Kona bundin á pallbíl

 

 

 

  Vegfarendum í Waco í Texas var illa brugðið í umferðinni á dögunum.  Eru þeir þó ýmsu undarlegu vanir.  Þaulvanir.  Það sem olli þeim undrun núna var sjón sem blasti við er þeir óku á eftir hvítum pallbíl.  Við blasti ljóshærð kona í hnipri á pallinum.  Hún var bundin á höndum og fótum.

  Vegfarendur gerðu hið rétta í stöðunni:  Þeir hringdu í lögregluna og tilkynntu um unga konu í vandræðum aftan á pallbíl.

  Þegar málið var rannsakað kom í ljós að aftan á pallbílnum var aðeins ljósmynd af konunni.  Eigandi bílsins er skiltagerðarfyrirtæki.  Myndinni er ætlað að sýna prentgæði á útprentuðum myndum fyrirtækisins.  Eigandi skiltagerðarinnar fullyrðir að viðbrögðin við myndinni komi sér í opna skjöldu.  Hann sá þau ekki fyrir, að sögn (les= fáviti). En viðurkennir treglega að uppátækinu sé ætlað að vekja athygli á skiltagerðinni.

   Fagmenn í auglýsingabransanum skilgreina svona aðferð sem dapurlega lágkúru.  Hún sé ekki nýstárleg heldur gamaldags, úrelt og skammarleg.  Það hafi löngum tíðkast í pallbílabransanum að sýna hliðstæðar myndir af illri meðferð á konum.  

  Spurningu er varpað upp hvort að ástæða sé til að kæra og sekta fyrirtæki sem nota auglýsingaaðferðir er auki ástæðulaust álag á neyðarlínu lögreglunnar.

     

Uppfinningar sem "floppuðu"

  Á hverjum einasta degi koma á markað bráðsnjallar nýjar uppfinningar.  Flestar lúta að því að bæta líf okkar.  Gera tilveruna þægilegri.  Þökk sé letingjum.  Það eru þeir sem finna leiðir til að auðvelda sér puðið.  Vandamálið er að fyrir hverja eina nýja uppfinningu sem slær í gegn þá "floppa" 100 (talan er ónákvæmt slump).  Ástæðan fyrir því snýr að markaðssetningunni.  Annað hvort var ekki kannað - áður en varan fór í framleiðslu - hvort að spurn væri eftir henni.  Eða hitt að "þörfin" fyrir vöruna er ekki kynnt á réttan hátt fyrir neytendum.

  Fyrir næstum öld eyddi íslenskt ljóðskáld öllum sínum peningum í Danmörku í framleiðslu á járnlokum til að skella ofan á bjórglös.  Hugmyndin var góð.  Danir drekka gjarnan öl utan dyra.  Járnlokið hélt flugum og fjúkandi drasli frá bjórnum.  Engir keyptu járnlok.  Þau ryðguðu til ónýtis í geymslu skáldsins.

  Á móti höfum við ótal dæmi um vörur sem ekkert seldust árum saman.  En með snjöllu markaðsátaki urðu vörurnar ómissandi á hverju heimili.  Góð dæmi eru fótanuddtækin og Soda Stream. 

  Hér eru nokkrar uppfinningar sem ekki hafa náð almennilega inn á markaðinn:

  Tjaldhælar með ljósi.  Kæmu sér vel um verslunarmannahelgina í Herjólfsdal.  Myndu forða mörgum ofurölvi unglingnum frá því að detta um tjaldið.  Sömuleiðis myndu þeir hjálpa hinum sömu að finna tjaldið sitt. 

  Tölvuborð með göngubretti.  Margir sem vinna við tölvur eyða dýrmætum tíma í að heimsækja líkamsræktarstöðvar og rölta klukkustundum saman á göngubretti.  Þann tíma má spara með því að rölta á göngubretti á meðan unnið er í Excel skjölunum. 

 

  Allir hundaeigendur kannast við vandamálið við að passa hundinn niðri á strönd eða á tjaldstæðinu.  Fólk er að böðlast við að tjóðra hundinn;  hann er samt sígeltandi á aðra og reyna að hlaupa af stað.  Lausnin er hundataska undir baðstrandarstólnum. 

  Þegar matur hefur verið olíu- eða smjörsteiktur á pönnu eru stöðug vandræði við að fjarlægja feitina.  Það er reynt að hella henni af pönnunni en þá dettur maturinn út um allt.  Væri þá ekki gott að hafa við höndina plasttrekt sem síar olíuna frá án þess að maturinn detti út um allt.   

  Þegar gashellur eru brúkaðar kostar það stöðug þrif.  Það er alltaf eitthvað að sullast niður.  Væri ekki þægilegt að eiga kost á tilsniðnum mottum sem smellt er undir grindina og taka við öllu sullinu?  Það hefði ég haldið. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Fyrir daga brauðristarinnar var logsuðutæki ómissandi á öllum betri heimilum.  Með því ristaði fólk brauðið sitt.  Þegar brauðristin kom til sögunnar átti hún ekki upp á pallborðið hjá almenningi.  Aðal vandamálið var það að fólki gekk illa að skera sneiðar sem pössuðu í brauðristina.  Fólk var að troða of þykkum sneiðum í hana.  Þær festust.  Tóm leiðindi.  Sami maður og fann upp brauðristina leysti vandamálið með því að hefja sölu á niðursneiddu brauði.  Þær sneiðar smellpössuðu í brauðristina.  Þetta var göldrum líkast.  Töfrarnir voru slíkir að niðursneidd brauð urðu tískubylgja og brauðristin var árum saman talin vera þarfasta heimilistækið.

Svíakonungur fer á kostum - spaugilegar myndir

  Sérkennileg kímnigáfa Karls Gústafs Svíakonungs birtist á fleiri vegu en í sérkennilegum orðatiltækjum og tilsvörum.  Illar tungur - sem ég tek ekkert mark á - segja að Kallinn sé einfaldlega nautheimskur en ekki húmoristi.  Hann bulli út í eitt sem nævisti.  Sé hinn raunverulegi Forrest Gump.    

  Kalli er sjúklega sólginn í höfuðföt af öllu tagi.  Honum þykir ekki verra að þau séu undarleg.  Kallinn má hvergi rekast á kjánalegan höfuðbúnað án þess að festa kaup á honum.  Síðan verður hann viðþolslaus að viðra sig með húfuna á opinberum vettvangi.

  Inn á milli bráir galsinn af kallinum og hann setur upp virðulegar húfur eða kórónur.  Á heimasíðu konungs,  annarra í konungsfjölskyldunni og konungsembættisins má finna margar skemmtilegar myndir af húfusnatanum.

„Hún er svo veik að það þarf að skera af henni eyrun“

Undarleg leikfimi í Nóatúni

  Þegar gengið er inn í matvöruverslunina Nóatún norðanmegin í Austurveri þá kemur maður fyrst að anddyri.  Það er gler að framan og gler á báðum hliðum.  Á hliðunum eru jafnframt glerhurðir með skynjara.  Þegar einhver nálgast hurð þá opnast dyrnar sjálfvirkt.  Mjög þægilegt.  

  Í dag átti ég sem oftar erindi í Nóatún.  Mig langaði í Malt.  Á bakaleiðinni út sá ég eldgamlan mann í anddyrinu.  Hann var í kínverskri leikfimi.  Hann stóð alveg upp við eina rúðuna og veifaði höndum hægt til og frá fyrir ofan höfuðið á sér.  Jafnframt sveigði hann og beygði líkamann.  Allt hægar hreyfingar.  Kannski að hluta til vegna þess að maðurinn var greinilega óstöðugur til fótanna.

  Ég staldraði við í augnablik og starði jákvæður á leikfimikúnstirnar.  Hugsaði með mér að fleiri öldungar ættu að taka þennan sér til fyrirmyndar.  Þessar hægu kínversku leikfimihreyfingar eru bráðhollar.  Þær liðka allan skrokkinn og styrkja,  ásamt því að koma hreyfingu á blóðrásina og eitthvað slíkt.

  Svo gekk ég hröðum skrefum að dyrunum sem opnuðust með það sama.  Þá var eins og gamli maðurinn vaknaði af svefni.  Hann tók snöggt viðbragð, spratt af stað og næstum því ruddi mér til hliðar um leið og hann rauk hröðum skrefum fram úr mér út um dyrnar.  Samtímis hrópaði hann fagnandi - ég veit ekki hvort til sjálfs síns eða mín:  "Nú,  þarna voru þá dyrnar!"

Plötuumsögn

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  - Titill:  Bláar raddir

  - Flytjandi og höfundur laga:  Gísli Þór Ólafsson

  - Ljóð:  Geirlaugur Magnússon

  - Einkunn: **** (af 5)

  Áður en ég skellti disknum undir geislann renndi ég yfir textabæklinginn.  Ljóð Geirlaugs Magnússonar eru frjáls í forminu.  Það er ekki sterkur hrynjandi eða taktur í þeim,  né rím.  Upp í huga mér kom spurningin:  Hvernig í ósköpunum getur Gísli Þór samið dægurlög við svona ljóð?  Svarið er:  Hann ræður bærilega við það.  Reddar sér snilldarlega fyrir horn þegar mest á reynir.  

  Ljóð Geirlaugs eru mögnuð;  samanpakkaðir gullmolar;  safarík orðsnilld.   Ljóðin eru svo geislandi perlur að platan verður eiginlega skilgreind sem tónskreyttur flutningur á þeim.  Samt geta lögin staðið prýðilega ein og sér - án þess að hlustað sé náið eftir ljóðinu.  

  Upphafslagið,  Hringekjan,  er eina rokkaða lagið á plötunni.  Harður trommutaktur og kröftugur gítar.  Grípandi stuðlag.

  Við tekur Rökkur;  gullfallegt og hátíðlegt.  Hálfgerður sálmur.  Svo kirkjuleg er stemmningin.  Einungis söngur og hljómborð.  Mjög Toms Waits-legt lag og Toms Waits-legur söngur.  Andi Toms Waits svífur víðar yfir vötnum á plötunni.  Mest í lokalaginu,  Fugl sem fuglari,  fyrir utan Rökkur.   Þau tvö eru bestu lög plötunnar.  Tilviljun?  Held ekki.  

  Fugl sem fuglari  er vals,  spilaður á harmonikku (ásamt kontrabassa og kassagítar).  Frábært lokalag.

  Þau sjö lög sem eru á milli  Rökkur  og  Fugl sem fuglari eru "venjulegri".   Það er ónákvæm lýsing sem segir fátt.  Það segir ekki mikið meira að tilgreina að þau lög hafi ekki sömu sterku sérkenni og lögin sem hafa verið nefnd.  Engu að síður ljómandi fín lög,  hvert fyrir sig.  Það er engan veikan punkt að finna á plötunni.  

  Gísli Þór spilar sjálfur á fjölda hljóðfæra (gítar,  bassa,  orgel).  Honum til aðstoðar er Sigfús Arnar Benediktsson sem spilar á trommur, gítar og hljómborð.  Jón Þorsteinn Reynisson spilar á harmonikku.  Sigurlaug Vordís Eysteinsdóttir syngur bakrödd í  Hringekjan.

  Glæsilegt málverk á forsíðu er eftir Margréti Nilsdóttur.  

Heimsfræg bandarísk poppstjarna syngur færeyskt lag inn á plötu

  Höfundur lags sem vinsælar og heimsfrægar poppstjörnur syngja og gefa út á plötum er í góðum málum.  Fyrir það fyrsta gefur það ágætan pening í aðra hönd.  Oft kemur það sér vel að fá marga peninga í vasann.  Í annan stað er það öflug kynning fyrir lagahöfundinn.  Aðrir flytjendur sjá nafn höfundarins.  Ef þeir kunna vel við lagið geta viðbrögð orðið þau að kynna sér fleiri lög eftir sama höfund.  Margar af skærustu poppstjörnum heims hófu feril sinn sem höfundar laga sem poppstjörnur sungu og gáfu út á plötu.  Þannig var það með Kris Kristofferson.  Lag eftir hann rataði inn á plötu með Jerry Lee Lewis.  Í kjölfarið pikkuðu Johnny Cash,  Janis Joplin og fleiri lög hans upp og gáfu út í sínum flutningi.  Svipaða sögu má segja um Willie Nelson og ótal aðra.  

  Í þriðja lagi er þetta mikil viðurkenning á hæfileikum höfundar.  Vinsælar og heimsfrægar poppstjörnur hafa úr milljónum laga að velja þegar þær syngja inn á 12 - 14 laga plötu.  Hvert lag sem þær syngja eftir aðra en sjálfa sig þarf virkilega að heilla viðkomandi.

  Núna í lok september sendir bandaríska söngkonan og leikarinn Cher frá sér sína fyrstu plötu í 12 ár.  Platan heitir Closer to the Truth.  Hún inniheldur 14 lög.  Þar af eitt færeyskt.  Það heitir My Love og er eftir Gretu Svabo Bech.  

  Lagið var upphaflega samið fyrir og flutt af hljómsveitinni Picture Book sem Greta var í fyrir nokkrum árum.  

  Greta var stödd inni í mátunarklefa í fataverslun í London þegar síminn hringdi.  Á línunni var starfsmaður Cher.  Hann spilaði lagið í flutningi Cher og spurði hvort að Greta væri sátt við útkomuna.  Greta varð svo undrandi að hún varð ringluð og spurði sjálfa sig:  Hver er ég?  Hvað er þetta? 

  Cher hefur átt fjölda laga á toppi vinsældarlista.  Fyrst sem dúettinn Sonny & Cher.  Síðan undir eigin nafni sem sólósöngvari.  

  Greta rekur sitt eigið hljóðver í Miðvági í Færeyjum.  

  Á myndbandinu fyrir neðan syngur Greta með Picture Book (lagið hefst ekki fyrr en á 38. sek).  

  Sennilega er Believe þekktasta lag Cher til þessa.  Svo tekur My Love eftir Gretu Svabo við. 

6 ára prjónar sín eigin föt

  Sem barn prófaði ég að prjóna.  Það fór allt í rugl.  Prjónarnir fóru í vitlausa átt,  garnið flæktist og ég áttaði mig aldrei á því hvað ég var að reyna að prjóna.  Niðurstaðan varð sú að það sé kúnst að prjóna. 

  Í Færeyjum ríkir sá skemmtilegi siður að við upphaf skólagöngu fær nýneminn nýja prjónapeysu.  Oftast er það amman sem prjónar peysuna.  Þessi siður gerir upphaf skólagönguna ævintýralegri og skemmtilegri en annars.  

  Tilhlökkun að eignast nýja prjónapeysu er hjá mörgum eftirsóknarverðara og meira spennandi en að setjast á skólabekk.

  6 ára stelpa í Rituvík gerði sér lítið fyrir á dögunum og prjónaði sjálf nýju peysuna á sig.  Nicolína Æðustein Daníelsen heitir stelpan.  Hún getur prjónað hvaða flík á sig sem er.  Hún sá ömmu sína prjóna og áttaði sig algjörlega út á hvað prjónaskapur gengur.  Nicolína frumsemur sjálf mynstur og hannar útlit á fatnaðinum sem hún prjónar.  Hún þarf ekkert að sækja í uppskrift frá öðrum.  Henni þykir flottast að láta ólíka liti kallast á.  Samtímis gætir hún þess að hafa hemil á mynstrum og litadýrð.  Hún lætur mynstrin endurtaka sig með smá tilbrigðum.  Hún passar líka upp á að ráðandi einlitir fletir fái að njóta sín.

  Fatahönnun er ekki mín bjórdós.  Engu að síður dáist ég að útfærslunni.  Það er virkilega töff hvernig Nicolína lætur vvv-laga mynstrið endurtaka sig neðst á peysunni og endurtekur það í stærra sniði ofar á peysunni.  Að láta aðra ermina kallast á við græna litinn í mynstrinu og hálsmálinu er djörf og vel heppnuð snilld.  

  Ég spái Nicolínu glæsilegum frama á sviði fatahönnunar í framtíðinni.  Það bara hlýtur að vera.   

Sadistar og kynferðislega brenglaðir hafa eyðilagt busavígslur

  Það er fyrir löngu síðan tímabært að tekið sé af alvöru á busavígslum.  Það er fyrir löngu síðan fullljóst að busavígslur þjóna þeim eina tilgangi að fróa annarlegum hvötum sadista og kynferðislega brenglaðra einstaklinga.  Þeir fá "kikk" út úr því að þvinga nýnema undir sitt vald og niðurlægja þá.  Fjölmörg dæmi eru þess að busun sé upphaf á einelti.

  Það er fyrir löngu síðan tímabært að ofbeldisfull framkoma brenglaðra busunarböðla sé skilgreint eins og annað ofbeldi.  Og tekið á því eins og öðru ofbeldi.  Ofbeldi varðar við lög.  Sama á við um einelti.  Það verður að fara að taka á því eins og hverju öðru ofbeldi og ofsóknum sem varða við lög.  

  Ég kann ekki sögu og þróun busavígslna.  En ég þykist viss um að þær hafi verið saklaus leikur framan af.  Ég man eftir busavígslum þar sem nýnemar voru "tolleraðir" (hent þrisvar upp í loftið).  Það var ósköp saklaust.  Ég man líka eftir busavígslum þar sem nýnemar voru látnir krjúpa fyrir framan fulltrúa eldri nema og fara með tiltekinn texta.  Textinn gekk út á að businn lýsti sér sem vesalingi og lofaði að sýna eldri nemendum virðingu.  Ósköp saklaust en kjánalegt.  Það er eiginlega allt kjánalegt við busavígslur.

  Þegar ég hóf nám við Myndlista- og handíðaskóla Íslands fyrir næstum fjórum áratugum voru við busarnir leiddir - með bundið fyrir augun - einhverjar krókaleiðir og látnir smakka á einhverjum ógeðsdrykkjum.  Ég vissi aldrei hvað var í þessum drykkjum.  Það var þó að minnsta kosti lýsi.  Þetta var bara kjánalegt.

  Næsta ár á eftir sameinuðumst við bekkjarsystkinin um að leggja af þessar aulalegu busavígslur.  Þess í stað buðum við busa velkomna með glæsilegu kaffihlaðborði.  Sá siður festist í sessi í skólanum (minnir mig) öllum til gleði og ánægju.

  Ég veit ekki hvenær sadistar og kynferðislega brenglaðir komust upp með að gera busavígslur að sínum degi.  Degi þar sem þeir fengu átölulaust að níðast á öðrum.  Sennilega misjafnt eftir skólum.  En það verður að taka í taumana og stöðva þetta ofbeldi.  

  Það verður líka að fara að taka af alvöru á (líkamlega) ófötluðum sem leggja undir sig bílastæði fatlaðra.   

Busavígslum hætt vegna ofbeldis

Húsmóðir á sextugsaldri í Gullbringusýslu breyttist í ungling

  Þetta er frétt sem lýtalæknar hata og vilja þagga í hel.  Þetta er vel varðveitt leyndarmál sem framleiðendur Botox og snyrtistofur vilja ekki að þú fréttir af.  Alls ekki.  Þetta er saga af 53ja ára ráðsettri konu í Gullbringusýslu.  Á örfáum dögum breyttist hún í ungling.  Núna er hún með bullandi unglingaveiki,  hlýðir hvorki foreldrum sínum né öðrum,  djammar út í eitt,  vakir allar nætur og safnar úrklippum um Justin Bieber.  

  Það eina sem konan,  María,  gerði var að kaupa hræódýr útlensk krem.  Svokölluð yngingarkrem.  Kremin sjálf eru óvirk.  Það er trúin á kremin sem gerir gæfumuninn.  Trúin flytur fjöll og búslóðir.  

Hvers vegna?

  Í næst síðustu bloggfærslu minni, hér fyrir neðan, er samantekt á listum ýmissa fjölmiðla yfir bestu plötur rokksögunnar.  Athygli vekur að allar plöturnar á listunum eru komnar vel til ára sinna.  Þar af flestar frá sjöunda og áttunda áratugnum.  Bítlarnir, Nirvana, Pink Floyd, Clash, Beach Boys, Bob Dylan, Rolling Stones og aðrir slíkir einoka listana.  Langyngsti flytjandinn er Radiohead með langnýjustu plöturnar.  Sú nýrri þeirra kom út fyrir 16 árum.

  Af hverju eiga nýliðar og nýrri plötur erfitt uppdráttar á svona listum?  Ég gerði könnun:  Skoðaði forsíður nýjustu tölublaða helstu tónlistartímaritanna.  Og sjá:  Þær eru undirlagðar þessum sömu gömlu og rótgrónu nöfnum.  Sömu nöfnum og tróna efst á listum yfir bestu plöturnar.

  Af langri reynslu hafa ritstjórnir þessara tímarita lært hvaða forsíðuumfjallanir selja blöðin.  Þær þekkja kaupendur blaðanna.  Vita hvað þeir vilja.  

  Þetta er einskonar sjálfhelda:  Tímaritin fóðra lesendur á endalausri og síendurtekinni umfjöllun um sömu gömlu poppstjörnurnar.  Lesendur eru búnir að lesa svo oft sömu klisjurnar um þessar poppstjörnur að þeir kunna þær utan að.  Út á það gengur skemmtunin:  Það er þægilegt að lesa kunnuglegan texta og rifja upp sögurnar af gömlu hetjunum sínum.  Það gefur jafnframt ástæðu til að endurnýja kynni við gömlu góðu plöturnar enn einu sinni.  Það er góð skemmtun.  

  Kannski er líka kominn tími til að kaupa ný "remasteruð" eintök af plötunum - með aukalagi.  Það er gaman.  Sú er ástæðan fyrir því að almennar plötubúðir eru hættar að hafa á boðstólum aðrar plötur en þessar með gömlu góðu poppstjörnunum (ásamt þeim sem eru efst á vinsældalista dagsins).  Í plötubúðunum eru allar plötur Bítlanna, Rolling Stones, Dylans og Clash.  Plötur með minna þekktum tónlistarmönnum fást ekki lengur í almennum plötubúðum.    

  Klassíska rokkið er allsráðandi á markaðnum.  Það er í góðu lagi út af fyrir sig.  Rúnar heitinn Júlíusson orðaði það einhvernvegin þannig:  "Mínar gömlu hetjur,  Hendrix og Led Zeppelin,  standast svo vel tímans tönn að ég hef ekki þurft að skipta þeim út fyrir nýrri stjörnur."

  Tíminn gegnir veigamiklu hlutverki í tónlist.  Eitt af þeim hlutverkum er að tíminn sorterar hismið frá kjarnanum.  Gullmolarnir verða eftir og glansa skærar með hverju ári.  Plötur sem þola ítrekaða og langvarandi spilun verða klassík.  Hinar verða tröllum að bráð og gleymast án þess að nokkur sakni þeirra. 

 

Bestu plötur rokksögunnar

  Ég er að detta inn á sjötugs aldur hvað úr hverju.  Ég kann ekkert á tölvur.  Ég ætla ekkert að læra á þær né allt þetta sem kallast iPad, iPod,  snjallsímar eða annað slíkt.  Það tekur því ekki.  Ég kann lítið annað á tölvur en e-mail.  Allt þar fyrir utan er eitthvað sem ég veit fátt um.  Samt hætti ég mér stundum út fyrir e-mailið og fikta eitthvað út í loftið.  Þá rakst ég á lista yfir bestu plötur rokksögunnar.  Fyrir listanum var skráð nafnið RFNAPLES.  Ég veit ekkert fyrir hvað það stendur.  Ég reyndi að fletta því upp en það stoppaði á innskráningu,  lykilorði og einhverju svoleiðis. 

  Engu að síður þótti mér listi RFNAPLES áhugaverður.  Ég mátaði hann við nokkra aðra lista sem ég átti.  Þeir eru misgamlir.  En kemur ekki mikið að sök.  Bestu plöturnar eru flestar eldri en tvívetra.  Niðurstaðan er skemmtilega allt að því samhljóða (með skemmtilegum undantekningum).  Árlega koma út tugir milljóna rokkplatna.  Það er afar merkilegt að af öllum þessum milljörðum platna skuli meira og minna sömu plötur toppa lista yfir bestu plötur rokksögunnar. 

Fyrsti svigi Rolling Stone (bandarískt tímarit)

Næsti svigi Q (2006) (enskt tímarit)

Þriðji Virgin (2000) (ensk plötubúðarkeðja)

BBC Channel 4 (2005) (breska ríkisútvarpið)

Entertainment Weeklys (2013) (bandarískt tímarit)

.

1  Bítlarnir:  Revolver (3)(4)(1)(10)(1) 

  Lengi vel var  "Sgt. Peppers..." með Bítlunum föst í toppsæti yfir bestu plötur rokksögunnar.  Á síðustu árum hefur "Revolver" með Bítlunum skriðið fram úr. 

.

.

2  Nirvana:  Nevermind (17)(3)(17)(3)(10)

.

.

3  Bítlarnir:  Hvíta albúmið  (10)(-)(5)(12)(12)

.

.

4  Bítlarnir:  Sgt. Pepper´s Lonely Hearts Club Band (1)(19)(3)(7)(-)

.

..

5  Pink Floyd:  The Dark Side of the Moon (43)(15)(9)(5)(37)

.

.

6  Bítlarnir:  Abbey Road (14)(14)(8)(-)(22)

.

.

7  The Beach Boys:  Pet Sounds (2)(18)(18)(33)(9)

.

 

.

8  The Clash:  London Calling (8)(20)(37)(44)(5)

.

 

.

9  Radiohead:  OK Computer (-)(1)(4)(1)(45)

.

 

.

10  The Velvet Underground:  The Velvet Underground and Nico (13)(42)(13)(46)(38)

.

11  Led Zeppelin:  IV (69)(21)(42)(17)(79)

12  Bob Dylan:  Highway 61 Revisited (4)(45)(26)(-)(27)

13  The Rolling Stones:  Exile on Main St. (7)(34)(35)(42)(3)

14  David Bowie:  The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars (35)(41)(27)(32)(34)

15  Radiohead:  The Bends (-)(2)(2)(22)(-)

16  U2:  The Joshua Tree (27)(11)(25)(2)(-)

17  Bob Dylan:  Blonde on Blonde (9)(36)(33)(-)(-)

18  The Smiths:  The Queen is Dead (-)(12)(10)(20)(50)

19  Bítlarnir:  Rubber Soul (5)(29)(34)(-)(46)

20  The Stone Roses:  The Stone Roses (-)(6)(12)(24)(-)

21  The Jimi Hendrix Experienced:  Are You Experienced (15)(63)(63)(19)(26)

22  The Rolling Stones:  Let It Bleed (32)(64)(40)(35)(-)

23  The Who:  Who´s Next (28)(51)(48)(-)(39)

24  Bruce Springsteen:  Born to Run (18)(82)(20)(37)(15)

25  Bob Dylan:  Blood on the Tracks (16)(23)(7)(55)(6)

26  Pixies:  Doolittle (-)(43)(-)(48)(81)

27  Marvin Gaye:  What´s Going On (6)(32)(39)(78)(13)

28  Sex Pistols:  Never Mind the Bollocks,  Here´s The Sex Pistols (41)(28)(29)(31)(-)

29  Pink Floyd:  The Wall (87)(27)(30)(-)(-)

30  The Doors:  The Doors  (42)(75)(46)(27)(-)

Óhugnanlegar fullyrðingar um eiturlyfjabransann

  Fyrrum lögregluþjónn og skipstjórnarmaður heldur úti bloggsíðu á Vísisblogginu.  Að eigin sögn naut hann viðurkenningar og virðingar Alþjóðalögreglunnar,  Interpol,  fyrir löggæslustörf sín.  Engin ástæða er til að rengja það.  Á bloggsíðu sinni nafngreinir hann Íslendinga og fólk þeim tengt sem hefur óhreint mjöl í pokahorninu. 

  Bloggarinn nafngreinir yfirmann Evrópudeildar bandarísku leyniþjónustunnar,  CIA.  Segir hann eiga veitingastað á Benidorm á Spáni;  eiga nafngreinda íslenska kærustu og dóttir með henni.  Öll stundi þau innflutning á eiturlyfjum til Íslands.  Og það með vitund íslenskra lögreglumanna í Frímúrareglunni. 

  Inn í þetta blandast fjöldi annarra nafngreindra.  Þar á meðal danskur tollvörður sem jafnframt er í dönsku leyniþjónustunni.  Málið teygir sig til Úkraínu.  Rússar koma einnig við sögu.  Svo og Hjálpræðisherinn.

  Þetta er allt svo svakalegt að ég hef hér aðeins tiplað á örfáum atriðum.  Bloggfærsluna í heild má lesa með því að smella á þennan hlekk:  http://blogg.visir.is/kristjansk10/?vi=1099#post-1099 

Stærsta dópverksmiðjan sem fundist hefur í Evrópu

Smásaga um súran hval

 

  Það var fyrir hálfri öld.  Íslensk alþýðuheimili voru fátæk.  Það þurfti að spara hverja krónu.  Engu var eytt í óþarfa.  Þvert á móti þurfti að beita ýtrustu útsjónarsemi til að endar næðu saman.  Það mátti ekkert út af bregða til að heimilið stæði skil á sínum gjöldum.  Heimilisfaðirinn fagnaði hverri aukavinnu sem bauðst.  Húsmóðirin framlengdi endingu á slitnum fötum heimilisfólksins með því að staga í og sauma bætur yfir slitnustu fleti.  Það var sjaldan svigrúm til að gera sér dagamun.  Þó var það reynt á stórhátíðum.

  "Gunni minn,  þú þarft að skjótast fyrir mig í búðina,"  kallaði húsmóðirin á átta ára drenginn,  elstan þriggja barna.  "Af því að sumardagurinn fyrsti er á morgun þá ætla ég að hafa súran hval í eftirrétt á morgun.  Taktu þennan hundrað króna seðil og keyptu 250 grömm af súrum hval."

  Gunni lét ekki segja sér það tvisvar.  Honum þótti gaman að fara í búðina.  Það var svo gaman að horfa á allt góðgætið sem þar fékkst.  Hann var vanur að heita sjálfum sér því að þegar hann yrði fullorðinn þá myndi hann kaupa nammi.  Hann var viss um að það væri bragðgott. 

  Gunni var ekkert að flýta sér í búðinni.  Hann gaf sér góðan tíma til að skoða margt.  Lyktin var góð.  Eftir langan tíma gekk hann að kjötborðinu,  veifaði 100 króna seðlinum og bað um súran hval.  Kaupmaðurinn tók við seðlinum og troðfyllti þrjá innkaupapoka af súrum hval. 

  "Það verður aldeilis veisla heima hjá þér,"  kallaði kaupmaðurinn glaður í bragði þegar hann horfði á eftir Gunna kjaga um búðina með hvalinn. 

  "Já,  það er sumardagurinn fyrsti á morgun,"  útskýrði Gunni um leið og hann rogaðist með pokana út úr búðinni. 

  Á heimleiðinni varð Gunni hvað eftir annað að setjast niður og hvíla sig.  Hvalkjötið var svo þungt.  Hann hlakkaði til að fá hrósið frá mömmu sinni fyrir dugnaðinn og eljuna.  Viðbrögðin urðu önnur.  Mamman hrópaði í geðshræringu:  "Keyptir þú hval fyrir allan peninginn?  Ertu búinn að missa vitið?"

  Hún beið ekki eftir svari.  Það var hárrétt ákvörðun.  Það kom ekkert svar.  Hún settist niður,  fól andlitið í höndum sér og fór að hágráta.  Hún grét af reiði.  Grét af vonbrigðum.  Grét í ráðaleysi og örvinglan.

  Gunni horfði undrandi á þessi viðbrögð.  Að honum læddist grunur um að hann hefði klúðrað einhverju við innkaupin.  Hann vissi ekki hverju.  Hann mat stöðuna þannig að betra væri að læðast í burtu í stað þess að leita skýringar.  Hann læddist hljóðlega inn í litla herbergi systkinanna,  klifraði upp í efri kojuna og beið þess að pabbi kæmi heim úr vinnunni.  Það var alltaf léttara yfir mömmu þegar pabbi var heima.

  Gunni spratt fram þegar hann heyrði pabba koma inn úr dyrunum.  Sem betur fer var mamma hætt að gráta.  Hún var samt eins og niðurdregin,  ef vel var að gáð.  En ekki reiðileg.

  "Gunni minn,  leggðu á borð.  Við fáum okkur að borða,"  sagði hún.  Gunni hlýddi.  Mamma bar á borð skál með súrum hval. 

  Það hýrnaði yfir pabba.  "Það er bara veisla,"  sagði hann fagnandi.  "Já, það er sumardagurinn fyrsti á morgun,"  upplýsti mamma.

  Öllum þótti hvalurinn góður.  Líka morguninn eftir þegar hvalur var á borðum í stað hafragrautar.  Hvalurinn vakti ekki alveg sömu kæti þegar hann var hádegisverðurinn.  Yfir kvöldmatnum spurði pabbi:  "Væri ekki ráð að hafa soðnar kartöflur með hvalnum?  Hann er dálítið einhæfur svona einn og sér í hvert mál."

  "Nei," mótmælti mamma.  "Ef við förum að drýgja hvalinn með kartöflum eða brauði eða öðru þá sitjum við uppi með hvalinn í allt sumar.  Það væri annað ef við ættum ísskáp.  Þá væri hægt að hafa hvalinn í annað hvert mál.  En eins og þetta er verðum við að hafa hvalinn í öll mál þangað til hann er búinn."

  Allir andvörpuðu og vissu að þetta var rétt.  Eftir því sem dögunum fjölgaði varð hvalurinn ólystugri.  Öllum bauð meira og meira við hvalnum.  Kjötið tapaði þéttleika.  Það varð slepjulegra og hlaupkenndara með hverjum deginum sem leið.  Allir minnkuðu skammtinn sinn við hverja máltíð.  Allir kúguðust.  Kannski var það ekki einungis vegna þess hvað súr hvalur í öll mál dag eftir dag eftir dag er einhæf fæða.  Kannski tapaði hvalurinn bragðgæðum við að standa sólarhringum saman í hlýju eldhúsi.  Kannski var þetta samverkandi.  Enginn hafði áhuga á að komast að hinu sanna í því.  Það var aldrei minnst á hval eftir þetta á heimilinu.  Aldrei. 

---------------------------------

Fleiri smásögur og leikrit:

 - Bílasaga

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1303801/

 - Barátta góðs og ills

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1221278

- Skóbúð

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1195115

- Rómantísk helgarferð

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1289612/

- Álfar

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1167432/

.

- Bóndi og hestur

 http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1122498/

.

- Í plötubúð:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/260037

.

 - Gömul hjón

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1098829/

.

 - Hnefaleikakeppni aldarinnar:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1077689/

.

 - Peysuklúbburinn

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1059543/

.

 - Vinalegur náungi:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1041105

.

 - Gamall einbúi

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1036775

.

- Saga af systrum

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1017021/

.

 - Jólasaga

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1008279/

.

- Á rjúpnaveiðum:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/988782/

.

- Ólétta nunnan:

http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/978349/

.

- Gullfiskur:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/965433

.

- Flugvélamódel:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/955702

.

- Miðaldra maður:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/944608

.

- Leyndarmál stráks:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/928198

.

- Ættleiðing:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/916687/

.

- Strákur með sög:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/903540

.

- Hundur:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/863130

.

- Boltabulla:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/718347

.

- Skokkari:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/606929

.

- Strákur skiptir um gír:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/538649

.

- Morðsaga:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/320299

.

- 27 ára:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/299380

.

- Um borð:

 http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/278812

.

- Matarboð í sveitinni:

http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/266411

Veitingahússumsögn

 

 - Réttur:  Marineruð úrbeinuð kjúklingalæri

 - Staður:  BK kjúklingur á Grensásvegi

 - Verð: 1990 kr.

 - Einkunn: *** (af 5)

 

  Kjúklingabitarnir tveir líta girnilega út og smakkast ágætlega.  Þeir koma framreiddir ofan á vænni hrísgrjónahrúgu.  Til hliðar á disknum er ferskt salat.  Það samanstendur af paprikustrimlum, rauðlauk,  gúrkubitum,  tómatabitum og káli.  Dálítið hefðbundin blanda sem virkar alltaf þokkalega og prýðilegur skammtur. Í smáum plastboxum er annarsvegar salsasósa og hinsvegar hvítlaukssósa.  

  Sósuskammturinn er full naumur.  Hann þarf að vera ríflegri til að vega betur upp á móti þurrum hrísgrjónunum og salatinu.  Engu að síður falla báðar sósurnar vel að meðlætinu og kjúklingnum.

  Í lýsingu á réttinum er talið upp að grillaðir tómatar og ískaldur Toppur fylgi með.  Þegar á reyndi fylgdu ekki grillaðir tómatar með.  Þess í stað fylgdi hálfur grillaður tómatur með.  Það er töluverður munur á tómötum og hálfum tómati.  TómatAR í fleirtölu eru lágmark tveir.  Hálfur tómatur er aðeins fjórðungur af tveimur tómötum.

  Hálfi tómaturinn gerði mikið fyrir réttinn.  Gaf honum girnilegt yfirbragð og grillbragðið er gott. 

  Ískaldi Toppurinn skilaði sér ekki með matnum.  Mér var alveg sama.  Kranavatn er betra.  Þess vegna gerði ég ekki athugasemd.  En það er gölluð þjónusta þegar eitthvað vantar í pakkann.  Á matseðli BK kjúklings er Toppur verðlagður á 320 kr. eða sem svarar 16% af heildarverði réttarins.

  Rétturinn er frekar hollur.  Getur talist vera heilsubiti. 

  BK kjúklingur er veitingastaður í milliklassa og ber einkenni skyndibitastaðar.  Dagblöð liggja frammi fyrir gesti til að glugga í.  Á ódúkuðum borðum er tómatsósuflaska, salt, pipar og munnþurrkur.  Gestir sækja sjálfir hnífapör og vatnsglas (pappaglas). 

-------------------------------

10 síðustu veitingaumsagnir:

Hótel Cabin:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1309370/

Grillmarkaðurinn:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1298062

Ruby Tuesday:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1296771/

Grill 66:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1296313/

Prikið:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1288948/

Noodle Station:  http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1287104

Benzin Café:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1284984/

Pizza King:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1282151/

Ikea:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1280116/

Fljótt og gott:  http://www.jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1279446/

Auðlærðar aðferðir til að lesa í veðrið

  Stöðug vætutíðin í vor og sumar hefur slævt tilfinningu Íslendinga fyrir veðrinu.  Veðrið er alltaf eins.  Við erum hætt að hugsa út í það.  Hætt að spá í veðrið.  Hætt að tala um veðrið.  Veðrið er bara þarna.  Alveg eins og í gær.  Alveg eins og í síðustu viku.  Alveg eins og í síðasta mánuði.  Alveg eins og í allt sumar. 

  Þetta er hættuleg staða.  Ef að skyndilega hitnar í veðri og enginn tekur eftir því er næsta víst að illa getur farið.  Til að forðast hættuna er ástæða til að hafa augun hjá sér.  Skima stöðugt allt í kringum sig.  Reyna að koma auga á vísbendingar.  Það er auðveldara en halda má í fljótu bragði.  Þumalputtareglan er að læra utan að eftirfarandi atriði:

  Tekur vodkaglasið úti á veröndinni skyndilega upp á því að halla undir flatt?   Svoleiðis hendir í heitu veðri.  Einkum ef um plastglas er að ræða. 

  Liggur umferðarkeilan í götunni eins og sprungin blaðra?  Gáðu að því.  Kannski er þetta húfa sem álfur hefur týnt.  Ef þetta reynist vera umferðarkeila er heitt í veðri.

  Sjást fuglar aðeins í skugga?  Hvergi annarsstaðar?  Þá er heitt.

  Liggur hálfsofandi dýr ofan í vatnsskálinni á veröndinni?  Ef að dýrið harðneitar að yfirgefa vatnsskálina má reikna með að heitt sé í veðri. 

  Liggur hesturinn ofan í vatnsbalanum sínum?  Það gerir hann bara í heitu veðri.

  Leka spaðarnir á loftkælingunni niður?  Það er ekkert flott.

Ný lög frá Högna

  Högni Lisberg sló fyrst í gegn með trip-hopp hljómsveitinni Clickhaze.  Þar trommaði hann af snilld.  Eivör og Pétur Pólson sungu.  Mikael Blak,  Jón Tyril, Bogi og Jens L. spiluðu á hin hljóðfærin.  Þetta var rosaleg hljómsveit.  Allir að springa úr sköpunarþörf og spilagleði.  Merkasta hljómsveit færeysku rokksögunnar fyrir margra hluta sakir. 

  Clickhaze sigraði með yfirburðum í færeysku Músíktilraununum.  Í kjölfarið hélt hljómsveitin hljómleika á Hróarskeldu og Íslandi 2002.  Svo sprakk hún.  Liðsmenn voru hver um sig of stórir með of stór áform fyrir hljómsveitina.  Þeir uxu hljómsveitinni yfir höfuð.

  Högni hóf sólóferil.  Hann hefur sent frá sér fjórar sólóplötur.  Titillag plötu nr. 2,  Morning Dew,  sló í gegn hérlendis.  Ég man ekki hvort að það náði toppsæti íslenska vinsældalistans en það sat að minnsta kosti vikum saman ofarlega á honum.  Fleiri lög af sömu plötu nutu vinsælda á Rás 2 og fleiri útvarpsstöðvum.  Í kjölfarið spilaði Högni á Airwaves og víðar á Íslandi.  

   Lag af  Haré! Haré!,  þriðju plötu Högna,  rataði inn í bandarískan tölvuleik,  NBA 2K 11.  Tölvuleikurinn seldist í milljónum eintaka.  Lagið hans Högna,  Bow Down,  er vel þekkt í Bandaríkjunum og víðar út af þessum tölvuleik.  Til samans hafa myndbönd með laginu verið spiluð yfir milljón sinnum á þútúpunni.  Aðdáendur lagsins spila fleiri lög með Högna.  Mánaðarleg spilun á myndböndum hans til samans á þútupunni er kvartmilljón.  

  Á Spotify eru lög með Högna spiluð 150 þúsund sinnum á mánuði.  

  Nú hefur Högni í fyrsta skipti á ferlinum hljóðritað nokkur lög þar sem hann syngur á færeysku.  Hann er búinn að deila tveimur þeirra yfir á þútúpuna.  Fyrra lagið heitir  Fólkið í Sprekkunum.  Magnað lag.

  

Skondin skilaboð

  Þegar fyrirtæki,  stofnanir eða heimili í Danmörku eru heimsótt er ekki byrjað á því að bjóða upp á kaffi.  Kannski er slíkt aðeins séríslenskur siður.  Ég veit það ekki.  Í Danmörku er gesturinn spurður að því hvort hann vilji Carlsberg eða Tuborg.  Það er góður siður. 

  Víða erlendis er rótgróin og sterk pöbbamenning.  Hún er í Danmörku,  Þýskalandi of út um allt Bretland.  Og víðar.  Þar um slóðir er fastur siður að karlar (og nokkrar konur) skreppi á pöbbinn eftir kvöldmat.  Það má mikið ganga á til að menn skrópi á pöbbinn. 

  Þar sem margir pöbbar eru í samkeppni á sama svæði er reynt að lokka viðskiptavini inn með skondnum texta á auglýsingaskilti.  Textinn skartar ekki tilboði eða slíku.  Hann skartar sniðuglegheitum.  Fólk stoppar við skiltin til að lesa broslegan texta.  Sá sem staðnæmist fyrir utan pöbba er líklegri til að kíkja inn heldur en sá sem gengur framhjá.

  Hér eru sýnishorn:

"Súpa dagsins er ROMM!"

"Áfengi leysir ekki vandamál þín...  Ekki heldur mjólk."

"Ef þú drekkur til að gleyma, vinsamlegast borgaðu fyrirfram." 

"Ef lífið færir þér sítrónu skaltu laga sítrónusafa og finna einhvern sem lífið hefur fært vodka og slá upp partýi!!!"

"21 árs aldurstakmark.  Hér eru börnin búin til en fá ekki afgreiðslu"

"Ekki gleyma að kaupa gjafakort handa pabba á feðradaginn (mundu að þú ert ástæðan fyrir því að hann drekkur)"

"Drekktu þrefaldan,  sjáðu tvöfalt,  hegðaðu þér eins og þú sért einn"

Það má líka skilja Act single sem "hegðaðu þér eins og einhleypur".

  Rúsínan í pylsuendanum er textinn á skiltinu hér fyrir neðan:

"Eitthvað hnyttið,  djúpviturt og ögrandi (forstjórinn bað mig um að skrifa þetta)"

      

Carlsberg næstum uppurinn í Danmörku

Andlit út um allt

  Við lifum öll í spilltum heim, sem gefur engum grið.

  Þar sem samviska er engin til og lítil von um frið.

  Þar sem tortryggni og sjálfselska sér eiga engin mörk.

  Þar sem jafnrétti og bræðralag eru orð á hvítri örk.

  Þannig orti og söng Jóhann G. Jóhannsson fyrir meira en fjórum áratugum.  Þá voru spilling og njósnir frumstæðari en í dag.  Miklu frumstæðari.  Það var ekki einu sinni hægt að njósna í gegnum internetið.  Né heldur var hægt að leka myndböndum af stríðsglæpum inn á netið.  

  Nú er fylgst með öllum allsstaðar.  Ef að vel er gáð má greina uppglenntar glyrnur og kjöftuga kjafta út um allt.  Það eru andlit út um allt.  Þau eru fyrir framan okkur hvar sem við erum og hvert sem við förum.  Við tökum hinsvegar ekki eftir neinu.  Við erum alveg sljó.  Þess vegna er svona auðvelt að ráðskast með okkur. 

  Rauður sportbíll lætur lítið yfir sér.  Hann er sakleysið upp málað.  Eða hvað?  Prófum að þrengja sjónarhornið.  Þá blasa við forvitin augu sem láta ekkert fram hjá sér fara og gapandi gin.    

  Innan í bílnum er öryggisbelti.  Það er auðvelt að afhjúpa andlit þess með tunguna lafandi út úr sér. 

  

  Inniljós bílsins hafa vakandi auga með öllu.

 

  Báturinn glápir og glottir.

   Líka flugvélin.

  Og járnbrautalestin.

  Með útstandandi augu svolgra herþyrlur í sig hermenn. 

  Í keilusalnum er fylgst með hverri hreyfingu. 

Manning huggaði grátandi lögmenn

Sjaldan fellur eplið langt frá hænunni

  Það er tvíeggjað sverð að vera sonur eins af merkustu tónlistarmönnum sögunnar.  Kosturinn er sá að margar dyr standa opnar.  Viðskiptavild pabbans er stór og sonurinn nýtur góðs af því.  Sonurinn fær á þann hátt forgjöf umfram aðra nýliða í tónlist.  Það munar öllu.  

  Ókosturinn er sá að allt sem sonurinn gerir í tónlist er og verður borið saman við helstu afreksverk pabbans.  Það er ójafn leikur.

  James McCartney,  sonur bítilsins Pauls McCartneys,  segir að ekki einu sinni pabbi hans geti keppt við Bítlana.  Paul hefur sjálfur sagt að engin hljómsveit geti keppt við Bítlana.  Ef Bítlarnir hefðu verið endurreistir á meðan John Lennon og George Harrison voru á lífi á áttunda áratugnum þá hefðu þeir ekki getað keppt við Bítlana eins og hljómsveitin var á sjöunda áratugnum.  Bítlarnir voru slík yfirburðarhljómsveit á sínum stutta ferli að ótal met hennar í vinsældum, áhrifum og öðru verða aldrei slegin út.  

  James McCartney,  sonur Pauls,  var að senda frá sér sína fyrstu sólóplötu.  Hann er hálf fertugur og hefur verið að dútla í músík til margra ára.  En látið fara lítið fyrir sér.  Hann hefur þó spilað á gítar á nokkrum plötum pabbans.  Hann hefur einnig sent frá sér nokkrar smáskífur í hálfgerðri kyrrþey.  

  Plata James heitir  Me.  Gagnrýnendur tæta plötuna í sig.  Breska tímaritið Q gefur henni 1 stjörnu af 5.  Hér er eitt lag af plötunni.  Það á ekki eftir að toppa neinn vinsældalista.  Frekar óspennandi dæmi.

   Söngrödd og raddbeitingu James skortir alveg sjarma Pauls.  Að öðru leyti er ósanngjarnt að bera músík James saman við Bítlana,  samanber tilvitnanir hér að ofan.  Sanngjarnara er að bera músík hans saman við minna þekkt lög pabbans,  Pauls.  Það er að segja lög sem hafa ekki tröllriðið vinsældalistum,  svo sem "Let Me Roll It".  Sönglag sem Paul hrissti fram úr erminni til að svara skætingi frá John Lennon.  "Leyfðu mér að leika mér í friði," söng Paul og hermdi skemmtilega eftir höfundareinkennum Johns,  gítarstíl hans og trommuleik Alans Whites (Yes) sem trommaði með Lennon.   

  Það er sterkur "karakter" í söngrödd Pauls.  Takið eftir því hvað hann gefur skemmtilega örlítið í um og upp úr mín. 1.00.  Röddin verður smá rám í örskotsstund.  Um mín. 2.00 gefur Paul enn betur í og bregður fyrir sig nettum öskursöngstíl.  Hann kann þetta en James kann þetta ekki.    

  Eldri sonur Johns Lennons,  Julian,  fór ágætlega af stað í músík með ska-laginu "Too Late for Goodbyes".

  Svo var hann fullur í mörg ár og hefur aldrei náð að byggja upp feril.  Hér eru skemmtilegar ljósmyndir af þeim feðgum á sama aldri.

  Þeir eru glettilega líkir,  feðgarnir.  Julian verður ekki föðurbetrungur úr þessu.   Það er næsta víst.

   Yngri sonur Johns,  Sean,  hefur valið þá skynsamlegu leið að gera út á jaðarmúsík (alternative).  Þar með staðsetur hann sig nær mömmunni, Yoko Ono.  Vandamálið er að hann er ekki góður lagahöfundur. 

  Þau mæðgin,  Yoko og Sean,  hafa verið með annan fótinn á Íslandi síðustu ár.  Þau eru hér miklu oftar en fjölmiðlar skýra frá.    

  Sonur bítilsins George Harrisons,  Danni Harrison,  á íslenska konu.  Ég man ekki nafnið en hún er dóttir Kára Stefánssonar (Íslensk erfðagreining).  Danni hefur farið sömu skynsamlegu leið og Sean:  Gert út á jaðarmúsík,  ólíka Bítlapoppinu.  

Spaugileg húðflúraklúður

  Ég hitti mann sem ég kannast lítillega við.  Við tókum spjall saman.  Einhverra hluta vegna barst tal að skrautskrift.  Maðurinn sagði að sér veitti ekki af tilsögn í skrift.  Hann skrifaði svo illa að það væri til vandræða.  Því til sönnunar bretti hann upp ermi og sýndi mér húðflúr á handleggnum.  Þar stóð skýrum stöfum  ÓLA   FUR. 

  Þetta húðflúr fékk maðurinn sér úti í Hollandi fyrir fjörtíu árum eða svo.  Þar hafði hann vel við skál rambað inn á húðflúrstofu, skrifað nafn sitt á blað og beðið um að það væri flúrað á handlegginn.  Maðurinn var óvanur að skrifa nafn sitt með eintómum upphafsstöfum.  Því fór svo að hann hafði í ógáti of mikið bil á milli A og F.  Hollenski húðflúrarinn hélt að um tvö nöfn væri að ræða og hafði bilið ennþá stærra. 

  Maðurinn skammast sín svo mikið fyrir þetta klúður að hann hefur alla tíð falið húðflúrið í stað þess að flagga því með stolti. 

  Þetta er gallinn við húðflúr:  Það er varanlegt "skraut" á líkamanum.  Að vísu eru snjallir húðflúrarar lagnir við að flúra ofan á gömul húðflúr og "lagfæra" þau.  Það er líka hægt að láta fjarlægja húðflúr.   Eftir stendur þá ör.  Það er síst snotrara en ljótt húðflúr.

  Út um allan heim má finna klaufaleg húðflúr,  hvort heldur sem er með vitlaust stafsettum texta eða einstaklega illa teiknuð.  Þetta er sérlega áberandi í sunnanverðum Bandaríkjum Norður-Ameríku.  Ástæðan er margþætt.  M.a. sú að Suðurríkjamenn eru vanir að gera hlutina sjálfir.  "Redda sér" án aðstoðar fagmanna.  Rauðhálsarnir í suðrinu eru lausir við pjatt og eltast ekki við fínlegustu útfærslur.  Það er krúttlegt.

  Mörg húðflúr eru teiknuð innan fangelsismúra.  Það er ekki einskorðað við Suðurríkin.  Margir sem sitja í fangelsi hafa ekki góð tök á réttritun.  Þetta á einnig við um þá fanga sem húðflúra.  Þeir eru ekki fagmenn.  Því er útkoman skrautleg.

Húðflúr með svona og álíka yfirlýsingum eru vinsæl meðal fanga og fyrrverandi fanga:  "Iðrast einskis".  Gallinn er sá að það vantar t í orðið nothing. 

"Enginn draumur er of stór" er metnaðarfull yfirlýsing.  Réttritunin er ekki eins metnaðarfull.  Það vantar annað o í Too.           

"Til fjandans með yfirvöld" er algeng yfirlýsing á handleggjum rauðhálsa.  Ótrúlega oft er s ofaukið í orðinu system. 

  Á þútúpunni má finna mörg myndbönd þar sem flytjandi tónlistar er ranglega skráður Bob Marley.  Þetta er algengara en með aðra tónlistarmenn.  Ég hef séð mörg vel heppnuð húðflúr með andliti Bobs Marleys.  Það allra flottasta er á tónlistarmanninum Hilmari Garðarssyni,  teiknað af Sverri "Tattú".  Hér er aftur á móti ágætt húðflúr með andliti Jimis Hendrix.  En það er merkt Bob Marley.

  Ekki er öllum gefið að teikna og húðflúra andlit svo vel sé.  Það er sérstök kúnst.  Jafnvel flestir annars góðir teiknarar eiga í basli með að teikna andlit.  Bandaríska and-rasíska mannréttindabaráttukonan fagra Marilyn Monroe (skráð meintur kommúnisti í skjölum bandarísku alríkislögreglunnar, FBI) er vinsælt viðfangsefni húðflúrara.  Sjaldan með góðum árangri.   

Siðvöndum húðflúraranum þótti Marilyn full léttklædd (neðri myndin).  Hann kappklæddi hana. 

Aðdáendur furðufugsins Mikjáls Jacksonar hafa margir hverjir fengið sér húðflúr með mynd af "fríkinu".  Það er svo sem nokkuð sama hver útkoman er.  Húðflúruð mynd af Mikjáli er ekkert furðulegri en ljósmynd af honum.