða spýtur átta sig náttúrlega strax á þessu.  (Hendir Prins Pólóinu í bréfinu og stendur hálf ringlaður upp).  Ég ætla að halda áfram.  Það var gaman að kynnast þér.  Vertu blessaður. (Skokkar burt).

Sá léttklæddi (kallar á eftir honum):   Bless!  (Stendur upp og snýr sér beint að áhorfendum).  Þetta gerðist fyrir mörgum árum.  Ég hef aldrei fengið mér sæti aftur á þessum bekk.  Ég hef heldur ekki séð Kidda skokk aftur.  Ég hef sterkan grun um að hann hafi verið draugur.  Ég hef ekki þorað að segja neinum frá þessu af ótta við að enginn trúi mér og haldi að ég sé skrítinn. 

  Tjaldið fellur.

-------

Fleiri örleikrit og smásögur

- Matarboð í sveitinni

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/266411

- Morðsaga

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/320299

- Um borð

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/278812

- Í plötubúð

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/260037

- Jónas 27 ára

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/299380

- Strákur skiptir um gír

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/538649

Anna á Hesteyri - frumlega sjálfbjarga farandsali

 

  Önnu frænku minni á Hesteyri í Mjóafirði er margt betur gefið en rata í þéttbýli.  Í fyrsta skipti sem hún keyrði á Skódanum sínum upp á Egilsstaði týndi hún bílnum með það sama.  Hún lagði honum við fyrstu verslun sem hún sá.  Fór þangað inn til að skoða sig um og sá þar margt spennandi.  Þegar hún fór út úr versluninni fann hún bílinn hvergi.  Að vísu hætti hún sér ekki langt frá versluninni til að týna hvorki sjálfri sér né versluninni.  En bílinn fann hún ekki.  Að lokum hringdi hún í lögregluna sem fann bílinn undir eins.  Hann var þarna í grennd.  Bara ekki á þeim bletti sem Anna leitaði vandlega á. 

  Anna er heimavanari á Norðfirði.  Þangað hefur hún oftar farið.  Eitt sinn fór hún þangað til að selja barnabækur til styrktar Aðventístum.  Anna er aðventísti og heldur laugardaginn sem hvíldardag.

  Kona nokkur á Norðfirði sá út um gluggann hjá sér hvar Anna kom kjagandi í átt til hennar.  Anna átti erfitt með gang,  var eins og hálf sliguð,  skjögraði óstöðug til og frá.  Anna er reyndar mikil um sig.  Þarna var hún þó ekki nema hálf sjötug (hún verður áttræð á næsta ári) og við ágæta heilsu.  En hún var með þunga pinkla meðferðis.

  Anna bankaði upp hjá konunni og bar upp erindið.  Konan keypti af henni nokkrar bækur.  Þegar Anna kvaddi dró hún upp úr pinklum sínum rösklega lófastóran stein og sagði:

  "Ég ætla að biðja þig um að leyfa þessum steini að vera hér við útidyrnar hjá þér í dag.  Þá geri ég þér  ekki aftur ónæði."

  Konan tók vel í það og horfði í forundran á eftir Önnu kjaga burt með bækur og grjóthnullunga.  Það undraði konuna enn meira að Anna gekk ekki kerfisbundið úr húsi í hús inn eftir götunni heldur rölti hún - að því er virtist - tilviljunarkennt þvers og kruss um kaupstaðinn.  Er leið að kvöldi hafði húsum fjölgað verulega sem skörtuðu grjóthnullungi við útidyrnar.  Engu að síður voru þau fleiri inn á milli sem höfðu enga heimsókn fengið. 

  Fleiri færslur um Önnu á Hesteyri má finna á

- Bók á leiðinni

www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/592177 

- Hringdi á lögguna

www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/463661

- Keyrði á miðjum vegi

www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/423296

- Glannaakstur

www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/409355

- Póstsent konfekt

www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/398785

- Klámi mótmælt

www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/398589

- Bílpróf

www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/337158

- Reddar hlutunum

www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/532905

Kvikmyndaumfjöllun

 

Titill:  Skrapp út

Helstu leikarar:  Didda skáld,  Ólafía Hrönn,  Ingvar E.  Sigurðsson,  Jörundur Ragnarsson,  Erpur Eyvindarson,  Krummi í Mínus og nokkrir útlendingar

Framleiðandi: Zik Zak

Leikstjóri og handritshöfundur:  Sólveig Anspach

Einkunn:  **** (af 5)

.

  Söguþráðurinn er einfaldur.  Myndina má flokka undir vegamynd (road movie).  Ljóðskáldið Anna (Didda skáld) reykir gras (marijúana) og selur gras í Reykjavík.  Hún flækist vestur á Kvíabryggju og á sveitabýli frænda síns (Ingvar E.).  Atburðarrásin líður áfram látlaus en áhugaverð og oft brosleg.

  Myndatakan er falleg.  Íslenska landslagið er glæsilegt snemma vors,  hjúpað ljósbrúnum/gráum litum.  Handan við hornið er sumar og betri tíð í haga.

  Didda er sannfærandi sem síreykjandi grassali.  Leikur hennar er áreynslulaus.  Hún hefur útlitið með sér:  Andlitið rúnum rist,  líkaminn grannur,  röddin hás og týpan dálítið töff.

  Gömul ljóð eftir Diddu koma ítrekað við sögu.  Þau undirstrika að Didda er að hluta að leika sjálfa sig.

  Erpur á sterka innkomu.  Hann er líka að leika sjálfan sig:  Svalan og orðheppinn rappara.  Rapp hans snemma í myndinni er einn af hápunktum myndarinnar.  Ýmsir fleiri hafa lítið fyrir því að leika sjálfa sig,  svo sem Krummi í Mínus og synir Diddu.

   Myndin tekur sig ekki of hátíðlega.  Það er ástæðulaust að velta sér upp úr því að gæs er líffræðilega ófær um að "sporðrenna"  farsíma.  Eða þegar Anna sest niður til að raula nett lag og henni er réttur sjúskaður gítar af himnum ofan.

  Krúttlegar myndir af dýrum skjóta upp kolli.  Það er gaman að sjá kind kara nýfædd lömb sín. 

  Sömuleiðis er gaman að heyra reggímúsík dúkka ítrekað upp og binda síðan endahnút á myndina.  

  Margt fleira skemmtilegt ber fyrir augu og eyru:  Sverrir Guðjónsson tekur lagið,  Thor Vilhjálmsson fer með kvæði o.s.frv.

  "Skrapp út" er í aðra röndina drama og í hina röndina gamanmynd.  Grínið birtist ekki í atvikum sem framkalla stöðugar hláturgusur heldur er það meira undirliggjandi.  Dæmi:  Dópliðið sem heimsækir Önnu er æði skrautlegt en allir byrja á því að fara úr skónum um leið og þeir snarast inn um útidyrnar. 

  Ég get mælt með þessari mynd sem ágætri skemmtun og hef grun um að ekki sé síðra að horfa á hana aftur og aftur.  

Guðni Ágústsson flýr úr útvarpsþætti

  Ég var að hlusta á þáttinn  Miðjuna  á Útvarpi Sögu.  Þátt sem ómögulegt er að láta framhjá sér fara.  Umsjónarmenn þáttarins,  þeir Sverrir Stormsker og Halldór Einarsson,  fara jafnan á kostum.  Eru galsafengnir og fyndnir.  Viðmælendur þeirra gíra sig flestir inn í galsann og útkoman verður ætíð hin besta skemmtun.

  Í þættinum núna áðan var Guðni Ágústsson viðmælandi Sverris.  Guðni náði engan veginn að átta sig á gríninu.  Hann pirraðist,  fór úr jafnvægi,  vissi ekkert hvernig hann átti að höndla spurningar Sverris,  móðgaðist og endaði með því að hlaupa út í miðjum þætti. 

  Lítið lagðist fyrir kappann,  eins og hann var sperrtur og drjúgur með sig í upphafi viðtalsins.  Flóttinn úr þættinum verður Guðna til háðungar um aldur og ævi.   

  Í viðtali við dv.is viðurkennir Guðni að hann hafi lent áttavilltur úti á túni í þættinum.  Hann segist aldrei hafa lent í slíkum aðstæðum áður.  "Þetta voru einhver allt önnur efnistök en ég hef þekkt fyrr og síðar," segir Guðni ringlaður en búin að ná stjórn á skapinu aftur.

  Til gamans má geta að Hannes Hólmsteinn,  Jónína Ben,  Þorsteinn Eggertsson,  Gunnar Þórðarson,  Rúni Júl,  Jakob Magnússon og fleiri réðu betur við aðstæður sem gestir í þættinum.

  Þættina  Miðjuna  má heyra á www.stormsker.net.

Svívirðilegir viðskiptahættir

  Lágvöruverslanir Krónunnar hafa veitt Bónus verslunarkeðjunni raunhæfa samkeppni.  Vörurnar í Krónunni kosta krónu meira en sömu vörur í Bónus.  Þess vegna heitir Krónan Króna.  Ef vörurnar væru 5 krónum dýrari myndi Krónan heita Fimmkall.  Bónusbændur eru ekki sáttir við harða samkeppni Krónunnar.  Þeir hafa brugðið á það lágkúrulega ráð að virkja Baugsmiðlana í að níða skóinn af Krónunni.  Dag eftir dag má heyra upphrópanir í fréttatímum ljósvakamiðla og lesa forsíðufyrirsagnir á dagblöðum sem fullyrða: 

  "Krónan er sveitarfélögunum óþægur ljár í þúfu"

  "Krónan áfram veik út árið"

  "Krónan ber listina ofurliði"

  "Krónan veldur vandræðum"

  "VEIKING KRÓNUNNAR VEGUR ÞUNGT"

  "Krónan er ónýt"

  "TREYSTIR EKKI KRÓNUNNI"

Styttur af Þrándi í Götu og Eivöru

  Færeyingar eru blessunarlega lausari við persónudýrkun en Íslendingar.  Fyrir bragðið eru fá málverk og styttur í Færeyjum af gengnum stjórnmálamönnum.  Á dögunum var þó afhjúpuð í þorpinu Götu í Færeyjum glæsileg stytta af Þrándi þeim sem í rösk 1000 ár hefur verið frægastur Færeyinga.

  Styttan er þannig hönnuð að Þrándur er látinn standa bísperrtur þversum út í loftið.  Þetta er skemmtilega djörf túlkun á því að Þrándur í Götu stóð ætíð þver og fastur fyrir þegar honum þótti að Færeyingum sótt.  Hann hlýddi hvorki kóngi né presti - í bókstaflegri merkingu - þegar hagur heimamanna var í húfi.

  Þrándur í Götu var stórhuga og áhugasamur um að Færeyingar menntuðust.  Hann var í raun fyrsti menntamálaráðherra Færeyja.  Enn í dag stendur menntun og menning í meiri blóma í Götu en víðast annarsstaðar í og utan Færeyja - miðað við höfðatölu.

  Gata í Færeyjum er 1000 manna þorp sem samanstendur af þremur,  ja,  eiginlega fjórum götum.  Styttan af Þrándi er í Norðurgötu og vekur mikla athygli og ánægju heimamanna og gesta.  Það er þess vegna ekki nema eðlilegt að áhugi hafi kviknað fyrir því að einnig verði reist stytta af frægasta afkomanda Þrándar og íbúa Suðurgötu,  álfadrottningunni Eivöru. 

 

Þarna er ég (tólfti frá hægri) á hljómleikum hjá víkingarokkurunum Tý í fjörunni í Götu.

Bangsar eru krútt - skemmtilegar myndir

  Litlir sætir ísbirnir eru krútt.  Stundum er leikur í þeim.  Þessi sem hér um ræðir sá tjald og fann fyrir löngun til að leika sér við tjaldbúa.  Hann þekkti eðlilega ekki hvernig opna á tjald.  Í stað þess að renna upp fortjaldinu brá hann á það ráð að rjúfa tjaldið bakdyramegin og heilsa upp á tjaldbúa.  Fyrst datt honum í hug að gaman væri að klóra einum vinalega á bakinu. 

  Næst langaði hann til að klóra öðrum í hársvörðinn.  Það er oftast notalegt.  Kannski var hann samt óþarflega harðhentur.

  Því næst datt honum í hug að gaman væri að narta kumpánlega smá í fætur.  Eiginlega til að kitla þessa nýju leikfélaga.

  Vanþakklátir tjaldbúar kunnu ekki að meta vinahót bangsa og brugðust ókvæða við.  Í stað þess að leika við litla sæta bangsa þá beittu þeir hann grófu ofbeldi sem fór úr böndunum og lauk með því að krúttið dó.  Skamm,  skamm.

 

 

Bráðfyndin mistök

  Þessar bráðskemmtilegu ljósmyndir fékk ég sendar fyrir mistök.  Þær sýna sitthvað sem passar illa eða ekki;  klaufaskap og mistök af ýmsu tagi.  Ég hló þegar ég sá þetta og datt í hug að leyfa ykkur að brosa líka.  Eða hrökkva við þegar kemur að myndinni af drengnum sem hefur fengið gaffal í gegnum nefið.  Æ, æ, æ!

Niðurstaða í skoðanakönnun um flottustu íslensku söngkonuna

  Í byrjun júní leitaði ég eftir tillögum ykkar og viðhorfi til flottustu íslensku söngkonunnar.  Valið var bundið við núlifandi dægurlagasöngkonur í rokkgeiranum.  Vísnasöngkonur,  óperusöngkonur og   djasssöngkonur voru ekki gjaldgengar nema þær hafi einnig sungið popprokk. 

  Með orðinu flottust er ekki átt við útlit heldur söngstíl og það sem söngkonan stendur fyrir í músík.  Einhverjir sakna einhverra söngkvenna á þessum lista.  Listinn samanstendur af öllum þeim söngkonum sem fengu flestar tilnefningar og nokkurra til viðbótar sem fóru inn fyrir þrýsting.  Eftir sem áður er útkoman svipuð því sem forkönnunin gaf til kynna.  Kannski var þeim í neðstu sætunum ekki gerður greiði með því að stilla þeim upp í keppni þar sem möguleikar þeirra voru litlir.  Fyrst og fremst vegna þess að þær eru nýliðar og eru ekki búnar að kynna sig nógu rækilega til leiks - þó hæfileikana skorti ekki. 

  Fyrst og fremst ber samt að taka þessu sem léttum samkvæmisleik.  Gaman væri að heyra viðhorf ykkar til útkomunnar. 

  Upphaflega ætlaði ég að láta 500 atkvæði ráða niðurstöðunni.  Þegar til kom voru úrslit ekki nógu afgerandi þannig að ég framlengdi til 1000 atkvæða.  Núna hafa 1224 atkvæði skilað sér í hús og niðurstaða liggur fyrir:

1   Emilíana Torrini 15,7%

2    Andrea Gylfadóttir 15%

3    Ragnheiður Gröndal 14,3%

4    Björk 10%

5    Ellen Kristjánsdóttir 9,8%

6    Ragnhildur Gísladóttir 9,2%

7    Heiða "í Unun"  6,3%

8    Diddú 6%

9    Lay Low 4,9%

10  Sigga Beinteinsdóttir 4,7%

11  Hrund Ósk Árnadóttir 2,3%

12  Dísa 1,7%

Rasismi á Hressingarskálanum

 Tæplega þrítugur Íslendingur ætlaði með vinum sínum inn í Hressingarskálann við Austurstræti um helgina.  Krúnurakaður dyravörður með húðflúr meinaði honum inngöngu.  Sagði með þjósti:  "Þitt fólk fær ekki að koma hingað inn."
 
  Maðurinn er ættaður frá Filippseyjum en uppalinn á Íslandi.  Hann talar óaðfinnanlega íslensku.  Dyravörðurinn útskýrði ekki hvað hann ætti við með "þitt fólk".  Ætla má að hann hafi átt við fólk af asískum uppruna eða allt fólk sem auðsjáanlega er ekki af norrænu bergi brotið. 

  Maðurinn hefur margoft verið í góðra vina hópi á Hressingarskálanum.  Hann hefur aldrei orðið var við leiðindi eða vesen á Hressingarskálanum.  Sjálfur er hann kurteis og þægilegur í umgengni.

  Svo virðist sem rasísk dyravarsla hafi verið tekin upp á Hressingarskálanum.  Sveiattan.  Á meðan sú stefna ríkir verður hann kallaður Rasistaskálinn.

  Í síðdegisþætti Útvarps Sögu á laugardaginn verður viðtal við manninn sem fær ekki að fara inn í Hressingarskálann.

Amy Winehouse - þetta er hryllingur - Hvað er í gangi?

  Ég hef gífurlega miklar áhyggjur af ungri enskri söngkonu sem heitir því fagra nafni Vínhús.  Nafni sem maður skimar ósjálfrátt eftir á ferðalögum erlendis.  Eins og sést á efri myndinni þá var þetta fögur stelpa fyrir 2 - 3 árum og bar utan á sér barnslegt sakleysi.  Á neðri myndinni virðist hún vera mun eldri en hún í raun er.  Þetta virðist vera útlifuð fertug kona á "speed-flippi". 

  Mig minnir að hún sé 23ja eða 24ra ára.  Þrátt fyrir stöðuga andlitsförðun á snyrtistofum brjótast graftarkýli og sár í andlitinu fram í gegnum farðann í tíma og ótíma.  Hvað er í gangi?  Borðar hún bara óhollan mat?  Hefur hún lent í vondum félagsskap?  Það þarf að kanna þetta mál og taka það föstum tökum.  Þetta gengur ekki.