Ármúli þagnar

  Framan af þessari öld voru Ármúli 5, 7 og 9 heitasta svæði landsins.  Þar var fjörið.  Í Ármúla 5 (sama húsi og Múlakaffi) var Classic Rock Sportbar.  Einn stærsti og skemmtilegasti skemmtistaður landsins.  Hundruð manna góndu á boltaleiki á stórum tjöldum.  Tugir pílukastara kepptu í leik.  Danshljómsveitir spiluðu um helgar.  Þess á milli voru hljómleikar með allt frá hörðustu metal-böndum til settlegri dæma.  Málverkasýningar og fleira áhugavert slæddist með.  Inn á milli voru róleg kvöld.  Þá spjallaði fólk saman við undirleik ljúfra blústóna.  Það var alltaf notalegt að kíkja í Classic Rock Sportbar.

  Í næsta húsi,  á annarri hæð í Ármúla 7 var rekinn hverfisbar sem gekk undir ýmsum nöfnum:  Jensen,  Wall Street,  Pentagon (Pentó, Rússneska kafbátaskýlið),  Elvis (Costello),  Bar 108,  Chrystal...  Hverfispöbb með karókí og allskonar.  Mikið fjör.  Mikið gaman.  

  Á neðri hæðinni var Vitabarinn með sveittan Gleym-mér-ei hamborgara og bjór.  Síðan breyttist staðurinn í Joe´s Diner og loks í ljómandi góðan filippseyskan stað, Filipino.

  Í sama húsi en húsnúmeri 9 var Broadway (Breiðvangur).  Stærsti skemmtistaður Evrópu.  Þar var allt að gerast:  Stórsýningar í nafni Queen, Abba og allskonar.  Hljómleikar með Yardbirds, the Byrds, Slade, Marianne Faithful og dansleikir með Geirmundi.  

  Þó að enn sé sama öld þá er hún önnur.  Classic Rock Sportbar hefur breyst í asískan veislusal.  Ég kíkti þangað inn.  Salurinn stóri hefur verið stúkaður niður í margar minni einingar.  Enginn viðskiptavinur sjáanlegur.   Aðeins ungur þjónn í móttöku.  Hann kunni ekki ensku né íslensku.  Við ræddum saman í góða stund án þess að skilja hvorn annan.  Hann sýndi mér bjórdælu.  Það gerði lítið fyrir mig.  Ég hef oft áður séð bjórdælu.  Ég svaraði honum með hendingum úr "Fjallgöngu" Tómasar Guðmundssonar (Urð og grjót upp í mót) og "Þorraþræl" Kristjáns Fjallaskálds (Nú er frost á fróni).

  Ég rölti yfir í næsta hús.  Allt lokað.  Filipino horfinn.  Gott ef löggan lokaði ekki Chrystal fyrir meintan nektardans eða vændi eða hvorutveggja.  Broadway hefur breyst í sjúkrahús,  Klínik.  Allt hljótt.  Ármúli hefur þagnað;  þessi hluti hans.

         

      

Nauðsynlegt að vita um hænur

  -  Ef allar hænur heims eru taldar saman þá eru þær yfir 25 milljarðar.

  -  Ef öllum hænum heims er skipt jafnt á meðal manna þá gerir það 3,5 á hvern.

  -  Gainesville í Georgíu í Bandaríkjum Norður-Ameríku er alifuglahöfuðborg heims.  Þar er bannað með lögum að nota hnífapör við át á djúpsteiktum kjúklingi.  Hann er og skal vera fingramatur.

  -  Hæna verpir að meðaltali 255 eggjum á ári.

  -  Rannsókn leiddi í ljós að hæna getur léttilega þekkt yfir 100 andlit.  

  -  Lagið "Fugladansinn" - einnig þekkt sem "Hænsnadansinn" - var samið af Swisslendingnum Weren Thomas um 1960.

  -  1980 náði "Fugladansinn" vinsældum í Hollandi.

  -  1981 var lagið einkennislag fyrir Októberfest í Oklahoma undir heitinu "Hænsnadansinn".

 

 

 

Flugbílar að detta inn á markað

  Lengst af hafa bílar þróast hægt og breyst lítið í áranna rás.  Það er að segja grunngerðin er alltaf sú sama.  Þessa dagana er hinsvegar sitthvað að gerast.  Sjálfvirkni eykst hröðum skrefum.  Í gær var viðtal í útvarpinu við ökumann vörubíls.  Hann varð fyrir því að bíll svínaði gróflega á honum á Sæbraut.  Skynjarar vörubílsins tóku samstundis við sér: Bíllinn snarhemlaði á punktinum, flautaði og blikkaði ljósum.  Forðuðu þar með árekstri.

  Sífellt heyrast fréttir af sjálfkeyrandi bílum.  Þeir eru að hellast yfir markaðinn.  Nú hefur leigubílafyrirtækið Uber tilkynnt um komu flugbíla.  Fyrirtækið hefur þróað uppskriftina í samvinnu við geimferðastofnunina Nasa.  Það setur flugbílana í umferð 2020.  Pældu í því.  Eftir aðeins 3 ár.  Við lifum á spennandi tímum.

   

Fésbókin er ólíkindatól - kemur skemmtilega á óvart

  Herskari hakkara er í fullri vinnu hjá Fésbók.  Hún gengur út á að þróa bókina stöðugt lengra í þá átt að notandinn verði fíkill.  Verði háður henni.  Verði eins og uppvakningur sem gerir sér ekki grein fyrir ósjálfráðri hegðun sinni.

  Þetta er gert með allskonar "fítusum", hljóðum, lit, leikjum og ýmsum fleiri möguleikum,  svo sem "læk-takka" og tilfinningatáknum.  Með þessu er hrært í efnaboðum heilans.  Ástæða er til að vera á varðbergi.  Vera meðvitaður um þetta og verjast.  Til að mynda með því að stýra því sjálfur hvað löngum tíma er eytt í bókina á dag eða á viku.  Láta hana ekki teyma sig á asnaeyrum fram og til baka allan sólarhringinn.  

  Þess eru mörg dæmi að fólk vakni upp á nóttunni til að kíkja á Fésbók.  Einnig að það fresti því að fara í háttinn.  Svo og að matast sé fyrir framan skjáinn.

  Fésbókin hefur skemmtilegar hliðar.  Margar.  Hún getur til að mynda komið glettilega á óvart.  Flestir hafa einhver hundruð Fb-vina og upp í 5000 (hámark).  Notandinn fær ekki að sjá innlegg þeirra í réttri tímaröð.  Þess í stað eru þau skömmtuð eftir kúnstarinnar reglum.  Þær ráðast meðal annars af því hjá hverjum þú hefur "lækað" oftast og skrifað flestar athugasemdir hjá.  Bókin safnar stöðugt upplýsingum um þig.  Greinir og kortleggur.  

  Póstarnir sem bókin sýnir manni fyrst falla hlutfallslega betur og betur að þínum smekk.  Áhugamálum, viðhorfum til stjórnmála og allskonar.  Sýnilegasti Fb-vinahópurinn þróast í fjölmennan já-hóp.

  Vegna þess að manni eru ekki sýnd innlegg í réttri tímaröð getur útkoman orðið skondin og ruglingsleg.  Oftast kíki ég á Fb á morgnana fyrir vinnu og aftur að kvöldi eftir vinnu.  Á morgnana blasa iðulega við kveðjur með ósk um góða nótt og ljúfar drauma.  Á kvöldin blasa við kveðjur þar sem boðið er góðan og blessaðan dag.  Síðasta mánudag birtist mér innlegg með textanum:  "Jibbý!  það er kominn föstudagur!"  

  Ég sá að þessari hressilegu upphrópun var póstað á föstudeginum.  Fb sá hinsvegar ekki ástæðu til að skila henni til mín fyrr en eftir helgi.  

Fyrrverandi lykilstarfsmaður hjólar í Facebook

Íslendingur vínylvæðir Dani

  Á seinni hluta níunda áratugarins blasti við að vinylplatan væri að hverfa af markaðnum.  Þetta gerðist hratt.  Geisladiskurinn tók yfir.  Þremur áratugum síðar snéri vínyllinn aftur tvíefldur.  Nú hefur hann rutt geisladisknum af stalli.  

  Ástæðan er margþætt.  Mestu munar um hljómgæðin.  Hljómur vinylsins er hlýrri, dýpri,  þéttari,  blæbrigðaríkari og notalegri.  Að auki er uppröðun laga betri og markvissari á vinylnum að öllu jöfnu.  Báðar plötuhliðar þurfa að hefjast á öflugum grípandi lögum.  Báðar þurfa að enda á sterkum og eftirminnilegum lögum.  

  Spilunarlengd hvorrar hliðar er rösklega 20 mín.  Hún heldur athyglinni á tónlistinni vakandi.  Þar með tengist hlustandinn henni betur.  Hann meðtekur hana í hæfilegum skömmtum.

  Geisladiskurinn - með sinn harða, kantaða og grunna hljóm - var farinn að innihalda of mikla langloku.  Allt upp í 80 mín eða meir.  Athygli er ekki vakandi í svo langan tíma.  Hugurinn fer að reika eftir um það bil 40 mín að meðaltali.  Hugsun beinist í aðra átt og músíkin verður bakgrunnshljóð.  Auk þessa vilja flæða með of mörg óspennandi uppfyllingarlög þegar meira en nægilegt pláss er á disknum.    

  Stærð vinylsins og umbúðir eru notendavænni.  Letur og myndefni fjórfalt stærra.  Ólíkt glæsilegri pakki.  Fyrstu kynni af plötu er jafnan við að handleika og horfa á umslagið.  Sú skynjun hefur áhrif á væntingar til innihaldsins og hvernig það er meðtekið.  Setur hlustandann í stellingr.  Þetta spilar saman.

  Í bandaríska netmiðlinum Discogs.com er stórt og áhugavert viðtal við vinylkóng Danmerkur,  Guðmund Örn Ísfeld.  Eins og nafnið gefur til kynna er hann Íslendingur í húð og hár.  Fæddur og uppalinn á Íslandi af skagfirskum foreldrum.  Sprenglærður kvikmyndagerðarmaður og grafískur hönnuður.  Hefur framleitt fjölda músíkmyndbanda og hannað plötuumslög.  

  Með puttann á púlsinum varð hann var við bratt vaxandi þörf á vinylpressu.  Hann keypti í snatri eina slíka.  Stofnaði - ásamt 2 vinum - fyrirtækið Vinyltryk.  Eftirspurn varð slík að afgreiðsla tók allt upp í 6 mánuði.  Það er ekki ásættanlegt í hröðum tónlistarheimi.

  Nú hefur alvara hlaupið í dæmið.  1000 fm húsnæði verið tekið í gagnið og innréttað fyrir fyrstu alvöru risastóru vinylpressu í Danmörku í 60 ár.  Nafni fyrirtækisins er jafnframt breytt í hið alþjóðlega RPM Records.  

  Nýja pressan er alsjálfvirk, afkastamikil en orkunett.  Hún spýtir út úr sér plötum 24 tíma á sólarhring í hæstu gæðum.  Afreiðslutíminn er kominn niður í 10 daga.  

  Netsíðan er ennþá www.vinyltryk.dk (en mun væntanlega breytast til samræmis við nafnabreytinguna, ætla ég).  Verð eru góð.  Ekki síst fyrir Íslendinga - á meðan gengi íslensku krónunnar er svona sterkt.  

  

    

Íslandsvinur í skjölunum

  Nöfn íslenskra auðmanna eru fyrirferðamikil í Paradísarskjölunum;  þessum sem láku út frá lögmannsstofunni Appleby á Bermúda.  Ef ég þekki íslenskan metnað rétt er næsta víst nöfn Íslendinga séu hlutfallslega flest miðað við höfðatölu.  Sem eru góðar fréttir.  Þjóð sem er rík af auðmönnum er vel sett.  Verra samt að svo flókið sé að eiga peninga á Íslandi að nauðsyn þyki að fela þá í skattaskjóli.

  Ekki einungis íslenskir auðmenn nota skattaskjól heldur líka Íslandsvinir.  Þekktastur er hugsjónamaðurinn Bono í hljómsveitinni U2.

 

Tugir Íslendinga í skjölunum

Með 639 nagla í maganum

  Mataræði fólks er allavega.  Sumir eru matvandir.  Setja sér strangar reglur um það hvað má láta inn fyrir varirnar.  Sneiða hjá kjöti.  Sneiða hjá öllum dýraafurðum.  Sumir snæða einungis hráfæði sem hefur ekki verið hitað yfir 40 gráðum.  Sumir sneiða hjá sykri og hveiti.  Aðrir lifa á sætindum og deyja.  Enn aðrir borða allt sem á borð er borið.  Jafnvel skordýr.

  Fáir borða nagla.  Hvorki stálnagla né járngaura.  Nema 48 ára Indverji.  Honum var illt í maganum og fór til læknis.  Við gegnumlýsingu sást fjöldi nagla í maga og þörmum.  Er hann var skorinn upp með hraði reyndust naglarnir vera 639.  Flestir 5 - 6 cm langir.  

  Maðurinn hafði verið blóðlítill.  Hann kannaðist ráðið um að taka inn járn við því.  Naglar virtust hentugri en annað járn.  Það var auðvelt að kyngja þeim með vatni.  Til tilbreytingar át hann dálítið af járnauðugri mold af og til.  

  Þetta virtist virka vel.  Þangað til að honum varð illt í mallakútnum.

  Eigandi litlu byggingarvöruverslunarinnar í hverfinu óttast að kallinn hætti að kaupa nagla af sér.  Það var einmitt hann sem fræddi kauða um nauðsyn þess að taka inn járn við blóðleysi.

.

Óstundvísir eru í góðum málum

  Það er eins og sumt fólk kunni ekki á klukku.  Það mætir alltaf of seint.  Stundvísum til ama.  Þeir sem bölva óstundvísi mest og ákafast telja hana vera vondan löst.

  Nú hefur þetta verið rannsakað.  Niðurstaðan er sú að óstundvísir séu farsælli í lífinu og lifi lengur.  Þeir eru bjartsýnni og afslappaðri.  Eiga auðveldara með að hugsa út fyrir boxið og sjá hlutina í stærra samhengi.  Eru ævintýragjarnari og eiga fleiri áhugamál.  5 mínútur til eða frá skipta engu máli.  Þeir þurfa ekki langtímaplan til að bóka flug, hótelgistingu, rútu eða lest.  Taka bara næsta flug.  Ef það er uppbókað þá hlýtur að vera laust sæti í þarnæsta flugi.  Ekki málið.  Engin ástæða til að "gúgla" veitingahús á væntanlegum áfangastað.  Því síður að bóka borð.  Eðlilegra er að skima aðeins í kringum sig kominn á staðinn.  Láta ókunnugt veitingahús koma sér á óvart.  Skyndibiti í næstu sölulúgu kemur líka til greina.  Þannig hlutir skipta litlu máli.  Peningar líka.  

  Önnur rannsókn hefur leitt í ljós að sölumenn sem skora hæst í bjartsýnimælingu selja 88% meira en svartsýnir.  Samanburður á A fólki (ákaft, óþolinmótt) og B fólki (afslappað, skapandi hugsun, óstundvísi) sýnir ólíkt tímaskyn.  A fólk upplifir mínútu sem 58 sek.  B fólkið upplifir hana sem 77 sek.  A fólk er mun líklegra til að fá kransæða- og hjartasjúkdóma.

Allt er þá þrennt er

  Útlendir ferðamenn á Íslandi hafa stundum á orði að Ísland sé mjög ameríkanserað.  Hvert sem litið er blasi við bandarískar keðjur á borð við KFC,  Subway,  Dominos og svo framvegis.  Í matvöruverslunum svigni hillur undir stæðum af bandarísku morgunkorni, bandarísku sælgæti og ropvatni á borð við Coca-Cola, Pepsi og Sprite.  Ekkert nema gott um það að segja.

  Á skjön við þetta gerðust um árið þau undur að flaggskip bandarísks ruslfæðis,  McDonalds,  kafsigldi á Íslandi.  Var það í fyrsta skipti í sögunni sem McDonalds hrökklaðist úr landi vegna dræmra viðskipta.  

  Nokkru síðar hvarf keppinauturinn Burger King á braut af sömu ástæðu.  Nú er röðin komin að Dunkin Donuts á kveðja.  Krummi í Mínus og frú voru forspá er þau köstuðu kveðju á kleinuhringjastaðinn við opnun.  Svo skemmtilega vill til að þau eru að opna spennandi veitingastað í Tryggvagötu,  Veganæs.  Bæ, bæ Dunkin Donuts.  Helló Veganæs!

Loka Dunkin' Donuts á Laugavegi

Skelfilegt klúður lífeyrissjóðanna

 

  Fyrir nokkru tóku lífeyrissjóðir upp á því að fjárfesta í Skeljungi.  Svo virðist sem það hafi verið gert í blindni;  án forskoðunar.  Einhverskonar trú á að svo gömul og rótgróin bensínsala hljóti að vera gullnáma.  Á sama tíma hefur rekstur Skeljungs hinsvegar verið afar fálmkenndur og klaufalegur - með tilheyrandi samdrætti á öllum sviðum.

  Starfsmannavelta er hröð.  Reynslulitlum stjórnendum er í mun um að reka reynslubolta.  Þeir fá einn eða tvo klukkutíma til að taka saman eigur sínar og pilla sig á brott.  Engu að síður eru þeir á biðlaunum næstu mánuðina án vinnuframlags.  Í mörgum tilfellum taka þeir með sér dýrmæta þekkingu og viðskiptasambönd.

  Fyrr á árinu kynnti Skeljungur væntanlega yfirtöku á 10-11 matvörukeðjunni.  Þar var um plat að ræða.  Til þess eins ætlað að fráfarandi eigendur gætu selt lífeyrissjóðum hlutabréf sín á yfirverði.

  Í vetrarbyrjun var nýr forstjóri ráðinn.  Þar var brotin hefð og gengið framhjá fjórum framkvæmdastjórum fyrirtækisins á Íslandi.  Þess í stað var það sett undir framkvæmdastjóra færeyska dótturfélagsins,  P/F Magn.  Frá 1. okt hefur Skeljungi verið fjarstýrt frá Færeyjum.

  Nýjustu viðbrögð við stöðugum samdrætti eru að sparka 29 starfsmönnum á einu bretti:  9 á aðalskrifstofu og öllum á plani.  Héðan í frá verða allar bensínstöðvar Skeljungs án þjónustu.  Það þýðir enn frekari samdrátt.  Fólk með skerta hreyfigetu vegna fötlunar eða öldrunar hverfur eins og dögg fyrir sólu af bensínstöðvum Skeljungs.  

  Í gær sá ég einhentan mann leita ásjár hjá stafsmanni 10-11 við að dæla bensíni á bílinn.  Sá má ekki vinna á plani.  Meðal annars vegna þess að þar er hann ótryggður fyrir slysum eða öðrum óhöppum.  

  Liggur nærri að brottrekstur 29 starfsmanna sé um þriðjungs samdráttur.  Eftir sitja um 30 á aðalskrifstofu og um 30 aðrir á launaskrá.  Hinir brottreknu eru svo sem líka á launaskrá eitthvað fram á næsta ár.  Til viðbótar er mér kunnugt um að einhverjir af þeim sem eftir sitja hyggi á uppsögn út af öllu ruglinu.  Afar klaufalega var að öllu staðið.  Til að mynda var sölustjóra efnavara sparkað.  Hann var eini starfsmaður fyrirtækisins með haldgóða þekkingu á efnavörunum.  Það sýndi sig í hvert sinn sem hann fór í frí.  Þá lamaðist efnavörusalan á meðan.  Nú lamast hún til frambúðar.

  Einhver kann að segja að Skeljungur hafi skorað stig með því að ná bensínsölu til Costco.  Hið rétta er að skorið skilar ekki fjárhagslegum ávinningi.  Þar er um fórnarkostnað að ræða til að halda hinum olíufélögunum frá Costco.  Nú fá þau olíufélög fyrirhafnarlaust í fangið alla bílstjóra með skerta hreyfigetu.  Spurning hve eigendum lífeyrissjóðanna þykir það vera góð ávöxtun á þeirra peningum.  

„Ekki bara hægt að benda á Costco“

Verða Grænlendingar sviptir sjálfræði?

  Staðan innan danska sambandsríkisins er misjöfn eftir löndum.  Færeyingar eru á fullu við að skerpa á sjálfræði sínu.  Þeir eru að semja nýja stjórnarskrá sem fjarlægir þá frá þeirri dönsku.  Á sama tíma er rætt um að svipta Grænlendinga sjálfræði.  Umræðan er brött, hávær og eibhliða.  Danski Flokkur fólksins talar fyrir þessu sjónarmiði.  

  Talsmaður flokksins segir við altinget.dk í morgun að Danir verði að taka við stjórn á Grænlandi á ný.  Reynslan sýni að Grænlendingar ráði ekki við verkefnið.  Danir beri ábyrgð á ástandinu og verði að grípa í taumana.  Í gær skrifaði fyrrverandi rektor grænlenska Lærða-háskóla grein á sömu nótum.

  Ekki nóg með það.  Í grein í danska dagblaðinu Politiken heldur sagnfræðingurinn Thorkild Kjærgaard sömu skoðun á lofti.

  Mig grunar að þessi áhugi Dana á að taka á ný við öllum stjórnartaumum á Grænlandi tengist verðmætum málmum sem hafa verið að finnast þar að undanförnu.

 

     

  

Hvernig er hann á litinn?

  Á síðustu dögum fyrir alþingiskosningar er gott og holt að hvíla sig einstaka sinnum á þrefi um framboðslista, frambjóðendur, kosningaloforð,  reynslu sögunnar og annað sem máli skiptir. Besta hvíldin fæst með því að þrefa um eitthvað sem skiptir ekki máli.  Til að mynda hvernig skórinn á myndinni er á litinn.

  Í útlöndum er rifist um það.  Sumir segja hann vera ljósbleikan með hvítri reim.  Heldur fleiri segja hann vera gráan með blágrænni (túrkís) reim. 

  Upphaf deilunnar má rekja til breskra mæðgna.  Þær voru ósammála um litina.  Leitað var á náðir Fésbókar.  Sitt sýnist hverjum.

  Þetta minnir á eldri deilu um lit á kjól.  Sumir sáu hann sem hvítan og gylltan.  Aðrir sem svartan og bláan.  Niðurstaðan varð sú að litaskynjunin fór eftir því hvort áhorfandinn er A fólk (morgunhanar) eða B fólk (vakir frameftir).  Aldur spilar einnig inn í.

 

Sjónvarpsþátturinn Útsvar

 

  Spurningakeppnin Útsvar hefur til fjölda ára verið einn vinsælasti dagskrárliður Sjónvarpsins.  Þar hefur margt hjálpast að:  Skemmtilegar og fjölbreyttar spurningar,  góðir spyrlar og ágæt sviðsmynd, svo fátt eitt sé nefnt.    

  "Ef það er ekki bilað þá þarf ekki að gera við það," segir heilræðið.  Þetta hefðu embættismenn Sjónvarpsins mátt hafa í huga.  Þess í stað réðust þeir á haustmánuðum í að stokka rækilega upp.  Látum vera að skipt hafi verið um spyrla.  Hugsanlega var það að frumkvæði fráfarandi spyrla,  Sigmars og Þóru.  Þau stóðu vaktina með glæsibrag í áratug.

  Verra er að sviðsmyndinni hefur verið kollvarpað ásamt fleiru.  Ekki endilega til hins verra.  Kannski jafnvel til bóta.  Vandamálið er að fastgróinn fjölskylduþáttur þolir illa svona róttæka breytingu á einu bretti.  Svoleiðis er margsannað í útlöndum.  Ekki aðeins í sjónvarpi.  Líka í útvarpi og prentmiðlum.  Fjölmiðlaneytendur eru afar íhaldssamir.

  Gunna Dís og Sólmundur Hólm eru góðir og vaxandi spyrlar.  Það vantar ekki.

  Tvennt má til betri vegar færa.  Annarsvegar að stundum eiga sumir keppendur til að muldra svar.  Þá er ástæða til að skýrmæltir spyrlar endurtaki svarið.  Hitt er að í orðaruglinu er skjárinn af og til of stutt í nærmynd.  Það er ekkert gaman að fylgjast með keppendum horfa á skjáinn hjá sér.  Þetta verður lagað,  ætla ég.  

 

Samfélagsmiðlarnir loga til góðs

  Samfélagsmiðlarnir virka í baráttu gegn kynferðisofbeldi.  Hvort heldur sem er Fésbók, Twitter, blogg eða annað.  Undir millumerkinu #höfumhátt hefur hulu verið svipt af alræmdum barnaníðingum og klappstýrum þeirra.  Þöggunartilburðir hafa verið brotnir á bak aftur.  Skömminni verið skilað til glæpamannanna.  Lögum um uppreist æru verður breytt.

  Herferð undir millumerkinu #metoo / #églíka hefur farið eins og eldur í sinu út um allan heim.  Kveikjan að henni hófst með ásökum á hendur Harvey Winstein,  þekkts kvikmyndaframleiðanda.  Hann var sakaður um kynferðisofbeldi,  meðal annars nauðganir.  Á örfáum vikum hafa yfir 40 konur stigið fram og sagt frá áreitni hans.  Feril hans er lokið.  Hann er útskúfaður sem það ógeð sem hann er.

  Í kjölfar hafa þúsundir kvenna - þekktra sem óþekktra - vitnað um áreitni sem þær hafa orðið fyrir.  Þær burðast ekki lengur einar með "leyndarmálið".  Það á að segja frá.  Skömmin er ofbeldismannsins.

  Verstu innlegg í umræðuna er þegar karlar segja:  "Menn eru hættir að þora að daðra við kvenfólk af ótta við að vera sakaðir um áreitni."   Menn þurfa að vera virkilega heimskir og illa áttaðir til að skynja ekki mun á daðri og kynferðislegri áreitni.

  Annað innlegg í umræðuna er skrýtið.  Það er að ýmsir karlar finna hvöt hjá sér til að tilkynna að þeir hafi aldrei orðið fyrir kynferðislegri áreitni.  Það liggur í loftinu að þá langi til að skrifa það á ennið á sér.  

Weinstein varð brjálaður við höfnunina

Lögreglumál

  Íslenska þjófylkingin býður ekki fram í alþingiskosningunum síðar í mánuðinum.  Ástæðan er óskemmtileg:  Galli blasti við á meðmælendalistum er yfirkjörstjórn í Reykjavík leit sem snöggvast á.  Einhverjar undirskriftir voru skrifaðar með sömu rithönd.  Og það ljótri, frumstæðri og klúðurslegri rithönd,  hvíslaði að mér lítill fugl.  Með ritvillum til bragðbætis.  Til að mynda eitt s í Jónson.  Kannski svo sem alveg nóg undir öðrum kringumstæðum.   

  Þetta er hið versta mál.  Það hefði verið gaman að mæla styrk ÍÞ í kjörklefum;  hvaða hljómgrunn stefnumál hennar eiga meðal þjóðarinnar.  Ennfremur hvaða kjörþokka frambjóðendur hennar hafa.  Hann gæti verið meiri en margur heldur.  Eða minni.

  Verra er með undirskriftirnar.  Þar er um saknæmt athæfi að ræða.  Skjalafals.  Að því er virðist gróft.  Yfirkjörstjórn hafði samband við fólk á meðmælalistunum.  Meirihluti þeirra fjallagarpa kom af fjöllum.  Kannaðist ekki við að hafa ljáið nafn sitt á listana.

  Mig grunar helsta keppinaut ÍÞ,  Flokk fólksins,  um græsku.  Þeir hafi sent flugumann inn í herbúðir ÍÞ til að ógilda meðmælalistana.  Annað eins hefur gerst í pólitík.  Jafnvel rúmlega það.  Hæpið er - en ekki útilokað - að einhver sé svo heimskur að halda að hægt sé að komast upp með að falsa meðmælendalista á þennan hátt.

  Einn möguleikinn er að einhverjir meðmælendur ÍÞ kunni ekki sjálfir að skrifa nafna sitt.  Það er ekki útilokað.  Hver sem skýringin er þá hlýtur skjalafalsið að verða kært, rannsakað og glæpamaðurinn afhjúpaður.  Að því loknu dæmdur til fangelsisvistar á Kvíabryggju innan um bankaræningja.       

   

Íslenska þjóðfylkingin býður ekki fram

Íslensk bók í 1. sæti yfir bestu norrænar bækur

  Breska blaðið the Gardian var að birta lista yfir tíu bestu norrænu bækurnar.  Listinn er vel rökstuddur.  Hvergi kastað til höndum.  Að vísu þekki ég einungis til þriggja bóka á listanum og höfunda þeirra.  Það dugir bærilega.  Ekki síst vegna þess að listinn er tekinn saman af rithöfundinum frábæra Sjón.  Þannig er listinn:

1.  Tómas Jónsson metsölubók - Guðbergur Bergsson

2.  Novel 11, Book 18 - Dag Solstad

3.  The endless summer - Madame Nielsen

4.  Not before sundown - Johanna Sinisalo

5.  New collected poems - Tomas Tranströmer

6.  Crimson - Niviaq Korneliussen (grænlenskur)

7.  Mirror, Shoulder, Signal - Dorthe Nors

8.  Turninn á heimsenda - William Heinesen  (færeyskur)

9.  The Gravity of Love - Sara Stridsberg

10. Inside Voices, Outside Light - Sigurður Pálsson 

Grófasta lygin

  Ég laug ekki beinlínis heldur sagði ekki allan sannleikann.  Eitthvað á þessa leið orðaði þingmaður það er hann reyndi að ljúga sig út úr áburði um að hafa stolið þakdúki, kantsteinum, fánum, kúlupenna og ýmsu öðru smálegu.  Í aðdraganda kosninga sækir margur í þetta farið.  Kannski ekki að stela kantsteinum heldur að segja ekki allan sannleikann.  Við erum vitni að því ítrekað þessa dagana.

  Grófasta lygin kemur úr annarri átt.  Nefnilega Kópavogi.  Í Hjallabrekku hefur löngum verið rekin matvöruverslun.  Í glugga verslunarinnar blasir við merkingin "10-11 alltaf opin".  Hið rétta er að búðin hefur verið harðlæst undanfarna daga.  Þegar rýnt er inn um glugga - framhjá merkingunni "10-11 alltaf opin" - blasa við galtómar hillur.

 

   

Letingi? Það er pabba að kenna

  Börn eru samsett úr erfðaefni foreldranna.  Sumir eiginleikar erfast frá móðurætt.  Aðrir frá föðurlegg.  Þar fyrir utan móta foreldrar börnin í uppeldinu.  Það vegur jafnvel þyngra en erfðirnar.  Börn apa sumt eftir móður.  Annað eftir föður.  Þetta hefur verið rannasakað.  Netsíðan Red Bull TV greinir frá niðurstöðunni:

  Heiðarleika og hreinskilni læra börn af móður.  Líka óöryggi, áhyggjur, gleymsku og fatasmekk.  

  Leti og óþolinmæði læra þau af föður.  Einnig áræði, vonda mannasiði, reiðiköst og áhuga á íþróttum og bókmenntum.   

99 ára klippir 92ja ára

  Frá því snemma á síðustu öld hefur Færeyingurinn Poul Olsen klippt hárið á vini sínum,  Andrew Thomsen.  Þeir bregða ekki út af vananum þrátt fyrir að Poul sé 99 ára.  Enda engin ástæða til.  Þrátt fyrir háan aldur hefur hann ekki (ennþá) klippt í eyra á vini sínum.  Hinsvegar fór ég eitt sinn sem oftar í klippingu hjá ungum hárskera.  Sá var við skál.  Kannski þess vegna náði hann á furðulegan hátt að blóðga annað augnlokið á mér.

  Poul og Andrew eru tengdir fjölskylduböndum.  Poul er föðurbróðir eiginkonu Andrews.  Poul er ekki hárskeri heldur smiður.  Jafnframt er hann höfundur hnífsins sem er notaður við að slátra marsvínum.  

  Eins gott að Poul sé hrekklaus.  Öfugt við mig sem ungan mann.  Þá lét afi minn mig ætíð klippa sig.  Ég lét hann safna skotti í hnakka.  Hann vissi aldrei af því.  En skottið vakti undrun margra.

 

Úps! Bíræfinn þjófnaður!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Vörumerki (lógó) þarf að vera einfalt.  Afar einfalt.  Því einfaldara þeim mun betra.  Vegna þess að merkið er tákn.  Myndskreyting er annað.  Þessu tvennu rugla margir saman.  Þumalputtareglan er sú að hver sem er geti teiknað merkið án fyrirhafnar og þjálfunar.  

  Best þekktu vörumerki heims hafa þennan eiginleika.  Það er ekki tilviljun.  Aðrir eiginleikar hjálpa.  Svo sem að merkið sé fallegt og táknrænt.  Haldi fullri reisn í svart-hvítu.  Afskræmist ekki í vondri prentun og lélegri upplausn.  Hér fyrir ofan eru dæmi um góð merki.  

  Merki stjórnmálaflokka eru eðlilega misgóð.  Sum eru rissuð upp af leikmanni.  Þau bera það með sér.  Eru ljót og klaufalega hönnuð.  Önnur hafa upphaflega verið rissuð upp af leikmanni en verið útfærð til betri vegar af grafískum hönnuði.  Útkoman fer eftir því hvað leikmaðurinn leyfir þeim síðarnefnda að leika lausum hala.  Að öllu jöfnu eru bestu merki hönnuð frá grunni af fagfólki.

  Merki Miðflokksins er ætlað að segja mikla sögu.  Það hefur lítið sem ekkert vægi fyrir gæði merkis að útskýra þurfi í löngu og flóknu máli fyrir áhorfandann hvað merkið tákni.  Ef hann sér það ekki sjálfur án hjálpar þá geigar merkið sem tákn.  Engu að síður getur merkið verið brúklegt án þess.

  Merki Miðflokksins lítur ágætlega út.  Það er reisn yfir prjónandi hesti.  Merkið er ágætt sem myndskreyting.  En of flókið sem lógó.  Að auki er það stolið.  Þetta er merki Porsche.  Ekki aðeins er hugmyndin stolin.  Merkið er einfaldlega "copy/paste".